Gisteren is geschiedenis Morgen is mysterie Vandaag is een cadeau
Voor vele kwalen bestaan goede medicijnen tegen domheid en afgunst niet
Kaboutersmanneke in werking
je doel bereiken betekend je angst overboord gooien
Soms doe ik het liefst een beetje troost in je blogje,dan neem je,waar je ook gaat steeds een beetje troost met je mee;
Uit het oog,maar niet uit het hart,
alweer een jaartje wijzer.
De wil met z'n tweéen het
ene te scheppen, dat meer
is dan zij die het schiepen
Een gelukkig huwelijk is een lang
gesprek dat altijd te kort lijkt.
Toppunt van een gelukkig huwelijk:
zich tegelijkertijd altijd en nooit alleen voelen
Beoordeel dit blog
*~[Luan]~*
................*Welkom op mijn blog*................
24-04-2007
de gele roos
DE GELE ROOS (1)
Enige jaren geleden betrokken wij ons nieuwe huis. De extra ruimte, het uitzicht en de zonnige tuin hadden ons over de streep getrokken. Hoewel het huis zeer aan onze smaak voldeed, wilden we er toch ons eigen stempel op drukken.
Na binnen de nodige aanpassingen gedaan te hebben, kwam de voortuin het eerst in aanmerking voor een verandering. Het gras werd verruild voor een border en bestaande planten werden verplaatst.
Mijn oog viel op een zielige klimroos aan de muur, verwilderd, met hier en daar een klein geel roosje. De koningin onder de bloemen had het zwaar gehad. Ik besloot de roos een nieuwe kans te geven. Er werd flink gesnoeid. Dat viel niet mee met al die dorens. Een tak moest nog verwijderd worden, maar dat lukte me niet alleen. Mijn man schoot te hulp. Op mijn aanwijzingen knipte hij een aantal moeilijk bereikbare takken weg. Er bleef niet veel van de roos over.
> > >>>>>>Vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig >>>> minuten >>>>>>te laat op een belangrijk schriftelijk examen. >>>>>> >>>>>>De betrokken hoogleraar,die zelf surveilleerde, deelde de studenten >>>> mee >>>>>>dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden >>>>>>deelnemen. >>>>>> >>>>>>De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als >>>> excuus >>>>>>aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke >>>> band >>>>>>had gehad. >>>>>> >>>>>>In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een >>>> extra >>>>>>kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op >>>> hetzelfde >>>>>>tijdstip. >>>>>> >>>>>>Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. Elke student >>>> kreeg >>>>>>een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een >>>> gesloten >>>>>>omslag lag met de examenvragen. >>>>>> >>>>>>Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: "Welke band was >>>> lek?"
Soms, als ik wakker lig in de nacht, hoor ik duidelijk het kloppen van mijn hart.
Dat kloppen duurt nu al meer dan 85 jaar, want het is begonnen toen ik nog in de schoot van mijn moeder was. Dag en nacht gaat dat kloppen door; tijdens werk en ontspanning, als ik eenzaam ben of in een gezellige kring zit.
Probeer maar eens te berekenen hoeveel keren het hart heeft geklopt, als iemand een halve eeuw heeft geleefd. Het loopt in de honderden miljoenen. Nimmer onderbroken.
In de vroege morgen hoor ik vaak een lijster zingen. Zo'n klein vogeltje heeft net zo'n hart als ik, ook geconstrueerd als een 'dubbele pomp', zoals William Harvey dat in 1624 voor het eerst heeft uitgelegd. Toen kwam men erachter hoe het hart werkt; in de grote zoogdieren net zoals in zo'n heel klein en licht vogeltje.
Zó heeft de Schepper het bedacht en zo heeft Hij het gemaakt. En als het hart ophoudt met kloppen, dan is het einde gekomen.
Daar kan ik zelf niets aan doen. Dat bepaalt de Heer van leven en dood. Wat geeft dat een diep gevoel van afhankelijkheid!
> > >>>> >>>>Waarom erfgoedzorg interessant is... >>>> >>>> >>>> >>>>Uit recent onderzoek is het volgende gebleken : >>>> >>>>Na opgravingen in de Russische bodem tot een diepte van 100meter hebben >>>>Russische wetenschappers resten gevonden van koperdraden, met een >>>>geschatte leeftijd van zo'n 1000 jaar. De Russen hebben hieruit de >>>>conclusie getrokken dat hun voorouders reeds 1000 jaar geleden beschikten >>>>over een kopernetwerk ! >>>> >>>> >>>>Om niet achter te blijven zijn Amerikaanse wetenschappers ook hun bodem >>>>gaan afgraven waarbij ze op een diepte van 200 meter resten van >>>>glasvezels >>>>aantroffen.Deze vezels bleken na onderzoek zo'n 2000 jaar oud te zijn, >>>>waaruit de Amerikanen concludeerden dat hun voorouders reeds 2000 jaar >>>>geleden al een zeer geavanceerd digitaal fibernetwerk in hun bezit >>>>hadden. >>>>En dat zo'n 1000 jaar voor de Russen... >>>> >>>> >>>>Een week later hebben de Belgen het volgende rapport gepubliceerd: "Na >>>>opgravingen in de Belgische bodem, tot op een diepte van 500 meter, >>>>hebben >>>>Belgische wetenschappers helemaal niets gevonden." >>>>De Belgen concluderen hieruit dat zo'n 5000 jaar geleden de Oude Belgen >>>>reeds in het bezit waren van een draadloos netwerk.
