Een stormachtige zuidenwind rukt aan de vlag b bovenop het Kurhaus en laat zich fluitend horen op de galerij van ons complex. Mijn klokje annex barometer zendt regelmatig pieptonen van stormwaarschuwing. Het gaat even behoorlijk tekeer. Straks zal de storm wel luwen. Dat klokje stond ergens in de vergetelheid tussen mijn boeken, maar maakte door zijn stormgepiep wel even kenbaar, dat hij er nog steeds was. Een nog steeds trouwe makker van vele jaren her. Gisteren beloofde ik u een foto van de grote zilverreiger, die op mij stond te wachten in de omgeving van Gelderswoude. Hier is hij dan.

Goede morgen, lieve bezoeker. Vanmorgen twijfelde ik welke foto ik vandaag op het blog zou zetten: de grote zilverreiger of de wolk boven de stad Den haag. De grote zilverreiger kwam een paar jaar geleden slechts als zelden voor in Nederland. De laatste jaren iets vaker; ik had hem al een paar keer eerder gespot in de omgeving van Gelderswoude, in het Groene Hart van Holland. Maar zaterdag leek het wel of hij me stond op te wachten aan de slootkant. Uiteraard had ik mijn camera bij de hand en kon ik hem rustig fotograferen. De wolk boven Den Haag fascineerde met echter meer. Als een grote vogel gleed deze wolk door het luchtruim, terwijl de zon voorzichtig over de rand van de horizon gluurde. Dat was op 8 december van dit jaar. De keuze is dus gemaakt: vandaag de wolk en morgen misschien de zilverreiger. Ik wens iedereen een fijne dag.

Vandaag derde adventszondag. Nog twee weken en het is kerstfeest. Feest van licht en vrede. Misschien ook feest voor de kinderen? Sleetje rijden en sneeuwmannen maken in de kerstvakantie? Zoals het er nu naar uit ziet, kan dat nog wel even wachten. We lijken nu in de periode van herfststormen te zitten, maar vandaag gelukkig niet. Vanmiddag, om 17.30 uur is er wintervuurwerk boven strand en zee en dat wil ik niet missen. De regen en de wind moeten maar even in de wachtkamer. De boulevard is feestelijk versierd. Wij beginnen in huis de kerstversiering ook tevoorschijn te halen. We weten nog niet wat we allemaal gaan neerzetten. Maar wel veel licht. Dat is bovendien nog erg gezellig ook. Foto: een al wat oude foto, maar ik zal nog nieuwe maken.

De tijd gaat snel. Amper zijn de oudjaarsknallen van het jaar 2010 verstild of we staan alweer drie weken voor het oudjaar van 2011. Morgen, 11 december, is er weer wintervuurwerk op Scheveningen. Natuurlijk moet het weer een beetje meewerken. Maar er komt er nog een op 18 december. Aanvangstijd 17.30, locatie ten noorden van de Pier. Dat weet u al vast voor het geval u een uitstapje naar Scheveningen gaat maken. Het gloort een beetje in het oosten, de zon is om ongeveer 8.36 uur opgestaan. Ik denk dat hij nog onder de douche staat of zich nog moet aankleden: hij is nog niet te zien. Ik wens iedereen een heel prettige dag… met een zonnetje. Foto: de douchekraan is gesloten en de zon is verschenen.

Er hangen wat wolken in het oosten, maar het lijkt er op, dat de zon toch zijn gezicht zal laten zien. Na een paar herfststormige dagen lijkt het nu wat rustiger te worden. Geen windkracht negen meer, maar vijf of zes. Altijd nog een stevige wind, vooral als je er met de fiets op uit wil. Niet dat ik dat zal doen, maar je zult maar naar je werk of school moeten, dan is dat geen pretje. Zeker niet met tegenwind, tenzij je achterstevoren op je fiets gaat zitten: dan heb je in ieder geval de wind in de rug; maar je schiet er niet veel mee op. Ik houd het maar bij een wandeling. Geniet van de dag; het is de eerste dag van de rest van je leven. Foto: het daghet inden oosten.

