KINDEREN VAN TOEN, SENIOREN VAN NU
In de jaren dat wij naar school gingen droegen de meisjes zwarte satijnen schorten en een strik in het haar. De jongens een korte broek en een stofjas. Deze kleren moesten dan uitgedaan worden na schooltijd, want ze moesten een gans seizoen meegaan. De kinderen werden zaterdags beurt om beurt in een zinken bassin - nu bad - gewassen de jongens het laatst. In de winter zat het hele gezin rond de Leuvense stoof, omdat er elders in huis geen verwarming was. Als we dan na het avondgebed slapen gingen kregen we een warme baksteen, gedraaid in bruin papier mee naar bed, om onze voeten te warmen.
Mijn moeder bakte iedere week twaalf broden, en ook regelmatig lekkere taarten, vooral pudding en knubbelkes taart, want we waren een groot gezin .en er moesten vele magen gevuld worden. We waren met dertien, zeven meisjes en zes jongens!.
Er zijn zoveel herinneringen aan m’n kindertijd
We hebben een fijne jeugd gehad, we moesten van jongs af aan meehelpen, daar ik één van de oudsten was, maar we hadden niets tekort. We waren toen ook niet met alles akkoord, maar het hoorde toen niet om je eigen mening te zeggen. Je had nog respect voor je ouders en grootouders.
De tijden waren heel anders.
Er was geen TV geen computer, geen uitgaansleven. We deden alles in familiekring, bidden werken, ontspannen. Ieder was tevreden!
We wisten toen nog niet wat er in de wereld rondom ons te koop was.
Nu je moet je altijd bereikbaar zijn.
Het leven is zo haastig, niemand heeft nog tijd. Iedereen loopt met een gsm op zak. De oude telefoon is afgedankt. Wil je een kaartje kopen voor de trein ,dan moet je naar een machine lopen. Bij de bank wordt er geen geld meer uitgegeven - het komt uit de muur. Als je je code niet vergeten bent, want dan krijg je geen euro te zien! Alles moet tegenwoordig met de computer, maar wie kan dat nog allemaal leren in z’n oude dag?
Wat was het leven vroeger toch eenvoudig, met het weinige dat men soms had.
Toch moeten we mee met de tijd en dat lukt meestal wel heel goed.
Het is geen kleinigheid oud worden in deze tijd!
Ik ben Lisette, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lies.
