Het was me het weertje wel vandaag. Tussen elf en twaalf bevond ik me - hoe kan het anders - op boulevard en pier op Scheveningen. Wij zeggen hier op in plaats van in, dat is nu eenmaal een gekke gewoonte van Scheveningers. En natuurlijk genoot in van de stormwind bft 9. De wind stond west en dan heeft de het strand er niet zo van te lijden. Het water komt dan niet zo hoog. Een noordwester is hier veel gevaarlijker. Schepen waren er niet te zien, maar opeens vertrok er toch een schip uit de haven om 11.30 uur, opboksend tegen de golven. Die ging even een natte neus halen. Het was de Trident van Rijkswaterstaat. Op de foto natuurlijk de Trident met natte neus.

Ik heb het vandaag erg druk met het uitzoeken van foto's voor de komende tentoonstelling over onze wijk. Donderdag moet het schema op tafel liggen. Verdenen - Verschenen. De tentoonstelling gaat over de gebouwen e.d. uit het verleden die verdwenen zijn en over datgene dat daarvoor in de plaats gekomen is. Veel uitzoekwerk dus, plus de tekstverantwoording. Toch even tijd gevonden om een fotootje te plaatsen.

De storm heeft even huisgehouden op ons balkon en de heliborus was daarvan de dupe. Annemiek zag hem liggen en ik heb hem liefdevol opgeraapt en in een Frans wijnglas geplaatst. Daar knapte hij redelijk snel van op. Ik heb voor alle zekerheid toch maar een foto van hem gemaakt.

Het zonnetje schijnt mijn kamertje binnen; maar erg spontaan gaat het niet. Er zit veel vocht in de lucht. De wind zit in het zuiden. Nog niet zo krachtig. Toch denk ik dat de buiigheid vandaag flink gaat toenemen, zo ook de wind. Ik heb veel werk te doen; veel buitenshuis vertoeven zit er vandaag en de komende dagen niet in. Toch zal ik er af en toe even uit moeten, om frisse lucht te happen en mijn ogen rust te geven.

 “Herinnering is leven” zo heet de tentoonstelling, die gisteren geopend is in Muzee Scheveningen. De ondertitel is: Een Kunstproject van Scheveningse Ouderen. Gedurende zes workshops hebben Scheveningse ouderen met textielverf herinnering op doek geschilderd over de volgende (opdracht)onderwerpen: lievelingsbloem, zelfportret als kind, het eten(dat je niet lekker vond als kind), je favoriete sport of spel, je mooiste cadeau, je mooiste muziek(instrument). Het resultaat mag gezien worden. Het is boeiend door vorm en kleur. Het geheel werd begeleid door beeldend kunstenaars Ruben la Cruz en Karolien Helweg.

De bijgevoegde foto geeft u een indruk van deze imposante tentoonstelling.

Vandaag gaan we met een paar vrienden de polder in. Even genieten van het Hollands polderland. Het lijkt wel op een buitenlandse reis, maar de polders liggen bij wijze van spreken onder de rook van Den Haag. Alleen is de lucht zuiverder. Via Leidschendam, Stompwijk, Zoeterwoude bereiken we de polders met hun weidse en wijde blik. We wandelen door de stilte, die daar nog heerst en rijden over weggetjes, die bijna alleen maar bij ingewijden bekend zijn. We bezoeken een kaasboerderij, waar wij weer kaas en eieren halen. Topkwaliteit kaas en de eieren altijd fris en vers. En uiteraard vast een fotovoorproefje van dit gebied.

Op het strand is het een drukte van jewelste. Er wordt getimmerd en gezaagd en over en weer worden er wensen uitgewisseld, zo in de geest van “een goed seizoen, hopelijk beter dan vorig jaar”. Strandlopers zijn er niet veel, wel de vogeltjes, die zo heten, maar ik bedoel wandelaars: daar is het weer te guur voor; een miezerig regentje en daarbij nog wat kou.. Maar lang zal dat niet meer duren: zodra de strandtenten klaar zijn en het zonnetje schijnt, dan liggen de mensen weer te bakken in de zon, nog wel achter glas en uit de wind, maar bruin worden willen ze.

Donderdag: alleen de vrijdag scheidt ons nog van het weekend. Gisteravond kwam een vriendin en een vriend even langs. Een echt gezellige avond. Veel gepraat en foto’s bekeken. En net toen ik een champagne wilde opentrekken werd er gebeld en op dat moment schoot de kurk met het geluid van een revolverschot zonder demper van de fles. Geluk bij een ongeluk: de helft van de champagne bleef in de fles. De mannen dronken een biertje en de dames genoten van het andere vocht.
foto: restant van een feestje in Belgisch Park? Als gevolg van wegwerkzaamheden kunnen de ondergrondse flessenbakken niet geleegd worden. En wat moet je dan? Gewoon er naast zetten.

Gisteravond trakteerde het weer ons op een onstuimige hagelbui. Het was al donker en ons plein lag er uitgestorven bij. Ik zette mijn camera op 1600 iso en maakte bijgevoegde foto. Ook bij minder mooi weer kan ons plein een fraaie uitstraling hebben. Vanmorgen was alles weer schoon en de stratenmakers zijn zelfs al weer bezig met het ophalen van de bestrating. De bestrating was hier en daar verzakt en wordt nu gerepareerd (opgehaald), zodat die er met de Pasen weer paasbest uitziet.

