22/10 Ik zag duizenden mensen in de Hel! - Great Miracles Avenue

Als je van je man of vrouw scheidt en je gaat voor een ander, dan pleeg je overspel. En overspel is een vreselijke zonde tegen God die je onheilig zal maken. Lucas 16:18 - 1 Korintiërs 7:10-11. Ik ga een verhaal met jullie delen over een man die zijn vrouw vreselijk mishandelde, zijn vrouw sloeg terwijl ze zwanger was. Ze kreeg een miskraam en later stief ze. De man ging bij een andere vrouw wonen. Ergens onderweg kregen ze een ongeluk en stierf de man. Onmiddellijk werd zijn ziel naar de Hel gebracht.

Getuigenis: Elk woord dat ik opschrijf, is bedekt met pijn en spijt. Ik wou dat ik de tijd kon terugdraaien. Mijn ervaringen uit het verleden, gecombineerd met wat ik in de Hel heb meegemaakt met mannen en vrouwen zoals ik, die hun partner mishandelden en scheidden, hebben me altijd in tranen achtergelaten. Ik bid dat niemand zo'n fout maakt. Als ik terugkijk op die donkere dagen van mijn leven, kan ik niet anders dan beven voor de keuzes die ik heb gemaakt en het pad dat ik vrijwillig heb bewandeld. Het begon onschuldig genoeg met een gezellig drankje hier en daar. Ik had nooit gedacht dat af en toe een drankje zou uitgroeien tot een meedogenloze hunkering die me zou verteren. De eerste keer dat ik drugs probeerde, zei ik tegen mezelf dat het slechts een experiment was. Een eenmalig iets.

Ik had er geen idee van dat het het begin zou zijn van een neerwaartse spiraal waaraan ik niet kon ontsnappen. Mijn verslaving begon 4 maanden nadat ik met mijn vrouw getrouwd was. In het begin dacht mijn vrouw dat ik door een moeilijke periode ging en steunde ze me. Ze gaf me advies en begeleiding. Maar naarmate de maanden verstreken, verergerde mijn verslaving. Ik kwam laat thuis, stinkend naar alcohol en met verwijde pupillen die ik nooit kon verbergen. Mijn huis werd een gevangenis voor me.

Mijn vrouw benaderde me met bezorgdheid en empathie. Ze smeekte me om hulp te zoeken of met iemand te praten om het probleem dat ons uit elkaar dreef te erkennen. Maar ik vermeed haar en wuifde het weg als gezeur en overreacties. Na verloop van tijd werd ik een ander mens. Ik was prikkelbaar en onbetrouwbaar en vaak zowel fysiek als emotioneel afwezig. Het monster van verslaving bracht me tot een punt waarop ik mijn vrouw zowel fysiek als emotioneel mishandelde.

De herinneringen aan hoe ik mijn vrouw sloeg wanneer ik dronken thuiskwam. Hoe ik haar dwong tot seks, achtervolgden me de afgelopen 5 jaar. Toen het misbruik begon, smeekte ik haar om me te vergeven voor het misbruik, de kwetsuren en de pijn die ik haar had aangedaan. Maar na verloop van tijd zag ik geen kwaad meer in wat ik haar aandeed. Elke keer dat we 's ochtends wakker werden, betekende het weer een nieuwe mishandeling van haar, ze sprak over mijn daden van de nacht.

Het misbruik bleef maar gebeuren. Bij veel gelegenheden adviseerde de vriendin van mijn vrouw haar om van me te scheiden, maar ze bleef zeggen dat ik ooit zou veranderen. Ik geloof dat haar opvoeding en discipline in de vreze Gods ervoor zorgden dat ze nog steeds bij me was. Ik wist dat ze van me hield. Op een punt in mijn leven begon ik het gevoel te krijgen dat ze een zwakkeling was. Ik begon te verlangen naar een vrouw die dronken met me zou worden, met me zou roken en terug zou schreeuwen als ik high was van drugs of alcohol. Dit leidde ertoe dat ik mijn vrouw op een avond sloeg en haar gekwetst en gepijnigd achterliet.

Ik dwong haar om het huis te verlaten, maar ze smeekte om te blijven slapen. Ik trapte haar met mijn voet op haar buik, waardoor ze haar kracht verloor en viel. Ze slaagde erin de woning te verlaten. Later kwam ik erachter dat ze twee maanden zwanger was en dat ze een miskraam kreeg. Ik bracht een nieuwe vrouw bij me. Ze was ruw, net zoals ik. We waren altijd in oorlog. Pas na een maand begon ik spijt te krijgen van mijn daden. Ik was het zat om aanhoudende ruzies, onbegrip en geschreeuw tegen elkaar te hebben.

Op 8 februari 2018, toen ik met een nieuwe vrouw reed, kregen we ruzie en sloeg ze me. Ik vocht terug. Plotseling verloor de auto de controle en raakten we betrokken bij een dodelijk ongeluk. Ik zag mezelf alleen maar reizen door een eindeloze leegte waar duisternis me omgaf als een verstikkende lijkwade. Ik ging door een afgrond. De beste beschrijving die ik kan geven was dat deze afgrond er inktzwart uitzag. Mijn hart klopte van angst en onzekerheid. Terwijl ik verder ging in het rijk dat ik nog nooit was tegengekomen, voelde ik een gloed die me met kracht de verte in trok.

