De zon schijnt achter de wolken. De wind giert om het huis met hoge fluittonen. Volgens de buienradar zitten we even in een rustig stukje, maar straks gaat de regen weer komen. Zondag, maar geen ZONdag. We moeten er toch nog wel even uit: Annemiek naar Albert Heijn en ik om een frisse neus op de boulevard te halen en even het maandprogramma van het woonzorgcentrum, waar we lid van zijn. Ik wens iedereen een prettige zondag. Foto: we maken er gewoon een vliegerfeest van.

Het is de hele week al wat ruig weer hier in Scheveningen. Een woelige zee, donkere wolken, af en toe gerommel in de lucht. En toch ben ik niet veel buiten geweest. Het strand ziet er op het ogenblik rommelig uit. Sommige strandtentexploitanten zijn al bezig met het verwijderen van hun tenten. Nog even wachten en dan is het strand en de zee weer van ons.  Foto: dit keer toch maar weer een ruige zee.

Goede morgen op de derde herfstdag van oktober. Oktober, de achtste maand van het jaar, althans als je de letterlijke vertaling van het woord neemt. Volgens onze huidige kalender echter de tiende maand. Zijn ze een beetje de kluts kwijt. Neen, de Romeinse kalender begon met de maand maart en in die kalender is oktober dan inderdaad de achtste maand. De naamgeving van de maanden is gehandhaafd, maar de eerste maand is nu januari en dan is oktober dus de tiende maand. En zo is het ook met september(de zevende), november(de negende) en december(de tiende maand). Als het beestje maar een naam heeft. Foto: ik houd het nog even op de achtste maand van onze eigen kalender en denk terug aan de wat zonniger dagen.

Een krachtige tot stormachtige wind leidt de oktobermaand in. De strandtenten worden afgebroken en weer opgeslagen voor een winterslaap van 5 maanden. De herfst is nu echt in het land. Op het strand nog maar een enkele wandelaar, die de wind trotseert. In huis staat de thermostaat op 21 graden en in namiddag nog één of twee streepjes hoger. Bij sommige winkels is men al druk doende met de kerstversiering. Maar eerst krijgen we nog het Sinterklaasfeest voor de kinderen en vier verjaardagen in huiselijke kring. Foto: toch nog even een afscheid van de zomer.

U hebt het ongetwijfeld al gemerkt: Annemiek is weer actief op het blog, weliswaar nog even rustig aan, maar binnenkort weer volledig aanwezig. Gelukkig gaat het weer goed en is ze ook al weer een beetje actief in het huishouden: ze zit me weer achter mijn vodden. Zojuist heb ik het concept voor mijn nieuwe kalender voltooid; nog even een paar sponsors en Scheveningen heeft er voor het nieuwe jaar weer een kalender bij. De nieuwe kalender straalt rust uit, iets dat wij natuurlijk iedereen wensen. De foto: een late zomerdag op het Scheveningse strand.

Na vier dagen binnenzitten ben ik gisteren toch weer een wandeling buitenshuis kunnen maken. Fijn even door de duinen en via het strand weer terug. En gisteravond kon ik ook nog even een mooie zonsondergang pakken(zie bijgaande foto). Annemiek is weer aardig aan het opknappen, maar ik houd nog wel even stevig toezicht. Rustig aan en nu niet overhaast de verloren schade gaan inhalen: ze wil al weer direct achter de computer, om iedereen te schrijven en te bedanken; maar ik heb tegen haar gezegd: noteer alle namen maar en over een paar dagen kan je dank iedereen een briefje schrijven.Wel mag ze van mij iedere dag een stukje op haar blog zetten en de berichten lezen. Misschien kan ze dan woensdag wat meer aandacht aan de blogvrienden besteden. Of ze zich daar aan houdt weet ik niet.

Het zonnetje schijnt; het is prachtig herfstweer. Maar ik zit thuis achter mijn computer en houd Annemiek, die met een longontsteking(gelukkig geen zware) in bed ligt, gezelschap. Meestal ligt ze wat te suffen of te slapen; rust is het belangrijkste. Maar ook veel drinken. Maar als ze overdag te veel slaapt, dan slaapt ze ’s nachts niet zo goed. Nu ligt ze te luisteren naar haar favoriete muziek uit de jaren 1950-1960. Daar wordt ze rustig van. De muziek staat maar heel zachtjes. Ze is niet lastig; af en toe een glaasje water of thee; dadelijk een boterham en dan gaat ze weer rusten. Gisteren heeft zij even in de kamer gezeten, maar dat was wel erg vermoeiend.

