De moeder van Annemiek vertelde ruim zeventig jaar geleden het volgende verhaaltje:
Twee kikkertjes waren in een emmer melk gevallen de emmer was glad en ze konden er niet meer uit. ze bleven maar zwemmen, zwemmen en werden doodmoe. Het ene kikkertje hield het niet meer vol en verdronk; maar het andere kikkertje bleef zwemmen en zwemmen; De melk stremde en werd steeds dikker, totdat het boter was. Toen kon het kikkertje uit de emmer springen.
Nog zeg ik vaak tegen Annemiek als iets haar tegen zit:
Denk aan de kikkertjes.
Foto: Annemiek anno 1938/9; uit de tijd, dat haar moeder het verhaaltje van de kikkertjes vertelde.
|