Het was me het weertje wel, gisteren. Windstoten van 90 tot 100 kilometer per uur en ik stond op de pier in de luwte van het trappenhuis foto’s van de zee, en wolken te maken. Hoogwater om 13.03 uur gisteren. Vandaag begint de dag rustig met ochtendrood in het oosten, maar in de middag gaat de wind weer toenemen en wacht ons opnieuw een zware storm. Daarna zullen een paar dagen met wat rustiger weer volgen. In de middag een bijeenkomst in Muzee Scheveningen bij gelegenheid van de presentatie van het 17de boekje in de Historische Reeks, waarvan ik destijds de initiatiefnemer was, maar dat is al lang weer vergeten. De titel van het door Benny Verbaan geschreven boek is: “Vesting Scheveningen” en gaat over het dagelijkse leven in het Sperrgebiet 1943 – 1945. Foto: Storm op Scheveningen, 7 december 2011.

We beginnen de dag met een ‘Goede morgen’. De wind loeit met bijna stormkracht; de regen klettert tegen de ramen. En eergisteren heeft het kerstbomenvrouwtje dan toch nog vergunning gekregen om op ons plein kerstbomen te verkopen. De verlichting was door de vergunningverlener vergeten. Aansluiting op het openbare net was niet meer mogelijk. Maar gelukkig is dat nog op tijd geregeld kunnen worden. Nu toch nog een beetje kerstsfeer op het plein: oliebollenkraam en kerstbomen. Op de boulevard heeft de gemeente wel kerstbomen en extra feestverlichting geplaatst. Voor wie, vraag je je dan toch af. Als het donker wordt is er op de boulevard geen mens te bekennen. Maar op het plein is er altijd levendigheid van tram- en buspassagiers. Die worden niet kerstvriendelijk onthaald. Maar misschien gaat de komende weken de maan helder schijnen. Foto: wordt dit het pleinbeeld van de komende dagen?

Vandaag wat later dan gewoonlijk. Annemiek heeft gisteren de therapeutische elastische kousen gekregen, zodat de bloeddoorstroming in haar benen weer normaal kan worden en blijven. Maar zelf aantrekken is schier onmogelijk en daar kwam ik weer in het vizier. Gisteravond eerst maar uittrekken en vanmorgen weer aantrekken. Dat uittrekken ging redelijk gemakkelijk. Maar dat aantrekken is wat lastiger. De eerste kous mislukte; de handleiding is niet zo duidelijk; dus opnieuw beginnen.  Even rustig blijven en dan op mijn manier, dat had ik een beetje afgekeken toen de deskundige in het ziekenhuis. En ja hoor, dat ging goed. Nog een paar dagen oefenen, dan is het zo een beetje alsof ik mijn eigen sokken aantrek. Oefening baart kunst.  Voor iedereen een fijne dag: de Sint vertrekt en de Kerstman is al verschenen. Foto: dag, Sinterklaasje

“5 december 5 december ha dat is een blijde dag
dat arm en rijk en oud en jong weer vrolijk wezen mag
5december is de dag die vier je levenslang nog mee
want sinterklaas is jarig en dan roepen wij luid hoezee”
“Hoort wie klopt daar, kinderen.”
“Hoort, de wind waait door de bomen
hier in huis zelfs waait de wind.

Herinneringen aan vroeger.
De avond daarvoor hadden we gezongen en onze schoen met een peen voor het paard klaar gezet en soms zelfs een bakje water voor het dorstige paard. En dan de volgende morgen, zes december was dat, al vroeg naar de huiskamer en kijken wat de Sint op tafel had neer gezet. Eerst wachten op pa en moe en dan werd het laken, dat de Sint over de pakjes had gelegd, door een trotse vader en moeder verwijderd. Ja, dat was feest. Dank je, Sinterklaasje.

Foto: De echte

Al weer tweede advent. Morgen pakjesavond in Nederland, maar ik denk dat veel ouders deze pakjesavond naar gisteren verschoven hebben of vandaag vieren. Bij dat weer van “hoor, de wind waait door de bomen”zullen veel kinderen blij zijn nu al te mogen spelen met de door de Sint gegeven geschenken.
De kerstbomenverkoop is gisteren weer begonnen. Vorig jaar stond er op ons plein ook een kerstboomverkoper, maar dit jaar jammer genoeg niet: er schijnen mensen uit ons appartement bezwaren te hebben gemaakt tegen het verlenen van een vergunning. Trouwens ons hele plein is saai; geen kerstbomen, geen feestverlichting. De gemeente is zeker aan het bezuinigen: de verlichting van vorig jaar hangt nog in de bomen, maar de stekker is nog niet in het stopcontact gestoken. Ik wens iedereen een mooie zondag. Foto: jammer genoeg mag zij er dit jaar niet staan.

