De thermometer wijst -4,1 graden aan. Er hangt een stevige mist. Er is weinig wind. De zon zal wel op tijd opkomen, maar of we hem vanmorgen nog zullen zien is een groot vraagteken.

Vanavond zal als vanouds weer uitbundig feest gevierd worden. Twee grote brandstapels op het strand en de hemel verlicht door duizenden vuurpijlen. En morgenochtend vroeg is de reinigingsdienst weer aan het werk om het vuurwerkafval op te ruimen. Petje af voor die mensen. Om 12.00 uur de gebruikelijke nieuwjaarsduik in zee. Met deze kou ( - 4 graden) en het koude Noordzeewater (+ 4 graden) zeker geen pretje. Ik waag me er niet aan. Ik wens iedereen een mooie jaarwisseling en een heel gezond en gelukkig nieuw jaar toe. Foto: de Scheveningse wens op een oer-Hollands plaatje.

Niemand kan ons vertellen wat de toekomst gaat brengen. Wij wensen u gezondheid, levenslust, ambitie, en saamhorigheid toe. Foto: vandaag gemaakt in de Scheveningse duinen. In deze stilte groeit het verlangen.

De zon staat al weer als een gouden bol boven de evenaar. De buitentemperatuur, die mijn thermometer aanwijst, is -2,2 en de oostelijke wind is zwak. Dat belooft dus best een aardige dag te worden. Nog frisjes in de ochtend, maar aangenaam in de loop van de dag. Ik denk dat ik toch maar even op de fiets stap om een tochtje door de duinen te maken. Foto: wat anders dan een winterfoto? Schaatsen is: vallen en weer opstaan.

Er wordt weer een stralende zonnedag verwacht. Om ongeveer 08.50 uur komt vandaag de zon in Scheveningen op en gaar dan om omstreeks 16.35 uur weer onder Dat betekent toch maar dat we kunnen genieten van 7 ¾ uur zon. Wel uitkijken in het verkeer, want die laagstaande zon kan erg lastig zijn. De temperatuur op dit ogenblik buiten is min 1,7 graad. Dat valt wel mee. In het binnenland zal het een stuk kouder zijn. Straks zal de temperatuur hier aan de kust nog wel boven het vriespunt komen. Uit de wind is het dan heerlijk toeven buiten. De zon schijnt en dat maakt de mens altijd weer wat opgewekter. Foto: reflectie in water en ijs. Foto gemaakt op 27 december in het Hollandse plaatsje Zoeterwoude.

Het werd tijd dat ik mijn computer eens op orde bracht. Eerst opruimen en daarna defragmenteren. Dat kost wel even wat tijd. Maar het is nu gebeurt en alles zal voorlopig weer soepeler lopen. Die gaat voorlopig als eerste opgeruimd het nieuwe jaar in. Foto: Zoeterwoude: reflectie in water en ijs. Gemaakt: 27-12-2009.

Het is prachtig weer; een stralende zon, die schijnt te roepen “jongens, komt naar buiten, het is prachtig weer”, maar ik weet beter: ik ben buiten geweest. Uit de wind en in het zonnetje is het best uit te houden. Maar zodra je de hoek om gaat, snijdt een koude wind je tegemoet. Nee hoor, dan maar thuis achter het raam, maar in de zon genieten. Als de wind gaat liggen, dan mag het van mij nog best een paar dagen vriezen. Deze middag zijn we er toch maar even uit gegaan. Lekker de polder in. In de auto was het best goed vertoeven, zelfs met het raampje open.

Kerstmis voorbij? Nee: kerstmis begint pas. Kerstmis is de eerste stap naar een nieuwe wereld. Ieder jaar opnieuw. Laten we er samen aan meewerken, dat de wereld werkelijk een stap vooruit gaat. Vandaag begon de zon goed. Annemiek voelt zich goed. En de zon kwam 0m 08.59 uur boven de horizon. Gelijk zo op mijn foto. Het lijkt alsof de zon achter een bos opkomt, toch zijn de ‘bomen’de plooien van de vitrage in mijn werkkamer. Het beleeft een stralende dag te worden. En als de wind niet te veel aantrekt zal het ook buiten aangenaam zijn.

24 december 1944. Het is oorlog. We hebben nog te eten. Af en toe is er geen drinkwater. Af en toe is er gas. Gelukkig hebben mijn ouders op tijd kolen ingeslagen. Ik weet niet meer of mijn jongste zusje nog thuis is of dat ze al bij pleegouders goed verzorgd wordt. Voor haar was geen voldoende eten meer. Lieve tuinders hebben zich over haar ontfermd. Vannacht gaan we naar de nachtmis. Die is om 07.00 uur in de ochtend. De mannen gaan naar de eerste nachtmis: mijn vader, mijn oudere broer en ik. Mijn moeder en de overige kinderen gaan naar de tweede nachtmis. Het is stampvol in de kerk: in nood leert men bidden. Na de kerk wensen we elkaar Zalig Kerstfeest en daarna kerstontbijt met zijn allen. Daarna koffie met een stukje kerstkrans uit het pakket, dat wij van de parochie hebben ontvangen. Om 17.00 uur kerstdiner: soep, konijnenboutje, rodekool en spruiten en daarna pudding. En na het eten: kinderbedtijd. Mijn vader zingt zijn en nog steeds ook mijn lievelingslied: Minuit chrétien. De oorlog bracht even vrede. Straks gaan de V2’s weer over voor hun vernietigende werk. Kerstmis 1944.

ZALIG KERSTFEEST

De langste nacht hebben we al weer achter de rug. Morgen gaat de zon al weer één minuut later onder. In de ochtend merken we er nog niet veel van. Maar het vreemde is, dat de zon tot ongeveer 5 januari 2009 nog niet eerder opkomt. De dagwinst maken we door de latere zonsondergang. Na 5 januari 2009 gaan we het pas echt merken. Dan komt de zon eerder op. In ieder geval worden in ons gevoel de dagen al weer langer. En als de winter zich een beetje koest houdt, zullen we al weer snel merken dat het voorjaar dichterbij komt. Foto: deze kerstmeisjes wensen jullie al vast een vrolijk kerstfeest.

In deze tijd van het jaar lijken de winkeliers wel een wedstrijd te zijn aangegaan in het versieren van hun etalages. Een heel fraaie versiering zag ik gisteren in een kapperszaak in de Prins Willemstad op Scheveningen. Gisteren en vandaag komt de kerstman gezeten op zijn arrenslee Scheveningen aandoen en in de Palacepromenade treedt een Charles Dickenskoor op.Als het weer nu maar een beetje meewerkt, zal er vanavond ook weer een wintervuurwerk zijn. Vandaag om 13.04 uur M.E.T. begint de winter.

Het weer voor België en Scheveningen ziet er volgens de buienradar voor vandaag aangenaam uit. Het laatste buitje hangt nu net boven ons en over een kwartier zal de lucht geklaard zijn. In ieder geval wat de regen betreft. Misschien aanvankelijk nog grijs, maar de zon zal zeker komen met een aangename temperatuur. Trouwens de buitentemperatuur is hier nu al ruim 9 graden. Boven de zee klaart het al op. De wolken breken. Maar in het oosten is de lucht nog grijs en van zonsopkomst is nog niets te zien. Voor België, en dan bedoel ik politiek België, hangen er donkere wolken in het verschiet. Maar dat sombere beeld verflauwt een beetje in het stralende licht van de kerstversieringen alom. Laten de hoge heren eerst maar even tot bezinning komen. Misschien stemt het kerstfeest hen wat eensgezinder. Foto: zo zagen de Scheveningse duinen er uit op 20 december 2007.

De goede trouw van Yves Leterme staat niet ter discussie, maar hij zit wel met de gebakken peren. Van je medewerkers moet je het maar hebben: zij fout, jij fout. En in Holland zit Wouter Bos met een kat in de zak: Fortis was toch niet zo’n koopje. Liggen er nog meer lijken in de kast? Foto: de laatste dagen voor kerstmis: de goede wensen stromen binnen.

In de wandelgangen, waar dat ook moge zijn, wordt vaak vrij snel contact gemaakt. Zo kwam ik onlangs iemand tegen, die opmerkingen maakte over zijn woonomgeving. Hij had op iedereen kritiek en als het aan hem lag zou hij alles wel eens even goed op poten zetten. Het dode paard – zo noemde hij de voorzitter van zijn vereniging - , dat in de wei lag, moest eerst maar even geruimd worden en al die boerenkinkels( hij zei eigenlijk boerenlullen) die daar maar stonden toe te kijken en toch niet wisten hoe zo iets opgelost moest worden, zou hij wel even een lesje leren. Hij stapte naar het dode paard toe en begon te brullen, maar het paard bewoog niet. Het bleef liggen. De boerenkinkels bleven staan toekijken: zij wisten wat ze moesten doen: zij zetten de brulaap opzij en gezamenlijk legden zij het paard op de gereedstaande wagen. Zij keken de brulaap meelijwekkende aan en zeiden: ‘samen gaat het beter’. De brulaap keek meewarig rond en vroeg zich af, wat dat woordje ‘samen’ betekende. Hij keerde zich om, blij omdat hij een nieuw woord geleerd had, waarvan hij echter de betekenis niet bevatte. Terwijl hij zich naar huis spoedde, riep hij tegen iedereen, die hij ontmoette “samen gaat het beter”. Toen ik hem onlangs weer eens tegen kwam, vroeg hij mij: wat betekent dat woordje “samen” eigenlijk. Ik keek hem even aan en zei: “samen komen we er wel uit”. Niet begrijpend keek hij mij aan en vervolgde zijn weg.

Gelukkig is gisteren de mist, in ieder geval in Scheveningen, verdwenen en hebben we nu vrij uitzicht naar alle kanten. Gistermiddag scheen hier de zon en was de temperatuur tot iets boven de 8 graden gestegen. We zijn er lekker even uit geweest en hebben maar vast voor het komende jaar onze vakanties vast laten leggen. Daar kunnen we in ieder geval al naar uitkijken. Omstreeks 15.30 uur reden we weer richting Scheveningen en kwamen terecht in de avondspits. Om een afstand van ongeveer 2 kilometer te overbruggen hebben we meer dan 30 minuten gedaan. En eindelijk bevrijd van de file, kwamen we weer terecht in een nieuwe file. Een 45 kilometerautootje reed op de rijksweg, waar te plekke 70 km/uur gereden mag worden, en hield het hele verkeer tegen. Uiteindelijk zijn we om 16.45 uur toch thuis gekomen.

Het kerstgroepje, dat ik gisteren op mijn blog plaatste bevatte een foutieve beoordeling. Ik heb dit bericht inmiddels gecorrigeerd. Achter op het beeldje staan op de Maria- en Jozeffiguur drie letters LDV. Dit zette mij op een verkeerd spoor, daar ik vermoedde, dat dit een modelaanduiding was. De letters betekenen niet Leonardo da Vinci. De voorstelling  weerspiegelt wel de renaissance. De letters LDV verwijzen naar de fabrikant: Linssen en Derkx Venlo, die bestond van 1919 tot 1962. Het is een gipsbeeldje. 

Ik ben de oudste in de familie, die zich dit beeldje kan herinneren en mijn herinnering gaat terug naar ongeveer 1940. De tijd heeft zijn sporen nagelaten in de vorm van heel kleine verfbeschadigingen. Het beeldje wordt na de kerst niet opgeborgen, maar heeft zijn plaatsje gevonden bij ons in de slaapkamer. Daarom is er altijd een beetje kerst bij ons in huis.

Er hangt een zware mist vandaag. Aan de voor- en achterkant van onze woning hangt een grijs gordijn, dat je niet open kunt schuiven. Toch moeten we er even uit. Niet met de auto, maar te voet. Even naar de trombosedienst, maar dat is slechts ongeveer tweehonderd meter lopen. We zullen in ieder geval geen last van tegenlicht hebben. Daarna even een boodschap doen bij de grootgrutter, dat ligt toch op de route en daarna thuis aan de koffie en het werk.

Foto: een kerstgroepje - nog van mijn oma.

Naar aanleiding van de foto van de kerststal, die ik gisteren plaatste, een paar verduidelijkingen. Op de eerste plaats de ezel(ik houd me schuil achter St. Jozef}.

De beeldjes zelf, met uitzondering van de engel(dit is een Lladro-figuur), zijn gemaakt in de inmiddels opgeheven fabriek Goebel naar ontwerp van Hümmel en Rob. Van Rob ontwierp in 1961 Maria, Jozef, herder, drie koningen, Kerstkindje, schaapje en de zich verstoppende ezel. De twee gevleugelde engeltjes op de voorgrond zijn van een mij niet bekende ontwerper. Op de foto zijn o.a. de Hümmeltjes te zien.

Kerstfeest is geen kerstfeest zonder stalletje. Dit is ons stalletje dat dit jaar op de schoorsteen staat. Sommige jaren omringd door allerlei huisjes, boompjes, draaidoosjes, zelfs een schoorsteenveger. Dit jaar wat rustiger. Daar staat nog wel ergens een kerstman in huis en in de slaapkamer een kerstgroep, dat nog van mijn oma afkomstig is.

Hij staat nog tussen de rommel te wachten op een plaatsje: mijn zingende kerstman. De carousel(zo staat het op de doos, maar in het Nederlands moet het carrousel zijn) staat al opgesteld en de kerstklokjes hebben al geklingeld. De kerststal gaan we vandaag opstellen. Dit jaar geen kerstboom; dat geeft zoveel rommel en een namaakboom vinden we niet zo gezellig. We hebben er al een paar keer een gekocht, maar iedere keer toch weer met de vuilnisman meegegeven. Foto: mijn kerstman.

Als ik zo de buienradar bekijk, dan lijkt het er op dat het vandaag een redelijke dag kan worden. Maar het oude gezegde “prijs de dag nooit vóór het avond is” blijft toch in mijn achterhoofd hangen. Er zijn drie belangrijke levensinstellingen: pessimist, optimist en realist. Ik ben een optimistische realist. Ik bekijk het leven niet zo somber. Vandaag heb je, morgen kan je krijgen: geniet van de tijd die je gegeven is. Vandaag is vandaag en morgen is een cadeautje. Foto: na regen ziet de wereld er heel anders uit.

“Is het dan echt zo erg om ons logo op je blog te plaatsen. Het is het enige wat wij vragen om leden en niet-leden uit elkaar te houden. Je kunt nog altijd het logo of de code aan ons vragen. Wij wachten nog even af. Reageer je niet, dan wordt je blog verwijderd van onze site. Sorry daarvoor, maar dat staat degelijk in onze huisregeltjes die je vooraf had kunnen lezen. Even goed vrienden en nog een fijne dag verder.”

Krijgt u ook van dit soort dreigementen. Je bent lid of je bent niet-lid. Ik vraag me af waarvan. Lid van Julien,Jose en Boomer? Ik ken die mensen niet eens.  Als ik hun blog bekijk is het een mix van Holland en België. Maar waarom moet ik hun logo op mijn blog zetten? Om meer bezoekers te krijgen? De mensen, die mijn blog willen bezoeken, komen toch wel. Moeten is dwang.  Ik denk maar zo: vrijheid, blijheid.

Donderdag: marktdag. Na een korte opklaring regent het weer. Vlak voor de kust van Scheveningen draait een buiengebied zijn rondjes. En af en toe denk je: hé, een opklaring, snel een jas aan en lekker van buiten genieten. Maar, ho maar, zodra je de deur opent is het opklarinkje weer veranderd in een bui. Binnenblijven dus. Misschien klaart het na het middaguur wel weer op. Foto: aan de plas kunt u zien dat het een opklaring is.

In mijn tekst van hedenmorgen  staat wordt(met dt), dit moet natuurlijk word ik zonder t zijn.

De ene dag is de andere niet. Vandaag schijnt de zon weer in mijn kamertje en verwarmt die ruimte. Gelukkig zit er weer achter mijn computer. Het had ook anders kunnen aflopen: deze morgen moest ik even voor een boodschap weg. Ik denk: ik pak de fiets maar. Al fietsend op een voorrangsweg(natuurlijk op het fietspad) word ik ineens gesneden door een tegemoetkomende auto die linksaf moest. Net op tijd stond ik stil. Ik vervolg mijn weg en honderd meter verderop moet ik weer onverwacht stoppen, omdat een grote vrachtwagen rechtsaf slaat en mijn niet gezien heeft. Bij een volgend kruispunt wordt ik door een personenauto, die als tegemoetkomend verkeer linksaf wil slaan, bijna geschept. Drie keer binnen tweehonderd meter kruip ik door het oog van de naald. Even later nog steeds op dezelfde weg rijdend komt een auto naast mij rijden en een mevrouw wilde mij wat vragen. Uiteraard stop ik even. De dame biedt haar excuses aan voor het bijna-ongeval, dat zij veroorzaakte. Op de terugweg heb ik maar een andere route genomen. Nu zit ik gelukkig nog helemaal compleet achter mijn computer. Foto: deze heeft geen last van afslaand verkeer.

Vanmorgen eerst even verder gegaan met mijn fotoalbums op het seniorennet: http://fotoalbum.seniorennet.be/loek  . Vervolgens wilde ik het gastenboek bekijken en de bezoekers een tegenbezoek brengen, maar toen riep Annemiek al voor de koffie. Zij moet dadelijk eerst naar de trombosedienst en daarna voor een ecg naar het ziekenhuis. Als we terugkomen van het ziekenhuis is het gastenboek aan de beurt. De Belgische Persgroep wil het Nederlandse dagblad AD overnemen. Ik hoop maar niet dat het blad dan tweetalig wordt: dan zou het dubbeldik betalen worden.

Die Annemiek toch. Als ik een keer zou willen uitslapen, dan zal mij dat toch niet lukken: Annemiek heeft de neiging om zodra ze ’s morgens wakker is, eerst  haar laptop in te schakelen, vervolgens haar medicijnen in te nemen en dan direct naar het blog te stappen. Oké, daar heb ik geen commentaar op. Maar kort daarna begint het: “Loeeeek” roept ze dan “mijn computer zit weer vast”. En dan weet ik het wel; krant dicht slaan, kopje thee opzij zetten en met een volle mond achter haar computer kruipen, om de boel weer in orde te maken. En dat is dan het begin van de dag. Foto: Annemiek en computer is een kind op glad ijs.

Gisteren was het een gekkenhuis. Constant telefoontjes en dan van die ellenlange gesprekken, waar je doodmoe van wordt. Voorlopig neem ik geen telefoontjes meer aan, eerst kijken wie er belt. Opening van de ijsbaan. Daar was ik voor uitgenodigd; foto’s maken. Thomas Berger kwam zingen en wethouder Frits Hufnagels deed de opening. Gelukkig was het op mijn blog doodstil: een enkele verdwaalde bezoeker. Vandaag weer het eerste wintervuurwerk.

