De laatste dag van het jaar en de eerste in de nieuwe week. Morgen de eerste dag van het nieuwe jaar. Wat zal het ons brengen? Verbeteringen of verslechteringen. Verbeteringen als het aan onszelf ligt. Als we de goede voornemens al niet naar één dag vergeten zijn. Verslechteringen als het aan de fiscus ligt: die heeft een paar maatregelen getroffen, die in ieder geval niet teruggedraaid gaan worden. Met de maatregelen, die nu gaan gelden, zal de portemonnee wat platter zijn, zullen de bestedingen teruglopen, zal de werkeloosheid oplopen, zullen er meer mensen naar de voedselbank moeten gaan, zullen er meer zwervers op straat gezien worden, zullen er…. Misschien zal de zon meer gaan schijnen, zodat we de warmte krijgen, die de cv ons niet geeft, want die hebben we, om geld te besparen, een paar graden lager gezet. Ik ben een echte optimist, maar ook een realist en die realist ziet niet veel goeds voor het nieuwe jaar. Maar misschien - wie weet – kleurt er toch wat licht aan de horizon. Als we onze eigen goede voornemens waar maken en iedere dag toch weer met een lach beginnen… wie weet. Ik wens iedereen een prettige en gezellige avond. Vandaag kan het wijntje nog volop vloeien, maar morgen gaat de accijns omhoog. Foto: hopelijk komt het scheepje weer als nieuw van de helling af.

Na een paar ontspannende dagen heb ik mij vanmorgen verslapen. De hemel kleurt al in het oosten. De eerste trams zijn al weer lang voorbij; ik heb er niets van gemerkt. Ik lag heerlijk in Morpheus armen te dromen. Dat gebeurt mij niet vaak, dat ik uitslaap. Maar een frisse kijk op de nieuwe morgen is geen slecht begin van de nieuwe dag.
We waren voor een paar dagen even weg van onze dagelijkse beslommeringen. Wij wilden even een andere plaats zien: Amersfoort. Een plaats waar we als een eerder langs waren gereden, maar waarvan we de binnenstad nog nooit goed bekeken hadden. Dat hebben we dit keer ook niet goed kunnen doen: door het minder goede weer was zo ongeveer de hele omgeving en de bewoners zelf uitgelopen om juist op deze dagen door hun eigen stad rond te wandelen. Een drukte van jewelste. Geen parkeerplaats te vinden, ook niet in de parkeergarages. We zijn dan ook maar de stad uitgevlucht en gingen op zoek naar het plaatsje Spakenburg. Daar was het lekker gezellig rustig. Annemiek naar de winkeltjes en ik even een wandeling langs de oude haven.
Boven de stad zie ik twee regenbuien. Het is een natte december dit jaar. Die buien hangen daar en nog niet hier. Misschien blijft het hier wel droog en kunnen we nog even van buiten genieten. Ik wens iedereen een fijne laatste zondag van het oude jaar. Vast wat proeven van de oliebollen. Foto: een kijkje op de haven van Spakenburg.

Even een kort berichtje uit Amersfoort. Deze morgen was het weer prima; geen zon, maar in ieder geval droog en fris. We wilden onze dag goed besteden en vertrokken naar Spakenburg. Dit is een vissersplaatsje aan de voormalige Zuiderzee. Vroeger belangrijk, maar tegenwoordig in hoofdzaak belangrijk voor het toerisme. Plaatselijke klederdracht, die hier nog regelmatig op straat te bewonderen valt. We hebben even met een oud vrouwtje(87 jaar) in klederdracht staan praten. Daarna nog even rondgewandeld, foto's gemaakt en richting Amersfoort, omdat we de stad wat beter wilden leren kennen. Vergeet het maar: geen parkeerplaats beschikbaar en bovendien begon het te regenen. Dus maar terug naar het hotel. Even een bericht sturen naar de blogvrienden. Een foto houden ze nog wel van mij te goed. Ik zit nu te tikken op een computer van het hotel en kan  niet over mijn eigen foto's beschikken. Morgen, zaterdag zijn we weer thuis. Een vriendelijke groet en een prettige avond.

Ik lees net in de krant, dat het (bijna) afgelopen jaar warm was, maar ook nat. Er waren 1717 zonuren(78 meer dan normaal) en er viel 900 millimeter neerslag, ook iets meer dan normaal. De gemiddelde temperatuur van 10,4 tegen normaal 10,1. We zien nu uit naar het komende jaar. De portemonnee wat platter, de keel wat droger en met een extra trui op de koude dagen zal het heus wel weer lukken. Naar Brussel zullen we voorlopig niet meer met de trein kunnen: de verbinding Den Haag – Brussel is een probleem geworden voor de twee regeringssteden.
Maar wij trekken ons van al deze problemen niet veel aan. Laten beide regeringen eerst maar eens de zaken in eigen land goed op de rails zetten. De kerst is voorbij. De kerstbomen worden weer leeg gehaald en opgehaald door de jeugd om de vreugdevuren in de Nieuwjaarsnacht flink te laten branden. Een korte vakantieperiode is ingelast. Met een frisse duik op nieuwjaarsdag in de koude zilte zee zullen de gemoederen weer tot bedaren komen en gaan we aan een nieuw jaar beginnen.
Ik wens iedereen een prettige dag. Foto: vandaag sluiten we af met een bloemetje.

Vanmorgen weer zo een fraai natuurverschijnsel. De zon is nog niet op maar vanaf achter de horizon beschijnt de zo de wolken en dan krijg je dit bijzondere effect. Ik heb de foto om 7.38 uur gemaakt uit de hand met een ISO-waarde van 6400. Of de zon vandaag werkelijk zal komen?  Hij heeft zich in ieder geval wel al aangekondigd. Het is droog en de buitentemperatuur is 7.0 graden. Voor veel winkels is het vandaag een werkdag. Voor de welkome bezoekers is het nu nog uitslapen geblazen. Buiten is het nog rustig: de trams rijden al, maar slechts met een enkele passagier. Als de zon straks door komt, dan komen er veel mensen naar Scheveningen voor een strandwandeling langs het strand of door de duinen. Gisteren zijn wij bij de kinderen op de koffie of  diner geweest. Vandaag vieren we thuis kerstfeest. Als ik elders ben en moet rijden, dan drink ik uit principe niet al wordt het nog zo aanlokkelijk aangeboden. Maar vandaag hoef ik niet te rijden en dan drinken we thuis een  - misschien wel meer dan één – glaasje goede cognac. Annemiek drinkt dan één borreltje mee: bij de medicijnen, die ze moet gebruiken is één glaasje wijn of likeur toegestaan en daar houdt zij zich streng aan. Morgen gaan we weer even van de natuur genieten. Maar de computer reist met ons mee, zodat wij bij minder goed weer ook daar kunnen bloggen. Verder wens ik iedereen een aangename dag. Foto: die ik vanmorgen maakte.

We vieren opnieuw kerstfeest: misschien wat minder kerks, maar toch blijft iets van het oude bestaan: vrede en licht. En dat wens ik u toe op deze bijzondere dag.

Gisteren waren er ook droge momenten en dus ben ik aan de wandel gegaan. Een bezoekje aan het Kurhaus om de kerstversiering te bewonderen en daarna een wandeling naar de watertoren in de duinen. Het was stil buiten. No stil op de kunstijsbaan vóór het Kurhaus en later ook stil in de duinen. Een enkele fietser, een paar wandelaars en wat kinderen die er lol in hadden om in de plassen rond te stappen. Hier en daar een konijn. Niet te veel. Bang misschien voor de pan? Ten onrecht in het duin bij ons mag niet gejaagd worden. Misschien maakt een vos zich daaraan wel eens schuldig.
Door het natte weer van de laatste dagen was het duin wel erg mooi: mooi groen mos op de grond en ander kleurig mos op de bijna verdorde takken en bomen. Ik heb veel foto’s gemaakt van die verstilde natuur.
Vandaag wordt het ook weer zo een regenachtige dag. Misschien gaan we er wel even tussenuit: een paar uurtjes genieten van het buiten zijn: in de auto met de raampjes open. Misschien heeft Annemiek andere plannen. Foto: kerstversiering in het Kurhaus.

Vandaag, vierde zondag van de advent. “Rorate, caeli,  desuper,  et nubes pluant justum”;  zo begon op de vierde adventszondag vroeger de H. Mis in de katholieke kerken. Het was al bijna een feestzondag: spoedig zal het kerstfeest zijn. Dit jaar wel heel spoedig. Ons scheidt nog slechts één dag van het kerstfeest. Niet de ondergang van de wereld, maar juist opnieuw de nieuwe tijd van vrede en gerechtigheid… en ieder jaar opnieuw zingen wij “vrede op aarde”.
Dat was een kort preekje voor vandaag. Vandaag de laatste voorbereidingen in huis. Buiten is het nog niet zo lekker: de temperatuur hier is 9.5 graden. Als het een beetje meezit en de regen op afstand blijft, dan krijgen we een lenteachtige dag. Dan kunnen we toch nog naar buiten en genieten van een winterzonnetje of is het al een lentezonnetje.
Afgelopen week waren we weer even in de polder en daar stond hij weer: het echtpaar grote zilveren reiger. Samen wilden ze niet op de foto, maar met spiegelbeeld lijkt het toch een beetje op een dubbelportret. Ik wens iedereen een aangename zondag en vandaag beginnen we toch al een beetje aan vrede-op-aarde te denken.

…en de wereld draait weer (on)rustig door. Annemiek vertrouwde het gisteren niet helemaal. Maar toen de klok in de avond twaalf keer sloeg, toen wist ze zeker dat de wereld niet vergaan was. Fris en monter is ze weer opgestaan en zit nu achter haar computer, de wereld te vertellen, dat de wereld niet vergaan is en dat we er weer veel mooie jaren aan toe willen voegen. Misschien heeft die ene Maya zich wel vergist en moest hei gebeuren op de dertiende van de dertiende maand om 13.13 uur in het jaar 2013 volgens de Maya-kalender dan. Tegen die tijd zullen er meer plaatsen beschikbaar zijn om je in veiligheid te stellen of wordt er dan een reisje tussendoor naar Mars georganiseerd. Niet de ark van Noé (mag ook Noach zijn)maar het luchtschip van Mars. Wij zullen dat niet beleven of misschien vanaf omhoog toezien met een lodderoog.
Het is nog donker voor en achter, de straten zijn droog en de temperatuur is plus 6.5 graden. Daar zullen er in de loop van de dag nog een paar bijkomen en kunnen we genieten van een bijna lentedag op de tweede dag van de winter.
Ik wens iedereen een fijne werkdag en een mooie voorbereiding op Kerstmis. Morgen de laatste zondag van de advent; nog even nadenken wat we allemaal niet meer zullen doen of wat we zullen doen. Op 2 januari zijn onze voornemens al weer in de vergetelheid geraakt. Foto: niet deze Kerstman, die heeft alles in zijn boek genoteerd en ziet pas volgend jaar weer wat zijn voornemens waren.

Het gure weer van gisteren is voorbij. De wind is zwak vanuit het zuiden. De temperatuur vier graden boven nul. Een bewolkte hemel en wat mist op afstand. Vandaag begint in Nederland de winter om 12.12 uur MET. De zon gaat vandaag één minuut later onder. De dag blijft even lang, want de zon komt één minuut later op. Officieel dan ook de kortste dag. Voor morgen geldt ongeveer hetzelfde, zij het dat gemeten in seconden de dag iets langer wordt. Maar overmorgen gaan de dagen pas echt lengen en u weet “als de dagen lengen, gaat de winter strengen”. Dus toch nog maar niet in een optimistische bui de winterkleren in de koffer bergen.
Vandaag moet ik de deur wel uit: er ligt nog wat kerstpost, die vandaag gepost of bezorgd moet worden. Veel uitstel is niet meer mogelijk. Veel bedrijven sluiten vroeg in verband met de kerst en de kerstvakanties en eerst donderdag zal het gewone leven weer een beetje zijn gang krijgen. De jaarwisseling zit er nog even tussen in, maar dat is slechts één dag. Daarna merken we dat de dag sinds vandaag al weer bijna een kwartier langer is. De dagen gaan vanaf nu dagelijks lengen en het voorjaar komt weer steeds dichterbij.
Het kan natuurlijk zijn, dat deze dag de laatste dag is, maar ik geloof daar niet in: dan zou namelijk op dit moment Australië en Nieuw Zeeland niet meer bestaan en dat zouden ze zeker op het nieuws al gemeld hebben. We gaan dus vrolijk verder en genieten van iedere dag, die ons gegeven wordt. Foto: let maar niet op de draadjes, maar luister naar de klokjes, die door het luchtruim zweven.

Ik ben wat later dan op andere dagen. Het is al licht; zelfs de straatverlichting is al uit. Toch ben ik niet later opgestaan dan anders. Alleen de dagelijkse volgorde is wat anders. Vandaag kreeg na de douche de krant de voorrang en dat kost even tijd. Daarom ben ik nu meer dan een later dan gewoonlijk. Gistermorgen moest ik al vroeg op pad, kregen we al vroeg bezoek en moesten ’s avonds ook nog een bezoek afleggen. Bij elkaar dus een drukke dag. Vandaag geen drukke dag in het vooruitzicht, maar je kunt nooit weten. Ineens kan er een belletje overgaan of komt er een niet aangekondigd bezoek. De deur staat altijd open(figuurlijk dan).
De gemeente heeft geen geld om ons plein in de verlichting te zetten. Wat ze wel eens zeggen: het mooiste plein van Scheveningen, maar nu slechts een enkele lantaarnpaal. Geen kerstverlichting, volkomen sfeerloos. De enige versiering zijn de bloembakken, die door de Stichting Zicht op Scheveningen zijn geplaatst, maar die vallenniet op als er geen verlichting is. Niet de gebruikelijke kerstboom. In de appartement is wel veel kerstverlichting, maar dat accentueert alleen maar de troosteloosheid van het plein. In de krant wordt geschreven over de gezellige boulevard, maar met dit weer is er bijna geen mens te bekennen. De verlichting in de bomen op het plein is weggehaald of kapot. De sierverlichting van de gevel is verwijderd. Er prijkt alleen een bordje “gezellige feestdagen” bij de ingang van de Palacepromenade. We maken er toch een gezellige dag van. Foto: misschien zien we in de omgeving toch nog een paar kerstmannen.

Gistermorgen hadden we een kerstdiner in het zorgcentrum, waarbij wij als zorgabonnee zijn ingeschreven. Het was er gezellig en het eten was goed verzorgd, maar wel aangepast aan heel oude mensen. Zoutarm en pepervrij. Ik houd juist van kruiden. De wijn mooi rood maar zoet… Gelukkig kwam er mijn verzoek een droge wijn, die wel smaakte. Ik had een compilatie gemaakt van “En waar de ster bleef stille staan”, een kerstlegende geschreven door Felix Timmermans en voor het eerst ten tonele gebracht op donderdag 5 Febr. 1925, in de Koninklijke Schouwburg te ‘s-Gravenhage. Het was muisstil in de zaal terwijl ik het verhaal vertelde van Polien Pap, Suskewiet, Schrobberbeek en Pitje Vogel. Mijn verhaal betrof het eerst deel  “Eerste Kerstmis” van de legende. De hele legende zou te lang zijn geweest en te gecompliceerd met de vele personages. Als u deze legende van deze Vlaamse schrijver nog niet kent, dan raad ik u aan om even bij de bibliotheek langs te gaan en naar het boekje te vragen. Echt de moeite waard.
Foto: de tweede kerstsok, die Annemiek vele jaren geleden maakte. 

Gisteren belde onze buurvrouw aan – zij doet dit wel vaker – maar dit keer met een hotelvoucher in haar hand; voor twee personen, voor twee nachten en voor twee keer ontbijt in een Golden Tulip hotel. Er was één voorwaarde: op basis van beschikbaarheid t/m 31 december 2012. Dat was kort dag. Door omstandigheden kon zij er geen gebruik van maken. Misschien wij. Wij konden wel tijd vrijmaken voor zo een verrassing. Dus op zoek naar een Golden Tulip hotel. En ja hoor; we konden terecht bij het viersterren hotel Amersfoort. Dat uitstapje hebben we direct geboekt. Amersfoort, een middelgrote stad, waar we nooit langer vertoefd hebben dan één keer even uitstappen voor een korte rustpauze, toevallig omdat we verkeerd gereden waren. Nu gaan we die stad binnenkort eens rustig bekijken. Wel bedankt, buurtjes!!!
Een minder prettig bericht voor het personeel van een ziekenhuis in Zoetermeer. Dat kreeg te horen, dat het salaris voor december maar voor de helft wordt uitbetaald. De tweede helft zal dan volgen in januari 2013. Schandalig! In de duurste maand van het jaar. Zou dit ook gelden voor de bestuurder en de leiding? Die zouden het niet merken: die hebben waarschijnlijk de maanden daar voor al genoeg gekregen. Schaam je, bestuur. Fouten afwentelen op medewerkers!!!
Wij wensen die mensen in het overleg heel veel succes. 
Foto: kerstsok gemaakt door Annemiek. 

Goedemorgen, allemaal. Het is weer maandag. Een nieuwe week met nieuwe mogelijkheden. Blijft de wereld bestaan of gaan we kerstfeest vieren. Ik lees net in de krant, dat de Maya’s zich voorbereiden op een nieuw begin. De Maya’s vieren het einde van hun cyclus en de start van een nieuwe cyclus in Mexico, Guatamala, Belize, El Salvador en Honduras. Het zijn de landen van de oorspronkelijke Maya-cultuur. De huidige cyclus begon in 3114 voor Christus en loopt aanstaande vrijdag af; de datum, die wordt aangeduid als “4 ahau 3 kankin”, geldt als het einde van een cyclus, maar ook als, de datum,  waarop de god Bolon Yokte de tijd opnieuw opstart. Laten we die nieuwe tijd omarmen en hopen dat dat een tijd van vrede zal worden. Dus, beste mensen, geen einde van de wereld, maar een nieuw begin, zoals iedere dag een nieuw begin is van een nieuwe tijd. Geniet van de nieuwe dag. Morgen is die voorbij en beginnen we weer opnieuw aan een nieuwe dag. Foto: mijn kerstklokje

Zestien december; we naderen midwinter. 21 december 12.12 MEP. Dat is een zekerheid. Dat is de kortste dag en de langste nacht van dit jaar. Midwinter: een heidens feest. Later gekerstend tot Kerstmis en op een vaste datum geprikt. De astrologische winter is begonnen en die heeft één heel belangrijk iets in zich; hij eindigt namelijk met de lente. En in de lente staan de bloemen niet meer op de ramen, maar in het veld. Maar de mens verlangt zo erg naar de lente, zodat hij die op 1 maart laat beginnen. Dat hebben we dan weer van de winter afgesnoept. Na 21 december geldt het gezegde “als de dagen lengen, gaat de winter strengen”. Dus toch nog maar niet de winterkleding in de kast maar uit de kast. Muts op en sjaal om weggedoken in een in warme jas en de kraag op. Misschien sneeuw en sneeuwplezier, misschien een spiegelende ijsbaan. Niet meer voor mij, mijn ledematen zijn te stram, maar nog goed om te lopen en buiten te genieten van al het moois, dat de winter ons kan brengen. Vandaag en de komende dagen geen sneeuw; daar voor moet je naar de wintersportgebieden gaan en een botbreuk willen trotseren. Maar ik niet. Ik blijf thuis; eind februari heb ik een weekendje gepland, zelfs al besproken, in de hoop, dat de lente zich al heeft aangekondigd.
Ik wens iedereen een fijne dag. De kerstspullen uit de kelder of uit de kist; zij krijgen de kans om er wat stemming in te brengen. Voor de echte stemming moeten we zelf zorgen.
Foto: denk ook aan hen, zij zullen onze hulp nodig hebben. 

Het weer is weer omgeslagen. Gistermorgen nog vorst(een klein beetje) en nu een buitentemperatuur van 7.2 graden boven nul. Het is al weer 7.16 uur. Ik zit nog wat te gapen. Ik ben nog niet helemaal uitgeslapen. Maar als ik eenmaal wakker ben, dan kan ik de slaap niet meer vatten. Dan moet ik die in de loop van de dag, met een kort middagdutje weer even inhalen. Meestal gebeurt dat dan bij het kijken naar de voorbijflitsende beelden van de tv. Beelden, die niet boeien, omdat je ze al eerder hebt gezien. Domme herhalingen van nog dommere programma’s. Eigenlijk moet je je eigen programma kunnen samenstellen, maar dat gaat alleen via je eigen cd-speler. Dan kan je je eigen keuze maken. De muziek die je zelf mooi vindt. De dvd-speler hebben we weer weggedaan. Die gebruiken we toch niet. Stapels dvd, die nog in de niet opengemaakte verpakking zaten, heb ik neergelegd op de tafel in de gang. Daar wisselden ze binnen de kortste tijd van eigenaar. Ik weet niet of die eigenaar werkelijk al die dvd gaat bekijken. Misschien verzamelt hij ze wel voor verkoop op een vlooienmarkt. Zo heeft een ander nog wat plezier van de dingen waarop ik uitgekeken was. Ik wens iedereen een heel fijn en gezellig weekend. De weerman zegt, dat er veel zon zal zijn; daar gaan we dan van genieten. Foto: vandaag wordt de kerstversiering weer tevoorschijn gehaald. De tuincentra hadden dat al eerder gedaan.

De Maya-kalender eindigt op vrijdag 21 december 2012 en dat zou volgens Maya-kenners betekenen, dat op die dag de wereld vergaat. Ik ben daar niet zo bang voor: ik ben Nederlander. “Waarom hoeven Nederlanders dan niet bang te zijn?” zult u zich afvragen. Dat is nog al simpel. In Nederland lopen we vijftig jaar achter, wordt er wel eens gezegd. Ik heb dus na 21 december nog vijftig jaar voor de boeg. Is vijftig jaar niet een beetje te veel. Misschien wel. Maar als we naar de Fyra kijken – u weet wel die snelle trein tussen Amsterdam en Brussel – dan begint u toch te twijfelen. En wat dacht u van ons financieringstekort? Voordat die opgelost is duurt nog jaaaaaren. Je kunt je land toch niet met een schuld achterlaten? Wat dacht u van de uitverkoop: veel mensen wachten met de nieuwste snufjes tot die in de uitverkoop komen. Ik heb een vrouw gekend, die een prachtige robe zag hangen in een Haags modehuis. “Die wil ik hebben, precies mijn maat.” Maar het duurde meerdere jaren en toen was die in de uitverkoop voor een spotprijs. Trots trok die vrouw de robe aan maar was vergeten, dat haar maat van vroeger iets veranderd was. Toen ze eindelijk die robe aan had, slaagde ze een zucht van verlichting, haalde heel diep adem. De knopen vlogen door haar kamer. Ik heb nog nooit zo een laag decolleté gezien. Flauwe kul natuurlijk. Zorg er maar voor dat u in Scheveningen woont als de wereld vergaat, want wie weet…
Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: zicht op Scheveningen vanaf Katwijk op Scheveningen. Bij die torens in het midden, daar wonen wij.

Het gebeurt wel vaker, dat uit parken, tuinen en bloembakken planten voor eigen gebruik worden meegenomen. Soms is het ook vandalisme. Het gebeurde ook onze stichting. In de nacht van dinsdag op woensdag werd uit een van de bloembakken op ons plein een conifeer gestolen. Op de grond waren duidelijke sporen te zien waarheen de plant versleept was. Bijna driehonderd meter verder eindigde het spoor aan een stoeprand. Onderweg was er veel aarde verloren en de wortels zullen wel ernstige schade hebben opgelopen. Einde van een plantenleven. Ik ben gisteren naar een plantencentrum gegaan en heb een nieuw plant gekocht. Kosten negen gulden. Maar nu ziet de bloembak er tenminste weer netjes uit. Ik hoop maar dat de bewoners van ons appartementencomplex hun waardering laten blijken: er is slechts één eigenaar, die een donatie aan de stichting gedaan heeft; dat is minder dan 0,3% van de eigenaars. Een beetje veel beschamend, maar misschien zal dat het komende jaar veranderen. Ik wens iedereen mooie dagen en een gezellige en vredige voorbereiding op het kerstfeest. We waren gisteren ook even in Katwijk; daar stonden deze twee oudjes met blote voeten in het zand.

In mijn eerder geschreven verhaaltje staan een paar storende fouten, die ik te laat merkte. Daarom eev corectie.
Ruim veertig jaar geleden kreeg ik van een bevriende kunstschilder een door hemzelf in elkaar geknutseld klokje. Het uurwerkje kwam uit een oude koekoeksklok en het kastje was het overblijfsel van een dag roken. Het slingertje werd omgetoverd tot een kleine brandende sigaar, de eikeltjes boven op het klokje veranderden in sigarenpeukjes, het gewicht in een ferme sigaar en de uren werden hoopjes sigarenas. Dat klokje hangt altijd ergens in huis, maar het wilde maar niet lopen, ondanks al mijn ervaringen met klokreparaties. Een paar dagen geleden hing ik het weer even recht en vanaf toen is het gaan lopen en blijven lopen. Het enige wat ik moet doen is regelmatig het gewicht weer omhoog halen. Verwonderlijk: zo oud en zo primitief in elkaar geknutseld en dan na jaren stijfkoppigheid toch weer aan het lopen. De schilder is H.J. Duiverman, geboren  in Leiden(1906) en overleden in Den Haag(1973). Ik heb meerdere werken van hem in mijn bezit. Bijna veertig jaren na zijn overlijden herinnerde hij mij weer aan zijn vriendschap. Zijn naam hoor je niet zo vaak, maar in zijn tijd was hij een gezien kunstenaar, met mooie vaak romantische landschappen en bloemstukken. Een enkele keer wordt hij wel eens op een veiling aangeboden.

Zo juist heb ik een foto van het klokje gemaakt en dat laat ik u vandaag zie. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Het kastje meet 11 x 11 centimeter.

Daar lag hij dan: het door Godfried Bomans geschreven boek: De avonturen van Pa Pinkelman en Tante Pollewop. Op de leestafel bij ons de gang. Tussen een aantal andere boeken. Ik heb geen ogenblik geaarzeld en heb dat boek gepakt en meegenomen met dank aan de gever. Toen ik op het seminarie zat mocht er tijdens de hoofdmaaltijden niet gesproken worden aan tafel. Dan werd eerst een stukje uit de bijbel voorgelezen en daarna een profaan boek, zoals bij voorbeeld het boek dat ik zojuist heb meegenomen van de leestafel. We hebben wat afgelachen bij het horen van die verhalen. Nu is het boek wat vergeten en ligt het nog hier en daar in een boekenkast of op een leesplank in de bibliotheek. De eerst druk van dit boek verscheen in november 1952; de voorliggende druk de negende is van september 1976. Godfried Bomans zelf leefde van 2 maart 1913 – 22 december 1971. Ik ga er weer met plezier in zitten lezen. Ik wens u allen een fijne dag en een vrolijk zonnetje. Foto:wat groen en een web.

Vroeger leerden wij op school hoe je de maanstand eerste kartier en laatste kwartier het beste kon onthouden. Daarvoor moesten we wel een beetje Frans onthouden. Bij het laatste kwartier was het het makkelijkst: de c stand dus: plaats aan de rechterkant van de c een streep naar boven; daardoor ontstaat de letter d: de d betekent dan dernier(laatste):  de c-stand is dus het laatste kwartier. Bij de omgekeerde c krijg je met het streepje een p en de p staat voor premier(eerste): dus eerste kwartier. Ik dacht aan die les toen ik vanmorgen Venus met een c zag vrijen: het laatste kwartier dus. Ezelsbruggetjes noemden ze dat. Soms waren ezelsbruggetjes nog moeilijker dan de oplossing. Ik gebruik die ezelsbruggetjes nog van bij het rekenen. Een eenvoudig voorbeeld: 4 x 5 is gelijk aan 2 x 10(20 dus) het ezelsbruggetje is: deel 4 door 2(=2) en vermenigvuldig 5 met 2(=10). Het lijkt ingewikkeld, maar als je het kunstje kent, dan wordt rekenen heel wat makkelijker.
Ondanks het slechte weer gisteren maakte ik toch bijgevoegde foto. Ik heb een foto nodig voor een kerstkaart en was niet tevreden met een gekozen foto: dus moest ik een nieuwe foto maken. Op de boulevard bij windkracht zeven. Ik heb een serie gemaakt en dit is er één van.

Het is al licht als ik wakker word; ik kijk ongelovig om mee heen en zie dan dat de klok op 8.30 uur staat. Ik spring gelijk uit bed, om Annemiek haar kousen aan te doen, waarop ze al meer dan een uur op licht te wachten. Snel onder de douche, die maar niet warm lijkt te worden. Dat wordt een korte dag, vandaag.
Gisteren heb ik een aanvaring gehad met Muzee Scheveningen, die resulteerde in het inleveren van mijn donateurskaart bij de bestuursvoorzitter van het museum, die de kaart achteloos in zijn jaszak stopte. Ik heb veel, heel veel gedaan voor dat museum en nu ik een kleinigheid vraag voor de Stichting Zicht op Scheveningen krijg ik geen gehoor. Zelfs geen begrip. Het ging niet om een financiële bijdrage, maar om een tafeltje tijdens de kerstmarkt in het museum om de stichting te promoten. Één vierkante meter vroeg ik, aar het antwoord was neen, toen ja en daarna nog eens twee keer neen. En nu is het een definitief neen van mij voor het museum. Voor mij is het Muzee Scheveningen meer Schevenings. Ik zal er nu langs lopen met heimwee voor weer een stukje verlies van het oude Scheveningen. Ik moest dit even kwijt. Ik besefte weer eens dat je niet altijd loon naar werk krijgt.
Ik wens iedereen een fijne zondag. De buitentemperatuur is al weer ruim  zeven graden boven nul en de lucht is grijs. We naderen de donkere dagen vóór kerstmis, maar dan zal het licht weer schijnen. Foto: een bloemetje in deze donkere dagen.

