Waar zat het probleem? Ik ben al bijna een uur aan het zoeken geweest: mijn muis deed het niet. Tot ik uiteindelijke onder op de muis een zwart knopje zag zitten met daarnaast in minuscule lettertjes de tekst contact. En toen ik dat indrukte gebeurde er nog niets. Maar eindelijk na wat langer indrukken liep de muis weer over het bureaublad.
Gisteravond laat maakte ik bijgevoegde foto. Alleen maar stilte en licht. Geen verkeer meer. En toen dacht: stilte en rust en licht in alle harten. Alle neuzen dezelfde kant uit. En nu de schouders er onder. Dan zou het best een heel voorspoedig  2012 kunnen worden.

IK WENS U…klik nu op de foto

We zijn alweer de laatste vrijdag van het jaar. En morgen zeggen wij het oude jaar vaarwel. Het zal wel even knallen. Er is veel vuurwerk nu al verkocht en al illegaal de lucht ingegaan. En morgen wordt er al vroeg begonnen met het legaal afschieten van het goedgekeurde vuurwerk. Maar er is in Holland veel gevaarlijk en daarom verboden vuurwerk verkocht. Op het strand zijn al duizenden pallets opgestapeld en daar zal onder het toeziend oog van politie en brandweer op klokslag twaalf uur morgen de brand in worden gestoken. Één vuurberg op het zuiderstrand en een nog grotere op het noorderstrand. En zo gaan we in Scheveningen het nieuwe jaar in. Zondag weer de Unox-nieuwjaarsduik in het koude Noordzeewater. Wij blijven veilig thuis en als het mooi weer is kijken we vanaf ons balkon naar het grootste vuurwerk van het jaar. Foto: nu nog geen vuurwerk, maar de beste wensen voor een mooi en veilig oudjaar en een voorspoedig nieuw jaar.

Gisteren: pats boem. Een grote lichtflits in mijn kamertje. Badkamerlicht uit, slaapkamerlicht uit en ook in mijn werkkamertje licht uit. Wat nou weer. Kijken in de meterkast en ja hoor, daar is een schakelaar omgesprongen. Schakelaar weer in de goede stand en weer licht. Maar je schrikt er wel even van. In ieder geval heb ik weer licht, maar moet in mijn werkkamertje een lamp vervangen. Ik zal vandaag maar even op zoek gaan, waar ik al die reservelampen opgeborgen heb en of de goede er bij zit. Foto: goede wensen voor de komende dagen.

Ik was u niet vergeten, maar heb eerst even een tijdje zitten surfen op het internet. Gisteren tijdens mijn middagwandeling even stilgestaan bij de boom, waar altijd veel getsjilp is van de mussen. In die boom heeft de eigenares van die boom voederbakjes opgehangen. En daar wordt door de mussen graag gebruik van gemaakt. Ik sta er vaak te kijken, maar gisteren heb ik er ook een aantal foto’s van gemaakt. Mussen en spreeuwen: dat zijn de vogels waar ik het meest mee heb. Ik weet niet waarom, maar zij amuseren mij altijd. Foto: de voederbakjes met mussen

Ik heb me niet verslapen; ik ben niet met mijn verkeerde been uit bed gestapt. Annemiek had wat probleempjes met haar computer en die moest ik eerst oplossen. Vandaar. Dat ik nu aan de late kant ben.
Je zou het niet verwachten; maar toen ik gistermiddag een ommetje maakte, zag ik in een tuin zowaar sneeuwklokjes staan: het is eind 2011. De natuur is toch wel echt van streek. Nog geen sneeuw, zelfs nog geen vorst gezien en daar zijn de sneeuwklokjes al: voorboden van de lente. Het kan niet gekker met het weer. Gisteren en eergisteren bijna zomerweer: goed, de temperatuur was nog niet zo hoog (alhoewel: wel voor de tijd van het jaar) 8 tot 10 graden in de plus.
Ik heb er een foto van gemaakt: anders gelooft u mij misschien niet.

Een dag om bij te komen of een dag van voortzetting van de kerstgedachte. In ieder geval voor een groot deel van Europa nog een vrije dag. Een dag van de restjes, een dag van visites. Een dag van ontspanning en misschien nog een dag van een korte vakantie tot nieuw jaar. Want het nieuwe jaar komt nu al om het hoekje gluren. Kerstbomen worden al weer afgetuigd en door de jeugd verzameld voor het grote vreugdevuur van het afscheid van het oude en een welkomsgroet voor het nieuwe jaar. Buiten Europa wordt bijna nergens twee kerstdag als een officiële feestdag gevierd. Daar gaan de mensen gewoon weer aan het werk.Wij genieten nog even na van onze groene kerst. Voor iedereen een heel fijne dag. Foto: een dag voor een wandeling langs het strand om die extra pondjes een halt toe te roepen.

EEN ZALIG, FEESTELIJK EN VREDEVOL KERSTFEEST

En op de laatste dag vóór Kerstmis vierden we Kerstavond met een feestelijk maal. En dan om 00.00 uur naar de kerk, naar de nachtmis. De eerste mis( er waren er drie achter elkaar) was dan de meerstemmig gezongen feestmis, gevolgd door samenzang in de twee volgende korte missen. En daarna naar huis voor de feestelijke kerstborrel. Zo ging het vroeger, veertig jaar geleden. En nog vroeger: dan praten we echt over al lang vergeten geschiedenis, slechts herinneringen. Daarover heb ik vorig jaar al verteld. Maar nu vieren wij opnieuw kerstfeest: misschien wat minder kerks, maar toch blijft iets van het oude bestaan: vrede en licht. En dat wens ik u toe op deze bijzondere dag.

Gisteren werd een helikopter ingezet om het puin van het door brand verwoeste piereiland te verwijderen. Het eiland moet weer opgeknapt worden, maar daar voor moeten eerst de restanten van de verbrande opbouw weg. Dat kan niet via trucks verwijderd worden. Het zou wel kunnen, maar de gemeente heeft geen vergunning verleend om dit via het strand te laten doen. Dan maar door de lucht en zo worden door een helikopter duizenden kilos puin overgevlogen naar een bergingsvaartuig en dan via de haven verder getransporteerd. Op bijgaand foto: de Piertoren, het verbrande piereiland, de helikopter en het bergingsvaartuig.

Vandaag de laatste dag van de herfst. Morgen begint de winter. De langste nacht is al weer voorbij en de dagen beginnen weer te lengen. En ‘als de dagen lengen, gaat de winter strengen’ zegt een oud spreekwoord. Dat geldt in ieder geval niet voor de komende dagen: de temperaturen blijven aan de hoge kant. Een witte kerst zit er hier in het westen van het land niet in. Eerder een groene kerst. De geraniums staan buiten nog in bloei en zetten zelfs nieuwe knoppen. En op sommige plaatsen zie je de heesters al weer uitlopen. De laatste kerstinkopen worden nog even snel gedaan. De kerstboom staat er al versierd bij te pronken. En de kerstboomverkopers doen hun kerstbomen met hoge kortingen van de hand. Voor hen was het een slecht seizoen. Door de vele regen was de afname van kerstbomen laag. Wat het ook zij, de kerst is nabij. Voor iedereen fijne feestdagen. Foto: vrolijke kerstmuzikanten in Scheveningen.

De nachten worden korter, maar het is nog aardedonker buiten; het lijkt wel alsof de straatverlichting is uitgevallen. Het duurt nog ruim een half uur voor de zon opkomt. Toch heb ik al ontbeten en de krant gelezen. Vandaag komt onze dochter thuis van vakantie in Mexico en vanavond hebben we weer een algemene ledenvergadering. De laatste van dit jaar. Gelukkig maar. We hebben al genoeg van dat soort (ruzie)vergaderingen gehad. Waar twee Hollanders bijeen zijn, zijn er twee meningen. Wij wonen hier met ongeveer zeshonderd mensen, van wie het merendeel Hollander is. Dus heel veel verschillende meningen. Maar misschien valt het een keer mee of gaat de vergadering wegens gebrek aan quorum niet door. Dan ruziën we verder in het nieuwe jaar. Ik wens u in ieder geval een rustige dag en een fijn vervolg van de laatste week voor Kerstmis. Foto: de boulevard bij kerstlicht

3 halen 5 betalen. U leest het goed. In de drie kranten, die vanmorgen las, stond deze aanbieding met grote kopen in de krant. Is het een reclamestunt van Dirk, Bas en Digros? Expres verkeerd zetten om zo aandacht te trekken? Of lezen de mensen de kranten niet en gaan ze naar de betreffende kruideniers om daar 5 te halen en 3 te betalen: want dat is toch de bedoeling van deze adverteerders? Ik hoop maar voor die mensen, dat de meisjes achter de kassa goed geïnformeerd zijn en ook de computer de fout niet maakt. Vandaag maar niet naar Dirk, Bas en Digros. Je weet maar nooit. Ik wens iedereen een prettige week en een vrolijk gezellig zalig kerstfeest.

Rorate caeli desuper
et nubes pluant Justum.
Vandaag zondag Rorate. Deze poëtische aankondiging van Jesaja wordt vandaag in de katholieke kerk als intro gezongen of gelezen bij de iedere mis. “Dauwt, hemelen, van boven en laat de wolken de rechtvaardige regenen.” Het is bijna kerstmis. Voor veel mensen is kerstmis een midwinterfeest. Voor de christenen het gekerstende winterfeest, de dag waarop herdacht wordt dat het kindje Jezus geboren is. En dat is een dag van vreugde en mag best feestelijk gevierd worden. Rorate was al een feestelijke dag in de katholieke liturgie. De kleine vasten, zoals de advent ook wel eens genoemd wordt, werd even onderbroken en dat werd duidelijk gemaakt in de liturgie: de liturgische kleding was roze in plaats van paars. Maar wie weet deze dingen nog. Ik wens iedereen een heel fijne zondag. Foto: gisteren zong een Dickens-koor kerstliederen in de Keizerstraat, Scheveningen.

De straten zijn droog; er waait een straffe wind; de buitentemperatuur is 6,5 graden. We moeten nog even wachten op de zon, die vandaag omstreeks kwart voor acht zal opkomen. Een mooie dag voor kerstmarkten lijkt het te worden. De lucht kleurt al iets in het oosten. Nog een week en het zal kerstfeest zijn. Vandaag een rustige dag zonder al te veel beslommeringen. De kunst-kerstboom op ons plein doet het weer. Foto: wintervuurwerk vorige week zondag op de boulevard van Scheveningen. Morgen nog zo een vuur werk.

Mijn klok/barometer staat weer te piepen en dat betekent dat er weersverandering opkomst is. Toenemende wind naar storm. Dat belooft dus wat voor vandaag. Zeker langs de kust kan de wind dan toenemen tot Bft 9. Ik vind dat weer wel mooi en spannend. Mooie golven en zware luchten. Voor andere mensen is het een ramp: die kunnen de deur niet uit. Maar dat doe ik dus wel. Heerlijk op de pier wandelen, maar je wel stevig vasthouden aan de reling. Dat ik bijna uit mijn kleren waai vind ik niet erg, maar ik moet wel aan de goede kant van de reling staan. Maar eerst de huiselijke werkzaamheden: stofzuigen, rommel opruimen en boodschappen doen hoort bij de vrijdagse werkzaamheden. Ik wens u een aangenaam weekend. Foto: storm

We hebben de twee langste nachten achter de rug; vanaf vandaag wordt de dag weer langer. We merken het nog niet zo direct, maar er zit weer beweging naar het licht toe. Tussen nu en 31 december gaat de zon negen minuten later onder. Maar bij de zonopkomst is de kentering pas op 5 januari 2012. De tijd tussen nu en dan gaat door het feestelijke karakter van de maand december erg snel. De winter begint dit jaar op 22 december(voor Nederland geldt de tijd 6.30 MET; voor België ligt dat iets anders). Het weer is herfstachtig met vlagerige wind, wisselende bewolking en regen(buien). We komen er wel door heen vandaag. Misschien komt zelfs het zonnetje nog even of een sneeuwbui. Al met al een dag met afwisseling. Vanmorgen om 10.00 uur een bespreking, omstreeks 12.00 uur komt de verwarmingsmonteur(jaarlijkse controle) en om 14.30 uur een bijeenkomst in Muzee Scheveningen. Al met al een dag vol afwisseling. Foto: de kunst-kerstboom, maar nu met ons appartementencomplex op de achtergrond.

De straten zijn nat, de daken zijn nat en onder de douche regende het ook al. Gelukkig was de regen onder de douche aanmerkelijk warmer dan de regen buiten. Maar we doen het er mee. De straten worden schoon, de daken worden schoon en ik voelde me verfrist na de warme douche. En zo beginnen we weer aan een nieuwe dag. Gisteren is op het plein voor ons appartement de kunstkerstboom van Scheveningen geplaatst. Dit jaar voor het eerst op ons plein. Met zijn blauwe gloed een opmerkelijke verschijning.

Een stormachtige zuidenwind rukt aan de vlag b bovenop het Kurhaus en laat zich fluitend horen op de galerij van ons complex. Mijn klokje annex barometer zendt regelmatig pieptonen van stormwaarschuwing. Het gaat even behoorlijk tekeer. Straks zal de storm wel luwen. Dat klokje stond ergens in de vergetelheid tussen mijn boeken, maar maakte door zijn stormgepiep wel even kenbaar, dat hij er nog steeds was. Een nog steeds trouwe makker van vele jaren her. Gisteren beloofde ik u een foto van de grote zilverreiger, die op mij stond te wachten in de omgeving van Gelderswoude. Hier is hij dan.

Goede morgen, lieve bezoeker. Vanmorgen twijfelde ik welke foto ik vandaag op het blog zou zetten: de grote zilverreiger of de wolk boven de stad Den haag. De grote zilverreiger kwam een paar jaar geleden slechts als zelden voor in Nederland. De laatste jaren iets vaker; ik had hem al een paar keer eerder gespot in de omgeving van Gelderswoude, in het Groene Hart van Holland. Maar zaterdag leek het wel of hij me stond op te wachten aan de slootkant. Uiteraard had ik mijn camera bij de hand en kon ik hem rustig fotograferen. De wolk boven Den Haag fascineerde met echter meer. Als een grote vogel gleed deze wolk door het luchtruim, terwijl de zon voorzichtig over de rand van de horizon gluurde. Dat was op 8 december van dit jaar. De keuze is dus gemaakt: vandaag de wolk en morgen misschien de zilverreiger. Ik wens iedereen een fijne dag.

Vandaag derde adventszondag. Nog twee weken en het is kerstfeest. Feest van licht en vrede. Misschien ook feest voor de kinderen? Sleetje rijden en sneeuwmannen maken in de kerstvakantie? Zoals het er nu naar uit ziet, kan dat nog wel even wachten. We lijken nu in de periode van herfststormen te zitten, maar vandaag gelukkig niet. Vanmiddag, om 17.30 uur is er wintervuurwerk boven strand en zee en dat wil ik niet missen. De regen en de wind moeten maar even in de wachtkamer. De boulevard is feestelijk versierd. Wij beginnen in huis de kerstversiering ook tevoorschijn te halen. We weten nog niet wat we allemaal gaan neerzetten. Maar wel veel licht. Dat is bovendien nog erg gezellig ook. Foto: een al wat oude foto, maar ik zal nog nieuwe maken.

De tijd gaat snel. Amper zijn de oudjaarsknallen van het jaar 2010 verstild of we staan alweer drie weken voor het oudjaar van 2011. Morgen, 11 december, is er weer wintervuurwerk op Scheveningen. Natuurlijk moet het weer een beetje meewerken. Maar er komt er nog een op 18 december. Aanvangstijd 17.30, locatie ten noorden van de Pier. Dat weet u al vast voor het geval u een uitstapje naar Scheveningen gaat maken. Het gloort een beetje in het oosten, de zon is om ongeveer 8.36 uur opgestaan. Ik denk dat hij nog onder de douche staat of zich nog moet aankleden: hij is nog niet te zien. Ik wens iedereen een heel prettige dag… met een zonnetje. Foto: de douchekraan is gesloten en de zon is verschenen.

Er hangen wat wolken in het oosten, maar het lijkt er op, dat de zon toch zijn gezicht zal laten zien. Na een paar herfststormige dagen lijkt het nu wat rustiger te worden. Geen windkracht negen meer, maar vijf of zes. Altijd nog een stevige wind, vooral als je er met de fiets op uit wil. Niet dat ik dat zal doen, maar je zult maar naar je werk of school moeten, dan is dat geen pretje. Zeker niet met tegenwind, tenzij je achterstevoren op je fiets gaat zitten: dan heb je in ieder geval de wind in de rug; maar je schiet er niet veel mee op. Ik houd het maar bij een wandeling. Geniet van de dag; het is de eerste dag van de rest van je leven. Foto: het daghet inden oosten.

Het was me het weertje wel, gisteren. Windstoten van 90 tot 100 kilometer per uur en ik stond op de pier in de luwte van het trappenhuis foto’s van de zee, en wolken te maken. Hoogwater om 13.03 uur gisteren. Vandaag begint de dag rustig met ochtendrood in het oosten, maar in de middag gaat de wind weer toenemen en wacht ons opnieuw een zware storm. Daarna zullen een paar dagen met wat rustiger weer volgen. In de middag een bijeenkomst in Muzee Scheveningen bij gelegenheid van de presentatie van het 17de boekje in de Historische Reeks, waarvan ik destijds de initiatiefnemer was, maar dat is al lang weer vergeten. De titel van het door Benny Verbaan geschreven boek is: “Vesting Scheveningen” en gaat over het dagelijkse leven in het Sperrgebiet 1943 – 1945. Foto: Storm op Scheveningen, 7 december 2011.

We beginnen de dag met een ‘Goede morgen’. De wind loeit met bijna stormkracht; de regen klettert tegen de ramen. En eergisteren heeft het kerstbomenvrouwtje dan toch nog vergunning gekregen om op ons plein kerstbomen te verkopen. De verlichting was door de vergunningverlener vergeten. Aansluiting op het openbare net was niet meer mogelijk. Maar gelukkig is dat nog op tijd geregeld kunnen worden. Nu toch nog een beetje kerstsfeer op het plein: oliebollenkraam en kerstbomen. Op de boulevard heeft de gemeente wel kerstbomen en extra feestverlichting geplaatst. Voor wie, vraag je je dan toch af. Als het donker wordt is er op de boulevard geen mens te bekennen. Maar op het plein is er altijd levendigheid van tram- en buspassagiers. Die worden niet kerstvriendelijk onthaald. Maar misschien gaat de komende weken de maan helder schijnen. Foto: wordt dit het pleinbeeld van de komende dagen?

Vandaag wat later dan gewoonlijk. Annemiek heeft gisteren de therapeutische elastische kousen gekregen, zodat de bloeddoorstroming in haar benen weer normaal kan worden en blijven. Maar zelf aantrekken is schier onmogelijk en daar kwam ik weer in het vizier. Gisteravond eerst maar uittrekken en vanmorgen weer aantrekken. Dat uittrekken ging redelijk gemakkelijk. Maar dat aantrekken is wat lastiger. De eerste kous mislukte; de handleiding is niet zo duidelijk; dus opnieuw beginnen.  Even rustig blijven en dan op mijn manier, dat had ik een beetje afgekeken toen de deskundige in het ziekenhuis. En ja hoor, dat ging goed. Nog een paar dagen oefenen, dan is het zo een beetje alsof ik mijn eigen sokken aantrek. Oefening baart kunst.  Voor iedereen een fijne dag: de Sint vertrekt en de Kerstman is al verschenen. Foto: dag, Sinterklaasje

“5 december 5 december ha dat is een blijde dag
dat arm en rijk en oud en jong weer vrolijk wezen mag
5december is de dag die vier je levenslang nog mee
want sinterklaas is jarig en dan roepen wij luid hoezee”
“Hoort wie klopt daar, kinderen.”
“Hoort, de wind waait door de bomen
hier in huis zelfs waait de wind.

Herinneringen aan vroeger.
De avond daarvoor hadden we gezongen en onze schoen met een peen voor het paard klaar gezet en soms zelfs een bakje water voor het dorstige paard. En dan de volgende morgen, zes december was dat, al vroeg naar de huiskamer en kijken wat de Sint op tafel had neer gezet. Eerst wachten op pa en moe en dan werd het laken, dat de Sint over de pakjes had gelegd, door een trotse vader en moeder verwijderd. Ja, dat was feest. Dank je, Sinterklaasje.

Foto: De echte

Al weer tweede advent. Morgen pakjesavond in Nederland, maar ik denk dat veel ouders deze pakjesavond naar gisteren verschoven hebben of vandaag vieren. Bij dat weer van “hoor, de wind waait door de bomen”zullen veel kinderen blij zijn nu al te mogen spelen met de door de Sint gegeven geschenken.
De kerstbomenverkoop is gisteren weer begonnen. Vorig jaar stond er op ons plein ook een kerstboomverkoper, maar dit jaar jammer genoeg niet: er schijnen mensen uit ons appartement bezwaren te hebben gemaakt tegen het verlenen van een vergunning. Trouwens ons hele plein is saai; geen kerstbomen, geen feestverlichting. De gemeente is zeker aan het bezuinigen: de verlichting van vorig jaar hangt nog in de bomen, maar de stekker is nog niet in het stopcontact gestoken. Ik wens iedereen een mooie zondag. Foto: jammer genoeg mag zij er dit jaar niet staan.

Voor mijn nieuwe website - u mag inmiddels wel de naam weten: www.scheveningen-haringroute.nl -moest ik nog een aantal foto’s maken. En dat heb ik gisteren gedaan. De website is nog in opbouw, maar toch als een soort bètaversie te zien op het internet. In januari zal die site officieel de lucht in gaan. Het is een strikt lokale site en heeft helemaal betrekking op Scheveningen: een herkenning en verkenning van je eigen woonomgeving. Frans, Duits en Engels; het was wel een hele opgave om dat te realiseren. Maar met behulp van anderen is het dan toch gelukt. Nu nog te verfijningen. Van die fotowandeling plaats ik vandaag één foto.

Vandaag de krant. Positieve berichten: “Hoop gloort voor de euro” en “Formatie in België rond”. Alleen het weekend kan de definitieve formatie in België verstoren. Ik hoop dat ook in België de neuzen dezelfde kant uit zullen wijzen.
“Polien Pap: Tiens, foorwagen! Waar sukkelt dat naartoe? Een oud man trekt… en voor het vensterken zit een jonge vrouw, die witter is dan de sneeuw. Zie toch…hij blijft staan.” (Een zin uit “En waar de ster bleef stille staan”. Het Vlaamse kerstverhaal van Felix Timmermans. Af en toe zal ik deze maand een tafereeltje uit dit boekje vermelden. Foto: een bijzonder hoekje in Scheveningen

Wie kent niet de Kerstlegende van Felix Timmermans: “en waar de ster bleef stille staan…”? Wie kent niet: Pitje Vogel, Suskewiet, Schrobberbeeck en Polien Pap, de personages uit deze kerstlegende, die voor het eerst vertoond werd op donderdag 5 februari 1925 in de Koninklijke Schouwburg te ’s-Gravenhage? Deze legende begint met “In het stamineken: “In ’t Zeemeerminneken” en eindigt met
“Wij zijn de drie koningen met hun ster,
Wij komen gerezen van heel ver
Wij gingen en zochten overal
Over berg en over dal
En waar de ster bleef stille staan
Zijn we alle drie binnen gegaan.”

Een boekje groot 15 x 10,5 centimeter en een halve centimeter dik. Kent u het nog niet. Ga dan naar de bibliotheek en lees deze Vlaamse legende. Ik lees het ieder jaar met veel plezier. Foto: Scheveningen in de sneeuw: 2 december 2010.

Vannacht dacht ik: “dat moet ik morgen op het blog zetten”, maar ik sliep weer in en nu ben ik vergeten, wat ik op het blog moest zetten. Misschien komt die gedachte later weer terug, maar dan moet ik hem wel direct op papier zetten, maar helaas heb ik ’s nacht geen blocnote en potlood in mijn borstzak zitten. Het zal wel weer een onzin gedachte zijn geweest. Maar er in je slaap of sluimering grote ideeën geboren worden. Mijn thermometer schijnt op hol te zijn geslagen: de temperatuur, die hij nu aan geeft, kan volgens mijn niet kloppen. Buiten bijna gelijk aan binnen. Daar moet ik straks maar even naar kijken. Mijn denken over cruises is na gisteravond niet veranderd, eerder bevestigd. Voor iedereen wens ik een fijne dag. Foto: tijdens een wandeling door Scheveningen geschoten, 27-11-2011.

Vandaag gaan we een cruise maken. Vanavond zijn we uitgenodigd door ons reisbureau voor een cruise. Geen echte maar een cruise informatie avond. Annemiek wil dat wel eens meemaken. Ik zelf ben niet zo geïnteresseerd; ik ga liever mee met een zeilboot of een vistrawler. Waar je overdag de zee ruikt en in de nacht van de ene naar de andere kant in je kooi rolt. Op een cruiseboot slaap je als het schip vaart en overdag word je aan de wal gelost voor een excursie op een bezoek aan de havenplaats. Tenminste zo stel ik me een cruise op de Middellandse Zee voor. Maar wie weet… denk ik er vanavond anders over. Foto: Op deze kalender kunt u vast uw vakantie invullen.