In de krant  - ja vandaag heb ik het ochtendblad wel ontvangen – staat met grote letters “Belg hoogste baas ruimtestation”.De Belgische kosmonaut Frank De Winne wordt als eerste Europeaan commandant van het International Space Station. In oktober en november van komend jaar zal hij op een hoogte van 350 kilometer de hoogste baas zijn. Frank De Winne, militair vlieger en ingenieur, spreekt naast Nederlands, Frans, Duits, Engels ook nog vloeiend Russisch. Proficiat Frank. Foto: alvast een Kerstgroet uit Scheveningen.

Vóór het Kurhaus wordt op het ogenblik een ijsbaan aangelegd. De exacte grootte weet ik nog niet maar die zal ongeveer 30 x 40 meter worden. Gedurende een maand lang kan hier dan geschaatst worden. Wel feestelijk zo’n baan, die zeker zal bijdragen aan een feestelijke kerstsfeer in Scheveningen. Foto: voorbereidende werkzaamheden.

Pech. Vanmorgen lag de ochtendkrant niet in de bus. En ik had nog wel wat over die krant willen schrijven. En eigenlijk was dat naar aanleiding van het luisteren naar de radio vannacht. Daar hadden ze het over babyboomers, nieuws update, dates, blind-dates en nog meer vreemde woorden, waar toch gewone Nederlandse woorden voor bestaan. Het Nederlands wordt dagelijks door vreemde woorden vergiftigd. Foto: vandaag nog één keer Sinterklaas: jong geleerd is oud gedaan.

Het is vandaag een koude grijze dag. Niet leuk voor de Sint, de Pieten en de kinderen. Gelukkig is het droog en staat er niet te veel wind. Maar gezellig is het niet. Terwijl de verwarming aan staat en de temperatuur in huis 23 graden is, doet het allemaal toch koud aan. Als je alleen al naar buiten kijkt, krijg jet het al koud. Het is december en dat mag je geen hoge temperaturen verwachten. Maar een zonnetje zou het geheel al wat aangenamer maken. Niet getreurd, morgen kan het beter zijn. Vandaag geen eigen foto, maar een foto van een oude ansichtkaart van Scheveningen uit 1901.

In december is er in Scheveningen op de zondagen wintervuurwerk. Niet zo spectaculair als tijdens het vuurwerkfestival in de zomer, maar wel altijd erg gezellig.

Benelux: België, Nederland, Luxemburg. De Telegraaf lijkt vandaag wel een Beneluxkrant. België: de aandeelhouders van Fortis, in vergadering bijeen in Brussel, pikken het niet meer. De beelden, die ik zag op de TV, deden mij vermoeden, dat de vergaderplaats Knokke(n) was. Het woord knokken betekent in het Nederlands – misschien ook in België - vechten.

Luxemburg: Groothertog Henri weigert de omstreden euthanasiewet te ondertekenen. Daardoor dreigt niet alleen een regeringscrisis, maar lijkt ook de toekomst van de monarchie in gevaar.

Nederland: Minister Bos wil een fonds voor spaargeld. Spaarders moeten een deel van de rente, die zij op hun spaarboekje ontvangen, in dat fonds stoppen. De spaarders betalen ook al belasting ver ontvangen rente; laat Bos die belasting maar in het fonds stoppen en niet de renteontvanger tweemaal te pakken nemen.

Foto: vanmorgen was er weer een prachtige zonsopkomst.

Foto: Niet uw brillenglazen zijn beslagen en er mankeert ook niets aan uw scherm. Mijn uitzicht naar buiten werd belemmerd door de beregende ramen.

Gisteren weer vijfendertig oude ansichtkaarten gevonden in de schoenendoor van een vriendin. Dat wordt weer fotograferen, digitaliseren en plaatsen op de website www.schoenendoos.eu . Soms vind je in oude schoenendozen heel bijzondere kaarten. En in mijn geval vond ik er gisteren een paar heel bijzondere. Binnenkort te zien in mijn Scheveningse schoenendoos. Even geen foto. Daar kom ik in de loop van de dag nog mee. Nu eerst even mijn gastenboek doen. Bezoeken, lezen en beantwoorden.

Sinterklaas mag op de Antwerpse openbare scholen niet verschijnen met een kruis op zijn mijter. De Antwerpse wethouder heeft gevraagd terughoudend te zijn met religieuze symbolen. Zo is ook op een aantal scholen de naam Sint Nicolaas verboden; daar mag alleen gesproken worden over Sinterklaas. Hoe mag Sinterklaas er dan wel uit zien? Ook het bisschopsgewaad is toch een religieus symbool en de ring en de staf. Misschien komt hij op de scholen gewoon in een burgerkloffie? Wordt binnenkort in het katholieke België de hele katholieke traditie over boord gezet? Zou wel jammer zijn. Foto: hopelijk mag deze foto nog wel even.

De Belgen staan wel erg in de belangstelling van de Nederlandse pers. Vanmorgen lees ik: Minister op blog afgeserveerd. Dat moet ik lezen, want van de Nederlandse ministers verwacht ik normen en waarden. Maar waar gaat het over: “Een Nederlandse filmstudente in Amerika is ontslagen omdat ze op haar weblog had geschreven over een dronken Belgische defensieminister”. Dat een minister zich bezat als hij thuis zit, moet hij zelf weten, maar in het openbaar.  

Een tweede bericht, maar nu niet over de Belgen: binnenkort loop je in Den Haag het risico beboet te worden, als je de peuk van sigaret of sigaar gooit of zijn kauwgom uitspuugt. De boete kan oplopen tot € 95. Den Haag, mooie stad achter de duinen. Houden zo! Foto: zo mooi willen we het graag houden in Holland.

Ik ben een beetje geschrokken van een bericht, dat vandaag in de krant staat: Walen lozen Nederlands. Scholieren in Wallonië kiezen steeds vaker voor Engels en laten hun Vlaamse landgenoten links liggen. Één op de drie Franstaligen op de lagere en middelbare school volgt zelfs geen enkele les Nederlands meer. De Waalse Miss België vertelde trots dat ze negentik jaar was. En in Wallonië kan het gebeuren, dat je als je in het Nederlands iets vraagt, je als antwoord krijgt: iek hep nie verstaan. Hoe is het eigenlijk met de Vlamingen? Wordt daar nog op de scholen verplicht Franse les gevolgd? Zijn de Vlamingen wel tweetalig: Nederlands en Frans? Foto: kerstsfeer op het Gevers Deynootplein. Binnenkort zullen daar ook weer de veelal Engelse kerstmelodietjes te horen zijn.

Wat is er met het blog aan de hand. Het is zo traag als een slak in galop. En ik heb toch een vrij snelle computer. Annemiek heeft een wat oudere laptop en moet soms wel vijf minuten wachten vóór dat er een blog verschijnt of als zij na het verschijnen van het blog een berichtje op dat blog wil achterlaten. Of zijn er andere oorzaken; ik denk hierbij aan de zelfgemaakte achtergronden, samengesteld uit te kleine fotootjes? Of zijn het de bewegende of de te grote beelden, die veel tijd in beslag nemen. De blogs worden ook steeds breder. Op de meest gebruikte schermen moet met de schuifbalk gewerkt worden om het hele beeld te kunnen zien. Erg onhandig. Ik zelf probeer mijn blog zo snel mogelijk te houden. Ik houd mij aan het oorspronkelijke concept en gebruik kleine niet bewegende beelden en schoon regelmatig mijn gastenboek op. Maar misschien is mijn blog ook traag. Dat hoor ik graag. Ik wens u in ieder geval veel blogplezier vandaag. Foto: waar spreken zij over? De wind of het strand?

Ik heb vandaag niet zoveel te melden. Ik was een beetje verbouwereerd toen ik in de krant las dat de nieuwe voorzitter van de ABN-AMRO/Fortisbank een salaris gaat ontvangen van schrik niet € 750.000. Dit is meer dan vijfmaal het salaris dat onze minister-president krijgt. En dan komt er nog een bonus op en waarschijnlijk een vette onkostenvergoeding. Ik vind dat in deze tijd onvoorstelbaar. Dit zijn geen normen, maar alleen geldswaarden. Foto: in deze zee zwemt weer een Zalm

Palingvissers voeren actie staat er in de krant te lezen. Waarom voeren ze eigenlijk actie? In de krant lees ik: “het verbod van minister Verburg om volgend jaar gedurende de maanden september en oktober GEEN paling te vangen is de reden voor hun protest.” Als er een verbod is om GEEN paling te vangen, mag je toch gewoon paling vangen. Dus palingvissers stopt jullie actie maar; het is namelijk niet verboden om paling te vangen. Of zit de verslaggever een beetje te slapen? foto: niet iedere dag is een zonnige dag.

Zo’n mooie zonsopkomst als gisteren zullen we vandaag niet krijgen. De lucht is grijs en n de horizon is geen streepje rood te bekennen. De straten zijn nat en het kleine beetje sneeuw, dat gisteren is gevallen, is verdwenen. Vandaag maken we er maar een vrolijke dag van. Toch laat ik nog even een iets later genomen foto van de zonsopkomst zien(zondag 23 november 2008: 08.36 uur). Zo begint de dag op mijn blog in ieder geval zonnig.

Als ik u nu een foto zou sturen van de huidige situatie zou dat een erg grijze afbeelding zijn. Wij waren even op bezoek bij de zoon van mijn zus. Zijn dochter had vandaag het H. Vormsel ontvangen en ik was als grootoom uitgenodigd. Op de heenweg een beetje regen, maar op de terugweg sneeuw. Gelukkig bleef die niet liggen op de weg, wel op de landerijen rondom. Ik heb maar een sneeuwfoto uit mijn archief genomen om toch maar iets van die wonderlijke wereld te laten zien. Er is weinig veranderd: het Kurhaus staat er nog steeds en de sneeuw alleen is vers.

De zonsopkomst op zondag 23 november 2008 om 8.09 uur.

Het is me het zeetje wel op Scheveningen. Foto vandaag gemaakt.

Ik heb een Cresta barometer op mijn kamertje staan. Dat ding staat er al jaren. Hij geeft keurig netjes de kamertemperatuur aan – 21,3 – veel buien voor vandaag en af en toe piept die onrustig bij op een grote weersverandering: storm, onweer of een plotselinge daling van de barometerdruk. Hij is nu wel erg onrustig; het zal dan ook wat het weer betreft geen aangename dag worden.

De regen klettert tegen de ramen. Er staat een straffe wind. Ik denk Bft 7 tot 8. Met andere woorden: het wordt een dag om binnen te blijven. Maar… er is ook een klein lichtpuntje, want er is kans, dat af en toe de lucht openbreekt en er , hoewel kortstondig, toch af en toe de zon ons even komt toelachen. En u weet: een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.

Sommige blogs, zoals die van Laura en Mieke, zijn door mijn computer moeilijk te bereiken. Daarom van hier af ook voor jullie een goed weekend en de groeten uit Scheveningen. Houd de voeten droog, dan blijft het lichaam warm.

Het weerbeeld voor vandaag ziet er niet slecht uit. Af en toe kans op wat vochtigheid. Voor de Belgen ziet het weekendweer er wat plezieriger uit; tenminste voor de skiërs, want in de Belgische Ardennen wordt voor het weekend een sneeuwlaag van 10 centimeter verwacht en dat betekent de lange latten er onder. Het Scheveningse strand, dat het afgelopen weekend werd omgewoeld door 650 crossmotoren ziet er weer gladjes uit. Zie foto.

160 foto's over de spanvisserij kunt u vinden op mijn blog: http://fotoalbum.seniorennet.be/loek/spanvissen  De komende dagen volgen nog meer foto's over dit onderwerp.

Als ik zo naar buiten kijk, dan ziet het er voor vandaag best aardig uit. Tussen de wolken door zie ik al af en toe het ochtendrood en een paar stralen van de zon. In de tegenwoordige werkweek van vijf dagen is de woensdag wel de mooiste van alle dagen: ’s morgens nog een halve week en ’s avonds nog twee dagen. En dan is het weekend er al weer. De dagen gaan snel en voor jet het weet is de week al weer voorbij. Sinterklaas is weer in het land, de kerstversiering is weer te zien in winkelstraten en etalages en ook op het blog komen de kerstengeltjes weer aanzweven. We gaan weer een gezellige tijd tegemoet. Foto: dit is nog geen winterwonderland, maar wel een beetje herfstwonderholland.

Annemiek weet het nog niet, maar ze zou het kunnen weten: soms zitten haar haren op mijn kleding. Inderdaad, ik moet het bekennen: ik heb een vriendin. Soms speel ik met haar: zij houdt namelijk van voetballen; ik moet een tennisbal wegtrappen en zij holt er dan achteraan en brengt de bal bij mij terug. Ze praat alleen tijdens het voetballen. Overigens is ze heel rustig. Zij schijnt een bepaald ras te vertegenwoordigen; maar het ras ken ik niet. Trouwens haar naam ook niet. Wij noemen elkaar niet bij de naam. Foto: mijn vriendin.

Gewone dagen bestaan niet. Gisteren heeft de sympathieke Belg, Steve Ramon, in de Red Bull Strandrace op Scheveningen na een spetterende finale de overwinning binnengehaald. Deze strandrace kent maar één winnaar en Steve was van de 650 deelnemers op deze dag de beste. Hij kwam niet voor op de lijst van favorieten; dat kon ook moeilijk want hij had zich pas afgelopen donderdag aangemeld en dankzij de afzegging van een andere rijder mocht hij toch vanaf de start vertrekken. Vandaag is er weer een nieuwe dag; een dag die nog nooit eerder geweest is. Daar proberen wij met zijn allen weer een mooie dag van te maken. Een dag is als een mens: altijd uniek. Foto: de dag van gisteren.

Het is nog wel erg vroeg voor de zondag, maar toch kom ik even langs voor ik aan mijn ochtendwandeling begin. Het is droog en als dat de hele dag zo blijft, zal het in Scheveningen een drukke en gezellige dag worden. Gisteren is Sinterklaas per stoomschip in de haven van Scheveningen aangekomen en vandaag zullen zo’n 650 crossmotoren racen over het strand om uiteindelijk één winnaar op te leveren, die met het bedrag van € 15.000 naar huis gaat. Op Scheveningen is er altijd wat te beleven.

Ik ben vanmorgen maar eerst even begonnen de brievenbus van mijn blog te lezen. In de loop van de dag kan ik dan wat terug schrijven. Het wordt een druk weekend in Scheveningen: om 11.00 uur wordt de stoomboot vol met cadeautjes en Pieten verwacht en boven op die berg verrassingen staande zal de Sint de kinderschare toewuiven. Daarna volgt de optocht door de stad, waarna de vermoeide Sint zich zal terugtrekken in zijn suite en de toch al vermoeide Pieten de straat op worden gestuurd om te informeren of er nog stoute kinderen zijn. En morgen… dat vertel ik later wel weer. Foto: herfstbladeren

Sinterklaas is weer in het land. De landing, ontvangst en rondrit ging volgens programma. In de Keizerstraat waren er veel kleine en grote kinderen op de been. Gezellig druk. Ik ben de drukte even ontsnapt en ging op de Scheveningseweg positie innemen: geen last van de menigte en vrij uitzicht. Zo kan ik de Sint en zijn gevolg goed in beeld brengen. De foto van hedenmorgen wil niet doorkomen. De Sinterklaas misschien wel.

Gisteren konden we van de zon genieten, maar vandaag wordt het weer een grijze novemberdag. In het weekend zullen we echter de zon wel weer ontmoeten. En zo is het iedere dag wat anders. Gelukkig hebben we er zelf geen invloed op. Het gewas moet ook leven en met iedere dag zon zou dat al snel verdorren. Maar met iedere dag regen ligt het te rotten op de velden. Het kan niet iedere dag zomer zijn. Geniet van de mooie dagen en als een dag de zon niet schijnt, probeer dan zelf het zonnetje voor je omgeving te zijn. Foto: Gisteren hadden we een mooie zonsopgang, vandaag is de lucht grijs.

Vandaag is de kalender www.allesoverscheveningen.nl in een groot deel van Scheveningen verspreid. Dank zei de sponsors kan deze kalender ieder jaar verschijnen en gratis aan de mensen in Scheveningen worden aangeboden. Lay-out en foto’s worden ieder jaar opnieuw door mij verzorgd. Bijgevoegd een foto van deze kalender.

Uit reacties op mijn blog merk ik, dat sommige mensen denken dat de grote machines, die nu het strand bewerken tot één grote crossbaan, het strand egaliseren. Niets is minder waar. Op het ogenblik maken deze machines nu grote kuilen, bergen en wasborden, om het strand zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor de motorcross van zondag aanstaande. Daarna komen de grote machines weer in actie om het strand weer op orde te brengen. Op de foto zo een zandhapper, die het strand omspit.

Deze grote zandhapper lijkt het strand op te vreten. Niets is minder waar. Het strand krijgt gewoon een grote beurt ten behoeve van het grote spektakel dat zondag zal plaatsvinden. Voor honderden motorcrossers wordt er een grote speeltuin gereed gemaakt. Meer dan honderdduizend bezoekers zullen van dit spektakel komen genieten. Deze foto maakte ik vanmiddag op het strand.

Ik ben laat vandaag. Ik had me bijna verslapen. Ook de krant is laat. Die heeft zich niet verslapen, maar is gewoon niet gekomen. Misschien heeft de bezorger zich verslapen. Ik hoop de krant toch nog te ontvangen vandaag. Vandaag moet ik een antigriepprik halen. Die is gratis in Nederland voor personen boven de 60 jaar. We krijgen net het staartje van een regenfront over ons heen, als dat voorbij is houden we het verder wel weer droog vandaag.

De Red Bull Knock Out 2008 gaat zondag 16 november weer van start. De voorbereidende werkzaamheden zijn gestart. Het strand is inmiddels al omgetofferd in een waar racecircuit. Vanmiddag maakte ik een aantal foto's. De eerste volgt vandaag, maar er volgen nog meer.

Gisteravond leek de openbare weg wel een zwembad. Op veel plaatsen kon het riool het hemelwater niet meer aan. Van de regen zelf hebben we niet veel last gehad, toen we terugreden van de visite aan onze jarige zoon. Maar o wee de voetgangers en fietsers, die ondergespat werden door niet oplettende automobilisten. Op het strand rijden bulldozers af en aan om een crossbaan voor motorcrossers aan te leggen. Zondag wordt de Red Bull motorcross gereden op het Scheveningse strand.  

De storm is een beetje geluwd, maar ik denk, dat die tegen de avond wel weer zal aantrekken. We zijn wel wat gewend hier. Tot Bft 10 geen probleem, hooguit wat ongerief, maar zodra de wind nog een streepje erger wordt, dan is het verstandiger om thuis te blijven. Toen de kinderen geboren werden hoosde het van de lucht en de dag erna kon je niet lopen van de ijzel. Het weer kan heel wisselvallig zijn.

Bijgevoegde foto werd door mij gemaakt in mei 1966. De tweeling was toen net zes maanden oud. Vandaag worden zij 43 jaar. Marlies en Michiel. Marlies was de eerstgeborene, Michiel kwam 10 minuten later. Bij de geboorte liet hij zijn zusje voorgaan. Was dat uit beleefdheid of dacht hij: bekijk jij het maar eerst, waar we terecht komen.