Zaterdag, 8 december, Maria-feestdag. De temperatuur is hier 2 graden onder nul. De straten zijn schoon van sneeuw. Gisteren heeft het hier een beetje gesneeuwd; misschien één centimeter. Toch had het stedelijk vervoer problemen. Vlak voor onze deur stond een tram stil en daarachter een hele rij trams. Zo te zien waren er problemen met een wissel. Het duurde bijna twee uur voor het probleem verholpen was.
Vandaag is er een opening van een nieuwe tentoonstelling in Muzee Scheveningen: “ Prenters aan Boord”. Een prenter  is een jeugdige passagier op een vissersschip; hij(soms ook zij) was voor niets in de kost, maar hielp vaak wel een handje mee. Hij maakte geen deel uit van de bemanning. Over deze prenters verschijnt vandaag een boekje.
De hemel kleurt in het oosten en Venus houdt de wacht. Aanvankelijk zonnig, maar later op de dag toch weer winters buien.
Foto: tramproblemen.

Het is koud in mijn kamertje: de binnentemperatuur geeft 7.4 graden. Maar dat is niet eerlijk: dat is de temperatuur aan de binnenkant van het raam. Aan de andere kant van het raam is de temperatuur -0,4. Ik den dat de temperatuur in mijn kamertje ongeveer 14 graden zal zijn. Toch nog wel fris, maar daar heb ik geen moeite mee. Straks, als de woonkamerdeur open staat én het zonnetje binnen komt, zal de temperatuur wel wat oplopen. Maar ik denk niet, dat het zonnetje al zo vroeg zal komen. De wereld buiten is wit. Niet veel sneeuw, maar net een dun laagje, dat voldoende is om van de straat en het plein een sneeuwlandschap te maken; met hier en daar grote plekken regenwater van gisteren. Al met al geen wandelweer.
Gisteren hebben we de boodschappen voor het weekend al gehaald; ons kan niets gebeuren. Koffie overdag en een slokkie voor de avond. Wat wil een mens nog meer. De stad is niet te zien. Iets meer naar het binnenland sneeuwt het; hier zie ik op dit moment geen vlokken vallen. Misschien komt er later nog wat. Het is winter. Ik wens iedereen een gezellige dag met een bakkie en een kookje overdag en een slokkie in de avond. Foto: kerstsfeer in Scheveningen.

De radio en televisie waarschuwen voor sneeuw op de wegen. Hier ligt geen sneeuw en de zon verwelkomt mij deze morgen. De wind komt uit het noorden en aan de zeekant hangen grote wolken, maar aan de landkant slecht hier en daar. Gaat het weer dadelijk omslaan of wordt de kust gevrijwaard van al dat ongerief dat de weerprofeten ons opdissen? Geloof met os niet. Maar zojuist heb ik een foto genomen van de zonsopkomst en die laat ik u hierbij zien.
Sinterklaas vertrekt vandaag weer en de buurman-Sinterklaas heeft een chocoladeletter P achtergelaten. De voor 15 december geplande activiteit in Duindorp is verschoven naar een datum in januari 2013. Technische problemen. Jammer. Het boekje, waaraan ik aan mee mocht werken, moet nu aangepast worden. Geen Kerstplaatjes, maar waarschijnlijk winterplaatjes. Weer werk extra, maar het concept is klaar een aanpassen is makkelijker dan helemaal opnieuw beginnen. Jammer, maar hopelijk wordt het in januari nu een nog groter feest.
Voor iedereen een heel fijne dag en denk aan de weerberichten: morgen, vrijdag dus, wordt het pas echt menens volgens de weervoorspellers. 

We zijn er weer vroeg bij vandaag. Woensdag, 5 december. Even kijken of de Sint wat in mijn schoentje heeft gelegd. Nee, de wortel voor het paard steekt nog net zo in mijn schoen, zoals ik het gisteren gedaan heb. Oh, maar zie ik het pas. Ik heb mijn schoen bij de elektrische haard gezet en daar steekt geen schoorsteen achter. Dom, dom, dom. Ik moet toch weer teug naar mijn kindertijd. Terug naar december 1944. Hongerwinter. Misschien in mijn schoen een appeltje of een taaitaai poppetje. Maar ook dat zat toen niet in mijn schoen. Misschien een snoepje of een schuimpje. Misschien morgenochtend, 6 december; dan ligt onder het laken dat over de tafel is gelegd, heel misschien een cadeautje van de Sint. Afwachten maar, ik zal het morgen wel zien. Ik denk, dat er dat jaar geen beddenlaken over de tafel gespreid lag. Ik was al blij met een boterham met jam. Nu denken we niet meer aan cadeautjes. Vanavond een stukje bankette beuling - amandelkrans of –staaf -, en een glaasje cognac, die ik met mijn verjaardag kreeg.
Ik wens alle kinderen, groot en klein, vandaag en morgen een heel fijne en goedgeefse Sinterklaas. Foto: de goedheilig man, die maar niet ouder wordt.

Weg is de vorst. De buitentemperatuur is op dit moment(7.35)6,5 graden. Dat had ik niet verwacht. Toen ik vanmorgen via ons balkon naar de brievenbus wandelde voelde de temperatuur aangenaam aan. Ik dacht dat het zou gaan vriezen, maar aan de zuidoost kant van ons appartement was het windstil. Aan de zeekant staat een stevige wind uit het westen. De gevoelstemperatuur zal aan de zeekant ongetwijfeld lager zijn dan aan de stadkant.
Gisteren heb ik weer een paar pagina’s toegevoegd aan de website schoenendoos.eu . Ik had weer van een paar mensen mooie oude ansichtkaarten van Scheveningen ontvangen. Nadat ik de kaarten gefotografeerd heb, krijgen de mensen hun kaarten weer terug. Zo kunnen meer mensen genieten van het privébezit van anderen. Vandaag laat ik u een foto zien van een ansichtkaart die ik ter beschikking kreeg, gedateerd op 12 juli 1903.
Ik sluit met een vriendelijke groet en de beste wensen voor deze nieuwe dag. 

We beginnen weer aan een nieuwe week. Een week van winters weer. Glad op de wegen, sneeuw op de velden. Temperaturen in de nacht onder of net boven het vriespunt. Tijd voor een sjaal en een duffelse jas. Diep weggedoken in de kraag en dan met beslagen brillenglazen voorzichtig schuifelen over een besneeuwde en door de vorst gladde stoep. Maar dat winterse weer geeft ook weer veel vreugde aan de jeugd. Sneeuwballen gooien, sneeuwmannen maken. Waarom altijd sneeuwmannen, waarom geen sneeuwvrouwen: ze zien er als sneeuwfiguur toch precies hetzelfde uit? Of zal wortel, die als neus gebruikt worden het verschil maken? Op televisie de schaatswedstrijden. Voor Nederlanders altijd een plezier om naar te kijken. Eindelijk een sport, waar Nederland echt goed in is.
Vanmorgen vond ik op de leestafel in de gang een boekje over Antwerpen. Spiksplinternieuw dacht ik, maar toen ik ging zoeken naar het jaar van uitgifte, bleek het een boekje uit mijn tweede jeugd te zijn: 1980!! In die tijd zag ik er heel anders uit: iets jonger. Maar ik word ouder, maar een levende stad wordt niet ouder, die wordt jonger. Het wordt tijd, dat ik weer eens naar Antwerpen ga.
Ik wens iedereen een fijne dag, met een zicht op morgen. Foto: het water spiegelglad, nog even dan is het spiegelijsglad.

Gistermiddag was er een bijeenkomst waarbij vrijwilligersorganisaties zich presenteerden. Ik ben niet een vrijwilligersorganisatie, maar ben er toch even heen gegaan om de stichting Zicht op Scheveningen te presenteren. Ik heb daar met de verschillende organisaties gesproken. Er was veel belangstelling voor onze stichting. Aan het eind van de middag werd ik uitgenodigd om diezelfde avond nog om aanwezig te zijn bij de feestavond voor De Helden Van Den Haag. Dat zijn de 120.000 vrijwilligers, die zich inzetten voor de gemeenschap. Daar kwam ik weer veel vrienden tegen. Ik had de uitnodiging aangenomen onder voorwaarde dat Annemiek mee zou gaan. En Annemiek is meegegaan; niet de hele avond, maar toch tot kwart voor acht. Ze was wat moe van de vele drukte, maar vond het wel leuk en gezellig. Om acht uur waren weer thuis.
Vanmorgen was er een mooi natuurverschijnsel. Van achter de horizon bescheen de zon de wolken, een fascinerend gezicht. De zon moet nu, het is al kwart voor acht nog opkomen. Ik denk dat de zon de wolken zal verdrijven en we van een mooie eerste zondag( tevens eerste zondag van de advent) mogen gaan genieten. Pluk de dag met een vrolijke lach. Foto: mijn favoriete kerststalletje staat weer te pronken in de vitrinekast.

Vandaag, 1 december ook wel de wintermaand genoemd, maar ook de feestmaand. Vandaag bezoekt Sinterklaas onze wijk Belgisch Park. Ja, onze wijk heet echt “Belgisch Park”. Hoe deze wijk die naam gekregen heeft? Daar zal ik u op een andere keer over vertellen. Waar om wij december, wat eigenlijk de tiende maand betekent, als laatste maand van het jaar noemen, dat houdt u ook nog van mij tegoed. Zie, de maan schijnt door de bomen. Maar vandaag zal dat niet lukken, tenminste hier niet: hier wordt regen en misschien natte sneeuw verwacht. De buitentemperatuur, hier op mijn balkon, is zes graden. Gisteren hebben we de geraniums naar binnen gehaald: die verdragen geen vorst. Het is niet de echte geranium, maar wel familie daarvan: de geranium, zoals wij die jaarlijks op de geraniummarkt kopen, is meestal de pelargonium en mag eigenlijk de naam geranium niet dragen. Die naam is zo ingeburgerd, dat de mensen je vreemd aankijken als je om een pelargonium komt. De pelargonium is niet winterhard en verdraagt geen vorst: wilt u ze overhouden, wat heelgoed gaat, zet ze dan binnen waar geen vorst kan komen. Volgend jaar heeft u er dubbel plezier van en het is nog goedkoop ook. Zo dat is het voor vandaag. Ik wens u een heel aangename dag toe. Hoort wie klopt daar, kinderen Sint Nicolaas!!! Foto: een kijkje in mijn vitrinekast.

Aan de stadzijde piekt een hoge toren in veilig kerstgroen gezet; met in de nok het rode waarschuwingslicht. Morgen begint december; de winter, Sinterklaas, kerst en oudejaar. Veel feest kort na elkaar. Niet alleen feesten, maar ook bezinning: advent(het dichterbij komen van kerstfeest), oude jaar, de dag waarop het oude jaar afsluiten en nadenken over nieuwe voornemens in het nieuwe jaar. Sinterklaas(dag Sinterklaasje!!) zal hij wat gebracht hebben of toch nog even snel doen. De winter met “zie de maan schijnt door de bomen”, ijsplezier of koude voeten?, duisternis en Licht.
Foto: Ik ben even naar buiten gelopen om de horizon te fotograferen. Een tijdopname uit de hand. Geeft de sfeer aan van de vroege winternacht.

Na een paar rustige dagen is er werk aan de winkel. Op 15 december worden de senioren in de wijk Duindorp verblijd met “Ding a Dong”. Met kerstzang, een groep vrolijke kinderen en nog veel meer wordt Duindorp op stelten gezet. Extra aandacht voor de senioren. De Stichting Zicht op Scheveningen draagt daartoe een financieel steentje bij. Veiligheid en woonomgeving. De senioren moeten blijvend verbonden blijven met hun woonomgeving: niet vergeten achter de geraniums. De senioren zijn het voorbeeld voor de jeugd, maar ze moeten wel de kans en de waardering krijgen, die ze verdienen.
Op dit moment wordt er gewerkt aan een begeleidingsboekje. Niet dik: slechts zestien pagina’s met informatie, liedjes, puzzel en wensen voor een fijn kerstfeest en een gelukkig nieuw jaar.
Werk aan de winkel. Ik werk mee aan de totstandkoming van het boekje. Op bescheiden wijze via de bovengenoemde stichting. Werkend achter de schermen.
Ik wens alle medewerkers aan de bovengenoemde festiviteit veel succes, veel plezier en betrokkenheid. Feestvieren doen we samen. Foto: storm bij Hoek van Holland.

Ik weet niet waar ik vandaag over moet schrijven. Ik heb nog geen inspiratie. Ik ben nog suf van de slaap. Toch is het al acht uur. Als ik naar buiten kijk zie ik donkere wolken en in de verte de al verlichte stad met hier en daar een roze gloed aan de horizon. Geen beeld om te zeggen: “het wordt vandaag een mooie dag.” Wat het wel wordt is een nieuwe dag. Maandag zijn ze op het plein voor het Kurhaus -  dat ten onrechte in de volksmond Kurhausplein wordt genoemd: het plein heet namelijk Gevers Deynootplein - begonnen met de opbouw van een kunstijsbaan, zodat er binnenkort  - weer of geen weer - geschaatst kan worden.
De nieuwe Scheveningen Kalender wordt, als alles mee zit, vandaag gedrukt. Morgen kan dan begonnen worden met de verspreiding. Dat vraagt weer heel wat loopwerk. Goed voor de stramme benen. Maar ook weer drukke dagen. Gelukkig duurt de maand december eenendertig dagen, zodat niet alles op één dag hoeft te gebeuren. Foto: die heb ik genoeg om uit te zoeken. Ik zal wel zien wat het wordt; voor u geen verrassing, voor mij nog wel. Zal zo de dag sluiten vandaag?

Het is al licht. Alleen een klein bureaulampje verlicht mijn toetsenbord. Buiten is de straatverlichting al uit. Ik ben laat vandaag. Ik was niet laat uit bed. Niet later dan anders. Het was nog donker. Maar vandaag ben ik eerste de krant gaan lezen. Meestal snel ik eerst koppen en lees later pas de krant. Maar vandaag deed ik het anders.
Annemiek moet dadelijk voor controle naar de trombosedienst. Daarna gaat ze meestal even winkelen en omstreeks tien uur drinken we dan koffie. Gisteren heb ik de voorwerpen, die normaal liggen in de vitrinekast, maar voor de herinrichting tijdelijk elders waren opgeslagen, weer tevoorschijn gehaald en zo nodig schoongemaakt en gepoetst. Dadelijk ga ik die in de vitrine terugleggen.
De zon heb ik vanmorgen nog niet gezien; wel de Morgenster. Misschien komt de zon hier aan de kust ons toch nog even verwarmen. Maar zekerheid heb ik niet. Misschien kan altijd nog zeker worden. We zien het wel. In ieder geval wens ik iedereen een heel mooie dag. Foto: de bloemetjes buiten zijn uitgebloeid, daarom maar een bloemetje op tafel.

Op het ogenblik daalt de temperatuur. De zon moet nog komen. Het is nog stil buiten. Mensen gaan vroeg naar hun werk en andere blijven nog even warm onder de dekens. Wij gebruiken al lang geen dekens meer. Ja, er ligt er nog wel een in de auto voor gebruik in de open lucht. Niet meer om onder te slapen. Neen, daarvoor hebben we een dekbed. De oude gebruiken zijn weer naar de kelder verwezen. Ik kan me nog herinneren, dat wij vroeger woonden naast een familie, waarvan de vrouw een Oostenrijkse was. Soms moesten wij daar wel eens slapen, als mijn moeder die nacht een baby verwachtte. Dat laatste wisten wij toen niet, maar de volgende dag hadden we wel een zusje. Wij mochten dan in het bed van de familie Schraven slapen onder een heeeeel dik donzen dekbed. Typisch Oostenrijks, maar in Nederland nog niet of weinig bekend. Donzen dekbedden zijn tegenwoordig niet meer in, maar het dekbed is gebleven.
Ik wens iedereen een fijne dag en als je het koud hebt, dan kruip je maar even lekker onder je dekbed. Foto: zo ziet onze nieuwe kamer er nu uit.

Een stormachtige wind uit het zuiden(misschien zzw) brengt een buitentemperatuur met zich mee van ruim toen graden. De lucht is grijs. De stad is goed zichtbaar. Geen mist. De straten zijn stil. Zelfs de mensen, die normaal om deze tijd hun honden uitlaten, lijken zich te verschuilen. De huiselijke feestdagen zijn voor dit jaar achter de rug. Alle verjaardagen zijn gevierd en allemaal hebben we moeten ervaren, dat de schrijfwijze van onze leeftijd met één jaar is verhoogd. In mijn geval: niet meer zeven- maar achtenzeventig. Vandaag ben ik begonnen aan mijn negenenzeventigste jaar. Het is de laatste zondag van november. De volgende zondag is de eerste zondag van de advent: een advent van slechts vierentwintig dagen.
De kerstversiering in veel straten lokt al veel mensen naar de winkels. Nu nog voor Sinterklaas, maar ook de Kerstman staat al te trappelen en zijn waren aan te prijzen. Alleen de aangeklede kerstboom ontbreekt nog; die liggen wel al klaar in de opslag en zodra de Sint verdwenen is hollen de mensen naar de kerstboomverkooppunten om een boom te bemachtigen.
Ik wens iedereen een fijne dag en: Hoort, wie klopt daar kinderen; hoort, wie klopt daar zachtjes tegen het raam. Foto:Holland met je grijze luchten.

Ieder die dit leest wens ik een fijne zaterdag. De lucht is nog open, zojuist zag ik Venus nog. Maar die is nu samen met de zon onder de wol(ken) gekropen. De stad verdwijnt langzaam in de mist. Maar die trekt wel weer op in de loop van de dag en zal gevolgd gaan worden door regen. Maar onweer, mist en regen, daar kunnen we wel tegen. Lach er maar om, het weer houd je toch niet tegen. Voorlopig een rustige zaterdag en tegen de avond wat drukte. We bouwen een klein feestje.
De kamer is opgeruimd en het meeste staat al weer op zijn plaats. Sommige dingen missen we nog, maar die komen de komende dagen wel weer tevoorschijn. Op de foto de parketlegger nummer twee.

We beginnen de dag weer met een vrolijk gezicht. Misschien nog niet helemaaaal uitgeslapen, maar toch met het goede been uit bed gestapt. De kamer ziet er weer bewoonbaar uit, als je ten minste de rondslingerende voorwerpen, die nog ik de kasten geplaatst moeten worden, voor lief neemt. Vandaag gaan we alle dingen weer hun plaatsje geven. Buiten waait de wind door de bomen en de goede Sint zal niet aankloppen; we hebben dan ook volop tijd om aan de herinrichting alle aandacht te geven.
De parketleggers hebben zich goed van hun taak gekweten: alles ligt mooi strak en ook de richels zijn vakkundig geplaatst. Zo kan je het zelf niet doen.
Na de mooie dag van gisteren, krijgen we vandaag een wat minder fraai weerbeeld: harde wind, regen, maar misschien wat later op de dag toch weer het zonnetje. Geniet van deze dag, want die krijg je maar een keer. Foto: na (bijna) gedane taak is het goed rusten: één van de twee parketleggers. Morgen krijgt u misschien de andere ook nog te zien: hij was nog niet helemaal klaar met zijn werk.

We zitten nog in de rommel. Tussentijds door hebben we toch besloten om ook de hal en de gang van parket te voorzien. Gisteren is de woonkamer gelegd. Vandaag nog de plinten, de serre(ca 3m2) en het reststukje van de gang(ca 3m2). Daarna kan er weer worden ingeruimd. De kasten op zijn plaats, de zitmeubelen, de eettafel e.d. Annemiek zit nu in bed te werken op een improvisatorisch geplaatste computer. Ik zit achter mijn eigen computer omgeven met een aantal dozen, waarin de inhoud zit, die normaal gesproken in de kasten zit. Maar ook dat komt vandaag wel weer voor een groot gedeelte in orde. Het ziet er nu al mooi uit, als je even de opgestapelde meubelen niet wilt zien.
Venus staat bij mij binnen te gluren. De zon moet nog komen. Hopelijk verslaapt die zich niet en zal hij spoedig de wolkendeken van zich afschudden; maar dat zal nog wel een uurtje duren. Voor foto’s heb ik de afgelopen dagen niet veel tijd gehad, maar op de bijgevoegde foto zult u wel zien waarom. Voor iedereen een fijne donderdag.

Goedemorgen, we beginnen weer aan een nieuwe dag. Vroeg deze ochtend; want de parketleggers komen dadelijk. Hoe eerder hoe liever: dan is dat karwei ook weer vlug achter de rug. Ik wil wel weer eens in een mooie opgeruimde kamer zitten; lekker onderuit en genieten van een borrel of een lekker glas wijn. Mijn verweer tegeneen door de gemeente genomen besluit heeft wel de aandacht gekregen. Mijn verweer betrof in hoofdzaak de veiligheid van de bewoners. Op dit moment geen goede vluchtroute bij een eventuele calamiteit. Daar moet snel een einde aan komen. Dat onderdeel heeft nu de volle aandacht van de gemeente, de architect en de opdrachtgever. Als er geen genoegdoening komt, dan gaan we opnieuw in het verweer tegen de bouwvergunning. Bij mij gaat veiligheid voor alles. Veiligheid en leefomgeving zijn de doelstellingen van de stichting, waarvan ik voorzitter ben: de stichting Zicht op Scheveningen. Het is nog donker als ik dit schrijf. Dadelijk ga ik de ochtendkrant halen en kijken wat het nieuws vandaag brengt. Iedereen wens ik een prettige en vooral zonnige dag. Hopelijk dat de zon dit ook leest. Foto:de kortste weg om van Scheveningen naar Katwijk te gaan is het strand.

De lucht heeft weer een rode gloed. De buitentemperatuur is bijna negen graden. De weerprofeten voorspellen een droge dag. Misschien toch weer een zonnige dag. Ik moet vanmorgen naar het gemeentehuis. Ik heb een bezwaar ingediend tegen een omgevingsvergunning en mag dat nu nader toelichten. Twintig minuten zijn daarvoor uitgetrokken. Maar er is nog een ander, die bezwaar heeft ingediend. Ik moet het dus kort houden en heb daarom mijn toelichting op papier gezet. Zodoende krijgt ook de ander nog tijd om zijn bezwaar toe te lichten.
Ik ga lekker op de fiets. Het is ongeveer twintig minuten fietsen naar het stadhuis, dat is sneller dan met het openbaar vervoer of met de auto. Met het openbaar vervoer moet je eerst naar de halte lopen, dan wachten op bus of tram. Iedere halte wachten op mensen, die in of uit willen stappen. Met de auto is het al even moeilijk: verkeerslichten, verkeersopstoppingen, zoeken naar parkeerplaats en daarna weer een eind lopen. Met de fiets heb je al die trammelant niet en de fiets kan je bijna tegen de gevel van het stadhuis parkeren. Bovendien is fietsen gezond.
Na thuiskomst nog wat kleine werkzaamheden, zoals viltjes onder de stoelen en tafels plakken. Bescherming tegen krassen op het nieuwe parket, dat morgen gelegd gaat worden.
Iedereen wens ik een prettige en droge dag, met een vrolijk zonnetje en een aangename temperatuur voor de tijd van het jaar. Foto: af en toe kook ik en dan ziet het avond er iets anders uit dan gebruikelijk; maar wel smakelijk.

In mijn kamertje is het bijna vijftien graden. Buiten net één graad boven nul. Sommige daken zijn wit en het zicht is beperkt. Het zicht op Kurhaus en Pier is mij ontnomen door een dikke deken mist. De wereld is klein en stil. Af en toe komt er uit de mist een tram tevoorschijn. Door de mist wordt het geluid gedempt. Morgen moet ik een bezwaar tegen een verbouwing verdedigen bij de gemeente. Vandaag heb ik even de tijd om mij voor te bereiden. Woensdag komen de parketleggers. Na twee dagen komen we uit ons bivak weer in een nieuwe woonkamer. Eindelijk de rommel, die zoiets maakt, achter de rug. Dat gaan we op zaterdag vieren bij gelegenheid van de inschrijving van mijn geboorte achtenzeventig jaar geleden. Eigenlijk niet juist: mijn vader ging op maandag 26 november 1934 de geboorte van zijn zoontje, dat op zondag 25 november geboren was, aangeven ten stadhuize van onze mooie stad Den Haag: notre bonne ville de L’Haye, zoals Lodewijk Napoleon onze stad beschreef. Zondagskind, maar toch Maria-kind: in de registers sta ik vermeld als geboren op zaterdag 24 november volgens de wens van mijn ouders.
Ik wens iedereen een fijne dag en bedankt voor de leuke reacties op mijn verhaaltje van gisteren. Foto: zo zal de dag er vandaag niet uit zien. Het is mistig, stil en koud.

Bij de categorie herinneringen/ervaringen zie ik, dat na mij sinds gisterochtend slechts vier personen hun blog hebben bijgewerkt. Daarbij moet ik dan nog opmerken dat in ieder geval één daarvan zijn blog op vandaag heeft bijgewerkt. Hebben die bloggers dan geen herinneringen of ervaringen meer. Lijkt mij sterk: iedere dag is toch een nieuwe ervaring? Misschien moeten die bloggers eens wakker geschud worden. Ik zelf probeer iedere dag wat te schrijven. Vaak weet ik als ik mijn toetsenbord aanraak nog niet eens waar over ik ga praten. De ene dag is het het weer, de andere dag de advent, dan weer Sinterklaas of St. Maarten. Er gebeurt toch iedere dag wel wat. Misschien zijn er vandaag wat meer bloggers actief om iets over hun eigen ervaringen te praten. Ik ben benieuwd naar de belevenissen van anderen. Misschien zijn er maar weinig bloggers, die mijn blog lezen, maar die bloggers wens ik in ieder geval  een fijne zondag. Foto: ook in de naherfst kan de wereld er nog mooi uitzien.

Zaterdag, 17 november 2012, de belangrijkste dag voor de kinderen: Sinterklaas arriveert per boot in Scheveningen. Zie, ginds komt de stoomboot… zullen ze zingen. Ze kunnen hem echt zien aankomen met op de voorplecht de Pieten, buitelend over het dek. De Sint, zoals gebruikelijk, vriendelijk wuivend naar de kinderen. Dit jaar zoekend naar een bekend gezicht: waar staan Maxima en Willem met de kinderen. Willemen staan er genoeg. Maar Maxima kan niet komen: zij is in Brazilië voor internationaal overleg. Soms zijn verplichtingen belangrijker. Maar de prinsesjes? Zullen ze er wel staan? Vol verwachting klopt zijn hart.
Vandaag moeten we naar de huisarts: de antigriepprik. Dat kan geen kwaad. Beter voorkomen dan genezen. We gaan vroeg: dan is het nog niet zo druk. Maar hopen, dat de andere mensen niet zo denken: anders wordt het wel druk. Niet zo erg, als de zon maar schijnt. Vandaag willen we de zon door de bomen zien schijnen. Misschien zullen de kinderen vanavond zingen: zie de maan schijnt door de bomen en zetten dan hun schoentje klaar in de hoop dat de Sint of één van zijn Pieten daarin wat lekkers achter laat. Ik wens iedereen een vrolijke, gezellige en zonnige dag. Foto: zie de zon schijnt door de bomen.

"Kom aan" zei de kapitein tegen de laars 'we moeten verder". Geen gezeur over het weer. Het is de eerste dag van de tweede helft van de maand. Morgen komt Sinterklaas uit Spanje aan in Scheveningen. Juichende kinderen, die uitkijken naar de Sint en de Pieten, die met pakjes beladen het schip zullen verlaten. Pakjes zonder inhoud, want de minister-president houdt de hand op de knip. Ruimte voor grote cadeaus zal er niet zijn in veel gezinnen. "Betaal uit" zegt de burger tegen de staat "we moeten verder". Maar de staat heeft geen geld meer; die heeft in het verleden al teveel uitgegeven. "Kom op" zegt de fiscus "we moeten verder".
"Kom op" zegt de weerprofeet tegen de zon "we willen je warmte'want de cv staat op een laag pitje. "Kom op" zei de optimist, "gebruik goed wat je hebt, kijk waar je kunt bezuinigen en wacht op betere tijden". Ja, ja, makkelijk praten, denken veel mensen, maar de kinderen willen een Sinterklaascadeautje en een vrolijk kerstfeest. "Kom op' zegt de commercie "ook wij hebben geld nodig". "Kom op"zegt" de werkloze, "ik wil werk, dan krijg ik geld en levensvreugde. Maar de overheid houdt de hand op de knip. "Wij moeten bezuinigen" en dan denk ik "overheid begin bij jezelf".
Maar als de zon schijnt, ziet de wereld er weer wat vrolijker uit; dus wens ik iedereen een zonnige dag, zo niet letterlijk dan toch in ieder geval figuurlijk.Foto: deze foto wilde ik gisteren al plaatsen, maar dat lukte niet door een technisch foutje van mij.

De ochtend begint als een grote vlag. Donker aan de horizon, daarboven een baan en oranje naar geel overlopend, daar boven een lichter blauw met daarin Venus, de Morgenster. Een rood flikkerend licht vertelt mij, dat de hoogste toren van Den Haag nog overeind staat. Zo begint de ochtend van deze nieuwe dag.
Gisteravond stond ik op de boulevard met een fotograaf, zijn camera op mij gericht. Kort na kerst staat er een artikel van mij in een seniorenblad: daar moest een goede foto bij. De fotograaf heeft een half uur lang op mij geschoten. Hij had ongetwijfeld moeite om er wat moois van te maken. Er was wel veel belangstelling: mensen stonden te kijken naar de fotograaf en zijn model. Ik voelde me een beetje een beroemdheid op de vier vierkante meter.
Gisteren zijn we even de polder in geweest en hebben een grote zwabber gekocht voor het te leggen parket. Het parket is net zo iets als het verlangen naar een verre vakantie. Het komt steeds dichterbij en dan opeens ligt het voor je en dan begint de vakantie pas echt.
Ik wens iedereen een heel mooie dag, als het kan met veel zon, weinig wind en een voor deze tijd nog aangename temperatuur op een beschut plekje.