We beginnen zo langzamerhand aan de donkerste periode van het jaar. En de kentering gaat weer komen omstreeks 10 januari 2012. Het wordt een feestelijke maand in België met het vooruitzicht van eindelijk een nieuwe regering. Maar ook met een vooruitzicht op grote bezuinigingen. Maar dat houdt ons nog niet tegen om van december een feestelijke maand te maken. Sinterklaas, Kerstfeest en uit eindelijk de afsluiting Silvester(zo wordt oudejaarsavond ook wel genoemd). En zo zijn er nog wel een paar gedenkwaardige data te noemen. Misschien iets zuiniger, maar toch nog feestelijk. En donderdag is het dan zover. Kerstkaarten en Nieuwjaarsgroeten ontvangen en verzenden. De kerstboom versieren en de lichtjes aan. Laten we genieten van het vooruitzicht en daarmee beginnen vandaag. Vandaag is de laatste dag van de afgelopen periode en morgen beginnen we aan nieuw begin. Geniet van iedere dag, want deze dag komt nooit weerom. Foto: zonsondergang in woelige golven(27-11-2011)

Hebben Di Rupo en de overige politiekers gisteren mijn blogje bekeken? En de berichtjes van de afgelopen dagen gelezen? Ja of nee. In ieder geval  is er gisteren toch een ommekeer gekomen in het Belgische politieke spelletje. Ze schijnen elkaar dan toch eindelijk gevonden te hebben. Voor twee en een half jaar: dan zijn er weer nieuwe verkiezingen in België en gaat het spelletje opnieuw beginnen.  De lucht is er nog verhit van, want mijn buiten thermometer wijst nu - nog geen acht uur in de zondagmorgen - al meer dan dertien graden aan. En buiten waait een heel stevige wind. Gelukkig hoeven we er vandaag niet uit, maar mijn ochtend wandeling wil ik toch niet overslaan. Voor iedereen een heel gezellige (eerste advents)zondag. Foto: eerste advent en de bladeren hangen nog aan de bomen.

O,Nederland, let op u saeck
De tijt en stond is daer,

In Valerius Gedenck-Clanck, 1626.

Deze tekst schoot mij te binnen, toen ik deze morgen de krant uit de brievenbus haalde en de kop met grote letters zag “Belgen zwaar in problemen, kredietwaardigheid verlaagd”. Slechts één woord hoef ik maar te veranderen:  in plaats van Nederland …  België. België heeft inmiddels een staatsschuld van 300 honderd miljard euro: dat is een bedrag van 3 en bijna een hele regel nulletjes.
De gewone burger merkt het nog niet zo direct in de beurs, maar bedenk eens als de euro's weer francs gaan worden. Wanneer gaan de Belgische politici weer aan hun eigen land denken i.p.v. aan dat politiek gestoei om de macht.
“O, België, let op u saeck”.
Foto: Een foto van een aantal geblinddoekte mensen heb ik niet, daarom maar een met veel frisse lucht: de Schelde.

Op de eerste plaats dank ik iedereen voor de goede wensen, die ik mocht ontvangen van veel blogvrienden. Maar ik was een bijzonder kind bij mijn geboorte, een beetje een sjoemelkind. Want ik werd geboren op zondag 0.03 uur, maar de dokter schreef op zijn geboorteverklaring  zaterdag 24 november 23.57 uur. Het exacte tijdstip weet ik niet, daarvoor zou ik naar de gemeente moeten. En waarom dat ver schil. Mijn ouders wilden een zaterdags(Maria)kindje hebben en de dokter heeft hun wens gehonoreerd. En nu ben ik dus een zongdags-Maria-kindje. Ik ben dus iemand, die van twee walletjes eet. Gisteren met de familie en vandaag met de restjes. Maar gedronken heb ik niet voor twee. Wel twee glaasjes: één bier en één wijn. Want als ik teveel drink ga ik ouwehoeren. En nu kon ik iedereen netjes uitlaten en bedanken voor de gezellige avond. Hoe oud ik geworden ben vind ik niet belangrijk: het waren in ieder geval twee zevens, maar ik weet niet meer in welke volgorde. Ik wens iedereen een prettige en gezellige dag.

Nog even tijd om naar het blog te gaan. Zo dadelijk eerst even naar het ziekenhuis en daarna naar markt en bakker en drukkerij. Vandaag een drukke dag. Maar, hoewel er wat wolken boven de stad en de zee hangen, lijkt boven Scheveningen de lucht al wat te klaren. En tussen de wolken zie ik al een roze gloed van de opkomende ochtendzon. De temperatuur is al boven de acht graden. Het wordt weer een aangename dag. En die wens ik iedereen. Foto: als de mist verdwenen is, ziet de wereld er weel heel anders uit.

Mijn thermometer. Pas gekocht. Voor binnen en buiten. Gisterochtend gaf hij net boven nul aan, maar nu nog vóór zeven uur al tien komma drie. Ligt het aan mijn thermometer of het weer zo wispelturig. Gisteren scheen de zon, maar nu zijn de straten nat. Ik wilde gaan werken in mijn tuin maar in die sopperige grond maak ik mijn schoenen niet vuil. Maar onweer, wind of regen deren ons niet, wij kunnen er wel tegen. We wachten gewoon tot de zon komt: dan zal de grond wel weer drogen. Ik wens iedere lezer, maar ook niet lezer(maar die weten het niet) een heel fijne dag. Foto: pas op voor die Pieten: zij houden je in de gaten.

Eindelijk is bij ons de mist verdwenen. We hebben goed zicht op de stad, waarboven nog de mist hangt. En aan de andere kant de pier, de zie en weer zicht op het Kurhaus, aan de overzijde van het plein voor ons complex. De zon zal zich dadelijk weer presenteren.
In de Telegraaf vandaag op de voorpagina drie met dikke letters gedrukte bericht: “België aan de rand van de afgrond”,” Doutzen prinses van het witte doek” en “Nog dagen in de mist”. Di Rupo… speelt hij een spelletje of meent hij het echt. Na 526 dagen nog geen overeenstemming? Er moeten toch aanknopingspunten zijn om wel tot een oplossing te komen. Wie weet… ook aan de mist is een plotseling einde gekomen, misschien binnenkort ook aan die mistige onderhandelingen in België. De wolken boven de stad houden de zon nog even tegen, maar zojuist kwam hij wel even mijn kamertje binnengluren. Foto: toch nog even in de duinen.

Je kunt zelfs af en toe het toetsenbord voor je pc niet zien van de mist, of ligt het aan mijn ogen. We zitten weer opgesloten in de mist. Weinig zicht om ons heen. Toch ben ik gistermorgen naar buiten geweest. De hemel leek iets open te breken. Zal de zon toch komen. Maar meer dan een vluchtige blik had de zon niet en net op dat moment maakte ik bijgaande foto: het enige weer-lichtpuntje van de dag. In de middag nog even snel naar de winkel om een Sony  e-reader prs-t1 te kopen, waarvan vandaag de prijs met 20 euro is verhoogd. Precies op tijd dus heb ik mijn slag geslagen; het is het verjaardagscadeautje dat ik van Annemiek al heb gekregen. We moeten er vandaag toch even uit: naar Bronovo om de benen van Annemiek weer te laten zwachtelen en om de elastische kousen, die zij moet gaan dragen, aan te laten meten. Niet prettig, maar het is het een of ellende. In België weer zon, in Holland weer mist. Ondanks alles toch een prettige dag. En de mist? Die trek wel optimist.

Mist alom. En openbaar vervoer nergens in de grootste steden van Nederland. Vrijdag was het mooi weer om in de tuin te werken en dat heb ik dan ook gedaan. Vandaag wilde ik ook weer gaan, maar de mist houdt me tegen. Misschien morgen als het zonnetje weer verschijnt. Maar wie weet… kom de zon vandaag nog de mist verdrijven. Je weet het maar nooit. De buitentemperatuur is twee graden. Geen weer om buiten te zijn. Je ziet niks en loopt pijnloos tegen een muur van mist aan. Tot dat…een andere muur onzichtbaar door de mist je de doorgang belemmert en dan is het …au. Ik wens iedereen een fijne zondag, zo niet in de buitenlucht, dan toch in de warmte rondom het open vuur. Foto: met mist rij je in de polder in de sloten, maar een beetje herfstlucht geeft in de polder echte rust.

Een beetje neergeslagen mist op de daken en wegen of misschien toch een licht motregen. In ieder geval de straten zijn nat. Ik zie de Morgenster, maar nog geen dageraad. Het is ook nog vroeg. Misschien ligt de krant al in de brievenbus. Maar daar heb ik vandaag de hele dag de tijd voor. Iedere keer een pagina tussendoor…  dat moet toch lukken. Er moet wel wat geruimd worden, overal om me heen liggen paperassen op de grond en op stoelen. Daar moet orde in komen. En stofzuigen, dat moet vandaag ook weer gedaan worden. En misschien nog wel wat, maar dat zien we later dan wel weer. Eerst het belangrijkste en dat is u allemaal een heel fijn weekend wensen. Foto: gisteren boodschappen gedaan en daarna even door de polder.

De buitenthermometer wijst 7,6 graden aan. Dat is wel een heel verschil met gisteren. De straten zijn wat vochtig of als gevolg van de weggetrokken mist of  vanwege een lichte regenbui. Qua temperatuur zal het vandaag wel mee gaan vallen. Geen sterke wind. Morgen komt misschien de zon weer tevoorschijn, kan ook nog vandaag. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: zo maar een straatje in Scheveningen. Niet overal zo mondain

De vergadering van gisteren is rustig verlopen. Er konden echter geen besluiten genomen worden. Het quorum was te laag, omdat een aantal personen hun machtigingen niet inzette. Daarmee worden dus eigenlijk een aantal machtigingverstrekkers in hun hemd gezet. Zo gaat dat in verenigingen van appartementseigenaren. Helaas, maar waar.
Het is mist alom en de verwachting is dat die voorlopig niet zal optrekken: dag zonnetje van gisteren, vandaag zullen we je waarschijnlijk niet zien. Of toch… afwachten maar. Donderdag; marktdag in de mist. Toch wens ik iedereen een gezellige dag. Foto: avondzon; uitzicht vanaf mijn balkon.

Het zal niet lang meer duren of de zon zal verschijnen en kunnen we weer genieten van een weliswaar koude maar zonnige winterdag. Gelukkig is de wind wat minder hard dan gisteren, waardoor de gevoelstemperatuur het wat aangenamer maakt om buiten een wandeling te maken. Wel jas aan en das om. Vanavond een jaarvergadering, dat zal er wel weer om gaan spannen. Hoewel… Als in een vergadering nou eens het standpunt wordt ingenomen van “ mensen die niet luisteren, mogen ook niet spreken”, dan zou een vergadering heel wat soepeler kunnen verlopen. We zullen maar afwachten. Misschien valt alles nog mee…maar ik denk van niet. Foto: het Lange Voorhout in den Haag op een gewone Haagse herfstdag.

Mist alom en sommige daken zijn witgekleurd. De temperatuur op mijn balkon is min 0,5. De eerste vorst hier. Voor automobilisten, die er op uit moeten, zal dat ruiten krabben betekenen. Wij gaan wel even weg, maar onze auto staat gelukkig binnen. We hebben geen haast en kunnen dan ook wachten tot de zon verschijnt en de mist wat is opgetrokken. Meestal hebben we de deur tussen woonkamer en gang dicht en blijft de temperatuur op ongeveer twintig graden hangen, maar vannacht had ik de deur open laten staan met als gevolg vanmorgen een temperatuur van zeventien graden. Daar zullen we dan ook de rest van de winter wel rekening mee gaan houden. We stoken uiteindelijk niet voor buiten. Foto: nog even op de kunstijsbaan voor het Kurhaus.

Vandaag geen zonnegloren, maar dichte mist aan alle kanten. De kunstijsbaan vóór het Kurhaus is gisteren geopend door Sinterklaas en een leger springende, zingende, swingende en musicerende zwarte Pieten. En natuur lijk veel belangstellenden en schaats(st)ers. Een vrolijke mengelmoes van kinderen en volwassenen. Niet alleen op het ijs is het koud, maar ook de buitentemperatuur doet aan de winter denken. Nog net geen vorst, maar plus twee komma twee graden. Foto: Sint en het ijs, het blijkt te kunnen.

Zal het vandaag weer zo een mooie dag worden als gisteren? Het is nu bijna half acht en de hemel kleurt weer in het oosten. En de maan schijnt helder hoog aan het firmament. De buitentemperatuur is iets hoger dan gisteren. Maar gisteren stond er nog een matige wind en nu waait er vanuit het oosten een zachte wind. De ijsbaan voor het Kurhaus ligt klaar en naar horen zeggen zal deze baan vandaag officieel worden opengesteld. Dat geeft vrolijkheid maar ook een winters gevoel. Zelf schaats ik niet meer, maar ik vind het wel leuk om er naar te kijken. Ik wens iedereen een fijne en kleurrijke dag. Foto: een winters gevoel

De hemel kleurt al in het oosten. Het is bijna acht uur. Ik heb de krant al gelezen en mijn boterham met appel genuttigd. Gisteren heb ik in de tuin gewerkt en van mijn tuinbuurman kreeg ik drie struiken andijvie, gesneden waar ik bij stond; verser kan het niet. Vandaag viert mijn zoon zijn verjaardag. De nieuwe website ondervindt wat tegenslag. De Engelse versie dreigde weg te vallen, maar gelukkig is daar een oplossing voor gevonden. Door grote drukte in de bronsgieterij zullen de geplande bronzen haringen voorlopig niet gemaakt kunnen worden. Jammer, dan maar later. De idee blijft echter bestaan en de opzet van de website wordt erg positief gewaardeerd. Ondanks de tegenslagen wordt hij toch binnenkort actief op het internet. Foto: in het oosten verschijnt de zon en in het westen gaat de maan vandaag bijna onder. Ik heb de zonkant maar gekozen.

11 november. Feestdag in België. En een vrije dag. Herdenking capitulatie in 1918. Dat betekent dit jaar een extra lang weekend.
De elfde van de elfde: vanavond om elf over elf wordt prins Carnaval gekozen. Wat een rustig weekend leek te worden, wordt nu wel erg plezierig druk.
En nu maar hopen op een zonnig weekend. Gisteren heb ik weer een stukje tuin omgelegd. Het was aangenaam weer. Vandaag lijkt de zon wel laat op te staan. Misschien toch nog op tijd, zodat ik weer verder in de tuin kan werken.
Het werk op het plein voor ons appartement is beëindigd. Vanmorgen zijn de laatste obstakels verwijderd. Ik wens iedereen een plezierige dag. Foto: stilte op het stand.

Donderdag. Marktdag. Dag van overleg met de drukker van de Eindejaarskrant, waarin mijn kalender weer de dubbele binnenpagina van de krant beslaat. En dan weer verder met de nieuwe website, waarvoor ik zelfs subsidie heb ontvangen. Op 2 december aanstaande wordt die website officieel in gebruik gesteld. Alles ligt op schema, maar dan moeten er ook geen rare dingen gebeuren.
En de tuin? Die ligt er nog steeds troosteloos bij. Het weer werkt niet mee. Alleen in de middag wat zon, maar ’s morgens koud en mistig. Vandaag is de tweeling jarig. Dat is al weer zesenveertig jaar geleden, dat die geboren werd. Marlies was de eerst en tien minuten later volgde Michiel en de eerste daad, die hij even later verrichtte, was zijn zusje nat piesen. Alles al weer lang geleden en toch eigenlijk maar kort: de jaren gaan snel. Ik wens iedereen prettige dag en bij de middagwandeling hopelijk een zonnetje. Foto: bij een verjaardag past een bloemetje.

De dag begon mistig gisteren, maar in de loop van de dag en uit de wind was het aangenaam genieten van de zon en de frisse zeewind. Vandaag al weer woensdag  en het weer belooft aardig te worden. En dat betekent in deze tijd van het jaar: naar de tuin en zorgen, dat die snel winterklaar is. Al het eenmaal zo ver is, dan komt voor de tuin en voor mij ongeveer drie maanden rust. Winterslaap voor de natuur en veel dieren. Voor mij niet; misschien ’s morgens iets langer slapen, maar de rest van de dag - hoewel wat rustiger aan – is er altijd wel wat te doen. Buiten wordt de kunstijsbaan al weer aangelegd. En spoedig zal ook de kerstversiering weer worden aangebracht. Ja, de tijd gaat snel en voor je het weet is het jaar weer voorbij. foto: zo begon gisteren de dag.

Het was gisteren een drukke dag. Eerst met Annemiek naar het ziekenhuis. Daarna bezoek bij het Frans Lyceum in verband met de Franse vertaling van mijn nieuwe website. Maar dat klonk allemaal niet zo positief. Daarna naar de gemeente om mijn nieuwe website te bestreken en vervolgens naar de Alliance Française de La Haye, om daar misschien mogelijkheden lagen voor een goede Franse vertaling. Daarna naar Scheveningen terug en even lopen over een gedeelte van de nieuwe boulevard, die vandaag vrijgegeven was voor het publiek. En wat gebeurt er dan… een stel Scheveningers bij elkaar en een hangplek is snel gevormd. En dan vliegt de tijd voorbij. Praten over vroeger. En dan komen de verhalen los. Foto: de nieuwe boulevard. Nog niet compleet, maar het nieuwe begin is er.

De tramrails op het plein voor ons appartement moeten weer vernieuw worden en daar dat overdag niet kan, moet het in de nacht gebeuren, als de trams in de remise staan. Dat kan in de nacht wel eens wat overlast geven, maar in het algemeen valt die overlast wel mee. In de nacht is het soms een mooi gezicht, hoe daar in het donker en bij lamplicht wordt gewerkt. Om een foto van dat werk te maken moet je toch met een aantal dingen rekening houden. Een tijdopname is niet mogelijk, daar er van alles in beweging is. Flitsen? Daarvoor is de afstand te groot. Gelukkig biedt mijn kamera de mogelijkheid om ISO 6400 in te stellen en als ik dat doe dan kan ik bij weinig licht toch nog een goede foto maken. Foto: ons plein in de nacht.

De lucht is grijs. De wind is noordelijk. Aan de luwzijde is de temperatuur voor de tijd van het jaar aangenaam: 15 graden. Goed je zult niet zomaar in je hemmetje gaan wandelen langs het strand: want is de gevoelswaarde door de wind wel wat lager. Maar toch voor de tijd van het jaar - bedenk maar eens, dat het vandaag over zeven weken Kerstfeest en over acht weken al weer Nieuwjaar is –is het bijzonder fraai najaarsweer.
Komende vrijdag 11 november is het weer St. Maarten en komen de kinderen met hun liedjes langs de deur, om als tegenprestatie snoep of fruit te ontvangen. “Sint Maarten, Sint Maarten, de koeien hebben staarten “. Op bijgaande foto: Koeien met staarten en één zonder kop(?).

De dag begint vandaag met wat regen. Jammer, want ik wilde vanmorgen verder met de tuin. Maar vanmiddag gaat de zon weer schijnen en misschien kan ik dan toch nog even naar de tuin en een paar vierkante meters cultiveren.  De website, die binnenkort verschijnt, vraagt veel aandacht. De vertalingen Frans, Duits en Engels zijn geen sinecure, maar gelukkig heb ik veel steun. In ieder geval is de “Kalender Scheveningen 2012” klaar; daar hoef ik me verder geen zorgen over te maken. Begin december zal ik hem u toezenden via het blog. Nog maar even wachten. Over acht weken is het Oudjaar; we kunnen dan ook nog even met de kalender van 2011 onze dagen invullen. De tijd gaat snel. De natuur is ons welgezind. Geniet er van. Foto: herfst langs de mooie Haagse grachten

En net als je ze nodig hebt zijn de batterijen leeg. Mij overkwam dat zojuist met de muis. En dan maar zoeken naar nieuwe batterijen, die er natuurlijk niet zijn. Een ander apparaat maar beroven, maar die batterijen zijn ook niet meer honderd procent. Toch maar proberen en straks nieuwe batterijen kopen. De oplaadbare batterijen zijn net iets te dik voor mijn muis en forceren wil ik niet. Gelukkig zijn er winkels in de buurt, die batterijen verkopen, maar die winkels zijn nu nog niet open. Even behelpen dus met de bijna uitgebluste batterijen.
Gisteren is het dan eindelijk gelukt een stuk van mijn tuin op te ruimen en om te leggen. Vanmiddag nog een stuk en zo iedere dag een stapje verder. Toch nog wat prei gevonden, die hoewel erg duin, wel heel smakelijk was. En bij het spitten kwam ik ook nog een maaltje aardappelen tegen. Foto: Den Haag wordt steeds groter. Sinds kort geleden 500.000 inwoners en daar moet voor gebouwd worden. Wel vaak in de hoogte.

De afgelopen dagen kwam er steeds wat tussen, maar vandaag ga ik dan toch naar de tuin om de spa in de grond te zetten. Langer wachten kan vervelend worden: als de nachtvorst komt en de grond hard wordt, is het voor mij een te zwaar karwei. Maar vandaag en de komende dagen belooft het zacht weer te blijven en weinig of geen regen. Iedere dag een stukje omleggen en dan zijn die 90 vierkante meter toch nog op tijd winterklaar. Dan kunnen we drie maanden rust nemen wat de tuin betreft. Voor iedereen een heel fijne dag. Geniet er van. Foto:ik moest gisteren even naar de stad en maakte bij de Vijferberg deze foto.

Ik hoorde vanmorgen de torenklok wel zeven uur slaan, maar kon hem vanwege de dichte mist niet zien. Gisteren hebben we genoten van veel zon. Vandaag zullen we het voorlopig met mist moeten doen. Dat wordt een dagje thuiszitten vandaag. Werk genoeg te doen.
De katholieke kerk in Nederland gedenkt vandaag de dierbare overledenen. Vandaag worden op de graven bloemen gelegd en lichtjes aangestoken. Maar dit mooie gebruik is al lang niet meer zo algemeen als vroeger. Foto: gisteren gemaakt in de omgeving van Gelderswoude, in het Groene Hart van Holland.

Vandaag Allerheiligen. Een belangrijke feestdag in de katholieke kerk. Vandaag herdenkt de kerk alle heiligen van de Kerk. Morgen is het Allerzielen; dan herdenken wij onze dierbare overledenen. Tijdens de diensten in de kerk zijn de misgewaden wit op Allerheiligen en zwart op Allerzielen. Dat heeft te maken met de leer van de kerk, maar daar ga ik niet op in.
Gisteren hebben we genoten van een heerlijke dag. In het begin van de morgen nog wat nevel, maar later op de dag stralend herfstweer. Vandaag zal de dag met zon beginnen en later op de middag wordt er wat nattigheid verwacht. Foto: een bloemetje op deze feestdag.

De wintertijd heeft nog geen vat op mijn dagpatroon. ’s Morgens omstreeks half zeven opstaan en nu zit ik al achter mijn computer om half zes. Annemiek moet vandaag al vroeg bij de dokter zijn en daarna gaan we op verjaardagsvisite in Noord-Holland. En als we dan in de loop van de middag weer thuis komen en de winterklok vier uur slaat, dan begint het al aardig te schemeren. Het is nog even wennen aan de nieuwe tijd en de dagindeling. Over een week zullen we er wel aan gewend zijn. Vandaag is het echt Halloween: morgen is het Allerheiligen, 1 november. Foto: de strandtenten zijn geruimd; het strand is weer van ons.

De klok is verzet. We leven nu met de wintertijd. Hebt u de klok al verzet. Er is buiten nog weinig te zijn van het tijdsverschil, maar om ongeveer zeven uur wintertijd, als tenminste de wolken, die bijna de hele dag de zon verborgen, weggedreven zijn, zal het eerste ochtendgloren zichtbaar moeten zijn. Het is nu kwart voor zeven. De halloweenspoken hebben zich al weer teruggetrokken in hun spelonken. Als de dag nader vliegen ze krijsend terug naar hun holen en verborgen plekjes op zolder of kelder. Vanavond, tegen de tijd dat het donker wordt, zie je die spoken weer als schimmige wezen door het lichtruim schuiven. En morgenavond vieren zij hun afscheid en verdwijnen ze weer spoorloos voor een jaar. Ik wens u een prettige en voor de gelovigen een griezelige dag. Foto: dit is geen Halloween, maar sneeuwuitjes gevangen in een gazen gordijn. Foto: De kerstversiering in het tuincentrum, waar we gisteren even waren.

De voorgenomen plannen voor gisteren zijn er bij ingeschoten. In de tuin werken. Daar kwam niets van. Ik ben er wel even geweest, maar werken in de regen, daar zag ik niets in. Wel een paar foto’s in de polder gemaakt. Deze molen staat dicht bij mijn tuin. Een spannende reflectie in het water. Dan maar thuis achter de computer en werken aan een nieuwe website, die eind van de maand november op het internet moet verschijnen. Viertalig: een hele klus. Maar gelukkig heb ik hulp bij het vertalen. Foto: die van gisteren.

Halloween begint ook in Scheveningen voeten aan de grond te krijgen. Er worden speurtochten voor kinderen georganiseerd en er zijn ballonnen- en lampionoptochten. Maar in de winkels is er nog weinig van te zien. Maar de commercie ruikt omzet. Maar ook Sinterklaas en de Kerstman zijn al in aantocht. De zon komt al op als een vuurrode schijf, nog een beetje tegengehouden door wat lage bewolking. Ik ga vandaag naar de tuin; die heeft wel wat aandacht nodig na een lange verplichte rustperiode. Dat wordt weer even werken en misschien val er nog iets te halen: de prei, die er voor de vakantie nog een beetje magertjes er bij stond. Het wordt in ieder geval een mooie dag om in de tuin te werken. Foto: nar in het Turks, maar wij spreken van granaatappel. Van de pitten wordt de grenadine gemaakt. Lekker verfrissend.