In het noorden van ons land af en toe zon en later op de dag ook in het midden en zuiden af en toe wat zon. Mis. Hier staat aan een bijna wolkenloze hemel de zon de wereld toe te lachen. Boven zee, maar dat is aan de andere kant van ons appartement, hangen er nog wat boze wolken, maar daar de wind vanuit het noordoosten komt zullen we daar niet veel last van hebben. Ik hoop ook voor de andere bloggers op mooie komende dagen.

Vandaag, 22 september, begint om 17.44 uur de herfst. We zitten weer thuis achter onze computer. Zondagmorgen, gisteren dus, zijn we tijdig opgestaan: we moesten nog naar huis. Het kon niet eerder: op het traject Antwerpen – Roosendaal v.v. was grote vertraging vanwege werkzaamheden aan het spoor. We stonden al vroeg op het Antwerpse station Luchtbal om zo spoedig mogelijk te geraken op het station Antwerpen Noorderdokken: daar staan de snelbussen, die ons naar Roosendaal moeten brengen. Maar de trein, die ons naar Noorderdokken moest brengen liet bijna twee uur op zich wachten. Eindelijk kwam de trein en toen was het nog maar 3 minuten naar Noorderdokken. En daar stonden de snelbussen. Instappen en een kwartiertje later kon de bus vertrekken. Maar al spoedig was het stoppen geblazen – de bus maakte onaanvaardbare schommelbewegingen - en moesten we in een andere bus overstappen. Daarna gin het vrij snel naar Roosendaal, waar we in de gereedstaande trein stapten die om 12.30 uur vertrok en ons in ongeveer één uur naar Den Haag bracht. Omstreeks 14.00 uur waren we dan eindelijk thuis. Foto: Nog even naar het strand geweest: daar was een internationaal vliegerfeest.

In Scheveningen is er dit weekend een internationaal vliegerfeest, het grootste van Europa: een behoorlijke wind is daar zeer welkom. Wij verlaten dadelijk Scheveningen om een aantal blogvrienden in Antwerpen te ontmoeten. Daar hebben we geen wind bij nodig, alleen een amicale en gezellige sfeer en die zal er zeker niet ontbreken.

Gisteren ging ik naar het Centraal Station in Den Haag om treinkaartjes te halen voor Antwerpen. Daar Annemiek een aantal keren per jaar een dagje gratis met de trein mag rijden en ik dan met een korting van 40% mee mag rijden, gaf dat enige verwarring. Daar er voor 65 plussers in België een speciale regeling geldt, dachten wij van die regeling vanaf de grens gebruik te mogen maken. Maar nee hoor, de Nederlandse lokettistes hebben hier geen weet van. Uiteindelijk kwamen wij er toch wel uit, maar moesten wel bij de NS boekingskosten van € 3,50 bijbetalen. Als je gebruik wil maken van de ‘service’van de Nederlandse Spoorwegen, dan moet je voor die service betalen. In het vervolg ga ik ook maar servicekosten berekenen als iemand mij de weg vraagt. Wie weet word ik dan nog schatrijk. Deze paddestoel kwam ik tegen in de bossen bij Epe. En wat doe je dan...

Nog een nachtje slapen of niet-slapen, omdat de spanningen te hoog oplopen? Zo erg is het ook weer niet. De bloggers zullen ons niet opvreten – al zeggen ze achteraf: “hadden we het toch maar gedaan’- en Antwerpen is voor vriendelijke Hollanders toch geen gevaarlijke stad? Of wel. Allez, geen gezeur: we komen toch en zijn voor de “Duvel” niet bang. We komen met de trein: een biertje kan er dus best in. Toto morgen.

Foto: Europese gele auto's voor het Kurhaus in Scheveningen.

Vandaag is er een internationaal congres van de wegenwacht: Spanje, Frankrijk, België, Duitsland, Nederland en nog een aantal andere deelnemers. Allemaal met de bekende gele kleur auto’s. De eerste auto rechts op de foto is die van de Belgische wegenwacht.