De zon kwam op maar verstopt zich nu even achter een gebouw aan de horizon. Zo dadelijk komt hij weer als een vuurvlammende bol te voor schijn. Ik zie hem nu even niet, maar ik weet dat hij er is. De lucht is helder. Er is weinig wind. Het ziet er naar uit dat het vandaag een mooie dag wordt.
De kamer is klaar, voor zo ver het onze werkzaamheden betreft. Gisteren hebben mijn zoon en ik de grote kast gedemonteerd, de vloer er onder van het ondertapijt verlost en het kabinet opnieuw teruggeplaatst. Ook hebben we een glazen vitrine naar een ander deel van de kamer getransporteerd. De herindeling, zoals wij ons die gedacht hadden, is in principe bepaald. Nu is het wachten op de parketlegger, die 21 november komt. Wat geeft een vernieuwing toch veel werk. Even de vloerbedekking vernieuwen lijkt wel een volkomen verhuizing.
Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: het lijkt wel of de herfst niet voorbij gaat.

We hoopten op een mooie dag, maar de mist heeft ons ingepakt. Eerst tegen de avond konden we de stad weer zien. Toen was het te laat voor een wandeling langs strand en duin. Morgen, dacht ik; misschien morgen. Maar ook nu hangt er een mist boven stand, land en zee. De wereld is dan zo klein. Maar altijd als het mist is dan denk ik: hij trekt wel op tie mist. Dat zal vandaag ook wel lukken; maar hoe laat. We zullen het wel zien. Met dit weer worden het toch niet echt die dagen, die ik verwacht had: lekker rusten en niets doen. Het was wel weer aanpakken geblazen. Vanavond het laatste deel van de kamer. Daarna is het zwaarste werk gedaan. Dan kan de stofzuiger aan het werk. Die heb ik alleen maar in de hand. Op een gladde vloer is stofzuigen geen kunst: hij doet het zelf wel. Daarna de kamer een beetje inrichten. De spulletjes zitten in dozen; alleen het meubilair is gebleven. Volgende week vrijdag is alles achter de rug. Dat vieren we dan een beetje op de zaterdag daarop volgend. Voor iedereen: werk met plezier, werk met een lach, dan duurt de werkdag ook niet zo lang. Foto: zo op afstand lijkt hij zo mooi.

Die feestdagen zijn weer achter de rug. Op naar de volgende. Gisteren heb ik sinds lang geleden weer zo een heerlijke wandeling door duin en langs strand gemaakt. Het was een wandeling van ongeveer anderhalf uur. Er was veel levendigheid in de duinen: mooi weer, dus veel lopers en fietsers. Ze leken allemaal haast te hebben. Gelukkig ben ik wat ouder: hard lopen is voor mijn niet meer weggelegd, maar daardoor kon ik des te meer van de mooie natuur genieten. Ook op het strand was het druk: zwemmers in zee, wielrenners ploeterend door het zand en soms paarden langs de vloedlijn, en natuurlijk ook veel honden en wandelaars. De zee was kalm, de lucht helder, fris en zuiver. De komende dagen ziet het weer er veelbelovend uit. Hopelijk komen de storingen geen roet in het eten strooien. De foto; het kan haast niet anders: ik begon de wandeling door de duinen.

In een land, hier ver vandaag, hebben alle gekken zich verzameld. Het is een belangrijke dag: deze dag wordt de grootste gek gekozen. Iedere gek wilde tot grootste gek gekozen worden en prees zichzelf als zodanig aan. Aan het eind van de dag werd dan de grootste gek gekozen. Die grootste gek hield zijn overwinningspeech en begon: “In een land, hier ver vandaan, hadden alle gekken besloten de grootste gek te kiezen.” Alle gekken begonnen gelijk te applaudisseren: zij allen waren er nu van overtuigd, dat daar voor hen de allergrootste knettergekke gek stond. Zij waren blij, dat zij toch nog niet zo gek waren. Met deze gedachte werd ik vanmorgen wakker. Dat land heette MUNDUS. Het Latijnse woord voor WERELD. Mundus vult decipi, ergo decipitatur vertaling: de wereld wil bedrogen worden, laat hem dan ook bedrogen worden.
Maar vandaag denk ik aan een andere wereld: de wereld van leut en jolijt: aan de 11^de van de 11^de om 11 over 11. De gekste dag en de gekste tijd van het jaar en van de dag. En juist op deze dag wordt prins Carnaval gekozen. Prins Carnaval mag dan wel eens de zotste van de zotten genoemd worden, maar zo zot is hij niet: hij weet, dat het een spelletje is. Ik wens iedereen een heel fijne dag, waarop de zon schijnt en ons vriendelijk toelacht. Foto: zo stond de zon vanmorgen op

Ondanks de zaterdag, toch weer vroeg uit de veren. De krant komt zaterdags wat later. Er wacht ons weer een drukke maar gezellige dag. Het werk in de kamer schiet op. De tweeling is jarig: samen zijn ze vierennegentig jaar: op naar de honderd. Dat is dus over drie jaar en dat willen we meebeleven. Wel zijn die hummeltjes van vroeger snel groot geworden.
Gisteren ben ik even naar Sealife geweest, het zeeaquarium in Scheveningen. Op doordeweekse dagen is het daar niet zo druk. Dan kan je rustiger rondkijken en de vissen, kreeften etc. beter observeren. Afgelopen zondag waren er zeepaardjes geboren, maar die zijn nu waarschijnlijk opgesoupeerd door hun familieleden: ik zag er geen een meer. Misschien zit er hier of daar nog eentje verstopt tussen de rotsen: vijf procent overleeft in de natuur, misschien geldt dat ook voor het aquarium. Maak er weer een mooie dag van. Foto:nog even herfst, maar spoedig zullen deze bomen ook bladerloos zijn.

Je hebt de tijd niet alijd zelf in handen.Soms wil je vroeg beginnen en dan verslaap je je. Of je wilt vroeg beginnen en dan trekt een artikel in de krant je aandacht, Of..., of... En zo kunnen we nog heel wat excuses aandragen, waarom we niet vroeg begonnen zijn. Vandaag ben ik wat later dan gebruikelijk, want een artikel in de krant vroeg extra aandacht. Geharrewar nu al in het nieuwe kabinet Een groot deel van de achterban van minister-president Rutte is het niet eens met de nieuw gesmede coalitie.
Dat is de reden, dat ik laat ben. De vloerbedekking en het daaronder liggende beschermtapijt zijn voor driekwart verwijderd. Vandaag volgt het laatste deel, behoudens een klein gedeelte onder twee kasten. Daarbij komt mijn zoon me nog helpen: volgende week denk ik, want morgen is hij jarig en dan heeft hij, denk ik, niet veel tijd. We zullen wel zien. Komt tijd, komt raad.
Het weer ziet er wat beter uit dan gsteren; misschien even tijd voor een bezoekje aan het zeeaquarium of een wandeling in de omgevinf, of... We zullen wel zien wat het wordt. In ieder geval weer een dag, waarvan we gaan genieten, want anders is het een verloren dag. Wat ik heb wil ik niet verliezen. Geniey van de dag. Foto: Tamme kastanjes, even snipperen en dan in de koekenpan met wat olijfolie. Lekker knapperig.

Ik werd even van mijn à propos afgebracht door e-mailberichten, die ik nog moest lezen. Een interview, maar dat was doorgestuurd in een .dat bestand en dat kan mijn programma niet lezen. Daarbij nog een bericht inzake een bezwaarschrift betreffende een verbouwing aan ons appartement. Dan zit ik gelijk op een heel andere frequentie, dan waarmee normaal opsta. Maar ja, die dingen kunnen gebeuren. Direct met je neus in zakelijke dingen gedrukt.
We zijn gisteren goed opgeschoten met het verwijderen van de vloerbedekking. Tapijttegels verwijderen en de daaronder gelegde ondervloer, die gedeeltelijk aan de betonvloer verlijmd is. Dat is wel stevig aanpakken, maar het is gelukt. Vandaag nog een klein gedeelte en dan kan wat mij betreft de nieuwe ondervloer en het parket gelegd worden. In ieder geval zit ik met mijn verjaardag en de overige feestdagen op een nieuwe vloerbedekking.
De dag zal er niet zo stralend uitzien, maar achter de wolken blijft de zon schijnen. U weet, wat ik al eens eerder heb gezegd: “schijnt de zon niet, wees dan zelf het zonnetje in huis”. Ik zal mijn best doen maar ik heb concurrentie.

Obama herkozen als president van de Verenigde Staten van Amerika. Is hij er echt wat mee opgeschoten? Echt wat realiseren is afhankelijk van de republikeinse meerderheid in de senaat.
Rutte minister –president in Nederland. Is hij er wat mee opgeschoten met een verscheurde VVD in de Eerste en Tweede Kamer? De tijd zal het leren.
Hedwige polder gaat eindelijk onder water en over de hsl-verbinding van Nederland naar Brussel gaat opnieuw worden gepraat. Misschien ook voor Den Haag een opsteker. Timmermans en Reynders lijken elkaar gevonden te hebben: (Frans Timmermans is de nieuwe Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken). De tijd zal het leren.
Zo moddert de politiek maar verder, misschien nog een keer stappen in helder water.
Over water hebben we niet te klagen: regen! Maar misschien vandaag toch wat verbetering. De tijd zal het leren.
Op het plein voor ons appartement heeft de Gemeentelijke Plantsoenendienst gisteren de beloofde bloembakken geplaatst. Hopelijk zal dit initiatief van de Stichting Zicht op Scheveningen overal worden gewaardeerd. In ons appartementencomplex werd een aankondiging van de plaatsing van deze bakken door een of ander snoodaard verwijderd. De tijd zal het leren.
Voor iedereen ook voor de snoodaard een prettige dag. Hij geniet van zijn wandaad en wij van de nieuwe dag. Foto: plaatsing van de bloembakken.

Ver weg hangt er nog een regenwolk. Zoals de strepen laten zien, regent het daar nog. Hier is de wolk voorbij en gloort de horizon al. Het wordt een mooie dag. De temperatuur buiten is nu 8,7 graden en met het zonnetje erbij zal het straks nog een paar graden hoger kunnen worden. Weer een dag om van te genieten, maar gewerkt worden, moet ook gebeuren.
Gisteren hebben we van buiten genoten. Op andere plaatsen in het land regende het, maar wij waren in het Westland en reden genietend van de zon door de kleine dorpen en tussen de kassen door.
Gisteren is de nieuwe Scheveningen kalender 2013 naar de drukker gegaan. Als u die kalender wilt hebben, stuur dan even een email naar mij en ik zend hem u toe in PDF-formaat. Foto: na regen komt zonneschijn.

Vanmorgen om ongeveer acht uur ging ik achter mijn computer zitten, om mijn dagelijks berichtje aan u door te zenden. Ineens floepte er iets en om half negen was mijn verbinding met de server verbroken. Geen internet, geen raceboot, geen telefoon: alles lag er uit. Ik heb mijn modem uitgezet en vijftien seconden gewacht en toen weer aangezet. Het enige antwoord was: ik kan de server niet vinden. Nu net tien minuten over zes probeerde ik het opnieuw. Nog steeds hetzelfde liedje. De computer opnieuw opgestart, geen succes. Tot een paar minuten geleden. Ik zette opnieuw voor de zoveelste keer het modem uit en na vijftien tellen weer aan. Plotseling was het rode lampje uit en een groen lampje begon te flikkeren. U ziet nu het resultaat: ik heb weer verbinding. Een storing van vele uren bij KPN was opgelost. Ik wens iedereen een prettige avond. Morgen zal ik alle berichtjes, die ik mocht ontvangen weer beantwoorden. Voor nu een heel gezellige en storingvrije avond. Foto: was zij het misschien; een wraakgodin, die mij straafen wilde voor de onzin die ik gisteren schreef? Nog een heel fijne avond.

Paddestoelen horen bij de herfst. Kabouters en paddestoelen horen bij elkaar. Wat hebben kabouters met de herfst te maken? Op een grote paddestoel, vol met witte stippen, zat kabouter Spillebeen heen en weer te wippen… In Nederland kent iedereen dit kinderliedje wel. Maar wat heeft kabouter Spillebeen nu weer met de herfst te maken? In veel winkels verschijnen nu al de kerstartikelen en een aantal straten zijn in Scheveningen de straten al verlicht door kerstversieringen. En… wat zien we in de etalages? Geraden… kabouters. Nu vraag ik me toch af, wat die kabouters met het kerstfeest te maken hebben. Engeltjes… dat begrijp ik en kerststerren ook. Oké. Hazen, konijnen, fazanten, kalkoenen en wildbraad… ik heb er niets mee. Maar dat kan ik me nog indenken. Het is toch een feest. Maar kaboutertjes? Misschien omdat de Kerstman, net als Sinterklaas een baard heeft? Misschien is de Kerstman een verre neef van Sinterklaas. Maar die kleine hummeltjes, die op een paddestoel zitten, die hebben wat te maken met elfjes en boze heksen. En toch… ik weet het niet. Misschien kan ik de oplossing vinden, als ik door het herfstbos loop en op een paddestoel een oude kabouter zie zetten, aan wie ik kan vragen: “wat is de relatie tussen Kerst en een kabouter?”. Hij zal waarschijnlijk zijn schouders ophalen en denken: “die man is niet goed snik.” Laten we het daar maar bij houden. Ik wens u een fijne wandeling door het bos met witte stippen en als u op mijn vraag een antwoord weet, dan wil ik dat graag horen. Foto: wat dacht u van een kerstkabouter?

Toen ik vanmorgen wakker werd, keek ik naar buiten en zag de Morgenster al flikkerend aan de hemel staan. Eigenlijk is de Morgenster geen ster m maar een planeet: de planeet Venus. Als Venus zichtbaar is voordat de zon opkomt dan noemen we haar de Morgenster, maar als de zon ondergaat en Venus nog zichtbaar is, dan noemen we haar Avondster. Venus: de Romeinse godin van schoonheid en liefde. De zon is nog niet op als ik dit allemaal schrijf. Die komt van om, die komt pas over een kwartier en holt nu achter Venus aan. Zodra hij haar gepasseerd is en haar schoonheid bewonderd heeft en de liefde bedreven heeft wordt Venus Avondster. Hopelijk heeft hij er dit keer geen venerische ziekte aan overgehouden en holt hij morgen weer achter haar aan.
Of de zon vandaag echt uit zijn bed komt is twijfelachtig. Een regengordijn lijkt voor zijn bed te blijven hangen. Hoe dan ook: de nieuwe dag is aangebroken en we mogen er van gaan genieten: doen, want niet genoten van een nieuwe dag is een verloren dag. We hoopten op een leven van 36500 dagen, maar er zijn er al veel van voorbij. Foto: geen zonnetje vandaag, maar wel een bloemetje.

2 november: Allerzielen. Vaak een droevige dag, omdat wij op die dag onze overleden familieleden en kennissen herdenken. We brengen bloemen en steken een kaarsje aan ter nagedachtenis. Hier in Holland merk je niet zoveel van deze dag, maar in het zuiden wordt deze dag nog steeds in ere gehouden.
Gisteren zijn we op pad geweest voor een nieuwe vloerbedekking. Nieuwe bedden waren eigenlijk niet nodig. Voor datzelfde geld (geld moet nu eenmaal rollen) hebben we ons een lamellenparket aangeschaft. Het wordt omstreeks 21 november gelegd. Middeneiken. Het vraagt wel wat voorbereiding: de oude vloerbedekking en de daar onder liggende beschermtegels moeten verwijderd worden. Bovendien moeten de kasten leeggemaakt worden, zodat de parketleggers vrij baan hebben.
Hopelijk krijgen we deze dag nog een beetje zon te zien, maar de weerprofeten zijn niet erg optimistisch. Afwachten maar. Ik wens iedereen een mooie dag. Foto: de laatste groene blaadjes.

November, volgens oude tradities: de slachtmaand. De maand begint goed: ochtendrood aan de horizon. Nog even en de zon komt tevoorschijn. Niet voor de hele dag: vanuit het zuiden komen donkere wolken ons land binnendrijven. Maar het eerste zonnetje hebben we in ieder geval te pakken.
Gisteren hebben we onze tijd een poosje doorgebracht in een tuincentrum. Daar is het al kerstfeest. In hoofdzaak met kunstbloemen en  –bomen. Zilvergrijs en paars schijnen de toon te zetten, met hier en daar wat lila/roze. De kerstbomen moeten nog gekapt worden. Die komen begin december. Uiteraard hebben we wat foto’s gemaakt. Mooie speelgoedlandschappen. Echt iets voor treinliefhebbers, die daarmee de omgeving van de stationnetjes opvrolijken.
Zonsopkomst deze morgen.

Vandaag is het dan eindelijk Halloween, Wat Halloween betekent heb ik vorig jaar al duidelijk uit de doeken gedaan. Halloween wordt gevierd op 31 oktober, maar de commercie is daar al bijna een maand mee bezig. Morgen is het Allerheiligen en daar heeft Halloween mee te maken. Na Allerheiligen en Allerzielen volgt Sint Maarten: Sinte, sinte Maarten, de koeien hebben staarten: 11 november, de dag na de verjaardag van onze tweeling. Dan de advent op 2 december. Daarna is het Sinterklaas. Wanneer hij dit jaar precies aankomt, weet ik niet. De nieuwe Scheveningen kalender 2013 volgt dan. Het jaar vliegt om; de ene dag met regen, de andere met zonneschijn. Dit jaar is de oktobermaand wel een echte regenmaand geworden, maar er was gelukkig ook veel zonneschijn. Vandaag misschien nog een zonnig afscheid van de maand oktober. Vandaag wens iedereen een vrolijk Halloween. Foto: Halloween.

Het laatste stukje van de maand. Morgen Halloween, de vooravond van Allerheiligen en daarna Allerzielen. Vroeger waren dat twee vrije dagen. De eerste dag en een van wit in de kerken. De volgende dag een dag van zwart. Bezoeken aan het kerkhof en bloemen leggen ter herinnering en nagedachtenis.
Vandaag is de dag begonnen met een roze gloed aan de horizon. Weer een dag van vroeg licht, maar dat dooft langzaamaan de komende weken. Dan is het weer donker bij opstaan en slapengaan. Dan komen de donkere dagen tot het licht met Kerstmis verschijnt en de dagen weer gaan lengen en de winter gaat strengen.
Maar vandaag leven wij en zien uit naar een mooie toekomst. Laten we weer genieten van de nieuwe dag met een vrolijke groet en een vriendelijke lach. Foto: waar u zelf een betekenis aan mag geven.

Volgens de laatste gegevens zal het probleem Hedwigepolder geen probleem meer zijn. Het nieuwe kabinet heeft in zijn beleid af te zien van zijn snode plannen en de met België al eerder gemaakte afspraken waar te maken. Afspraak is afspraak en Hedwigepolder wordt weer natuur.
De dag is grijs begonnen; donker; een wolkendek belemmert het vroege morgenlicht. De daken glinsteren van de nattigheid en ook de straten zijn nat. We hebben een mooie week achter de rug en ik weet niet of zoiets deze week weer terugkomt. Wie alle hoop laat varen kan beter niet het zeegat uit. Wij laten ons niet de wind uit de zeilen nemen en gaan deze week weer voortvarend aan de slag. Vaar met me mee: vele handen maken licht werk en dat geeft plezier aan het leven. Foto: door mist en regen valt het uitzicht wat tegen, maar de optimist zegt : hij trekt wel op tie mist.

U hebt uw klok toch wel een uurtje stilgezet of de wijzer van de klok op twee uur gezet? Dan bent u nu bij de tijd: vannacht is de wintertijd ingegaan en ziet u het ochtendgloren we voor een korte tijd om zeven uur in de ochtend.
Het wordt vandaag een dag met wisselend weer. De zon zal schijnen, maar ook de regengod Pluvius zal van de partij zijn. Halloween zal de dag wat opvrolijken met lachende pompoenen.
Misschien is het wel het laatste mooie herfstweekend. De nachtvorst en de herfstwind gaan komen en dan vallen de blaadjes versneld van de bomen. Dan begint het echt te winteren. Maar ook de winter kan zijn charmes hebben; thuis zitten achter de ramen en kijken naar de dwarrelende sneeuwvlokken. Wat het ook wordt: begin de dag met een lach, dan is het geen verloren dag. Foto: vandaag nog even genieten van de herfst.

Vannacht was het de eerste koude nacht van de herfst. Slechts 3,6 graden bij ons bijna 25 meter boven de grond. Dat zou aan de grond wel eens om het vriespunt hebben kunnen liggen. De komende dagen dan ook goed opletten, dat de planten, die anders kunnen afsterven, op tijd binnen gehaald worden.
Voor iemand, die morgenochtend wakker wordt bij zonsopgang, moet niet schrikken dat hij zich verslapen heeft. Dat heeft hij niet; hij heeft een uur langer geslapen, want komende nacht staat de klok een uur stil: de wintertijd is aangebroken. De klokken, die radiografisch worden gestuurd hebben voor u al geregeld, dat u op de voor u gebruikelijke tijd wordt gewekt. U hebt alleen een uur langer geslapen. Onze klokken worden nier radiografisch aangestuurd; wij worden gewoon op de kloktijd wakker en stellen hen in de loop van de ochtend bij. Wij hebben een lange dag, want vanavond gaan we wel naar bed op wintertijd. Bofkonten die we zijn.
Voor veel mensen begint vandaag Halloweenweekend. Hier is dan nog niet zo een ingeburgerd begrip. De commercie zou  dat wel willen en organiseert Halloweenfeesten en heeft hier en daar een etalage versierd met uitgesneden pompoenen.
Iedereen, die feest viert, wens ik een gezellige dag en iedereen, die gewoon van het leven geniet, ook een heel fijn weekend. Foto: te veel pompoenen, om uit te snijden. Bij een Belgische tuinder in een bijna antiek Hollands kistje.

De laatste vrijdag van de maand en ook het laatste weekend van oktober. Dat betekent dat we zaterdagnacht terug keren naar de wintertijd. In de nacht van zaterdag op zondag zetten we de klok om 03.00 uur een uur terug of we laten de klok gewoon een uur stilstaan. Het wordt weer even wennen. ’s Morgens vroeg een uur eerder licht en ’s avond een uur eerder donker. Dat worden weer gezellig lange avonden, waarbij je vooral de eerste paar avonden al om negen uur knikkebollend in je stoel zit. Maar het went snel. Over vijf maanden herstellen we de tijd weer in het weekend van 30 op 31 maart 2013. 31 maart 2013 is het tevens Pasen. We moeten de Kerst nog krijgen en denken nu al weer aan Pasen.
Het zonnetje lijkt vandaag te komen. Laten we er van genieten. Het is wel een beetje fris voor de tijd van het jaar. Met niet teveel wind kan het een aangename dag worden. Geniet er van. Foto: het is nu nog mooi in het bos. Als het gaat vriezen en een beetje harder waaien wordt het bos al snel kaal.

Eerst de krant. Die heb ik de afgelopen dagen niet gezien en dus ook niet gelezen.
Even contact opnemen met het nieuwe politiebureau in Gent. Helaas het bureau is af, maar beschikt alleen over licht en water. Maar één ding is vergeten: de telefoon- en de computeraansluitingen.
Dus maar naar de brievenbus gelopen om daar de krant op te halen die wel in de bus zat.
Het is windstil buiten. Zo te zien geen mist en een buitentemperatuur van ongeveer 11 graden. Dat valt mee, maar de temperatuur voor overdag zal niet veel hoger worden en dat valt weer tegen. Gelukkig hebben we kunnen genieten van een korte en zonnige vakantie in het oosten van ons land: de Achterhoek. Vol kleuren en geuren van de herfst. Een echte aanrader om in deze tijd van het jaar naar zo een mooi gebied te gaan. Niet in de zomer, want dan zoemen de muggen. Foto: uiteraard van de vakantie

Na een voorspoedige terugreis zijn we weer veilig thuis aangekomen in mistig en nat Scheveningen. Af en toe een schimmig zonnetje. Dat is wel even wennen na het mooie weer waarvan we drie dagen hebben kunnen genieten. Annemiek zit weer achter haar blog; ik hoor haar niet. Ze is bezig, denk ik, met haar blogcorrespondentie. Zoals beloofd een foto genomen op de eerste dag, afgelopen zondag.De ochtendzon bescheen heel schuchter de dennenboompjes, die behangen waren met op de spinnenwebben achtergebleven dauwdruppels.

Over een paar uurtjes zijn we weer onderweg naar huis, volgepakt met prettige herinneringen aan de vooral in voorjaar en herfst bijzonder fraaie Achterhoek. Als de sneeuw gevallen is zullen ook vele wintersporters hier hun hart kunnen ophalen.Maar ik ben geen wintersporter; voor mij is de herfst de meest mooie tijd van het jaar: veel  kleuren en geuren. Vogels en wild hebben we niet veel gezien of gehoord. Die zijn misschien al weer weggetrokken naar het zuiden en komen over een paar maanden weerom. Ik wens iedereen een fijne dag. Morgen weer het praatje bij het plaatje.

Gisteren opnieuw een stralende dag. De namiddag is minder dan de dag daarvoor. Met onze  vrienden hebben we genoten van een mooie dag. Nog één dag en dan is de korte vakantie weer verleden tijd. Maar de herinnering daaraan blijft. Vandaag gebruiken we de dag om ons iets meer op de directe omgeving te concentreren. Niet zoveel rijden, maar hier en daar wat wandelen en van de zon genieten. Als we morgen thuis komen, zal de telefoon geregeld gaan rinkelen: donderdag is de algemene ledenvergadering en op een aantal vragen vooral zal nog wel wat overleg plaats moeten vinden. We zullen wel zien. Vandaag gaan we in ieder geval onze gedachten op wat anders richten. Een foto houdt u nog van mij  tegoed. Meer dan één zelfs. 
Ik wens iedereen een fijne zonnige herfstdag. Geniet van de herfst. Hij duurt maar kort. Geniet van iedere dag. Een dag niet niet genoten, is een dag niet geleefd.

We hebben gisteren buitenshuis gegeten. Er zat een foutje in het menu:  er stond  op de kaart "varkenskaas met champignonsaus". Wat  zou dat nu weer zijn? Een speciateit van het hotel? Neen, gewoon een typefout, maar dat hadden we al lang begrepen.Enige hilariteit.Maar het diner was voortreffelijk. Vandaag gaan we op visite bij oude vrienden. Zal wel een gezellig dagje  worden. Daarnvoor en daarna genieten we van de prachtige omgeving vol met herfstkleuren. Zo een dagje er tussenuit doet ons  goed. Even alle beslommeringen vergeten en genieten van wat de dag ons biedt. Foto: zo maar een natuurfoto.

Zondag, 21 oktober; vandaag de laatste zondag van de maand, waarop we nog uit kunnen slapen. Volgende week worden we om de tijd al weer gewekt door het vroege ochtendgloren. De klok is dan verzet of we moeten ons haasten de tijd bij te stellen. Vijf maanden duurt die wintertijd. De feesttijd breekt aan de komende weken vieren we vijf verjaardagen in de familiekring.
Het weer ziet er niet zo rooskleurig uit, maar misschien in het oosten en zuid van het land wat beter, maar ook in de loop van de dag zal het hier ook wat gaan opklaren. Misschien toch nog een mooie zonsondergang. Vandaag gaan we in ieder geval weer van de dag genieten. Gisteren viel het weer echt mee. Zon en af en toe een spatje, maar de temperatuur was voor de tijd van het jaar best wel aangenaam. Met mijn Limburgse vriend heb ik een wandeling gemaakt over boulevard en haven. Een fotootje hier, een fotootje daar. Bijgevoegd een foto van gisteren.

Het is tijd om goedemorgen te wensen. Tijd voor mij. Deze morgen krijg ik bezoek van een oude vriend. Hij is de jongste uit een familie, die ik in 1944 leerde kennen. Ik was toen als Haags bleekneusje ondergebracht bij een ouderloos echtpaar in Douvergenhout, een piepklein dorpje in Zuid-Limburg. De buren, familie van mijn pleegouders, hadden een groot gezin. Alle mannen, zoals toen gebruikelijk was, werkte bij de kolenmijn. Sjaak, de vriend, was de jongste zoon uit dat gezin. Hij ging later ook naar de mijn. Vaak herinneren de namen alleen nog aan het verleden. Maar met deze mensen heb ik al bijna zeventig jaar vriendschap. Ik denk, dat het in 1948 was, dat de banden weer nauwer werden aangetrokken. Door de mijn is hij arbeidsongeschikt geworden, maar wandelen daar houdt hij van. Dat gaan we dan ook vandaag doen. Ik wens iedereen een fijne dag. De foto van de dag:  de kussende lippen van moeder natuur.

Komt ie wel of komt ie niet? Ik heb het over de zon. Ik ben even naar buiten gelopen om de zon te begroeten met mijn fotocamera. Misschien zal dit beeld in de loop van de dag wat vrolijker worden. Misschien zitten we nog net in dat stukje van zuidwest Nederland, da t de zon zal mogen begroeten. Volgens weervoorspellers zal het volop zonneschijn zijn in het hele land behalve een groot deel van de kuststrook en het noorden. De temperatuur is nu (kwart over acht) iets boven de dertien graden. Bij onze buren in het zuiden volop zon. Ik gun het ze van harte, maar ben wel een beetje jaloers en hebberig: ik wil ook van de zon genieten. Maar ja, hebberige handjes krijgen niet altijd wat ze willen hebben. Wij hebben al een groot voordeel hier: wij hebben de zee en die is altijd wonderschoon. Bij onweer, wind of regen, het lied van de zee houdt niemand tegen. Geniet van de dag, geniet van het leven. Foto: hij komt als is het nog aarzelend.