In een vergadering mag je toch aannemen, dat het verstand overheerst? Vergeet het maar. Hier in ieder geval niet. Hier loopt de kudde blindelings achter een ander aan. Klagen over de voorzitter, maar wel extra belonen. Vergaderingen uitschrijven zonder vooroverleg met belanghebbenden. Verzamelen van machtigingen. Mensen, die wel komen, maar de besluiten door een ander laten nemen. Machtigingen hebben is macht. Het wordt tijd, dat er in Nederland de wet op het appartementsrecht eens grondig onder handen wordt genomen, net zoals het afgelopen jaar in België is geschied. Maar in Nederland draaien de molens langzaam. Heel langzaam. Of misschien draaien ze wel maar malen ze niet. De zon is in ieder geval vanmorgen wel opgekomen en we gaan een mooie dag beleven. Foto: Hollandse molens draaien langzaam, heel langzaam.

We zitten weer in ons gewone ritme. Op tijd naar bed, op tijd er uit. Nu nog donker in de morgen, maar zondag weer een uur lichter. De wintertijd komt er weer aan. We zetten de klok weer een uur terug en zo komt de zon op zondag 30 oktober weer om 7.30 uur op en gaat om 17.16 uur weer onder. In het wat zuidelijker gelegen België zullen die tijden een beetje anders zijn. Maar vanaf 22 december zal de zon weer wat later ondergaan. En zo wisselen de seizoenen. Over twee maanden zijn we al weer Kerstmis voorbij en beginnen we weer aan het voorjaar te denken. Ik wens iedereen een fraaie zondag. Foto: bij ons geen Halloween: wij doen al gek genoeg.

Toch kleurt de hemel in het oosten rood. Zal de zon dan toch nog verschijnen vandaag? De weerprofeten hebben een regenachtige dag voorspeld. Wat zal het worden? Ach, we zien het wel. Misschien een dag met wisselvallig weer. Maar na vandaag gaat het weer wat beteren. Bij het afleveren en installeren van de keuken werd een foutje in de levering geconstateerd; vandaag wordt dit foutje hersteld. Mijn nieuwe kalender voor het volgende jaar is klaar voor de drukker. Gisteren kreeg ik de drukproef, maar daar zaten nog wat foutjes in. Die zijn nu hersteld en de drukker kan aan de gang. Het zal wel eind november zijn voor de kalender uitkomt. Maar ik zal hem, net als vorig jaar, weer op het blog zetten. Rest mij u een aangename dag te wensen. Foto: straatbeeld in het oude Kusadasi. Waarschijnlijk zal dit volgend jaar verdwenen zijn.

De dag begint weer zonnig en doet me denken aan de vakantie: ’s morgens fris, maar in de loop van de dag verkwikkend warm. Zo warm als het daar was, zal het vandaag hier wel niet worden. Maar zeker zal de nieuwe dag een zonnige dag worden. Er staat wel wat wind, maar daarop kunnen we ons kleden. Vannacht zijn mijn zoon en schoondochter weer terug van hun vakantie. Bovendien is mijn schoondochter vandaag jarig en bij dezen feliciteer ik haar met haar verjaardag. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: een taartje voor iedereen, die vandaag jarig is.

De dag is nog jong en kleurt al in het oosten. Het belooft weer een mooie dag te worden. Terug van vakantie in een zonnig Scheveningen. Nu weer wennen aan de dagelijkse beslommeringen. Vroeg opstaan, krantje halen(maar vandaag niet, want de krant verschijnt vandaag niet: het is zondag). De post van de afgelopen weken doornemen, want woensdag is er al weer een vergadering. Ik had gehoopt deze te kunnen ontlopen, maar het is een vervolgvergadering. En als er hier in ons appartementencomplex geen problemen zijn, dan worden die toch wel weer gemaakt. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. We zullen wel zien wat het wordt. In ieder geval… vandaag een zonnige dag, waar we van gaan genieten. Foto: de zonsopkomst van gistermorgen.

Drie weken lang geen nieuws lezen en/of bekijken.
Drie weken lang niet weten hoe het met je favoriete sport gaar.
Drie weken lang niet op internet figureren.
Drie weken lang niet de politiek kunnen volgen.
Drie weken lang geen blog bekijken.
Heerlijk toch: drie weken lang…..
Maar dan komt de werkelijkheid weer :
Drie weken lang…niet weten hoe en dan.
Drie verloren weken?
Drie weken winst!!! Geen stress, geen moeten…
Alleen weten dat je daarna naar huis moet:
Param yok. Mijn geld is op. Ik moet naar huis.

foto: je thuis voelen aan een andere tafel. Leuke herkenning op de eerste dag van de vakantie.

Na een goede vakantie (2/3 zon, 1/3 wisselvallig en regen) zstaan we weer met beide voeten op de Nedelandse bodem, waar we werden ontvangen door een fikse regenbui. Gelukkig was de vooraf bestelde taxi aanwezig en waren we snel thuis. De koffers zijn nog niet uitgepakt. Ontbijt moet nog even wachten tot de bakker open is. Dertig centimeter post, kranten en tijdschrift moeten uitgezocht en verwerkt worden. De foto's moeten op internet gezet worden. En zo zijn er nog wel wat werkzaamheden die uitgevoerd moeten worden. De eerste dag na een vakantie is echt een werkdag. Maar we beginnen met frisse moed.

Zonder de herfst zal er geen winter zijn
zonder de winter geen lente
zonder de lente geen zomer
en zonder de zomer geen herfst.
Ik houd van alles na elkaar
ik leef en geniet het hele jaar
van de herfst, de winter
 de lente en de zomer
ik krijg het voor niks
de herfst
de winter
de lente
de zomer.

Het mooie weer heeft me niet verleid om vaak achter de computer te zitten. En de afgelopen dagen heb ik dan ook de bezoekende bloggers een beetje in de steek gelaten. Vandaag zal ik daar toch echt wat aan moeten doen. Het weer zal vandaag wat minder zijn dan de afgelopen dagen; een dipje zullen we maar zeggen; volgens de verwachtingen zullen er na vandaag toch weer een aantal mooie herfstdagen volgen. In ieder geval van ons: woensdag vetrekken we naar zonniger oorden. Foto: zondagochtend: herfststemming.

De zon is vanmorgen weer vroeg opgestaan. En vanaf mijn balkon kan ik hem weer zien: want het struikelblok van het appartementencomplex even verderop is geen sta- in- de- weg meer. We gaan weer genieten van een stralende herfstdag. Gisteren had ik niet veel tijd voor het blog. Zaterdag is vaak een moeilijke dag. Ik moest de tuin in, boodschappen doen, twee bezoeken afleggen. Maar vandaag blijft het bij een wandeling over de boulevard, wat luisteren naar muziek, terwijl ik achter de computer zit. Er is voor de vakantie nog wel het een en ander te doen… maar dat doe ik meestal op het laatste moment, tot misnoegen van Annemiek: die heeft haar koffer al gepakt klaar staan. Geniet van de mooie dag. Foto: de opkomende zon op deze zonnige dag.

Het is nog donker. De maan staat als een klein sikkeltje aan de heldere hemel: laatste kwartier. Vandaag gaan we weer genieten van een stralende zonnedag. Maar eerst naar mijn tuin. Na een paar dagen geen regen is het meest al eerder geschoffelde onkruid verdord en kan geruimd gaan worden. Een kuil graven, zodat het afval verder kan verteren en voor het volgende jaar weer energie geeft aan de grond. Te oogsten valt er niet veel meer. Voor de tuin was het een slecht jaar. Een van mijn medetuiniers, die altijd in de polder gewoond heeft en de laatste 38 jaar een volkstuin had, zei, dat hij in al die jaren nog niet zo een slecht jaar voor de tuin heeft meegemaakt. Volgend jaar met volle moed opnieuw beginnen. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: Soms staan er wel eens teveel verkeersborden.

De zon kleurde vanmorgen al vroeg de wolken en schijnt nu vrolijk mijn kamertje binnen. De herfst begint in Nederland vandaag en is dat met een zonnige begroeting begonnen. Welkom herfst, adieu zomer. De dag en de nacht zijn nu bijna gelijk. Omstreeks half acht in de morgen komt de zon op en om half acht in de avond gaat de zon weer onder. Maar langzaamaan gaat de zon nu later op en eerder onder. Geniet vandaag van de herfstzon en de mooie kleuren in de natuur. Foto:  herfstkleuren in de duinen.

Het is al weer donderdag. De laatste zomerdag van dit jaar. In Nederland dan: want het kan per land verschillen. Wij gaan in ieder geval vandaag nog een dagje genieten. Vanmorgen eerst de markt en een vriendenbezoek. Vanmiddag met een vriend een wandeling maken door de wijk Duindorp. Dit is een onderdeel van mijn project, waarover ik al eerder schreef en dat volgens planning eind november op het internet officieel wordt geopend. Maar dat is na de vakantie. Vandaag ook nog even oefenen met mijn nieuwe camera, die ik me gisteren heb aangeschaft. Foto: Hollandse luchten boven Europort. Gezien vanaf Scheveningen

Wanneer in België de herfst begint, weet ik niet, maar in Nederland begint hij dit jaar op 23 september 11.04 MEZT. Wij hebben dus nog twee dagen zomer, maar het ziet er wel herfstig uit. Onze vakantie begint dit jaar één dag eerder dan oorspronkelijk gepland. Wij waren ingepland voor een vlucht laat in de avond en aankomst midden in de nacht. Gelukkig heeft het reisbureau de reis één dag kunnen vervroegen en vertrekken we nu op woensdag om 15.40 uur. De terugreis blijft op dezelfde dag gehandhaafd, dus een dagje langer vakantie. We hopen weer op een gezellige tijd met een vriendelijke zon en smakelijke maaltijden. Even lekker genieten en dan weer zongebruind beginnen aan opnieuw een aantal zonovergoten herfstige dagen in Nederland. Wat een optimisme, hè. Foto: gisteren vanaf tv genomen: prinses Maxima, een beetje teveel verscholen onder de hoedrand.

Vandaag Prinsjesdag in Den Haag. Gisteren werden op het strand van Scheveningen de paarden gewend aan publiek en muziek. Want publiek zal er zijn vandaag in Den Haag. Altijd veel bezoekers om te komen kijken naar de pracht en praal van de stoet. Vooraf de troonrede rijden politie- en legereenheden. Muziekkorpsen paraderen en dan komt de gouden koets met Hare Majesteit, zoals dat deftig heet. De troonrede en de hoedenparade in de Ridderzaal en daarna de rondrit terug naar het paleis aan het Noordeinde. En natuurlijk de Oranjezon, want die hoort nu eenmaal bij Prinsjesdag. En niet vergeten: de Haagse kermis op het Malieveld. Het is feest in Den Haag. De kinderen genieten van een vrije dag. En vanavond hebben we vergadering in ons complex, maar daar zal het niet gaan over de troonrede, maar misschien wel over troonsafstand van diverse figuren. Het is een spannende dag vandaag in Den Haag. Foto: Deze staat er kleurig op, maar de troonrede zal er niet zo kleurig beeld laten zien.

Terwijl het op veel plaatsen in Nederland onweerde en regende, genoten wij in Scheveningen van prachtige Hollandse luchten en naar het oosten verdwijnende donkere luchten. Veel vliegers stonden er in de lucht en dat gaf een vrolijk aanzien van de wat somber begonnen zondag. Vannacht heeft het weer wat geregend, maar het viel niet met bakken uit de lucht. Misschien vandaag weer zo een mooie dag als gisteren. Ik wens het u. Foto: de havenmond van Scheveningen, gisteren door de lens van mijn kamera gezien.

Gisteren eerst even naar mijn tuin geweest. Die moet winterklaar gemaakt worden. En na twee dagen geen of vrijwel geen regen lag de tuin er redelijk droog bij. Ongeveer 40 vierkante meter geschoond. Toen riep mijn buurman: Loek, zin in wat appelen? Breng maar even een zakje mee. En dat laatste had ik niet bij me. Dus maar even een plantemmer gezocht bij een andere buurman. En zo toog ik naar huis met een emmer vol appelen, die enige hagelschade hadden opgelopen. Nu staan er al drie bakken appelmoes in de diepvries. Heb ik een vriendin gelukkig gemaakt met een paar kilo appelen en moet ik morgen nog een paar bakken vullen met zelfgemaakte appelmoes. Heerlijk.
Gisteren begon het Vliegerfestival Scheveningen onder een bewolkte hemel met af en toe wat motregen. Vannacht heeft het geonweerd: ik heb twee donderslagen gehoord. En vandaag ? Afwachten. Misschien zie ik vandaag die vrolijke vissen weer in de lucht hangen. Foto: twee vrolijke vissen.

Zaterdag en zondag: Vliegerfestival Scheveningen. De wind mag iets straffer, maar BFT 4 is vaak voldoende. De grootste New Mega Ray vlieger, de grootste ter wereld, met een spanwijdte meer dan 55 meter en een lengte van 120 meter. Als deze vlieger langer dan 20 minuten in de lucht blijft wordt er een nieuw wereldrecord gevestigd. En nu maar hopen, dat de wind niet te straf wordt en de regen geen stoorzender is. Ik ga vanmiddag zeker kijken en hoop op mooi weer om mooie foto’s te kunnen maken. Ook voor de bloggers, die vandaag een blogmeeting in Antwerpen hebben, wens ik een gezellige en mooie dag. Foto: vliegerfestival 2009. In 2010 waren we op vakantie. Morgen misschien een foto van 2011,

Ik weet niet of kibbeling in België een bekend woord is. In Nederland wel en voor veel mensen vaak een woord, dat het water in de mond doet lopen. Kibbeling is namelijk een visproduct. Kibbeling is een in olie gebakken stukjes vis. Kabeljauw wordt vaak gefileerd aangeboden. Het vlees, dat niet geschikt is als filet, wordt niet zo maar weggegooid, maar gereed gemaakt om later in kleine stukjes, gebakken te worden. Omdat kabeljauw niet altijd voor handen is, wordt ook wel koolvis als basisproduct voor kibbeling gebruikt. Ik ging gisteren naar de viswinkel en vroeg om kibbeling te halen. Die was in de aanbieding, maar toen ik vroeg is die van kabeljauw, toen werd mij gezegd, nee, deze is van koolvis. De kibbeling van kabeljauw is veel duurder. Ik heb het geprobeerd met de koolvis, maar die viel echt tegen. Het lekkerste was het sausje. Dus daar geen kibbeling meer. Ook trouwens geen haring bij die winkel; er stond een vrouw achter de toonbank, die haring stond te vermoorden. Het leek wel of ze er gehakt van moest maken. Duidelijk geen ervaring met dit soort werk. Ook voor een haring ga ik niet naar deze viswinkel. Foto: de meeste hofjes zien er mooier uit.

Ik dacht dat het de zestiende vandaag was, maar het is donderdag 15 september. Ik ben zeker nog niet helemaal uitgeslapen. Gisteren had ik geen tijd om mijn bloggenbrievenbus te legen. Er waren allerlei kleine dingen, die ik moest doen en daar was de dag snel mee gevuld. Dadelijk dus maar snel mee beginnen en een uurtje bloggenbrievenbezorger worden. Zaterdag blogbijeenkomst; helaas zullen we er niet bij kunnen zijn. Maar ik wens jullie in ieder geval een heel gezellige bijeenkomst toe. Ik gebruik vandaag als correspondentieplaatje de foto van gisteren; ik hoop op een zonnige dag en daar kan ik die zonnige dame best voor gebruiken. Voor iedereen een heel mooie en gezellige dag gewenst. Foto: even polderen nu het nog kan.

Yves Camile Désiré Leterme stapt uit de politie en gaat werken voor de OESO. Één kandidaat minder voor de functie van eerste minister van België, dat al 15 maanden worstelt om een regering te vormen. Je hoort de laatste tijd niet veel meer over de politiek in België; misschien in België wel politiek geleuter, maar in Nederland schijnt politiek België in de hoek gezet te zijn. Ze komen er toch niet uit zoals gisteren weer gebleken is: de zaak zit potdicht. Dan kan je beter uit de politiek stappen en denken ‘laat het anderen maar doen’. Ik zou ook ga doen, waar ik meer plezier aan kan beleven. Periode Leterme bijna afgesloten, maar hoe gaat België nu verder? Foto: een polderende dame met zonnehoed op een zonnige dag in september 2011

Ik moet zo dadelijk mijn auto wegbrengen voor zijn jaarlijkse onderhoud. Mijn auto moet om negen uur bij de garage zijn. Vannacht heb ik lang wakker gelegen; om vijf uur heb ik de ramen nog opengezet, ben toen in slaap gevallen en werd pas om  zeven uur wakker. Maar voor ik mijn auto wegbreng, kom ik u toch eerst een fijne dag wensen. Voorlopig schijnt de zon; misschien in de middag wat minder. Wij hebben geen last van de storm gehad. In de stad zijn wel een aantal bomen gesneuveld. Foto: vandaag geen tijd voor de polder: de wagen staat bij de dealer voor onderhoud.

Maandag, 12 september, een nieuwe week… een nieuwe start. Gisteren, in een optimistische bui, wat betreft het weer, op de fiets gestapt, om in een andere wijk van Scheveningen op ontdekkingsreis te gaan. “Ken je wijk” is de leus van het nieuwe project, waaraan ik werk. Maar, daar de buienradar mij niet waarschuwde voor een stevige bui, kwam ik toch van de koude kermis thuis. Inmiddels wel weer droog, maar onderweg ben ik overvallen door een stevige bui en daar ik daarop niet was voorbereid… Ja, inderdaad: kletsnat. Gelukkig had ik uit voorzorg mijn camera in de fototas gedaan. Ik hoop vandaag op beter weer.Foto: af en toe moet je de natuur een handje helpen.

Gisteravond veel weerlicht boven zee. Maar weinig gedonder. Vannacht hebben we rustig geslapen en niets van noodweer gemerkt. Toch schijnt er vooral in de provincie Zeeland en Utrecht zwaar weer geweest te zijn. Gisteravond om ongeveer half tien keek ik nog op mijn computer naar de buienradar en zag dat Scheveningen precies tussen twee zwaar weerzones in lag. Boven Den Haag en boven zee en wij er net tussenin. Wel even veel regen, maar daarna rust. Wij zijn in ieder geval niet gestoord in onze nachtrust.
Voor een vriendin heb ik een tijdje geleden een website gebouwd: zij is kunstschilderes en heeft al een goede reputatie. Als tegenprestatie zou ze voor mij een schilderij maken. Zij vroeg mij naar een onderwerp. Voor mij was dat niet moeilijk: de zee. Donderdag kwam zij mij dit schilderij aanbieden. Zij had de zee geschilderd en zij heeft aangevoeld hoe ik de zee zie, maar aangevuld met een heel eigen accent. In het zand heeft zij een aantal korte overpeinzingen van mij geschreven, zoals die ook in de marges van mijn blog staan vermeld. Ik ben er erg door getroffen. In het schilderij heeft zij mijn gevoelens voor de zee fantastisch verwerkt. Hartstikke goed en bedankt Janny Volkerts-Verheuvel. Foto: foto van het schilderij.

Na maandenlange problemen tussen onze glazenwasser en de bestuurder kan eindelijk het glazenwassersbedrijf maandag weer onze ramen lappen. Vanmiddag doe ik de ramen aan de balkonzijde, zodat we weer vrij rond kunnen zwemmen in ons aquarium(we hebben bij elkaar ongeveer 14 meter glas). Het ziet er lichtbewolkt uit; de zon zal straks wel zijn werk doen en ons verwarmen met zijn stralen. Mijn blog lookatloek heb ik gezien de reacties terecht gesloten: slechts één blogger reageerde; er was dus duidelijk geen belangstelling. Iedereen, die dat blog bezocht heeft, bedank ik alsnog voor de belangstelling. Foto: de nazomer is al begonnen.

Weer thuis en vroeg uit de veren. Dat is wat anders dan op vakantiedagen: dan is het vaak laat naar bed en laat er uit. Gedurende de laatste werkonderbreking was het vroeg uit de veren en vroeg onder de wol. De vakantie ligt nu in het vooruitzicht. Over drie weken zal ik ontwaken in een Turks hotel. Dan is vroeg op iets later dan nu. Meestal verschijnen we dan om acht uur aan tafel en gaan ’s avonds omstreeks elf uur naar bed. Tijdens de laatste van dagen snippervakantie hebben we het getroffen met het weer. Het was niet altijd zon, soms wat regen, maar dat deerde ons niet; dat gebeurde in de nacht of als we in de auto zaten of tijdens een koffiepauze onderweg. Een regenjas of paraplu hebben we niet hoeven te gebruiken. Het blog lokale heb ik maar gesloten. Bijna geen bezoekers. Soms twee of drie op een dag. Dat was geen dankbaar werk. Foto: van deze druppels word je niet nat.

Een paar dagen weg heeft ons goed gedaan. Het weer wal ons welgezind. Als het regende dan was dat in de nacht. En daag hebben we niets van gemerkt, dan dat de straten nat waren en de beekjes sneller stroomden. Al en toe hebben we overdag even de ruitenwisser moeten gebruiken. We hebben wat dorpen bezocht, hier en daar gewinkeld of de plaatselijke bezienswaardigheden bewonderd. Zelf heb ik wat wandelingen gemaakt en af en toe een oud kerkje binnengewipt. In sommige kerkjes heerste nog echt de verleden tijd. Sommige oude kerkjes waren "gemoderniseerd" en als je daar binnenkwam voelde je de oude sfeer niet meer. Ook de godsdienst leek een andere geest te hebben: overgemoderniseerd. Net als hier in het westen. Niet de gelovigen naar binnen gehaald, maar nog verder verdreven. Foto: het interieur van een kerkje, dat ik onderweg bezocht: Zwillbrock net even over de Duitse grens.

Vandaag beginnen we de dag met blogbezoek. De kans is groot, dat ik niet erg aan bloggen toekom. We verplaatsen ons even naar een ander deel van ons land om daar van de nazomer/herfst te genieten. De laptop gaat mee, zodat we niet alle blogcontacten verliezen. De zon is nog niet verschenen, daar is het nog te vroeg voor. Maar hopelijk zal hij ons vergezellen. Ik wens iedereen een fijne dag en een goed begin van de week toe. Foto: vrijdag was de start van de SLS-autorally(Scheveningen-Luxemburg-Scheveningen), gisteren was de finish. Daarvan  de foto. Leuk al die oldtimers.

De zon heeft een paar dagen zijn best gedaan
en doet het nu weer wat rustiger aan.

Wij hebben in ieder geval van de zon en de natuur genoten. Gisteren waren we aan het polderen, maar nu in Midden-Holland: het poldergebied achter Gouda. In dit gebied kwamen we terecht in een natuurgebied in aanleg: het natuurgebied Bilwijk, te midden van het prachtige polderlandschap. Onderweg zagen we een kreet geschreven op een groot bord: Maak van onze polder geen moeras. Ik heb begrip voor natuurgebieden, maar ook voor de polders. Maar polders zijn geen natuurgebied, maar cultuurgebied. Holland op zijn mooist: polders met daar boven Hollandse luchten. Alleen gisteren lied de zon geen wolken toe. Ik heb er begrip voor dat natuurgebieden in stand gehouden moeten worden, maar ik begrijp nog steeds niet goed, waarom natuurgebieden geschapen moeten worden.

Na de fraaie dag van gisteren, hopen wij ook voor vandaag weer een mooie dag te krijgen. Volgens de weervoorspelling, zou er hier en daar de mogelijkheid zijn, dat er zich een regen of onweersbuitje kan ontwikkelen. Liever daar dan hier. Er hangt nu nog wat ochtendmist; die zal wel spoedig verdwijnen. Mooi echter voor ochtendopnamen, omdat met dit weer de nevels in de duinen blijven hangen. Niet echter vanaf mijn balkon, omdat de zonsopgang schuil gaat achter een appartementencomplex. Niet getreurd. Gisteren waren we aan het polderen in het Groene Hart. Veel kievieten zijn er nog; zij groeperen zich nu. Ook weer een zilverreiger en uiteraard een buizerd in de lucht. Bijgaand een foto van dat middagje polderen.

Eindelijk… daar is die dan: de zon. We gaan er vandaag van genieten. Hij staat nu al aan de hemel en probeert mijn kamertje binnen te kruipen. Hij en ik moeten nog even wachten: een laatste ochtendwolk houdt hem nog tegen. Daar komt hij binnen en langzaam kleurt het behang op de muur feller. Vandaag wordt het een zomerse dag in september. Mensen, geniet er van. Even de zorgen opzij en lachen omdat de zon er is. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: eindelijk... Den Haag heeft sinds gisteren 500.000 geregistreerde  inwoners.

Vandaag is het dan zo ver. Een dag waarop geen regen wordt verwacht. Een nieuwe dag in een nieuwe maand. De nazomer begint. De herfst is in aantocht. Spoedig hangen de spinnenwebben, bepareld met dauwdruppels, tussen de struiken en bomen. Beukennoten, eikels en kastanjes worden weer een tijdje speelgoed voor de kinderen. De wereld krijgt nieuwe kleuren. En de herfststormen zullen over het land jagen. Een mooi jaargetij. Zonder herfst geen nieuwe lente. We kunnen de herfst niet tegenhouden; laten we er daarom het beste van maken en genieten van het moois, dat hij biedt. Ik wens iedereen een zonnig begin van de nieuwe maand. Foto: de laatste foto, die ik in de maand augustus maakte, gisteren dus.

De laatste dag van de maand. Morgen is het september en begint de herfstmaand. De zomer is bijna voorbij. Volgens de meteorologen begint de herfst op 1 september, maar de astronomische begint pas op 23 september. Wij leerden vroeger dat de astronomische herfst het echte begin van de herfst is. Maar de weerkundigen hebben vanwege de statistieken het begin van september gekozen. Ik wil nog niet aan de herfst denken. Ik wil nog graag aan de (na)zomer denken. De tijd van de “drie kleine kleutertjes, die zaten op een hek op een mooie zomerdag in september”. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: mooie wolken boven de duinen, maar ik hoop vandaag wat meet zon te zien.