Voor mijn nieuwe website - u mag inmiddels wel de naam weten: www.scheveningen-haringroute.nl -moest ik nog een aantal foto’s maken. En dat heb ik gisteren gedaan. De website is nog in opbouw, maar toch als een soort bètaversie te zien op het internet. In januari zal die site officieel de lucht in gaan. Het is een strikt lokale site en heeft helemaal betrekking op Scheveningen: een herkenning en verkenning van je eigen woonomgeving. Frans, Duits en Engels; het was wel een hele opgave om dat te realiseren. Maar met behulp van anderen is het dan toch gelukt. Nu nog te verfijningen. Van die fotowandeling plaats ik vandaag één foto.

Vandaag de krant. Positieve berichten: “Hoop gloort voor de euro” en “Formatie in België rond”. Alleen het weekend kan de definitieve formatie in België verstoren. Ik hoop dat ook in België de neuzen dezelfde kant uit zullen wijzen.
“Polien Pap: Tiens, foorwagen! Waar sukkelt dat naartoe? Een oud man trekt… en voor het vensterken zit een jonge vrouw, die witter is dan de sneeuw. Zie toch…hij blijft staan.” (Een zin uit “En waar de ster bleef stille staan”. Het Vlaamse kerstverhaal van Felix Timmermans. Af en toe zal ik deze maand een tafereeltje uit dit boekje vermelden. Foto: een bijzonder hoekje in Scheveningen

Wie kent niet de Kerstlegende van Felix Timmermans: “en waar de ster bleef stille staan…”? Wie kent niet: Pitje Vogel, Suskewiet, Schrobberbeeck en Polien Pap, de personages uit deze kerstlegende, die voor het eerst vertoond werd op donderdag 5 februari 1925 in de Koninklijke Schouwburg te ’s-Gravenhage? Deze legende begint met “In het stamineken: “In ’t Zeemeerminneken” en eindigt met
“Wij zijn de drie koningen met hun ster,
Wij komen gerezen van heel ver
Wij gingen en zochten overal
Over berg en over dal
En waar de ster bleef stille staan
Zijn we alle drie binnen gegaan.”

Een boekje groot 15 x 10,5 centimeter en een halve centimeter dik. Kent u het nog niet. Ga dan naar de bibliotheek en lees deze Vlaamse legende. Ik lees het ieder jaar met veel plezier. Foto: Scheveningen in de sneeuw: 2 december 2010.

Vannacht dacht ik: “dat moet ik morgen op het blog zetten”, maar ik sliep weer in en nu ben ik vergeten, wat ik op het blog moest zetten. Misschien komt die gedachte later weer terug, maar dan moet ik hem wel direct op papier zetten, maar helaas heb ik ’s nacht geen blocnote en potlood in mijn borstzak zitten. Het zal wel weer een onzin gedachte zijn geweest. Maar er in je slaap of sluimering grote ideeën geboren worden. Mijn thermometer schijnt op hol te zijn geslagen: de temperatuur, die hij nu aan geeft, kan volgens mijn niet kloppen. Buiten bijna gelijk aan binnen. Daar moet ik straks maar even naar kijken. Mijn denken over cruises is na gisteravond niet veranderd, eerder bevestigd. Voor iedereen wens ik een fijne dag. Foto: tijdens een wandeling door Scheveningen geschoten, 27-11-2011.

Vandaag gaan we een cruise maken. Vanavond zijn we uitgenodigd door ons reisbureau voor een cruise. Geen echte maar een cruise informatie avond. Annemiek wil dat wel eens meemaken. Ik zelf ben niet zo geïnteresseerd; ik ga liever mee met een zeilboot of een vistrawler. Waar je overdag de zee ruikt en in de nacht van de ene naar de andere kant in je kooi rolt. Op een cruiseboot slaap je als het schip vaart en overdag word je aan de wal gelost voor een excursie op een bezoek aan de havenplaats. Tenminste zo stel ik me een cruise op de Middellandse Zee voor. Maar wie weet… denk ik er vanavond anders over. Foto: Op deze kalender kunt u vast uw vakantie invullen.