We hebben pech vandaag. De weerprofeten voorspellen wolken op de kust. Maar in het oosten zie ik toch een roze gloed van een zonsopkomst. Misschien krijgen we dan toch nog een zonnetje te zien. Nu zijn de straten nog nat. Gisteren de laatste bijdrage voor de kalender ontvangen. Dadelijk ga ik naar de drukker en als het goed is, dan krijgt u morgen een eerste blik op het nieuwe jaar. Vanmiddag hebben we proeffestijn bij onze wekelijkse winkel. Wildproefmiddag en wijnproeverij. Van wijn proeven zal ik niet veel gebruik maken: ik ga met de auto; maar lekkere hapjes gaan er bij mij altijd wel in. Geen middageten thuis, maar proeverij elders. Daarna, als de zon toch nog even doorkomt een ommetje in de omgeving. Even het duin in of langs de boulevard. Op de boulevard moet ik altijd goed opletten waar ik loop; loop ik bij mijn Turkse vriend langs en ziet hij mij, dan moet ik binnenkomen en eten. Als ik dan thuiskom heb ik geen trek meer in eten. Ik wens iedereen een fijne dag. Toen ik van de week deze foto maakte, scheen de zon wel.

Ik las ergens op een blog, dat iemand dagelijks tien uur aan het bloggen was. Bij mij mag dit getal gedeeld worden door vijf. IK heb nog zoveel andere leuke dingen te doen. Tijdens mijn andere werkzaamheden klik ik af en toe het seniorennet aan, om een paar bezoekjes af te leggen en keer dan weer terug naar mijn andere werkzaamheden. “Werkzaamheden als wat”zult u misschien vragen. Vandaag: de laatste hand leggen aan de kalender van 2013 en een boekje van 16 pagina’s voorbereiden. Daarnaast wat onderzoek doen naar wetgeving betreffende het appartementsrecht. En… natuurlijk als het even kan er-even-tussenuit-voor-een-wandeling. Morgen komt de proefdruk van de kalender en de planning voor de definitieve druk. Maar alles gelukkig in een gemoedelijke sfeer. Ik laat me niet meer opjagen; “ niets moet, alles mag” denk ik maar. Ik wens iedereen een heel prettige dag. En de foto? Die moet ik nog even opzoeken. Ik denk een beetje herfst.

Het is nog donker als ik dit schrijf. De straten zijn nat en er staat een stevige bries uit het zuidoosten. Maar daar komt in de loop van de dag verandering in. De zon gaat komen, misschien wat laat, maar hij komt. Zo begint de nieuwe dag. We zijn op de helft van de maand.
Veel nieuws is er niet onder de zon. Ik zag even de krantenkoppen en die spraken me niet erg aan. Misschien wat lokaal nieuws. Of wat binnenlandse politiek. Daar hebben we de laatste dagen niet veel van gehoord. De Partij van de Arbeid staat onder druk van de VVD, de andere coalitiepartner. Maar voor hoe lang. Of gaan er binnenkort toch klappen vallen? De PvdA kan zich niet veel meer veroorloven. Die moet nog heel wat binnenhalen: anders zou het wel eens einde onderhandelingen kunnen worden.
Hoe dan ook: de nieuwe dag is weer begonnen en we gaan er weer het beste van maken. Een dag zonder lach is een verloren dag. Foto: gisteren waren we even in het bos; vijf minuutjes met de auto.

Mijn voornemen van gisteren is niet waar gemaakt; ik wilde met Annemiek naar het bos om herfstfoto’s te maken, maar het weer werkte niet mee. Koud, winderig en regen. De belangrijkste factor de zon ontbrak. De herfst moet het van de zon hebben. Het mooie transparante licht dat de verkleurende bladeren zo een extra gloed geven ontbrak. Het werd dan ook een thuisblijfzondag.
Voor België was het een dag van winnen of verliezen. Volgens veel bloggers scheen de zon: letterlijk en/of figuurlijk. Ik geef geen commentaar op de uitslag van de verkiezingen: ik heb al genoeg met de Nederlandse politiek. Vandaag lijkt de dag wat vriendelijker: de zon schijnt al; te fel om er een foto van te maken. Zelfs met een1/4000 seconde is het beeld niet dat ik ervan verwachtte. Foto: toch maar laten zien.

Kies met je hart, kies met verstand. Dan heb je de beste keus gemaakt. Of dat dan landelijk is of niet: het was jouw keus. In België heb je opkomstplicht, zoals vroeger ook in Nederland gold. De uitslag in België is in ieder geval de keuze van het volk. In Nederland is het de keuze van de mensen die naar het stemlokaal komen om hun stem uit te brengen: het klinkt democratischer, maar het lijkt vaak elitair. Het zij zo. Democratie is het volk regeert. Maar in feite bepalen de gekozenen toch weer hoe het beleid gevoerd wordt.
Vandaag de tweede zondag van oktober en volgens mij vieren de Belgen op deze dag iets bijzonders. Wat het precies is weet ik niet, maar ik dacht dat het iets te maken heeft met extra aandacht voor die mensen, die anderen verzorgen of helpen. Het is een goede gedachte ook eens aan deze mensen te denken.
Ik wens, dat voor iedereen deze dag naar wens verloopt.
Foto: Zonsondergang, vrijdagavond. 

Het is al bijna acht uur, maar nog donker buiten. Nog geen kleuren aan de horizont, alleen maar grijs. Grijs worden we allemaal, maar sommige mensen verdoezelen dat en gooien er een verfje tegenaan. Mijn haren zijn bijna wit en zo zacht, dat ze zelfs na het douchen bijna droog zijn. Maar ze zitten er nog en ik koester ze. Aan vaders kant komen geen kaalkoppen voor, maar aan de kant van Annemiek is kaalheid geen vreemd verschijnsel. Ze zeggen wel een, dat waar haren zitten, geen verstand kan groeien. Waarom zijn de Marsmannetjes kaal? Omdat ze intelligenter zijn dan aardbewoners. IK zal dan ook nooit naar Mars gaan emigreren.
De bomen beginnen ook al te verkleuren en daar helpt geen lief moedertje aan. Een paar nachtvorstjes en dan zijn ze ook kaal. Een kale wereld, maar nu nog eventjes niet. Nu kunnen we nog van de mooie herfstkleuren genieten. Doe dat vandaag en maak er een mooi weekend van.Foto: waarom ook niet: de herfst is ook mooi.

Wat gisteren wel gebeurde, gebeurde deze morgen niet. De zon schijnt niet mijn kamertje binnen en dat komt niet omdat er gordijnen of luiken dicht zijn, maar gewoon omdat de zon niet onder zijn wolkendeken tevoorschijn is gekomen. Dat kan vandaag voor de zon een uitslaapdag worden. Misschien in de late namiddag toch even uit bed. Hoop doet leven.
Vandaag een rustige dag. Een korte bespreking over een bejaardenproject: een boekje voor ouderen in de samenleving. Verder, wat de dag ons brengt. We zullen wel zien. Ik wens iedereen ondanks het wat minder fraaie weer toch een heel gezellige dag en een mooi weekend. Foto: herfststemming in het bod.

Nog één maand en dan is het alweer de elfde van de elfde. De dag van de keuze van de nieuwe prins Carnaval. Je hebt amper het ene gehad of het andere verschijnt weer. Op de tiende van de elfde is onze tweeling jarig. Die worden dan elf ( 47… : 4+7=11). Cijferspelletje.
Vandaag schijnt de zon al weer vroeg mijn kamertje binnen. Dat belooft voorlopig een mooie dag. Tegen de avond komt een depressie ons land binnen schuiven en dat betekent voor de komende dagen wisselvallig herfstweer. Maar ja, het is ook herfst… de blaadjes willen hier nog niet erg vallen, maar de bossen beginnen toch  wel een beetje van kleur te verschieten. Één nachtvorstje en we kunnen bladeren schoppen. Geniet in ieder geval van een fijne dag. Foto: avondlicht over de duinen.

Soms is het druk op de boulevard; soms op het strand. Soms in de duinen, maar dan zijn het meestal fietsers, padden, konijnen of reeën. Maar gisteren was het druk van de vogels. Een grote zwerm spreeuwen(?) cirkelde over de duinen op zoek naar een slaapplaats. Een tafereel, dat je in het najaar wel vaker ziet. Maar gisteren met die mooie lucht erbij heb ik ze gefotografeerd. En vandaag zijn ze de voor mij de foto van de dag.
Gisteren zijn we even gaan toeren. De polder in naar het Graalhuis in Zoeterwoude. In het Graalhuis kan je dingen kopen die door anderen beschikbaar zijn gesteld voor de tweede wereld. Soms gaan we daar kijken en bijna altijd nemen we weer wat mee naar huis. Dit keer een grote bloempot met bloempothouder. Nu nog wat er in: onderweg zagen we een kleine bergden te koop(pinus mugo). Die hebben we maar gelijk meegenomen, samen met een paar pioenen(vijf euro in het jampotje dat er naast stond). Ik wens iedereen een geluksdag en mooi weer.

De horizon kleurt al weer. Het wordt een mooie dag. Misschien geen hoge temperaturen, maar door weinig wind zal het best aangenaam zijn. Gisteren hebben we even een tuincentrum bezocht. Niet om wat te kopen, maar om te gaan kijken naar de winter en kerstarrangementen. Hoewel het nog ruim twee manden duurt tot de Kerst, wordt in de handel nu toch al gedacht aan de Kerst. Op sommige plaatsen begint het ’s nachts al te vriezen. Als het gaat vriezen worden ook weer de schaatsen en de winterkleding tevoorschijn gehaald. De reisbureaus prijzen de wintersportplaatsen al weer aan. Zelfs kerstreizen staan al weer volop in de belangstelling. De voorbereidingen voor een vakantie zijn vaak nog spannender dan de eigenlijke vakantie. Maar eerst nog even sparen.
De zon komt weer vanuit mijn kamertje zichtbaar boven de horizont. Zo, die heb ik even gelijk vastgelegd met mijn camera. Foto: de ochtendzon van deze morgen.

Op onze locatie was het zaterdag niet zo druk. We zaten in de oude visafslag om de bezoekers te ontvangen. Angelique Schippers met haar liedjes voor iedereen. Liedjes over Scheveningen en Den Haag. Soms gezellig interactief op de grond met kinderen. Voor mij zong ze gevoelige levensliedjes over haar vader, haar leven, vreugde en tegenslagen: cabaret voor mij alleen. Zij nodigde mij uit voor haar cabaretprogramma AU op 26 oktober aanstaande. Haar website: http://www.schipperangelique.nl
Anneloes Groot vergezeld door haar schildersezel. Zij is een bekend schilderes, niet alleen in Scheveningen. Stadsgezichten, havengezichten et cetera; alles met een snelle penseel vastgelegd.
Gisteren hadden we een reünie van de wijk. Gezellig met veel (soms) wat te harde muziek, waardoor praten met elkaar soms wat moeilijk was. Al met al best gezellig.
Vandaag rust; er zijn nu weinig zaken met spanning, nu gaat alles weer op zijn tijd. Maar eerst nog even de rommel van de afgelopen weken opruimen. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto:Angelique Schipper: cabaret voor mij alleen 

Vandaag de eerste zondag van oktober. Het ochtendgloren is begonnen. Het wordt vandaag weer een mooie dag. Gisteren was het in de ochtend nog guur en onaangenaam weer, maar vanaf elf uur kwam de zon door, die ons de rest van de dag koesterde. Vandaag begint de zon al vroeg en het belooft een aangename dag te worden. Een dag om elkaar te ontmoeten. Vandaag is er een buurtreünie. Mensen van vroeger weer ontmoeten en oude koeien uit de sloot halen. Van drie tot zeven in de middag en vroege avond. Straks ga ik eerst even een korte wandeling maken door de duinen. Daarna koffie en dan… nog even bloggen. Vanmiddag ga ik ook foto’s maken van de reünie en direct printen. De reünie wordt gehouden in Duikers Derde. Jan Duiker(1890-1935) was een Nederlandse architect en een der belangrijkste vertegenwoordigers van de Nederlandse Zakelijkheid. Hij is in het buitenland bekender dan in zijn geboorteland. Hij geniet nog steeds internationale belangstelling. Foto: de Haringhapper op de nieuwe boulevard van Scheveningen.

Vandaag Open Haven Dag in Scheveningen. Een groot aantal bedrijven presenteren zich rond de haven. Je mag vandaag eens achter de schermen kijken. Zien wat er allemaal gebeurt rondom de haven en de visserij. Een kijkje nemen in het boothuis van de KNRM of in de reddingsboot Kitty Roosmale Nepvu. Nu maar hopen, dat de reddingsboot niet moet uitvaren vandaag. Veel mensen gaan vandaag en morgen, als het weer niet tegen zit, op kunstroute, waar aan meer dan vijftig kunstenaars meedoen op meer dan 25 locaties. Het zal weer extra drukte geven. Ik vertel vandaag over de haven, de zee en de visserij in de oude visafslag van 1931. Daar presenteren zich vandaag ook een aantal kunstenaars. Laat in de middag is er ter afsluiting een kunstveiling voor het goede doel “ Muzee Scheveningen”. Ik wens iedereen een gezellig weekend. Foto: De Scheveningse boulevard bij herfstavond.

Vandaag wordt het weer een echte herfstdag met stormachtige wind (windkracht 8) op de kust. De wind staat zuid en dat betekent een windconcert op ons balkon aan de stadzijde. Aan de zeekant zullen we niets van de wind merken, daar kunnen de ramen rustig open. In de loop van de dag zal de wind wel wat gaan liggen en zal de zon toch weer wat vrolijkheid geven. Voorlopig blijf ik binnen. Op de fiets is het met deze wind geen doen. Misschien vanmiddag even op de pier lekker uitwaaien. De boodschappen hebben we gisteren al gehaald. Verder vandaag nog wat werken aan de lezingen morgen. Ik moet nog wat beeldmateriaal verzamelen: dan blijven de toehoorders tenminste wakker. Zondag hebben we een reünie met oud-buurtgenoten. Dat zal wel gezellig worden. Verder wens ik iedere logger een heel fijn weekend. Zondag waarschijnlijk wat meer zon. Foto: was het in België of waren we al weer in Nederland. Ik weet het niet meer. In ieder geval veel pompoenen.

Hedwige-polder – Fyra-net. Den Haag krijgt geen directe aansluiting op het snelle Fyra-net. De laatste Beneluxtrein richting Brussel vertrekt op 9 december van Hollands Spoor(Den Haag).  Op10 december rijdt er geen enkele internationale trein meer van en naar Den Haag. En de schuld wordt natuurlijk gelegd bij België. Er zou een afspraak zijn gemaakt in 2005, dat er acht keer per dag een hsl-trein van Den Haag naar Brussel zou rijden. Er wordt in de krant al gesuggereerd dat de ene zaak met de ander te maken heeft. Moet het nakomen van gemaakte afspraken nu via de rechter worden afgedwongen. Kennen we de uitdrukking “beloofd is beloofd” of “afspraak is afspraak”niet meer. Jammer, maar als oprechte burgers moeten we ons met deze maar niet bemoeien. Foto : de maagd bij het gerechtshof in Turnhout zou zich omdraaien als ze van Hedwige en Fyra zou horen.

België start in november arbitrage Hedwigepolder. Zal de Nederlandse regering nu eindelijk woord houden. Afspraak is afspraak. Dat geldt in Nederland(?), maar zeker internationaal. Achter Nederland heb ik een vraagteken gezet. Het is voor mij nu al duidelijk, dat in de politiek “afspraak is afspraak”een loze kreet lijk te zijn.
Vandaag wordt een, wat het weer betreft, een onbestendige dag. Zelfs storm in de middag. Net op de dag dat ik op de fiets naar een belangrijke bijeenkomst zou gaan: de tentoonstelling “ United Nations in The Hague”. Met lezingen over “Den Haag als internationale stad van Vrede en Recht” en oven Den Haag als VN Stad.
De eerste zin is wel dubieus als je denkt aan “Den Haag stad van Vrede en recht”versus “Hedwigepolder”. Afspraak is afspraak denk ik dan. Foto: tijdens ons korte verblijf in het zuiden des lands, maar die dag aan de andere kant van de grens: in België dus.

Ze zijn weer leuk bezig: die twee formateurs. Weg met de forensentaks en in plaats daarvan verhoging op de verzekeringen van 10 naar 21%. Koekje van eigen deeg. Nu mag iedereen betalen. Ik moet nog even nakijken of ik misschien verzekerd ben tegen deze onverwachte verhoging. Even kijken: autoverzekering, levensverzekering, zorgverzekering, reisverzekering, brandverzekering, aansprakelijkheidsverzekering, begrafenisverzekering, enz. Nee geen verzekering tegen belastingverhoging over verzekeringen. Dat gaat me een lieve duit kosten. Ik heb geen forenzenvergoeding; moet ik nu maar gaan forensen. Dan kan ik tenminste 19 cent per kilometer onbelast rijden.
Het leven wordt er voor heel veel mensen niet makkelijker op. Misschien komen er later nog meevallertjes en kunnen we later lachen om al deze onzin. Misschien komt er wel een belastingverlaging over het inkomen. Vangen we netto weer wat meer. Je moet toch ergens je verkiezingsbeloften waar maken. Foto: zo leeg als de ruimte, zo leeg raakt mijn beurs.

Het laatste kwartaal van het jaar is begonnen. Voor de liefhebbers de mooiste maand van het jaar: de wijnmaand. Dit was de maand dat de druiven geplukt worden. Tegenwoordig ligt dat iets anders want belangrijke wijnlanden liggen nu ook op het zuidelijk halfrond: Afrika, Zuid-Amerika en Australië. Maar voor veel liefhebbers zijn Frankrijk, Italië, Spanje en Duitsland favoriet. Niet voor mij: ik prefereer Chili en Argentinië. Ieder zijn smaak. Maar het cognacje moet voor mijn wel uit Frankrijk komen. En zo komen we allemaal aan onze trekken.
De grote walvis is gisteren niet de lucht ingegaan: te weinig wind. Maar nu was er wat meer gelegenheid voor de kleinere vliegers. Zo hadden alle vliegeraars toch weer hun plezier. Echt druk was het gisteren niet. Vroeger was het vliegerfeest op Vaderdag en toen was het wel druk. Dat was dan ook in juni en dan is het weer wat aangenamer. Maar gisteren viel het weer ook wel mee. Wat later op de dag meer wolken, maar toch nog aangenaam. Ik wens iedereen een fijne dag en een gezellige wijnmaand.Foto: nog één keer vliegeren.

Daar hing hij dan. De walvis in de lucht. Zeventien meter lang. Wat andere jaren niet lukte, geschiedde gisteren. Bijna de hele dag dobberde de walvis op de wind. De wind was te krachtig voor de kleine vliegers, maar de grote vliegers hadden het echt naar de zin. Mooie wolken, mooie zon en een ruisende zee met witte kopjes. Ook vandaag wordt het weer een mooie vliegerdag met veel zon en een goede wind. Heerlijk om buiten te zijn. Wij dan misschien aan zee – en daar bent u natuurlijk een beetje jaloers op – maar u genietend van de heide, het bos of het vlakke Vlaanderland. Waar dan ook: het wordt vandaag weer een prachtige herfstdag. Kwamen we wat te kort in de zomer: de herfst maakt weer een beetje goed. Geniet er van: een dag niet genoten is een verloren dag.Fotot: en daar hing hij dan. 

Ik weet nog niet wat het weerbericht is, maar als ik naar buiten kijk, dan lijkt het een mooie dag te worden voor de vliegers: vandaag en morgen is het vliegerfeest. Er is waarschijnlijk genoeg wind om een grote walvis van zeventien meter door het luchtruim te laten zweven. Die walvis is het hoogtepunt van vandaag en morgen. Lukt het vandaag niet, dan lukt het merrege. Dat is een beetje een vreemde schrijfwijze. De wapenspreuk van de provincie Zeeland is: luctor et emergo; een moeilijke spreuk voor niet latinisten om te onthouden en daarom hebben de Zeeuwen een makkelijker uitspraak verzonnen: lukt het nou niet, dan lukt het merrege. Vandaag gaan we genieten van een mooie herfstdag. Foto: vliegerfeest september 2011.

Al weer de laatste vrijdag van de maand. Op de twee laatste dagen van september zijn er dit jaar vliegerfeesten op het Scheveningse strand. Een groot strand met veel vliegers. Windkracht vier hopelijk: dan kunnen ook de grote vliegers de lucht in. Dat is altijd heel spectaculair. Maar vandaag moet ik aan andere dingen denken. Volgende week moet ik een lezing houden. Maar het dwarrelt nog door mijn kop. Waarmee moet ik beginnen. Scheveningen: visserij, haven en visafslag zijn de kernwoorden. Maar her begin is net als een dikke draad door het oog van een schijnbaar te klein oog van de naald te halen. He, dat lijkt mij een goede start. Toch even verder op nadenken. De eerste zin is altijd de moeilijkste. Maar misschien heb ik nu die eerste zin te pakken. Even rust ter plekke…. Terwijl ik de vorige zin schreef begon de lezing in mijn hoofd vorm te krijgen. Ik stopte even met het blog, pakte een leeg vel papier en heb dit inmiddels voor driekwart beschreven. Nu weer verder met het blog. Dat doe ik door u allen een heel fijne dag en een mooi weekend te wensen.Foto: de herfst begint de bossen al te kleuren.

Gisteren was het niet zo een prettige dag. Het weer was best wel goed te noemen. Maar voor ons was het een trieste dag. Toen wij op vakantie even bij mijn zus in Veldhoven op visite gingen, vertelde zij ons, dat onze zus Annie was overleden. Gisteren hebben we afscheid van haar genomen. Eerst een kerkdienst en daarna crematie. Vooral de kerkdienst was emotioneel. Een crematie vind ik altijd heel zakelijk. Zij was in augustus 75 geworden. We hadden thuis negen kinderen zes meisjes en drie jongens; nu zijn er nog drie meisjes en drie jongens in leven.
Vandaag moeten we weer verder met ons leven. Dat doen we: iedere dag is een cadeau en daar moeten we van genieten.Foto: in liefdevolle herinnering

Nog een paar dagen en heel veel goederen en diensten gaan in Nederland duurder worden: het Btw-tarief gaat 2% hoger worden. Dat lijkt niet veel; maar even doorrekenen en dan gaat dat echt in de honderden per jaar lopen. Veel mensen hebben al rekening gehouden met de verhoging en hebben zoveel mogelijk het nodige voortijdig ingekocht of afgezien van aankoop. Het bedrijfsleven zal een gevoelige klap krijgen en over een paar maanden zal blijken of deze maatregel voor de overheid het beoogde meergeld inderdaad in het laatje gebracht heeft.
De herfst heeft veel ongemak gebracht; hier aan de kust hebben we er niet zoveel last van gehad. Hier was het gisteren een bijna regenloze dag, maar in andere delen van het land heeft het pijpenstelen geregend. We zagen wel boven de stad donkere wolken, maar die gingen langs en niet over ons heen. Voor vandaag is het afwachten. Foto:een dikkere boom konden we tijdens onze vakantie niet vinden.

De eerste herfststorm hebben we weer achter de rug. Wij hebben er niet veel van gemerkt. De wind stond gunst ten opzichte van ons appartement: zuidwest. Mijn dochter kreeg de volle laag op haar balkon. Nu schijnt de zon weer, maar die zal wel afgewisseld worden met een enkel buitje. Ik heb vandaag niet veel tijd voor een ommetje; ja, wel voor een werkommetje voor de stichting.
De “Scheveningen Kalender 2013 “ is bijna klaar. Nog een paar sponsors en ook financieel is dan alles weer rond. De oplage zal minder worden. Grote sponsors zijn er tegenwoordig niet zo veel meer. Het gaat nu echt met kleine bedragen. Toch weer kostendekkend en een klein surplus voor de Stichting Zicht op Scheveningen.
Gisteren gesproken met de gemeente. In samenwerking Sticht ZOS en de gemeente gaat het Palaceplein er heel wat fraaier uitzien. De start ligt in de komende maand en het echte resultaat zal in het nieuwe jaar kleur en fleur geven aan het plein: ‘Samen zijn we sterk’ is onze leus.Foto: klompen aan de voeten en handjes vroom gevouwen. Beeld voor de kerk van Retie.

We zijn weer thuis en het regent. We hebben echt kunnen profiteren van de laatste dagen van de zomer. Drie dagen prachtig nazomerweer en op de eerste volle dag van de herfst dorst de herfst nog niet echt uit te pakken: wel bewolking, maar verder was die dag ook nog wel redelijk. Op de terugreis naar huis via Turnhout hadden we het een beetje moeilijk: de bewegwijzering was niet overal even duidelijk en toen wij eindelijk bij Roosendaal kwamen waren ook daar het verkeer borden niet echt duidelijk. Maar eenmaal weer op de grote weg ging het goed. Alleen werd er loeihard gereden. Het lijkt wel op de Nederlanders denken, dat de toegestane uiterste limiet van 130 km overal gereden mag worden. Zelfs vrachtwagens passeerden mij terwijl ik op de meest rechtse baan met een gangetje van 110 km naar huis sukkelde. Foto: de watermolen bij Retie.

Gisteren hebben we van een prachtige dag genoten. Leek  het in  de vroege ochtend een regenachtige dag te worden, toch kwam  al snel de zon er door werd het een stralende dag. Na bezoek aan mijn zus in Eindhoven zijn we rchting Duizel en Eersel gegaan. Daar had ik herinneringen liggen uit de jaren 1942 en 1943. In Eersel het koloniehuis, dat algebroken is en vervangen door een foeilelijk nieuw gemeentehuis.In Duizel groeide in het jaar 1943/44 een berkboompje is een richel van de oude toren. Een oude dame kon mijn herinnering bevestigen. Duizel toen een piepklein  dorpje is nu uitgegroeid tot een echt dorp. Eersel, vroeger vooral bekend van het klooster en de opvang van ondervoede kinderen, is nu een belangrijke toeristenplaats. Erg gezellig. Zodra ik thuiskom ga ik de foto's controleren en daarna op het internet plaatsen. Het weer voor vandaag ziet er niet zo goed uit. De laatste dag van de vakantie zal dan ook niet de mooiste dag worden. Maar  dat deert ons niet: we hebben van een mooie korte vakantie mogen genieten. Dankzij onze kinderen, want zij gaven deze korte vakantie als geschenk bij gelegenheid van ons 50-jarig huwelijksfeest.

Vandaag begint de herfst. Ik dacht omstreeks vijf uur in demiddag. Het ziet er buiten wat herfstachtig uit. Bewolkt en wat regen. Maar dat deert ons niet. Vandaag gaan we op bezoek naar mijn zusje in Veldhoven: even een bakkie doen en rondwandelen in het winkelcentrum. Daarna zal de zon wel weer schijnen.
Gisteren zijn we naar  Turnhout geweest. Wat een mooi centrum hebben ze daar. Alleen een groot parkeerprobleem. Geen parkeerplaatsen voor mindervaliden. Ja, ze zijn  er wel, maar het lijkt wel of iedere  Turnhoutenaar minder valide is. Al die plaatsen waren bezet. Bovendien moet je een speciale kaart hebben en die hebben we niet. Toch even bij het kasteel geparkeerd, hoewel dat verboden is. Maar geen politie gezien. Annemiek is in de auto gebleven en ik heb een korte wandeling gemaakt en wat  foto's geschoten. Daarna zijn we langs allerlei omwegen naar Retie gegaan en zijn met een koffie met appelgebak begonnen bij De Watermolen. Wat is dat een mooie omgeving. Vandaag heb ik geen tijd om een foto bij te plaatsen, maar een foto van Turnhout en van Retie zal binnenkort wel op dit blog te zien zijn.De bewijzen, dat ik daar was zijn vastgelegd. Ik wens iedereen een mooie dag. De groeten van ons en tot ziens op het blog. We wensen  ook alle blogvrienden, die vandaag  op de blogmeeting zijn een extra gezellige en fijne dag. Doe alle aanwezigen de groeten van ons.

Achter mijn laptop kom ik even bij u langs. Bedankt voor uw bezoek: op vakantie heb je niet zoveel tijd om lang te bloggen. Niet te veel tijd  om te schrijven, maar ik ga wel even bij u langs. Wij zitten hier vlak aan de Belgische grens en genieten van de stilte van de omgeving. Af en toe een langsrazende auto. Daar hebben we  niet erg veel last van als stadsmensen. Gisteren, wij waren al vrij snel in de omgeving, waar we een paar dagen rust zoeken, hebben plekjes van vroeger opgezocht. Herinneringen opgehaald: Kaatsheuvel, Nieuwkerk, Hilvarenbeek etc.  Wij waren op een verharde weg, toen we een koets passeerden met een bruidspaar. Natuurlijk snel een foto genomen. Misschien lukt het om die te plaatsen. Lukt het nu niet dan komt die later wel een keer. Vandaag gaan we naar Turnhout. We  hebben gehoord dat dat een mooie plaats moet zijn.Misschien is er markt of iets dergelijks. Winkels  zullen er in ieder geval wel zijn. Groetjes en tot ziens.

In het zuidelijk deel van Nederland wordt het vandaag mooi weer. Wij gaan er van genieten. Het huis laten we een paar dagen achter ons, maar ons speeltje, de computer, gaat mee. Niet de grote computer, maar een laptop. Tegenwoordig kan je bijna overal internetten; als het weer een beetje tegenzit, hebben we dan ons speeltje bij de hand. We zitten in de buurt van Turnhout, dat volgens kenners de moeite waard moet zijn. Fijn rondrijden en wandelen in de Brabantse Kempen. Ik heb een tijd in die buurt gewoond, maar Annemiek is er nog nooit geweest. Voor haar een verrassing, voor mij een vernieuwende kennismaking. We wensen iedereen een heel fijne dag en voor de bloggers, die naar de blogmeeting gaan, een goede voorbereiding en een heel fijne dag op zaterdag. Voor Annemiek is de meeting nog te druk, misschien volgend jaar. Foto: Holland polderland.