Het was best wel even lekker aan het strand; er waren toch maar weinig mensen, die liever thuis bleven. De wind komt pal uit het zuidwesten en is vrij krachtig: Bft 5 tot 6 en misschien wakkert hij tegen de avond nog wat aan: Bft 7. Toch lijkt het, als je binnen zit, best aardig weer te zijn. De trams, die meestal overvol hier aankomen, zijn nu vrijwel leeg.

Het zonnetje komt tevoorschijn. Ik ga maar eerst even een wandeling langs het strand maken.

Scheveningen heeft niet alleen de zee en het strand, maar is ook gelegen in een groenrijke omgeving. Tijdens een wandeling op 7 november jl. maakte ik bijgaande foto's.

Het is volgens mijn camera 9.17 uur, maar dat is nog de zomertijd, dus echte tijd nu 8.17 uur, dat ik deze ochtendfoto maak. De morgenstond heeft goud in de mond. Het belooft in ieder geval voor de komende uren een mooie ochtend te worden. De weerprofeten voorspellen een minder mooie dag, maar dit stukje van een mooie dag heb ik in ieder geval al te pakken.

Ik kom net terug van een wandeling door Scheveningen. Scheveningen in de herfst met een vriendelijk zonnetje en een aangename temperatuur. Bij een van de laatste foto’s, die ik maakte, stapte een dame van de fiets en vroeg mij wat ik fotografeerde.  Ik wees haar naar de grond en zij zag wat u nu op de foto kunt zien. “Oh, wat mooi”, zei ze en vertelde mij dat zij vandaag voor de laatste keer dit jaar het gras in haar tuin had gemaaid.

Afwisseling van spijs doet eten: gisteren hadden we een fraaie herfstdag: mooi licht en veel zon. Vandaag begint de dag grijs. Het is vrijdag en dat betekent stofzuigen. En dat is circa 100 vierkante meter vaste vloerbedekking kuisen. Gelukkig heb ik een goede hulp: de stofzuiger. Daarna, als het weer het toelaat, mijn ochtendwandeling en vanmiddag naar de fitness en zwemmen. Tussendoor af en toe even bloggen of wat ander computerwerk. En zo vult de dag zich snel. Foto: speciaal voor de wandelaar deze trap, maar het is wel uitkijken geblazen.

Vandaag was het weer een mooie herfstdag op Scheveningen. Na een paar grijze dagen, vandaag een blauwe lucht.

Als het aan de heer Norder, een Haagse wethouder, ligt, worden de tegenover ons appartement gelegen gebouwen gesloopt om plaats te maken voor een groot plein met zicht op zee. Kosten volgens eerste schattingen minimaal 500 miljoen euro. De gemeente heeft de bewoners van de te slopen gebouwen tijdens vier besloten sessies hierover ingelicht. De wethouder verwacht die investeringen terug te kunnen verdienen met de bouw van 650 appartementen op een andere omstreden locatie: het Zwarte Pad. foto: de omgeving van het omstreden gebied: het Zwarte Pad.

En dan denk je: hè, hè, eindelijk wat rust en dan rinkelt de telefoon weer. Weer praten. In dan denk je uiteindelijk: ik heb trek in een borrel en dan probeer je zo spoedig mogelijk het gesprek te beëindigen. En eindelijk zit je dan achter je borreltje en staat de zuurkoolschotel in de oven en dan heb je even rust. En na het eten hoop ik dan maar, dat de telefoon niet rinkelt en dat ze me eindelijk even met rust laten. Ik wens u in ieder geval een rustige avond en hoop het voor mijzelf ook. Foto: zonsondergang boven Samos.

Vandaag begint de dag zonder mist. We hebben weer uitzicht over een grijze zee en een grijze stad. Of in de financieel grijze USA nu ook de zon gaat schijnen? Het zijn de verkiezingen van de hoop geweest; er is een Nederlands gezegde “hoop doet leven”. Misschien kennen ze die spreuk in Amerika ook: het betekent wel dat er nog stevig gevochten moet worden, om de Amerikaanse economie weer op de rails te zetten. Foto: dit oude Turkse vrouwtje heeft een lijntje uitgezet en hoopt een visje te verschalken.

In de mist hebben ook de vogels het moeilijk. Zij kunnen zich dan moeilijk oriënteren. Helaas kwam voor de vogel, die ik vanmorgen op het plein voor ons appartement vond, de weersverbetering te laat. Welke vogel het precies is, weet ik niet zeker, maar ik denk dat het een bonte strandloper is. Het is een broedvogel van Noord Europa en Siberië en is langs de kust van Scheveningen een algemene doortrekker in voor- en najaar.

De mist is nog dichter dan gisteren. Het Kurhaus is onzichtbaar; de pier is niet te zien en de stad is in het niets verdwenen. Het zicht is ongeveer 100 meter. Ik laat hiervan maar geen foto zien, want dan krijgt u een grijs vlak te zien. Voor de rest van de week zijn de verwachtingen ook niet erg spannend. Grijs, grijs, grijs. Maar we slaan ons er wel doorheen. Want na regen, mist of ander slecht weer komt altijd wel weer de zon terug. Foto: de duinen in herfsttooi.

De mist is hier inmiddels wel opgetrokken, maar een motregennevel maakt niet veel verschil. Het uitzicht is wat ruimer. Ik liep zojuist even over de boulevard - dat doe ik meestal als ik naar de fitness ben geweest - , de meeste winkels en restaurants zijn gesloten en voetgangers kan je op één hand tellen. Ik ben maar snel doorgelopen naar huis. Daar is het tenminste behaaglijk onder het genot van een kopje thee. Foto: een stukje natuur in een geveltuintje.

De wereld is erg klein vandaag. De wereld om mij heen is gehuld in een dichte mist. Maar die mist zal ongetwijfeld wel weer optrekken en krijgen we dan toch nog een aantrekkelijke voortzetting van de eerste week van november. Aan de temperatuur zal het niet liggen: die is een paar graden boven normaal. Nog maar 48 dagen en dan begint de winter en hebben we de kortste dag van het jaar: op zondag 21 december 13.00 uur begint de winter. Toch weer een prettig vooruitzicht: want kort daarna beginnen de dagen weer te lengen. Gisteren was het fantastisch weer om op het strand te crossen.

Vanmorgen nog volop zon; nu is de lucht betrokken en de temperatuur iets gedaald. Gelukkig kunnen we dat binnenshuis beter in de hand houden. Foto van het strand: vanmiddag 14.00 uur.

Vandaag Allerzielen. In mijn herinnering altijd een koude en sombere dag. En zie: vandaag worden die herinneringen overboord gezet: stralend weer met een voorjaarsachtige uitstraling. Zo mag de herfst de komende week blijven. Op het strand tussen Hoek van Holland en Den Helder wordt er vandaag een wielercross(geen wedstrijd) gereden. Toen ik op het strand wandelde kwamen ze in groepjes voorbij, zie foto.

Bij het zien van zulke koks is het als snel smakelijk eten.

Terug van weg geweest. Gisteravond en vannacht( tot 01.30 uur) gezellig bijeen gezeten en gebabbeld, waarbij natuurlijk ook gematigd geestrijk vocht werd genuttigd. Nu weer thuis. Lekker rustig op de weg zo op een zaterdagochtend. De zon heeft zich nog niet laten zien, zal zich waarschijnlijk vandaag ook niet laten zien. Droomde vannacht dat ik weer eens vergeten was de verlichting van mijn auto uit te doe( is me al een paar keer overkomen, lege accu, ANWB bellen), maar gelukkig kon ik vanmorgen zonder problemen naar huis rijden. Foto: Fred en zijn vriendin, gezellige Belgen, die wij tijdens onze vakantie in Turkije ontmoet hebben.

Zal het vandaag dan eindelijk een ‘rustdag’ worden? Geen gezeur  en/of besprekingen? Eén ding is zeker: vanavond vieren we de verjaardag van mijn zwager en zo’n familiebijeenkomst is altijd weer gezellig. Feesten bij de ene zwager, en daarna overnachten bij de andere. Zij wonen namelijk allebei in dezelfde plaats ergens in Noord-Holland. Morgen weer vroeg naar huis om een rustig weekend te gaan vieren. Lekker een boek lezen, wat werken op de computer en nog even lekker nagenieten van de vakantie. Halloween wordt hier in Holland vrijwel niet gevierd, maar een lekker drankje bij de sfeerhaard zal zeker genuttigd worden. Voor iedereen die het wel viert: Happy Halloween. Foto: happy holidays in Turkije.

Ik ben amper twee dagen terug van vakantie en heb er al ruim zeven uur bespreking op zitten. Het lijkt wel of ze hier in ons complex op mij hebben zitten wachten om mij de kolen uit het vuur te laten halen. Dat schijnt er bij te horen, als je voor anderen je nek uitsteekt. Gelukkig word ik door veel medebewoners gesteund. Het betekent echter wel een behoorlijke aanslag op je vrije tijd. Als alles een beetje mee zit, zal die inspanning niet voor niets zijn. Gelukkig heb ik die zorgen niet mee op vakantie hoeven nemen, maar kon ik ongestoord van mijn vakantie genieten. Morgen weer een nieuwe dag; er even tussenuit om de verjaardag van mijn zwager te vieren. Foto: de zon is hier reeds ondergegaan, maar op de vakantiefoto nog niet.

Na 14 dagen Turkse zonneschijn kwamen we gisteren terug in een regenachtig Nederland. Maar nu ik dit schrijf – ik heb zojuist mijn koffer geopend – is de zon uit mijn koffer ontsnapt en zit ik in het zonnetje. De temperatuur ligt wel heel wat graden lager dan wij de afgelopen weken gewend waren. Aanpassen dus eventjes. Een dikke trui aan; de verwarming een aantal graden omhoog; het zal wel weer lukken. We hebben een fijne vakantie gehad en weer veel Belgische vrienden ontmoet. Ik ga nu verder met het uitpakken en opruimen.

Even nog een zonnige foto van de vakantie.

Het afgelopen weekend was de Japanse tuin geopend.In die tuin werden arrangementen van het Japans bloemschikken(Ikebana) getoond. Ikebana betekent letterlijk: tot (nieuw) leven van bloemen. Ikebana begon vele eeuwen geleden als middel van religieuze verering. Eén van de richtingen(scholen) is de Sogetsuschool. Sofu Teshigahara stichtte deze school in 1926 en introduceerde moderne en abstracte elementen in Ikebana. De maan, die in de vlakte opkomt, is nu symbool voor deze school. Foto: de "grasmaan".

De lucht is nog een beetje grijs, maar de zon doet al pogingen om er doorheen te komen. Het kan best nog een aardige dag worden. Op de boulevard is er vandaag een standwerkerconcours. Daar zal het dan wel levendig worden, vooral als de zon even goed doorkomt. Nog een nacht thuis slapen en dan gaan we op vakantie. In de nacht van maandag op dinsdag zal er wel niet veel van slapen komen: we moeten om 03.00 uur ons op de luchthaven Schiphol melden en vliegen dan om 05.00 uur naar zonniger oorden. Als we daar gebruik van een computer kunnen maken zullen we af en toe een berichtje achterlaten; en anders tot over veertien dagen. Foto: gisteren fietste ik even door Den Haag en schoot dit plaatje op het Plein.

De dag begon met pech. Niet pech voor mij, maar voor Marlies, mijn dochter. Ik zou haar om 07.15 uur komen ophalen om haar ergens naar toe te brengen. Even over zevenen ging ik naar de garage, startte mijn auto, maar de motor vertikte het: de accu was leeg. Nu kon ik wel de ANWB bellen, maar die kon niet meer op tijd komen; daarom mijn dochter maar gebeld zodat ze een taxi kon nemen. Tegen acht uur was de wegenwacht present; mijn auto kon weer gestart worden. Eerst even een half uurtje rondrijden, zodat ik niet weer voor hetzelfde probleem zou komen te staan. Foto: geen badgasten meer in het water, maar wel duiven.

Een grote zandloper gaf aan dat de tijd vergaat. 25 jaar historie van Den Haag/Scheveningen. Vandaag werd er een tentoonstelling geopend, die liet zien wat  er door de grond in de afgelopen 25 jaar werd vrijgegeven. De voorzitter en de wethouder lieten op een humoristische wijze zien, wat het verleden betekent voor het heden.Het geheel werd na afloop gevierd met een passend drankje en een hapje. Een leerzame en een aangename bijeenkomst in Muzee Scheveningen. Foto: omdat er morgen weer een nieuwe dag is.

Het strandseizoen is nu voorbij. Nu is het strand weer voor de kustbewoner en mogen ook de honden zich weer uitleven op het strand. Veel hondenliefhebbers zullen nu de komende maanden met hun viervoeters bezit van het strand nemen. Foto: hedenavond; de containers worden de komende dagen afgevoerd.

De buienradar geeft voor een brede kuststrook van België en Nederland geen regenbuien aan. Dat is in ieder geval al een goed begin van de nieuwe dag. Er hangen nog wel wolken, maar in de loop van de ochtend zal de zon zich ook laten zien. Toch een prettig vooruitzicht tijdens de zwarte beursdagen. Geen paniek, maar rust op de plaats. Maak er maar een mooie dag van.

Zondag was het nog boos weer, maar maandag, eerst nog een beetje benepen, werd een stralende dag. Ik zeg niet dat de zon de hele dag scheen, maar het leek wel, toen wij in de omgeving van Warmond reden, leek het wel of wij zo in een schilderij van de 17e eeuwse Nederlandse schilder Jan van Gojen terecht kwamen. Prachtige wolkenluchten in een stralend licht en een wijds landschap. Holland op zijn mooist. We hebben genoten van onder andere de plaatsjes Langeraar, Ter Aar, Jacobswoude, Nieuwkoop, Woubrugge. We hadden het wel verdiend na al die dagen van thuis zitten. Foto: de Langeraarse plassen.

Wat gisteren nog Belgische frankskens waren zijn nu Franse euro’s geworden. Niet getreurd, want nu is er in ieder geval duidelijkheid en zekerheid voor de gespaarde euro’s van veel Belgen. De waarde blijft gelijk, maar de zekerheid is terug. En zo kan binnen een paar dagen een in een betrekkelijk korte tijd groot gegroeide kleine bank weer klein worden. Maar vooral de zekerheid en de rust zullen nu weer terug kunnen keren. De meeste mensen zullen er niet veel van merken, alleen de banknaam FortIS zal misschien veranderen in FortWAS of misschien in Paribas. In ieder geval voor België één probleem minder. Foto: zo was het gisteren in Scheveningen.

De zon schijnt achter de wolken. De wind giert om het huis met hoge fluittonen. Volgens de buienradar zitten we even in een rustig stukje, maar straks gaat de regen weer komen. Zondag, maar geen ZONdag. We moeten er toch nog wel even uit: Annemiek naar Albert Heijn en ik om een frisse neus op de boulevard te halen en even het maandprogramma van het woonzorgcentrum, waar we lid van zijn. Ik wens iedereen een prettige zondag. Foto: we maken er gewoon een vliegerfeest van.

Het is de hele week al wat ruig weer hier in Scheveningen. Een woelige zee, donkere wolken, af en toe gerommel in de lucht. En toch ben ik niet veel buiten geweest. Het strand ziet er op het ogenblik rommelig uit. Sommige strandtentexploitanten zijn al bezig met het verwijderen van hun tenten. Nog even wachten en dan is het strand en de zee weer van ons.  Foto: dit keer toch maar weer een ruige zee.

Goede morgen op de derde herfstdag van oktober. Oktober, de achtste maand van het jaar, althans als je de letterlijke vertaling van het woord neemt. Volgens onze huidige kalender echter de tiende maand. Zijn ze een beetje de kluts kwijt. Neen, de Romeinse kalender begon met de maand maart en in die kalender is oktober dan inderdaad de achtste maand. De naamgeving van de maanden is gehandhaafd, maar de eerste maand is nu januari en dan is oktober dus de tiende maand. En zo is het ook met september(de zevende), november(de negende) en december(de tiende maand). Als het beestje maar een naam heeft. Foto: ik houd het nog even op de achtste maand van onze eigen kalender en denk terug aan de wat zonniger dagen.

Een krachtige tot stormachtige wind leidt de oktobermaand in. De strandtenten worden afgebroken en weer opgeslagen voor een winterslaap van 5 maanden. De herfst is nu echt in het land. Op het strand nog maar een enkele wandelaar, die de wind trotseert. In huis staat de thermostaat op 21 graden en in namiddag nog één of twee streepjes hoger. Bij sommige winkels is men al druk doende met de kerstversiering. Maar eerst krijgen we nog het Sinterklaasfeest voor de kinderen en vier verjaardagen in huiselijke kring. Foto: toch nog even een afscheid van de zomer.

U hebt het ongetwijfeld al gemerkt: Annemiek is weer actief op het blog, weliswaar nog even rustig aan, maar binnenkort weer volledig aanwezig. Gelukkig gaat het weer goed en is ze ook al weer een beetje actief in het huishouden: ze zit me weer achter mijn vodden. Zojuist heb ik het concept voor mijn nieuwe kalender voltooid; nog even een paar sponsors en Scheveningen heeft er voor het nieuwe jaar weer een kalender bij. De nieuwe kalender straalt rust uit, iets dat wij natuurlijk iedereen wensen. De foto: een late zomerdag op het Scheveningse strand.

Na vier dagen binnenzitten ben ik gisteren toch weer een wandeling buitenshuis kunnen maken. Fijn even door de duinen en via het strand weer terug. En gisteravond kon ik ook nog even een mooie zonsondergang pakken(zie bijgaande foto). Annemiek is weer aardig aan het opknappen, maar ik houd nog wel even stevig toezicht. Rustig aan en nu niet overhaast de verloren schade gaan inhalen: ze wil al weer direct achter de computer, om iedereen te schrijven en te bedanken; maar ik heb tegen haar gezegd: noteer alle namen maar en over een paar dagen kan je dank iedereen een briefje schrijven.Wel mag ze van mij iedere dag een stukje op haar blog zetten en de berichten lezen. Misschien kan ze dan woensdag wat meer aandacht aan de blogvrienden besteden. Of ze zich daar aan houdt weet ik niet.

Het zonnetje schijnt; het is prachtig herfstweer. Maar ik zit thuis achter mijn computer en houd Annemiek, die met een longontsteking(gelukkig geen zware) in bed ligt, gezelschap. Meestal ligt ze wat te suffen of te slapen; rust is het belangrijkste. Maar ook veel drinken. Maar als ze overdag te veel slaapt, dan slaapt ze ’s nachts niet zo goed. Nu ligt ze te luisteren naar haar favoriete muziek uit de jaren 1950-1960. Daar wordt ze rustig van. De muziek staat maar heel zachtjes. Ze is niet lastig; af en toe een glaasje water of thee; dadelijk een boterham en dan gaat ze weer rusten. Gisteren heeft zij even in de kamer gezeten, maar dat was wel erg vermoeiend.