Met elke stap die ik zette, werd de lucht kouder, net als ijs, en de grond onder me werd steeds instabieler. Het gevoel dat ik bekeken werd, werd intenser. Ik had het geweldige gevoel dat iemand me bleef observeren en een gevoel van angst nestelde zich in mijn maag. Ik kon niet bevatten waar ik was of hoe ik in dit rijk terecht was gekomen. Ik had nog nooit zo'n plaats in mijn hele leven gezien. Plotseling sprak er een stem door de duisternis. Het was een stem die geen liefde of genade had. De stem zei: "Wees voorbereid op de tweede dood." Ik kon de zwaarte van die woorden niet begrijpen. Paniek golfde door me heen toen ik me realiseerde dat ik geleid was naar een plaats van onuitsprekelijke duisternis, een plaats van kwelling en angst.

Ik zag een of ander wezen. Ik kan geen volledige beschrijving geven van hun uiterlijk, maar ze zagen eruit als verschrikkelijke wezens. Elk van hen was een manifestatie van lijden en wanhoop, elk met een vreselijke blik. Ze waren de definitie van kwelling, en hun gezichten straalden wreedheid uit. De hitte die zich in de atmosfeer ophoopte, was al ondraaglijk. Alles van koude veranderde in pure hitte en verbranding. Ik kreeg vreselijke dorst naar een druppel water. Ik hoorde in de verte stemmen van mannen en vrouwen die huilden en hun tanden knarsten.

De angst in mij deed me in oncontroleerbare tranen uitbarsten toen ik besefte dat ik me op een doorgang naar de Hel bevond. En de kwelling en de angst die mijn lichaam voelde, waren ondraaglijk. Op dat helse moment werd ik overweldigd door een gevoel van hopeloosheid en pijn. Ik schreeuwde het uit. Ik smeekte om ontsnapping uit het rijk. De stem achtervolgde me en fluisterde me toe dat ik dit over mezelf had afgeroepen door de keuzes die ik had gemaakt. De figuren, die ik later begreep als demonen met verwrongen trekken en ogen die brandden als een vuur, doemden boven me op. Ik voelde het gewicht van hun kwaadaardigheid op me drukken en me verlammen van angst.

Ik zag iemand die gezag had over de hele plaats. Ik herinner me nog goed wat hij zei: Je bevindt je in deze ellendige plaats vanwege je zonden. Je bent tegen Gods wil ingegaan. Hij vertelde me dat dit de Hel is. Er is geen begrip of medeleven. Alleen lijden voor hen die van Gods pad zijn afgedwaald. Die woorden bleven in mijn gedachten hangen en bleven in mijn hart weerklinken. Hij schreeuwde tegen me en zei: "Scheiden was een ernstige zonde. Het verraadde het heilige huwelijksverbond dat God had ingesteld. Ik bleef om genade smeken. Mijn geest was gebroken. De meedogenloze beschuldigingen en kwellingen van de demon waren een nooit eindigend gebeuren.

Ik werd naar een plaats geleid en ik kon mijn ogen niet geloven. Ik zag een enorme open ruimte zonder einde. Een rivier van dikke, hete vloeistof die zo nu en dan probeerde zijn slachtoffer te verzwelgen. De ruimtes waren gevuld met mensen van verschillende rassen die huilden van pijn door deze dikke vloeistof terwijl lava uit hun mond, neusgaten en ogen kwam. Het was duidelijk dat de hete vloeistof door hun ingewanden stroomde. De pijn en kwellingen die ze doormaakten waren nog erger dan die van mij. De stem zei tegen me: "Dit deel was voor degenen die vreemdgingen, mishandelden en tot de breuk in hun huwelijk leidden. Ik huilde overvloedig als een baby.

Ik vergat volledig de trots en arrogantie van mijn leven op aarde, omdat ik wist dat ik daar zou eindigen. De pijn die ik zag dat de anderen in andere delen van de Hel meemaakten, was verschrikkelijk, want er was helemaal geen genade. Ik weende bitter omdat het nooit zou ophouden. Ik opende mijn ogen en zag mezelf in het ziekenhuis. Ik begreep dat de vrouw met wie ik getrouwd was als mijn vrouw haar leven had verloren. Ze had inwendige bloedingen die tot haar dood leidden. Ik was gebroken. Deze ervaring heeft van mij een ander mens gemaakt en ik kwam tot geloof.

Ik ben geen dominee, maar met mijn beste vermogen en de hulp van de Heilige Geest spoor ik iedereen aan trouw te zijn in hun huwelijk. Behandel je partner met eer en respect. Wat ik zag wat er gebeurde met degenen die hun huwelijk verkeerd aanpakten, was ondraaglijk. Dank je wel om mijn verhaal te delen.