Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
19-08-2012
wat frisse lucht happen
Ver was het niet, maar wel heet. Wat heet heet. De mussen vielen dood van het dak. Ik heb het zelf nooit gezien, maar als het erg warm weet is, zeggen ze dat weleens. Ver was het ook niet. Slechts een paar stappen vanaf onze voordeur ruik je de zonnebrandcrèmes al en soms zelfs het bruin verbrande vlees, als het al niet overwoekerd was door tatoos, die tegenwoordig zo in zijn. In ieder geval was het gisteren een hete dag en zal het vandaag nog heter zijn; een hete dag waarop veel bezoekers naar de kust zullen komen om wat frisse lucht te happen. Soms worden de gemoederen wel eens te veel verhit en moet de bereden politie in actie komen, zoals op de foto, die ik gisteravond maakte, te zien is.
Ik wens iedereen een verstandig ingevulde dag. Geniet van de zon en het leven. Misschien wordt ons morgen weer zo een dag, maar dan wat frisser, gegeven.
We hebben het gewild. Nu hebben we het. Nu puffen in de hitte. We willen in de schaduw zitten van lommerrijke bomen, waar de zon niet kan komen. Of zitten aan het strand; de voeten in het natte zand. In de koelkast als het even kon: daar is het fris, daar is geen zon.
Ik wens u een fijne lommerrijke dag.
Foto: Is er geen strand, dan misschien een vijver.
Vandaag 17 augustus. De naamdag van Judith. De wonderschone vrouw, die Holofernes zijn hoofd afhakte, waardoor het beleg van de stad Betulia beeindigd werd. Verhaal in het ‘bijbelse’ Boek Judith. Jutte is de koosnaam voor Judith. In de middeleeuwen werd deze dag feestelijk gevierd: Sint Juttemis. Tegenwoordig gebruiken we die naam in de vorm van : Sint Juttemis als de kalveren op het ijs dansen. Met Sint Juttemis wordt dan bedoeld: nooit. Lees het boek Judith voor meer informatie. Er bestaan nog andere verklaringen, maar deze vind ik wel erg spannend. Alsof het dit jaar nooit zou gebeuren. Nu net met St. Juttemis beginnen warmste dagen van deze zomer: alsof ze nooit zouden komen. Geniet van de komende dagen, maar pas op voor verbranding en drink veel water of frisdrank, maar niet in de vorm van bier of andere alcoholische dranken. Foto: niet bloederig maar bloemig
Het is stil op het blog: vakantieperiode. Sommige mensen schrijven nog steeds vacantie, maar dat is al meer dan17 jaar foutief. Zo zijn er ook nog steeds mensen, die buro en kado schrijven, maar ook dat is een foutieve schrijfwijze. Maar het was niet alleen stil op het blog; ook op de tribune was het stil bij de Nederlanders, die waren komen kijken naar hun voetbalelftal, dat in Brussel de Belgen wel even een lesje zou geven. Maar dat viel anders uit: het Belgische elftal won verdiend met 4-2 van het Nederlandse elftal. Proficiat aan het Belgisch team. Het weer was stil: het verwachte onheil van stortbuien en zwaar onweer over het hele land resulteerde in een plaatselijk ongemak. Wel even een kentering naar tijdelijk wat minder warm. Gelukkig: vandaag kan ik misschien even een frisse neus halen: in het vervolg van de week wordt het tropisch warm(voorspelling). Toch ben ik gisteren, ondanks de hitte, even naar het Westbroekpark geweest om wat foto’s van vlinders te maken. Maar ik heb weinig vlinders gezien. Twee keer een witje. Dus maar wat foto’s gemaakt van bloemen.
En gisteren waren ze ineens allemaal verdwenen. De rupsen hebben de Oost-Indische kers verlaten en zijn op zoek gegaan naar een goed plekje om later te ontpoppen als witjes. Een wondere natuur. De Oost-Indische kers zal zich snel herstellen en zo kunnen we op drie manieren van dit natuurverschijnsel genieten: vlinders, bloemen en een smakelijke toevoeging aan de slaschotel. De bloem van de kers is namelijk eetbaar en een zeer smakelijke toevoeging op een salade of in een slaschotel. Extra lekkere slaschotel vandaag op Moederdag, die in sommige delen van België vandaag gevierd wordt. Foto: vanaf de Pier genomen. Deze manier van voortbewegen heb ik nog niet eerder gezien.