In het noorden van ons land af en toe zon en later op de dag ook in het midden en zuiden af en toe wat zon. Mis. Hier staat aan een bijna wolkenloze hemel de zon de wereld toe te lachen. Boven zee, maar dat is aan de andere kant van ons appartement, hangen er nog wat boze wolken, maar daar de wind vanuit het noordoosten komt zullen we daar niet veel last van hebben. Ik hoop ook voor de andere bloggers op mooie komende dagen.

Vandaag, 22 september, begint om 17.44 uur de herfst. We zitten weer thuis achter onze computer. Zondagmorgen, gisteren dus, zijn we tijdig opgestaan: we moesten nog naar huis. Het kon niet eerder: op het traject Antwerpen – Roosendaal v.v. was grote vertraging vanwege werkzaamheden aan het spoor. We stonden al vroeg op het Antwerpse station Luchtbal om zo spoedig mogelijk te geraken op het station Antwerpen Noorderdokken: daar staan de snelbussen, die ons naar Roosendaal moeten brengen. Maar de trein, die ons naar Noorderdokken moest brengen liet bijna twee uur op zich wachten. Eindelijk kwam de trein en toen was het nog maar 3 minuten naar Noorderdokken. En daar stonden de snelbussen. Instappen en een kwartiertje later kon de bus vertrekken. Maar al spoedig was het stoppen geblazen – de bus maakte onaanvaardbare schommelbewegingen - en moesten we in een andere bus overstappen. Daarna gin het vrij snel naar Roosendaal, waar we in de gereedstaande trein stapten die om 12.30 uur vertrok en ons in ongeveer één uur naar Den Haag bracht. Omstreeks 14.00 uur waren we dan eindelijk thuis. Foto: Nog even naar het strand geweest: daar was een internationaal vliegerfeest.

In Scheveningen is er dit weekend een internationaal vliegerfeest, het grootste van Europa: een behoorlijke wind is daar zeer welkom. Wij verlaten dadelijk Scheveningen om een aantal blogvrienden in Antwerpen te ontmoeten. Daar hebben we geen wind bij nodig, alleen een amicale en gezellige sfeer en die zal er zeker niet ontbreken.

Gisteren ging ik naar het Centraal Station in Den Haag om treinkaartjes te halen voor Antwerpen. Daar Annemiek een aantal keren per jaar een dagje gratis met de trein mag rijden en ik dan met een korting van 40% mee mag rijden, gaf dat enige verwarring. Daar er voor 65 plussers in België een speciale regeling geldt, dachten wij van die regeling vanaf de grens gebruik te mogen maken. Maar nee hoor, de Nederlandse lokettistes hebben hier geen weet van. Uiteindelijk kwamen wij er toch wel uit, maar moesten wel bij de NS boekingskosten van € 3,50 bijbetalen. Als je gebruik wil maken van de ‘service’van de Nederlandse Spoorwegen, dan moet je voor die service betalen. In het vervolg ga ik ook maar servicekosten berekenen als iemand mij de weg vraagt. Wie weet word ik dan nog schatrijk. Deze paddestoel kwam ik tegen in de bossen bij Epe. En wat doe je dan...

Nog een nachtje slapen of niet-slapen, omdat de spanningen te hoog oplopen? Zo erg is het ook weer niet. De bloggers zullen ons niet opvreten – al zeggen ze achteraf: “hadden we het toch maar gedaan’- en Antwerpen is voor vriendelijke Hollanders toch geen gevaarlijke stad? Of wel. Allez, geen gezeur: we komen toch en zijn voor de “Duvel” niet bang. We komen met de trein: een biertje kan er dus best in. Toto morgen.

Foto: Europese gele auto's voor het Kurhaus in Scheveningen.

Vandaag is er een internationaal congres van de wegenwacht: Spanje, Frankrijk, België, Duitsland, Nederland en nog een aantal andere deelnemers. Allemaal met de bekende gele kleur auto’s. De eerste auto rechts op de foto is die van de Belgische wegenwacht.

In België worden aan nieuwe wereldburgers soms wel vreemde namen gegeven, zo las ik in de krant van deze morgen. Wolf, Merel, Vlinder en Storm kom je in Nederland ook wel tegen. Maar Stier of Ezel: dat valt wel erg op. Wie weet dat, als ik zaterdag tijdens de blogmeeting in Antwerpen ineens “Ezel” roep, wel een aantal Belgen zich geroepen voelen. Of “Euro”. Heb je een euro voor mij, nee die ligt buiten in de kinderwagen. Maar met de meisjesnaam “Belgiana” kom je wel zeker uit België. Maar misschien worden “Vlaandria” of “Koekelaria” ook nog wel eens een roepnamen. Je weet maar nooit. Foto: Elburg.

Ongeschoren en mijn haren nog niet gekamd ben ik achter de computer gekropen. Na een paar dagen niets doen mag je daarna toch wel even iets doen. Vorige week hebben we onze woonkamer gedeeltelijk opnieuw ingedeeld en vandaag gaan we het andere gedeelte aanpassen. Dat wordt even sjouwen en computer van Annemiek verplaatsen. Daarna koffie drinken en even naar een bouwmarkt om e.e.a. te bekijken, misschien te kopen. Maar dan moet ik mij eerst nog even scheren, kammen en een bakkie doen. Ik wens iedereen een prettige dag. Foto: Elburg een droomstadje aan het Veluwemeer.

Na een paar dagjes van ontspanning elders doorgebracht in mooi Nederland zijn we dan weer thuis. We hebben een paar dagen doorgebracht in de stilte van de Veluwse bossen en daarna via de Afsluitdijk weer naar Scheveningen gereden. Foto: niet de publiciteit rondom Prinsjesdag in Den Haag, maar de stilte van de bossen rondom Epe.

We gaan vandaag van een mooie dag genieten: een wolkenloze hemel, een vriendelijke zon en een aangename temperatuur, zolang we gebruik maken van het zonnetje: in de schaduw kan het best fris worden. Bij de wandeling een extra truitje kan zijn nut hebben. Op het Scheveningse strand zullen wel veel mensen gaan wandelen, maar luieren in het zand of zoals de duiven op de foto zal er niet in zitten. Op de boulevard is er Keltisch vertier dit weekend.

Vandaag is het monumentendag, maar op Scheveningen is er nog veel meer te doen.

We begonnen vanmorgen vroeg eerst ons eigen monument – de woonkamer – eens stevig onder handen te nemen. Donderdag was de driezitsbank al verwijderd en vandaag gingen we bijna alles op een andere plaats zetten. Na ongeveer drie uur werken hadden we het voor elkaar. De kamer heeft een ware metamorfose ondergaan. Na het eten boodschappen doen, vervolgens met een groep van 22 personen een wandeling door Scheveningen maken. Even een boterham met soep weggewerkt; en nu zit ik dan eindelijk achter de computer om u van onze wederwaardigheden deelgenoot te maken. En als ik dit geschreven heb, ga ik lui achterover hangen en laat me een kop koffie goed smaken. Foto: bezichting van een pas blootgelegde bunker. Veel bezoekers.

Vandaag is de lucht grijs en grauw. En als ik op de buienradar kijk, dan belooft het voor vandaag niet veel goeds. We hebben een paar mooie dagen achter de rug en dat is mooi meegenomen. En er zullen heus nog wel wat meer mooie dagen volgen. Af en toe een grijs dagje tussendoor, daar heb ik geen probleem mee, maar wel als het iedere dag grijs is. Van een zonnetje hen je meer plezier, maar een buitje hebben de planten weer graag. Van alles dan maar een mix, misschien zijn we dan allemaal tevreden, behalve dan de mopperaars, want die zijn nooit tevreden.

Het ziet er weer zonnig uit vandaag: dat betekent dat veel mensen van het mooie weer zullen gaan genieten en groot gelijk hebben we. En dat zal ook wel inhouden, dat het ook vandaag op het sennet erg rustig zal zijn. Dat er een kleine kans is op een onweersbuitje. Nemen we maar op de koop toe. 20 september nadert al snel. Nog juist op tijd voor dat de echte herfst zijn intrede doet. Afgelopen zondag was er op de boulevard een Chinese cultuur markt. Vandaar bijgevoegde foto.

Het is wel erg frustrerend, als je ’s morgens vroeg je computer opstart, en je geen verbinding met het blog kan krijgen. Toch meestal mijn eerste gang zo vroeg in de ochtend. De afgelopen tijd heb ik daar al weer wat vaker last van. En dan ineens verschijnt het beeld van het blog en denk je: zo even mijn ochtendwandeling maken, maar dan merk je toch weer, dat het blog je in de steek laat. Soms lukt het wel weer een tijdje later. In een zo groot bestand als het seniorennet kan er natuurlijk best wel eens wat mis gaan. Dan is het zoeken van de experts om alles weer goed draaiende te krijgen. Foto: herfstkleuren. Maar de foto wordt nog niet geaccepteerd.

De zon schijnt in volle pracht en nodigt ons uit om vandaag nog even van de zomer te genieten. Misschien krijgen we donderdag nog zo een mooie dag, maar daarna is de verwachting minder gunstig: vandaag gaan we profiteren van het mooie zomerweer. Niet triest achter de computer zitten en spelletjes spelen, maar buiten lekker genieten. Misschien even naar de Nieuwe Waterweg en daarna over de Zuid-Hollandse eilanden, een bijzonder fraai landschap, vooral in deze tijd van het jaar. Maar het kan zijn dat Annemiek een ander voorstel heeft. Geniet van deze dag. Het was gisteren een jaar geleden, dat ik met dit schip een proefvaart mee mocht maken op de Noordzee.

Ik wil niet stoken in de Vlaams/Waalse verwikkelingen, maar soms gaat het mij toch een beetje te ver, als het waar is, wat ik vanochtend las in de Telegraaf: “Punaises vergallen fietstocht”.De Vlaamse gezinsfietstocht rondom Brussel is zondag ontsierd, omdat Franstaligen routebordjes verwijderden en punaises op het parcours van deze eendaagse  fietstocht strooiden. Het lijkt wel of de onderlinge onenigheid dieper gaat dan alleen maar in de politiek. Als je samen niet door een deur kan, moet je de deur wat breder maken. Foto: het was gisteren een regenachtige dag in Scheveningen, maar het leverde wel mooie fotomomenten op.

En af en toe een straaltje zonneschijn.

Nederland – Australië, uitslag 1-2; zo een wedstrijd noemen ze vriendschappelijk en/of oefenwedstrijd. Dom gespeeld door Nederland: een penalty tegen en een domme terugspeelbal. De gevolgen: geen. Maar dat is niet waar. Door het verlies krijgen de spelers geen winstbonus: dat is een sportieve consequentie. Maar erger wordt het als het verlies veroorzaakt wordt doordat een keeper of een veldspeler in het strafschopgebied een tegenstander tegen de grond werkt: speler het veld uit, penalty, verder spelen met tien man. De boosdoener krijgt er ook nog eens een schorsing overheen en benadeeld zijn team voor zoveelste keer. Zou je bij een grove overtreding(directe rode kaart) niet beter de tegenpartij een doelpunt kunnen toekennen? Dan is de overtreding direct bestraft en kan het spel gewoon door gaan op de plaats, waar de overtreding is gemaakt. Een schorsing voor één of meer wedstrijden kan dan altijd nog worden opgelegd. In ieder geval kan verdere agressie tijdens de wedstrijd voorkomen worden en wordt het publiek niet gestraft.

Sommige bloggers sturen mij berichten inclusief afbeelding van af verschillende IP-adressen. Voor mijzelf heb ik al besloten slechts één van die IP-adressen te beantwoorden. Het tweede, derde en zelfs vierde IP-adres verwijder ik direct, ook al zou bij dat adres een ander plaatje staan. Ik ga altijd naar het blog van degene die mij een berichtje stuurt, kijk altijd of er wat nieuws op dat blog staat. Ik kan dit rustig schrijven, want bloggers die fout zitten, lezen mijn blogje toch niet. In ieder geval voor diegenen, die mijn blogje wel lezen, bedankt voor het bezoek en of iemand mij een berichtje terug stuurt of niet, jullie zijn altijd welkom. Deze bloggers wens ik dan ook een heel fijn weekend. Voor alle bezoekers van mijn blog deze fraaie waterlelie.

Het is toch ongelijk verdeeld in dit land. Volgens officiële berichten verdient onze eerste man in het land, onze premier Balkenende, in vergelijk met zelfs topambtenaren bij openbare en semi-openbare instellingen maar een schamel salaris. Er is toch wel wat mis in ons land, vooral als je dan de opmerking van Paul de Leeuw hoort, die zegt dat bij zijn bijzondere talent een hoge honorering past; alsof je voor het leiden van een land geen bijzonder talent nodig hebt. Oké, Balkenende heeft niet het schamperende komische talent van Paul de Leeuw, maar Paul de Leeuw zou ik niet graag als bestuurder van een (semi-)overheidsinstelling zien. Maar ja, de wereld zit nu eenmaal raar in elkaar. Wij praten over salarissen van meer dan een ton en niet ver van onze deur creperen vele miljoenen mensen van de honger. Foto: gelukkig bloeien over de hele wereld nog bloemen, hoewel er wel eens een uitgebloeid bloemetje tussen zit.

Ik ben maar eens overgestapt naar een andere categorie: van uit de categorie “herinneringen/ervaringen” krijg ik weinig respons. Ik schrijf niet om gelezen te worden, maar ik vind het wel fijn als ik gelezen wordt en medebloggers reageren. Misschien doe ik wel weer nieuwe ervaringen op in deze categorie "actualiteit/maatschappij".  De foto's zijn meestal  actueel in die zin, dat ze nog nooit eerder zijn gepubliceerd. Ik hoop, dat ze door u gewaardeerd zullen worden.

Ik denk dat heel veel Belgen zich r.tgeschrokken zijn, toen bekend werd dat België afstevent op een begrotingsrecord van maar liefst 3,5 miljard euro. Dat betekent dat de Belgische overheid fors moet bezuinigen. Dat was het slechte weer voor vandaag, maar er was ook een opklaring: in Brussel schitteren De Sterre, De Zwane, het Brouwershuis, De Roos en In den Berg Thabor weer als vroeger. Foto: tussen het riet toch nog een bloemetje.

Kraken is weer helemaal in in Nederland. Verscheidene bekende Nederlanders worden er van beticht in hun verleden betrokken te zijn geweest bij kraakacties. Voor een elftal ganzen is kraken de gewoonste zaak van de wereld: in het plaatsje De Lier hebben elf ganzen een kinderspeelplaats gekraakt. Ze zijn er gewoon binnengewandeld en dulden niemand anders op ‘hun’ terrein. Ganzen zijn beschermde vogels en kunnen niet zonder meer van de speelplaats verwijderd worden. Kinderen lijken geen beschermde status meer te hebben: die moeten hun vertier maar elders zoeken. Een rare wereld is het wel. Die domme ganzen!!! Foto: je hoeft vaak niet ver te lopen om van de natuur te kunnen genieten. Op nog geen 100 meter van ons appartement was deze fraaie tuin te bewonderen.

1 september. De zomer is voorbij zeggen de weervoorspellers, maar wij hopen nog op een aantal fraaie nazomerse dagen, voordat de herfst dit jaar op 22 september om 17.44 uur aanvangt. Alle scholen in Nederland zijn vandaag weer begonnen en ook de files op de autowegen zullen weer langer zijn dan de afgelopen 2 maanden. Het weer ziet er redelijk uit; vannacht hebben wij geen last van onweer gehad. De maand is goed van start gegaan, maar ik heb het gevoel, dat het gisteren 1 augustus was. De tijd gaat ook zo snel. Ik wens iedereen een aangename dag. Foto: ik weet niet niet wat voor plant dit is, maar ik fotografeerde hem gisteren in het Westbroekpark op Scheveningen.

Een beetje laat vandaag. Maar op een zonnige zomersdag op de laatste dag van augustus mag dat geen probleem zijn. Ik was om 07.00 uur al uit de veren. Na het douchen en het ontbijt ben ik achter mijn computer gekropen. Aan de ene kant een stapel boeken en aan de andere zijde mijn computer. Op mijn website schoenendoos staat een foto, waar wat onduidelijkheid over is; is het nu wel de haven van Scheveningen of niet. De bootjes op die foto zijn geen Scheveningse vissersboten, maar waarschijnlijk uit Den Helder. En de overige bootjes lijken afkomstig uit de oude Zuiderzeehavens. Maar misschien komt er nog iemand met het verlossende idee. Foto van het meningsverschil.

Toen Hertog Jan kwam varen,
te peerd parmant, al triomfant
Na zevenhonderd jaren,
hoe zong men 't allen kant:
Harba lorifa zong de Hertog, Harba lorifa
Na zevenhonderd jaren, in dit edel Brabants land.

En zo volgen nog coupletten. Het hele lied omvat 9 coupletten en ik denk dat dit lied ook wel in België bekend zal zijn. Zo niet, kijk dan even op internet: daar staat het hele lied vermeld.

Brabant was destijds – Jan van Brabant leefde van 1254 tot 1294 – heel wat groter dan Nederlands Brabant want ook Belgisch Brabant hoorde toch dat hertogdom Brabant. In het lied “Toen Hertog Jan kwam varen” staan de volgende plaatsen vermeld: Antwerpen, Turnhout, Valkensweed, Oirschot en Den Bosch.

Ik wens u een fijne zonnige dag. Harba lorifa.

 Eens meienmorgens vroe

Was ic upgestaen;

in een scoen boemgardekijn

Soudic spelen gaen.

Daer vant ic drie joncvrouwen staen:

Dene sanc vore, dander sanc na:

Harba lori fa, harba harba lori fa, harba

lori fa.

Doe ic versach dat scone cruut

In den boemgardekijn,

Ende ic verhoorde dat suete geluut

Van den mageden fijn,

Doe verblide dat herte mijn,

Dat ic moeste singen na:

Harba lori fa, harba harba lori fa, harba

lori fa.

Doe groette ic die alrescoenste

Die daer onder stont;

Ic liet mine arme al omme gaen;

Doe, ter selver stont,

Ic woudese cussen an haren mont,

Si sprac: Laet staen, laet staen. Laet staen!

Harba lori fa, harba harba lori fa, harba

lori fa.

Dit minnedicht werd geschreven door  Hertog Jan van Brabant ; toen ik dit gedicht las dacht ik aan gedicht: “Toen Hertog Jan kwam varen…”.

Hier kom ik later nog op terug.

Het blog was gisteren als een slak, niet vooruit te branden. Net als het weer: grijs, grijs en nog eens grijs. En vandaag van het zelfde type. Maar we blijven maar hopen op beter weer: hoop doet leven en achter de wolken schijnt de zon. En laten we maar een zonnige blik houden op de volgende dagen. Want eens komt hij terug. Foto: een zonnige kijk naar de toekomst.