Er zijn mensen, die beweren dat mijn website www.allesoverscheveningen.nl, overgenomen is door iemand anders. Niets is minder waar. Ook zou de presentatie van ‘Scheveningse straten in beeld’ niet meer bestaan. Ook dit is onjuist: deze deelsite bestaat nog wel degelijk, maar nu op een andere plaats, namelijk onder de naam: www.allesoverscheveningen.nl/schev/index.htm . Iemand anders is jaloers en wil beide sites onder zijn beheer hebben. Maar hij heeft pech: de domeinnaam allesoverscheveningen.nl is nu eenmaal mijn domeinnaam. Wilt u dus wat meer weten over Scheveningen, aarzel dan niet en kom gerust even op visite.

Twee ambtenaren zitten tegenover elkaar in een kamer van het ministerie. De een heeft de nietmachine nodig, die toevallig op het bureau van de ander ligt. Dus mailt hij zijn collega het volgende bericht: “wil je zo vriendelijk zijn mij even je nietmachine aan te geven?” De ander mailt terug: “ja hoor” en schuift de nietmachine door naar zijn collega, die recht tegenover hem zit. Dit handelen is nu zo een typisch voorbeeld van ‘interactief communiceren’.
Bij fotograferen moet je soms wel eens een vreemde houding aannemen.

Vandaag is het midvasten, of om het in kerkelijke teksten te zeggen: Dominica Gaudete. En om dat laatste woordje gaat het: “gaudete”: bij de oudere geestelijke had en heeft dit woordje een bepaalde betekenis: je kunt dit woordje met enige fantasie ook uitspreken als “goedete”; en als je dit woordje splitst in twee woorden dan krijg je “goed ete”. Op midvasten was er even een kleine versoepeling in het strenge vasten. Op die dag mocht je even “goed eten”. Over drie weken is het Pasen en dan is/was al het vastenleed weer achter de rug. Het is nog wel een beetje winderig vandaag, maar de echte storm is nu toch wel voorbij. Foto gisteren gemaakt.

De wind is nu weer wat aan het minderen. Vanmorgen stond er een straffe wind uit het westen, windkracht 9. De golven beukten op het strand en naam net grote happen het zand weg. En bij het vroege ochtendlicht gaf dat een mooi plaatje.

Een storm met windkracht 9 teistert de kust. Boven op de flat tegenover ons appartement is de brandweer bezig een groot gevaarte, dat door de storm losgelagen is, te verankeren. Het hele plein is afgezet en verboden gebied verklaard. Het is de brandweer gelukt het gevaarte te verankeren en op een lager niveau te brengen. De alarmsituatie is nu opgeheven. De tram en het overige verkeer kunnen nu weer veilig verder.

Na een paar spannende dagen zijn we aan wat rust toe. Ik heb vandaag een dubbele agenda en ik denk dat ik dat niet helemaal waar zal kunnen maken. Of het een of het ander, samen gaat niet. Gelukkig heb ik bij de ene agenda een goede vervangster, zodat ik toch nog met een gerust hart de andere agenda kan volgen. En die andere agenda betreft een afspraak in het buitenland. Onverwacht er even tussen uit voor een overleg even over de grens. Dat moet kunnen.
Foto: in Scheveningen krijgen de strandexploitanten de kriebels: vanaf 3 maart gaan ze de strandtenten weer opbouwen. En spoedig zullen de zonaanbidders weer roerloos liggen in zon. Want bruin worden is een must in Scheveningen.

Het is weer schoolvakantie voor de kinderen en de andere naar school gaande jongeren. De voorjaar- of de krokusvakantie. Gisteren en ook op zondag met het mooie weer, was het druk op strand en boulevard. De kinderen speelden in het zand en sommige kinderen gingen zelfs al pootjebaden, maar dat leek me toch wel een beetje voorbarig: want de zee is echt nog aan de frisse kant. Toch zijn er mensen, die iedere morgen even een frisse duik in zee nemen. Stoere mannen en vrouwen, maar ik hoor daar niet bij. Voor mij moet het water toch minstens 15 graden warmer zijn.

Wat een heerlijk weer vandaag. Vanmorgen eerst wat gewerkt, daarna na de sportschool en dan kom ik thuis en zie, dat ik nog helemaal niet op het sennet ben geweest. Nu is het sennet voor mijn geen must, maar ik vind het er wel gezellig; ik kom er dan ook graag en geniet dan van de vaak mooie blogs die andere bloggers maken. Ergens aan de Vliet in het Zuid-Hollandse polderland.

Ik schaam me een beetje. Meestal ben ik ’s morgens al vroeg op het blog, maar vandaag had ik nog veel andere karweitjes te doen en die moesten eerst gebeuren. De zon wil nog niet schijnen en die heb ik vandaag eigenlijk wel nodig voor het maken van een paar zonnige foto-opnamen op een terras. Maar zien hoe ik dat straks oplos.
Foto: dat was meer drijven dan zeilen.

Nu lees ik op Annemiek haar blog, dat zij samen met Marlies op tassenjacht gaat. Het zal wel om een tas voor Marlies zijn, maar je weet maar nooit waar ze mee thuis komen. En ik durf het haast niet hardop te zeggen, maar niet alleen voor de kleren maar ook voor de tassen hebben we binnenkort een kastentekort. Gelukkig gaat ze nu een aantal schoenen van haar verzameling elders deponeren. Ben benieuwd of ik weer ruimte krijg in mijn kast.
De foto: hier is nog ruimte genoeg.

Vanmorgen, toen ik de krant ging halen – het was toe 07.05 uur, keek ik even op de buitenthermometer, die 8 graden aan wees. Dat is een verschil van 7 graden met gisterochtend. Het beloofd dan ook vandaag best wel een aardige dag te worden voor de maand februari. Misschien niet veel zon, maar ja, dan moeten we zelf maar voor het zoonetje spelen. Een vriendelijk gezicht doet al heel wat. Over zes dagen vieren we al weer onze huwelijksdag, 46 jaar geleden. Wat gaat de tijd toch snel. Twee strandlopertjes of zijn het er vier.