Zo dadelijk even de auto naar de garage brengen. Zijn jaarlijkse beurt. Daarna met een geleende fiets terug naar huis, om verder aan het blog te werken. Even wachten op Annemiek, die naar de bloedcontrole is en daarna een bakkie thuis doen. Het is rustig weer en vannacht is er wat regen gevalle. Goed voor de natuur. Het aantal rupsen mindert snel, ook het aantal blaadjes aan de Oost-Indische kers, maar de bloemen blijven zitten. De overgebleven rupsen zijn flink gegroeid en zullen zich binnenkort wel gaan verpoppen. Gisteren was er weer zo een luchtspiegeling: een schip op de rede leek boven de zee te zweven: êl-bêl noemen de oud-schippers dat op Scheveningen of ook wel eil-beil. Ik heb er een foto van gemaakt, die ik hier plaats. Foto vanuit mijn huiskamer genomen.
De scholen in Zuid-Nederland zijn weer begonnen. De volgende week volgt Midden=Nederland en drie weken later Noord-Nederland. De zon schijnt mijn kamertje binnen; een beetje bleekjes en niet zo uitbundig als gisteren, maar toch vriendelijk. De augustusmaand ontpopt zich als een zonnezomermaand. Het is de laatste week van de vakantie in ons gebied en dat is al weer te merken: de kinderen beginnen zich voor te bereiden op het nieuwe schooljaar. Spulletjes kopen voor school staat nu hoog op het verlanglijstje. In de winkelcentra zal het wel druk worden. De nieuwe schooloutfit moet wel opvallend zijn. Het hoort er allemaal bij. Vroeger gingen ook wij met nieuwe kleren het nieuwe schooljaar in. Niet zo uitbundig als tegenwoordig. Maar je moest toch wel goed voor de dag komen bij je nieuwe schoolmeester. De eerste klap is ook daar een daalder waard. Foto: een simpele distel met wat extra glans; een gratis juweeltje als geschenk van moeder natuur.
In de nacht, als ik even wakker lig, luister ik altijd even naar BNR-radio. Een radiozender, die regelmatig interviews met bekende mensen uitzend en deze een aantal malen herhaald. De actualiteit is dan ook niet alles. Omdat de interviews vaker worden uitgezonden worden ook de gemaakte fouten iedere keer herhaald. Irritant. Zo zegt Minister Edith Ingeborg Schippers, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, dat zij het plan om het aantal lesuren gym van 2 uur te verhogen met 1/3 van twee naar drie uur van harte ondersteunt. Klopt dat eigenlijk wel. Is een verhoging van 2 naar 3 een verhoging van 33,3333%? Volgens mij is een verhoging van 33.33% veertig minuten en zou ik dan uitkomen op 2uur en veertig minuten. Kan zij niet rekenen of schudde ze dat maar even losjes uit de mouw. Zij had moeten zeggen 50%; dan worden de twee uur drie uur. Beste minister: zo creëer je een gat in de begroting en die moet dan een volgend kabinet weer oplossen. Foei. Foto: drukte vóór het vuurwerk.
Een koolwitje heeft mijn Oost-Indische kers uitgekozen als kraamkamer voor haar nageslacht. Hoe ze dat gedaan heeft is een raadsel. Ik heb hier op ons vluchtbalkon, dat wordt opgesierd door een aantal verschillende soorten planten, nog nooit een koolwitje gezien. De Oost-Indische kers zelf heb ik ingezaaid. Toch zitten er heel wat rupsen te genieten en te smullen van de rand van het blad van de Oost-Indische kers. Zij doen niet veel schade; dus bestrijd ik ze niet. We hebben toch al zo weinig vlinders dit jaar. Misschien overleven zij het en komen volgend jaar mijn bloemen weer bezoeken. Ik heb er wel even een foto van gemaakt.
Het is zomer, voorwaar. Vandaag zomer zoals ik dat wens. Niet te heet, niet te veel wind, weer voor de tuin. Gisteren heb ik nog een aantal jonge prinsesseboonplantjes kunnen krijgen; geen stam, maar stokbonen. Die gaan we vanmorgen planten. We zeg ik, want Annemiek gaat ook mee naar de tuin om van het mooie weer te genieten. Het huis ziet er netjes uit, de zon lokt, wat houd ons tegen. Foto: Natuurlijk in de mooie polder weer wat foto’s genomen.