Eindelijk een beetje rust op de kust. Na een wat moeilijke week is nu het schip weer in wat rustiger vaarwater gekomen en hopelijk voor een wat langere tijd. In een vrijstaand huisje op de heide heb je niet vaak onenigheid met je buren, maar in een groot appartementencomplex kunnen er nog wel eens wrijvingen ontstaan. Wij zelf hebben geen problemen met onze buren, maar andere bewoners kunnen wel eens problemen maken. Soit. Annemiek plaatste op haar blog een foto van Rotterdam. Ik vind die foto erg mooi: jammer genoeg is hij iets te donker. Zij heeft op haar laptop geen programma, waarmee je de belichting iets kan verbeteren. Daarom heb ik dat nu voor haar gedaan en plaats ik haar foto bij mijn praatje van vandaag.

08.00 uur. Ik heb het licht boven mijn computer toch maar aangestoken, anders kan ik niet goed zien wat ik schrijf. Vandaag komt de zon wel erg laat tevoorschijn. Nee, nog geen weer om een wandeling te maken. Zondag wandelde ik al vroeg langs het strand. Ik vond daar een paar kinderschoentjes, een blauwe haarkwal, een roggenei en een skeletschelp. De skeletschelp is de inwendige schelp van de zeekat (een soort inktvis), ook wel eens sepia genoemd, naar zijn officiële naam sepia officinalis. Uiteraard maakte ik daar een foto van.

Op het traditionele Prinsengrachtconcert., dat ook via de televisie werd uitgezonden, speelde de 27-jarige Koreaans-Amerikaanse violiste Sarah Chang onder meer werken van De Sarasate, Tsjaikovski, Händel en Vivaldi. Vooral de vertolking van De Sarasate heeft mij erg geboeid. Van mij mogen dit soort concerten vaker worden uitgezonden, maar Annemiek is het daar niet mee eens: zij houdt meer van het lichtere genre muziek. Fotodoor mij gemaakt van  Sarah Chang.

Langs de zee wandelend vind je vaak de vreemdste dingen. Zoals gisteren: twee schoentjes (kindermaat) zomaar aan de vloedlijn. Maar ook vaak verspreid liggende bloemen: bij asverstrooiing op zee worden vaak bloemen in zee geworpen. Maar ook de meest gewone dingen, zoals schelpen en wieren. Gisteren fotografeerde ik een roggenei, een blauwe haarkwal en de skeletschelp van een zeekat. Op de foto een roggenei.

In de wetenschap, dat het weer in de ochtend toch nog redelijk zou zijn, ben ik vroeg op stap gegaan voor een wandeling door de duinen en langs de zee. Een berichtje op het blog kon wel even blijven wachten. Nu miezert het buiten wat en daarom ben ik maar achter de computer gekropen, om iets van mij te laten horen. Scheveningen is meestal stil als het regent, maar zodra het zonnetje weer doorkomt, komen de stadsmensen weer snel naar de zee om een frisse neus te halen. Volgens mij zal het vanmiddag wel weer wat opklaren. Foto: een paar kinderschoentjes aan de vloedlijn. Waar zal dat kind gebleven zijn. Blootvoets op huis aan.

Druk. Druk. Druk. Soms komen er zoveel dingen tegelijk op je af, dat je niet meer weet waar je moet beginnen. En dan op eens is er weer rust. De afgelopen dagen waren dagen van praten en nog eens praten. Maar nu is de druk even van de ketel en is er weer tijd voor iets gezelligs.Maar eerst nog even mijn blog. Mijn gastenboek is weer leeg en de postbode brengt nu mijn post naar mijn blogvrienden. Als bijlage een oude ansichtkaart van Scheveningen.

De KHN – deze afkorting staat voor Koninklijke Horeca Nederland – bestaat dit jaar 125 jaar. Op 4 november zal de KHN aan koningin Beatrix een geschenk aanbieden. Bijna 300 restaurants verhogen vanaf volgende week zetten op de rekening een extra euro; deze opbrengst maakt deel uit van het “Nationaal geschenk van de Horeca”. Ik vind dit een beetje een vreemde gang van zaken. Als de Horeca een geschenk wil aanbieden, waarom dan niet uit eigen portemonnee m.a.w. waarom niet van iedere rekening een euro in het geschenkenpotje. Nu laten zij de klant er voor opdraaien en de horeca speelt mooi weer. Het is wat anders als zij een vrijwillige bijdrage aan de klant vragen en dat bedrag dan aanbieden als een geschenk van de horecaklant. Het is toch een vreemde wereld. Ik zeg maar prosit en hef het glas gevuld met een sappie uit de supermarkt.

Lees ik in de krant: polygame man leeft langer. Uit onderzoek van Virpi Laummaa van de universiteit van Sheffield in Engeland blijkt dat de mannen in polygame culturen gemiddeld 12% langer leven dan de mannen in monogame landen. Ik ben nu bijna 74 jaar. Nu weet ik ten minste wat ik moet doen om of had moeten doen om 83 jaar te worden. Wisten de vrouwen dit al langer: zij leven in het algemeen veel langer dan mannen. Foto: deze man deed het wel verkeerd toen hij op een marktkraam inreed.

Na een enerverende vergadering gisteravond, die binnen een half uur na aanvang door de voorzitter werd beëindigd, hebben wij (en dat zijn medebewoners/eigenaren van ons complex) nog een tijdje nagediscussieerd in de wandelgang. Daarna thuis nog nagekletst met Annemiek. Als er een paar mensen, tegen de wil van de voorzitter, door blijven gaan op een ruziënde manier, dan rest de voorzitter geen andere mogelijkheid dan de vergadering te schorsen en naar een andere datum te verplaatsen. En dat is dan nu ook gebeurd. Maar in die sfeer is zelfs een nieuwe datum niet meer te bespreken. Misschien heeft ook wel een beetje met het weer te maken.De twee kinderen op deze foto hebben nog geen weet van ruzie. Ansichtkaart uit 1915.

Vaak loop je er zonder er acht op te slaan langs de mooie gebouwen in je omgeving. Je hebt ze al zo vaak gezien. Maar afgelopen week, tijdens het vuurwerkfestival, liep ik even langs het Kurhaus en zag een heel ander Kurhaus. Ik had mijn camera bij mij; die stond ingesteld op 1600 ASA en een tijdsaanduiding van 1/20 seconde. Ik richtte mijn camera op het Kurhaus en zag toen ineens hoe mooi het lichtspel kan zijn van de schijnwerpers, die ’s avonds het gebouw verlichten.

Vandaag zou de zon om 06.29 uur opgaan. Het is inmiddels al weer ruim twee uur later en ik zit met het elektrische licht aan achter mijn computer. Ik heb er vanmorgen aan gedacht om voor de rest van het jaar maar over te gaan op de wintertijd en dat zou betekenen één uur meer licht en voor de avond wil ik dan de zomertijd maar handhaven. Foto: op een mooie zomeravond in Scheveningen.

Het was gisteren wel een heel stille dag op mijn blog. Bijna geen bezoekers. Het was zeker fraai zomerweer in België en zijn de mensen al vroeg gaan genieten van een fraaie wandeling door de bossen of de heide. Hier in Holland was het juist een saaie dag met veel dreiging van buien, vooral in de vroege ochtend en de namiddag. Misschien wordt het vandaag weer een normale dag, hoewel, nu ik dit schrijf, hier een zwaar wolkendek hangt en het buiten nog donker is. Gisteren heb ik geen foto's gemaakt. Misschien plaats ik straks nog wel een  foto.

Veel tijd om wat te schrijven heb ik niet. Om 10.30 uur krijgen we een vriendin op visite. Daarom lom ik wat later op de dag weer bij u terug. Ik wens u allen in ieder geval nu al vast een heel fijne zondag. foto: gisteren werd het vuurwerkfestival afgesloten: de laatste vuurwerk was Mexico, waarmee het tevens de winnaar van het festival werd.. Van dat vuurwerk een foto.

Het is al weer de laatste dag van de week. Een week met vooral hier in het westen van het land zonnige dagen en sfeervolle zomeravonden. Gisteravond afgesloten met twee fraaie vuurwerken. Vanavond komt het Nederlands watervuurwerk; ik ben er erg benieuwd naar. In ieder geval zal het een aangename dag worden, met nazomers temperaturen en ietwat genevelde zonneschijn.Foto: vuurwerk gisteravond.

Af en toe kijk ik naar de reportages van de olympische spelen. En wat mij het meest opvalt bij de Nederlandse commentaren is, dat de verslaggevers iedere keer zo teleurgesteld reageren als een Nederlander niet of net niet een finaleplaats bereikt. Er is geld geïnvesteerd in de spelers en als het resultaat minder is dan verwacht, dan hebben niet alleen de spelers, maar ook de investeerders verloren. De spelers krijgen wel weer een nieuwe kans om zich te bewijzen of misschien zijn ze (nog) niet goed genoeg om zich met de tegenstanders re meten. Leuker vind ik de reacties van de buitenlandse verslaggevers, die vinden dat de Nederlanders het vrolijkste volkje op het spelen zijn. Zij vieren iedere avond feest, al is het maar met een bronzen plak: ik vind een bronzen plak ook al een hele prestaties, waar de Nederlands sporters best tevreden mee mogen zijn. Wie het klein niet eert is het grote niet weerd.

Duitsers begrijpen meestal wel het Nederlandse, maar voor Engelsen en Amerikanen is het Nederlands echt een vreemde taal. Ik kan met mijn schoolbankenengels best uit de voeten, maar zo maar even een vertaling uit mijn mouw schudden… ho maar. Daarom heeft mijn schoondochter voor mijn website www.schoenendoos.eu een Engelstalige intro gemaakt. En om haar te bedanken plaats ik vandaag een bloemetje.

Tussen al mijn werkzaamheden door af een toe een blik geworpen op het TV-scherm. Zal Nederland de halve finale voetballen halen bij de olympische spelen. Ik heb mijn hart vastgehouden. Een spannende strijd is het wel geworden. Maar de Nederlandse voetballers hebben opnieuw geluk gehad. Ze zijn door door met 1-0 te winnen van Japan. 

Vandaag ga ik in het woonzorgcentrum Deo Gratias een presentatie geven. Ik ga vertellen over de spanvisserij ondersteund door veel diaplaatjes. In 2005 heb ik met een visserijschip 11 dagen meegevaren ter visserij. Mijn ervaringen heb ik toen in woord en beeld vastgelegd. In dat woonzorgcentrum, waar wij inmiddels ook als zorgabonnees zijn ingeschreven, wonen veel Scheveningers.

De buiigheid zal in België verder afnemen; ook in Nederland wordt het de komende uren aangenamer weer, zeker in het westelijk deel. Zomerse temperaturen zullen echter niet gemeten worden. De vakantiegangers, die vandaag terugkeren naar België, hebben pech: de koffers zullen ze waarschijnlijk niet mee naar huis kunnen nemen vanwege een staking van alle bagageafhandelaars op de luchthaven Zaventem. Of het wordt uitwijken naar een ander vliegveld. Nou ja, de zomerkleding, die in de koffers zit, kunnen ze vandaag toch niet gebruiken. Ondanks pech; maak er toch een prettige dag van. Foto: die heeft haast.

Misschien kan bijgevoegde uitvergroting helpen.

Op de achtergrond van bijgevoegde foto zit een vogel, die ik niet kan thuisbrengen. Ik zag hem pas, toen ik thuis de foto op mijn computer zag. Ik had op dat moment alleen maar interesse voor de duinkonijntjes op de voorgrond. De foto is met een telelens genomen, zodat de afstand tussen vogel en konijnen korter lijkt. De vogel moet dan ook vrij groot zijn. Wie helpt mij?

Het leek er op dat het niet meer regende. Voor de zekerheid trok ik toch maar een regenjack aan, je weet maar nooit. Toen ik buiten kwam voelde ik een lichte motregen, maar ik had geen zin om weer naar binnen te gaan, Met mijn camera onder mijn jack toch maar de ochtendwandeling maken. Lopen door de duinen werd de motregen een lichte regen. Daar ik geen ruitenwissers op mijn brillenglazen heb, moest ik regelmatig mijn zakdoek gebruiken, die binnen de kortste keren uitgewrongen kon worden. Uiteindelijk besloot ik toch naar huis te gaan en via een duinpad liep ik terug naar huis. Plots zag ik wat ik op bijgevoegd foto vastlegde: een toevalstreffer.

Daarna spring ik onder de douche, geniet van het zondagmorgenontbijt, ga een wandeling maken, als het tenminste niet meer regent en kom daarna bij u terug.

Als u vandaag boodschappen moet doen, ga dan vroeg: boven Engeland hangt een pittig regenfront, dat vrij snel ons land en België zal bereiken. Hoewel het er nu zonnig en vrolijk uitziet lijkt het toch in de vroege middag al een minder aantrekkelijke dag te worden. Maar u kent mijn spreekwoord: schijnt het zonnetje niet, probeer dan zelf het zonnetje voor je omgeving te zijn.

Nu, inmiddels twee uur later is de lucht wat opgeklaard. Op de trams wapperen de vlaggetjes en dat betekent dat er vanavond om 23.00 uur een vuurwerk wordt afgestoken. En maar hopen dat het weer stabiel blijft. Hoop doet leven.
08.08.08  Een wonderlijke en unieke cijfercombinatie: 8 bit en daar zit de computer vol mee. Let maar eens op de reeks 8 16 32 64 128 256. Maar ook voor de niet computeraars heeft de combinatie 08.08.08 een bijzondere aantrekkingskracht. En terwijl ik dit schrijf, rollen buiten de donderslagen over elkaar. Een bijzondere dag. Mijn zus was op deze dag jarig, mijn broer was twee dagen geleden jarig en een jongere zus vier dagen geleden. Mijn ouders hadden wat met die acht. En mijn schoonouders ook: op de 8ste van de 8ste werd Annemiek namelijk geboren en daarom is het voor haar ook een bijzondere dag. Iedereen, die vandaag jarig is, van harte gefeliciteerd en dat geldt natuurlijk in het bijzonder voor Annemiek. En voor hen de bijgevoegde door Annemiek zelf gemaakte foto.

Het begint weer donker te worden. We moeten bijna het licht weer ontsteken. In de ochtend worden hier zware regenbuien verwacht en volgens buienradar precies over Scheveningen. Krijgen we eindelijk ook eens een goede wasbeurt. Maar de bui zal verder trekken en dan zitten we weer droog. In ieder geval een fris begin van de dag. foto: kinderboerderij "Het Waaygat"

Van morgen toen ik wakker werd, schoten de volgende versregels mijn in gedachte. Het is een gedicht van Jan Prins:

De lucht, over de jongen dag,
was helderder dan ooit.
Iets ongewoon-verblijdends lag
in weide en veld gestrooid.

Dit gedicht - het is behoorlijk lang - leerden wij vroeger op school uit ons hoofd. Toen kende ik het van het eerste tot het laatste woord; nu ligt het ergens in die grijze hersenmassa opgeborgen en komt zo af en toe eens boven drijven. Maar vandaag vind ik het een mooi begin van de dag.

Echt veel nieuws staat er vandaag niet in de krant(in Noord-Holland ten noorden van Alkmaar spreken ze van op de krant). En zo wonen de Scheveningers niet in Scheveningen, maar op Scheveningen. Dat is dan weer voor sommige mensen wat nieuws. Verder: nieuws, dat de Olympische Spelen op 08.08.08 beginnen, maar dat wisten we al een hele tijd. Dat Annemiek op 08.08 jarig is, dat weet ik al vele jaren, maar voor veel andere mensen is dat nieuws. Een oud spreekwoord zegt: er is niets nieuws onder de zon; laten we het daarom vandaag maar bij het oude houden: zonnig weer en een prettige dag. Nu de Willem Alexander toch in de schijnwerpers staat plaats ik vandaag een oude foto van hem samen met ouders en broers van vele jaren geleden. Een vriend van mij maakte destijds deze foto. En voor heel veel mensen is deze foto nieuw.

Vandaag maar weer even de Telegraaf er bij gehaald. En wat zie ik op de voorpagina staan: Belgische drugsdeal. Ik denk zo, die Belgische gendarme ziet er ook achteraan. Maar wat schetst mijn verbazing als ik het vervolg lees: Een 30-jarige Belg heeft in Bergen op Zoom maar liefst 50 euro betaald voor een krop sla, terwijl hij dacht wiet te hebben gekocht”. Die Belg hebben ze dus mooi te grazen gehad. Je moet dat soort Hollanders ook nooit vertrouwen. Een gewaarschuwde Belg telt in het vervolg voor twee. Foto: dit is geen wiet, maar een heel onschuldig duinplantje, waarvan de bloemetjes maar een paar milimeter groot zijn.

Vanmorgen tijdens mijn wandeling door de duinen zag ik dit overblijfsel hangen: waarvan ??? Ik wilde dit bloesje aan de rechtmatige eigenaresse teruggeven, maar kon haar in geen velden of wegen bekennen. Het moet wel erg donker geweest zijn om zo iets te vergeten of misschien een beetje te heet.

Boven de zee begint het op te klaren. Boven de stad hangen nog wat donkere wolken, maar water zal er niet meer uit vallen. Het wordt in Holland best een aardige dag. In de loop van de middag kunnen vooral in het zuiden buien ontstaan. Ook België zal daar veel last van kunnen krijgen. Dus mensen in het zuiden, als u een wandeling gaat maken: regenjassen mee en een paraplu. Maar onweer wind of regen deren ons niet, we kunnen er wel tegen. En u kent mijn spreuk: schijnt het zonnetje niet, wees dan zelf het zonnetje. Ik wens iedereen een prettige zondag. Foto: ons avondzicht: het grote gebouw midden is de zijkant van het Kurhaus.

De krant al weer gelezen. Weinig nieuws. Echt komkommertijd, zoals we dat in Nederland zeggen. De zon schijnt en het zal best wel weer een aangename dag worden. Niet te heet. Aangenaam. Gisteren een onverwachte windhoos in het havengebied, waardoor het programma van het Schollenpopfestival, dat vandaag in Scheveningen begint, gedeeltelijk moet worden afgeblazen. Jammer. Op het Gevers Deynootplein is een stukje Parijs terug te vinden in “Montmartre op het plein”. Kunstschilders en chansonniers schilderen of treden op. In Scheveningen is er altijd wel wat te doen. De Pier van Scheveningen, maar nu eens vanuit een ander standpunt.

Vanmorgen ben ik er weer vroeg bij; nou ja, vroeg. Het is inmiddels 08.00 uur. Ik heb me gedoucht, gegeten en mijn krant gelezen. Mijn sites zijn geüpdatet en nu zit ik bij het open raam even na te genieten. De lucht is bewolkt en gelukkig is het wat minder warm dan gisteren. Vannacht heeft het wat gerommeld in de verte en heeft een licht regende de straten nog niet eens nat kunnen maken. Vanavond is er weer het eerste vuurwerk in Scheveningen en dat zal in deze nieuwe maand, als het weer niet tegenwerkt nog een twaalf keer vaker gebeuren. Bij mooi weer is het dan ontzettend druk. De toegangswegen staan dan vol. Maar wij kunnen vanuit onze serre van het hoge vuurwerk genieten of na een kleine wandeling ook het lage. Foto: als de meeste mensen al zijn verdwenen.