Gisteren hebben we van een vrije dag genoten. Het weer was goed in vergelijking met de voorgaande dagen. We zijn even naar de tuin geweest: het onkruid moet hoognodig gewied worden. Een succes is het dit jaar zeker niet geworden. Ook de later nog een keer gelegde tuinbonen waren geen succes. Misschien, heel misschien zullen de prinsessenbonen nog een maaltje leveren, maar dan moet het weer wel meewerken. Het is nu ruimen in de tuin en de tuin gereed maken voor de winter. Ik hoop dat het vandaag een aardige dag zal worden met wat zon en vriendelijk weer. “Hoop doet leven” wordt wel eens gezegd. Maar met een lach gaan we de nieuwe dag tegemoet. Foto: de Harstenhoek, een duingebied op slechts een paar honderd meter bij ons vandaan.

We zijn vandaag laat opgestaan. Onze natuurlijke wekker liet verstek gaan. Misschien heeft de drukte van de verbouwing iets teveel van ons gevraagd en moeten we nu even rustiger aan doen. Veranderingen in het huis vraagt ook aanpassing aan de nieuwe situatie. Alles in de nieuwe keuken staat ergens anders. De dingen, die je gewend was bijna blindelings te pakken, staan nu vaak op een andere plaats. Even rustig wennen en over een weekje weet je weer waar alles staat. Ik grijp ook mis, maar voor Annemiek, maar ja zij was ook ‘the queen of the kitchen’, lijkt het wel een paleisrevolutie. Achteraf zullen we er weer om kunnen lachen. En alsook nog eens de zon gaat schijnen, dan ziet niet alleen de keuken, maar de hele wereld er anders uit. Foto: haar nieuwe koninkrijk.

We hebben eens lekker uitgeslapen. Geen verplichtingen vandaag. Lekker lui onderuit. Vandaag komen uit het hele land shantykoren. Je kunt het mooi vinden of niet: gezellig is het altijd wel. Ik hoop maar dat het mooi weer wordt vandaag. De zon hoeft niet per se uitbundig te schijnen als er maar geen regen komt. Maar nu regent het: ik hoop maar dat deze bui de laatste van de dag is. Ondanks ons uitslapen is het nog vroeg. Net half acht geweest. Na regen komt zonneschijn denk ik maar. Ik wens iedereen een gezellige zondag. Foto: Ik zocht een recente zonnige foto, maar vond hem niet. Dan maar deze: het was in ieder geval op een droog moment.

27 augustus; de dag, dat mijn moeder in 1905 geboren is. Zij is in 1997 overleden, kort nadat zij haar 92ste verjaardag gevierd had. Herinneringen blijven. Op mijn bureau heb ik nog altijd twee kleine stukjes papier liggen met een aantekening van mijn moeder daarop. Het is alsof zij mij vanuit het hiernamaals nog iedere dag zegt, wat zij op de briefjes schreef: “het omzien is de haas zijn dood”en “niet klagen maar dragen en bidden om kracht”. Iemand is pas echt dood, als hij/zij vergeten is. Ik ben niet triest: omzien is de haast zijn dood. Ik denk alleen vaak aan haar. Zij heeft mij wijze lessen geleerd en herinnert mij er aan als ik naar die kleine aantekeningen kijk. Foto: een bloemetje, want dat brachten we altijd mee op haar verjaardag.

Ook de nieuwe kurken keukenvloer is gelegd. Ik heb er nog stijve spieren en blaren op mijn knieën van: dat karweitje heb ik helemaal zelf uitgevoerd. Het enige karweitje, dat nog uitgevoerd moet worde, is het maken van een tegelwand. Maar dat heb ik in het verleden al zo vaak gedaan; dat kan ook wachten tot na de vakantie. Het blogbezoek is er de laatste dagen wel een beetje bij ingeschoten: ik hoop het vandaag weer op orde te brengen. Van het weer valt niet veel te verwachten, maar misschien valt het uiteindelijk toch weer mee. Over een paar dagen is ook in België de schoolvakantieperiode achter de rug en ook de zomer. Maar misschien volgen er nog wat mooie zonnige septemberdagen. Foto: ook bij minder mooi weer blijft de polder altijd een verrassing.

Ik heb via het blog eens een berichtje ontvangen met de opmerking: “maak dat die Belgen maar wijs”. Dat moet uiteraard van een domme Hollander zijn geweest. Het is de enige keer, dat ik een dergelijke opmerking heb ontvangen. Bijna altijd krijg ik positieve en opbouwende berichtjes. En daar ben ik blij om. Ik ben er blij om, omdat ik dan weet, dat mijn berichtjes gelezen worden en er op gereageerd wordt. Het ene berichtje zal wel eens leuk, een ander grappig of hoe dan ook uitvallen. Het is net als met het weer: sommige mensen klagen altijd en andere accepteren het zoals het valt. Met dat vallen bedoel ik niet de regen, want ook zonnestralen kunnen vallen. Soms vallen zij mijn kamertje binnen en soms niet. Soms vroeg, soms wat later. Vandaag is de zon vroeg op. Mooie strepen aan de horizon. In ieder geval begint de dag met zon. Foto: een stille bewonderaar.

Een pak van mijn hart. De keuken is geïnstalleerd. Alleen de waterafvoer moet nog worden aangesloten. Maar daar komt straks iemand voor.  Er is weer wat overzicht in huis gekomen. Gisteren hadden we niet veel tijd voor het blog. Eigenlijk wel veel tijd: want wij hadden niets te doen. Maar als er mensen bezig zijn, dan moet je toch regelmatig koffie zetten, de verpakkingsmaterialen verwijderen en de vloer schoon houden en in de tijd, dat je niets te doen hebt, hang je maar wat rond. Vandaag is het de dag van aanpakken, vooral van Annemiek. Zij moet voor een belangrijk deel de keuken weer inrichten. Maar dat doen we langzaamaan. Goed kijken wat waar gezet gaat worden; anders moet je het later weer veranderen. Er is dus nog wel werk te doen, maar dat kan in alle rust. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto:een eenvoudig bloemetje, maar de braam is al in wording.

Om zeven uur staat de monteur voor de deur(voor de wat later opstaanders:stond). Vandaag wordt de keuken geplaatst. Zij is nu nog een ‘sta in de weg’: ingepakt vult ze een groot deel van de kamer, maar straks hangt of staat hij op de plaats waar hij moet komen. Dan wordt het inruimen. Waar zal ze dit zetten en waar dat. Een nieuwe keuken: het lijkt ook op een reorganisatie. En morgen kan er weer gekookt worden. Het fraaie zomerweer, zoals voorspelt door de weerprofeten is gisteren niet gekomen; van strandweer was geen sprake. Tegen de avond viel er wat regen. En voor vandaag? Ach, wat maakt het eigenlijk uit: is het mooi… dan zijn wij blij; regent het… dan is misschien een ander blij. Je krijgt het allemaal cadeau. We nemen het zoals het komt en we zijn blij, dat we vandaag weer een cadeautje mochten ontvangen. Ik wens iedereen een blijde dag. Foto: we waren gisteren even in de polder. De Haagse ooievaar was er ook; ik zag er tien(echt waar). "Hoog op de poten, kaal in de veren en een grote bek" zo worden de Hagenezen ook wel eens genoemd. Maar we zijn trots op ons stadswapen.

Je kunt het al goed merken. De dag begint veel later en eindigt al veel vroeger. Maar vandaag krijgen we volop zon. Eind augustus. Volgende week begint al weer de herfstmaand. Ondanks de gunstige weersvoorspelling was het gisteren niet druk op Scheveningen. Veel mensen hebben dit jaar de zon al elders gehaald. We gaan nu al denken aan “een mooie zomerdag in september”. Vandaag gaat ook weer elders in het land de school beginnen: ik denk het zuiden. De vakantietijd is daar dan ook weer voorbij. Er moet weer gestudeerd en gewerkt worden. Over twee weken gaan we er ook weer een paar dagen tussenuit. Ons ergens anders in ons land opwarmen voor de grote najaarsvakantie in oktober. En vandaag wordt de nieuwe keuken gebracht. Nog één dag bivakkeren in ons eigen huis. Ik wens iedereen een fijne, zonnige en vrolijke dag toe. Foto: Mooie kleuren gevangen in één bloemstengel.

Het vuurwerkfestival  heeft veel bezoekers getrokken. Gisteravond was het Den Haag dat het slotvuurwerk mocht verzorgen. Het op één na laatste vuurwerk, dat van Nederland was, was winnaar van het internationale vuurwerk festival. Het totaal aantal bezoeker wordt geschat op 300.000. Een mooi resultaat. Scheveningen, maar ook natuurlijk Den Haag, heeft zich weer eens internationaal in de picture gezet. Mag ook wel weer eens na de tegenvallers van het afgelopen jaar, waar vooral het weer vaak de spelbreker was. Foto: fragment vuurwerkfestival

Het is zaterdag, 20 augustus; de laatste dag van het vuurwerkfestival in Scheveningen. Vanavond twee vuurwerken; het eerste het vuurwerk van Nederland en het slotvuurwerk van de stad Den Haag. De winnaar van dit festival wordt vanavond bekend gemaakt. De vele bezoekers hebben dit jaar kunnen genieten van heel mooi vuurwerk. Geen afgelastingen. Het weer was prima. In de avond niet veel wind en een mooie hemel. En… veel bezoek. Vanavond een beetje afscheid van een zomerseizoen, dat helaas niet erg fraai was. Voor een aantal strandtenthouders tot nu toe een fiasco. Maar misschien volgt er nog een mooi naseizoen. Ik vrees, dat we het volgend jaar een aantal exploitanten niet terug zullen zien. F oto: ik wil niet somber afsluiten vandaag. Een bloemetje doet het altijd goed.

De buien hebben ons gisteren voor het grootste deel van de dag thuis gehouden. Voor vandaag ziet het weer er wat beter uit. Vandaag vroeg uit de veren: om 8.30 uur moet ik in Leiden zijn. Toch even rekening houden met de verkeersdrukte. Rond 11.00 uur hoop ik weer thuis te zijn. Daarna bezoek afleggen bij mijn meeliggers. Vanmiddag misschien genieten van fraai najaarsweer. ’s Morgens vroeg komen er vaak buren langs sluipen. Zij hebben, zij zijn huurders en geen eigenaars, lak aan privacy en lappen het huishoudelijk reglement lappen aan hun laars. Zeg er niets van: dan krijg je een grote b…. Ik hoop maar dat ze zich beteren of vertrekken. Ik wens u allemaal een aangename laatste werkdag van deze week.Foto.Ik sluit de werkweek af met een bloemengroet.

Vandaag 18 augustus. Geen datum waarbij ik me iets moet herinneren. Geen verjaardagen of huwelijksfeesten. Een gewone dag, waarop de zon om 6.28 uur is gewekt, maar kennelijk nog niet is opgestaan. Hij ligt nog even bij te komen onder zijn grijze deken. Vannacht heeft het een beetje geregend, maar nu zijn de straten weer droog. Een dag van even rust tussendoor. Misschien even naar de markt, misschien ook even tijd voor een wandeling. Misschien ook even in de zon. Misschien… er zijn nog zoveel ‘misschiens’. Ik wens in ieder geval iedereen een fijne dag. Foto: Scheveningen vanaf het zuiderhavenhoofd

Vandaag, woensdag 17 augustus. Nog maar twee weken en ook de maand augustus is weer voorbij. Dan komt onze najaarsvakantie wel heel dichtbij. Vandaag nog een dag in de rommel en daarna een paar dagen rust in huis. Maandag komt de nieuwe keuken en dinsdag wordt hij geplaatst en voor een belangrijk deel weer ingericht. Dan komt er weer ruimte in huis. De badkamer staat nu vol met keukenspulletjes. Je kunt er je k… bijna niet roeren, laat staan wassen. We behelpen ons. Gelukkig is de douchecabine nog goed bereikbaar. We blijven dus fris van kop tot teen. Het is weer vroeg dag. De zon moet nog komen en de straatverlichting is nog niet gedoofd. Ik wens iedereen een aangename dag. Een lach in de morgen maakt van de dag een feest. Foto: en maar wachten op iemand, die je nog nooit eerder ontmoet hebt.

Vandaag voor Annemiek en mij een wat rustige dag. Werken kunnen we niet in huis: vandaag komt een werkploeg voor licht, water en werkzaamheden aan de muur. Die gaan hun eigen gang en wij moeten ze niet in de weg lopen. In de woonkamer staan de keukenspullen opgeslagen; de etenswaren liggen in de badkamer: daar is de temperatuur iets lager dan in de woonkamer. En als de zon komt kunnen we lekker buiten op ons balkon zitten. Er hangt nu nog wat bewolking, maar ik denk dat die in de loop van de ochtend gaat oplossen. Voor iedereen een fijne dag. Foto: deze schildering zag ik in de showroom van een autohandelaar in Scheveningen.

Vandaag gaat het dan gebeuren. De kastjes zijn al leeg. De diepvriezer is ontdooid en de koelkast bijna leeg. Straks komen de slopers. Zij gaan de keuken demonteren en afvoeren. En daarna zitten wij met een rommelige lege hoek in de kamer. Schoonmaken, tegels van de wand verwijderen en afvoeren, zodat morgen de elektricien en de loodgieter de ruimte hebben om het leidingwerk te vernieuwen en aan te passen aam de nieuwe situatie. Opbouwwerkers noem ik ze maar. Als dat gedaan is wordt de muur onder handen genomen. En als alles goed verloopt, zitten we vanavond weer in een schone ruimte zonder keuken: die komt pas de volgende week. Alleen de koffiemachine en een magnetron zullen ons deze week moeten ondersteunen. Foto: deze foto heeft te maken met mijn nieuwe projekt.

Het regent, het regent de pannetjes worden nat
daar kwamen twee boerinnetjes aan
die vielen op hun gat.

Gek Buienradar staat op mijn computer bij de favorieten, terwijl regenbuien helemaal mijn favorieten niet zijn. Goede buien zijn mijn favorieten. Vandaag ben ik dan ook weer met goede luim en een goede bui uit bed gestapt. Het bovenstaande liedje wordt ook wel gezongen als “het regent, het zegent”: regen kan ook een zegen zijn: het is maar hoe het uitkomt. Maar ook vandaag komt na regen zonneschijn. Zeker weten. Het kan best zijn, dat als u opstaat de zon er ook al weer bij is. Het ligt er maar aan… hoe laat u opstaat. Ik ben altijd vroeg op, maar zondags een half uurtje later dan op doordeweekse dagen. Ik wens iedereen een mooie zondag. Foto: gisteravond was er vuurwerk, daarom vandaag vuurwerk op het blog.

Gisteravond is het vuurwerkfestival Scheveningen van start gegaan. Vanaf een ponton, dat ter hoogte van het Kurhaus in zee is verankerd, worden acht vuurwerken afgeschoten. Gisteravond twee, vandaag twee en volgende weekend weer twee keer twee. Vanuit onze serre hebben we er een fraai gezicht op. Het lage vuurwerk kunnen we niet zien, Dat verschuilt zich achter het appartementgebouw, dat voor ons ligt. Maar het hoge vuurwerk zien we wel. Het weer was gisteravond heel goed: weinig wind, wolken en een aangename avondtemperatuur. Foto: niet van het vuurwerk. Misschien maak ik daarvan vanavond wat opnames. Grijze avondwolken, die door de late avondzon nog even in het zonnetje worden gezet.

De plavuizen in de keuken zijn verwijderd en de vloer gevlakt. Verder kan ik weinig doen. Maandag wordt de huidige keuken verwijderd en dinsdag komt de installateur voor elektra- en waterleiding. Tevens zal hij de muur van nieuw stucwerk voorzien. En dan wordt het behelpen met koken en vaatwassen totdat op 23 augustus de nieuwe keuken geplaatst is. Wel een spannende tijd. Zal alles goed op zijn plaats komen? Zal alles wel goed functioneren? En zo kunnen wij ons nog heel wat vragen stellen. Afwachten maar en je niet druk maken. Alles sal reg kom. Foto:Zomer 2011 in Scheveningen; mooie stranden, maar geen strandweer. Jammer volgend jaar beter.

Gisteren bestond mijn blog 2000 dagen. Vandaag begin ikaan het derde duizendtal. In de tweeduizend dagen heb ik heel wat bloggers mogen begroeten. De dag met de minste unieke bezoekers was op 25 maart 2006, toen kwam er slechts één bezoeker; de dag met de meeste bezoekers was op 16 augustus 2010, toen kwamen er 213 unieke bezoekers langs. En hoeveel bezoekers er normaal gemiddeld langs komen, dat verklap ik niet. Dat is en blijft mijn geheim. Ik bedank iedereen, die mij met een bezoekje vereert hartelijk en hoop, dat ook zij plezier beleven aan mijn blog. Ik heb er in ieder geval iedere dag opnieuw plezier aan. Mijn nieuwe blog lookatloek, dat ik zelf mooier vind dan loe2_1934 is nog niet ontdekt. Af en toe komt er wel iemand langs. En ik denk maar “onbekend maakt onbemind” wie weet komen er op eens toch bloggers langs, die verwonderd zullen zeggen: “goh, wat een mooi blog is dat”. Ik zeg maar toto ziens op mijn blog. U was en bent nog steeds van harte welkom. Foto: zo zag het strand er de zondag uit: bijna meer zand in de lucht dan op het strand.

Zo mooi als deze morgen kleurde de hemel de laatste dagen nog niet. Het 10 augustus en zo dadelijk zal de zon opstaan, om te proberen van vandaag een zonnige dag te maken. We blijven iedere dag optimistisch. Gisteren was het een saaie dag. Ik had veel werk te doen. Annemiek was niet in orde, waarschijnlijk een beetje oververmoeid van de afgelopen dagen. Ik had werk te doen: de keukenvloer moet ontdaan worden van de plavuizen; maandag wordt de oude keuken verwijderd en dinsdag komt de installateur voor het licht en het water. En dan nog één weekje ons behelpen, want de week daarop wordt de keuken geleverd en geïnstalleerd. Dinsdag 23 augustus en woensdag 24 augustus wordt de keuken weer helemaal ingeruimd en kunnen we weer even achterover in onze stoelen hangen. Bij haar verjaardag kreeg Annemiek natuurlijk weer veel bloemen. Ik maakte er een aantal foto’s van waarvan ik er één vandaag aan jullie wil schenken.

De wind waaituit het noordwesten. Straf. Windkracht 5 Bft. Grijze wolken aan alle kanten. Hier en door een lichte vlek. Zal wat hemelwater geven. Misschien ook wat zon. Wisselvallig, zoals we gewend zijn. Temperatuur; doe maar wat warms aan. Koers dalend. Optimisme ver te zoeken. We gaan gewoon door alsof er niets aan de hand is. Wat de beurs betreft zou je je kop in het zand moeten steken. Onrust zaaien geeft geen oplossing. De euro blijft de euro, de dollar blijft de dollar, alleen de koersen onderling schommelen ten nadele van de dollar. Soms is het andersom. En merken we er veel van? Mij doet het niet zoveel. Ja, de ene dag is de benzine wat goedkoper dan de vorige dag, of weer wat duurder. Rijden doe ik toch. En lachen ook. Ik wens u een zorgenloze dag. Foto: zonder hemelwater zouden wij ook geen poldersloten hebben.

Vandaag. Verjaardag van Annemiek. Een gezellige dag. Onze  familie is klein; beter gezegd: klein geworden. We verwachten zeven personen op visite vandaag, maar hoe laat? Eén op de koffie vanmorgen en de anderen in de loop van de namiddag en de avond. Gezellig: niet zo’n grote groep. Vroeger waren we op een verjaardag soms wel met 20 personen. Een huis vol en vaak tot laat in de avond. Tegenwoordig komen ze vroeg en vertrekken tijdig. Het weer zal niet meewerken vandaag. Onstuimig en regen. Misschien een zonnetje. Kort gezegd: herfstweer. Maar binnen maken we het gezellig. Foto: polderfoto, gemaakt op 6 augustus 2011.

De klok slaat zes keer. De torenklok; hij luidt niet meer, maar de tijd geeft hij nog steegs goed aan. Mijn comtoise gaf geen geluid. Die staat stil. Ik ben vergeten hem op te winden. De zon. Hij is er nog niet. Zit nog een beetje verscholen. Maar hij komt wel. Misschien vergezelt een regenbui hem af en toe vandaag. De wind waait uit het westen, redelijk straf. Die zal nog wat aantrekken. Als het maar geen regenbui is. Meestal houdt de wind het wel droog, hier aan de kust. Gisteren heb ik weer een paar foto’s gemaakt. Daar was ik deze maand nog niet aan toegekomen.

Eerst even nadenken. Wat is het vandaag voor een dag. Zondag? Nee, toch niet. Ik weet het weer: het is zaterdag. De dag begint als de meeste dagen van deze zomer. Krijsende meeuwen, een grijze lucht en in het oosten een beetje rood. Ik gaap. De straten zijn droog en verlaten. De verlichting is al gedoofd. Ik hoor geluid; Annemiek is nu ook wakker en loopt nog een beetje slaperig voorbij. Zaterdag; werkdag dit keer. Annemiek is maandag jarig en dan moet het huis aan kant zijn. Dat betekent: teveel boodschappen in huis halen. Lekkere dingen: de gasten moeten verwend worden. En maandagavond blijkt, dat we de dagen daarna nog wat lekkere dingen over hebben. De weersverwachting: voorlopig lijkt het droog te blijven. Omstreeks tien uur misschien een bui; maar het weer ziet er iets gunstiger uit dan de weerprofeten gisteren verwachtten. De meeste buien zullen voorbijtrekken. Vakantiefoto: nog wat onwennig met haar voertuig, maar inmiddels een ervaren coureur.

Je kunt merken, dat het vakantie is. Gistermorgen plaatste ik mijn laatste bericht om ongeveer half zeven en nu, meer dan vierentwintig uur later, zie ik dat slechts negen personen na mij in de categorie herinneringen/ervaringen iets aan hun blog gewijzigd of toegevoegd hebben. Dat is echt hoogzomer op het blog. Lekker luieren en fijn vakantie vieren. Ik hoop, dat iedereen een fijne vakantie heeft en uitgerust en tevreden hun ervaringen weer op het blog komen vertellen. Foto: ik beloofde u laatst ook nog de reegeit te tonen. De kop, de rest zit nog in de duindoorns.

4 augustus. Gisteravond was ik snel weer thuis van de vergadering. Het was weer veel geschreeuw. Tijdens de pauze om 21.25 uur ben ik naar huis gegaan. Vannacht om 01.00 uur keek ik even naar buiten en zag dat bij nog veel mensen de lichten aan waren. Het zal dus wel een lange vergadering zijn geweest. De uitslag hoor ik vandaag wel. Een aantal mensen had veel machtigingen weten te verzamelen, waardoor ze hun eigen mening konden doordrukken. De regels van de Akte werden met het grootste gemak genegeerd. De meerderheid beslist toch. Ik denk dat de machtsblokken weer hebben gezegevierd. En de consequenties? Daar is niet over doorgedacht. De meerderheid beslist en we zullen dus meer, veel meer moeten gaan betalen aan maandelijkse bijdragen. Ik houd die vergaderingen in het vervolg maar voor gezien. Vandaag lijkt het een aardige dag te worden. De lucht boven de zee is helder. Foto: ik wilde er een foto opzetten met een stel kakelende kippen, maar zo een foto heb ik nog niet gemaakt. Komt nog wel. Misschien is het gekwaak van een kikker een redelijk alternatief.

Om half vijf vanmorgen luisterde ik even naar de radio naar het weerbericht. Zo dat ziet er niet slecht uit. Kans op een enkel licht buitje, maar verder een stralende en warme zomerse dag. Om vijf uur komt er een nieuw weerbericht met de mededeling regen tot zeer veel regen, maar wel hoge temperaturen van 24 tot 27 graden. Vervolgens kijk ik zojuist naar de buienradar en wat zie ik: regenwolken boven Vlaanderen, die op weg zij naar het noorden en inmiddels al aardig het westen belagen. Weg voornemens en aanpassen aan de omstandigheden. Weg zomerse dagen, want na vandaag gaan de temperaturen weer snel omlaag naar ‘beneden normaal voor de tijd van het jaar’. Is dit een waarschuwing voor de vergadering van komende avond? De tijd heeft ons geleerd om ons aan te passen. Het zal wel weer lukken vandaag. Er is altijd wel wat werk te doen in huis. Ik kan het ook niet mooier maken dan het is.

Als de temperatuur stijgt, daalt de belangstelling op het blog. Niet iedereen heeft zijn of haar computer onder de parasol in de tuin staan. Ik ook niet. Bij mooi weer heb ik wel wat anders te doen dan te computeren; namelijk genieten van het buiten-zijn. Daarom kruip ik al vroeg achter de computer en af en toe tussendoor ook nog wel, maar niet zoals op donkere, sombere of regenachtige dagen. Het is nu 5.43 uur en over een goed kwartiertje valt het zonlicht mijn kamertje binnen. Tegen zeven uur kleed ik me dan aan en ga de krant lezen, ontbijten en vervolgens tot ongeveer half negen besteed ik mijn tijd met computeren. De zon trekt in de ochtend al weer aardig richting het zuidoosten en dat betekent dat de eerste zonnestralen van de dag niet mijn kamertje kunnen binnenvallen: dan staat er een groot appartementengebouw in de weg. Over een paar weken is de zon weer op de goede plaats en krijg ik de vroege zonnestralen weer binnen. Zo gaat dat ieder jaar. Vroeg in het voorjaar geniet ik van de jonge zon, dan kruipt hij achter dat complex en na een paar weken verschijnt hij dan weer links van dat gebouw, eind juli keert hij weer op zijn schreden terug. Foto: de zon op 2 augustus; nog even, en dan verdwijnt hij helemaal achter het complex.