Gisteren heeft toch nog het oranjezonnetje geschenen. Niet in de Ridderzaal, waar de troonrede werd voorgelezen. Daar was het meer een donkere hemel ondanks de fleurige hoedjes, die bij Prinsjesdag horen. Ook langs de route veel oranje. Ik heb het op de tv gezien. Vroeger, toen ik nog werkte in de stad, gingen we in de lunchpauze meestal kijken. We liepen dan via de Denneweg, waar de koetsen stonden opgesteld. Het is wel degelijk Denneweg en geen n voor de w. De Denneweg is al een heel oude benaming, die doet niet meer mee aan taalspellingen. De oorsprong van de naam is niet duidelijk. Is het een verbastering van ’t Eyndeweg, de weg aan de rand van de stad, of verwijst de naam naar de beplanting. Misschien vinden de historici nog een keer de verklaring van de naam in heel oude boeken. De bekende oude naam was: Deenewech. Bij dit praatje hoort een plaatje. Daarom de polder aan ’t eynde van de stad.

Het is donker, terwijl het licht had moeten zijn. Het is kwart over acht en we zitten met het grote licht aan. De regen, die uit de donkere hemel valt, slaat tegen de ramen.
Het is Prinsjesdag. Vandaag zitten de leden van de tweede kamer in de Ridderzaal te luisteren naar de troonrede. Morgen zijn er veel naar huis: einde kamerlid; slachtoffer van de verkiezingen. Morgen zitten er nieuwe kamerleden in de tweede kamer; nieuwe gezichten van een nieuwe politiek. Vandaag een troonrede, die morgen misschien al in de archiefdoos zal verdwijnen. Kees de Jager mag de miljoenennota(zeg maar rustig: de miljardennota) presenteren. De nota van het demissionaire kabinet. We gaan een andere tijd tegemoet: een tijd van inleveren en minder consumeren. Beter uitkijken waar we wat gaan kopen. De euro wordt nu een paar maal omgekeerd voordat hij wordt uitgegeven. Of komt het nieuwe kabinet ons leven verlichten.
Het weer is somber; zal het ook een politiek sombere dag worden?Foto: een Hollands plaatje, wars van politiek: de Vlietdagen.

Een colonne legervoertuigen trok net langs ons huis; op weg naar waar?  Vijf of zes opleggers met tanks.  Zeker voor bescherming tijdens Prinsjesdag. Morgen is het feest in Den Haag. Kermis op het Malieveld en (ik mag het eigenlijk niet zeggen)en kermis op het Binnenhof. De Koningin opent het parlementaire jaar met een troonrede, terwijl wij nog geen regering hebben. Ja, een demissionaire club, die nog geen plannen voor de toekomst hebben. De nieuwe Tweede Kamer is al wel gekozen, maar nog niet geïnstalleerd, terwijl een nieuw kabinet met nieuwe plannen nog weleven op zich zal laten wachten. De Koningin zal wel iets zeggen over het nieuwe kabinet; zo iets in de geest van: zij zullen hun best doen om een constructieve regering te vormen en dat we allemaal vertrouwen in de politiek moeten hebben en dat soort loze kreten. Een beetje oneerbiedig, maar ik verwacht er niet veel van dit jaar. We hopen in ieder geval voor vandaag en morgen op mooi weer. Foto: langstrekkende colonne.

Vandaag zondag 16 september. Vandaag is eer een evenement in de grote hal(het Atrium) van het Haagse stadhuis. Feel you good speciaal voor de expats (expatriats). Samen met een vriend presenteren wij ons daar. Om 11.00 begint deze activiteit en gaat door tot ongeveer 17.00 uur. Dat wordt een lange dag van praten en presenteren. Het is belangrijk dat de expats zich behaaglijk voelen tijdens de periode, dat zij in Nederland werken en wonen. Een prettige werk- en woonomgeving in Nederland, betekent later een prettige herinnering aan de periode, dat zij hier verbleven. Her weer is goed; de opkomst zou wel eens groot kunnen zijn; bovendien is het centrum van Den Haag een mooie en gezellige verpozing dubbel en dwars waard. Foto: daar bij die hoge torens, daar ligt het centrum van Den Haag

De krant… ze weten vaak van niks. Er staat vandaag in het AD(Algemeen Dagblad) dat de eigenaar van het Da Vinci-complex in Scheveningen-Bad op de plek van de afgebrande uitbouw binnen afzienbare tijd een hotel met 100 kamers hoopt neer te zetten. Hier zitten een hoop fouten in. Het was beter geweest als er had gestaan: dat een eigenaar van het appartementencomplex Plaza Leonardo da Vinci in Scheveningen-Bad(beter was geweest in het Belgisch Park) op de plek van een gedeelte van de afgebrande uitbouw(deze uitbouw is niet afgebrand er heeft een binnenbrand gewoed, maar aan die uitbouw is dat niet te zien). Eigenaar van het complex zijn de gezamenlijke leden/eigenaars verenigd in de “Vereniging van Eigenaren van Plaza Leonardo da Vinci”. Een eigenaar kan alleen met toestemming van de Vereniging wijzigingen/verbouwingen aan dat complex laten uitvoeren. Er is wel een eigenaar, die zonder toestemming van de Algemene Ledenvergadering een nooduitgang heeft verwijderd en een ruimte van ongeveer 7,5 m2 zonder toestemming zich heeft toegeëigend. In ons complex kan dat allemaal. De grootste mond heeft de grootste macht. Dat moest er even uit toen ik de krant las. Nu moet ik naar mijn dochter om te helpen bij wat kleine werkzaamheden in haar huis uit te voeren. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: soms lijkt een VvE een kinderspeelplaats ven hobbyende eigenaren.

De koningin is aan de kant gezet bij de kabinetsformatie. De Tweede Kamer gaat het zelf doen. Dat zal de formatie transparanter maken. Ja, dat denken we. Maar demissionair minister-president Marc Rutte lijkt daar anders over te denken. Gisteren liet hij al weten zijn mondje dicht te houden. Krijgen we weer een aantal weken radiostilte?  Dinsdag aanstaande is het Prinsjesdag. Zal de troonrede een beetje licht in de duisternis brengen. Wat zal het kabinetsbeleid voor de komende jaren worden? Daar is nu nog geen peil op te trekken. Gezien de standpunten zou het wel eens een Belgische variant kunnen gaan worden. Afwachten maar. Foto:dit uitzicht hadden we gisteravond. Links de koepel van het Kurhaus.

Een eindeloze avond en nog veel uren in de nacht; en daar is hij dan… de voorlopige uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen. De definitieve uitslag volgt pas volgende week. Wel is duidelijk dat de liberalen en de Partij van de Arbeid de grote winnaars zijn. Maar nu verder: over rechts of over links: keiharde standpunten. Ideologie of werken aan een Nederland van alle inwoners. Niet links of rechts, maar recht door het midden. Het zal een harde dobber worden om tot een constructief kabinet te komen. Maar waar een wil is, is een weg. Heden wij, na ons de Belgen. Laten we er maar het beste van hopen. De liberalen haalde hun grootste winst op het platte land, de tweede partij in de grote steden. Maar de boer… hij ploegde voort. Foto: donkere wolken over het land of zal spoedig de zon weer over het lend schijnen.

Verkiezingen leden Tweede Kamer. Voor de vijfde of is het de zesde keer in tien jaar. Tegenwoordig niet meer elektronisch, maar gewoon met een rood potlood. Alle kiezers mogen nu een klein vakje roodkleuren. Een kind kan de was doen. Een paar jaar geleden stemden we nog elektronisch, maar dat gaf veel problemen; niet bij de kiezers, maar bij de apparatuur. Het vakje is rood, maar wat zal de uitslag worden? Vanavond weten we meer. Ik hoop op een stabiele regering. Beloftes moeten waar gemaakt worden. Ik hoop dat de enige goede belofte waar gemaakt gaat worden: stabiliteit. Politiek is net als het ruisende riet: het gaat alle kanten op. Het waait mee met de wind van het ogenblik. Vandaag waait er een stevige westenwind. Afwachten maar. In ieder geval voor iedereen een fijne dag, wat de uitslag ook worden mag.
Foto: politiek is als het ruisende riet, maar de molen draaien door.

De Nederlandse kranten staan vol verkiezingsbeloften, waarvan de meeste toch niet nagekomen kunnen worden, omdat geen enkele partij de absolute meerderheid kan behalen. Er moet een coalitie gesmeed worden, maar wie zal de smid zijn.
Ik vond de foto van de paralympiërs sympathiek. Zij zijn de superatleten van Nederland. Daarna de foto van onze zwemSTER Maxima.
Gisteren heb ik veel tijd besteed aan een lezing, die ik op zes en zeven oktober, ga geven. Natuurlijk gaat die over Scheveningen.
Annemiek is nu naar de trombosedienst en straks gaan we even naar de winkel van de therapeutische elastische kousen: ze heeft met het warme weer van de afgelopen dagen wat last van huiduitslag, vermoedelijk het gevolg van de warme dagen.
Foto: vandaag Annemiek aan de Nieuwe Waterweg bij Hoek van Holland.

Na een paar zonnige en warme dagen is een dagje met wat wolken een welkome afwisseling, die echter niet te lang mag duren. Woensdag 12 september is de verkiezing van de leden van de Tweede Kamer. Deze keer een wel heel spannende verkiezing. Wie gaat er winnen: links of rechts? Samsom of Rutte? Wie er wint is eigenlijk heel belangrijk: niet te links of niet te rechts. Als het nieuwe kabinet maar binnen de vaargeul blijft. Niet partijbelang, maar landsbelang moet de weg naar de toekomst zijn. Niet arm of rijk, maar allemaal gelijk delen in de toekomst. De een mag best wat meer hebben dan de ander, maar dan wel binnen gezamenlijk afgesproken grenzen. Ik denk, dat ik politicus had moeten worden: de beste stuurlui staan toch altijd aan de kant? Foto: afwijken van de vaargeul kan leiden tot schipbreuk. 

Het is stil buiten. De zon schijnt. Het is zondagochtend. Het zal wel druk worden vandaag op Scheveningen. De temperatuur zal wel veel mensen naar Scheveningen lokken voor een laatste zomerweekend. Annemiek zal zich wel weer ergeren aan al die fietsen, die weer klakkeloos tegen de bomen op ons plein zullen worden gezet. Verboden voor fietsen staat er duidelijk, maar er is geen agent, die dat kan lezen. Handhaven is een woord, dat al lang uit het woordenboek van de politie is verdwenen. Ergens heb ik een reclamebord zien staan met de tekst: “meer blauw op straat en minder achter het bureau”. Als we van blauw spreken, dan denken we aan de politie. Maar blauw is alleen de lucht boven Scheveningen en niet op de straat. Bezuinigen lijkt tegenwoordig het meest gebruikte woord in de politiek te zijn. Bezuinig de bureaus weg en er zal meer ruimte zijn op de staatsbegroting. Ondanks dat alles wens ik u een gezellige dag met veel blauw in de lucht. Foto: veel blauw in de lucht.

Goede morgen, misschien komt u wat later en dan in plaats van ‘morgen’, middag of avond. De dag begint al vroeg met zonneschijn. Dus vandaag veel buiten zijn.
Monumentenweekend in Nederland. Veel beroemde en belangrijke gebouwen zijn dan gratis te bezichtigen. Wie daar geen zin in heeft kan op een terrasje de bijlage van het Algemeen Dagblad lezen over tien badplaatsen aan de Vlaamse kust. “Genieten aan de Vlaamse kust” van de Panne tot Knokke.
Maar ik moet eerst naar de keukenspecialist Wooning in Naaldwijk met mijn dochter. Zij wil een nieuwe keuken en daar wij goede ervaringen hebben met dit bedrijf, gaan we daar even kijken. Kijken kost niets. Je mag pas betalen als je iets besloten hebt te kopen.
Daarna misschien de krant onder het genot van een bakkie met een kookkie.  Morgen dan op ku(n)stroute en genieten van de mooie dag.
Foto: wij kijken de kat nog even uit de boom, maar hij zit op een muurtje. Niet onze kat. Wij hebben alleen visjes in het aquarium.

Vorige week maakte ik bijgeplaatste foto. Ik vond het komisch toen ik uit een bus voor jongerenreizen een bont gezelschap uit zag stappen van oudere mensen. Sommige zelfs met een rollator. Ze gingen aan boord van een schip, waar ik ook opzat. Strelend toch om als jongeren te worden bestempeld. “De oudjes doen het nog best” had best als ondertitel op de bus mogen staan. Ik vond het ludiek, lekker lui achterover leunend in een stoel op het achterdek van de boot, die ons naar Haarlem bracht. Geniet van het leven, geniet van de nieuwe dag.

Vandaag, donderdag, 6 september. Aan de horizont wolken, maar in mijn kamertje schijnt de zon binnen. Een goed begin van de dag. Het is stil op Scheveningen. De vakanties zijn weer voorbij en de meeste toeristen rusten thuis uit van een (niet altijd) zonnige vakantie. Misschien kijken ze al weer uit aan de wintervakantie of gewoon een paar dagen er-even-tussen-uit. Na onze helaas in het water gevallen vakantie in Turkije zien ook wij uit naar een paar dagen vakantie ergens anders in land of bij onze naaste buren. De maand september kan nog wel mooi weer geven, alleen worden de dagen steeds korter en de temperatuur overdag en in de nacht steeds lager. Geniet vandaag van de nieuwe dag: wat zon, wat wolken; uiteindelijk moeten we het zelf fijn maken. Foto: even in de polder, waar vier vaarzen me met hun grote ogen stonden aan te staren.

Een grote zwerm kieviten vloog door het zwerk. Toen we aankwamen op ons geliefde plekje bij  het beschermde weidegebied ’t Wilck vlak bij Gelderswoude. Daar nuttigden wij de lekkernijen, die we kort daarvoor gekocht hadden bij een supermarkt in Stompwijk. Het was een echte onze-verwendag. Het was dit keer geen struinen door de duinen, maar ons verblijden in de weiden. Na de lunch reden we via Benthuizen, Hazerswoude-dorp, Boskoop, Wadinxveen, Moerkapelle en Zevenhuizen over de A12 terug naar Scheveningen. Een fijne dag met mooi weer, mooie luchten en mooie vergezichten over Zuid-Holland op zijn mooist.
Uiteraard een foto van onderweg. Een plantenkwekerij, prachtig gelegen in Hollands-Midden.

We boffen maar met het mooie weer. De maand september is begonnen met mooie zomerse dagen. Dat doet me denken aan het liedje, dat mijn moeder al zong toen ik nog klein was:

Drie kleine kleutertjes die zaten op een hek,
Boven op een hek.
Drie kleine kleutertjes die zaten op een hek.
Op een mooie warme dag in september.

Waarover spraken zij, die drie daar op dat hek,
Boven op dat hek?
Waarover spraken zij, die drie daar op dat hek,
Op een mooie warme dag in september?

't Was over krekeltjes en korenbloemen blauw,
Korenbloemen blauw.
't Was over krekeltjes en korenbloemen blauw.
Op een mooie warme dag in september.

Ik hoop, dat we dit liedje nog veel keer mogen zingen deze maand.

Foto: dit was zondag 2 september op het strand van Scheveningen.

In Nederland zijn alle zomervakanties ten einde. Overal in Nederland zijn nu alle scholen in bedrijf. In België, waar een ander systeem van vakantie bestaat, beginnen vandaag weer de scholen. Rust voor ouders en grootouders.
De dag begint goed met weinig wind en veel zon. De weerprofeten voorspellen meer bewolking. We zullen wel zien. Het ziet er nu in ieder geval goed uit. Vandaag kan de zon het water in de tuin wat doen verdampen. Morgen kunnen we weer naar de tuin, als de regen geen roet in het eten gooit. Vanmorgen vroeg heb ik de zon al gespot. Even downloaden dan kunt u het plaatje zien.

De zon is al op, maar ik zie hem nog niet. Het is rustig weer. Heel wat anders dan gisteren. Toen woei er nog een dreigende storm om mijn computer. “Maar alles sal reg kom” zei eens een Afrikaander. Na veel gezwoeg en tegenstribbelen loopt de computer weer als een zonnetje. Met bijna alles er weer op en er weer aan. Ik moet nog een paar programma’s installeren en mijn bestand ordenen, maar dat zult u niet merken. Overigens heb ik werk genoeg te doen. Tuin, huis, keuken en een lezing voorbereiden over haven en visafslag. Werk aan de winkel.
De herfstmaand is begonnen. Voor de natuur een heel belangrijke periode. Geniet met volle teugen van deze kleurrijke periode van het jaar. De bomen met hun kleurenpracht: vallende bladeren, dwarreling in de wind. Noten rapen, kastanjes en beukennootjes. De natuur strooit ze met gulle hand. Foto: een terugblik op de zomer.

Ik heb toestemming van Annemiek om haar computer te gebruiken. Ik was onthand, maar nu ik er op zit is zij onthand. Maar ik zal er niet de hele dag gebruik van kunnen maken. Zo af en toe om even wat blogvrienden/vriendinnen te mogen ontmoeten. Met de computer van mij is heel wat mis. Zo op het eerste gezicht is hij weer helemaal in orde. Maar nu de instellingen nog. Daarvoor hebben we de informatie van het moederbord nodig. Maar waar is die diskette. Overal gezocht, maar nog niet gevonden. Misschien weggegooid bij het opruimen van mijn werkkamertje. Hij zat toch in een grote doos; maar juist die doos is zoek. Nu probeert mijn vriend via het internet informatie te verzamelen. De naam van het moederbord kennen we. Misschien heeft hij vandaag tijd. En als hij geen informatie kan vinden, dan zullen we overschakelen naar een nieuwe computer. Maar hij vindt dat mijn computer nog prima is. We zullen zien.
Vandaag is het in ieder geval mooi weer en kunnen we van buiten gaan genieten. Ik wens iedereen een fijne dag en ik weet dat iedereen mijn succes wenst op mijn zoektocht.
Foto: een tocht over het water; niet op een mooie zomerse dag in september, maar op die mooie dag van afgelopen week in augustus.

De wind is noord noord west en een voorzichtige inschatting windkracht 7. De lucht is nog grijs, de zon nog verborgen en de straten zijn nat. Nog geen weer om naar buiten te gaan. Toch lijkt het er op, dat we in de loop van de dag de zon mogen verwelkomen.
Met mijn computer ziet het er niet zo goed uit. Alles er af en opnieuw installeren. Dat betekent eerst al mijn gegevens veilig stellen. Mijn backup schijf liep vol; daarna moest ik overgaan op handbediening. Daar ben ik vandaag dan zoet mee.
Maar aan alles komt een eind en in het weekend hoop ik weer helemaal up to date te zijn.
Ik wens iedereen een fijne dag.
Foto: boze luchten boven de horizont.

Nog één dag en dan moet mijn computer weer op orde zijn. De specialist heeft zijn bezoek één dag moeten verzetten, maar komt vanavond en morgen moet dan de operatie geslaagd zijn. Dus nogeen dag wel bezoeken maar niet beantwoorden. Alleen bezoeken kan niet beantwoord worden. Als je geen adres achterlaat, dan is er ook geen kerende post. Behalve van die bloggers, die je adres zo ongeveer kunnen dromen. IK stel ze gerust: met mij gaat het goed. Foto: zij koesterden zich in het late avondlicht. Het waren er twee: op een vergroting zijn vier poten te zie en twee staarten. Maar samen zijn ze één.

Met het mooie weer en een gebrekkige computer heb ik gisteren voor het mooie weer gekozen. Samen met Annemiek, Marlies en ondergetekende hebben we een vaartocht gemaakt vanaf Katwijk naar Haarlem en terug. Zeven uur varen en anderhalf uur onderbreking in de mooie stad Haarlem.
Vanmorgen al vroeg om acht uur een wandeling en bespreking met de activiteitenbegeleider van Respect Ouderenzorg. Gezellig, onderhoudend en vruchtbaar. Weer nieuwe ideeën.
Vanavond komt de specialist, die mijn computer wat leven in komt blazen. Als het mee zit kan ik morgen weer volop gebruik maken van mijn computer en de schade inhalen.
Ik wens iedereen op deze stralende dag een prettig verblijf in de tuin of in de natuur. Foto:een ouwetje en veel ruimte.

We gaan weer even verder, maar zonder Microsoft Office; dat programma functioneert niet: de code ligt ergens op een voor mij onbekende plaats. Gelukkig heeft mijn zoon nog een ongebruikte versie met code. Die kan ik een dezer dagen downloaden. Dan is alles weer bij het oude. Na het slechte weer van de laatste dagen krijgen we nu weer mooie nazomerdagen. De zon schijnt weer vrolijk mijn kamer binnen, maar is al een laatkomer geworden. Al ruim één uur later dan op de eerste dag van de zomer: met de avond is het zelfs al heel wat meer dan een uur, dat de zon eerder ondergaat. Maar zolang de temperatuur aantrekkelijk blijft zal ik niet klagen. Ik wens iedereen een fijne zonnige week toe. Gelukkig kan ik mijn foto's nog wel bereiken, maar de laatste opnames kan ik nog niet op de computer overzetten. Daarom maar een wat oudere foto, van twee geleden.

Ik kan wel op het internet, maar mijn macrosoft office ligt eruit, dus geen mail en geen word. Dan maar de tekstverwerker van het blog. Die doet het wel maar het is even wennen. Misschien vandaag wel macrosoft. Ik heb een foutje gemaakt met verwijderen en er niet bij nagedacht, dat ik teveel kon verwijderen. Nu heb ik nog wel de diskette maar het papiertje van de code is in het verleden waarschijnlijk losgeraakt en daardoor kan ik macrosoft niet opnieuw inbrengen. De lucht is zwaar bewolkt, maar boven zee zie ik al wel de nieuwe wolken aankomen; die zien er een stuk beter uit. Het kan toch wel een aardige dag worden met zeemansliedjes op de boulevard. Ik wens iedereen een mooie dag met af en toe wel wat zonnestralen. Geen foto vandaag vanwege de storing.

De nacht hebben we doorgebracht in het huis van onze dochter, die een paar dagen verlof heeft opgenomen; de dieren, twee konijnen moeten ’s morgens verzorgd worden en daar moet je op tijd bij zijn en ’s avonds moeten ze opnieuw gevoederd worden. Nu zijn we weer thuis en iets later vandaag achter de computer. Vannacht heeft het geregend, maar daar heb ik niets van gemerkt. Gisteren heeft de Stichting een proefopstelling gemaakt op het plein: twee perkjes met tuin geraniums. Er moeten nog 22 perkjes volgens. Eerst de reacties afwachten en kijken of de bewoners ook financieel een steentje willen bijdragen. Zonder geld kan de Stichting niet verder.
Het weer ziet er wat somber uit, maar koud is het niet. Al te veel wind is er niet, maar de verwachting was windkracht zeven aan de kust. We zullen het wel zien, we zullen het wel beleven, maar kan het niet een beetje snel, het leven duurt maar even. Geniet er van. Foto: moeder doet baby in het bad.

De vroege ochtendzon is weer verdwenen en de zonsondergang komt steeds vroeger. Het is al weer 24 augustus; de herfstmaand begint morgen over een week. Wat gaan de dagen toch snel. Opschieten: we moeten om half negen weg. Dat is haastig kleden, haastig eten en haastig krantje lezen. Daar hadden we een maand geleden alle tijd voor; nu moet dat allemaal in anderhalf uur. Maar niet getreurd: op 23 december gaan de dagen weer lengen. Voor je het weet ben je weer een jaartje ouder. Wat gaat de tijd toch snel. Maar gelukkig hebben we deze nieuwe dag weer extra gekregen; dat hoopten wij gisteren, maar nu weten we het zeker. Geniet van die dag en wees blij, dat we die weer gekregen hebben. Zo een mooi cadeautje kan niemand je geven. Je krijgt het gewoon. Het ligt als een cadeautje op je nachtkastje en je hoopt het iedere dag open te mogen maken. Vanmorgen heb ik dat weer gedaan en ga van de dag genieten. Een goede raad: OOK DOEN.

Net even mijn geld zitten tellen. Ik kwam de briefjes tegen in een oude doos. Ruim veertig briefjes van duizend. Geen euro’s maar marken. Duitse marken uit het jaar 1910. Een aantal bij wijs van spreken vers van de pers en een aantal weinig gebruikt. In die tijd een vermogen, maar nu alleen nog verzamelwaarde. Maar dat is nog niet alles. Er ligt ook nog een stapel van ongeveer duizend kronen, maar die zijn van Oostenrijk met het jaartal 1902. Ik zou een vermogend man zijn als ik in die tijd geleefd had. Maar nu kijk ik er naar en denk: “wat moet ik met al dat geld?”. Straks gaan ze weer in de kast. Vroeger lagen ze in de brandkast. Nu kan je er nog geen brandkastje voor kopen; een schoenendoos misschien. Maar als ik toen geleefd had, dan was ik er nu niet meer geweest. Maar nu heb ik ze en nu leef ik. Liever nu dan toen. Geniet van wat je hebt en denk niet aan wat je gehad zou kunnen hebben.
De zon schijnt weer vrolijk en de dag ligt weer voor de deur om er wat van te maken. Doe dat en geniet van iedere dag, die je krijgt.

Gisteren heb ik mijn aquarium een grote beurt gegeven. Bodem stofzuigen, water gedeeltelijk vervangen, slakken verwijderen, planten controleren en ga zo nog maar even door. Verandering heeft altijd wel wat gevolgen voor het planten en visbestand. Gelukkig was de schade niet groot.
Door het mooie weer van de laatste dagen waren er gisteren veel vlinders. Ik was bezig met ander werk en had geen camera bij me: anders had ik voor vandaag wel een mooie vlinder als plaatje gekozen. Misschien ga ik vandaag op vlinderjacht en ben ik even Mijnheer Prikkebeen, die zich verlustigde met de kapellenvangst. Ook voor vandaag ziet het weer er goed uit. Niet te warm, matige wind, wel zonnig maar ook wolken en misschien hier en daar een buitje: alles goed voor de mens en de natuur. Foto: moeder zwaan met haar al uit de kluiten gegroeide kroost.

Stad en zee zijn in een dikke mist verdwenen. Net boven ons lijkt de lucht  een beetje te klaren. Waar de zon moet staan is het mistdek iets verlicht. Langzaam breekt de lucht. Misschien is er over een uurtje een heldere hemel en ziet de dag er dan weer opgewekt uit. Gisteren zijn we weer een middagje gaan toeren. Dat hadden we niet gedaan met die warme dagen. We hebben een geraniumkwekerij bezocht en daarna nog even bij een bloemenkwekerij een paar bossen bloemen gekocht. Vers gesneden voor een prijs van twee euro per bos. We zitten dus weer tussen de bloemen. Tegen de avond begon het wat frisser te worden; nu is de hitte uit de lucht. Straks zal het zonnetje wel weer komen en misschien een regen en/of onweersbui. Van mij mag het vandaag, als het morgen maar weer een mooie nazomerdag wordt. Ik wens iedereen een heel fijne dag en dat het zonnetje straks maar weer schijnen mag. Foto: schipper mag ik overvaren? Ja of nee?

De lucht is weer strakblauw. Gisteravond zag her er naar uit dat een verfrissende regenbui enige verlichting zou gaan geven. Als ik naar buiten kijk zie ik wat vocht op de daken liggen. Van een regenbui heb ik niets gemerkt, maar die schijnt er dan toch geweest te zijn. Mijn thermometer geeft nu al weer aan, dat het een zonnige en warme dag zal worden. Misschien niet zo warm als gisteren, maar toch… Mijn barometer geeft wel wat bewolking aan voor deze zomerse dag. Geen regen. Meestal heeft mijn barometer wel gelijk. De meeste scholen openen vandaag weer hun deuren. Een aantal scholieren hier in de regio hebben vandaag een extra vrije dag vanwege het Suikerfeest, het einde van de Islamitische vastenperiode. Ik heb dat feest een paar keer meegemaakt in Turkije. Echt een groot feest, waar de hele bevolking aan meedoet. Wij maken er vandaag ook een feest van, want de zon schijnt en de grootste drukte voor Scheveningen is voorbij. Het wordt nu weer rustiger op Scheveningen. Rust op de kust. Het strand is weer van ons. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: deze badgasten zullen we voorlopig niet op de Scheveningse boulevard tegenkomen.

Ver was het niet, maar wel heet. Wat heet heet. De mussen vielen dood van het dak. Ik heb het zelf nooit gezien, maar als het erg warm weet is, zeggen ze dat weleens.
Ver was het ook niet. Slechts een paar stappen vanaf onze voordeur ruik je de zonnebrandcrèmes al en soms zelfs het bruin verbrande vlees, als het al niet overwoekerd was door tatoos, die tegenwoordig zo in zijn.
In ieder geval was het gisteren een hete dag en zal het vandaag nog heter zijn; een hete dag waarop veel bezoekers naar de kust zullen komen om wat frisse lucht te happen.
Soms worden de gemoederen wel eens te veel verhit en moet de bereden politie in actie komen, zoals op de foto, die ik gisteravond maakte, te zien is.

Ik wens iedereen een verstandig ingevulde dag. Geniet van de zon en het leven.
Misschien wordt ons morgen weer zo een dag, maar dan wat frisser, gegeven.

We hebben het gewild.
Nu hebben we het.
Nu puffen in de hitte.
We willen in de schaduw zitten
van lommerrijke bomen,
waar de zon niet kan komen.
Of zitten aan het strand;
de voeten in het natte zand.
In de koelkast als het even kon:
daar is het fris, daar is geen zon.