Met dit mooie warme weer krijgen we wel eens bijzondere gasten. Zo kwam er deze middag een libel bij ons op visite, Hij of zij zette zich rustig tegen het plafond van de huiskamer en zat er welwillend te poseren voor een foto.

Hoe warm het was en hoe ver. Toch hebben Annemiek en ik gisteren een tocht door de polder gemaakt: Haastrecht, Oudewater en omgeving. Bij ieder plaatsje gingen we er even uit voor een korte rondwandeling. In die omgeving net achter Gouda is het goed recreëren. Weinig verkeer en veel te zien, smalle wegen boven op de dijken, waar je echt moet uitwijken om een ander te laten passeren. Gelukkig zijn er veel uitwijkhavens aangelegd, zodat er niet snel ergernis op zal treden. In de omgeving van Haastrecht zijn ze wel erg bezig met de vernieuwing van de straten. Het lijkt daar wel een opgravinggebied. Foto: deze ansichtkaart kreeg ik ter beschikking gesteld voor mijn nieuwe website www.schoenendoos.eu. Op die website staan inmiddels al 330 afbeeldingen.

Een half uur geleden vlogen twee helikopters aan ons appartement voorbij. Ik zei direct tegen Annemiek: snel de TV aanzetten, want daar komt waarschijnlijk een reportage over de aankomst van Karadzic. En inderdaad bleek Karadzic aangekomen te zijn in de gevangenis van Scheveningen. En bijna zeker zat hij in één van de twee helikopters die bij ons langs vlogen. De vele journalisten, die al sinds 18 juli zich voor de gevangenis geposteerd hadden, waren voor niets gekomen. Eigenlijk lag dat wel in de verwachting, maar ja, zekerheid heb je nooit. Bijgevoegd een foto van de journalisten vóór de gevangenis op 23 juli.

Vroeger had iedere dag van de week een vast patroon: maandag – wasdag, dinsdag - strijkdag, maar donderdag was de schoonste aller dagen: ’s morgens nog een halve week en ’s avonds nog twee dagen. Dat patroon had te maken met de zesdaagse werkweek en dat is al lang achterhaald. Maar voor mij mag het iedere dag “zon”dag. Ik wens u een prettige “zon”dag vandaag. Foto: het zonovergoten strand op 27 juli 2008.

Maandag wasdag. Dat was het vroeger bij ons thuis. Maar vandaag heeft de natuur zich daar ook aan gehouden: in ieder geval in Scheveningen. Een regenbui met af en toe een beetje gedonder ( ik heb zelfs een bliksemflits gezien) heeft de straten schoon geveegd en de bomen en planten van water voorzien. Zo rond 10.00 uur verwacht ik de zon te zien en gaan we weer van een mooie dag genieten. Foto: op het Piereiland was het gisteren best uit te houden. De zee bracht daar enige verkoeling.

Alles in Scheveningen werkt mee om er een mooi weekend van te maken. Zon, zee, muziek en vul zelf maar in. Foto: een Mexicaans feest voor het Kurhaus.

Zondagmorgen. Het is nu bijna 07.00 uur. De buitenthermometer wijst 20,5 graden aan. En als ik naar buiten kijk, dan belooft het vandaag weer een mooie dag te worden. De buienradar laat zien, dat een grote onweerswolk over het noordoosten van Nederland is getrokken. Wij hier in Scheveningen hebben daar niets van gemerkt. Soms benijd ik die mensen wel eens, die mogen genieten van het onweer: ik vind onweer mooi, maar hier in Scheveningen hebben we zo vlak aan zee maar zelden een onweersbui. Het ziet er naar uit, dat wij net als gisteren de paraplu thuis kunnen laten. Voor de toeristen, die vandaag Scheveningen komen bezoeken belooft het prachtig strandweer te worden. En als het weer bij u mocht tegenvallen… pech hebben. Foto: Mexico is het thema van de evenementen dit weekend in Scheveningen: muziek en streetdances.

Zaterdag. Lekker uitrusten. Vergeet het maar. Eerst mijn bestanden bijgewerkt. Daarna naar mijn dochter: daar liep het water niet weg uit de wastafel. Eerst maar de ontstopper geprobeerd, maar geen resultaat. Daarna de boel maar ontkoppeld en wat kwam er te voor schijn een bijna 30 centimeter lange zwarte prop: vuil opgehoopt in de loop der jaren. En dan, na een verkwikkend bakje koffie, tijd voor de blogvrienden. Het is hier warm: we hebben geen paraplu maar eerder een parasol nodig. We hebben voorlopig geluk: te noorden en ten zuiden van onze streek is het weer onbestendig. Wij zitten dit keer goed. Foto: Scheveningen op een zonnige dag: foto gisteren gemaakt, maar vandaag zal het wel net zo worden.

Nu ben ik dan eindelijk er aan toe om een stukje op het blog te zetten.Gisteren mocht ik bij iemand komen, die veel oude foto’s van Scheveningen heeft. Na ruim twee heel gezellige uurtjes, pratend over Scheveningen, ging ik naar huis met een ansichtkaartenalbum waarin 200 oude foto’s, die ik mocht gebruiken om op mijn nieuwe website www.schoenendoos.eu te plaatsen. Alles bij elkaar heb ik nu al ongeveer 6oo oude foto’s tot mijn beschikking. Het vraagt natuurlijk veel tijd om alles goed en verantwoord te verwerken, maar ik streef er naar iedere dag tien nieuwe kaarten/foto’s op de site er bij te plaatsen. Foto: één van de kaarten, die ik gisteren kreeg.

Gisteren was hij er al, uitbundig en warm, en voor de komende tien dagen, zal hij, behoudens een paar onweersbuien, veelvuldig aanwezig zijn: de ZON. Eindelijk begint de zomer. Lang gewacht en stil gezwegen eindelijk dan toch gekregen. Dat zal vandaag en de komende dagen wel drukte op Scheveningen geven. En kunnen we dan nu met een lekker glaasje wijn genieten van een mooie zomeravond op ons balkon? Laat de zon maar komen: we zijn er op voorbereid. Ik wens iedereen een fantastische dag. Bij de foto: nu Karadzic opgepakt is schijnt de zon voor veel mensen nog veel zonniger.

Nu Radovan Karadzic eindelijk is opgepakt is ook Scheveningen in rep en roer. Het verkeer wordt omgeleid, omdat de mogelijkheid bestaat dat Radovan een deze dagen wordt overgebracht naar de Scheveningse gevangenis ( officieel: de Penitentiaire Inrichting Haaglanden); de kans is wel erg klein; de overbrenging zal misschien in het weekend plaatsvinden, maar het kan ook maandag worden. En wie weet misschien niet per auto, maar met een helikopter. Maar de persmuskieten willen hun plaatje schieten en de verslaggevers hun praatje doen. Bijgevoegd een foto van de pers op de Van Alkemadelaan te Scheveningen vlak voor de P.I.H. Links van het midden van de foto de ingang van de gevangenis.

De zon is een langslaper: hij moest vanmorgen 0m 5.49 uur opstaan. Ik denk dat hij nog even onder de dekens is gekropen. Inmiddels heeft hij de deken van zich afgeschud en kijkt nu vanonder zijn laken of hij de dag wel wil beginnen. Het is aarzelend, maar toch: hij komt. En als hij zich maar niet bedenkt dan kunnen we vandaag van een zomerdag genieten. Foto: zo zag de hemel er uit op zondagavond.

Eerst maar het gastenboek geleegd: dat houdt het blog ten minste een beetje snel. Want die blogs met zoveel tierelantijntjes zijn vaak ontzettend traag. Vandaag is de dag met een weifelend zonnetje begonnen. De zon voelt zich nog een beetje onwennig na al die dagen in een donkere wolkenkamer te hebben gezeten. Kom op zon, laat je zien, zodat we allemaal van je kunnen genieten, behalve Karadzic dan, want die hebben ze eindelijk te pakken: die mag nu in de Scheveningse gevangenis zijn slechte daden gaan overwegen en die gevangenis is echt niet gezellig. Foto: die liggen al lekker te luieren.

Wij waren niet ziek. Maar het modem voor mijn internet en telefoon had een griepje onder de leden en daar werkt een paracetamolletje niet tegen. Daarvoor moest de KPN-arts komen. Maar die komt niet altijd direct. En wat blijkt achteraf: deze arts woont vrijwel bij mij om de hoek. Hij had in ieder geval het herstelprogramma bij de hand en na een kwartiertje waren we weer in de lucht. Annemiek helemaal blij, want ook zij was uit de lucht. Daar ik toch geen gebruik kon maken van mijn computer ben ik zondag maar de duinen in gegaan ,met mijn fotocamera: die had niet te lijden van een griepvirus. Onderweg fotografeerde ik weer een ree (ik zag er die ochtend vijf).

De tegel was moeilijker dan ik gedacht had. Misschien komt dat door het feit dat ik dit gedicht al heel lang kende. Zestig jaar geleden leerde ik het uit mijn hoofd. Nu heb ik een steuntje nodig.

PARADISE REGAINED

De zon en de zee springen bliksemend open:
Waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van de morgen
scheert de wind als een antilope
voorbij.

Zwervende tussen fonteinen van licht
en langs de stralende pleinen van ‘t water,
voer ik een blonde vrouw aan mijn zij,
die zorgeloos zingt langs het eeuwige water

een held’re verruk’lijk-meeslepende wijs:

‘het schip van de wind ligt gereed voor de reis,
de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen,
de morgen en nacht twee blauwe matrozen -
wij gaan terug naar ‘t Paradijs.’

Hendrik Marsman

Er hangt zwaar weer boven België nu Leterme bij de koning op bezoek geweest is om zijn ontslag aan te bieden. De bokspartij tussen Walen en Vlamingen heeft zijn laatste ronde nog niet bereikt en een onbeslist zit er niet in. Het vreemde in deze partij is, dat er eigenlijk drie boksers in de ring staan: de Walen, de Vlamingen en een Franssprekende burger, die niet precies weet tot welke groep hij hoort. De Walen spreken Waals en de Vlamingen spreken Vlaams. Tot dat er een overheid kwam, die bepaalde dat het Frans als moedertaal in Wallonië moest worden ingevoerd. Al 178 jaar zelfstandig en nog geen eenheid. De Scheveningse wapenspreuk luidt: “concordia constans”. Je zou dit kunnen vertalen met: “alle neuzen dezelfde kant uit”. Misschien iets voor België. Foto: ze kijken allemaal dezelfde kant uit.

De tegel, die hiernaast staat afgebeeld, ligt voor een winkel in Lisse, bij een boekhandel en direct naast die boekhandel is een reisbureau gevestigd. De tekst op deze tegel is het begin van de laatste strofe van een bekend Nederlands gedicht. Het zal niet moeilijk zijn deze zin terug te brengen in zijn oorspronkelijke context. Ik geef het u te doen. En mocht u dit gedicht niet terug kunnen vinden, dan zal ik u dat over twee dagen bekend maken.

Het bleef gisteren natuurlijk niet bij de wolkenloze hemel: Holland staat bekend om zijn mooie luchten en die bleven dan ook niet uit. Fraaie wolkenluchten, die af en toe zon even temperden, maar verder een verrukkelijk zonnige dag. Van mij mogen er zo nog heel wat volgen. In de ochtend heb ik gisteren een heerlijke duinwandeling gemaakt; veel konijnen en twee reeën gezien. Daarna langs de zee weer terug naar de koffie, die thuis op mij wachtte. Het was werkelijk een stralende ochtend en vóór ik thuis was, had ik mijn wandeling vastgelegd in 75 foto’s. Jammer dat ik mijn telelens niet bij me had, maar als u goed kijkt, kunt u op de foto’s twee reeën zien.

De morgenstond heeft goud in de mond. Vanmorgen werd ik gewekt door de zon. Dat is de laatste tijd niet vaak gebeurd. Maar deze morgen was hij er weer: de zon. En we gaan vandaag genieten van een zonnige zondag. Boven de stad hangt nog een donkere ochtendwolk, maar boven de zee een bijna wolkenloze hemel. Gisteren hebben we een houten dubbelbank gekocht. Het ziet er naar uit, dat we die vandaag gaan inwijden bij het koffiedrinken. Ik wens u allemaal een prettige zondag.

Vanmorgen om 06.00 uur regende het pijpenstelen ( ze zeggen hier ook wel eens … oudewijven). Toen ik op de buienradar keek bleek een groot regenfront net onze regio te passeren. Dat ziet er dus redelijk goed uit voor vandaag. Mijn trouwe vriend, de barometer, is het daar niet geheel mee eens. Ik blijf optimistisch: het zonnetje komt er heus wel door. Foto: één bloemetje viel in een keer uit elkaar.

Gisteren kregen we nieuwe telefoongids voor het jaar 2008/9 in de brievenbus. Gewicht van dat boekwerk: één kilogram. O.K. een telefoongids heb je nodig. Maar wat is het geval? Ik kreeg er twee exemplaren. Eén voor het dagelijkse gebruik en één kan ik in de papiercontainer gooien. En ik ben niet de enige die er twee ontvangt. Waarom al die verspilling? De hoge Pieten willen de boomkap inperken, maar aan de andere kant werken ze mee aan verspilling van hout. Die telefoongids komt maar één keer per jaar, maar bijna dagelijks krijgen we pakken reclamemateriaal ongevraagd in de brievenbus. Gelukkig wordt er in Nederland veel papier gerecycled, maar toch. 

Komende dagen wordt het extra druk op de Belgische wegen niet alleen als gevolg van de vakanties, maar ook vanwege 11 juli de Vlaamse feestdag. In Nederland zijn er als gevolg van de vakantie minder auto’s op de weg, maar die minder auto’s hebben extra veel last van ‘werken aan de weg’.  Mijn barometer geeft voor vandaag een zonnige dag aan: zover is het echter nog niet. De zon komt; we moeten er alleen nog een paar uurtjes op wachten. Vanavond is er een concert in de rozentuin; daar gaan we naar toe. Lekker tussen de rozen luisteren naar mooie muziek.

Er komt een groot boos wolkengebied aan boven Engeland; hoewel mijn barometer op zonnig staat ben ik bang dat wij het in de ochtend en vroege middag niet droog zullen houden. Eerst het westen en van België en kort daarna een groot deel van Nederland. Maar wees gerust: na regen komt zonneschijn. En de middag in België en de namiddag in Holland ziet er zonnig uit. Nu schijnt de zon nog even, maar dan…. Maak er in ieder geval een mooie dag van. Het is dan wel geen badpakkenweer: de kinderen vermaken zich heel goed op het strand.

Zo erg als het weer  vanmorgen was, toen ik opstond, zal het vandaag niet worden. Het blijft wel wat buiig weer, maar de zon zal er regelmatig tussendoor komen. Na het buienfront komt een vrij buienschone lucht. Best weer om even naar buiten te gaan. Wel een stevige paraplu meenemen: als er een buitje komt, dan kan de wind even stevig aantrekken. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, zeggen we hier in Holland. Foto: Tiengemeten.

Terwijl ik naar mijn werkkamertje loop, zie ik in een tijdschrift met grote letters staan: Lekker buiten eten. Maar dat zit er vandaag niet. Zelfs in de serre van ons appartement vond ik het te koud om de krant te zitten lezen. Toch geeft mijn barometer voor vandaag nog redelijk weer aan, maar de buitenthermometer geeft wel een lage temperatuur aan. Maar als ik op de buienradar kijkt, dan komen er zowel voor België als Nederland nog wel wat buitjes aandrijven. Maar ook voor de zon zal er wel ruimte zijn. Tijdens het zonnetje naar buiten, maar tijdens een buitje naar binnen, is mijn advies voor vandaag.

Op het eiland Tiengemeten maakte ik bijgevoegde foto. Deze foto geeft de sfeer mee van het eiland. Schoonheid, rust, stilte, natuur. In één woord een gedicht.

Mijn barometer geeft nog wel wat buien aan. Boven midden Frankrijk hangen dreigende wolken, die zich langzaam richting midden Nederland(Gelderland en Utrecht) verplaatsen. Hier in het westen lijkt het best een aardige dag te worden. Afwisselend bewolkt en gematigde temperaturen. Een dag om weer van de natuur te kunnen genieten. Niet in de auto, maar te voet of op de fiets. Geniet van de dag. Geniet van het leven. En u weet het: als de zon niet schijnt….wees dan zelf het zonnetje voor uw omgeving. Foto: een cadeautje van uit de natuur.

Het was vandaag goed weer om buiten te zijn. Vanmorgen zijn wij om ca. 10.00 uur vertrokken naar het eiland Tiengemeten. Dit eiland is teruggeven aan de natuur en nu een natuurreservaat, waar de stilte bijna te horen is. Een ruig gebied, waar de natuur vrij spel heeft. Op dit moment niet de kleurenpracht van het voorjaar, maar de verstilde kleuren van de zomer. Bijgevoegde foto geeft u een beetje de indruk van de getemperde kleurenpracht,

Boven Frankrijk hangt nog een regengebied, dat langzaam in noordelijke richting opschuift. België en het zuidwesten van Nederland hebben een kleine kans op wat neerslag. Overigens lijk het een aardige zondag te worden. Met zonneschijn en wat wolken: ik denk wel dat we het hier droog zullen houden. In ieder geval: mocht het zonnetje niet schijnen, wees dan zelf het zonnetje voor uw omgeving.

Vanmiddag was er een opening van een tentoonstelling over schilders, die gewoond en gewerkt hebben in Scheveningen. Zo’n opening is altijd een hele happening. Je ontmoet zoveel bekenden, dat er voor de bezichtiging van de tentoonstelling weinig tijd over is. Even vluchtig langs alle schilderijen lopen en dan snel terug naar de vrienden en bekenden. De komende week zal ik eens rustig naar die tentoonstelling gaan kijken: de eerste rondwandeling nodigde wel uit naar meer.

"Wil je al een kopje koffie?", vraagt Annemiek me. Dat betekent op vrijdag morgen bijna het zelfde als: aan het werk jongen: poetsen en kuisen. Ik heb ja gezegd en ik hoor de koffiepot al pruttelen. Maar ik kom vandaag nog wel even terug.

Vandaag was het een heel drukke dag. Eerst naar de markt: die is altijd op donderdag. Daarna naar de specialist voor het 5-jaarlijks onderzoek: doctor tevreden en ik ook. Toen naar een buurtgenote, die mij belde dat ze foto’s beschikbaar stelde om in mijn “schoenendoos” te stoppen. Dat liep wat uit. Vervolgens een rondleiding geven aan 16 personen. En tot slot met Annemiek naar  een winkel om nog wat boodschappen te doen. En nu eindelijk wat rust. Nu ga ik genieten van een lekker wijntje en morgen vroeg weer op. En het weer kwam uit zoals ik vanmorgen al schreef. De bijgesloten foto is van een onbekende fotograaf en al jaren geleden gemaakt.