De meeuwen kwebbelen er weer lustig op los. Zij voelen het ochtendgloren. En aan de horizon beginnen de lichtstrepen van de nieuwe dag al zichtbaar te worden. Maandag 1 augustus en begin van week 31. Om 06.01 zal de zon opkomen en vanavond om 21.31 uur weer ondergaan. We hopen de hele dag van een zonnige maandag te kunnen genieten. De dagen beginnen weer te korten. Zo ongeveer drie minuten er dag. Augustus is bij ons in de familiemaand. Annemiek haar vader was jarig, mijn moeder vierde haar verjaardag, mijn oudste zus zou jarig geworden zijn; zij zijn helaas niet meer onder ons. Annemiek, mijn zus Annie en mijn broer Ad vieren deze maand wel hun verjaardag. Bij ons zijn dat geen familiebijeenkomsten. Een telefoontje of een verjaardagskaart. De straat verlichting is al gedoofd en het eerste ochtendlicht valt nu mijn kamertje binnen. De zon heeft zich gemeld. Ik wens iedereen een zonnige dag en misschien volgt daar op nog een zonnige maand. Foto: de reeën komen weer te voorschijn. Gisteren zag ik vier reeën in de Harstenhoek, waarvan in ieder geval één bok. De bronstijd begint en het zal nog wel wat drukker worden. Ik fotografeerde de bok en een geit. Vandaag de bok als foto en morgen de geit.

Gisteravond ging Annemiek, vermoeid van een paar vrije dagen, al vroeg naar bed. Toen ik drie kwartier later naar bed wilde gaan, werd ze wakker en zei tegen mij: “wat ben je al vroeg opgestaan”. Echt uitgeslapen was ze nog niet: even later lag ze al weer in Morpheus’ armen.
Zo juist wekten een paar ruziënde meeuwen mij. En als ik eenmaal wakker ben, dan sta ik op. Dat is in de zomerperiode vrij vroeg, zo rond de tijd, dat ook de zon aan de horizon gloort. Maar vandaag komt hij wat later. Na een paar dagen vrijaf, ligt er altijd weer wat werk te doen; zoals post bekijken, kranten lezen en blogvriend(inn)en bezoeken.
De dag begint grijs. De weersverwachting voor de komende dagen ziet er positief uit, maar voor vandaag zal de lucht er grijs uitzien, misschien in de middag in het westen, waar wij gelukkig wonen, wat opklaringen. Misschien op de laatste dag van juli toch nog een beetje ZONdag. Geniet van de dag en laat hem niet verloren gaan. Foto: een zonnebloem met wat er in.

Gisterochtend heb ik echt mijn best gedaan om u een berichtje te sturen. Ik deed dat via mijn laptop, die uitgerust is met Windows 7. Maar ik kreeg iedere keer de melding: u hebt geen bericht ingegeven. Thuis gebruik ik Windows XP en daar heb ik nooit problemen mee gehad. Het kan natuurlijk ook gelegen hebben aan het hotel, dat misschien ook met Windows XP was uitgerust en aldus ook toestemming aan de gasten gaf om van het internet gebruik te maken. Ik weet niet waaraan het gelegen heeft. In ieder geval heb ik het geprobeerd. Maar geen zorgen: we zijn die dag heel  goed doorgekomen. Mooi weer, lekker genoten van de omgeving en van het eten. Prima geslapen en heerlijk uitgerust ook de tweede dag prima doorgebracht. De terugreis vandaag verliep met enige hindernissen. De uitgekozen route kon niet helemaal gevolgd worden, maar na wat omzwervingen door het Limburgse en Brabantse land toch weer goed thuis gekomen. Foto: een bewijs dat ik in het Limburgse verbleef. De auto staat er op en Annemiek zit er in.

Vandaag gaan we er even tussen uit. Gewoon een lekker eind rijden in een rustige omgeving en genieten van wat de natuur ons biedt. Denkend aan Holland, zie ik brede rivieren, traag door oneindig laagland gaan. Dat gaan we vandaag zoeken. En als we thuis komen genieten we van een heerlijke  Malbec, een Merlot of een Cabernet  Sauvignon. Een stukje oude kaas erbij en dan lekker onderuit gezakt luisteren naar muziek. Misschien kijken naar de oude ansichtkaarten over Scheveningen, die ik tijdelijk in bruikleen heb om ze later toe te voegen aan mijn website www.schoenendoos.eu.  Foto: het groene hart van Holland

Alle begin is moeilijk. Meestal als ik achter mijn computer ga zitten om een ervaring op het blog te zetten, komen gedachten vlug bij mij op. Deze morgen begin ik met alle begin is moeilijk en toch ben ik begonnen met iets op het blog te zetten. Vanzelf komen nu een aantal onderwerpen aanwaaien. Gisteren bij voorbeeld, Ik was aan het werk met mijn project “haring”en maakte een grote fout. Ik was aan het kopiëren en plakken, toen ik een fout maakte: ik verplaatste van een website de index en vergat waarheen. Met het gevolg, dat mijn website niet meer werkte. Hoe krijg ik die index terug. Na veel en lang zoeken vond ik die index bij een bijna identieke website en kon via copieren en plakken de schade herstellen. De index van een website is heel belangrijk; die is als het ware de sleutel van de site. Ben je hem kwijt, dan moet je bij wijs van spreken een nieuwe sleutel op dat slot zoeken of een nieuw slot maken met een nieuwe sleutel. Gelukkig vond ik slot en sleutel terug. Met mijn project kan ik nu weer verder. Heb ik u nieuwsgierig gemaakt? Nog een maandje geduld. Tegen die tijd denk ik er meer over te kunnen vertellen. En nu staat er toch een stukje op mijn blog. Alle begin is dus niet altijd moeilijk. Foto: he Joegoslavië Tribunaal ligt in het stadsdeel Scheveningen en heeft wel iets met mijn project te maken.

De weersvoorspelling, beter is te spreken van weersverwachting, krijgt steeds meer het karakter van achter de wolken schijnt de zon. Regen met opklaringen heeft zo ongeveer de betekenis gekregen van: de hele dag kans op regen, maar af en toe ook kans op een zonnestraaltje. En dat is dan het weertype, dat we de komende dagen kunnen verwachten. En als er dan een keer geen regen valt, dan kijken de meteorologen je heel vrolijk aan vanaf het tv-scherm, want inderdaad dat verwachte zonnestraaltje is een zonnige dag geworden. Maar direct daarop volgt weer een domper, want de verwachting voor de volgende dag is of liever zijn: een zonnetje gedeeltelijk achter wat wolkjes en één of meer druppeltjes. We zitten nu echt aan de verkeerde kant van de statistiek. De maand juli wordt misschien wel de natste maand sinds mensenheugenis. Maar wie weet: achter de wolken schijnt de zon en misschien leren we de zon van zijn beste zijde kennen. We blijven optimistisch, maar ik zou liever zien dat op de verschroeide aarde van Afrika regen, heel veel regen valt. Die mensen en die gebieden snakken naar regen en zien liever regen dan zonneschijn. Foto: een vlinder brengt nog wel eens wat kleur.

Vandaag is het ZONdag. U mag me rustig tegenspreken en zeggen dat het maandag is. Maar vandaag schijnt de zon. Ik zie hem als ik naar buiten kijk. Ik zie het aan de trambestuurder: hij is vrolijk op weg. Ik zie het aan de mensen: zij kijken vrolijk. Ik zie het aan de paraplu’s, die niet gebruikt worden en zelfs niet meer gebruikt kunnen worden: zijn zijn de afgelopen dagen gesneuveld in de harde windstoten en liggen nu kapot op de straten, kwaad weggeworpen door de eigenaars omdat ze dienst geweigerd hebben. Maar die paraplu’s kunnen er niets aan doen, dat die onstuimige en regenbrengende weerman ons zo te grazen heeft genomen. Maar vandaag is het ZONdag op maandag. Een begin van de zomer? Wie weet…  wordt de oogstmaand dit jaar de zomermaand. In de afgelopen dagen heb ik dankzij het slechte weer goede vorderingen kunnen maken met mijn “haring”project. Dat was het huiswerk, nu komt er het buitenwerk bij. Ik wens iedereen een ZONnige maandag en veel daaropvolgende ZONdagen. Foto: ik moest wel even zoeken naar een zonnige foto.

Het eerste wat Annemiek van morgen tegen me zei was: wat een rot weer. Waarop ik antwoordde: goede morgen. Het ene was een constatering; het antwoord was een wens van hoop. Oudere mensen weten nog, dat de nieuwe kalenderweek op zondag begon. Dat was eigenlijk in strijd met de Bijbel: in de Bijbel is de zondag de laatste dag van de week. Op die dag rustte God, toen hij zag dat alles goed was. En in die oude gedachte begint vandaag de laatste week van de zomermaand juli. De zomer, die dit jaar verstek laat gaan. Ook vandaag wordt het hier geen ZONdag. Maar we gaan rustig verder in de hoop dat het tij zal keren. In huis zijn we al bezig de boel te ruimen. De keukenkasten worden overhoop gehaald en alles wat we niet meer nodig hebben en dus overbodig zal zijn in de nieuwe keuken wordt in de vuilniszak gedaan en naar de container gebracht. Weg is weg en niet meer omkijken er naar. Dat zijn we vast kwijt. De kastjes in de nieuwe keuken zullen heus wel weer goed bezet worden. Regelmatig komt Annemiek bij mij langs met iets in haar hand, waarover zij twijfelt en vraagt dan: “Loek, wat zal ik hier mee doen? En zonder op te kijken zeg ik dan al “weg gooien”, maar als er dan een maar volgt, dan kijk ik even op en zeg dan, iets bewuster, “weggooien”. En dat woordje zal ik de komende tijd, nog heel wat keren gebruiken. Prettige zondag wens ik iedereen. Het is een dag om op te ruimen. Foto: wat een rommel.

De dag begon met zon, maar nu regent het. Het zal de rest van de dag ook wel zo blijven. Het wordt geen zonneweekend. Aan de kust wordt zelfs een stormachtige wind verwacht(windkracht 8). Maar soms zijn de verwachtingen minder erg dan de werkelijkheid. Het wordt dus weer afwachten vandaag. Geniet van de goede momenten.
Een paar dagen geleden, het was geloof ik donderdag, gingen we in de avond even een polderommtje doen door het Groene Hart. Annemiek vindt altijd heerlijk door de polder te rijden. Rust en stilte. Wij kwamen langs een weide, waar moeder koe liefdevol bezig was met haar twee kalfjes. Ik weet niet wat voor soort koe het is; daar heb je tegenwoordig ook al zoveel rassen is. Ik vond het een leuk en intiem plaatje en heb dat vastgelegd met mijn camera. Vandaag zullen ze wel weer in de wei staan. In de wei met zon, regen en een stevige wind. Zij kunnen er wel tegen. Maar ook ik zal niet de hele dag binnen zitten. Ik houd het weer wel in de gaten. Foto: het ene kalfje kijkt hongerig toe, maar waar is zijn moe?

Volgens de buienradar zullen er vandaag geen buien vallen. Misschien een enkel drupje. Zonneschijn is mogelijk, maar niet erg uitbundig. De wind komt uit noordelijke richting. Het zal best wel mee kunnen vallen wat de zon betreft. Bij die noordelijke wind zal de temperatuur ongeveer gelijk zijn aan het zeewater. Zo rond de 17 graden. Best fris. Maar als de zon komt en uit de wind kan het best aangenaam zijn. We hopen maar, dat de weergoden u en ons goedgezind zullen zijn. En u weet mijn spreuk: schijnt het zonnetje niet….. dan moeten we maar proberen zelf het zonnetje in huis te zijn. Trek uw vrolijke gezicht aan en geniet van de dag. Foto: ik kan het niet mooier maken dan het is.

Vandaag kunnen we, na bijna twee dagen blogstilte, weer communiceren met onze blogvriend(inn)en. Gelukkig waren het twee dagen met hier in Scheveningen mooie dagen. Elders in het land schijnt het weer minder goed geweest te zijn met regen- en onweersbuien, maar wij zijn daar ter compensatie(?) verschoond van gebleven. We hebben nu veel in te halen. Onze blogbrievenbus zit vol; we hebben dan ook heel wat post te verwerken. De dag begint met wolkenluchten en zo te zien zijn de daken en straten nat. Veel regen is er echter niet gevallen. We hebben er ook niets van gemerkt. Vandaag ziet het weer er wat minder fraai uit. In het zuiden. Wij zitten misschien net aan de goede kant van de weergrens, wordt weer veel regen en zwaar onweer verwacht. Af en toe zal de zon wat kunnen schijnen, maar daar ziet het er op dit moment nog niet naar. Veel vakantiegangers zullen wel cynisch zeggen: ‘nu we thuis zijn en we weer moeten werken, zal de zon wel gaan verschijnen’. Misschien komt de zomer nog en kunnen we nog weken van mooi weer genieten. Hoop doet leven. Foto: het natte weer van de afgelopen tijd heeft de duinen goed gedaan.

Over het weer zullen we vandaag niet veel te klagen hebben. De temperatuur is iets aan de lage kant, maar zal schommelen tussen de 20 en 22 graden. Uit de wind en in het zonnetje zal het best aangenaam zijn. Minder aangenaam is het, dat wij ook nog niet van het seniornet kunnen genieten; gistermorgen kan ik sinds 6.00 uur vrijwel geen contact maken met het seniorennet. Één keer lukte het en kon ik een berichtje achterlaten. Maar daarna was er vrijwel geen contact meer mogelijk. Soms even mijn eigen blog, maar als ik daarmee verder wilde, kreeg ik alleen maar half, gedeeltelijk of helemaal witte beeldvlakken. Gelukkig is het internet niet gestoord en kan ik mijn eigen werkzaamheden uitvoeren: websiteonderhoud en –ontwikkeling. Dit berichtje schrijf ik in Word en bewaar het tot het op sennet geplaatst kan worden. Ik schrijf bijna altijd mijn berichten in Word. Daar kan ik het veilig opbergen en wanneer nodig gemakkelijk kopiëren en plakken op de daarvoor bestemde plaats. Vandaag ga ik maar tuinieren en van het weer buiten genieten. En als server2(volgens mij zit daar het probleem) weer gezond is, kan ik weer contact opnemen met mijn blogvriend(inn)en.

De zon kleurt de horizon. De voorbode voor een mooie dag? De straten zijn droog en hier en daar ligt nog wat water op de daken. De eerste zonnestralen vallen mijn kamertje binnen. In ieder geval een mooie start voor een nieuwe dag. Boven zee hangen nog wat dreigende wolken. Hopelijk drijven zij snel voorbij. Er sluipen een paar figuren langs mijn raam. Buren, die lak hebben aan het huishoudelijk reglement. Zij hebben een eigen lift, maar schijnen het leuk te vinden andere mensen te plagen. Zeg er niets van, want dan krijg ik een grote b… Soms hoop ik, dat de lift in storing valt en zij een uurtje elkaar in de lift moeten vermaken. Zand er over. We gaan van de nieuwe dag genieten. Foto: de regen heeft de natuur goed gedaan.

“Het regent, oh wat regent het.
Ik hoor het in mijn warme bed.
Ik hoor de regen zingen.

Een gedicht van C.S.l Adama van Scheltema, dat bijna iedere oudere uit zijn hoofd geleerd heeft; echter grotendeels vergeten, alleen de eerste regels zijn gebleven. Ook de regen is gebleven. Na zoveel dagen van somberheid buiten komt het gedichtje weer naar bovendrijven. De weersvoorspellingen voor de komende dagen zien er ook niet zo vrolijk uit: dan denk ik “maar aan een ander gedichtje:
“Onder moeders paraplu,
daar liepen eens twee kindjes,
Hanneke en Janneke,
dat waren dikke vrindjes”.

In dat liedje spetterden de  druppels vrolijk rond.

Conny Stuart vroeg zich al af:

“Wat voor weer zou het zijn in Den Haag
Wisselvallig met telkens een bui
Wat voor weer is het daar nou vandaag
Is het weer voor een vest en een trui
Is er regen vandaag
Waait de wind met een vlaag
Alle voetgangers weg van het Spui
En duikt iedereen diep in zijn kraag
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag”.

Één ding is zeker: na regen komt zonneschijn.

Foto: dankzij het nat zijn de polders zo mooi

Het was heel even ZONdag. Maar nu trekken er weer regenwolken langs. Maar boven de zee is er toch nog iets blauws te zien. Iets meer blauw, dan het blauw van de Nederlandse vlag, die boven op het Kurhaus strak in de wind staat. Maar misschien komt straks de zon weer terug, zodat het op deze zondag toch weer een beetje ZONdag wordt.
Gisteren heb ik van mijn vriend Ron de eerste haring gekregen. Nee… het is geen Hollands maatje, geen haring om op te eten, maar de haring, die iets te maken heeft met een project, waar Ron, Natalie en ik mee bezig zijn. Een project, dat wel wat met Scheveningen te maken heeft. Scheveningen, dat in zijn wapen trots met drie haringen pronkt. Verder vertel ik er nog niets over. Maar ik laat u wel de messing haring zie, die door hem ontworpen en gegoten is. Ik hoop, dat het op deze zondag toch nog een beetje ZONdag wordt. Er vallen nu een paar zonnestraaltje bij me binnen. Een sprankje hoop: ze zijn nu al weer verdwenen. Maar… wie weet.

We wisten het al lang. Maar wat het nu precies zou gaan worden, dat wisten we weer niet. Er gingen allerlei geruchten rond. Maar gisterochtend ging het dan toch gebeuren. De Hema in de Palacepromenade van Scheveningen werd feestelijk geopend. Geen eettent, maar een echte Hema. Dat gaat heel wat meer gezelligheid in de winkelpassage geven. En direct zag je al mensen rondlopen om inkopen te doen. Hier en daar iemand met een feestelijk drankje. Gisteravond ben ik met Annemiek ook even gaan kijken. Ik was al bij de opening geweest, maar Annemiek had de winkel nog niet gezien. Nu hoeft ze niet meer naar de stad voor kleine boodschappen. En… je hoefde daar echt niet op te wachten… onze buurtjes waren er ook. Zij al wat ouder in een nieuwe Hema. Dat was wel een plaatje waard. Foto: zij in de nieuwe Hema.

De moeder van Annemiek vertelde ruim zeventig jaar geleden
het volgende verhaaltje:

Twee kikkertjes waren in een emmer melk gevallen
de emmer was glad en ze konden er niet meer uit.
ze bleven maar zwemmen, zwemmen en werden doodmoe.
Het ene kikkertje hield het niet meer vol en verdronk;
maar het andere kikkertje bleef zwemmen en zwemmen;
De melk stremde en werd steeds dikker, totdat het boter was.
Toen kon het kikkertje uit de emmer springen.

Nog zeg ik vaak tegen Annemiek als iets haar tegen zit:

Denk aan de kikkertjes.

Foto:  Annemiek anno 1938/9; uit de tijd, dat haar moeder het verhaaltje van de kikkertjes vertelde.

Ik heb de stoute schoenen eens aangedaan en ben het erf opgestapt van een boerderij, gelegen aan de Weipoort, een buurtschap in de gemeente Zoeterwoude. Wij kwamen er jaren geleden vaak om in dat buurtschap kaas te kopen: van die echte Hollandse boerenkaas; totdat de openingstijden werden veranderd. Tegenwoordig komen we er nog regelmatig omdat deze buurtschap een van onze lievelingsplaatsjes is. Ik ben eens aan de bewoner van deze boerderij gaan vragen naar de geschiedenis van deze boerderij. De geschiedenis gaat terug tot vóór de tachtigjarige oorlog(1568 – 1648). De kruizen duiden op kaaskelders en de ouderdom van de kazen. In de boerderij was vroeger een schuilkerk. Het gebouw links, dat volgens mij van een latere periode is, is het zomerhuis. Van deze imposante heerboerderij heb ik een paar foto’s gemaakt. Aan de Weipoort staan nog meer van die heel oude boerderijen. Sommige fraai hersteld, andere hard toe aan een grondige restauratie; maar helaas is daar geen geld voor beschikbaar. Misschien later, als het dan maar niet te laat is.

De komende dagen gaat de zon wat rust nemen; misschien zal hij af en toe even zijn gezicht laten zien. Het kan niet altijd feest zijn. Jammer voor veel vakantiegangers; gelukkig hebben de bezoekers van Scheveningen genoeg alternatieven: musea, bioscopen en natuurlijk winkelen in de stad. De hele dag op je kamer moeten zitten is ook geen leuke bezigheid. Er staat een straffe wind vanuit het noorden. Een wandeling over het strand is alleen voor de heel fervente wandelaars een goede tijdpassering. Wij hebben voor vandaag geen afspraken en kunnen nu de dingen, die zijn blijven liggen, aanpakken. In huis is er altijd wel wat te doen. Wat het ook zij, maak van deze dag weer wat moois en geniet er van. Foto: een bloemetje in huis, brengt altijd wat vrolijkheid.

Het was heerlijk weer gisteren om even naar de tuin te gaan. Annemiek had er ook wel zin in. Krantje mee en terwijl ik tuinierde, las zij het laatste nieuws. Ik heb wat prinsessenbonen en stamsnijbonen geplukt, de tuin geschoffeld en flink water gegeven. De laatste tijd is er weinig regen gevallen en de tuin was erg dorstig. De courgettes staan in bloei; de eerste vruchten zijn al verschenen… klein nog, maar die zullen spoedig plukklaar worden. De uitgebloeide klaprozen heb ik verwijderd. Die liggen nu in de tuinafvalcontainer. Als je de klaprozen niet op tijd weghaalt, zit je het volgende jaar met een heel groot, maar mooi klaprozenperk en dat is niet de bedoeling. De lucht is nog grijs en de zon heeft zich nog verscholen, maar het wordt ongetwijfeld een aardige dag. Laten we er van genieten. Foto: het hooi is van het land. Nu blijft  de ruimte gevuld met wolken

De gouden roos van Den Haag 2011 is geworden de trosroos genaamd “Planten und Blomen”, Kordes – Duitsland. Een foto van deze fraaie rode roos gaat hierbij. Geen detailfoto, omdat de roos het mooist tot haar recht komt in het perk.
De zondag na de keuring is in het Rosarium altijd een gezellige informatiemarkt. En als je tijdig aanwezig bent kan je geluk hebben, dat je een mooie plant cadeau mee naar huis kan nemen. Ik kreeg een Neomarica northiana: een minder bekende, maar zeer fraaie plant uit Zuid-Amerika. Zodra er een bloem komt, zal ik deze fotograferen en hem op het blog zetten. De plant mag niet in de zon staan, de grond moet altijd vochtig zijn. Ik ben benieuwd of het mij zal lukken, de plant in bloei te brengen.

Met mijn blog ‘lookatloek’, dat ik geplaatst had onder de categorie ‘fotografie’ ben ik teruggegaan naar mijn vertrouwde stekkie ‘herinneringen/ervaringen’. Bij het bekijken van mijn oudere foto’s kwamen er zoveel herinneringen los, dat ik over die oude beelden ben gaan mijmeren. Ik voel me geen fotograaf; ik leg met mijn camera vast wat mij boeit en/of wat ik mooi vind. Ik verdiep mij niet in allerlei technieken. Ik kijk maar met één oog: het rechteroog. Het linkeroog is vanaf mijn geboorte beperkt. Ik kan niet driedimensionaal kijken. Ik zie alles vlak, maar ik heb daarmee leren leven. Fotografie is op de eerste plaats ‘kijken naar’ en dat heb ik van jongs af aan geleerd en dat wil ik met andere mensen delen. O ja, de techniek heb ik wel geleerd uit boeken en ook wel uit ervaring, maar bovenal van een vriend, fotograaf aan het hof en vakfotograaf van het leger. Helaas is hij daar een fout van een oogspecialist blind geworden en is in eenzaamheid jaren geleden overleden. Dat brengt allemaal herinneringen op. Verleden tijd bestaat niet, maar de herinneringen en de ervaringen zijn gebleven. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: herinnering aan gisteren, toen wij even in het Groene Hart van Holland waren.

De lucht is grijs en in het oosten kleurt de hemel al rood. Het is bijna windstil en de meeuwen maken ruzie met elkaar. Het heeft een beetje geregend vannacht en de buitenverlichting is al gedoofd. Een nieuwe dag is begonnen. Ik heb nog geen plan getrokken voor de dag. De politiek is op vakantie en nu ook het zuiden van Nederland. In België is het politieke spelletje weer afgelopen en nu mag de koning beslissen van wel of geen verkiezingen. Het wereldrecord van geen kabinet wordt steeds scherper gesteld. In België duikelen de politici over elkaar en geven de ander de schuld van het opnieuw mislukken. Waar twee honden vechten om een been, gaat straks een derde er mee heen. Foto: deze kat houdt toezicht in de rozentuin en trekt zich van de honden niets aan. Bij de ingang van het park staat een bordje 'verboden voor honden'. 

En twee minuten later 22.16 uur

Gisteravond tussen 22.11 uur en 22.17 uur beleefden wij een bijna adembenemend hemels schouwspel. De hele boven de zee veranderde in een snel tempo met zoveel kleur- en lichtwisselingen zoals ik nog niet eerder had waargenomen. Ik heb altijd mijn camera bij de hand. Daardoor kan ik u een beetje laten voelen, wat ik voelde.
Vandaag wordt het een dag als gisteren. Aangenaam van temperatuur en af en toe zal de zon afgelost kunnen worden door een verfrissend buitje. Ik wens iedereen een fijne dag en een heel mooi weekend. Foto: gisteravond 22.14 uur.