Ik wens u een fijne lommerrijke dag.

Foto: Is er geen strand, dan misschien een vijver.

Vandaag 17 augustus. De naamdag van Judith. De wonderschone vrouw, die Holofernes zijn hoofd afhakte, waardoor het beleg van de stad Betulia beeindigd werd. Verhaal in het ‘bijbelse’ Boek Judith. Jutte is de koosnaam voor Judith. In de middeleeuwen werd deze dag feestelijk gevierd: Sint Juttemis. Tegenwoordig gebruiken we die naam in de vorm van : Sint Juttemis als de kalveren op het ijs dansen. Met Sint Juttemis wordt dan bedoeld: nooit. Lees het boek Judith voor meer informatie.  Er bestaan nog andere verklaringen, maar deze vind ik wel erg spannend.
Alsof het dit jaar nooit zou gebeuren. Nu net met St. Juttemis beginnen warmste dagen van deze zomer: alsof ze nooit zouden komen. Geniet van de komende dagen, maar pas op voor verbranding en drink veel water of frisdrank, maar niet in de vorm van bier of andere alcoholische dranken. Foto: niet bloederig maar bloemig

Het is stil op het blog: vakantieperiode. Sommige mensen schrijven nog steeds vacantie, maar dat is al meer dan17 jaar foutief. Zo zijn er ook nog steeds mensen, die buro en kado schrijven, maar ook dat is een foutieve schrijfwijze.
Maar het was niet alleen stil op het blog; ook op de tribune was het stil bij de Nederlanders, die waren komen kijken naar hun voetbalelftal, dat in Brussel de Belgen wel even een lesje zou geven. Maar dat viel anders uit: het Belgische elftal won verdiend met 4-2 van het Nederlandse elftal. Proficiat aan het Belgisch team.
Het weer was stil: het verwachte onheil van stortbuien en zwaar onweer over het hele land resulteerde in een plaatselijk ongemak. Wel even een kentering naar tijdelijk wat minder warm. Gelukkig: vandaag kan ik misschien even een frisse neus halen: in het vervolg van de week wordt het tropisch warm(voorspelling).
Toch ben ik gisteren, ondanks de hitte, even naar het Westbroekpark geweest om wat foto’s van vlinders te maken. Maar ik heb weinig vlinders gezien. Twee keer een witje. Dus maar wat foto’s gemaakt van bloemen.

En gisteren waren ze ineens allemaal verdwenen. De rupsen hebben de Oost-Indische kers verlaten en zijn op zoek gegaan naar een goed plekje om later te ontpoppen als witjes. Een wondere natuur. De Oost-Indische kers zal zich snel herstellen en zo kunnen we op drie manieren van dit natuurverschijnsel genieten: vlinders, bloemen en een smakelijke toevoeging aan de slaschotel. De bloem van de kers is namelijk eetbaar en een zeer smakelijke toevoeging op een salade of in een slaschotel. Extra lekkere slaschotel vandaag op Moederdag, die in sommige delen van België vandaag gevierd wordt. Foto: vanaf de Pier genomen. Deze manier van voortbewegen heb ik nog niet eerder gezien.

Zo dadelijk even de auto naar de garage brengen. Zijn jaarlijkse beurt. Daarna met een geleende fiets terug naar huis, om verder aan het blog te werken. Even wachten op Annemiek, die naar de bloedcontrole is en daarna een bakkie thuis doen. Het is rustig weer en vannacht is er wat regen gevalle. Goed voor de natuur. Het aantal rupsen mindert snel, ook het aantal blaadjes aan de Oost-Indische kers, maar de bloemen blijven zitten. De overgebleven rupsen zijn flink gegroeid en zullen zich binnenkort wel gaan verpoppen. Gisteren was er weer zo een luchtspiegeling: een schip op de rede leek boven de zee te zweven: êl-bêl noemen de oud-schippers dat op Scheveningen of ook wel eil-beil. Ik heb er een foto van gemaakt, die ik hier plaats. Foto vanuit mijn huiskamer genomen.

De scholen in Zuid-Nederland zijn weer begonnen. De volgende week volgt Midden=Nederland en drie weken later Noord-Nederland. De zon schijnt mijn kamertje binnen; een beetje bleekjes en niet zo uitbundig als gisteren, maar toch vriendelijk. De augustusmaand ontpopt zich als een zonnezomermaand. Het is de laatste week van de vakantie in ons gebied en dat is al weer te merken: de kinderen beginnen zich voor te bereiden op het nieuwe schooljaar. Spulletjes kopen voor school staat nu hoog op het verlanglijstje. In de winkelcentra zal het wel druk worden. De nieuwe schooloutfit moet wel opvallend zijn. Het hoort er allemaal bij. Vroeger gingen ook wij met nieuwe kleren het nieuwe schooljaar in. Niet zo uitbundig als tegenwoordig. Maar je moest toch wel goed voor de dag komen bij je nieuwe schoolmeester. De eerste klap is ook daar een daalder waard. Foto: een simpele distel met wat extra glans; een gratis juweeltje als geschenk van moeder natuur.

In de nacht, als ik even wakker lig, luister ik altijd even naar BNR-radio. Een radiozender, die regelmatig interviews met bekende mensen uitzend en deze een aantal malen herhaald. De actualiteit is dan ook niet alles. Omdat de interviews vaker worden uitgezonden worden ook de gemaakte fouten iedere keer herhaald. Irritant. Zo zegt Minister Edith Ingeborg Schippers, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, dat zij het plan om het aantal lesuren gym van 2 uur te verhogen met 1/3 van twee naar drie uur van harte ondersteunt. Klopt dat eigenlijk wel. Is een verhoging van 2 naar 3 een verhoging van 33,3333%? Volgens mij is een verhoging van 33.33% veertig minuten en zou ik dan uitkomen op 2uur en veertig minuten. Kan zij niet rekenen of schudde ze dat maar even losjes uit de mouw. Zij had moeten zeggen 50%; dan worden de twee uur drie uur. Beste minister: zo creëer je een gat in de begroting en die moet dan een volgend kabinet weer oplossen. Foei. Foto: drukte vóór het vuurwerk.

Een koolwitje heeft mijn Oost-Indische kers uitgekozen als kraamkamer voor haar nageslacht. Hoe ze dat gedaan heeft is een raadsel. Ik heb hier op ons vluchtbalkon, dat wordt opgesierd door een aantal verschillende soorten planten, nog nooit een koolwitje gezien. De Oost-Indische kers zelf heb ik ingezaaid. Toch zitten er heel wat rupsen te genieten en te smullen van de rand van het blad van de Oost-Indische kers. Zij doen niet veel schade; dus bestrijd ik ze niet. We hebben toch al zo weinig vlinders dit jaar. Misschien overleven zij het en komen volgend jaar mijn bloemen weer bezoeken. Ik heb er wel even een foto van gemaakt.

Het is zomer, voorwaar. Vandaag zomer zoals ik dat wens. Niet te heet, niet te veel wind, weer voor de tuin. Gisteren heb ik nog een aantal jonge prinsesseboonplantjes kunnen krijgen; geen stam, maar stokbonen. Die gaan we vanmorgen planten. We zeg ik, want Annemiek gaat ook mee naar de tuin om van het mooie weer te genieten. Het huis ziet er netjes uit, de zon lokt, wat houd ons tegen. Foto: Natuurlijk in de mooie polder weer wat foto’s genomen.

Vandaag wat later dan op andere dagen. Het was gisteren een gezellige dag. Niet te druk maar wel erg gespreid over de hele dag. Van vroeg in de ochtend tot ongeveer 23.00 uur in de avond. 77 is dan ook heel wat. Maar stoppen doen we nog niet, als het aan ons ligt. Maar we weten allemaal dat we de tijd niet in eigen hand hebben. Vandaag zijn we er en morgen hopen we er weer te mogen zijn. Daarom proberen we van iedere dag, die ons gegeven is, te genieten. Carpe diem; pluk de dag. Ik wens iedereen een fijne dag: pluk de dag: de zon schijnt en wie weet krijgen we nog een mooie nazomer. Vandaag, morgen en overmorgen, ’s avonds vuurwerk op Scheveningen. Vuurwerk vanaf een platform in zee. Pluk de sterren uit de hemel en geniet van een mooie dag. Foto: Annemiek werd wel in de bloemetjes gezet.

Een paar dagen geleden maakte ik nieuwe foto’s van Annemiek. Vandaag 08-08-2012 wordt ze jarig om 10.30 uur. Natuurlijk heb ik haar al eerder gefeliciteerd met zeven kussen. Vroeger, maar dat is al heel lang geleden kusten wij elkaar bij verjaardagen het aantal keren van de verjaring. Maar tegenwoordig hebben we daar dagwerk aan en hebben het maar ingekort tot het eerste getal van het aantal jaren. De zon schijnt en dat lijkt een goed begin van de nieuwe dag. Als we het maar droog houden vandaag en de keeltjes gesmeerd. Als plaatje vandaag de dubbel zeven jarige Annemiek.

Voor de tuinen is het niet zo een goed weer dit jaar. Mijn bonen doen het niet en de aardappelen liggen te rotten in de drassige grond. Maar het onkruid groeit welig. Ik heb nog wat bonen in een kistje gelegd in de hoop dat ik in het najaar toch nog wat verse groente van de tuin heb. Volgende week wil ik ze uitplanten en wie weet. Zonnig weer in het najaar maakt misschien nog iets goed. In de sloten zwemmen weer veel ganzen. Dat schijnt wel gelukt te zijn. Ook in de duinen waar het wemelt van de konijnen. Dat zal wel eens kunnen betekenen, dat we het volgende jaar weer wat meer vossen hebben. Op de foto geen vos, geen konijn, maar een jonge nijlgans. Prettige dag.

De zon zit weer achter het wooncomplex, dat in het oosten ligt. De zon kan ik nu een tijdje niet zien opkomen. De nachten worden weer langer en de dagen korter. Je begint het nu echt te merken. Over een paar weken zien we de zon weer aan de horizon. Het heeft hier vannacht geregend. De daken en straten zijn nat. Gisteren was het stil in Scheveningen. Er was volop (betaalde) parkeerplaats. Ik ben even naar de duinrand en het Westbroekpark geweest: ik wilde vlinders fotograferen. Maar veel vlinders heb ik dit jaar nog niet gezien. Tijdens mijn wandeling slechts drie gezien. De hele zomer waren er al zo weinig vlinders. Te nat. Ze verschuilen zich. Ze zijn bang om nat te worden en een parapluutje hebben ze niet. Ik wens iedereen een fijne maandag en een goed beging van de nieuwe week. Foto: ik zag de kleine vos, het witje en de gehakkelde aurelia. Hier de kleine vos.

In de Nieuwe Scheveningse Bosjes hebben de bezetters in WOII bunkers gebouwd of anders gezegd laten bouwen. De naam van die bouwer wordt in Scheveningen niet meer genoemd. Geen plein, geen straat draagt zijn naam. De Stichting Atlantikwall Museum Scheveningen heeft toestemming om zo een oude bunker uit te graven. Niet als herinnering aan de naam van de bouwer, maar als een herinnering aan die afschuwelijke oorlog en als waarschuwing voor wat ons opnieuw zou kunnen overkomen. Vandaag is er een open dag in een al eerder uitgegraven bunker. Er liggen in Scheveningen nog veel van die bunkers: in de duinen en de bossen, maar ook een verscholen in het groen en gebruikt als onderbouw van een zeer moderne woning. Foto: de bunker, die nu uitgegraven wordt en later een bijzondere bestemming krijgt.

Zaterdag, 4 augustus. Augustus was lang bij ons de feestmaand. We begonnen met de verjaardag van een van mijn zusjes, daarna volgde de verjaardag van mijn jongste broer, vervolgens mijn oudste zus en Annemiek, daarna mijn schoonvader en tenslotte mijn moeder. Nu zijn er nog drie over. Ieder viert nu zijn/haar verjaardag in eigen kring. We sturen elkaar een kaartje als teken van leven of soms vergeten wij dat zelfs nog. Onze familieband in niet zo sterk.
Gisteren hebben we weer genoten van een avontuurlijke tocht door een ander gebied van onze provincie. We kwamen bij Braassemermeer, Alphen aan de Rijn, Woubrugge, Groenendijk, Leiden en via Voorschoten weer op huis aan. Een mooie tocht soms langs hele smalle weggetjes, waar je elkaar niet kon passeren. Foto: Zuid-Holland heeft naast zijn groene weiden ook korenvelden in de weidsheid van zijn vlakke land. 

Gisteren was het een dag van kletsen en weinig werken. Marktdag in Scheveningen. Kennissen ontmoeten en dan aan de praat, waar geen einde aan lijkt te komen. Even een boodschap doen en je komt ongetwijfeld wel weer iemand tegen; zo iemand als een kennis die je toevallig kent. Gisteren liep ik een bloggenoot van het seniorennet tegen het lijf. Een echte Scheveningse, die niet meer in Scheveningen woont, maar wel bijna wekelijks de Scheveningse markt bezoekt en toevallig deze keer op het moment, dat ik ook op de markt stond bij dezelfde kraam, waar zij en haar man even later ook aansloten. Ik herkende haar in eerste instantie niet en gaf haar een andere naam, maar dat corrigeerde ze als snel. De kleurspoeling was er uit en nu zag ik haar in ware gedaante. Op een geven moment stonden alleen wij bij de kraam, haar aanhang was verdwenen en stond ergens verderop op de markt. Ik ging naar huis en had weer een nieuw verhaal aan Annemiek te vertellen. Foto: de sloep van eergisteren.

Gisteren. Het werd toch een volle en goed bestede dag. In de morgen de perkjes rondom de bomen kuisen en om 13.00 uur met de auto naar Warmond om daar in te stappen in een sloep voor een tocht over de Kaag en een avontuurlijke toch door Leiden. Onze vriend kent de weg op het water nog beter dan de weg over land. Zodoende kwamen we op plekjes waar de rondvaartboten niet kunnen komen. Spannend en avontuurlijk. Dat allemaal bij een zomerse temperatuur en een prachtige Hollandse wolkenhemel. Niet zonverbrand, maar wel met een extra portie vitamnine D weer terug naar Warmond en  huis.Foto: vanuit de sloep genomen, maar dat is wel duidelijk te zien ook. 

Vandaag is de nieuwe maand begonnen: de oogstmaand, augustus. Met een helder hemel, zon en weinig wind. Weer om van te genieten. Op het strand en op het water. Als het ook vanmiddag zo mooi weer is gaan we met een vriend in zijn motorsloep varen over de Kagerplassen. Genieten van Hollands midden maar nu gezien vanaf het water. Voor Annemiek een fijne verpozing, rust en frisse lucht. Natuurlijk gaat de camera mee. In de middag: mooie Hollandse luchten over een weids landschap. Foto: tijdens een korte wandeling kwam ik de atalantavlinder tegen. Een vlinder, die net als veel vogels, trekt van het zuiden naar het noorden en in de herfst andersom

Gisteren was een vrij saaie dag. Ik weet niet eens meer wat ik gedaan heb. In de ochtend wat herfstchrysanten geplant: dat was een half uurtje werk, In de middag wat onkruid gewied en uitlopers van een paar bomen verwijderd: dat was ongeveer een uurtje werk. Voorbereiding, want morgen gaan een buurman/vrijwilliger en ik de perkjes rondom de bomen in de straat aan de andere kant van ons appartement schonen, zodat het ook daar er weer een beetje vriendelijker uitziet. Onverzorgde pleinen en straten komen onvriendelijk over en hebben een negatieve uitstraling. Daar probeert de stichting ZOS(Zicht op Scheveningen) een positieve wending aan te geven. Voorbijganger reageren erg positief op dat werk. Zo positief zelfs, dat iemand een schoffel heeft meegenomen en (nog) niet heet teruggebracht. Die gaat zeker zijn eigen tuintje onkruidvrij maken. Foto: Annemiek in "t Woudt houdt van rust en zit hier in alle rust de omgeving vast te leggen voor haar eigen blog.

Het is maandag. Het einde van de vakanties is weer in zicht. Misschien een mooi eindschot voor een geslaagde vakantieperiode. Vannacht heeft het hier geonweerd; hoe lang weet ik niet: ik werd vrij vroeg in de nacht wakker van een flits en een donderslag en om ongeveer vier uur nog een keer, maar verder heb ik niets gehoord en ben misschien wel door een heftig onweer heen geslapen. Vandaag begint de dag met zon en mooie ochtendwolken. De vlag op het Kurhaus lijkt een rustdag te krijgen na de toch wel winderige dag van gisteren. Het is mooi weer om vandaag wat te doen voor de Stichting Zicht op Scheveningen. De grote stranddrukte lijkt voorbij; hopelijk niet voor de strandtentexploitanten, maar wel voor de vele  fietsers, die van Scheveningen één grote fietsenstalling maakten. Ik wens iedereen een fijne dag en een heel mooie nieuwe week, waarin op woensdag de nieuwe maand begint. Foto: het lijkt een goed konijnenjaar te zijn. Het is in de duinen erg druk met konijntjes.

Zondag en al weer de laatste van de maand. Woensdag is het al weer augustus. Augustus heeft bij mij nog steeds de klank van vakantie. Vroeger kenden we drie vakanties: de paasvakantie, de zomervakantie en de kerstvakantie. Tenzij er een algemene of katholieke feestdag was, gingen we iedere dag naar school. Alleen de zondag was vrij en op woensdag en zaterdag hoefden we in de middag niet naar school. Om negen uur begon de school tot twaalf uur en van half twee tot vier uur. In de vrije tijd speelden we op straat. Knikkertijd, hoepeltijd. Op zaterdag naar de welpen of verkenners; tegenwoordig noemen ze dat scouting. O ja, de dag begon om 7.30 uur, dan moest je naar de kerk. Je moest het zelfs melden op school en op je rapport werd het aantal dagen, dat je naar de kerk was geweest vermeld. Spijbelen ging niet. Mijn hoogste punt op mijn rapport was ongeveer 25 of iets hoger. Over de andere punten praat ik maar niet: die lagen aanzienlijk lager. Maar we zorgden er wel voor dat de leer cijfers toch ten minste zessen waren. Meestal lagen die wel iets hoger. Met een onvoldoende – en dat was minder dan zes – kon je niet thuis komen: dan zwaaide er wat. Mijmeringen over vroeger: die goede oude tijd(?). Foto: het kleinste restaurant van Scheveningen: een zitsteen op het plein voor ons appartement.

Gisteravond. 22.00 uur. Opening van de Olympische Spelen 2012. Ik ging er even recht voor zitten. Het duurde niet lang voor ik onderuit ging en mijn ogen bijna dichtvielen. Om 22.30 uur heb ik de televisie maar uitgezet en ben slaapdronken in bed gestapt. Het zou gaan regenen, donderen en bliksemen. Om twee uur werd ik even wakker. (Nog) geen regen, bliksem of donder. Nu staat de thermometer op 18 graden. Het is 06.50 uur. De lucht is grijs. De daken en straten zijn een beetje vochtig en hier en daar ligt er wat water op de daken. Het heeft dus toch geregend, maar ik heb er niets van gemerkt. Ik denk dat de zon wel zal komen vandaag. Maar misschien wordt het niet zo warm als gisteren. Afwachten maar en genieten van de nieuwe dag. Foto: Water hebben we veel op Scheveningen. Dit meisje kan er zelfs (eventjes) op lopen.

Drukke dagen voor politie en ambulance. Zon, strand en zee lokken veel mensen naar Scheveningen. Op de toegangswegen, maar ook op de boulevard veel drukte. Dan gebeuren er wel vaak kleine ongelukken of worden mensen door de warmte bevangen. Vooral in de middag en avond worden we getrakteerd of de sirenes van brandweer-, ambulance- en politieauto’s. Er is wel politie op de fiets, maar die zie je zelden. Gisteravond gaven vier politieauto’s en één ambulance acte de présense. Waarom zo veel, dacht ik bij mezelf. Geen verkeersovertreding of aanrijding; alleen iemand die niet goed geworden was en later naar het ziekenhuis is vervoerd. Maar waarom zoveel agenten; er liepen er een stuk of acht rond. Nadat de ambulance was vertrokken stapten de agenten in hun auto’s om elders te handhaven(?). In ieder geval keken ze niet naar de vele foutief geparkeerde fietsen, brommers en scooters. Foto: niet de foto van de paal met het verkeersbord, waar tegenaan een aantal fietsen geparkeerd stond, maar van de hulpverlening: het is toch goed, dat dat ook een taak van de politie is.

Gewassen, geluncht en nu dan even tijd om wat te schrijven. Over de zon hoef ik niet te schrijven, over de drukte op het stand ook niet, over de fietsen, brommers, scooters etc., die overal het straatbeeld vervuilen hoef ik eigenlijk ook niet te schrijven: we zien het dagelijks om ons heen. Het Palaceplein liggen en staan tegen bomen, tegen palen en tegen alles, dat maar een steuntje kan geven, zelfs tegen de paal, waaraan een verbodsbord is bevestigd, waarop staat dat het verboden is om op het plein fietsen te parkeren. Niemand gelooft nog in dit bord. De politie weet waarschijnlijk ook niet dat dat bord er staat: op het plein schijnt alles te mogen. Ik dacht toch echt, dat een belangrijke taak van de politie was(en nog steeds is) handhaven van de wet. Waarschijnlijk is het verbodsbord geen wettelijk bord en/of staat het niet vermeld in de politiehandleiding. Foto: vroeg op de dag genomen; later op de dag is er geen doorkomen meer aan. Wat het mooiste plein van Scheveningen moest worden, is nu de grootste fietsenstalling. 

Ik ben nog lui van het warme slapen. De meeuwen wekten mij, terwijl de hemel in het noordoosten langzaam kleurde. De zon kijktal weer nieuwsgierig binnen en doe de temperatuur buiten al oplopen naar 21.8 graden. Ik houd mij rustig vandaag, zodat ik van de warmte niet te veel last zal hebben. Gisteren kwamen al vroeg de zonaanbidders naar Scheveningen per tram, maar ook veel op de fiets. Het strand leek wel een mierennest, zo druk was het daar en vanaf ongeveer vijf uur stond het tram/busstation vol met mensen, die weer naar huis wilden. Zonverbrand en dorstig. Op zoek naar koelte in het eigen huis. Toen we om 22.30 naar bed gingen stonden en nog steeds rijen wachtenden… Er zijn nog een paar honderd wachtenden voor u. Daarna werd het rustig en kon de gemeente beginnen met het ruimen van de rommel, die de mensen hadden achtergelaten. Foto: krijsende meeuwen.

De douche heeft weer verfrissend gewerkt; de elastische kous is bij Annemiek weer aan gedaan; de zon lacht me weer vriendelijk tegen; de krant heb ik nog niet gehaald(die zit toch nog niet in de brievenbus); de zon lacht me weer vriendelijk tegen. De nieuwe dag is begonnen. Alleen mijn barometer is van streek: die gaf gisteren regen aan – gedachtig de spreuk: na regen komt zonneschijn – en doet dat vanmorgen weer; hij zal wel gelijk hebben, maar dit keer toch op langere termijn, hoop ik. De temperatuur buiten op mijn balkon, waar nu de zon op schijnt, maar de temperatuurmeter hangt in de schaduw, is al 18 graden. Weinig wind, maar toch zag ik al vroeg een zeilboot op zee voorbijschuiven. De zeewatertemperatuur is voor de tijd van het jaar laag; pas 14 graden en dat had toch al ongeveer 17 moeten zijn. Als je toch in zee gaat, dan niet duiken: dan kan namelijk door de kou je oriëntatie aangetast worden. Pas op: met koud water wordt die heel klein. Ik wens iedereen een heel fijne, zonnige dag. Foto: zie bericht eerder: zo zag Mars in 1n 1897 de meisjes op het Scheveningse strand. Nu is dat heeeel wat anders.

En daar is hij dus: de zon. Bij een aflandige wind. Dat wordt een mooie zomerse dag. Er valt nog wel wat te doen in huis, maar misschien is buiten zijn toch een betere optie. Zaterdag heb ik onkruid gewied en dat ligt nu lekker te drogen in de zon. Morgen kan ik dan het droge onkruid verwijderen en de tuin netjes aanharken. Veel zal er wel niet meer gezaaid worden. Maar nu hebben de boontjes de kans ook van het mooie weer te genieten en dan in september een nieuwe voorraad voor de winter te geven. Voor iedereen een heel fijne en zonnige week gewenst. Foto: de duinen, gisteravond.

Mars is het pseudoniem van: Maurice Charles Bonvoisin (1849-1912) Belgisch illustrator. Hij bezogt in 1897 Scheveningen en maakte diverse schetsen van het strandleven. Ik maakte er bijgevoegde compilatie van.

De zon is zojuist opgestaan. Ik heb het gezien. Ik stond op het balkon en zag hem komen. Het was nog fris buiten, maar spoedig zal de zon ons verwarmen. Volgens het weerbericht van zes uur kan de temperatuur vandaag tot twintig graden oplopen. Ik denk dat het in de zon heel wat aangenamer zal worden: twintig graden voor een mooie zomerdag vind ik toch nog te laag. Misschien heeft die weervoorspeller een kapotte temperatuurmeter. Nu is het nog fris buiten± 13.8 graden. Bijna geen wolkje aan de hemel. Niet boven de stad, niet boven zee. De vlag op het Kurhaus hangt lusteloos slap. Zelfs de windrichting kan ik niet bepalen. Blijft de wind weg, dan zal het warm kunnen worden. Het zeewater is nog steeds te koud voor de tijd van het jaar. Die heeft ook een opwarmertje nog.
Foto. Gisteren waren we in Maasluis. Wat is dat toch een leuk stadje. Niet de naoorlogse wijken, maar het oude centrum. Met zijn terrasjes en zijn orgeldraaier. Echt Hollands. Ik heb de orgeldraaier maar op een plaatje gezet.

Het is nog te vroeg om de krant te halen. Die zit nog niet in de brievenbus. Op de werkweekdagen moet de krant om 07.00 uur in de bus zitten, maar in het weekend om uiterlijk 09.00 uur. De krantenlezer wordt geacht niet voor negen uur behoefte aan een krant te hebben.
Gelukkig is de wind gaan liggen. Gisteren was het onstuimig weer. Wel zon maar veel wind. Nou echt geen weer om aan het strand te liggen. Vandaag zal de zon wel komen. Nu is hij er nog niet. Hij is wel opgestaan, maar zit nog verborgen achter de ochtend nevels.
Gisteren heb ik prei geplant. Dat geeft wat zekerheid voor de toekomst. Daarna nog een stuk tuin geschoffeld. Het is wel groeizaam weer voor het onkruid. Wat we verder gaan doen vandaag, is nog afhankelijk van de zon. Komt die echt daar met een mooi blauwe hemel met hier en daar een wolkje of wordt het een dag van afwachten. Mijn barometer geeft in ieder geval geen regen aan. Ik wens iedereen een fijn weekend. Foto: de koning, de koningin en de twee koningskinderen op de boulevard van Scheveningen. Ik voel mij altijd een beetje gestreeld als ik daar langs loop.

Het is vandaag de eerste keer sinds lang geleden dat ik de zon heb zien opkomen. Gisteren, Annemiek was net even uit huis om een boodschap in de Palace-promenade te gaan doen, werd zij overvallen door een wolkbreuk. Ik stond bij het raam met mijn camera in de buurt. Natuurlijk moest ik die wolkbreuk even vastleggen. Annemiek de regen op haar hoofd en ik de regenfoto, zoals ik hem hierbij afbeeld. Annemiek kwam thuis als een verzopen katje. Ze kon er wel een beetje om lachen, maar moest wel andere kleren aan gaan trekken. In de avond, toen het weer wat beter geworden was, zijn we nog even samen boodschappen gaan doen. Vandaag ga ik even in de tuin kijken naar de gevolge van de buienactiviteit van gisteren.

Wind, wind en natte daken. Rechts van mij de zee, waar een zwakke zon met de golven speelt. Windkracht 5. De vlag boven het Kurhaus steekt strak af tegen een donker wolkendek , dat vanuit het westen de kust aanvalt. Op de ruiten kringelen de regeldruppels rusteloos naar beneden. “Wat voor weer zal het zijn in Den Haag” zong jaren geleden een bekende Nederlandse zangeres Conny Stuart. Zij is al weer lang geleden overleden. Het liedje klinkt in deze regentijd als een stille herinnering aan haar. Een andere, maar dit keer een zanger, zong: “Morgen gaat ’t beter”. Laten we het daar op maar houden. Ik wens iedereen een fijne dag. O. ja. Rechts op mijn blog staat de link naar mijn laatste website in het Frans, Duits, Engels, Spaans en Nederlands: Scheveningen-haringroute. Ik wens u een prettige wandeling door Scheveningen. Foto: misschien maakt een bloemetje onze dag wat vrolijker.

Mijn elektronische barometer geeft regen aan voor vandaag. Hij is nog van het oudere type en doet al jaren lang dienst. Bij grote verschillen in de luchtdruk begint hij luid te piepen. Een waarschuwingssignaal. De laatste tijd is hij erg rustig. Dat klopt ook wel: er zijn geen onverwachte grote verschillen in de lichtdruk. Misschien heeft hij wel gelijk, maar volgens het weerbericht zou het vandaag met een kleine kans op een bui een aangename dag moeten worden. Temperaturen van 19 tot 25 graden. Mijn buitentemperatuurmeter geeft al 19 graden aan. Maar door de stevige wind is de gevoelstemperatuur aanzienlijk lager. Misschien als de wind afneemt en de zon doorbreekt… wie weet. We wachten maar af. Eerst bloggen en koffie drinken en dan – dan is het inmiddels al weer 10.00 uur – misschien komt dan de zon en gaan we van een mooie dag genieten. Wie niet denkt aan de toekomst, kan het heden wel vergeten.
Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: nu nog stil en verlaten, maar als straks de zon komt...

