Nu Radovan Karadzic eindelijk is opgepakt is ook Scheveningen in rep en roer. Het verkeer wordt omgeleid, omdat de mogelijkheid bestaat dat Radovan een deze dagen wordt overgebracht naar de Scheveningse gevangenis ( officieel: de Penitentiaire Inrichting Haaglanden); de kans is wel erg klein; de overbrenging zal misschien in het weekend plaatsvinden, maar het kan ook maandag worden. En wie weet misschien niet per auto, maar met een helikopter. Maar de persmuskieten willen hun plaatje schieten en de verslaggevers hun praatje doen. Bijgevoegd een foto van de pers op de Van Alkemadelaan te Scheveningen vlak voor de P.I.H. Links van het midden van de foto de ingang van de gevangenis.

De zon is een langslaper: hij moest vanmorgen 0m 5.49 uur opstaan. Ik denk dat hij nog even onder de dekens is gekropen. Inmiddels heeft hij de deken van zich afgeschud en kijkt nu vanonder zijn laken of hij de dag wel wil beginnen. Het is aarzelend, maar toch: hij komt. En als hij zich maar niet bedenkt dan kunnen we vandaag van een zomerdag genieten. Foto: zo zag de hemel er uit op zondagavond.

Eerst maar het gastenboek geleegd: dat houdt het blog ten minste een beetje snel. Want die blogs met zoveel tierelantijntjes zijn vaak ontzettend traag. Vandaag is de dag met een weifelend zonnetje begonnen. De zon voelt zich nog een beetje onwennig na al die dagen in een donkere wolkenkamer te hebben gezeten. Kom op zon, laat je zien, zodat we allemaal van je kunnen genieten, behalve Karadzic dan, want die hebben ze eindelijk te pakken: die mag nu in de Scheveningse gevangenis zijn slechte daden gaan overwegen en die gevangenis is echt niet gezellig. Foto: die liggen al lekker te luieren.

Wij waren niet ziek. Maar het modem voor mijn internet en telefoon had een griepje onder de leden en daar werkt een paracetamolletje niet tegen. Daarvoor moest de KPN-arts komen. Maar die komt niet altijd direct. En wat blijkt achteraf: deze arts woont vrijwel bij mij om de hoek. Hij had in ieder geval het herstelprogramma bij de hand en na een kwartiertje waren we weer in de lucht. Annemiek helemaal blij, want ook zij was uit de lucht. Daar ik toch geen gebruik kon maken van mijn computer ben ik zondag maar de duinen in gegaan ,met mijn fotocamera: die had niet te lijden van een griepvirus. Onderweg fotografeerde ik weer een ree (ik zag er die ochtend vijf).

De tegel was moeilijker dan ik gedacht had. Misschien komt dat door het feit dat ik dit gedicht al heel lang kende. Zestig jaar geleden leerde ik het uit mijn hoofd. Nu heb ik een steuntje nodig.

PARADISE REGAINED

De zon en de zee springen bliksemend open:
Waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van de morgen
scheert de wind als een antilope
voorbij.

Zwervende tussen fonteinen van licht
en langs de stralende pleinen van ‘t water,
voer ik een blonde vrouw aan mijn zij,
die zorgeloos zingt langs het eeuwige water

een held’re verruk’lijk-meeslepende wijs:

‘het schip van de wind ligt gereed voor de reis,
de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen,
de morgen en nacht twee blauwe matrozen -
wij gaan terug naar ‘t Paradijs.’

Hendrik Marsman

Er hangt zwaar weer boven België nu Leterme bij de koning op bezoek geweest is om zijn ontslag aan te bieden. De bokspartij tussen Walen en Vlamingen heeft zijn laatste ronde nog niet bereikt en een onbeslist zit er niet in. Het vreemde in deze partij is, dat er eigenlijk drie boksers in de ring staan: de Walen, de Vlamingen en een Franssprekende burger, die niet precies weet tot welke groep hij hoort. De Walen spreken Waals en de Vlamingen spreken Vlaams. Tot dat er een overheid kwam, die bepaalde dat het Frans als moedertaal in Wallonië moest worden ingevoerd. Al 178 jaar zelfstandig en nog geen eenheid. De Scheveningse wapenspreuk luidt: “concordia constans”. Je zou dit kunnen vertalen met: “alle neuzen dezelfde kant uit”. Misschien iets voor België. Foto: ze kijken allemaal dezelfde kant uit.

De tegel, die hiernaast staat afgebeeld, ligt voor een winkel in Lisse, bij een boekhandel en direct naast die boekhandel is een reisbureau gevestigd. De tekst op deze tegel is het begin van de laatste strofe van een bekend Nederlands gedicht. Het zal niet moeilijk zijn deze zin terug te brengen in zijn oorspronkelijke context. Ik geef het u te doen. En mocht u dit gedicht niet terug kunnen vinden, dan zal ik u dat over twee dagen bekend maken.