De zon laat zich al zien. Ik vertrouw er op, dat hij zich ook vandaag niet verschuilt achter wolken. Het wordt weer zo een dag als gisteren. Aangenaam. Misschien hier of daar een buitje; maar dat is goed voor de natuur. De problemen met de auto zijn nu verdwenen en ik kan weer met een veilig gevoel in mijn vervoermiddel stappen. Eigenlijk was er niets aan de hand. Toen ik mijn auto kocht werd mij gezegd, dat de tankinhoud van mijn ligbank 40 liter was en dat ik dus maar 32 liter kon tanken. Dat werd ook tijdens de vervolgbezoeken aan de garage iedere keer bevestigd. Maar bij lpg is het zo, dat bij het tanken de pomp automatisch afslaat bij 80% van de tankinhoud; in mijn geval dus bij 32 liter. Maar bij de pomp klopte dat niet: de pomp bleef doorlopen. Na tien maanden kwam de chef van de garage op het idee om eens naar de tank te kijken en tot zijn verbazing stond bij de specificatie op de tank vermeld dat de tankinhoud 48 liter was. De pomp moet dan stoppen bij 38,4 liter. Foutieve voorlichting van de verkoper en chef garage, ja zelfs van het instructieboekje. Ja sorry, maar een nieuw model… u kent dat soort excuses wel. Gelukkig is nu alles in orde. Foto: vandaag wordt de gouden roos van de stad Den Haag, gekozen, maar ik bied u al vandaag een hele boel rozen aan.

Gisteren ben ik naar de specialist geweest voor de jaarlijkse controle en ben weer voor een jaar goedgekeurd. Altijd wel weer even spannend. Hij noemde mij de man “van de zevenenzeventig lentes” en wenste mij er voor alsnog een aantal lentes er bij. Vrolijk op het fietsje weer naar huis. Vandaag moet mijn auto naar de specialist: er zijn problemen met de lichtinstallatie. Die waren er al vanaf het begin, maar de oorzaak kon maar niet gevonden worden. Het was niet gevaarlijk maar schaft First. Ik moet de auto naar Delft brengen en krijg daar vervangende vervoer. Daarna naar het winkelcentrum Leidsenhage om Annemiek af te zetten en vervolgens naar de tuin. Om twaalf uur haal ik Annemiek weer op en gaan we samen naar huis. Het weer ziet er wat minder plezant uit, maar we doen het er mee. Later zal de zon wel weer komen. Foto: een roos uit het Westbroekpark, voor jou, voor iedereen.

Een wolkeloze hemel. Het begin van een nieuwe dag. Geen krijsende meeuwen: die zoeken hun voedsel nu op zee. En een welkome zwakke wind, die vandaag nog wel wat aan zal trekken. Een heerlijke vakantiedag. Maar el oppassen voor te lang zitten of liggen in de zon. Regelmatig insmeren met een factor 15 of hoger. Ik ben geen zonaanbidder. Eventjes in de zon zitten, dat vind ik wel lekker, maar languit liggen en mijn vlees laten braden… daar moet ik niets van hebben. Toch lopen er vanavond weer veel roodgekleurde wezens rond; bijna jankend van de pijn, die vergeten zijn dat de zon vooral met deze genadeloos kan zijn.
Het oranje gekleurde konijn kreeg ik gisteren weer in het vizier. Het is weer een stuk gegroeid, maar nu is duidelijk te zien, dat het een duinkonijn is met een kleurafwijking. Weinig konijnen hebben de eer, dat zij zo vaak worden vastgelegd op de gevoelige chip. Foto: het gewone en ongewone duinkonijn.

Gisteren genoten van een mooie zondag. Vandaag beginnen we weer aan een gewone werkdag. Niet meer naar de baas. Die zit thuis achter de andere computer met haar blogvriendjes te corresponderen. Buiten ziet het weer goed uit. De vliegtuigstrepen verbinden de ochtendwolken en de zon heeft nog geen zin om op te staan. Hij is er wel en zal straks tevoorschijn komen. Donderdag wordt in het Rosarium de gouden roos van het jaar gekozen. Het zal wel weer een moeilijke keuze worden: uit zoveel moois het allermooiste en allerbeste te kiezen lijk mij een schier onmogelijke opdracht. En toch lukt het ze iedere keer opnieuw. Gisteren was ik even in de rozentuin. Het is een prachtig gezicht al die duizenden rozen. Zo een grote variëteit, zoveel kleuren. Het was gelukkig niet zo druk. Ik denk dat er veel mensen zaten te kijken naar tennis en Tour de France. En dan: de vakanties zijn begonnen en honderdduizenden mensen hebben het land verlaten om ergens ander rust, zon en vertier te zoeken. Foto: het Rosarium in het Westbroekpark.

Het weerbericht van deze morgen vertelde mij, dat in het zuidwesten van Nederland de zon zal schijnen. Maar als ik op de buienradar kijk, dan zie ik geen regenbeladen wolken. Wel waait er vanuit de zee een stevige bries. Goed wandelweer. De fiets laat ik maar thuis. De schoolvakanties zijn begonnen in Midden-Nederland. Veel mensen zijn al vertrokken naar hun vakantiebestemming. Zes weken schoolvakantie. Over een week gaat Zuid-Nederland op vakantie en op 23 juli het noorden. In Nederland is er vakantiespreiding: start 2 juli en einde 4 september. De vakantieperiode is voor Scheveningen vaak een rustige tijd. Het kan druk zijn op het strand maar in de bewoonde wereld is het rustig. Bij mooi weer komen de strandbezoekers vroeg. Dan is het even levendig op het plein, maar daarna is het rustig tot in de namiddag, als de bezoekers roodgekleurd door de zon en suffig weer op huis aan gaan. Tegen de avond komen de bezoekers naar de boulevard om te flaneren en strijken neer op de vele terrasjes. Iedereen, die op vakantie gaat, maar ook de thuisblijvers wens ik een fijne zomertijd. Foto: zomerdrukte op een zonnige dag.

Gisteren zou ik met een buurman, die op hetzelfde perceel waar ik mijn tuin heb, ook een tuin heeft, samen naar de tuin gaan. Maar onverwacht ging dat niet door. Jammer, maar vanmorgen ga ik er wel naar toe, als de regendruppels, die nu aan mijn raam kleven, geen buien voorspellen. Maar het weer ziet er vriendelijk uit en tuinonderhoud moet gebeuren. Buiten, in de polder, voel je je vrij en verglijdt de tijd, zonder dat je het merkt. Genieten van de natuur en de prachtige Hollandse luchten. Ze noemen het wel de Hollandse luchten, maar ik denk dat ook in Vlaanderen, zulke prachtige wolkenluchten voorkomen. Hollandse luchten noemen ze het, omdat de Hollandse schilders deze luchten zo mooi schilderden. Gisteravond vond ik me zelf een beetje een Hollandse schilder, toen ik van de lucht boven Den Haag bijgevoegde foto maakte.

De laatste onweerswolken verdwijnen. Vanmorgen vroeg heeft het even geonweerd. Een paar bliksemflitsen en wat gedonder. De verdwijnende wolken worden nu belicht door de rode gloed van de ochtendzon. Dat is maar een kort moment en erg mooi om te zien.
De boeren staan klaar met hun tractoren om uit te rijden: de startvlag voor de hooimaand is gevallen. Onzin natuurlijk. Veel boeren hebben al gehooid en de buit binnen. Maar ja, de maand juli heet nu eenmaal de hooimaand en de maand augustus de oogstmaand. Voor glastuinders is iedere maand oogstmaand. Annemiek noemt augustus altijd de regenmaand: zij is jarig in die maand en in haar herinnering altijd een regenachtige verjaardag/vakantiemaand. Vandaag gaan we toch weer van de zon genieten, misschien niet de hele dag, maar als hij er is genieten we er van. Foto: de ochtendzon deze eerste julidag.

De laatste dag van de maand. De zon mag wel even komen, want het hooi is niet droog. Morgen begint de hooimaand. Een halfjaar is al weer bijna voorbij. We beginnen al weer aan onze vakantie te denken. Juli, augustus en dan onze vakantiemaand. De tijd gaat zo snel en als je achterom kijkt dan zijn het al zoveel jaren; jaren, waarin je veel beleefd hebt, maar waarvan je ook weer heel veel vergeten bent. Maar iedere dag beleef je weer nieuwe dingen. Foto’s van vroeger bekijken, dan komen vaak herinneringen weer boven drijven. Lodewijk Napoleon had als lijfspreuk: doe wel en zie niet om. En laten we het daarbij maar houden. Gisteren is verleden tijd, alleen de herinnering daaraan is gebleven. Foto: de Haagse Beek, een groot woord voor zo een klein watertje.

Ik heb er niet veel van gemerkt vannacht. Bliksems en donderslagen. Even ben ik wakker geweest; heb me omgedraaid en ben verder gaan slapen. En als ik nu de donkere ochtend inkijk, dan zie ik een groot verschil met de dag van gisteren: een grijze lucht alom. De straten zijn droog en hier en daar ligt er op de daken wat water. De temperatuur in mijn kamertje is nog niet gedaald.
Ondanks het warme, drukkende weer was het een drukke dag. Ik heb echt peentjes gezweet; en als je me dan vraagt ‘wat heb je dan allemaal gedaan?’ dan moet ik zeggen ‘heel veel prettige dingen’. Geen gezeur over ons appartementencomplex, maar gewoon gezellige dingen. Rondfietsen door Scheveningen en praten met gezellige mensen, die ik nog niet eerder ontmoet heb. En daarna werken aan een nieuw project. Wat dat is, daar kom ik in een later stadium wel een keer op terug. Maar er is in ieder geval prettig werk aan de winkel. O ja, de staking, die ik gisteren meldde is vandaag. Een journalist zei gisternacht  ‘vandaag’ terwijl hij ‘morgen’ bedoelde. Die morgen die hij gisteren bedoelde is vandaag.  En zo komen de vergissingen in de wereld. Foto: een foto, die wel wat te maken heeft met het nieuwe project.

De zon verschuilt zich noch achter de ochtendnevel. Er hangt iets dreigends in de lucht. Vreemd gevormde wolkjes drijven voorbij en in het zuiden heeft de lucht een vreemde kleur. De temperatuur in mijn kamertje is 26 graden. Wat zal de dag geven vandaag. Om negen uur gaat het openbaar vervoer in Den Haag, Rotterdam en Amsterdam voor zes uur in staking. Het treinverkeer heeft voor vanmiddag een aangepast schema. Zojuist hoorde ik, dat er in het midden en oosten van het land noodweer wordt voorspeld in de loop van de dag. Als de zomer begint met extreme temperaturen, dan is er echt wel wat mis. De temperatuur in mijn kamertje, die een kwartier geleden nog 25.8 was is nu 26.3. Het wordt weer een hete dag. De zon heeft de ochtendnevel overwonnen en staat als een fletse schijf aan de hemel. Het wordt een spannende dag. Foto:  zonsopkomst deze morgen

Dat wordt een warme dag vandaag. Gistermiddag om 13.30 uur was de lucht boven zee wolkeloos. Een strakblauwe hemel, maar aan de andere kant van ons appartement lag Den Haag nog onder een wolkendek. Vandaag begint de dag zonovergoten. Geen wolkje te zien. Het zal wel een heel warme dag worden. Dat wordt voor veel mensen genieten van strand en zee; en vanavond rood als een kreeft naar huis. Zeker met de matige wind zullen veel mensen vergeten dat de zon gevaarlijk kan zijn. Geniet van de zon, maar zoek tijdig de schaduw en vergeet niet de huid te beschermen.
Gisteren heb ik de in huis voorgetrokken watermeloen, paprika en aubergines in de moestuin gezet; natuurlijk in een plastik tunnel; deze plantjes houden van de warmte en een te grote afkoeling in de nacht is schadelijk voor de ontwikkeling. Nu maar afwachten of de zomer mij welgezind is en ik over een of twee maanden van de vruchten van mijn subtropische planten mag genieten. Voor iedereen: pas op voor de zon, maar geniet er wel van. Foto: ze hangen in de schaduw en hebben toch een mooie kleur.

Het is nog vroeg. Nog geen zes uur. De zon zit nog achter de wolken, maar er is een mooie dag beloofd. Die wolken zullen weg gaan en de zon zal komen. Zal de computer vandaag weer normaal functioneren. Ik heb hem tien minuten geleden opgestart. Verbinding maken.... Wensite gevonden. Een ogenblik geduld... Inmiddels zit ik drie minuten lang naar een wit scherm te staren. Terug naar bureaublad. Opnieuw beginnen. Ha, Nu springt seniorennet direct in beeld. Verbinding geslaagd. Even naar reageren. Perfect. Klik op Patty. Direct komt Patty etc..Terug naar voorgaande pagina. Perfect. Inloggen; direct. Statistiek; prima. Terug: prima. Toevoegen: en daar ben ik nu mee bezig. Bedankt Pascal. Ik ben weer terug in bloggenland. Dat is een zware klus geweest voor Pascal en medewerkers. Een bloemetje voor al deze mensen. Nog even een foto toevoegen... Gelukt???

Af en toe lukt het me even om op het blog te komen. Ik krijg wel allemaal links onder kreten als www.adspace.be/adserver2 of bij reageer php?post ID gereed en daarna mijn blog, waarop de data ontbreken. En in eens mag ik dan toch  een nieuwe bericht toevoegen. En dan maar wachten of het bericht wel of niet verzonden wordt. Het enige programma, dat zo gek doet is het seniorennet. Alle het andere functioneert prima en snel. Ook Annemiek kan niets op haar blog komen. Toch zien we af en toe wel berichten van andere binnenkomen(via reageer) maar hellas kunnen we deze niet beantwoorden. Wat is er aan de hand met het sennet of zit het probleem bij mijn data. Pascal  Vincke help mij of vertel mij ten minste wat er aan de hand is. 

De lucht ziet er een stuk vriendelijker uit dan gisterochtend. Gisteren hebben we toch nog een vrij mooie dag gehad. In de auto was het zelfs behoorlijk heet. We zijn naar een kurkbedrijf geweest. We willen in de nieuwe keuken ook een nieuwe vloerbedekking en we hadden besloten “kurk op de vloer”. Maar waar vind je tegenwoordig nog showrooms voor kurk? We hebben er een gevonden; een kleine showroom op een industrieterrein. Met een heel vriendelijk al wat oudere dame, die alle tijd voor ons had. En we hebben gevonden, wat wij wilden. Ook die zaak is nu geregeld. Nu nog de wandtegels; die hebben niet zo een haast. Die plaats ik pas als de keuken er staat. Dat kan dan ook nog wel even wachten.
Over wachten gesproken; ik zit sinds gisterochtend zeven uur te wachten op verbinding met het seniorennet. Af en toe lukt het even. Maar na een korte wijle is de verbinding hopeloos: een zwart beeld met allen de kop en de reclame. Daar schiet je niet veel mee op. Ook nu zit ik weer tegen een zwart beeld aan te kijken. Het ligt niet aan mijn computer; het probleem ligt ergens anders. De tekst, die ik nu schrijf, doe ik zoals gebruikelijk op de tekstverwerker. He, nu krijg ik eindelijk beeld. En maar hopen, dat dit beeld blijft en ik weer in contact kan komen met mijn blogvrienden. Eerst maar zonder foto proberen.

De zon is al weer even op, maar nog niet verschenen. We zullen het vandaag weer met de wolken moeten doen. De zomer is niet zonnig begonnen; er wordt wel eens gezegd “alle begin is moeilijk” en dat schijnt dit jaar ook voor de zomerzon zo te zijn. De weersverwachtingen voor de komende dagen zien er zonniger uit. Dus nog even geduld.
De vergadering van gisteravond was snel voorbij: er waren te weinig eigenaars aanwezig om besluiten te kunnen nemen. Maar de gesprekken daarna verliepen niet erg vriendelijk. Vaak wel goed bedoeld, maar het kwam soms een beetje onvriendelijk de mond uit. Ook dat is weer achter de rug. De volgende vergadering zal omstreeks 26 juli zijn. De eigenaars hebben nu wat tijd zich op de problemen te richten en met betere voorstellen te komen. Voorlopig rust en wat meer tijd voor onszelf.
Vandaag marktdag. Met of zonder zon vind ik dat altijd een gezellige dag. Wat praten over gisteren, wat kletsen over vandaag en dat allemaal in een meestal vriendelijke sfeer. Foto: zo eindigde de dag op 21 juni 2011.

Het optimisme van de weerprofeten van gisteren wordt door het weerbericht van 5.30 uur weerlegd: het weer wordt niet zo bijzonder vandaag op de eerste volle zomerdag. Bewolkt, regen, kans op onweer en zware windstoten in de loop van de dag. Maar toch was er deze morgen een lichtpunt boven de duinen: de zon. Ik heb hem vastgelegd met mijn camera: de eerste echte zomermorgenzon. Mijn computerklok geeft de tijd aan: 5.43 en de zon is weer vertrokken. Heb ik toch nog de zon gezien. Boven de zee is de lucht helder, maar boven land hangen zware wolken. De eerste volle dag van de zomer vandaag. Toch gaan we er van genieten. Foto: zonsopkomst 22 juni 2011.

Vandaag ben ik met een nieuw blog begonnen: een fotoblog van oude door mij gemaakte foto's. Op dat blog bent u van harte welkom: klik rechts op: Kijk naar Loek. 

De dag begint miezerig. Lichte regen of motregen. Natte straten en brillenglazen, die je steeds moet wissen. Zaten er maar wissertjes op. De laatste lentegeuren verlaten het land. Maar de zon komt wat later door. Vanavond kunnen we genieten van de eerste zomeravond. Een fles wijn staat al klaar om de eerste zomerdag te begroeten. Begin de dag met een vrolijke lach. Dan zal deze dag weer een feest zijn. Foto: het is geen roeiboot of slagschip, maar een feertje in het Westland.

De dag begint met zon. De wind is matig uit westelijk richting. Hier en daar wat wolken. Maar de eerste indruk s toch dat het vandaag best wel een aardige dag kan gaan worden. Geen hoge temperaturen. Met een nog koude zee voert de westenwind koude lucht aan. Maar toch ziet het er niet onaantrekkelijk uit voor de laatste dag van de lente. Morgen om 19.16 MEZT begint de zomer. Zal het een warme zomer worden? Of moeten we de zon elders gaan zoeken? Het blijft een gok. Ik ga eind van de week watermeloenen planten in mijn tuin en als het een mooie warme zomer wordt, dan kan ik genieten van heerlijke watermeloen van eigen kweek. En zo niet, dan zal ik ze ergens anders moeten gaan zoeken. Afwachten wat de zomer ons gaat brengen. Vandaag in ieder geval rijkelijk veel zon met hier en daar een licht buitje. Foto: mijn koninklijk duinkonijntje maakt het nog steeds goed.

Hier en daar een bui(liever daar dan hier) mogelijk met onweer(onweer vind ik wel spectaculair) bij een temperatuur van maximaal 17 graden(wel wat aan de lage kant, maar we moeten het er mee doen), maar tussendoor ook kans op wat zonneschijn(achter de wolken schijnt de zon). We blijven optimistisch. Mijn vader zei vaak als het regende: “het meeste valt er toch naast”. En zo is het. Als binnen in huis de zon maar straalt. U weet het wel: zelf het zonnetje zijn. Ik wens u een prettige zondag. Foto: een bosje zonneschijn, recht uit de natuur.

Wat rillerig van de kou zit ik achter mijn computer. Zomertijd maar het lijkt wel herfst. In de woonkamer is het 20 graden. Maar in mijn kamertje lijkt het wel een vrieskast. Nu moet ik toegeven, dat ik ook niet winters gekleed ben. Ik kan altijd nog een trui of vest aantrekken. Maar als ik dat doe, dan krijg ik het weer te warm. Gek, in de winter zou ik een temperatuut van 20 graden ideaal vinden, maar in de zomer verlang ik naar zon en warmte. Zou warmte en koude wat met psychisch gevoel te maken hebben? Zit dat niet een beetje tussen de oren? Of met binnentemperatuur en buiten temperatuur? Als ik in de winter thuiskom, dan is het bij 20 graden aangenaam. Maar nu is het binnen en buiten bijna gelijk. Als ik in de zomer met een buitentemperatuur van 25 of meer graden mijn huis binnenkom en het is daar 20 graden dan vind ik dat aanvankelijk aangenaam, maar even later koud. Vreemde wezens zijn we eigenlijk. Weer om in bed te blijven. Onder de wollen dekens. Ach, misschien komt de zon straks nog eventjes door. Ik wens iedereen een fijn weekend met als het kan een beetje regen en wat meer zon. Foto: Zo een foto geeft een beetje warmtegevoel.

Het is grijs en grauw buiten. De daken en straten zijn nat. Goed weer voor de tuin en de natuur. Want ondanks de regen van de afgelopen periode smacht de natuur nog steeds naar water. Minder prettig voor vakantiegangers. De zomermaand juni heeft nog niet echt zomer gegeven. Maar wie weet geeft 21 juni de omslag en mogen we toch met zomers weer van een fleurige zomer gaan genieten. Vandaag een dag om eens lekker door het huis te rauzen. Gelukkig hebben we gisteren al de meeste boodschappen gedaan; daar hoeven we de deur niet meer voor uit. Wel, als het even opklaart, naar de markt. Toch nog een frisse neus. Gisteren ben ik naar de tuin geweest en heb de thuis opgekweekte courgettes buiten uitgezet. Mijn tuin begint aardig vol geraakt te worden. Als laatste planten moeten nu nog komen: watermeloenen, paprika’s en courgettes. Planten die veel zon en warmte verlangen. Dank zij Jeske is de naam van de plant, die ik een paar dagen geleden op het blog zette, bekend geworden. Het is de nog maar weinig voorkomende plant hartgespan(Latijnse naam: Leonurus cardiaca). Op internet is er veel over te lezen. Ik wens iedereen een gezellige dag. En is de zon er niet, dan moeten we zelf maar het zonnetje in huis zijn( dat ben ik toch al ha, ha, ha). Foto: een grote bos hartgespan op de eerste plaats voor Jeske.

De zon staat al behoorlijk hoog boven de horizon; maar het is niet de zon, zoals ik hem meestal zie: het is een groot licht zonder randen, omhuld met heel veel wazigheid. Geen stralende zon. Gisteren moesten we even naar de keukenspecialist om de puntjes op de i te zetten. De keuken wordt geplaatst in week 34. Maar daaraan vooraf moeten toch nog wat andere werkzaamheden verricht worden; zoals leidingen verplaatsen en tegel verwijderen. Dat laatste doe ik zelf wel, maar voor de leidingen laat ik toch de vakman komen. Vlak bij de keukenspecialist ligt de Japanse tuin van Naaldwijk en daar hebben we een uurtje doorgebracht; Koi karpers bekijken, voeren en natuurlijk foto’s maken. Bijgevoegde foto heb ik daar gemaakt. Vergeet vandaag niet naar dat vriendelijke gezicht in de spiegel te kijken. Maak er een fijne dag van.

De eerste zonnestralen vallen mijn kamertje binnen; het wordt een mooie dag vandaag. Dinsdag: deze week de eerste werkdag. Twee keer in het jaar is de eerste dag van de nieuwe werkweek een dinsdag. Met Pasen en met Pinksteren. Soms ook met Kerstmis. Twee (soms drie) extra vrije dagen. Veel mensen weten niet eens waarom. Het is altijd al zo geweest; waarom zou ik mij afvragen “waarom deze extra vrije dagen?” Deze week is in Nederland nu eenmaal een korte week en daar genieten we allemaal van. O ja, er is nog een week, die altijd kort is: Hemelvaartsdag. Daar snappen veel mensen ook niets van. Koninginnedag: dat begrijpen we wel. Die extra dagen beginnen meestal al vroeg als we in de spiegel kijken: dan zien we een vriendelijk gezicht. Zo een vriendelijk gezicht van ‘hé, we hebben een vrije dag’. Wat zal het een feest zijn als iedereen in de spiegel een vriendelijk gezicht ziet. Ziet u ’s morgens een vriendelijk gezicht in de spiegel, dan is de dag al goed begonnen. Kijk nu even in de spiegel. Ik wens u een prettige dag. Foto: een vriendelijk plaatje.

Hij, maar het kan ook een zij zijn, is nogal schichtig. Zodra ik hem zie en hij mij dan vlucht hij in het struikgewas. Ik zag hem vorige week ook al een keer, maar toen had ik wel een camera bij me, maar niet de goede. Gistermorgen had ik de spiegelreflex bij me. Maar hij was me weer te vlug af. In de avond ben ik hem weer gaan opzoeken. Toen had ik een beetje geluk: perfect scherpstellen, daar was de tijd te kort voor. Maar toch had ik hem gevangen. Een duinkonijntje, geen gewoon duinkonijn, maar een met een bijzondere afwijking. Een kleurafwijking, zoals u ziet. Zo iets van bijna oranjeboven. Misschien gevlucht uit de Horsten, waar Willem Alexander en Maxima wonen? Flauwe kul natuurlijk. Maar wel bijzonder van kleur. Daarom laat ik hem of haar aan u zien.

Op een mooie Pinksterdag liep ik in de zon. In de stilte van de ochtendzon liep ik deze morgen te wandelen door de duinen. Stilte alom. Heel veel konijntjes – er zijn op het ogenblik meer konijntjes in de Harstenhoek dan bloemen - , af en toe het liedje van de vink en verder stilte. Nog weinig fietsers en wandelaars. Het is Pinksterzondag en de mensen slapen uit. Na de regenbuien zijn de duinen weer wat groener geworden; de bloemen beginnen weer te groeien en hier en daar zie al weer wat ander kleuren dan de groenvarianten. Het wordt vandaag een mooi Pinksterzon om te wandelen in de zon. Foto: deze foto maakte ik vanmorgen, maar ik weet niet de naam van deze plant. Kan iemand mij helpen?