Er is weer wat aan de hand met het blog. Tot nu toe geen geregistreerde bezoekers: op andere dagen is dat wel zo. Veel bloggers komen in de nacht of in de vroege ochtend een bezoekje brengen, maar vandaag was er niemand. Misschien zijn de statistieken nog niet bijgewerkt. De vierdaagse van Nijmegen is vannacht om 04.00 uur van start gegaan. De eerste wandelaars gingen in de regen op pad voor een wandeling van 50 kilometer. Haal voor mij het nulletje er maar van af: de tijd, dat ik lange wandelingen maakte is voor mij verleden tijd. Vroeger draaide ik mijn hand er niet voor om voor een wandeling van dertig kilometer of meer. Nu wandel ik nog wel eens naar de stad; dat is heen en terug samen zo ongeveer 10 à 12 kilometer en dat voel ik dan de volgende dag nog in mijn kuiten. Maar petje af voor al die wandelaars. Hopelijk kan er de komende dagen met aangenamer weer worden gewandeld. Foto: ze staan hoog op de boulevard van Scheveningen te horen, te zien en te zwijgen.

Het is maandag. Nog vroeg. De torenklok moet nog zes uur slaan. Toch zit ik al achter mijn computer en kijk naar buiten. Naar het weer. Zal het net zo zijn als gisteren. In het begin van de ochtend zonneschijn, daarna bewolking en uiteindelijk een mooie zonnige dag. Boven de zee is de lucht helder met een rozige gloed. Aan de stadkant wat bewolking. De straten zijn droog en nog stil. Alleen de trams verbreken af en toe de stilte. Ik had geen slaap meer en ben maar opgestaan. Bezig met mijn blog om iedere lezer een fijne dag toe te wensen. Ik wens het ook de niet lezer, maar daar kan ik het niet tegen zeggen: hij leest mijn blog niet. Mist hij toch iets. Foto: een groep Braziliaanse jongeren, die gisteren musiceerden op het plein voor het Kurhaus.

Zondag, 15 juli. We zijn al weer bijna op de helft van de maand. Wanneer komt de zomer vraag ik me wel eens af. De weervoorspellers melden voor vandaag een zonnige dag, met hier en daar kans op een buitje. Ik hoop niet dat ze dit keer weer ongelijk krijgen en hun voorspelling juist andersom uitkomt. De zon heeft me in ieder geval wel vroeg gewekt. De temperatuur buiten is bijna negentien graden. Het is wel de zonnekant; de afgelopen twee weken – misschien wel meer – was het nog niet zo hoog om deze tijd: 07.50 uur. Gisteren is de Stichting Zicht op Scheveningen weer bezig geweest op het plein; er is weer een deel van het plein gekuist. Als het morgen droog weer is, gaan ze weer verder. Ik wens iedereen een zonnige zondag en hopelijk een wat zonniger nieuwe werk- of vakantieweek. Foto: manshoog zijn ze soms, een stekelig humeur, maar wonderschoon: distels aan de duinrand.

De Stichting Zicht op Scheveningen is gisteren begonnen het vuil rondom de bomen op het plein voor ons appartement te verwijderen. Bij zes bomen werd ongeveer 100 kilo vuil verwijderd. Onkruid, stenen, hondenpoep en vier fietsen. Wat maken sommige mensen toch een troep van hun omgeving. Ik keek net uit het raam en zag weer een fiets geparkeerd staan tegen een boom. Toch staat op het plein duidelijk een bord, dat het verboden is fietsen neer te zetten, behalve bij de daarvoor geplaatste beugels. Die fiets zal straks wel weer verwijderd worden. Aanvankelijk was het gisteren slecht weer, maar na de middag begon het toch weer op te klaren. Vannacht is het droog gebleven. Hopelijk vandaag weer wat zomerse zon. Foto:zomaar een plaatje van de nieuwe boulevard van Scheveningen.

Ik wou dat ik een visje was. Waarom? De visjes in mijn tropisch aquariumpje zwemmen rond in een temperatuur van 25 graden. En ik? Ik zit achter mijn computer in een t=shirtje met korte mouwen, terwijl het buiten pijpenstelen regent en de temperatuur elf graden lager is dan in het visbakje. Maar we blijven hopen, dat het vandaag, net als gisteren, over een paar uurtjes weer opknapt en we toch weer van de zon kunnen genieten. Gisteren zijn we nog even naar de tuin geweest om preipillen in de grond te stoppen, zodat we in de winter lekkere prei kunnen eten. Morgen of overmorgen, als het weer het toelaat ga ik ook nog wat andere prei poten. Die prei is voorgezaaid en moet nu verspeend worden. Preipillen zaai je ter plekken en hoef je niet meer te verspenen. Het resultaat zien we in het najaar wel. Vroeger zongen we bij dit slechte weer het liedje: “ga je mee naar boven, ga je mee naar bed: onder de wollen dekens heb je de meeste pret.” Dat zijn herinneringen aan lang vervlogen tijden. Misschien toch nog een goed idee. Prettige dag.Foto: ik zit toch liever een beetje verscholen in het zonnetje, denkt Annemiek.

Ik werd laat wakker vanmorgen. Zeker omdat de zon mij nog niet kon wekken. Die zat nog opgesloten achter donkere regen- en onweerswolken. Nu, inmiddels twee uur later is het nog bewolkt, maar de regen is opgehouden en ook het gedonder is weg. De wolken zijn nu lichter van kleur en lijken nog maar weinig regen mee te dragen. De wind is stevig uit het noordwesten en de temperatuur slechts dertien graden. Gistermorgen begon de dag ook zo, hoewel met minder donkere wolken. Maar na het middaguur klaarde de hemel en had we toch nog plezier met zon en wind. Misschien wordt het hier straks ook weer wat aangenamer en kunnen we toch nog van een beetje zomerzon genieten. Foto: verstilde reflectie.

Het plensde vanmorgen van de regen. Ik dacht aan vroeger; bijna zeventig jaar geleden. Aan de zomervakantie. De maand augustus. Als het regende. Thuis zitten en kijken naar de wolken in de hoop dat het even zou opklaren en je naar buiten kon om te spelen. Misschien kon er dan een kaakje af: zo een Maria kaakje. Rond. Misschien een beker warme chocolademelk. De straat, dat was onze speelplek. Er stonden geen auto’s in de straat. Ja, toch… een Studebaker, zo eentje met vleugeltjes aan de achterzijde en als je daar op duwde, dan stond die auto nog een hele tijd na te wiebelen. Verder niets. Uit de brievenbussen hingen touwtjes. Als je daar aan trok kon je de deur openen. Ook in de nacht hingen die touwtjes uit de bus. Inbrekers waren er niet: er was toch niets te halen. Waarom zou je die touwtjes ook binnenhalen. De meeste voordeuren hadden lopers. Zo noemden wij de sleutels, die op de meeste deuren van de straat pasten. Pas later kwam het Lipsslot met ieder een eigen sleutel. Toch waren die lopers wel makkelijk: als het touwtje er niet was en moeder niet thuis, dan kon je gewoon even de loper bij de buren halen. Mijn vader was nogal vooruitstrevend en liet al snel een Lipsslot inbouwen en later zelfs een deurgrendel aan de binnenkant. Het zijn zo maar wat herinneringen aan de oude tijd.Foto: de tijden zijn veranderd, maar de natuur is gebleven.

De donkere dreigende wolk is verdwenen en hoewel de temperatuur gematigd zal blijven zullen we toch van een mooie dag gaan genieten. Niet een van bakken in de zon, maar meer van wandelen door bos, duin of langs het strand. Laat ik het een vakantie-doe-dag noemen. We hebben geen plannen gemaakt voor vandaag, Annemiek moet eerst op controle bij de trombosedienst. Ik ga de lege flessen wegbrengen naar de glasbak en daarna even naar de drukker. Als Annemiek terugkomt van de controle samen een bakkie doen en daarna bekijken we de dag voor de rest van de tijd. Foto: er staan volop braamstruiken in bloei. Daarom vandaag een braambloemetje.

Goede morgen. De krant heb ik al gelezen. Weinig nieuws. De weervoorspellers worden weer eens aangevallen, omdat hun voorspellingen niet uitkomen; vooral aan de kust zaten de meeste voorspellers fout. Kan gebeuren. Het was rust aan de kust dit weekend, terwijl de zon aangenaam scheen, vergezeld door wat wolken en geen regen. Het was aangenaam vertoeven voor de weinige bezoekers. Alleen op zondag was het even goed mis. Fikse buien, ten minste hier op Scheveningen. Maar later klaarde het weer op. Vannacht heeft het wat geregend, maar de straten zijn weer droog. Voor vandaag geen regenverwachting, wel wind en wolken. Ik leg me er maar bij neer en ben begonnen mijn werkkamer te fatsoeneren. Er kan heel wat rommel weg en de rest kan en moet geordend worden. Soms is het zoeken naar een speld in de hooiberg als ik op zoek ben naar een aantekening. Misschien vanmiddag nog even naar de tuin, maar dan moet wel het zonnetje komen. Maak er vandaag wat moois van: niets doen is verloren tijd. Foto: kijk eens hoe mooi de duinen nu zijn.

De tuinbonen zijn geplukt. Dat wordt smullen vandaag en op de goede dag; 8 juli, traditioneel. Gisteren dus even in de tuin. Het worteldoek is verwijderd; de prinsessenbonen en snijbonen heb ik één centimeter diep in de grond gelegd. Hopelijk geen regen vandaag, dan kunnen de bonen snel kiemen. Boontjes kiemen door warmte. Als het een beetje mee zit heb ik in september verse bonen voor najaar en winter. De tuin ligt er nu weer redelijk goed bij. Er moet nogwel wat gedaan worden, maar dat hoop ik de komende week af te ronden.
Gisteren was het hier een aangename dag. Niet de hele dag die felle zon, maar afwisselend met mooi wolkpartijen. Zo mag de zomer voor mij wel verder gaan. Misschien willen de badgasten/zonaanbidders wat meer zon, maar ik ben er tevreden mee. Ik wens iedereen een aangename zondag. Hier op Scheveningen met streetdance, Parade en de jaarlijkse rozendag in het Westbroekpark. Foto: dit bord zag ik staan in het water. In ieder geval aan de verkeerde kant van de weg. Ik zal maar niet inhalen hier.

De echte vakantie is begonnen. Ik merkte het, toen ik deze morgen naar de brievenbus ging om de krant te halen: geen krant. Die zal dan wel later of niet komen. Nog maar een (paar) keer lopen. Goed voor de beweging van de spieren. Daar doen we vandaag ook weer wat anders aan: de tuinbonen moeten worden geplukt: morgen is de traditionele eerste dag, dat we verse tuinbonen eten. Mijn dochter houdt daar niet van; voor haar zullen we maar een blikje doperwtjes opentrekken. Na de tuin waarschijnlijk even ontspannen in de polder. Het weer ziet er redelijk uit; niet echt zomers, maar ja… we hebben het niet voor het zeggen. Genieten van wat je gegeven wordt: als je dat niet doet, dan heb je ook niets. Voor iedereen een fijne dag. Foto: opvliegende ganzen in de polder.

Er hangt een grijze damp boven zee en stad. De buitentemperatuur is 19 graden. Er is geen zon – ja, wel achter de wolken – , de vlaggen op het Kurhaus zwabberen lusteloos langs de stokken. Vanmiddag komt in het zuidwesten de zon door. Prettig te horen voor de Belgen en voor ons in het Zuidwesten van Nederland. Het heeft vannacht geregend, maar ik heb er niets van gemerkt; er was onweer, maar ik heb maar één lichtflits gezien en geen donderslag gehoord. Gisteravond was de hemel roodgekleurd en dat gaf op de huizen een speciaal effect. Ik heb er een foto van gemaakt. De kleur boeide mij. Ik hoop dat u de foto ook mooi vindt. Ondanks het nog ontbreken van de zon, wens ik iedereen een fijne dag zonder ongemakken van slagregens en overlopende riolen. 

Gisteren was het (te) warm en zonnig. In de ochtend hadden we nog heel wat werk te doen, maar in de middag zijn we toch even van het mooie weer gaan geniet. Uiteraard via de polder naar ons favoriete plekje “De Dick”. Alleen al van de rit daar naar toe wordt Annemiek blij. Ze heeft dan echt dat Holland gevoel van ruimte en mooie wolkpartijen. Die weidse blik met mooie bomenrijen en koeien in de wei. Het is allemaal zo rustgevend. Ik was daar even op fotovlinderjacht of is het vlinderfotojacht.  De vlinders, die ik zag heb ik vastgelegd op bijgevoegd plaatje. Jammer genoeg waren er niet zoveel vlinders. Misschien later nog een kans.

4 juli en wanneer begint nu echt de zomer. De temperaturen vallen wel mee; vandaag zelfs boven de 25 graden en broeierig warm. Niet teveel activiteit: je krijgt het er alleen maar warm van. Maar waar blijft die zon? We wachten maar weer af; we zien het wel. Straks regen en onweer. Die lichtflitsen vind ik wel mooi, maar je kunt er niets mee. Als de bliksem een veilig onderdak zoeken tegen die bliksems. Ik denk dat ik toch nog even naar de tuin ga. Er is nog wat te doen en de tuinbonen hangen plukklaar aan de struiken.
Gisteren moest ik even naar het ziekenhuis voor de jaarlijkse controle. Onderwen terug zette ik even de fiets tegen een boom en maakte daarvan een opname. Nu staat die daar even in de bloemetjes(zie foto).

Gisteren heb ik een diepe kuil gegraven in mijn tuin. Ongeveer een halve vierkante meter en ca 50 cm diep. Daar kan ik mijn tuinafval kwijt. Nu ligt mijn tuin er al weer wat toonbaarder uit. Maar je voelt het wel aan je spieren. Vandaag dan ook geen tuin. Morgen weer. Vandaag wat rust nemen en andere leuke of minder leuke dingen doen. De zon is er nog niet, terwijl het toch al bijna kwart voor acht is. Wind is er ook niet de vlag op het Kurhaus hangt er bij als een slappe vaatdoek. Toch geloof ik wel, dat het een mooie dag wordt. Niet te warm, maar aangenaam. Foto:afgelopen weekend werd er een nieuw straatprojekt officieel geopend. Daarbij toonde de vriendenkring van Muzee Scheveningen oude Scheveningse klederdracht. Tegenwoordig is de klederdracht op het strand wel heel wat minder. 

Iedere dag ruim ik weer wat op. Onnuttige dingetjes of dossiers, die geen betekenis meer hebben. Zo wordt mijn kamertje iedere dag wat ruimer. Als ik om me heen kijk zie ik nog heel wat dingen die kunnen verdwijnen. Maar vandaag heb ik niet veel tijd om te ruimen: het is mooi weer voor de tuin; daarom ga ik vanochtend daar maar eerst ruimen. Wat grond vrij maken, zodat ik daar nog bonen kan leggen. Om twaalf uur komt er iemand; dan moet ik weer thuis zijn. En wat we vanmiddag gaan doen weet ik nog niet. Genieten van het mooie weer of uitrusten van de ochtendwerkzaamheden. Iedereen wens ik een werkzame en prettige dag. Foto: die heb ik gisteren al aangekondigd. Hier is die dan: de piertoren met meeuwen.

Soms zet de avondzon Den Haag in ineen roze gloed. Het was op 29 juni 2012 om 22.11 uur, dat ik deze foto maakte. De ruiten van de skyline van Den Haag weerkaatsten het zonlicht met een warme gloed. Met verwondering en bewondering keek ik er naar: Den Haag weerkaatste niet het gekissebis in de 2^de Kamer, maar de warmte van de stad straalde uit over de verre omgeving. Wat is Den Haag toch mooi, dacht ik. De volgende avond keek ik naar de andere kant en zag in het avondlicht een zwerm meeuwen in de achtergrond van de piertoren. Ook weer zo een moment, waarop ik dacht: wat kan Scheveningen toch mooi zijn. Die foto laat ik u morgen zien.
Vandaag begint de eerste dag van de maand, die ook wel hooimaand wordt genoemd. Om goed hooi te kunnen krijgen heb je warmte nodig. Hopelijk brengt de julimaand ons zon en warmte.

Zaterdag. Een dag met veel activiteiten, maar eerst even bloggen, daarna tuin en als ik terugkom en lekker gedoucht heb, mijn blogbezoekers begroeten. Vanmiddag een feestelijke opening van een muurschildering. Daarna op visite bij onze dochter. Hopelijk een dag met veel zon, zodat we toch nog even terug kunnen denken aan een zonnige dag in de zomermaand. Vanaf nu begint het aftellen weer: de dagen gaan weer korten. Morgen is het al weer 1 juli: het begin van de hooimaand: warm en droog. Foto: de koningskaars staat weer in volle bloei, begeleid door teunisbloem, slangenkruid en hartgespan.

We hebben een hele tijd zitten kletsen bij het ontbijt en ineens zie ik dat het al 8.45 uur is. Gisteren zijn we naar de tuin geweest: Annemiek om te genieten van de omgeving en ik om te werken. Ik loop de achterstand van de vakantie en ziekte van Annemiek al aardig in. Maar de tuin ziet er nog niet uit. Het meeste onkruid ligt nu te drogen in de zon, zodat ik het binnenkort kan verkruien. Vorig jaar had ik van iemand een witte aardbei gekregen; die neemt nu een paar vierkante meter in beslag. Zo een gewas groeit als onkruid en die moet ik dan ook een halt toeroepen. Vandaag weer even mijn spieren ontspannen, zodat ik morgen weer fit verder kan met de tuin. Foto: zoals gisteren beloofde het tweede boeket. 

Het is onze gewoonte om van een boeket bloemen, dat wij gekocht of gekregen hebben, een foto te maken. Zo heeft een boeket een langer leven dan alleen een aantal dagen in een vaas. Gisteren kregen we twee boeketten: onverwacht. De eerste van een nicht, die wij al heel lang niet ontmoet hadden. Het tweede boeket kregen we van de mensen, waar ik gisteren over berichtte. Vandaag gaan we even naar de tuin. Niet te lang: er wordt door de weervoorspellers een broeierige dag aangekondigd en dat is voor Annemiek niet zo goed. Dus na de tuin weer snel terug naar de kust. Op de foto een opname van het eerste boeket en morgen misschien dat van onze vrienden uit het oosten.

Ongeveer een jaar geleden waren we een paar dagen in de Achterhoek. We maakten wat tochtjes met de auto. Op een van die dagen – het weer was wat twijfelachtig – werden we overvallen door een fiks regenbui. Daar het toch tijd was om een bakkie te doen, stopten wij bij een cafeetje vlak aan de grens met Duitsland. Daar kwamen we in gesprek met twee wat oudere mensen – zeg van onze leeftijd. We kwamen over Scheveningen te praten. Daar waren die mensen nog nooit geweest. We gaven wat tips over hotel e.d. Gistermorgen werden we opgebeld en uitgenodigd voor een drankje. Het waren die mensen van dat kleine cafeetje vlak aan de grens, maar nu waren zij voor een paar dagen naar Scheveningen gekomen. We hebben gezellig zitten kletsen en samen zijn we een avondwandeling door Scheveningen gaan maken. Vanavond komen ze bij ons thuis; de afstand van hun Scheveningen-hotel naar ons appartement is ongeveer 800 meter. Foto: een plaatje uit Turkije.

Verwonderd lees ik in de krant dat van Marwijk grote schoonmaak houdt. Bert van Marwijk is de coach van het Nederlands voetbalelftal. Deze week maakte Mark van Bommel bekend, dat hij zijn plaats ter beschikking stelt. Ik heb altijd gedacht dat het Nederlands elftal bestaat uit de beste spelers, die in de Nederlandse competitie spelen, maar niet uit spelers, die vinden dat zij de beste zijn en een plaats voor zichzelf kunnen opeisen. Een speler moet het een eer vinden om voor een Nederlands team uit te mogen komen. Zulke spelers worden gekozen omdat zij regelmatig laten zien, dat zij gemotiveerd en samen met de medespelers een prestatie neerzetten. Nederlandse voetballers, die niet in Nederland spelen, maar elders in de wereld, laten zich niet op de Nederlandse voetbalvelden zien. Af en toe zien we die in de krant verschijnen of in een flits op de televisie. Maar wat zijn ze waard, als zij in een Nederland vertegenwoordigend team spelen, samen met spelers, die spelen in de Nederlandse competitie? De feeling met het Nederlandse voetbal is er dan vaak niet en dat heeft dan vaak weer tot gevolg, dat er geen team staat bij internationale wedstrijden. Waar hier Nederland(s) staat kan je ook ieder ander land invullen. Foto: een samenspel van kleuren tot één harmonisch geheel. Foto gemaakt een paar dagen geleden.

Dat ziet er al een stuk beter uit. Gisteren kwam het weer pas laat op gang. Vandaag begint met zon. De daken zijn nog nat van de regen in de afgelopen nacht. De wind staat straf uit het westen. Nog een beetje fris; maar straks, als de zon wat meer warmte geeft en de wind wat luwt, kan het best nog wel een aardige dag worden. Nog geen zomer: die volgt later. De Scheveningse dag in Muzee Scheveningen was gezellig en het weer was aangenaam. De zondag heb ik gebruikt om de keuken te betegelen boven het nieuwe aanrechtblad. Dat ziet er nu fris en mooi strak uit. Eindelijk is de keuken nu naar onze zin. Heeft lang geduurd. Bijna een jaar. Maar toch… de aanhouder wint. Ik wens iedereen een gezellige dag en een goed begin van de nieuwe week, tevens de laatste week van juni. Foto: gisteren fotografeerde ik de zonsondergang, konijntjes in het duin, en reebok tussen kreupelhout, maar ik koos voor dit bloemstukje.

Op de eerste plaats: goede morgen. Of de zon schijnt of niet, of het regent of niet, of de wolken de hemel bedekken of niet: toch goede morgen. Aan het weer kunnen we niets veranderen, aan de beleving er van kunnen we wel wat doen. Denk bij voorbeeld aan: geen zon…, dan moet je zelf maar het zonnetje in huis zijn; of regen… dat heeft ook een voordeel: dan hoef je de tuin niet te sproeien; of veel wolken… dan kan je heerlijk op je rug gaan liggen en de droomwolken aan je voorbij laten gaan: de dwergen, de dieren en allerlei andere wolkenfiguren, waarbij je zo heerlijk kunt wegdromen. Daarom: goede morgen. Pluk de dag en geniet er van. Vandaag niet genoten is een verloren dag. Vandaag Scheveningse dag in Muzee Scheveningen. Foto: vandaag niet, maar als de zon goed doorkomt is er in Scheveningen veel moois te zien.

Weinig last gehad van het slechte weer. Af en toe een paar druppels regen en even een stevige bui, een enkele lichtflits, gevolgd door een donderslag boven zee. En dat was het dan. We hebben er wel wat koelte en een stevige bries aan overgehouden. Vandaag werk aan de winkel in huis. Gisteren is de keukenman geweest en heeft nu eindelijk de keuken een goed aanzicht gegeven. Vandaag nog wat ruimen en de kasten vullen. Daarna – en dat zal wel in de middag worden – gaan we onze proviand aanvullen en misschien nog even wat ruimen in de tuin. Morgen is het museumdag in Muzee Scheveningen. Daar moet ik toch even mijn gezicht laten zien en wat keuvelen met oude vrienden. Annemiek is nu de hele dag uit bed. Ze loopt nog wat onwennig door het huis, maar het gaat met de dag beter. Gelukkig maar. Ze kijkt zelfs weer in de kranten en tijdschriften op zoek naar ‘een paar daagjes er even tussen uit’. Foto: gisteren was er zeemeeminnenparade, maar door de slechte weersvoorspelling was er weinig belangstelling. Deze meermin bleef lachen.

Vandaag, de eerste dag van de astronomische zomer van het jaar 2012, begint met een laaghangend wolkendek, waar de zon af en toe wat bleekjes doorheen schijnt. Maar het zal niet lang duren voor de zon doorbreekt. Welkom, zomerzon. Volgens de weervoorspellers zal het weer vandaag ook wat knallende en flitsende zomerse weersverschijnselen gaan vertonen. Ze worden ons aangeboden door onze zuidelijke vrienden, nadat zij van dit schouwspel getuigen zijn geweest. Misschien wordt de kusstreek gevrijwaard van dat ongerief en zal de zon Scheveningen verblijden. Ik hoop voor iedereen, dat het onthutsende bericht van de weervoorspellers, minder erg zal zijn, dan zij verwachten. Hoe dan ook… de zomer is begonnen. Welkom, zomerzon. Foto: Na de donkere luchten zullen de wolken vluchten en komt de zomerzon.

Vandaag de laatste lentedag. Morgen begint de astronomische zomer om 01.09 uur in Nederland en om 02.00 uur in België. Maar vandaag lijkt het al een zomerse dag te worden en ook voor morgen is de verwachting goed; in ieder geval qua temperatuur. Of er regen komt of zonneschijn dat bepalen de weergoden. Vandaag eerst, al vroeg, naar de tuin. Daarna vanmiddag een feestelijke bijeenkomst en verder gewoon genieten van een mooie dag. Pessimisten zien direct al wolken hangen, maar ik kijk  - en ik hoop u ook - naar de zonnige kant van het leven en hoop dat de zomer lang en stralend zal zijn. Foto: juni bloemenweelde

Eerst even met Annemiek naar de trombosedienst: controle. Met Annemiek gaat het goed: de ene dag wat beter dan de andere, maar het is duidelijk te merken dat ze goed vooruit gaat. Nog even en ik mag niets meer doen in huis. Ja, haar elastische kousen aan en uit trekken, maar dat is voor mij een peulenschilletje.
De zon schijnt; we gaan een mooie dag tegemoet. Vandaag ga ik naar een bevriende relatie; ansichtkaarten bekijken van het oude Scheveningen. Mijn www.schoenendoos.eu zal binnenkort wel weer een flinke uitbreiding ondergaan. De www.scheveningen-haringroute.nl heeft nu ook een Spaanse versie gekregen: Frans, Duits, Engels, Spaans en Nederlands. Een goede vriendin heeft die Spaanse vertaling gemaakt.
Foto: ergens in de polder

Vanuit België krijgen we vandaag een regencadeautje, maar later op de dag gaat daar de zon weer schijnen zal deze zal zich uitbreiden naar onze regio. Het oranjezonnetje is na drie nederlagen verbleekt.  Het Deense, Duitse en Portugese elftal hebben die Hollanders weer eens geleerd, dat je moet pieken op het voetbalveld en niet in de krant. Voorbij een mooie droom van veel landgenoten. Gewoon weer opnieuw beginnen en maar hopen op de toekomst. Van de tuin komt vandaag niet veel. Gelukkig heb ik toch nog wat onkruid kunnen verwijderen. Waar eerst onkruid stond is nu een moeras ontstaan. “Simpe, sampe, sompe, de boeren dragen klompen… Oh wat zijn die straten nat, simpe, sampe sompe” Foto: donkere wolken boven de Nieuwe Waterweg.

Het is zondag en de zon schijnt. Wel omringd door wolken, maar toch… hij is er. Op het plein voor ons huis is er vandaag een braderiemarkt. Vandaag is het in Nederland Vaderdag. De kinderen komen vandaag even langs; op de eerste plaats om Annemiek wat op te beuren en ook voor Vaderdag. Vaderdag wordt in Holland niet zo gevierd, maar vandaag doen we er wel wat aan. Dadelijk na de koffie ga ik weer eens mijn ommetje maken. Daar is de laatste tijd niet veel van gekomen. Eens even kijken op de boulevard en bij de braderie. Hopelijk blijft het droog. Gisteren zijn we even de polder in geweest; het weer was best redelijk; alleen een harde koude wind maakte het wat onvriendelijk. Maar de natuur en de wolken waren mooi. Vandaar ook de foto van de polder bij de Wilck.

In het begin van de dag leek het weer niet zo gunstig: regen en wat mist, maar later klaarde de hemel en hoewel de wind wat fris en hard uit het zuidwesten woei, zijn we toch maar even naar de tuin gegaan. Annemiek voor de frisse lucht en ik om het onkruid te lijf te gaan. Daarna zijn we de polder ingegaan naar ons vaste plekje in de omgeving van Gelderswoude: de Wilck. Op de terugweg zagen we moeder zwaan met drie jongen. Vaak zijn zwanen agressief als je ze benadert, maar deze zwaan bleef rustig opletten en maakte geen aanstalten om aan te vallen. Daardoor kon ik van dichtbij een paar leuke familieopnamen maken. Foto: moederzwaan met haar kroost.

Gisteren, het was een mooie zonnige dag, ben ik weer naar mijn tuintje geweest. Samen met Annemiek. Zij vond het heer lijk om eindelijk weer eens wat langer buiten te zijn. Met hoed op heeft ze genoten van het mooie weer, de rust , de stilte en de frisse buitenlucht. Daarna zijn we nog even de noodzakelijke dingen voor het weekend gaan halen. Ik had gelijk nog wat  rabarber geplukt en heb dat na thuiskomst gekookt en gedeeltelijk in de diepvries opgeborgen. Vannacht is onze dochter Marlies weer terug van vakantie en komt straks even langs om een bakkie te doen en over haar vakantie te vertellen. Daarna wilden we weer naar de tuin, maar het weer ziet er voor vandaag niet zo zonnig uit. Morgen misschien beter. Foto: vakantie in Turkije

Iemand stuurde mij gisteren een email met de mededeling dat hij een enorme verzameling ansichtkaarten geërfd had. Hij had mij gevonden via mijn website www.schoenendoos.eu. Ik belde hem en een paar uur later zaten we samen te genieten van een deel van die verzameling. Terwijl zaten te genieten kwam er een telefoontje van een oude vriend: de oud-directeur van Museum Scheveningen. Hij volgde mij al anderhalf jaar op het blog en had gelezen, dat Annemiek zo ziek is geweest. Met Annemiek gaat het al weer wat beter. Ze zat zelfs al weer even achter de computer. Vandaag gaan we even naar de opticien voor een nieuw glas in de bril van Annemiek. Tijdens ons verblijf in Kusadasi was ik er op gaan zitten. Toen kraakte er iets. Haar bril. Pech. Al met al was het gisteren ondanks het matige weer toch een gezellige dag. Daar komt zeker een vervolg op. Foto: toch nog een keertje een foto uit het ziekenhuis.