Als ik de weerkaart voor vandaag bekijk, lijkt het voor Scheveningen toch nog best een aardige dag te worden. De barometer geeft voorlopig geen regen aan en de buien, die nu nog boven noord Frankrijk en België hangen, volgen een richting die via Rotterdam richting Amsterdam gaan. Nou wens ik de mensen, die daar wonen natuurlijk ook een zonnige dag. Hier komt de zon al tussen de wolken doorkijken. En ook voor West Vlaanderen wordt het best een aardige dag. Geniet er maar van. Mooi weer om te fietsen.

Annemiek zet het eetgerei in de vaatwasmachine. Ik heb vandaag gewokt en het deze keer wat minder gekruid dan andere keren. Annemiek houdt niet zo van gekruid eten, maar ik wel. Ook met minder kruiden smaakt het wel. Het is hier broeierig warm met af en toe even een verfrissende wind. Morgen zal het flink afkoelen, maar een temperatuur van ca. 20 graden vind ik ook prima. Foto: Holland o Holland, ik vind je zo mooi(oud Hollands liedje)

Het wordt een warme dag vandaag. Niet teveel hooi op je vork nemen luidt dan ook mijn advies. Maar dat betekent niet dat je maar uitgezakt in een luie stoel moet gaan zitten. Probeer wel wat te doen, maar doe het rustig aan. Als ik op mijn weerkaart kijk, dat heeft het in België al wat gerommeld en langzaam komt dat ook naar Nederland toe. Ik ben een liefhebber van zwaar weer: onweer, wind en regen deren me niet, zolang de temperatuur maar redelijk is. Misschien valt alles nog mee. In ieder geval wens ik jullie allemaal een heel fijne dag.
Bijgeplaatste foto maakte ik gisteren: wondermooi Holland.

Bij mijn zoektochten naar oude foto’s van Scheveningen kwam ik bijgeplaatste foto tegen. Zoeken op het Internet gaf geen echt resultaat. Zoekend in het archief van de Gemeente Den Haag kwam ik er achter dat de Graf Zeppelin op 13 oktober 1929 Den Haag en Scheveningen bezocht heeft. Maar de bijgevoegde foto kon ik nergens vinden: wel foto’s uit een andere positie genomen en wel door de K.L.M. Ik vind het leuk deze foto ook aan u te tonen.

Niet zo interessant voor onze Belgische vrienden, maar wel voor de Nederlandse vrienden en in het bijzonder voor de Scheveningers. Waar hebben we het over? De nieuwe website www.schoenendoos.eu , die vanmorgen de lucht is ingegaan. Een schoenendoos vol ansichtkaarten over Scheveningen. Er worden mij nu al honderden kaarten aangeboden om te kopiëren; deze site is nog lang niet aan zijn einde. En als het een beetje mee zit voorlopig dagelijks met nieuwe afbeeldingen.

Eindelijk kom ik er dan even aan toe om wat voor het blog te schrijven. Ik ben hard bezig met het maken van een nieuwe website, genaamd “schoenendoos”. Daarin zitten in willekeurige volgorde oude foto’s en ansichtkaarten van en/of over Scheveningen. Hebben u of uw familie toevallig oude ansichtkaarten over Scheveningen, dan houd ik mij gaarne aanbevolen. En dan houdt ook Annemiek me nog vaak van mijn werk af: ik ben een echte vraagbaak voor haar. Als zij iets niet weet dan roep ze: “Loeoeoek!!” en dan weet ik wel hoe ver het is. En ik wil ook nog graag even een ommetje maken: het weer is prima om te wandelen en misschien kan ik hier of daar nog een leuk fotootje schieten.

Wordt het vandaag zomer in plaats van een week geleden? Vandaag komt onze dochter thuis van vakantie. Ze zou één week op vakantie gaan, maar het beviel haar zo goed, dat zij er nog een week heeft aangeplakt. Zij had zonniger weer dan wij de afgelopen weken. Zij zal weer moeten wennen aan temperaturen die minstens 10 graden lager liggen dan waarvan zij vandaag thuiskomt. Aanpassen maar weer. Misschien komt er vandaag nog wat zon en worden de temperaturen wat aantrekkelijker.

Vraag me niet naar het ras: dat weet ik niet.

De regenwolken van de afgelopen nacht verdwijnen al weer en aan de zeekant (noordwesten) wordt de lucht helder. Nog even en de zon zal doorbreken. Gisteren zijn we kaas gaan halen bij onze kaasboerderij in Zoeterwoude. Altijd even bij de dieren kijken. De koeien stonden in het land; zo ook de merrie met het veulen, dat al weer aardig gegroeid is. Na enig aarzelen kwam het dartel op mij af na eerst nog eventjes een lastige kriebel aan zijn voorbeen te hebben verholpen.

Gisteravond zaten we te genieten van een heerlijk Turks menu in een Turks restaurant bij ons in de buurt. Op het tv-scherm herhalingen van de voetbalprestaties van het Turkse elftal. Wat gunden wij dat elftal de overwinning; maar met zoveel uitvallers was het een te zware opgave. Op de bijgevoegde foto een meerkoet met twee kuikens: vaak is het nestje veel groter, maar ondanks alle zorgen van moeder- en vadermeerkoet overleven maar weinig jonge meerkoetjes. Er zijn te veel vijanden: ratten, meeuwen, kraaien. Midden op de foto ziet u, als u goed kijkt, moeder en kinderen; tussen de bladeren van de waterlelie zijn ze moeilijk te herkennen.

Gisteren was Annemiek eventjes!!!! Weg met haar vriendin. Veel later dan gewoon belde ze me op om te vertellen dat ze iets verlaat was. Zelf heb ik gisteren een bezoek gebracht aan het Rosarium in het Westbroekpark. Er wordt gezegd dat dit park de mooiste rozentuin heeft van Europa. Jaarlijks wordt in dit park het Internationale rozenconcours gehouden, waar bij dan tevens de mooiste roos van het jaar wordt gekozen. Dat zal dit jaar op 10 juli zijn. Zelf ben ik op kikkerjacht gegaan en heb er een paar geschoten: met mijn camera natuurlijk.

Ik zit naar een blanco bladzijde te kijken en weet nog niet wat ik daarop moet zetten. De voetbal is over. De oranjevlaggetjes hangen er verwaarloosd bij of zijn al weer opgeborgen voor een volgens oranjehetze. En in de kranten lees ik over de geweldscampagne in Zimbabwe, over de bruut Mugabe en oppositieleider Morgan Tsvangirai; over de olympische spelen in China, waar buitenlanders niet welkom zijn en de olympische gedachte slechts een utopie is; en dan vraag je je toch af in wat voor een wereld we leven. Het moet toch anders kunnen. En dan denk ik aan de prettige sfeer die we mochten meemaken in Diksmuide. Zo'n sfeer zou toch overal moeten kunnen heersen.

En na een aarzelend begin van de vroege dag werd de zon steeds vriendelijker. Nog een beetje kouwelijk ben ik vanmiddag toch naar de sportschool gegaan om enige simpele oefeningen te doen. Maar toen ik ging powerliften voelde ik het al in mijn rug. De wervels zaten verkeerd. Maar onze instructeur wist daar direct een oplossing voor: het kraakte wel even in mijn botten, maar daarna verdween de pijn al spoedig. Je wilt jong zijn, maar je vergeet te gemakkelijk, dat met het stijgen van de jaren de jonkheid verdwijnt en je meer rekening met je lichaam moet houden. Maar ja, je bent een tikkeltje eigenwijs en dan kan het fout gaan. Ik maak me nergens meer dik om nu ik de IJzertoren in Diksmuide bezocht heb.

Met slaperige ogen kijk ik vanmorgen op mijn wekker en denk dat het 07.05 uur is. In de verte hoor ik de tram door de bocht gaan. Ik spring uit bed en haast me naar de badkamer. Mijn scheerapparaat ligt nog in mijn handbagage: dat komt straks wel denk ik. Eerst de krant. Dan loop ik terug naar de slaapkamer en zie dat het pas 05.30 uur is. Terug naar bed gaan heeft  geen zin meer. En daarom zit ik nu zo vroeg achter de computer. Het wordt vandaag een zonnige dag met aanvankelijk nog een stevige bries, maar in de loop van de dag zal de wind afnemen.
Het Manneke uit de Mane lacht me vriendelijk toe en ziet de humor van mijn te vroege opstaan wel in. Wakker worden in Scheveningen is toch anders dan wakker worden in Diksmuide.

Vannacht om 01.59 uur is de zomer begonnen.
Guido Gezelle schreef op 7/1/1897 dit couplet:


Als alle lieden,
die gaan en staan,
"goendag!"mij bieden
en spreken aan,
dan snoere en binde ik
mijn' kommernis:
dan ondervinde ik
dat 't zommer is!

De laatste dag van het voorjaar. Vannacht om 1.59 uur begint dan eindelijk de zomer. Maar voor het zover is moet er nog heel wat gebeuren. Vandaag wordt de tentoonstelling die ik heb samengesteld op een andere locatie opnieuw opgebouwd en vanmiddag zal die om 15.00 uur officieel worden geopend. En als dat achter de rug is moet ik me ‘geestelijk’ gaan voorbereiden op de blogdag in Diksmuide. Het is toch altijd een afstand van ca 250 kilometer en ook daar wil ik van genieten. Niet jagen, maar lekker ontspannen rijden. Dus vroeg vertrekken en onderweg in België nog even rondkijken. En natuurlijk hebben onze vrienden voor mooi weer gezorgd. Nog even een echt Schevenings plaatje.

Morgen gaat de zon op om 5.20 uur en weer onder om 22.04 uur. En zo ook op 21, 22 en 23 juni. Tot en met 29 juni blijft de zon ondergaan om 22.04 uur. Maar de tijd van de zonsopkomst wordt iedere dag ongeveer 30 seconden later. Het lijkt dat de zomer op vier dagen begint, maar dat is niet zo: de zomer begint op 21 juni 1.59 uur. En laten we maar hopen, dat het dan ook echt zomer wordt.

In 1991 werd om het begrotingstekort te dekken een tussenbalans opgesteld: voor de brandstofprijs betekende dit een prijsverhoging(exclusief BTW) van 18,3 cent voor benzine en 7 cent voor diesel. Deze verhoging kreeg de naam “het kwartje van Kok”. Het is een tijdelijke verhoging, waaronder autorijdend Nederland nog steeds gebukt gaat. In euro’s betekent dit bedrag nog steeds een verhoging van 8,3 eurocent(excl. BTW) voor benzine en 3,18 eurocent (excl. BTW) voor diesel. Als de Nederlandse overheid nu eens vriendelijk zou willen zijn en deze accijns(incl. BTW 9,9 eurocent) zou willen teruggeven dan behoort Nederland nog steeds tot koplopers in Europa wat betreft de benzineprijs. In Nederland schijnt het spreekwoord ‘belofte maakt schuld’ uit het woordenboek van de overheid geschrapt te zijn. Boe zegt de koe.

Het zijn de kleine dingen die het doen. De gewone dagelijkse dingen, die we zo makkelijk over het hoofd zien. Neem bij voorbeeld de koeien op bijgaande foto: dagelijks keren zij terug naar de melkmachine; iedere dag hetzelfde loopje. Wie let er op. En toch heeft het iets bijzonders. Daarom staan ze nu op de foto. De kleine dingen van iedere dag.

Hup Holland Hup. Dat liedje kennen de meeste Nederlanders wel. Maar van het Wilhelmus schijnen ze nooit gehoord te hebben. Zo zat ik gisteren te kijken naar het zingen van de volksliederen bij de wedstrijd Roemenië tegen Nederland. De Roemeense spelers zongen uit volle borst mee met hun nationale hymne, maar van de Nederlandse spelers deden er maar twee hun mond enigszins open. Mag je als Nederlandse voetballer niet trots zijn om voor je land uit te komen? Of zijn ze daar te trots voor? Je kunt ze niet dwingen om het volkslied te zingen, maar als je dat niet wilt doen, dan moet je ook maar niet voor Nederland uit willen komen.

Het gaat een beetje moeilijk vandaag. Het Internet doet het prima, maar de verbinding met seniorennet wil maar niet tot stand komen. Het ene moment zit je erop en even later komt er ergens een bericht te staan: kan deze pagina niet openen. Dan zoek je maar even elders je vertier. Gelukkig typ ik meestal mijn tekst eerst in mijn tekstprogramma, waar na ik deze dan kopieer naar het blog; zo behoud ik bij een eventuele storing altijd mijn tekst en kan ik die later als de storing verholpen is weer gemakkelijk kopiëren.
Op de foto: de ophaalbrug in Leidschendam

Vandaag hebben we kunnen genieten van een mooie dag: geen al te hoge temperaturen. weinig wind, geen regen; gewoon gezellig Schevenings weer. Heerlijk weer voor een wandeling of legger liggen zinnen achter een scherm. Veel mooie wolken.

Net vergeten, wel verlaat, terwijl ik toch al om 06.00 uur achter de computer zat. En niet alleen om plaatjes te kijken. Er was wel wat werk aan de winkel en dat doe ik het liefst ’s morgens vroeg. Dan is het nog lekker stil en schijnt de zon in mijn werkkamertje, tenminste als de zon meewerkt. En dat doet hij vandaag. Op de lange termijn weet ik het nog niet zo zeker, maar ik hoop in ieder geval dat het komende weekend zonnig en gezellig zal worden.

Beestjes herken ik soms nog wel, maar van bloemen en planten weet ik niet zoveel. Ik fotografeer soms veel voorkomende bloemen, waarvan ik de naam niet eens weet. Net als de bloem op bijgeplaatste foto. Toch kom ik deze bloem vaak tegen aan de waterkant. En deze keer fotografeerde ik hem. Misschien kan iemand mij de naam vertellen, dan sta ik ten minste de volgende keer niet met mijn mond vol tanden.

Ik was al weer vroeg present vandaag. Om 5.30 uur had ik genoeg van mijn bed. Eerst even mijn websites updaten, daarna mijn dochter naar het station gebracht: die ging een weekje op zeilvakantie in Marmaris, Turkije. In dat plaatsje zijn wij jaren geleden ook eens geweest. Toe was het nog niet zo toeristisch als tegenwoordig. Toen wij er waren brak er een hevig noodweer los: bliksems en donderslagen en slagregens. Wij schuilden in een kruidenwinkeltje en zaten daar op krukken om droge voeten te houden: het regenwater stroomde het winkeltje binnen. Maar na een uurtje was het waterprobleem weer opgelost en konden we terug naar ons hotel. Zo juist krijgen we een telefoontje van Marlies, onze dochter, dat het vliegtuig vertaging heeft en pas om 13.00 uur vertrekt.
Geen vakantiefoto, maar de molen Salamander in Leidschendam, die zich op 12 juni fraai spiegelde in de Vliet.

Vandaag waren we weer even in het buitengebied. Dit keer in de omgeving van Kethel. Kethel is een klein plaatsje gelegen tussen Delft en Schiedam. Rondom aan de natuur terug gegeven gronden: gebied wordt ook wel omschreven als Polder Noord Kethel. Annemiek was wat bloemen aan het fotograferen en ik struinde wat rond. Ik zag een witte vogel vliegen en dacht aan een zilverreiger, maar dichterbij gekomen zag ik vier lepelaars: vogels die ik nog nooit eerder in het wild gezien had. Gelukkig had ik de telelens op mijn kamera en kon ik deze schuwe vogels op de plaat vastleggen.

Maar niet alleen de wegtransporteurs hebben problemen met de hoge brandstofprijzen, ook de visserij heeft hier mee te kampen. En dat is niet alleen in Nederland. Spanje heeft grote problemen, Frankrijk, België ook en nog veel meer andere landen. En het gevolg: de transporteurs staken of houden demonstraties, de vissers varen niet uit, want de opbrengst is lager dan de kosten, de consument moet meer betalen en de bonden eisen compensatie in de lonen. En als gevolg daarvan stijgen de prijzen weer en we zitten weer in een loon/prijsspiraal.Waar is het einde.

Vandaag protesteerden de vrachtwagenchauffeurs tegen de hoge dieselprijzen. Voor een groot aantal bedrijven staat het water echt tot aan de lippen.Tussen 12.00 – 12.30 uur  reden zij op een aantal rijkswegen met een snelheid van slechts 50 kilometer per uur. Hierdoor ontstonden er in het hele land grote vertragingen. Ik stond om 12.00 uur in de stromende regen op een brug over de A4 en maakte onderstaande foto.

Misschien hebt u wel eens in de rechterkolom van mijn blog geklikt op ALLES OVER SCHEVENINGEN. Probeer het vandaag eens. Als u het doet dan komt u terecht op mijn website en daarop vindt u “Scheveningen in Vogelvlucht”, klik hierop en u ziet Scheveningen vanaf een hoog standpunt gefotografeerd: op dit moment staan er meer dan 45 grote foto’s over Scheveningen. In de loop van de maand komen er nog eens ongeveer 40 foto’s bij. Bijgevoegde foto is er een uit de reeks.

De bal is rond. De bal moet rollen en we willen graag weten welke kant de bal op rolt. In Nederland speelt dit natuurlijk wat sterker dan in België. Maar ik denk dat ook in België veel mensen voor de buis zitten. Tijd om te internetten is er bijna niet. De zon scheen vandaag als een oranje voetbal boven Nederland. De foto maakte ik in een gekke bui en noemde het "gekte". Heeft het misschien is te maken met voetbalgekte?

Op de Johanna Louisa, de voormalige reddingboot van station IJmuiden in de periode 1968 – 1993 en die thans dienst doet als pr-schip in de haven van IJmuiden, mocht ik mee varen  voor een reddingsdemonstratie in de haven van Scheveningen en een vrije vaart buitengaats. Dat was op vlaggetjesdag 2008. Dit jaar had ik geen boarding card gekregen om met een van de officiële boottochten mee te varen. Geen probleem: dan zoek ik toch zelf een boot.
Toen ik op 6 juni deze boten fotografeerde, wist ik nog niet dat ik op 7 juni de gast mocht zijn op de Johanna Louise, de voormalige reddingboot van de KNRM ( Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij).

Het Kurhaus vanaf een hoog standpunt gefotografeerd. Zo zult u het Kurhaus in Scheveningen niet vaak zien. Foto: eigen fotografie.

Nederland verplettert Italië en Frankrijk wordt te kijk gezet door Roemenië. Dat is het resultaat van een avondje voetbal op 9 juni 2008. Maar er is nog niets aan de hand. Nederland kan nog laatste worden in zijn pool en Frankrijk nog nummer één. We wachten maar af. En nu maar hopen dat Nederland ook wint van Frankrijk a.s. vrijdag. Wij genieten nu van het mooie weer.

Vanavond kijken we naar voetbal: Italië tegen Nederland. Dat kan best een goede wedstrijd worden. Wie het Nederlandse volkslied zal zingen, zij in ieder geval niet. Foto: Schevenings Vissersvrouwenkoor.