Vandaag wat later dan op andere dagen. Het was gisteren een gezellige dag. Niet te druk maar wel erg gespreid over de hele dag. Van vroeg in de ochtend tot ongeveer 23.00 uur in de avond. 77 is dan ook heel wat. Maar stoppen doen we nog niet, als het aan ons ligt. Maar we weten allemaal dat we de tijd niet in eigen hand hebben. Vandaag zijn we er en morgen hopen we er weer te mogen zijn. Daarom proberen we van iedere dag, die ons gegeven is, te genieten. Carpe diem; pluk de dag. Ik wens iedereen een fijne dag: pluk de dag: de zon schijnt en wie weet krijgen we nog een mooie nazomer. Vandaag, morgen en overmorgen, ’s avonds vuurwerk op Scheveningen. Vuurwerk vanaf een platform in zee. Pluk de sterren uit de hemel en geniet van een mooie dag. Foto: Annemiek werd wel in de bloemetjes gezet.
Een paar dagen geleden maakte ik nieuwe foto’s van Annemiek. Vandaag 08-08-2012 wordt ze jarig om 10.30 uur. Natuurlijk heb ik haar al eerder gefeliciteerd met zeven kussen. Vroeger, maar dat is al heel lang geleden kusten wij elkaar bij verjaardagen het aantal keren van de verjaring. Maar tegenwoordig hebben we daar dagwerk aan en hebben het maar ingekort tot het eerste getal van het aantal jaren. De zon schijnt en dat lijkt een goed begin van de nieuwe dag. Als we het maar droog houden vandaag en de keeltjes gesmeerd. Als plaatje vandaag de dubbel zeven jarige Annemiek.
Voor de tuinen is het niet zo een goed weer dit jaar. Mijn bonen doen het niet en de aardappelen liggen te rotten in de drassige grond. Maar het onkruid groeit welig. Ik heb nog wat bonen in een kistje gelegd in de hoop dat ik in het najaar toch nog wat verse groente van de tuin heb. Volgende week wil ik ze uitplanten en wie weet. Zonnig weer in het najaar maakt misschien nog iets goed. In de sloten zwemmen weer veel ganzen. Dat schijnt wel gelukt te zijn. Ook in de duinen waar het wemelt van de konijnen. Dat zal wel eens kunnen betekenen, dat we het volgende jaar weer wat meer vossen hebben. Op de foto geen vos, geen konijn, maar een jonge nijlgans. Prettige dag.
De zon zit weer achter het wooncomplex, dat in het oosten ligt. De zon kan ik nu een tijdje niet zien opkomen. De nachten worden weer langer en de dagen korter. Je begint het nu echt te merken. Over een paar weken zien we de zon weer aan de horizon. Het heeft hier vannacht geregend. De daken en straten zijn nat. Gisteren was het stil in Scheveningen. Er was volop (betaalde) parkeerplaats. Ik ben even naar de duinrand en het Westbroekpark geweest: ik wilde vlinders fotograferen. Maar veel vlinders heb ik dit jaar nog niet gezien. Tijdens mijn wandeling slechts drie gezien. De hele zomer waren er al zo weinig vlinders. Te nat. Ze verschuilen zich. Ze zijn bang om nat te worden en een parapluutje hebben ze niet. Ik wens iedereen een fijne maandag en een goed beging van de nieuwe week. Foto: ik zag de kleine vos, het witje en de gehakkelde aurelia. Hier de kleine vos.
In de Nieuwe Scheveningse Bosjes hebben de bezetters in WOII bunkers gebouwd of anders gezegd laten bouwen. De naam van die bouwer wordt in Scheveningen niet meer genoemd. Geen plein, geen straat draagt zijn naam. De Stichting Atlantikwall Museum Scheveningen heeft toestemming om zo een oude bunker uit te graven. Niet als herinnering aan de naam van de bouwer, maar als een herinnering aan die afschuwelijke oorlog en als waarschuwing voor wat ons opnieuw zou kunnen overkomen. Vandaag is er een open dag in een al eerder uitgegraven bunker. Er liggen in Scheveningen nog veel van die bunkers: in de duinen en de bossen, maar ook een verscholen in het groen en gebruikt als onderbouw van een zeer moderne woning. Foto: de bunker, die nu uitgegraven wordt en later een bijzondere bestemming krijgt.