We beginnen zo langzamerhand aan de donkerste periode van het jaar. En de kentering gaat weer komen omstreeks 10 januari 2012. Het wordt een feestelijke maand in België met het vooruitzicht van eindelijk een nieuwe regering. Maar ook met een vooruitzicht op grote bezuinigingen. Maar dat houdt ons nog niet tegen om van december een feestelijke maand te maken. Sinterklaas, Kerstfeest en uit eindelijk de afsluiting Silvester(zo wordt oudejaarsavond ook wel genoemd). En zo zijn er nog wel een paar gedenkwaardige data te noemen. Misschien iets zuiniger, maar toch nog feestelijk. En donderdag is het dan zover. Kerstkaarten en Nieuwjaarsgroeten ontvangen en verzenden. De kerstboom versieren en de lichtjes aan. Laten we genieten van het vooruitzicht en daarmee beginnen vandaag. Vandaag is de laatste dag van de afgelopen periode en morgen beginnen we aan nieuw begin. Geniet van iedere dag, want deze dag komt nooit weerom. Foto: zonsondergang in woelige golven(27-11-2011)

Hebben Di Rupo en de overige politiekers gisteren mijn blogje bekeken? En de berichtjes van de afgelopen dagen gelezen? Ja of nee. In ieder geval  is er gisteren toch een ommekeer gekomen in het Belgische politieke spelletje. Ze schijnen elkaar dan toch eindelijk gevonden te hebben. Voor twee en een half jaar: dan zijn er weer nieuwe verkiezingen in België en gaat het spelletje opnieuw beginnen.  De lucht is er nog verhit van, want mijn buiten thermometer wijst nu - nog geen acht uur in de zondagmorgen - al meer dan dertien graden aan. En buiten waait een heel stevige wind. Gelukkig hoeven we er vandaag niet uit, maar mijn ochtend wandeling wil ik toch niet overslaan. Voor iedereen een heel gezellige (eerste advents)zondag. Foto: eerste advent en de bladeren hangen nog aan de bomen.

O,Nederland, let op u saeck
De tijt en stond is daer,

In Valerius Gedenck-Clanck, 1626.

Deze tekst schoot mij te binnen, toen ik deze morgen de krant uit de brievenbus haalde en de kop met grote letters zag “Belgen zwaar in problemen, kredietwaardigheid verlaagd”. Slechts één woord hoef ik maar te veranderen:  in plaats van Nederland …  België. België heeft inmiddels een staatsschuld van 300 honderd miljard euro: dat is een bedrag van 3 en bijna een hele regel nulletjes.
De gewone burger merkt het nog niet zo direct in de beurs, maar bedenk eens als de euro's weer francs gaan worden. Wanneer gaan de Belgische politici weer aan hun eigen land denken i.p.v. aan dat politiek gestoei om de macht.
“O, België, let op u saeck”.
Foto: Een foto van een aantal geblinddoekte mensen heb ik niet, daarom maar een met veel frisse lucht: de Schelde.

Op de eerste plaats dank ik iedereen voor de goede wensen, die ik mocht ontvangen van veel blogvrienden. Maar ik was een bijzonder kind bij mijn geboorte, een beetje een sjoemelkind. Want ik werd geboren op zondag 0.03 uur, maar de dokter schreef op zijn geboorteverklaring  zaterdag 24 november 23.57 uur. Het exacte tijdstip weet ik niet, daarvoor zou ik naar de gemeente moeten. En waarom dat ver schil. Mijn ouders wilden een zaterdags(Maria)kindje hebben en de dokter heeft hun wens gehonoreerd. En nu ben ik dus een zongdags-Maria-kindje. Ik ben dus iemand, die van twee walletjes eet. Gisteren met de familie en vandaag met de restjes. Maar gedronken heb ik niet voor twee. Wel twee glaasjes: één bier en één wijn. Want als ik teveel drink ga ik ouwehoeren. En nu kon ik iedereen netjes uitlaten en bedanken voor de gezellige avond. Hoe oud ik geworden ben vind ik niet belangrijk: het waren in ieder geval twee zevens, maar ik weet niet meer in welke volgorde. Ik wens iedereen een prettige en gezellige dag.

Nog even tijd om naar het blog te gaan. Zo dadelijk eerst even naar het ziekenhuis en daarna naar markt en bakker en drukkerij. Vandaag een drukke dag. Maar, hoewel er wat wolken boven de stad en de zee hangen, lijkt boven Scheveningen de lucht al wat te klaren. En tussen de wolken zie ik al een roze gloed van de opkomende ochtendzon. De temperatuur is al boven de acht graden. Het wordt weer een aangename dag. En die wens ik iedereen. Foto: als de mist verdwenen is, ziet de wereld er weel heel anders uit.