Als je na een lang verblijf elders terug keert achter je bureau, dan zijn er veel dingen die je aandacht vragen. Binnengekomen berichten, vergeten nota’s, contacten met verzekeringen, inkopen doen, koken, wassen en zo kan je nog wel even doorgaan. Tijd voor een ochtendwandeling, even kijken naar de nieuwe boulevard, even naar de duinen om naar de nachtegaal te luisteren: het zit er allemaal nog niet in. Zelfs bloggen, wat toch een bezigheid binnenshuis is, schiet er vaak bij in. Sorry hoor. Maar die tijd komt wel weer. Annemiek gaat langzaam vooruit. De ene dag is beter dan de andere, maar soms is het ook andersom. Het weer werkt natuurlijk ook niet erg mee. Even lekker buiten zitten en de frisse wind door je haren voelen waaien… daar moeten we nog op wachten. Misschien morgen of de dag daarna. Foto: een echte steun en toeverlaat in het Özel Kusadasi Hastanesi: KIM.

Het zonnetje schijnt in Scheveningen. Niet alleen buiten, maar ook binnen. Vanmorgen hebben we samen lekker een bakkie gedaan op ons balkon en genoten van het mooie wolkenspel boven de stad. Nu zit Annemiek in de serre en geniet van de bedrijvigheid op het plein, waar het vandaag markt is. U merkt het wel: het gaat goed met Annemiek. Ze is nog wel snel vermoeid, maar dat is ook te verwachten na alle trubbels van de afgelopen weken. We hebben net zelfs al zitten praten over een uitstapje van drie dagen, om weer helemaal op verhaal te komen. Bijgeplaatste foto: Annemiek zit lekker te genieten van een kopje koffie op ons balkon.

In het ziekenhuis van Kusadasi kreeg Annemiek een prima medische begeleiding. Een bekwame internist/hartspecialist en deskundig personeel en… ontzettend vriendelijke en lieve verpleegsters en overig personeel. Het eten en drinken waren goed, maaltijden op Turkse wijze. Eten zoals de mensen thuis gewend zijn. Het wassen of hulp daarbij is een taak van de familie. Ik had vanaf de eerste dag van opname een slaapbank op dezelfde kamer en kreeg ook hetzelfde eten en drinken, met dit verschil, dat Annemiek op dieet gesteld was. Er was televisie op de kamer, allemaal Turkse programma’s, en telefoon. Met Annemiek gaat het goed vooruit, zelf vindt ze dat het te langzaam gaat. Foto: samen met een aantal verplegenden.

Het is stil in huis. Annemiek slaapt rustig; de prikkelhoest, die haar de laatste dagen plaagde, lijkt overwonnen. Ze komt nu eindelijk aan volledige rust toe en dat heeft ze nodig. De vakantie voor oktober is geannuleerd. We nemen niet het risico om voor een tweede keer al die ellende te ondergaan. Geen vliegreizen meer, maar fijn ontspannen in eigen land of de omliggende landen. Wat meer korte vakanties. Misschien zelfs de blogmeeting. Maar voor alsnog geen definitieve besluiten. Het autoverkeer over de boulevard is sinds gisteren weer mogelijk; eenrichtingverkeer en met beperkte snelheid. Leuk ook voor Annemiek om ook eens de nieuwe boulevard van Scheveningen te ervaren. En misschien vindt ze het wel zo leuk, dat we dat dan een paar keer per week kunnen doen. De raampjes open en heerlijk frisse zuurstofrijke zeelucht in te ademen en/of op rustige dagen even stil te staan op de parkeerplaatsen om rustig te genieten van de zee en het strand. We gaan er voor. Foto: Annemiek had het volste vertrouwen in de haar behandelende specialist en de hoofdzuster(een Belgische!).

Wat het weer betreft boffen we niet. Dat was in het begin van onze vakantie wel wat beter; misschien wel te goed en te warm. Grote verschillen in temperatuur zijn voor oudere mensen niet zo goed. Vanaf 15 mei werd het weer een stuk minder en voor ons draaglijker. Maar van Annemiek toch te veel gevraagd. Van 15 mei to 2 juni werd zij verzorgd in het ziekenhuis. Gelukkig mocht ik daar ook blijven slapen. Af en toe maakte ik een ommetje. Daar ging dat wat makkelijker dan hier: daar waren altijd lieve zusters, die op haar letten, maat thuis heb ik die niet. De enige wandeling is snel naar de winkel voor brood en overige levensmiddelen en dan weer snel naar huis. Het gaat met Annemiek gelukkig wel wat beter, maar ze ligt nog wel het grootste deel van de dag op bed. We hopen maar op spoedig herstel. Veel liefs uit Scheveningen. Foto: een bloemetje voor onze lieve bezoekers

Veel tijd om te bloggen is er niet vandaag. De verwarmingsketel is uitgeschakeld door een technisch probleem, de zuster van de trombosedienst moet komen en vanmiddag moeten we naar de dokter. Annemiek vraagt extra aandacht: ziek zijn is geen lolletje. Daarnaast de dagelijkse beslommeringen, die ik nu moet overnemen. Geen probleem overigens, maar het moet wel gedaan worden. Het weer brengt ook geen zonnetje in huis. Het is een kille en ongezellige dag. De temperatuur is gelijk aan die van de Kerstdag. De zomermaand is gestart met kil en somber weer. Misschien in de komende week nog een zonnetje, zodat Annemiek lekker even buiten kan zitten. Maar wij slaan ons er wel door heen. We denken maar terug aan de warme dagen aan het begin van onze vakantie en aan de vriendelijkheid daarna van de lieve verpleegsters. Foto: toch maar een zonnig beeld van de vakantie.

Eindelijk. Op donderdag 3 mei vertrokken wij om van een welverdiende vakantie te gaan genieten in Kusadasi, Turkije. Vijfentwintig jaar kwamen we al in die plaats en dit jaar gingen we voor de vijfentwintigste keer naar hetzelfde hotel Fanatsia 5 sterren de luxe. Dit jubileum werd gevierd met een feestelijke taart, aangeboden door de directie. De temperatuur was hoog, eigenlijk al te hoog voor deze periode. Op 15 mei moest Annemiek zich melden bij het plaatselijke ziekenhuis in verband met trombosecontrole. Na een kort onderzoek werd ze wegens hartproblemen en een te laag zuurstofgehalte in haar bloed direckt opgenomen; dezelfde dag nog werd ze in kritieke toestand overgebracht naar de intensive care. Daar bleeft ze tot de 17de mei voor onderzoek. Gelukkig viel alles mee, maar ze moest wel bliven in het ziekenhuis en gisteren, 2 juni, werd ze ontslagen en onder medische begeleiding naar huis overgevlogen. Daar moet ze nog wal uitrusten en aansterken. Jammer van de vakantie, maar gelukkig dat ze weer veilg thuis is. Met dank aan de prima verzorging en begeleiding in het Özel Kusadasi Hestanesi en de begeleiding van de verzekeraars. Met lof een bloemetje.

Het is weer het oude liedje: na zonneschijn komt regen, maar het kan ook andersom zijn. Bliksemschichten doorklieven het ruim met donderend geweld. Dat blijft niet zo; dat drijft over en na de bliksem, donder en regen komen we vandaag de zon weer tegen. In België voorlopig geen vuiltje aan de lucht. Volgens de buienradar. Daar begint de dag van de Arbeid met zon. Gek eigenlijk: in België wordt vandaag gewerkt: het is de dag van de arbeid. Die dag kennen we niet in Nederland; in ieder geval niet als nationale feestdag. Bovendien arbeiden Nederlander iedere dag. Hier is het altijd de dag van de arbeid. Ik wens de Belgen een zonnige en vrolijke dag. Heel speciaal voor Amorfati: die viert vandaag zijn verjaardag. Van harte, jongen, en nog veel jaren erbij. Foto: Hollands landschap met rechts achter een vogelhut.

Zes uur en het wordt een drukke dag: Koninginnedag. Ik heb een tafeltje in de wijkwinkel en ga daar de Stichting Zicht op Scheveningen proberen te promoten. Maar vooraf wil ik zelf ook even over de vrijmarkt lopen. De vrijmarkt is een markt, waar iedereen mag kopen en verkopen. Er zijn ook allerlei kinderactiviteiten. Hoe mooier het weer des te drukker wordt het. Vandaag wordt er heel mooi weer verwacht met aangename temperaturen. Geen tijd om voor de tv te zitten en te kijken naar het bezoek van de koningin aan Rhenen en Veenendaal. Vanavond tevreden en vermoeid onderuit voor de tv om te zien hoe in het land Koninginnedag is verlopen. Iedereen wens ik een vrolijke, gezellige en zonnige dag. Foto:koninginnedag.Appeltjes van oranje. Oranje boven.

De straten zijn droog, maar de lucht is nog grijs. Toch denk ik dat de lucht gaat klaren en straks af en toe de zon zal gaan schijnen. Verleden jaar met het invallen van de winter heb ik een bak geraniums naar binnen gehaald en in de niet verwarmde serre gezet. Ik wilde toch eens proberen om geraniums over te houden. Vanmorgen heb ik die bak weer buiten gezet en zie het resultaat, Weer vol bloemen en knoppen. Het experiment is geslaagd en nu maar hopen dat een late nachtvorst geen schade doet. Eind van het jaar opnieuw proberen en dan maar kijken hoe lang ze het uithouden. Vandaag de laatste zondag van de maand, morgen Koninginnedag en dan volgt al snel het koffers pakken. Mentaal ben ik al klaar voor de vakantie. Uitrusten en genieten van mooi weer en lekker eten, samen met onze Belgische vrienden, die we daar weer zullen ontmoeten en met zijn achten of tienen maken we er weer een leuke en gezellige tijd van. Foto: de geraniums die de winter doorstaan hebben.

“Het regent, o wat regent het” een oud liedje dat eindigt met als laatste strofe
En vroeg, morge' in den zonneschijn,
Als dan de blaadjes zilver zijn,
Met droppeltjes bepereld -
Dan doe ik toch mijn eigen zin: -
Dan loop ik héél - en héél ver in
Die schoongeworden wereld! (dichter: Adama van  Scheltema)

En zo begint van daag de nieuwe dag
en ik hoop dat straks de zon weer schijnen mag.

Het laatste weekend van de maand. Koninginnedag en dan :

Nu breekt uit alle twijgen
het frisse jonge groen
de leeuweriken stijgen
de hemel tegemoet
de hemel tegemoet.
De bloemen staan in bonte tooi
natuur, wat ben je wondermooi!
't Is meie, 't is meie, 't is meie
't is meie, 't is meie, 't is meie!

 Dit blije geluid heeft geen fotootje nodig. Maar toch... het groen zit in de bomen.

Vijf politieke partijen hebben er voor gezorgd, dat Nederland weer op de rails staat. Het kan dus wel. Zeven weken praten – en niet of onvoldoende luisteren naar elkaar – en geen resultaat en dan heb je daar ineens een Jager, die de kudde bijeendrijft. Kudde bedoel ik niet negatief, maar juist positief: het zijn geen kuddedieren, maar mensen, die gezamenlijk hun verantwoording durven te nemen, zelfs tegen eigen opvattingen in. Waar de nood het hoogst is… Met een opgeheven hoofd kunnen zij nu terugkijken op twee dagen intensief luisteren naar elkaar op een akkoord, dat Nederland door een moeilijke periode moet leiden. Chapeau bas, petje af. Foto: het zou zo mooi zijn als er in de politiek wat minder kleur was.

De thermometer wijst 10 graden. Dat belooft een lentedag te worden. Eindelijk is die er dan: de lente. De zon is nog een beetje versluierd, maar die komt er straks wel door. Gisteravond was er een algemene ledenvergadering. Na een half uur heb ik de zaal verlaten. Het bleek maar eens opnieuw, dat er met blanco machtigingen gerotzooid kan worden. Een machtiging is een overeenkomst tussen twee personen. De volmachtnemer zou ja zeggen, maar na overleg met een paar andere personen stemden de volmachtnemer: onthouden. Niet voor, niet tegen, maar gewoon niet stemmen. Hierdoor wordt het vertrouwen wel erg geschaad. Het was voor mij voldoende om onder protest de zaal te verlaten. Lafheid loont zich niet. Dat zal nog blijken. Maar ondanks zo een slechte ervaring, ga ik toch genieten van een nieuwe dag. Foto: een ei is geen ei, maar dit is een nest vol.

Het lijkt wel of de zon aan de hemel staat. Dat is ook zo, maar niet op bijgevoegde foto. Is het dan misschien de maan? Nee, hoewel de foto wel ’s avonds gemaakt is. Wat het precies is weet ik niet, maar het is een grote bol die hoort bij het T.N.O.-gebouw, dat in de duinen ligt. Het is verboden terrein, dat omringd wordt door een bos van internationale vlaggen. Het is streng bewaakt. Wat niet weet wat niet deert. In ieder geval schijnt de zon mijn kamertje binnen en ik hoop bij heel veel anderen. Foto: de bol in de duinen.

Wat zal het worden vandaag? ‘Onder moeders paraplu’ of ‘Onze lieve Heertje, geef mooi weertje, geef een mooie dag, dat het zonnetje weer schijnen mag’? Het ziet er nu grijs en nat uit buiten. Binnen houden we het droog, alleen ’s avonds niet, als we een borreltje drinken.
De Belgen hebben gisteren goed aan ons gedacht: geen fikse regenbuien hebben ze naar ons gestuurd; af en toe een beetje regen om het stof van de blaadjes te spoelen. Vandaag kunnen ze er niets aan doen: we zitten samen in een depressie. Maar daar door laten we ons niet deprimeren. We gaan er gewoon weer fiks tegen aan. Ik wens iedereen een fijne dag en dat het zonnetje maar schijnen mag. Foto: de is niet; de uil zat in de olmen, maar meel een vliegende kraai...

Vandaag doen de Belgen het. Vanuit het zuidwesten sturen zij regenwolken deze kant uit. Ik zie ze drijven, maar hoop dat ze hier voorbij gaan zonder hun lading te lossen. Er staat hier een vrij straffe wind uit het zuiden. Dat is niet zo goed maar misschien … je weet maar nooit… komt toch de zon nog door. Op de boulevard was onder een bijna smetteloos blauwe hemel gisteren de jaarmarkt. Wel veel wind uit het zuidwesten, maar ook veel zon en heel veel bezoekers. Je kunt merken, dat de mensen weer aan een nieuwe zomer willen beginnen. Eentje met veel en aangenaam zomerweer. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: varen kan hij niet meer, maar een blikvanger is het wel op de noord-boulevard van Scheveningen 

Wilders weg. Gelukkig maar. Rutte en Verhagen terug bij af. Was dit allemaal nodig? Jammer genoeg moet je hier ja op zeggen. Er is een oud spreekwoord: twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen. Waar veel meningen zijn is het moeilijk tot één standpunt te komen. Als Mark en Maxine vinden dat zij dé oplossing gevonden te hebben voor de huidige financiële situatie in Nederland, dan moeten zij de kamer overtuigen van hun gelijk. Geen partijpolitiek, maar zakelijk en direct. Geen gekonkel en gefoezel, maar recht voor zijn raap. Maar duidelijkheid en direct. Geen katholiek, geen protestant, geen socialist, geen …ga zo maar door. We dreigen al jaren lang in een moeras van meningen te verdrinken. Gewoon schoon water, waar in we allemaal pootje kunnen baden.
O, Nederland, let op u saeck,
de tyt en stont is daer.
Foto: zonder woorden.

Denk je even een rustige zaterdag te hebben: Annemiek en Marlies op pad en ik rustig onderuit. Vergeet het maar. In verband met een activiteit later in het seizoen word ik opgetrommeld om aanwezig te zijn bij de opening van een fototentoonstelling deze morgen en een afsluiting morgenmiddag. Het kan er nog net tussenin: om 14.30 heb ik een rondwandeling door Scheveningen tot ca. 17.00 uur. Vervolgens voor 24 april een verzoek om aanwezig te zijn bij een Algemene Bijeenkomst met betrekking Havendag. Zondag heb ik voorlopig vrij en kan ik vrij gaan wandelen en kijken bij de Jaarmarkt op de boulevard. Ik hoop op zon. Prettig weekend voor iedereen. Foto: een feestje vieren op het strand. Ook dat kan in Scheveningen. Deze foto maakte ik gisteren.

Eerst de krant gelezen, daarna het blog bekeken en nu ga ik zelf wat schrijven. Niet over het weer, daar valt niet veel over te zeggen: het is grijs, af en toe wat regen en misschien later de zon. Weer of geen weer… straks gaan we naar de tuin: rabarber plukken, daarna boodschappen en daarna, als het weer het toelaat, even polderen. En verder… werken voor mijn stichting en mij voorbereiden op de vakantie. Zondag jaarmarkt op de boulevard. Morgen, dan gaan Annemiek met Marlies ‘statten’. Het woord ‘statten’ staat niet in het woordenboek; zal wel plaatselijk zijn, maar het betekent naar de stad gaan om te winkelen. Ik maak die dag een wandeling door Scheveningen met ongeveer twintig mensen van elders. Foto: het is wel een steile klim naar boven, maar bij het Scheveningse Vrouwtje kan je het strand en de zee zien.

Als ik ’s morgens de krant uit de briebox haal, loop is al langzaam lopend koppensnellend in de krant terug naar mijn woonverblijf. Deze morgen schoot ik echt in de lach. Op de voorpagina van de Haagsche Courant staat met grote letters het volgende ”Akkoord kost meer tijd” en de volgende kop met iets kleiner letters luidde: “Vorstin krijgt slappe lach”; je hoeft geen Hagenees te zijn om daarvan de humor in te zien. Na zeven weken ploeteren in het Catshuis en na zeven weken radiostilte moeten we nog steeds wachten op het rapport van een bezuinigingsoverleg. Hilarisch, maar waar. Foto: Het Scheveningse boegbeeld op de nieuwe boulevard.

Een vrolijke goede morgen: een vrolijke goedemorgen maakt van de nieuwe dag een feest. De wind zit in de goede hoek en de zon verschijnt ter kimme. Alvast een goed begin van de dag. Gisteren was het hier echt rot weer. Niet alleen dat het regende – daar heb ik niet zo een hekel aan – maar die snijdende ijskoude wind maakte van de dag een ware winterdag. Met een gevoelstemperatuur stonden we in onze voorjaarsoutfit te wachten op de officiële herplaatsing van het Scheveningse Vrouwtje. Daarna direct weer terug naar de Oude Kerk, waar een hartverwarmertje  op ons stond te wachten. Dat maakte ook de monden los over de vernieuwing van de boulevard en van Scheveningen. Voor velen is de renaissance van Scheveningen begonnen, voor anderen een afscheid van een steeds verder wegglijdend verleden. Wie niet vooruit wil, komt ook geen stap verder. Foto: en daar verscheen ze dan.

Het heeft hier niet gevroren. De temperatuur is nu 4,3 graden boven nul. Het heeft hier ook (nog) niet geregend. De zon schijnt schimmig door een dun wolkendek. De wind komt uit het zuiden, Misschien windkracht 3. Vanmiddag wordt het Scheveningse Vrouwtje officieel op haar nieuw standplaats op de nieuwe boulevard verwelkomd en zal worden toegezongen door het Schevenings Vissersvrouwenkoor. Ik maakte gisteravond om 20.33 uur de bijgevoegd foto van Den Haag.

Er hangen nog wat wolken, maar de zon schijnt mijn kamertje binnen. Een goed begin van de dag, als de zon tegen je lacht. Annemiek is al bezig met de voorbereidingen voor de vakantie. Ik wacht nog even: ik pak mijn koffer pas in vlak voor ik vertrek en het vertrek komt pas over een paar weken. De zon in Turkije moet eerst nog wat opwarmen. Begin mei is het zover. Gisteren scheen de zon wel uitbundig, maar met een straffe wind uit het noorden was het niet aangenaam vertoeven op de boulevard. Uit de wind was het heerlijk. Foto: de laatste zonnenstralen over de stad. Vaak een fantastisch mooi gezicht. 

Snelweg A12 tussen Voorburg en Zoetermeer is vandaag jarig. Dan is het precies 75 jaar geleden, dat deze weg feestelijk in gebruik werd genomen. Het was de eerste snelweg in Nederland en de eerste in Europa met een vluchtstrook. Via deze weg kunt u snel Scheveningen bereiken. Maar vanuit België is dat niet de aangewezen weg. Dan  kunt u vanaf Rotterdam beter de A13 nemen. Hoe dan ook: Scheveningen moet u gezien hebben al is het maar eens in uw leven. Één maal gezien en u komt ongetwijfeld terug. Welkom in Scheveningen, maar niet allemaal tegelijk.Ik wens u een fijne dag. Foto: Toevallige passanten, maar niet toevallig buitenlanders.

Het Scheveningse Vrouwtje, met recht het boegbeeld van Scheveningen, verhuist 17 april 2012 naar de nieuwe boulevard. Zij heeft haar tijdelijke standplaats bij de Oude Kerk al verlaten en vertoeft nu ergens anders om a.s. dinsdag weer fris en monter het middelpunt te zijn van de feestelijke verhuizing naar haar nieuwe standplaats op de nieuwe Scheveningse boulevard. Weer een stap dichter bij de voltooiing van de nieuwe Scheveningse boulevard. Foto: Het oude centrum vanaf de nieuwe boulevard.

Ik zag eventjes de zon vanmorgen. Nu drijven er wat wolken langs de horizont. Zullen die wolken voorbijdrijven en krijgen we net zo een mooie dag als de afgelopen twee dagen? De temperatuur buiten is al acht graden. Vandaag vrij en dus boodschappendag en vaak ook polderen, als de zon meewerkt. Afwachten maar. De dag begint pas. Ik wens iedereen een mooie en droge en misschien zonnige dag. Foto: de vos van eergisteren.

De dag begint met zon en boven de stad met een lichte nevel. Vrijwel geen wind. Gisteren ben ik niet naar de vergadering geweest; ik vind zoiets als: de kudde loopt achter de belhamel aan. Ik ben nu eenmaal geen kuddedier en geen schaap. Wel heb is gisteren in de middag van het mooie weer genoten. Vandaag marktdag. Verder zien we wel hoe de dag verloopt. Over drie weken begint de vakantie. Voor die tijd nog wat aan de tuin doen. Onkruid wieden en de grond met antiworteldoek afdekken. Vorig jaar had ik dat niet gedaan en toen ik thuiskwam lag mijn tuin als een groen tapijt bij: allemaal onkruid, dat zelfs de ingezaaide groente overwoekerd had. Dat zal me dit jaar niet gebeuren. Foto van de dag: op één stam twee kleuren, gewoon ergens in een voortuintje.

De zon is er al vroeg bij. Voor vandaag heb ik nog geen bijzondere dingen gepland. Dat zal wel wat administratie, opruimen en bloggen zijn. Maar natuurlijk wel mijn ommetje Scheveningen. Maar dat is de dagelijkse gang van zaken. Want de hele dag binnen achter de geraniums is niets voor. Wandelen betekent voor mij ook vaak babbelen. Altijd kom ik wel bekenden tegen en dan worden de dagelijkse beslommeringen opnieuw besproken. Vanavond is er een bijeenkomst in het complex. Daar ga ik niet heen. Ik houd niet van dat soort bijeenkomsten, waar slechts een paar mensen vertellen, wat je moet doen, terwijl zij zelf niet eens weten waarover zij praten. Nee hoor, niets voor mij. Overleg is goed, maar het moet wel van twee kanten komen. Voor iedereen een fijne dag. En de foto? Ik weet het nog niet, maar zeker geen sombere. Kampen aan de IJssel.

De reis naar Noord-Holland gisteren begon met regen. De ruitenwisser aan tot aan bestemming en terug op nieuw de ruitenwisser aan tot thuiskomst. Geen bollenveld gezien. Gelukkig wordt het vandaag wat beter: in de loop van de dag. Nu is het nog grijs, maar het begint te klaren. Tijd voor wat dingen binnenshuis. Een computerprobleempje oplossen en dergelijke kleine dingen, die soms wel eens meer tijd in gaan nemen dan vooraf was ingepland. We wachten maar af. Het plein is weer schoon van marktkramen. De lift doet het al drie dagen niet. Pech voor marktkooplui en pech voor de bewoners van de paarse lift, die ook onze lift is. Foto: het zijn niet de meest geliefde vogels, maar ze zijn wel mooi: de ekster.

Paasmaandag. Ook in België een feestdag. Het belooft geen zonnige dag te worden in Holland. Regenvoorspelling. Toch moeten we er vandaag even uit… naar Noord-Holland. Onze zwager is morgen jarig, maar viert het vandaag. Even wat kilometers maken: honderd heen en honderd terug. En onderweg toch ook nog even van de bollenvelden genieten. Gezien de werkdag morgen voor mijn zwager - hij is komkommerkweker en moet al vroeg aan de pluk, misschien zelfs van ook – viert hij zijn verjaardag vandaag. Door de regen zal het niet zo druk zijn op de weg. Veel toeristen zullen vandaag al huiswaarts gaan. Maar dat is naar het oosten en wij gaan naar het noorden. We zijn weer op tijd terug: we gaan vroeg, zo omstreeks een uur of twaalf op de koffie. Nog een prettige dag voor iedereen. Foto: gisteren paaszondag boven het Kurhaus.

Wat hebben mandarijntjes en een banaan nu met Pasen te maken? Niets natuurlijk, maar ik werd er vrolijk van. En daarom kom ik u allereerst een vrolijk en zalig Paasfeest wensen. De lucht bestaat vanmorgen uit twee delen: een donker deel en een zonnig deel. Dat donkere deel gaat langzaam aan mij voorbij, maar het zonnige komt steeds naderbij. Vrolijk Paasfeest dus. Dadelijk gaan we aan de maaltijd met natuurlijk een paasei er bij. En de rest van de dag vieren we vrolijk Paasfeest met een hapje en een drankje, een wandeling over de boulevard. Dat hoort erbij: het is vrolijk Paasfeest. De foto: ’s morgens eten we altijd een banaan. Er lagen vandaag toevallig wat mandarijntjes op tafel. Achteloos legde ik de banaan erbij. Toen zag ik ineens die kleurencombinatie en legde die vast. Een vrolijk plaatje bij een vrolijk Paasfeest.

Paaszaterdag. Om twaalf uur beieren de Paasklokken en kan het Paasfeest beginnen. De vastentrommeltjes mogen geopend worden. Ja, zo was het vroeger. Maar vroeger is verleden tijd. Nu wordt Pasen heel anders beleefd. Nu is Pasen de opening van een nieuw seizoen. Afscheid van de winter. Misschien nog af en toe een sneeuwbuitje: aprilletje zoet geeft nog wel eens een witte hoed. Maar verder. De vakanties zijn of worden gepland en we zien met verlangen uit naar de realisatie daarvan. Over vier weken zijn wij er weer tussen uit: Turkije roept: merhaba en hos geldeniz. Ik wens iedereen gezellig en gezegend Paasfeest. Ja,…ik ben nog van de oude stempel. Foto: niet mijn huisje, maar wel een droomhuisje.

Vandaag Goede Vrijdag. De dag begint met zonneschijn en witte daken. Het heeft vannacht iets gevroren, maar bij mij wijst de buitenthermometer nu al zes graden boven nul aan. Toen ik opstond en de zon nog niet zichtbaar, was het plus 2,7 graden. Maar wat dichter bij de grond witte daken. Voor een aantal mensen zal het wel ruitenkrabben worden. Morgen, eerste en tweede Paasdag is er markt bij ons op het plein. Voor de kooplui hopelijk zon: als er geen zon komt, is het koukleumen op het plein. Straks even boodschappen doen met Annemiek en onze dochter Marlies. Morgen Paasdiner bij haar thuis. Vandaag opent ook het VVV-kantoor zijn deuren weer op de Pier. Ik wens iedereen mooie en gezellige Paasdagen. Foto: de ooievaars staan weer klaar om paasbabies te bezorgen.

We zijn weer terug van even weggeweest. We hebben genoten van twee mooie dagen in de omgeving van Epe, een plaats in de Veluwe. Wilde dieren hebben we daar niet ontmoet; geen herten of reeën. Ja, toch wel herten in een hertenpark, maar dat waren wel heel tamme herten. En we hebben één haas gespot; die wilde de weg oversteken, maar moest iedere keer weer wachten op een passerende auto. Uiteindelijk lukte het hem toch om aan de overkant van de weg te komen. Als paashaas kan hij nu nog optreden. Het was bladstil en zelfs de IJssel leek niet te stromen. Één minpuntje: het diner in het hotel was niet erg verrassend. Verrassend was wel dat de patatten niet in een schaal, maar in een puntzakje werden geserveerd… het wat geen lopend buffet. Foto: Elburg, een rustiek plaatsje in Gelderland.

De dag begint met een rozige streep aan de horizont. De ronde van Vlaanderen is ondanks de vele kritiek toch een mooie en spannende strijd geworden met als winnaar – je zou haast zeggen ‘wie anders?’ –  de Vlaamse kei Tom Boonen.
De nieuwe boulevard van Scheveningen lag gisteren te blinken onder de zon. Ik vind hem ongelooflijk mooi geworden. Nu nog wachten op de finishing touch: straatmeubilair en dergelijke belangrijke onderdelen. Foto: een deel van de nieuwe boulevard.