Vanaf  27mei heb ik in Scheveningen geen zonsopgang mee mogen maken. Ik was er wel, maar de zon niet. Op 30 mei schreef ik op mijn blog: Ik ga weer over het weer praten, als er weer weer is. Vanmorgen, 9 juni, werd ik even voor zes wakker gemaakt door een piepende tram en zag gelijk de zon. Eindelijk daar was hij er dan: de zon. Gisteravond om zeg maar klokslag 18.00 uur brak de zon door en heeft de hele avond geschenen. Eerder op de dag hebben wij in Leidschendam bij zoon en schoondochter kunnen genieten van de zon. Maar thuis komend omstreeks 14.00 uur lag in ieder geval ons appartement en omgeving in een dikke mist. We kunnen weer over het weer praten, want het is er weer.
Op de foto de nieuwe reddingsboot van Scheveningen: Kitty Roosmale Nepveu (nu al bekend onder de naam: Kitty); wij wensen haar een goede vaart.

Vandaag moet om 5.21 uur de zon opkomen. Het is nu 6.33 uur. Ook vandaag zullen we het ochtendgloren niet aanschouwen. Van de oostelijke tot de westelijke en van de noordelijke tot de zuidelijke horizon hangt een grote grijze deken. Ik zit ingesloten in de mist. We moeten in het zuidwesten wel heel wat fout gedaan hebben, dat we de laatste weken zo weinig zon te zien krijgen. Het is bijna windstil. Die deken zal nog wel een tijdje blijven hangen. Ik denk dat ik maar weer onder de wol kruip.

De zon is toch nog gekomen; alleen een beetje laat. In ieder geval is het vandaag droog gebleven en de temperatuur was geen spelbreker. Eigenlijk was iedereen vandaag wel tevreden. Bij zonnig weer had iedereen op het strand gelegen en nu was het op het feestterrein aangenaam en gezellig. Ik zelf heb mij ongeveer twee uur op een oude reddingsboot prima vermaakt: eerst bij het geven van een demonstratie en daarna op de open zee. Op zee waren nog veel andere oude types reddingsboten en zeilschepen. Op de bijgevoegde foto een aardig sfeerbeeld.

De zon is er nog niet. Vanmorgen vroeg leek hij even door te komen, tussen het grijs waren hier en daar wat blauwe plekjes te zien, maar de lucht trok weer dicht. Misschien komt hij straks toch nog wel door. Gisteravond. Toen eindelijk een vriendelijk zonnetje even doorbrak, ben ik op de fiets naar de haven gereden en heb wat foto’s gemaakt van de voorbereidingen van vlaggetjesdag. Er is veel te doen vandaag in Scheveningen, vooral in de omgeving van de haven en in het oude dorp. Om 11.00 uur begint het feest met een officiële opening. Foto: kan het duidelijker: vlaggetjesdag in de Keizerstraat, hartje Scheveningen.

In Scheveningen slaat de Oranjegekte toe. Sommige straten zijn geheel versierd met vlaggetjes. En of  Nederland nu kampioen wordt of niet, gefeest gaat er worden. Want, zoals u waarschijnlijk weet: niet het Nederlands elftal voetbalt, maar Nederland. En daarom viert bijna heel Nederland feest. De omslag komt pas als Nederland de volgende ronde niet haalt.

Foto: een Scheveningse straat in feeststemming.

Vandaag gaan de oud-vissers weer gezamenlijk een dagje varen. Meestal ga ik dan als fotograaf mee, maar dit jaar wordt er gefilmd. Morgen op vlaggetjesdag heb ik een permissie om overal te mogen fotograferen. De weersverwachting is voor morgen gunstiger dan voor vandaag. Met een beetje zon erbij kunnen dat mooie foto’s worden: er is veel te doen aan de haven, maar ook in de Badhuisstraat, de Keizerstraat, op de boulevard en op zee. Vandaag ga ik wat proefopnames maken.

Terracotta wordt Blaze red. En dat gebeurde deze morgen. We hadden een uitnodiging van onze autodealer en daar stond die dan de nieuwe Opel Agila 1.2, 5-deurs Enjoy. Annemiek was er direct verliefd op. In werkelijkheid was hij mooier dan op een plaatje. En wat doe je als je vrouw ergens verliefd op is? Twee uur later verlieten wij de dealer, die op papier een nieuwe auto rijker was: de ingeruilde Opel Agila 1.2 vijf-deurs Essentia kleur terracotta. En wij waren op papier de nieuwe eigenaar van de  Opel Agila 1.2 etc in blaze red, kentekennummer 29-GDR-7. Op 26 juni wordt de auto afgeleverd, maar onze vrienden in België mogen op 21 juni nog even onze  twee jaar oude Opel uitzwaaien. Het kan verkeren. 
Foto: de SCH123 verlaat de haven, terwijl de zon langzaam ondergaat. Foto gemaakt op 4 juni: soms gaat de zon wel onder, maar of hij de volgende dag weer opkomt? Wij hebben het vandaag niet gemerkt.

Vanmorgen moest ik even naar het ziekenhuis voor bloedafname; een keer per jaar kom ik bij de huisarts (maar dit keer was mijn laatste bezoek aan hem geweest in augustus 2006) voor een controle en het eerste wat hij dan doet is mij een formulier geven voor bloedonderzoek; en daarom ging ik vandaag naar ziekenhuis Bronovo. Over twee weken een herhalingsbezoek bij de huisarts, die dan de uitslag bespreekt. Het is altijd goed, vooral als je wat ouder bent, even een jaarlijks onderzoek te laten uitvoeren: voorkomen is beter dan genezen. Annemiek schrijft op haar blog, dat het weer hier niks is. Ik zeg maar: als het weer niks is, probeer dan zelf het zonnetje in huis te zijn. En daarom wens ik u allen een zonnige dag toe.

Nu is Scheveningen wel geen wereldstad, maar vooral in de zomerperiode voor veel mensen en veel bezochte badplaats. Daarom probeer ik juist voor die mensen een zo goed mogelijke informatie over Scheveningen te geven. Scheveningen is echte de moeite waard om eens te bezoeken en ik denk dar het daarna wel niet tot dat ene bezoekje zal blijven. Maar Scheveningen is ook interessant om het van bovenaf te bekijken: niet zittend op een wolkje, maar vanaf een hoogstandpunt. Vanaf de vuurtoren of een andere toren. Bekijk Scheveningen maar eens in vogelvlucht en bezoek maar eens de website www.allesoverscheveningen.nl/rubriek-07.htm  

De zomerzon laat zich nog niet al te welwillend zien, maar de galerij onder ons appartement wordt er wel fleuriger op. Vlaggen hangen uit en palmen zijn geplaatst. De galerij begint nu echt uitstraling te krijgen. Bijgevoegde foto heb ik zojuist gemaakt.

Een enkele bliksemschicht, een enkele donderslag, af en toe wat licht regen. Op Scheveningen hebben we gisteren en vannacht weinig last gehad van de onweerswolken, die vanuit het zuiden over ons land trokken. Maar de temperatuur is wel teruggevallen en de zon ook. Lag ik gisteren nog even lekker lui in het zonnetje, vandaag zal ik een warm vest nodig hebben. “Zomer verdwenen” staat in de krant boven het weerbericht, maar dat is wel een erg pessimistische kijk. Nee hoor, de zomer moet nog komen. De nieuwe haring is binnen en dat is een zomers begin. En daar houden we het maar op.

Over de stad hangt een laag wolkendek. Dat belooft niet veel goeds. Na een redelijk zonnige middag met aangename temperaturen, daalt het kwik nu snel. Onze Belgisch blogvrienden geven ons al door dat het in België al boos weer is. Onweer en regen. Mijn fotocamera ligt klaar: misschien zijn er wat mooie plaatjes te schieten. Morgen meer.

De wereld is heel klein vandaag. En dat komt niet alleen door de zware mist die het land in nevelen hult. Neen. Een andere oorzaak is de staking van het streekvervoer, waardoor een groot aantal mensen aan hun plaats gebonden zijn. De buschauffeurs eisen hoge loonsverhogingen, die uiteindelijk door de gebruikers van het streekvervoer zullen moeten worden opgehoest. De mist zal wel optrekken, maar de staking zal nog wel even kunnen duren. Samen met de mist zal het hier en daar wel tot grote verkeersopstoppingen kunnen komen. Als straks het zonnetje komt zal de wereld er wel weer een stuk vrolijker uitzien.

1 juni 1962. Ik reed in een witte koets vanaf het ouderlijk huis ca. 10 kilometer naar Scheveningen, waar mijn bruid op me zat te wachten. We waren op 28 februari van dat  zelfde jaar voor de wet getrouwd en van vandaag zou dan de kerkelijke inzegening plaatsvinden. Diezelfde morgen stond thuis de radio aan en zong Joseph Schmidt het beroemde lied: “Heut’ ist der schönste Tag in meinem Leben”. En ik heb er nog steeds geen spijt van dat ik die dag naar Scheveningen ben gegaan. Vroeger werd er veel waarde meer gehecht aan een kerkelijk huwelijk. Tegenwoordig geldt de dag van het wettelijke huwelijk. Toch was het een mooie traditie.
Foto: een bosje rode rozen geplukt tijdens onze vakantie in Kusadasi

Zo zag gisteravond ons plein er uit. Fraai lijnenspel van wit en rood. En zo ziet vanavond ons plein er weer uit. Enkele tenten waren overdag bezet. Het matige weer was de grote spelbreker. Maar morgen wordt het iets warmer en morgenavond ziet ons plein er weer uit als vanouds. Wel te rusten en tot morgen.

De torens, die in Scheveningen niet gewenst zijn, lijken nu de skyline van Den Haag te moeten ontsieren. In de nieuwbouwplannen van Scheveningen wilde wethouder Norder drie grote torens opnemen tot grote ergernis van de Scheveningse bevolking. De laatste tijd horen wij daar niet zoveel van sinds het ministerie van defensie bezwaar heeft aangetekend. Sinds gister is de Haagse bevolking geïnformeerd, hoe de skyline van Den Haag er uit gaat zien, als de nieuwbouw van de ministeries van Justitie en Binnenlandse Zaken en een woontoren gerealiseerd gaan worden. De voltallige oppositie in de Haagse gemeenteraad is tegen deze plannen, maar de PvdA(Partij van de Arbeid) is overheersend: Marnix Norder c.s. lijken ons nationale stadsgezicht te willen verpesten. Fotomontage volgens Strijland in de echte Haagse krant "Den Haag Centraal".

Ik ga weer over het weer praten, als er weer weer is. Gisteren zijn wij weer even de polder in gegaan. We wilden er gewoon eventjes tussenuit en dan is het gebied rond de Weipoort in Zoeterwoude ons favoriete plekkie. De route daarheen gaat via lokale wegen, waarop weinig verkeer is. Lekker rustig rijden: alleen even uitwijken als er auto langs moet, die wat haast heeft. Maar vaak lijk je helemaal alleen op zo’n weg te rijden. Je stopt wanneer je wilt om even van de natuur te genieten of een foto te maken. Gewoon lekker genieten van de weidsheid van de natuur.

We praten niet meer over het weer: over en sluiten maar. In Scheveningen richten we ons op vlaggetjesdag. Een groot jaarlijks feest, dat herinnert aan het jaarlijkse vertrek van de vissersvloot ter haringvangst. En dit jaar wordt dat gevierd op zaterdag 7 juni: een grote dagmarkt op het haventerrein, sport, spel, amusement, oude ambachten, een vlootschouw, muziekoptredens en bovenal haring eten en gezelligheid. Lekker slenterend tussen al dat gedoe en voor je het weet is de dag voorbij. Lekker genieten samen met al die tienduizenden bezoekers, die dit echt Scheveningse feest willen meemaken.

Het zonnetje heeft gisteren vrijwel niet geschenen; eventjes maar. We zijn bijna geneigd om de verwarming weer hoger te zetten, maar voorlopig houden we het nog op een warme trui. Misschien sturen onze zuiderburen vandaag de zon wat door naar het noorden. De weerprofeten voorspellen wel hogere temperaturen, maar zijn wat de zon betreft een beetje terughoudend. Wie weet gaan we vandaag toch van een mooie zomerse dag genieten. Na een warme vakantie is zo’n terugval in temperatuur niet aangenaam. We blijven optimistisch en zien de eerste zomermaand met vertrouwen tegemoet. Op de foto: een zonnig landschap in Turkije.

Nee, vandaag nog geen foto van het zonnige weer in Scheveningen, om de dood eenvoudige reden, omdat de zon er nog niet is. Het is nog koud en ik heb maar een wollen vest aangetrokken. Ik zal maar een foto uitzoeken van het zonnige en warme vakantieland Turkije. Misschien wordt dan de Scheveningse zon jaloers en gaat dan alsnog zijn beste beentje voor zetten.

Deze bijzonder mooie bloem fotografeerde ik midden in een woonwijk, gelegen tegenover ons hotel in Kusadasi. De plant waaraan deze bloem groeide was geen struik, maar ook weer geen boom. De plant had wel een stevige onderstam. In dat hele wijkje stond deze boom in zijn eentje. Een tweede heb ik niet gevonden. Vooral de kleur van de bloem vond ik erg mooi; de vorm van de bloem deed enigszins denken aan een aronskelk, maar dan heel veel op een rijtje. Misschien weet iemand wat voor een plant dit is.

Na een zeer zonnige vakantie in een land, waar wij veel Belgische vrienden ontmoet en gemaakt hebben, zijn we weer terug op ons honk. En waar ontmoet je in het buitenland veel Belgen: in Turkije. Zij waren in hotel Fantasia heel duidelijk aanwezig. Gezellig keuvelen, af en toe een spelletje biljart, waarbij ik altijd het onderspit moest delven,  of samen een pintje nemen en nababbelen aan de bar. Op de foto de buitenbar.

Vanmorgen even aan de wandel door duin en over strand. In de duinen staat overal de witte meidoorn in volle bloei en met het gezang van de nachtegaal op de achtergrond waan ik me al helemaal in vakantiestemming. Vroeger zongen we een liedje en ik weet niet of de tekst het refrein was of zo maar een korte tekst: ’t is mei-ei-ei ei-ei-je, ’t is mei-ei-ei-je(herhaal)” Het ziet ernaar uit dat wij geen hinder zullen ondervinden van de staking op Schiphol. Maar ja, je weet maar nooit. Afwachten maar. Het is nog geen 21.30 uur; dat is het tijdstip dat ons vliegtuig vertrekt. En als het allemaal niet doorgaat, dan ziet u dat morgen wel bij mij op het blog.

Je weet gewoon niet hoe je het hebt. Vorig jaar was april een zomermaand en dit jaar lijkt de maand mei wel hoogzomer. Vorig jaar volgde op de maand april een grillige zomer; misschien wordt mei wel een hele lange stralende zomer. Wij nemen morgen het zekere voor het onzekere en gaan lekker op vakantie naar Turkije, daar is de maand mei altijd een mooie maand. Tenminste dat was tot nu toe onze ervaring. Maar ja, je weet toch niet hoe je het hebt. Mysterieuze nachten.

In België heeft Leterme problemen, op Schiphol worden de vakantiegangers geplaagd door stakende werknemers en dat allemaal terwijl een zomerse lentezon de mensen naar het strand lokt. Pinksteren staat voor de deur met een fantastisch weekend. Laten we de problemen maar even buiten beschouwing en laten we maar genieten van het mooie weekend.

Het is wel een mooi gezicht: dat groene algenschuim, dat gisteren op het Scheveningse Noorderstrand te zien was. Alleen de geur was niet zo aangenaam. Waar deze algen vandaan komen weet ik niet, maar ik heb een vermoeden, dat het te maken heeft met koud water, aflandige wind en de zomerse temperaturen. Het zeewater is nog te koud om te gaan zwemmen, de meeste strandgasten zullen er dan ook niet al te veel last van hebben: zij komen in het voorjaar op de eerste plaats voor de zon.

Op vakantie gaan is altijd hartstikke leuk, maar toch kleeft er voor mij altijd een klein vervelend kantje aan: ik moet er namelijk altijd voor zorgen, dat ik geen rommel achterlaat en aan opruimen heb ik een hekel. Bij mij in mijn werkkamer is het altijd een chaos, waaraan ik mezelf soms erger, omdat ik sommige dingen niet kan vinden. Maar ja, zo ben ik nu eenmaal. Annemiek loopt vaak op me te foeteren: bij haar moet alles er piekfijn uitzien. Maar ja, zo is zij nu eenmaal. Maar nu heb ik alles redelijk op orde. Mijn administratie is bijgewerkt, de rekeningen zijn betaald en van het restje, dat nog over blijft, kan ik nog net op vakantie gaan. Geen zorgen aan mijn kop en lekker ontspannen gaan luieren. Nog een paar dagen en dan genieten we van een zonnige vakantie in ons favoriete vakantieland Turkije.

Annemiek gaat vandaag met haar vriendin een dag naar Noordwijk en ze hebben nog geluk ook, want de bus is vandaag gratis. De buschauffeurs zijn in staking voor een hoger loon en willen van de reizigers geen reisgeld aannemen. Gratis vervoer dus vandaag met het streekvervoer. En als ze dadelijk de deur uitstapt zegt ze ongetwijfeld: “nu tot vanavond,  je vermaakt je wel”. Met dit mooie weer zal ik ook niet de hele dag thuis zitten. 
Foto: drukte op Scheveningen  

Wij zitten ontspannen van bovenaf de wereld beneden ons te bekijken. Het is druk op Scheveningen op deze eerste zomerse dag. De enige plaats waar het nog niet druk is, is in de zee: daar is het water nog ijzig koud. Nee, dan liever een ijsje met slagroom. Dat valt nog te overzien. Als het in de zomer druk is op Scheveningen, dat is het stil op het plein en druk in de zee. Maar nu is het druk op het plein en rustig in zee. Er zullen wel veel mensen lekker op het strand zitten, maar verkoeling zoeken in de zee, is er vandaag nog niet bij.

Vanaf gistermiddag tot 01.00 uur vanmorgen heerste er grote bedrijvigheid op het plein voor ons gebouw. Er was een grote verkeerscontrole georganiseerd. Politie, douane en belastingdienst waren aanwezig. Ook een wegsleepauto en een boevenwagen. Bij de belastingdienst stonden geregeld auto’s, die waarschijnlijk nog een schuld te vereffenen hadden bij de dienst. De wegsleepauto werd af en toe gebruikt om niet goedgekeurde wagens naar een andere plaats te vervoeren en ook de boevenwagen werd af en toe gebruikt. Bij elkaar een levendig schouwspel.

Een vroege start van een nieuwe dag. De zon laat zich in al zijn glorie zien. Een lichtblauwe hemel, een zwakke wind en voor heel veel Nederlanders een extra vrije dag. Dat zal wel drukte geven op het strand. Annemiek zal haar stalen ros beklimmen om weer wat fietservaring op te doen. En ik: ik ga naar de sport: wat conditietraining, zwemmen en daarna lekker liggen luieren in de zon.