In België worden aan nieuwe wereldburgers soms wel vreemde namen gegeven, zo las ik in de krant van deze morgen. Wolf, Merel, Vlinder en Storm kom je in Nederland ook wel tegen. Maar Stier of Ezel: dat valt wel erg op. Wie weet dat, als ik zaterdag tijdens de blogmeeting in Antwerpen ineens “Ezel” roep, wel een aantal Belgen zich geroepen voelen. Of “Euro”. Heb je een euro voor mij, nee die ligt buiten in de kinderwagen. Maar met de meisjesnaam “Belgiana” kom je wel zeker uit België. Maar misschien worden “Vlaandria” of “Koekelaria” ook nog wel eens een roepnamen. Je weet maar nooit. Foto: Elburg.

Ongeschoren en mijn haren nog niet gekamd ben ik achter de computer gekropen. Na een paar dagen niets doen mag je daarna toch wel even iets doen. Vorige week hebben we onze woonkamer gedeeltelijk opnieuw ingedeeld en vandaag gaan we het andere gedeelte aanpassen. Dat wordt even sjouwen en computer van Annemiek verplaatsen. Daarna koffie drinken en even naar een bouwmarkt om e.e.a. te bekijken, misschien te kopen. Maar dan moet ik mij eerst nog even scheren, kammen en een bakkie doen. Ik wens iedereen een prettige dag. Foto: Elburg een droomstadje aan het Veluwemeer.

Na een paar dagjes van ontspanning elders doorgebracht in mooi Nederland zijn we dan weer thuis. We hebben een paar dagen doorgebracht in de stilte van de Veluwse bossen en daarna via de Afsluitdijk weer naar Scheveningen gereden. Foto: niet de publiciteit rondom Prinsjesdag in Den Haag, maar de stilte van de bossen rondom Epe.

We gaan vandaag van een mooie dag genieten: een wolkenloze hemel, een vriendelijke zon en een aangename temperatuur, zolang we gebruik maken van het zonnetje: in de schaduw kan het best fris worden. Bij de wandeling een extra truitje kan zijn nut hebben. Op het Scheveningse strand zullen wel veel mensen gaan wandelen, maar luieren in het zand of zoals de duiven op de foto zal er niet in zitten. Op de boulevard is er Keltisch vertier dit weekend.

Vandaag is het monumentendag, maar op Scheveningen is er nog veel meer te doen.

We begonnen vanmorgen vroeg eerst ons eigen monument – de woonkamer – eens stevig onder handen te nemen. Donderdag was de driezitsbank al verwijderd en vandaag gingen we bijna alles op een andere plaats zetten. Na ongeveer drie uur werken hadden we het voor elkaar. De kamer heeft een ware metamorfose ondergaan. Na het eten boodschappen doen, vervolgens met een groep van 22 personen een wandeling door Scheveningen maken. Even een boterham met soep weggewerkt; en nu zit ik dan eindelijk achter de computer om u van onze wederwaardigheden deelgenoot te maken. En als ik dit geschreven heb, ga ik lui achterover hangen en laat me een kop koffie goed smaken. Foto: bezichting van een pas blootgelegde bunker. Veel bezoekers.

Vandaag is de lucht grijs en grauw. En als ik op de buienradar kijk, dan belooft het voor vandaag niet veel goeds. We hebben een paar mooie dagen achter de rug en dat is mooi meegenomen. En er zullen heus nog wel wat meer mooie dagen volgen. Af en toe een grijs dagje tussendoor, daar heb ik geen probleem mee, maar wel als het iedere dag grijs is. Van een zonnetje hen je meer plezier, maar een buitje hebben de planten weer graag. Van alles dan maar een mix, misschien zijn we dan allemaal tevreden, behalve dan de mopperaars, want die zijn nooit tevreden.

Het ziet er weer zonnig uit vandaag: dat betekent dat veel mensen van het mooie weer zullen gaan genieten en groot gelijk hebben we. En dat zal ook wel inhouden, dat het ook vandaag op het sennet erg rustig zal zijn. Dat er een kleine kans is op een onweersbuitje. Nemen we maar op de koop toe. 20 september nadert al snel. Nog juist op tijd voor dat de echte herfst zijn intrede doet. Afgelopen zondag was er op de boulevard een Chinese cultuur markt. Vandaar bijgevoegde foto.