Zaterdag, 4 augustus. Augustus was lang bij ons de feestmaand. We begonnen met de verjaardag van een van mijn zusjes, daarna volgde de verjaardag van mijn jongste broer, vervolgens mijn oudste zus en Annemiek, daarna mijn schoonvader en tenslotte mijn moeder. Nu zijn er nog drie over. Ieder viert nu zijn/haar verjaardag in eigen kring. We sturen elkaar een kaartje als teken van leven of soms vergeten wij dat zelfs nog. Onze familieband in niet zo sterk. Gisteren hebben we weer genoten van een avontuurlijke tocht door een ander gebied van onze provincie. We kwamen bij Braassemermeer, Alphen aan de Rijn, Woubrugge, Groenendijk, Leiden en via Voorschoten weer op huis aan. Een mooie tocht soms langs hele smalle weggetjes, waar je elkaar niet kon passeren. Foto: Zuid-Holland heeft naast zijn groene weiden ook korenvelden in de weidsheid van zijn vlakke land.
Gisteren was het een dag van kletsen en weinig werken. Marktdag in Scheveningen. Kennissen ontmoeten en dan aan de praat, waar geen einde aan lijkt te komen. Even een boodschap doen en je komt ongetwijfeld wel weer iemand tegen; zo iemand als een kennis die je toevallig kent. Gisteren liep ik een bloggenoot van het seniorennet tegen het lijf. Een echte Scheveningse, die niet meer in Scheveningen woont, maar wel bijna wekelijks de Scheveningse markt bezoekt en toevallig deze keer op het moment, dat ik ook op de markt stond bij dezelfde kraam, waar zij en haar man even later ook aansloten. Ik herkende haar in eerste instantie niet en gaf haar een andere naam, maar dat corrigeerde ze als snel. De kleurspoeling was er uit en nu zag ik haar in ware gedaante. Op een geven moment stonden alleen wij bij de kraam, haar aanhang was verdwenen en stond ergens verderop op de markt. Ik ging naar huis en had weer een nieuw verhaal aan Annemiek te vertellen. Foto: de sloep van eergisteren.
Gisteren. Het werd toch een volle en goed bestede dag. In de morgen de perkjes rondom de bomen kuisen en om 13.00 uur met de auto naar Warmond om daar in te stappen in een sloep voor een tocht over de Kaag en een avontuurlijke toch door Leiden. Onze vriend kent de weg op het water nog beter dan de weg over land. Zodoende kwamen we op plekjes waar de rondvaartboten niet kunnen komen. Spannend en avontuurlijk. Dat allemaal bij een zomerse temperatuur en een prachtige Hollandse wolkenhemel. Niet zonverbrand, maar wel met een extra portie vitamnine D weer terug naar Warmond en huis.Foto: vanuit de sloep genomen, maar dat is wel duidelijk te zien ook.
Vandaag is de nieuwe maand begonnen: de oogstmaand, augustus. Met een helder hemel, zon en weinig wind. Weer om van te genieten. Op het strand en op het water. Als het ook vanmiddag zo mooi weer is gaan we met een vriend in zijn motorsloep varen over de Kagerplassen. Genieten van Hollands midden maar nu gezien vanaf het water. Voor Annemiek een fijne verpozing, rust en frisse lucht. Natuurlijk gaat de camera mee. In de middag: mooie Hollandse luchten over een weids landschap. Foto: tijdens een korte wandeling kwam ik de atalantavlinder tegen. Een vlinder, die net als veel vogels, trekt van het zuiden naar het noorden en in de herfst andersom
Gisteren was een vrij saaie dag. Ik weet niet eens meer wat ik gedaan heb. In de ochtend wat herfstchrysanten geplant: dat was een half uurtje werk, In de middag wat onkruid gewied en uitlopers van een paar bomen verwijderd: dat was ongeveer een uurtje werk. Voorbereiding, want morgen gaan een buurman/vrijwilliger en ik de perkjes rondom de bomen in de straat aan de andere kant van ons appartement schonen, zodat het ook daar er weer een beetje vriendelijker uitziet. Onverzorgde pleinen en straten komen onvriendelijk over en hebben een negatieve uitstraling. Daar probeert de stichting ZOS(Zicht op Scheveningen) een positieve wending aan te geven. Voorbijganger reageren erg positief op dat werk. Zo positief zelfs, dat iemand een schoffel heeft meegenomen en (nog) niet heet teruggebracht. Die gaat zeker zijn eigen tuintje onkruidvrij maken. Foto: Annemiek in "t Woudt houdt van rust en zit hier in alle rust de omgeving vast te leggen voor haar eigen blog.