Vraagt het ene blondje de andere : "Wat denk jij is dichter bij, de Maan of Parijs?" Zegt de andere " De Maan natuurlijk, of kan jij Parijs van hier zien misschien !?!!"
Een chique madame arriveert in haar BMW coupé bij de dokter, nadat ze gestoken was door een wesp. Vraagt de dokter: "Waar bent u gestoken mevrouw?" Zegt zij verlegen: "Oh dokter, dat kan ik u niet zeggen, want dan schaam ik me zo." "Maar ik moet het toch echt weten hoor, anders kan ik u niet helpen", reageert de dokter verbaasd. "Nee dokter, als andere mensen dit weten dan word ik uitgelachen en schaam ik me dood." "Luister," zegt de dokter, "ik heb een geheimhoudingsplicht, dus ik zal echt tegen niemand zeggen waar u gestoken bent." "Ok dan," zegt de vrouw opgelucht... "... in den Aldi."
Er is geen twijfel. Het graf is leeg, en er is geen sprake van diefstal of bedrog. Jezus is sterker dan de dood. Hij leeft. Maar de boodschap gaat verder. Zijn opstanding heeft gevolgen. Heel vergaande gevolgen zelfs. Rond zijn dood en opstanding zijn er al mensen uit hun graven gekomen, maar bij 'de laatste bazuin' zullen alle gelovigen opgewekt worden. Met een onvergankelijk lichaam, geschikt voor de hemel. De gelovigen die op dat moment nog leven, worden op hetzelfde moment ook veranderd. Allen krijgen een onvergankelijk lichaam, net als Hij. Klaar voor de eeuwigheid.
Zondagmorgen, in alle vroegte. Een stille, nog koele tuin, net buiten de stad. De tuin geurt van bloemen. Daar doorheen een geur van kruiden. Nog even, en de zon zal alles beschijnen en weer tot leven wekken. Er lopen drie vrouwen. Ze lijken in gedachten verzonken. Pas bij de rotswand kijken ze op. Ze schrikken. Er staan twee engelen voor hen. Die zeggen: 'Hij is de Levende! Hij is niet hier, maar Hij is opgewekt!' De drie vrouwen herinneren zich dat Hij dat een paar keer heeft voorzegd. Hun schrik verandert in blijdschap, en snel gaan ze terug om het de anderen te vertellen.
'Wie is een God als U, die de ongerechtigheid vergeeft en de overtreding van het overblijfsel van zijn erfdeel voorbijgaat; die zijn toorn niet voor eeuwig behoudt, maar een welbehagen heeft aan goedertierenheid!'
Onwillekeurig zeg je dat nog eens na: Een welbehagen aan goedertierenheid!
En dan gaat de profeet verder in forse beelden: 'Hij zal onze ongerechtigheden vertreden.' Hij trapt ze stuk, Hij wil er niets meer mee te maken hebben. Maar nee, dat beeld is nog niet fors genoeg, want dan volgt:
Wat is de Bijbel toch een verrassend boek. Hoe vaak je het Boek van God ook hebt gelezen, Gods woorden komen telkens opnieuw naar je toe.
Nu, in de adventsdagen, lees ik nog eens in het boek van de profeet Micha. Daarin wordt gezegd hoe de Heer zal handelen met de vijanden van zijn volk: 'Zij zullen stof lekken als een slang, als kruipend gedierte der aarde.'
En dan zet het Woord opnieuw in: 'Wie is een God als U?'
Je zou verwachten dat daar op volgt: '... die met uw en onze vijanden radicaal weet af te rekenen tot het einde toe.'
Telkens treft het je weer, dat in de geschiedenis van Jezus Christus op aarde de dingen niet gewoon zijn. Neem nu Marcus 15:19. Jezus is met zijn discipelen in de paaszaal en leidt de maaltijd. Daar doet Hij een ontstellende mededeling: 'Een van jullie die hier met Mij zit te eten en te drinken, zal Mij verraden!'
Nu waren die discipelen geen zachte jongens. Twee van hen hadden van Jezus zelfs de bijnaam 'dondermannen' gekregen: zonen van de donder. Kerels met vuisten. Wat verwacht je dan als reactie?
Dat ze verontwaardigd opspringen en zeggen: 'Wie is het, Heer? Zeg het maar, dan komt hij niet levend de deur uit!' Niets daarvan.
'Zij begonnen bedroefd te worden en één voor één tot Hem te zeggen: Ik toch niet?' Ze durfden blijkbaar niet naar hun buurman te kijken of ze die wel vertrouwden. Ze waren van streek en helemaal niet meer zeker van zichzelf.
Hoe kan dat nou? Dit waren toch mannen die drie jaar lang trouw bij Jezus waren gebleven, en elke dag, van de morgen tot de avond, met Hem om gingen?
En dan toch die vraag: 'Ik toch niet?' Is het misschien zo: Hoe dichter bij Jezus, hoe beter een mens weet dat hij in staat is tot het doen van heel verkeerde dingen?