Vandaag: Vlaggetjesdag op Scheveningen. Oorspronkelijk de dag vóór de dag dat de vissersvloot uitvoer voor de vangst van de nieuwe haring. De schepen lagen dan gepavoiseerd in de haven en de bevolking liep dan uit om de schepelingen een behouden vaart toe te wensen. Tegenwoordig is het een herinnering aan een oude gebeurtenis, die op de tweede zaterdag van juni gevierd wordt. Het is dan een folkloristisch feest in de oude visserijplaatsen. Dit jaar op Pinksterzaterdag 11 juni, in 2012 op 9 juni en in 2013 op 8 juni. Vlaggetjesdag heeft niets met Pinksteren te maken; dat blijkt ook wel want Pinksterzaterdag valt volgend jaar op 26 mei en in 2013 op 18 mei.
Bij ons voor de deur de Pinkstermarkt(zaterdag, zondag en maandag). In de Keizerstraat en Badhuisstraat is er braderie. En zo viert Scheveningen vandaag feest. Foto: de haven van Scheveningen in 2004

Een pak van mijn hart. Annemiek is door de dokter genezen verklaard. Zij heeft heel goed gereageerd op de geneesmiddelen. De wondroos is overwonnen. Nog één dag de kuur af maken. Ze heeft het niet makkelijk gehad de afgelopen weken. Ze zit weer opgewekt achter haar computer. Ze kan straks weer vrolijk naar de grootgrutter en kan weer genieten van de dagelijkse dingen. Straks ga ik even naar de tuin: daar moet regelmatig het onkruid gewied worden: de regen van de afgelopen dagen heeft ook het onkruid doen groeien. Regelmatig onderhoud houdt de tuin schoon en doet het gewas goed groeien. De voorkweek van courgettes, meloenen, paprika en aubergines verloopt goed. En ook de bonen, aardappelen en koolrabi hebben het naar hun zin. Ik wens iedereen een aangename dag en een fijne Pinkster. Foto: zoals eerder beloofd; de grutto.

Deze maand ligt de opkomst van de zon vóór 05.30 uur en de ondergang omstreeks 22.00 uur. Het is echt de maand met de langste dagen. De vroegste opkomst ligt van 16 t/m 19 juni. Dan is de zonsopkomst om 05.19 uur. Op 10 juli komt de kentering. Dan komt de zon op om 05.31 uur. Alle tijden natuurlijk Nederlandse tijd: in België liggen de tijden iets anders; dat heeft te maken met de geografische ligging. Hoe het ook zij; we genieten van de dag en het vaak mooie weer. De temperaturen gaan weer stijgen en de echte zomerwarmte met de zwoele nachten liggen nog in het verschiet. Gelukkig beginnen de duinen weer wat fleur en geur te geven. De konijntjes kunnen weer genieten van het jonge gras. Op de foto nog niet: die werd genomen vlak voor de regen van de laatste dagen.

Met dankbaarheid heb ik naar de regen gekeken. De natuur had een opfrisbeurt nodig. Die regen zonder veel wind, langzaam neerruizend en zachtstrelend de grond en de planten. Een transparante deken, die de aarde omhult en de natuur weer groei geeft. Even plagend de mensen, die van de zon willen genieten. Daarna vreugdebrengend met vernieuwd zonlicht. Vandaag een nieuwe dag met vernieuwd en vernieuwend licht. De natuur geniet en geeft weer kleur. En wij kunnen meegenieten van die vernieuwing. Vandaag begint een nieuwe dag, zoals iedere dag opnieuw; geniet er van want deze dag komt nooit meer terug. Foto: zonder woorden

Eindelijk een beetje regen, een zegen voor de tuin. Maar de tuinman moet ook weer aan het werk. De groei zit er weer een beetje in. Ook van het onkruid. En daar moeten we wat aan doen. En dat betekent dan weer: wieden. Onkruid er uit. Werk aan de winkel. En daar begint de dag dan mee, maar niet voor we onze blogvrienden wakker hebben geschud. Direct na de piekuren – en dat betekent hier na negen uur – naar de tuin. Om twaalf uur weer naar huis: wat eten en me voorbereiden op een wandeling door Scheveningen met een aantal leergierige en meestal vrolijke en vriendelijke volgelingen. Het is altijd leuk om over Scheveningen te vertellen. Geen tijd om mijn baantjes – in het zwembad – te trekken; de beweging zal ik nu in het werken en wandelen moeten zoeken. Foto: de familie bergeend op het woelige water van de Starrevaart.

Veel regen hebben wij gisteren niet gehad; een beetje motregen. De natuur heeft er nog niet van kunnen genieten. Maar vandaag wordt er opnieuw regen verwacht. Zullen de duinen, die er nu dor en kaal uitzien, dan eindelijk hun schoonheid kunnen tonen. Het slangekruid en de koningskroon, de duindoorn en het duinroosje en ga zo maar door, waar zijn ze gebleven? De duinpannen staan droog of bijna droog. De natuur heeft echt regen nodig. Door het grauwe weer was het gisteren stil op Scheveningen. Weinig zoekers naar de zon. Ik denk, dat veel mensen het niet erg vinden, als er een korte weersomslag komt. De echte zomer moet nog beginnen. Ik zou zo graag het liedje zingen:
“het regent oh wat regent het;
ik hoor het uit mijn warme bed;
ik hoor de regen zingen…”
Foto: hier mag best wat water bij

Vandaag een dag, waarop de natuur zo lang gewacht heeft: een regendag. Aldus de voorspellers; een regendag met toch aangename temperaturen en af en toe toch een beetje zon. En de natuur smacht er naar. Laat de regen maar gestaag vallen. Wij kruipen wel weg onder een paraplu of hullen ons in regenkleding. De natuur kan haar dorst gaan lessen. En wij, wij kunnen zien hoe de natuur opleeft; hoe de natuur weer gaat geuren en kleuren. Een bliksemflits, een donderslag. Hopelijk geen ongerief. Vroeger zongen wij als het regende:

“Onze lieve Heertje,
geef mooi weertje,
geef een mooie dag,
dat het zonnetje weer schijnen mag.”

Ik wens u een mooie zondag.

Foto: Hollands landschap met koeien, klaprozen en moderne molens op de achtergrond.

Gisteren: even wat boodschappen doen. Met Annemiek in de auto naar de winkel. Afrekenen en daarna naar huis. Dat was de bedoeling; maar onderweg veranderen we nog wel eens van mening. Het mooie weer lokte ons naar de polder; naar een klein natuurgebiedje De Wilck, waar jammer genoeg het bordje “verboden toegang” staat. Er is echter wel een nat wandelpad door de weilanden. En dat bewandel ik dan ook af en toe. Annemiek zat heerlijk te genieten van de zon, maar ging vanwege de wind toch later maar weer in de auto zitten. Grutto’s en kieviten vlogen wat onrustig om me heen. De koeien kwamen belangstellend aangelopen en de wind streelde het hoge gras. Simpele gegevens, die je het gevoel van vrijheid en rust geven. Even wat foto’s maken: een grutto in de lucht, nieuwsgierige koeien en de wind in het gras. Foto: je hoort het gras haast fluisteren in de wind.

Het is nog fris. Maar de zon is al op. Het belooft weer een stralende dag te worden. Gisteren was ik in het Rosarium, gelegen in het Westbroekpark te Scheveningen. In dat rosarium liggen drie vijvers. Eén ervan is het domein van een meerkoetenechtpaar met kleintjes. Gisteren was er ruzie: een eend met zeven kuikens was het territorium binnengedrongen; en dat gaf ruzie. De eend heeft uiteindelijk begrepen dat ze niet welkom was. Een andere vijver noem ik de kikkervijver; daar was het gisteren ook kabaal. De kikkers zaten elkaar achterna; het leek wel één grote orgie. Werd er gevochten om het lieftallige kikkervrouwtje? Ik ben niet op de hoogte van het minnespel van de kikkers of was er ook hier sprake van territoriumtwist. Normaal duiken de kikkers weg als ze beweging zien; gisteren hadden ze alleen maar belangstelling voor elkaar en vergaten alle veiligheidsmaatregelen. Foto: ik twijfel tussen de eend met kroos en de kikkers. Morgen dan de kikkers.

Zo zag ik de zon deze morgen op 5.37 uur. En dat belooft een mooie Hemelvaartsdag. Geen zomerse temperaturen: vroeg in de ochtend nog wat fris, maar spoedig zal de zon de aarde toch aangenaam verwarmen. De zomermaand is goed begonnen.
Gisteren even flink bezig geweest in mijn tuin: koolrabi verspeend en wat nieuwe radijs gezaaid en de tuin weer eens even een lekkere douche gegeven. In de middag naar het Westbroekpark en de rozentuin, waar ik veel foto’s heb gemaakt: planten, bloemen en dieren. En vandaag gaan we lekker genieten van de Scheveningse zon. Iedereen wens ik een heel fijne Hemelvaartsdag. Foto: de ochtendzon.

Bijgevoegde foto maakte ik gisteravond, 31 mei 2011 om 21.35 uur. Ik stond op mijn balkon toen ik een helikopter hoorde. Even later hoorde ik een tweede, die net opsteeg vanaf de gevangenis van Scheveningen. Ratko Mladic was zojuist afgeleverd. Tijd om exact scherp te stellen was er niet: daarom is de helikopter niet helemaal haarscherp. De politieke hemel is weer wat helderder nu een gevallen “ster” voorlopig is opgeborgen.
De ochtendhemel toont vandaag een vriendelijk gezicht. Het weer ziet er een stuk mooier uit dan 49 jaar geleden. Ik was al vroeg wakker die dag in 1962, de eerste en enige keer, dat ik sliep in de nieuwe huurwoning van mijn ouders aan de Berenrade. Vandaag ga ik trouwen. Nadat ik mij had gewassen en gegeten, werd er gebeld en werd het bruidsboeket bezorgd. Op de radio zong een bekende zanger “Heut ist der schönste Tag in meinem Leben”. Even later verscheen de witte trouwkoets en ik mocht instappen. Vanaf de Berenrade naar de Arnhemsestraat, want daar woonde mijn bruid, is een afstand van ongeveer acht kilometer. In een witte koets, getrokken door twee schimmels en gemend door twee koetsiers beleefde de nerveuze bruidegom zijn laatste vrije uurtje. Foto: niet de koets, maar de tweede helikopter, die zojuist zijn vrachtje had afgeleverd of was dit een afleidingsmanoeuvre.

We beginnen met een heel goed bericht: Annemiek is weer bijna de oude: de blaasontsteking is helemaal over en de wondroos aan haar been geneest voorspoedig. De penicillinekuur is verlengd met tien dagen; de erge pijn vermindert en het lopen gaat weer redelijk goed. Ook is haar humeur weer een stuk vrolijker en kijkt ze weer optimistischer de toekomst tegemoet. Gisteren zijn we naar een keukenspecialist geweest en hebben we een nieuw keuken uitgezocht. Mooi strak. Vandaag gaan we met de maten terug om een ontwerptekening te laten maken. Alleen de kleur is nog niet helemaal bepaald; dat gebeurt vandaag nog. Nu het weer tijdelijk wat minder is - het heeft een beetje geregend en de temperatuur voor deze dag zal koel zijn – ga ik eerst even naar de tuin om te wieden en nieuwe bonen te leggen. Ik wens u een werkzame en blijde dag. Foto: op een sombere dag een zonnig plaatje: op weg naar de bovenstad in Kusadasi.

De lucht ziet er nog grijs uit, maar volgens de weervoorspellers zal het een warme en meestal zonnige dag worden. Voor ADO Den Haag zal het in ieder geval een zonnige dag zijn na de opwindende wedstrijd van gisteren. Gelukkig is het goed afgelopen en mag ADO(Aanvallen Doet Overwinnen) mee naar Europa.
Vandaag eerst naar de dokter: controle voor Annemiek. Vanmiddag wordt het of de tuin of het fitnesscentrum. Als het te warm wordt voor sporten, dan naar de tuin, die op verzorging ligt te wachten. De groei zit er, als gevolg van het warme weer en de droogte, nog niet erg in. Ik zal maar extra bonen leggen, zodat we nog een goede tweede oogst in september kunnen krijgen, maar dan moet het weer wel meewerken met zon en op tijd een bui. De natuur hebben we niet in de hand, we kunnen hoogstens een extra handje uitsteken. Voor iedereen een fijne dag. Foto: Een winkelstraat in Kusadasi.

Soms loop ik in Kusadasi door de bovenstad. Het is een hele klim via oude vaak uitgeslepen smalle straatjes. Het oude stadsdeel waar je nog een beetje de oude Turkse sfeer kunt beleven. De mensen zijn erg vriendelijk en lopen niet te venten met koopwaar. Ze groeten je vriendelijk met “iyi günler” of “merhaba” en maken soms een praatje met je. Als je zegt dat je uit Holland komt, dan maak je een grote kans, dat ze je uitnodigen voor een kopje thee of koffie. Onlangs liep ik door zo’n straatje naar beneden. Plots kwamen er drie bijtgrage en blaffende honden op me af. Stil blijven staan, dan doen ze niets. De eigenares kwam snel toelopen en de honden dropen af. “çöp” (afval) zei ze en wees op de rommel op straat. Ze was bezig een zolder aan het ruimen en haar echtgenoot keek glimlachend toe. Uiteraard volgde er een kort praatje. Na een paar foto’s gemaakt te hebben namen we met “görüsürüs” afscheid van elkaar. Foto: man, vrouw en “çöp”.

Al weer het laatste weekend van de maand mei. Dinsdag begint de zomermaand. Maar het echte begin van de zomer in Nederland is op dinsdag 21 juni 19.16 MEZT. De tijd in België zal anders zijn, maar ook daar begint de zomermaand aanstaande dinsdag. Hopelijk een zomer, waarover iedereen tevreden zal zijn; met op tijd zon en op tijd regen. De natuur snakt naar een goede verhouding. De afgelopen dagen zijn de straten hier in Scheveningen een heel klein beetje nat geweest, maar een echte bui hebben we nog niet gehad. En voor vandaag en de komende dagen wordt weinig neerslag verwacht. Een mooie zomer? Afwachten maar. Ik wens iedereen een fijn weekend toe. Foto: de bankjes nodigen uit.

Plus- en minpunten vandaag in de krant. Mag ik een beetje chauvinistisch zijn vandaag? Een minpunt voor de Belgische tennisliefhebbers: Arantxa Rus verslaat Kim Clijsters in de tweede ronde van Roland Garros. Details leest u wel in de krant. ADO Den Haag verplettert FC Groningen met 5 – 1 en maakt grote kans om volgend jaar Europees voetbal te spelen; nog één wedstrijd te gaan. Een groot minpunt voor Ratko Mladic en een heel groot pluspunt voor de hele wereld. De massamoorden en oorlogsmisdaden op de Balkan kunnen nu eindelijk worden berecht. Een klein pluspuntje voor de natuur: een klein beetje regen is er hier gevallen; nog niet genoeg om het stof van de bladeren te wassen. Plus- en minpunten: ieder dag zullen ze er wel zijn: ik tel de pluspunten. Foto: even terugkijken op onze vakantie; een straat tafereeltje in Kusadasi

Dagboek of kladblok? Bijna iedere morgen kruip ik even achter mijn computer om datgene wat mij invalt op te schrijven. Iedere dag een nieuwe en andere indruk. Vandaag misschien een persbericht, een mijmering of een herinnering; of zo maar een verslagje van de dag van gisteren of een voornemen dat je deze dag zult gaan doen. En iedere dag is het wat anders. Als ik de deur uitga, neem ik altijd mijn camera mee; soms doe ik er wat mee, maar er zijn ook dagen dat ik geen enkele foto maak. Deze week maakte ik een serie foto’s van pioenrozen, die staan te pronken op mijn tafel in de woonkamer. Gewoon, omdat ik ze mooi vond. En plaats ik daarvan er een op mijn blog. Als herinnering, als een mijmering of gewoon als een soort persbericht. Ik hoop dat dit een mooi begin is van de nieuwe dag?

Het is al weer acht uur in de morgen. Annemiek heeft haar medicijnen weer geslikt. De eerste om zes uur, de volgende om zeven uur. De krant is gelezen: de aswolk uit IJsland is een echte ramp voor heel veel reizigers: vele vluchten zijn geannuleerd. Annemiek heeft nu zelf een berichtje op haar blog geplaatst. Het gaat dus wel langzaam vooruit. Dadelijk ga ik even naar de tuin: daar is de laatste dagen niets van gekomen. Maar eerst nog even een bakkie doen. Foto: het mag wel niet, maar deze eenden zwommen vrolijk rond in het zwembad.

Vandaag moet ik toch echt naar de tuin. Onkruid wieden. Maar eerst thuis zorgen, dat alles aan kant is. Annemiek is nog niet in staat om het huis te redderen. Naast de blaasontsteking heeft ze nu wondroos aan haar linkerbeen. Dat betekent een penicillinekuur en veel rust. Zij slaapt veel. Maar ze mist wel haar blog. Ik help haar daar dan ook maar een beetje bij. Het tekstje dicteert ze me dan en haar fotootje plaats ik er dan bij. Zo blijft ze toch betrokken bij het blog. Als de zon een beetje doorkot kunnen we dan vanmiddag even met de scootmobiel naar buiten. Vandaag komt ook Marlies terug van vakantie en zo is dan ons gezin weer compleet. Foto: ook op de markt in Kusadasi waait er wel eens een parasol om.

Maandag: vroeger wasdag, maar voor de meeste mensen de eerste werkdag van de nieuwe week. Ik begin de dag - buitenshuis, want binnenshuis is er nog heel wat te doen – met het wegbrengen van mijn auto naar de garage. De LPG-installatie moet opnieuw worden afgesteld en een onderdeel moet worden vervangen(garantiekwestie). Met de vervangende auto vanmiddag even langs de tuin om het onkruid te verwijderen. Bij thuiskomst en controle van mijn moestuin stond mijn tuin er mooi groen bij. Mooi groen: tussen de bonen, aardappelen, bonen enz. tierde het onkruid welig. Daar heb ik gisteren al een uurtje aan gewerkt en straks ga ik er weer een uurtje aan werken. Binnenshuis – Annemiek is nog niet de oude – moet er ook gewerkt worden: wassen, strijken, stofzuigen en dergelijke huishoudelijk werk en natuurlijk moet er ook gegeten worden. Werk aan de winkel dus. Foto: die hoeft niet te werken; die kan lekker luieren in de zon. De bewoner van een Schevenings hofje, gisteren gefotografeerd.

Je komt ze niet vaak meer tegen: Scheveningse vrouwen in dracht. Gisteren ging ik even een ommetje door Scheveningen maken. Een ommetje, maar het liep wel uit de hand. Ik wist dat er een nieuwe antiekwinkel was geopend. Ik ging er even langs om een kijkje te nemen; het was meer dan een kijkje: het liep uit op een kopje koffie en een praatje. Daarna op huis aan: ik kon Annemiek niet te lang alleen laten. Onderweg kwam ik Sjaantje tegen: Sjaan de Heijer, een oude vriendin van Muzee Scheveningen en van de klederdrachtpresentatie, waarvan ook Annemiek en ik destijds ook deel van uitmaakten. Sjaan was op weg naar de kinderboerderij, om wat schillen voor de beesten te brengen. Samen liepen we op en praatten over die goede, gezellige oude tijd. We hebben heel wat verhalen opgehaald. Even een foto van Sjaan met haar Mercedes, zoals ze haar rollator noemt en daarna snel naar huis: Annemiek zal me wel missen. Maar Annemiek had de hele tijd geslapen en mijn afwezigheid niet opgemerkt. Met Annemiek gaat het wat beter: ze slaapt veel; rust zal haar goed doen. Foto: Sjaan met haar Mercedes.

Het belooft een mooie dag te worden: de zon schijnt en de hemel ziet wolkeloos. Toch zal ik er vandaag niet veel van kunnen genieten. Boodschappen doen voor het weekend; Annemiek ligt met een blaasontsteking in bed; waarschijnlijk een in Turkije opgelopen infectie. Na twee dagen gaat het gelukkig al weer een beetje beter. Vanmorgen had ze tenminste smaak van een boterham en een kopje thee. Na een lekkere douche ligt ze nu weer uit te rusten. Ze heeft nog geen puf om achter de computer te kruipen, maar misschien zal ze zich in de loop van de dag wel weer wat beter gaan voelen. Foto: van deze plant heb ik vorig jaar zaadjes meegenomen en in het voorjaar uitgezaaid. Inmiddels is dat zaadje uitgegroeid tot een plant van bijna 80 centimeter.

Annemiek is erg vermoeid door de lange reis; een dagje extra rust heeft ze echt wel nodig. De dokter kwam even controleren of alles goed was; toch even in de gaten houden. Maar met een rustig weekend voor de boeg, zal ze wel weer snel de oude zijn. Tijdelijk moet ik even haar taken overnemen en dat gaat niet altijd goed. Was in de machine, wasmiddel erbij, dan moet het toch goed gaan. Dat had ik gedacht: het ging dus fout. Nu doet de machine voor de tweede keer hetzelfde wasje. Al doende leert men, denk ik maar. Foto: Stoffel, de landschildpad, een  al meer dan tien jaar oude relatie in de tuin van ons vakantiehotel.

We zijn weer terug van weggeweest. De wasmachine staat te draaien om al het vakantiestof uit onze kleren te verwijderen. Alleen de restanten van het zonneverlof op onze huid zijn niet af te wassen. Daar moeten we de verder deze zomer mee doen. Een beetje ondersteuning van de Hollandse zon zullen we daarvoor wel nodig hebben. Toen ik deze morgen naar buiten keek zag ik weer natte dagen. Hoewel niet helemaal regenvrij hebben we van onze vakantie genoten. We hebben echter geen regendag in het zonnige zuiden gehad; wel een keer een onweersbui, maar daar is het eigenlijk bij gebleven. De temperatuur viel in het begin wel even tegen; het koude voorjaarsweer in Turkije zorgde er nu voor dat we daar van een late lente konden genieten. Planten, die we andere jaren niet in bloei hadden gezien, stonden nu in volle lentetooi. Foto: de oleanders kwamen al voorzichtig om de hoek kijken.

Voor we vertrekken nog even door het blog gaan. Het wordt een lange dag voor ons, hoofdzakelijk reizen en wachten. Wachten op het vertrek en aan het eind van de vlucht wachten op de koffers en daarna nog ongeveer anderhalf uur in de bus tot we uiteindelijk onze eindbestemming bereikt hebben. Volgens de laatste berichten ziet het er niet naar uit, dat we in een zonnig land terecht komen: vandaag en morgen bewolkt en regen. Wat wij hier nodig hebben, hebben zij daar: regen. Overmorgen wordt het daar beter en zal de zon schijnen. Maar ja, wat zegt weerbericht; het kan lokaal zo verschillend zijn. We zullen wel zien, we zullen het wel beleven. We hopen u op de hoogte te kunnen houden.Foto: familie Nijlzwaan voelt zich thuis in de Vliet.

Gisteren was een prachtige dag om een wandeling langs het strand te maken en dat heb ik dan ook gedaan. Op het strand waren verschillende activiteiten: zandsculpturen en schilderen onder begeleiding van kunstenaar(m/v). Voor het schilderen was weinig belangstelling. Veel mensen hielden meer van de zon dan van activiteiten. Ik heb een tijdje met een bevriende schilderes staan praten. Zij heeft de belangrijke activiteiten van strandvernieuwing op het doek vastgelegd. Verder was er een driedaagse paasmarkt en op de boulevard een tweedaags jazzfestival. En de grote dirigent van de dag, de zon, was gul met stralend en verwarmend zonlicht. Vandaag zal het ook wel weer aangenaam weer worden; de wind is wat krachtiger en komt uit het noorden, waardoor de temperatuur niet de waarden van gisteren zal krijgen. Maar al met al toch nog best goed weer. Morgen vertrekken we voor een paar weken naar onze vakantiebestemming. De notebook gaat mee, zodat we af en toe toch nog even contact kunnen opnemen met het blog. Het achterblijvende huis is in goede handen. Daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. Foto: het Scheveningse strand op 2e paasdag 2011.

De KNMI registreerde voor gisteren de warmste Pasen sinds 1901. In België was het de warmste Pasen sinds 1949. In Nederland bracht de zeewind nog enige verkoeling. Vandaag zal het wat minder warm worden. Het was druk op het strand, maar niet in het water: de zeewatertemperatuur is rond de 10 graden. Wij zouden naar onze dochter gaan om te eten. Om 14.40 uur vertrokken we. We namen de bus aan de achterkant van ons appartement; om 15.02 uur stapten we in. Om 15.30 stapten we driehonderd meter verder uit. Bijna een half uur in de file. De bus ging niet verder op zijn normale route; we moesten overstappen op een pendelbus, die tweehonderd meter verder zou komen. Uiteindelijk belden we om 15.50 uur aan bij onze dochter, die hemelsbreed gemeten ongeveer twee kilometer van ons appartement verwijderd woont. Scheveningen zat potdicht van de bezoekers, die allemaal wel met de auto schijnen te komen, terwijl de mensen weten, dat er op Scheveningen met drukke dagen geen parkeerplekje meer te vinden is. Maar toch proberen. Want in Scheveningen willen de mensen in de schaduw van hun auto op het strand zitten. Foto: in de duinen stoorden de reeën zich niet aan al die drukte

Verrijzenis, bevrijding, Pasen.
De kippen en de hazen.
De kippen leggen eieren,
de kerkklokken beieren.
Christus is verrezen,
De zon is weer verschenen.
Paasmarkt op het plein.
Zo zal het zijn,
Verrijzenis, bevrijding.
Voor iedereen: een Zalig Pasen.

Volgens het weerbericht/buienradar zal het vandaag weer een mooie dag worden. In de ochtend zullen er nog wat wolken zijn, maar deze zullen verdwijnen. Zelf ben ik er niet zo zeker van. De lucht is niet zo sprankelend als de vorige dagen. Er zit vochtigheid in de lucht, die misschien hier en daar toch voor een regenbuitje zou kunnen zorgen. De natuur zal er blij mee zijn. Om 12.00 gaan de paasklokken beieren. Vroeger mocht dan het vastentrommeltje geopend worden, was de vasten voorbij en had iedereen een vrolijk paasgezicht. Dat zullen we vandaag dan ook maar aantrekken: want morgen is het Pasen. Ik wens iedereen een zalig, vrolijk en gelukkig paasfeest. En het plaatje van vandaag: de pinksterbloem, die nu al langs de wegberm groeit.

De berekening van Pasen was niet altijd eenduidig. Pas in de achtste eeuw kwamen er algemene regels, die gebaseerd waren op hetgeen in het jaar 325 op het Concilie van Nicea was voorgesteld. De formulering voor de paasregel is de volgende: Pasen valt op de eerste zondag na de eerste volle maan van de lente. Indien de eerste volle maan van de lente op een zondag valt, dan wordt Pasen de volgende zondag gevierd. Als algemene regel geldt, dat de lente altijd op 21 maart valt. Volgens de tegenwoordige wetenschap kan ook de datum van de lente varieren, maar met deze variatie wordt in het kerkelijk bepalen van de paasdatum geen rekening gehouden. De paasdatum valt dus altijd op 22 maart als vroegste en op 25 april als laatste datum. Dit jaar viel het begin van de lente op 21 maart en de eerste volle maand daarna op maandag 18 april en dus is zondag 24 april 1e Paasdag. Foto: toevallig maakte ik op 18.04.2011 om 22.31 uur deze foto van de volle maan.

De meeuwen schreeuwen. Een lichte nevel bedekt de stad. Spoedig zal de zon verschijnen en de aarde weer verwarmen. Een zomerse dag in april. Pasen valt dit jaar erg laat: 24 april; het kan bijna niet later. In 2038 zal Pasen op 25 april vallen; later kan niet. Het bepalen van eerste paasdag is erg ingewikkeld: het heeft te maken met de stand van de maan. Maar misschien vertel ik u daar morgen iets meer over. Ik moet het zelf ook nog bestuderen. Ik heb het vroeger wel geleerd; ze zeggen wel eens “jong geleerd is oud gedaan”, maar sommige dingen vergeet je wel eens als je wat ouder wordt; dan moet je weer opnieuw leren. Je bent nooit te oud om te leren. Foto: op de achtergrond de nieuwbouw, waar eens het Seinpost stond. En op het huis vooraan de meeuw, die loert of er iets eetbaars te vinden is.

Gisteren heb ik een risico genomen in mijn tuin. Ik heb bonen gelegd. Eigenlijk iets te vroeg: er zou nog vorst kunnen komen, hoewel ik het eigenlijk niet verwacht. Bonen houden van warmte. Gezien de komende vakantie heb ik het gegokt en de prinsessenbonen, snij- en pronkbonen toch gelegd. De tuinbonen staan al boven de grond, maar die kunnen tegen een stootje. Afwachten tot na de vakantie. Ik heb in ieder geval nog bonen genoeg om opnieuw te leggen.
Vandaag gaan we onze vakantiepapieren ophalen in Lisse. We vinden het altijd leuk om even naar Lisse te rijden. Het zijn aardige mensen en de koffie staat er bijna altijd klaar. We laten u echter niet in de steek: voor de eerste keer nemen we nu een laptop mee, zodat we van alles op de hoogte kunnen blijven en u waarschijnlijk over onze vakantie direct verslag kunnen geven. Foto: geen echte duinen, maar een grote zandhoop. Gevolg van aanleg nieuwe boulevard.

Op school begonnen we vroeger met de griffel, daarna het potlood en uiteindelijk de kroontjespen. Maar na WOII was de griffel al snel verdwenen. Het potlood is blijven bestaan. Toch was een potlood vroeger en kostbaar schrijfgereedschap; je had er maar één en dat moest je nog vaak met je boertje of zusje delen. Je had kleurpotloden, gewone potloden en inktpotloden. Inktpotloden moest je bevochtigen met water of speeksel en dan kreeg je inktschrift. Dat maakte wel vlekken. Jaren later kwam de vulpen, maar dat was pas op de middelbare school. Lange tijd zijn ze uit de mode geweest en vervangen door de ballpoint. Tegenwoordig is de vulpen weer in zwang, maar wel als luxe schrijfgerei. Als het potlood, dat iedere keer geslepen moest worden, klein geworden was en je er moeilijk mee kon schrijven, dan was de potloodhouder een welkom attribuut. Een potloodhouder vond ik in mijn ovale doosje. Foto: geen reclame voor Scheveningen; gelukkig biedt Scheveningen méér.

Een nieuwe zon voor de nieuwe dag. Op oude kalenders begint de week vaak met de zondag, maar veel moderne kalenders beginnen de week met de maandag. En vandaag zijn we aan week zestien begonnen. De paasweek. Vroeger, de laatste loodjes wegen het zwaarst met een extreme vastendag op goede vrijdag… en in het klooster een feestelijke witte donderdag. Tegenwoordig is de paasweek een feestweek van heerlijke aanbiedingen in de winkels om zo het paasfeest nog smakelijker te maken. Maar als je de mensen vraagt, wat Pasen is, dan kijken ze je bedenkelijk aan, zo van…wat bedoel je? Ja… de betekenis van veel christelijke feestdagen is de mensen ontgaan. Nu is van Pasen alleen nog maar overgebleven: eieren en de paashaas. Niet meer het gebeier van de paasklokken, niet meer Pasen, Pasen, feest de feesten. Gewoon een extra lang weekend. Een lentefeest met paasmarkten en heel veel bloemen. Foto: De dode boom en het nieuwe leven.

Pallem, pallem Pasen, Ei koerei!
Over enen zondag krijgen wij een ei
Eén ei is geen ei,
twee ei is een hallef ei
drie ei is een Paasei!

Wie kende vroeger dit liedje niet en parmantig liepen we dan met onze palmpaasstokken door het dorp. Boven op de stok een haas of een kip. En aan de hoepel hingen dan allerlei kleine versieringen, zoals gekleurde eitjes of paaskuikentjes.

Misschien is dit gebruik nog hier en daar blijven bestaan. Hier in Holland zie en hoor je er niet veel meer van.

Vandaag Pallem pallem Pasen. Foto: de paashaas liet zich niet fotograferen, die meisje wel.

Gisteren een lange mooie dag, maar ook een droeve dag. Een dierbare schoonzus is overleden en gisteren hebben we haar de laatste eer bewezen. Een kerkdienst, een crematie en nu rest alleen een dierbare herinnering. De laatste jaren hebben we drie zussen, drie schoonzussen en drie zwagers verloren. Onze wereld wordt kleiner en de herinnering steeds groter. Iemand is pas echt dood als je hem of haar vergeten bent.
Vandaag een andere herinnering: het bidprentje uit het ovale doosje. Het is een kruisafname. Links onder het plaatje staat de naam van de schilder: J. Janssens pinx(J.Janssens maakte deze schildering), en op de achterzijde het jaartal 1918. Midden boven nog een punaisegaatje. Wist u dat een ‘punaise’ eigenlijk ‘wandluis’ betekent?Ik wens iedereen een mooi Palmweekend.

Gisteren vond ik bij het opruimen een ovale doosje met daarin een stapel oude bidprentjes. Misschien in het verleden verzameld en vergeten. In dat doosje zaten meer vergeten dingen, zoals een Ronsonaansteker, een potloodverlenger en een koperen affiche uit 1862. Van een aantal bidprentjes heb ik een foto gemaakt. Op het bidprentje, waarvan foto, staat op de achterzijde vermeld een naam en “hartelijk dank 1924”. Op een ander bidprentje staat het jaar 1918. Toevallig zat er ook een prentje bij met de vermelding: “ter blijde herinnering aan Uw Zilveren Huwelijksfeest, 18 Sept. ’55”, ongetwijfeld het zilveren huwelijksfeest van mijn ouders. Zo brengen kleine doosjes toch weer stille herinneringen mee.

Eerst de blogpost van gisteren beantwoorden. De reacties, die ik gisteren op het blog ontving, beantwoord ik, als het even mogelijk is, de volgende dag. En de reacties, die vandaag binnenkomen, zijn morgen aan de beurt. Zo houd ik er een beetje regelmaat in. De blogpostbode werkt zeven dagen, maar af en toe moet hij ook even rust krijgen. Na de postverzorging heeft hij de tijd om rustig bij andere bloggenoten langs te gaan en daar af en toe een berichtje in de bus te stoppen. Er is nog geen zon op Scheveningen; wel achter de wolken, maar daar schijnt hij altijd. Gisteren heb ik de eerste rabarber geplukt in mijn tuin. Lekker vers en heerlijk van smaak. Ik wens iedereen een prettige dag, middag of avond, aangepast aan de tijd, dat ze mij met een bezoekje vereren. Foto: vandaag nog maar een keer de bloembollen.

De wind speelde ons gisteren parten, maar de regen is niet gekomen en de zon heeft vrijwel de hele dag geschenen. April is een uitzonderlijke maand aan het worden met hopelijk een voorbeeldfunctie voor de komende maanden. Een paar dagen regen zal de maand perfect kunnen maken voor mens en natuur.
De herindeling van mijn werkkamer is afgerond. Hier en daar nog een stapeltje, maar verder is het nu een aangename en lichte werkplek geworden.
Het strandseizoen is in volle gang. Het mooie weer heeft daar zeker aan bijgedragen. Jammer genoeg is de boulevard nog niet op orde. De vernieuwing heeft een achterstand van bijna zes maanden opgelopen. Jammer voor de badgasten, de bewoners, de strandpaviljoenexploitanten en de winkeliers. De gemeente komt altijd te laat met aangepaste voorzieningen. Foto: de narcissen zijn nu bijna uitgebloeid.

Het weerbericht voorspelt voor Scheveningen: halfbewolkt en mogelijk wat buien. Maar dat geldt alleen voor de ochtend. Voor de middag alleen halfbewolkt en dat geldt ook voor de komende dagen. De temperatuur is aan de lage kant, maar daar komt in de loop van de week weer verandering in: warmer. De regen is in ieder geval belangrijk voor de tuin: die kan best een slokje (wat heet… een flinke slok) gebruiken. Er kan nog veel gebeuren in de ochtend, maar het ziet er niet naar uit dat de regen echt komt. Een kraaienechtpaar is, vlak voor ons appartement, begonnen met de bouw van een nest. We kunnen ze goed in de gaten houden. Ze kunnen, als je jongen hebben, agressief zijn; maar dat valt in ons complex niet op: daar lopen ook en paar verbaalagressieve personen rond. Foto: zoals gisteren beloofd… de bollenvelden. Fotot: zoals gisteren beloofd.., de bollenvelden

Gisteren genoten van een bloementocht onderweg naar de verjaardag van mijn zwager. Gedempt licht in de ochtend en een stalende zon in de middag. En zowaar, wat nog nooit eerder gebeurd is: we hebben de verjaardag gevierd zittend in de zon op het buitenterras. 10 april; het leek wel hoogzomer. Op tijd naar huis; rustig op de weg en met een tas plukverse komkommer op de achterbank. Ja, mijn zwager is komkommerkweker op de goede manier; geen bestrijdingsmiddelen. Onderweg, op de heenweg, reden wij door Hillegom en zag ik een rode magnolia tegen het lichtgroen van een boom in lentegroen. Ik ben uitgestapt en heb bijgevoegde foto gemaakt. De volgende dagen zal ik u foto’s laten zien van de bollenvelden.

Vandaag gaan we op verjaringsvisite: onze zwager is jarig. Vroeg weg om ook nog even via de bollenvelden te kunnen rijden. Het wordt al vrij vroeg druk richting bollenvelden; willen we er van kunnen genieten en rustig foto’s maken, dan moeten we op tijd zijn. Liefst nog vóór elf uur. Bij mooi weer zijn er veel fietsers en wandelaars op pad. Wij zijn redelijk goed bekend in de Bollenstreek en weten de rustige en mooiste plekjes te vinden. Ik heb nog wel veel foto’s van voorgaande jaren, maar ieder jaar wil ik weer nieuwe maken: andere gezichtspunten en/of andere combinaties. Hopelijk kan ik u er morgen een tonen. Voor iedereen een fijne zonnige zondag. Foto: Westbroekpark, niet alleen speel-, bloemen-, maar ook beeldentuin.

Morgen alweer de vijfde zondag van de vastentijd. Het vastentrommeltje is al aardig gevuld. Nog even wachten: over twee weken is het paaszaterdag. Dan mag het trommeltje om klokslag twaalf uur geopend worden.
Vandaag gaan we aan onze kinderen hun mening vragen over iets dat een verandering in ons leven zal kunnen betekenen. We zijn nog te vief voor een bejaardenhuis: dus dat is het niet. Wat wel: daar laten we ons voorlopig nog niet over uit. We gaan eerst nog fijn op vakantie. Genieten van de zon samen met onze Belgische vrienden. En als we dan met een gezonde kleur weer terugkomen, dan zal hun mening misschien uitgevoerd gaan worden. Foto: ziet er best gezellig uit, jammer dat het glas al bijna leeg en de fles helemaal leeg is.

De ene dag ben je vroeg, de andere dag laat: in ieder geval was de zon vroeg en ben ik wat laat. Wat langer dan gewoon met de huismeester staan praten, even gespeeld met Tyco, die mij gelijk een hele wasbeurt gaf. Wat langer in de krant zitten lezen en wat langer zitten napraten bij het ontbijt. En nu is het dan bijna twee uur later dan gebruikelijk. O ja, en tussendoor nog een tijdje zitten kletsen met mijn broer, die vandaag 78 geworden is en in Nieuw Zeeland woont. En zo verstrijkt de tijd. Via de dochter van mijn andere broer hoorde ik, dat zijn vrouw, mijn schoonzus, zeer ernstig ziek is en ik wens hem veel sterkte in deze voor hem moeilijke dagen. Foto: zo maar een tuintje in zo maar een straat.

Vandaag zal het otterverblijf van de twee Aziatische kleinklauwotters officieel worden geopend. Aziatische kleinklauwotters(amblonyx cinereus) komen oorspronkelijk voor van India tot aan Zuid China. Ze zijn verwant aan de wezel en de marter. Gisteravond liep ik niet helemaal toevallig langs SeaLife. Ik werd uitgenodigd om de otters van dichtbij te komen bekijken en mocht ze als eerste fotograferen. Het zijn uiterst snelle diertjes, die hun verblijf aan het verkennen waren. Nog een beetje schuw. Een echte aanwinst voor SeaLife en dus ook voor Scheveningen. Foto: de Scheveningse kleinklauwotters.

Wat moet je met al die rommel. Op een geven moment krijg je het ineens in je bol. Opruimen die oude troep. Maar… vind je dat niet zonde. Wat moet ik met die broodmachine: ja, maar hij ziet er nog zo mooi uit. Wat moet ik met die oude frituurpan? Ja, maar… En zo wordt de rommel maar steeds groter. De planken in de kast staan vol met troep, die je al jarenlang niet meer gebruikt. Waarom gebruiken we dat mooie servies niet en eten we van borden, waar al stukje van afgebroken zijn. Weg met die oude spullen en laten we eens genieten van die mooie dingen, die nu in de pronkkast staan. Gekocht omdat we die mooi vonden en te mooi om te gebruiken. Daarom gaan we ze nu gebruiken en als er dan iets sneuvelt, dan heb je het ten minste gebruikt. En daarom zijn we nu aan het opruimen begonnen. Opruimen die oude troep en genieten van de mooie dingen, die we hebben. Foto: he, he, dat geeft een beetje ruimte.

Morgenrood, water in de sloot. Vanmorgen verscheen de zon in morgenrood. Nu, bijna een uur later heeft hij zich verscholen achter een gesloten wolkendek. Voor het westelijk deel is er enige kans op wat lichte regen, maar het zal ongetwijfeld een aangename dag worden. We zitten pas in april en “aprilletje zoet, geeft nog wel eens een witte hoed”, maar zover zal het vandaag niet komen. Vandaag moet ik naar de kno-arts. Benieuwd wat die zal zeggen: een grote toeter of een klein gehoorapparaatje. We zullen wel zien. Ik hoop wel dat mijn gehoor zal verbeteren. Gistermiddag zijn we onverwacht er met de auto op uitgegaan. We zijn ergens wat gaan bekijken. Misschien maak ik u nieuwsgierig, maar ik vertel u voorlopig toch niks. Foto: Den Haag ligt aan mijn voeten, bij wijs van spreken.

De buienradar voorspelt bewolkt weer, maar in Scheveningen schijnt de zon. De wind is zwak tot matig uit zuidwestelijke richting en boven zee hangt op afstand een wolkendek. Afwachten maar hoe het weer zich ontwikkelt. Ook gisteren was het op Scheveningen een aardige dag. Maar dat lokte toch niet veel mensen naar de kust. Misschien was het aanvankelijk wat saaie weer daar de oorzaak van, maar het kan ook zijn dat het museumweekend toch veel bezoekers naar de musea lokte. Tegen de avond werd het wat drukker op Scheveningen, maar dat is niet zo ongewoon, omdat veel mensen gelokt worden door de vele restaurants en Scheveningen dankzij het goede openbaarvervoer makkelijk bereikbaar is. Foto: Eeen meerkoet zit verscholen de eitjes uit te broeden.

Na de stralende dag van gisteren keren we vandaag terug naar de aprildagen, waar de temperaturen en stukje lager liggen en het weer vochtig is. Uiteindelijk is het de grasmaand en het gras moet groeien en dat betekent regenwater; regenwater want het water uit de kraan is wel goed voor de mensen, maar de planten genieten van het hemelwater. Een droge maart is goed voor de tuin, maar een natte april is goed voor de groei en de bloei. April: voor mij en Annemiek wordt dit aan het einde van de maand het begin van de vakantie. We zien er nu al naar uit. Naar een land, waar de zon altijd schijnt, ook al zit ook hij daar wel eens achter de wolken. Voor sommige mensen is het Kemer, Marmaris, Bodrum etc., maar voor ons is het Kusadasi. Al vierentwintig jaar. Voor het eerst in april 1987, maar sinds die maand heb ik Turkije al meer dan vijftig keer bezocht. Foto: als ik in de polder ben, dan heb ik altijd het gevoel van een beetje vakantie. Op de foto: de drie molens bij Leidschendam.

Heeft iedereen zich gek laten maken door de 1 aprilgrappen? Ik heb er niet veel van gemerkt. De hemel begint al wat te klaren. Over een halfuurtje komt de zon op en volgens de berichten zal het een zeer zonnige dag worden. Hier staat een stevige zuidelijke wind, maar dat is niet ongewoon bij hogere temperaturen. Achter een scherm heb je van de wind niet veel last. Vandaag eerst maar even naar de tuin, daarna boodschappen doen en een polderbezoekje; in de namiddag een opening in Muzee Scheveningen, waar lokale kunstenaars hun werk komen presenteren. Ik wens iedereen een fijne en zonnige dag. Hier ongeveer 20 graden maar elders kan de temperatuur oplopen tot zomerse waarden. Geniet er van. Foto: al een beetje pasen.

1 april
kikker in je bil
die er niet meer uit wil

Dat riepen wij vroeger, toen we nog klein waren; maar wat was de betekenis van deze uitroep. We riepen het als we iemand op 1 april in het ootje hadden genomen. Hé, je hemd hangt uit je broek of hé, je gulp staat open; en als dan iemand verbouwereerd reageerde, dan riepen we “één april, kikker in je bil”. En een lol dat we dan hadden.
April de grasmaand. De natuur kleurt en geurt, de bloemen kruipen uit de grond en Holland is weer het bloemenland. Narcissen, hyacinten en tulpen groeien en kleuren overal het landschap. De koeien staan weer in de wei en de lammetjes dartelen rond. De ooievaar zit weer op zijn nest; de futen spelen hun liefdesspelen alom begint de natuur te groeien en te bloeien. Soms een beetje sneeuw: april doet wat hij wil. Foto:
het groot hoefblad staat weer in bloei.

Toen ik vanmorgen wakker werd, leek het nog nacht te zijn. Maar een blik op de klok vertelde mij dat het 6.55 uur was. De lucht zit potdicht en weigert de zon toegang. Maar de regen van gisteren en misschien ook vandaag zal voor de natuur een zegen zijn. De wind is tamelijk straf uit zuidelijke richting. De temperatuur lijkt wel mee te vallen. In ieder geval maken we er vandaag een mooie dag van; vandaag is het de laatste dag van maart en daar hebben we niet over te klagen gehad: een echte lentemaand. Morgen begint april en zaterdag lijkt het een bijna-zomerse dag te worden. Foto: ven een Schevenings tintje, gisteren gefotografeerd.

Vandaag begint de dag met wolken. Na een aantal dagen worstelen met de rommel, die overal verspreid lag, zit ik nu in een opgeruimd vertrek, waar zelfs een opblaasbed voor noodgevallen neerlegend kan worden. Des te verbazingwekkender, daar tot voor kort alleen maar mijn bureaustoel een plaatsje kon vinden. Opgeruimd staat netjes en dat geldt nu zeker voor mijn werkvertrek. Als ik om me heen kijk, zie ik toch nog iets, dat ik vergeten ben: ik moet nog even stofzuigen en stoffen. Zo luidde ongeveer mijn bericht van gisteren. Het verschil met gisteren was, dat gisteren de dag begon met zon en eindigde met zon. Maar dat bericht is verloren gegaan. Misschien hebben een aantal bloggers van mij geen bericht ontvangen, maar ik had gisteren wel alle reacties beantwoord. Misschien zijn die berichtjes toch doorgekomen. Foto: dezelfde als die van gisteren.

De laatste dagen van maart zijn aangebroken en de nieuwe maand april begint op vrijdag. Dinsdag 5 april moet ik naar de KNO-arts: een aantal geluiden van buitenaf dringen niet altijd meer tot mij door. België spreken ze van een NKO-arts. Een KNO/NKO-arts(ORL-arts) is een specialist op het gebied van de oto-rhino-laryngologie.  Laat ik het eenvoudig houden; Ik heb een afspraak met de keel, neus, en oorarts. Dat zal wel een(of twee) gehoorapparaatje(s) of een andere medische ingreep worden. Afwachten en maar hopen dat ik van het oorongerief bevrijd zal worden.
Vandaag heb ik een rustige dag; geen verplichtingen en geen afspraken. Wat rommelen in mijn kamertje, wat meer tijd voor het blog en wat voorbereidingen voor een nieuwe website en natuurlijk een ommetje in de mooie lenteochtend. Foto: een lentegroet.

Goede morgen in de nieuwe tijd: de zomertijd. Heeft iedereen zijn klokken al een uur vooruit gezet? Als het al gedaan is, niet nog een keer doen. Sommige klokken worden automatisch een uur vooruit gezet. Hoewel het nog vroeg is begint de lucht toch al te kleuren. Wat rozige ochtendwolkjes sieren al de hemel. Gisteren regende het hier. Niet zo heel erg, maar juist goed voor de tuinen. De pasgeplante planten kunnen wat makkelijker wortels zetten en het zaaigoed kan wat makkelijker kiemen. Als dit weer zich een beetje gedraagt, krijgen we een mooie lente en een zonnige zomer. Over een maand gaan we op vakantie en daar zie ik nu al naar uit. Voor iedereen een goede morgen in de nieuwe tijd. Foto: Annemiek keurt de panten in de Naaldwijkse Japanse tuin.

Vandaag ben ik een beetje laat met het schrijven op mijn blog. Om 07.50 uur zou ik even de ochtendkrant gaan halen. Ik stap in de lift op de zevende etage en druk op de knop 2 voor de centrale gang om vervolgens via de trap te komen in de centrale hal, waar de brievenbussen zijn. Althans met die opzet stapte ik in de lift. En drukte op de knop 2, maar na een paar seconden stond de lift stil. Ik keek mijn spiegelbeeld even verbaasd aan en dacht dat is snel. Maar toen zag ik dat de lift stilstond op etage 6 of daaromtrent. De liftdeur ging echter niet open. Vreemd dacht ik. Toen besefte ik, dat ik opgesloten zat in een lift die niet meer omhoog en niet meer omlaag wilde. Gelukkig deed de alarmbel het wel. Ik kreeg verbinding met de externe meldkamer en voor een spoedige hulpverlening zou worden gezorgd. Na achtendertig minuten werd ik bevrijd uit mijn cel, waar ik de tijd had door moeten brengen met mijn nogal zwijgzame spiegelbeeld. Foto: gevangen als een vis in een viskom.

Tegenwoordig moet ik te vaak  “he” of “wat zeg je” zeggen. Het is dan ook weer tijd om een hoortest te doen. Daarom ga ik vandaag maar even bij een gehoorspecialist op bezoek. Per slot van rekening doet mijn gehoor al meer dan vijfenzeventig jaar trouwe dienst.
Gisteren hebben we na de donderdagse werkzaamheden weer van het mooie lenteweer genoten. Een tochtje Monster/Naaldwijk is op een doordeweekse dag een rustige ontspanning. Onderweg wat foto’s gemaakt van bloemen, planten en vissen. Bijgevoegd één van de serie.

Downloaden ging nog wel maar uploaden stuitte op veel weerstand bij het sennet. Misschien gaat het vandaag wat beter maar gisteren was het een echte ramp. Gelukkig hadden we er mooi weer bij. Ik ben dan ook maar naar mijn tuin gegaan om daar wat te werken. De aardappelen had ik al gepoot en gisteren heb ik de uien, penen en tuinbonen aan moeder aarde toevertrouwd. En maar afwachten of over een dag of tien/veertien de tuin al begint te groenen. Foto: met dit mooie weer, zijn ook de zonsondergangen weer mooi.