Het bleef gisteren natuurlijk niet bij de wolkenloze hemel: Holland staat bekend om zijn mooie luchten en die bleven dan ook niet uit. Fraaie wolkenluchten, die af en toe zon even temperden, maar verder een verrukkelijk zonnige dag. Van mij mogen er zo nog heel wat volgen. In de ochtend heb ik gisteren een heerlijke duinwandeling gemaakt; veel konijnen en twee reeën gezien. Daarna langs de zee weer terug naar de koffie, die thuis op mij wachtte. Het was werkelijk een stralende ochtend en vóór ik thuis was, had ik mijn wandeling vastgelegd in 75 foto’s. Jammer dat ik mijn telelens niet bij me had, maar als u goed kijkt, kunt u op de foto’s twee reeën zien.

De morgenstond heeft goud in de mond. Vanmorgen werd ik gewekt door de zon. Dat is de laatste tijd niet vaak gebeurd. Maar deze morgen was hij er weer: de zon. En we gaan vandaag genieten van een zonnige zondag. Boven de stad hangt nog een donkere ochtendwolk, maar boven de zee een bijna wolkenloze hemel. Gisteren hebben we een houten dubbelbank gekocht. Het ziet er naar uit, dat we die vandaag gaan inwijden bij het koffiedrinken. Ik wens u allemaal een prettige zondag.

Vanmorgen om 06.00 uur regende het pijpenstelen ( ze zeggen hier ook wel eens … oudewijven). Toen ik op de buienradar keek bleek een groot regenfront net onze regio te passeren. Dat ziet er dus redelijk goed uit voor vandaag. Mijn trouwe vriend, de barometer, is het daar niet geheel mee eens. Ik blijf optimistisch: het zonnetje komt er heus wel door. Foto: één bloemetje viel in een keer uit elkaar.

Gisteren kregen we nieuwe telefoongids voor het jaar 2008/9 in de brievenbus. Gewicht van dat boekwerk: één kilogram. O.K. een telefoongids heb je nodig. Maar wat is het geval? Ik kreeg er twee exemplaren. Eén voor het dagelijkse gebruik en één kan ik in de papiercontainer gooien. En ik ben niet de enige die er twee ontvangt. Waarom al die verspilling? De hoge Pieten willen de boomkap inperken, maar aan de andere kant werken ze mee aan verspilling van hout. Die telefoongids komt maar één keer per jaar, maar bijna dagelijks krijgen we pakken reclamemateriaal ongevraagd in de brievenbus. Gelukkig wordt er in Nederland veel papier gerecycled, maar toch. 

Komende dagen wordt het extra druk op de Belgische wegen niet alleen als gevolg van de vakanties, maar ook vanwege 11 juli de Vlaamse feestdag. In Nederland zijn er als gevolg van de vakantie minder auto’s op de weg, maar die minder auto’s hebben extra veel last van ‘werken aan de weg’.  Mijn barometer geeft voor vandaag een zonnige dag aan: zover is het echter nog niet. De zon komt; we moeten er alleen nog een paar uurtjes op wachten. Vanavond is er een concert in de rozentuin; daar gaan we naar toe. Lekker tussen de rozen luisteren naar mooie muziek.

Er komt een groot boos wolkengebied aan boven Engeland; hoewel mijn barometer op zonnig staat ben ik bang dat wij het in de ochtend en vroege middag niet droog zullen houden. Eerst het westen en van België en kort daarna een groot deel van Nederland. Maar wees gerust: na regen komt zonneschijn. En de middag in België en de namiddag in Holland ziet er zonnig uit. Nu schijnt de zon nog even, maar dan…. Maak er in ieder geval een mooie dag van. Het is dan wel geen badpakkenweer: de kinderen vermaken zich heel goed op het strand.

Zo erg als het weer  vanmorgen was, toen ik opstond, zal het vandaag niet worden. Het blijft wel wat buiig weer, maar de zon zal er regelmatig tussendoor komen. Na het buienfront komt een vrij buienschone lucht. Best weer om even naar buiten te gaan. Wel een stevige paraplu meenemen: als er een buitje komt, dan kan de wind even stevig aantrekken. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, zeggen we hier in Holland. Foto: Tiengemeten.

Terwijl ik naar mijn werkkamertje loop, zie ik in een tijdschrift met grote letters staan: Lekker buiten eten. Maar dat zit er vandaag niet. Zelfs in de serre van ons appartement vond ik het te koud om de krant te zitten lezen. Toch geeft mijn barometer voor vandaag nog redelijk weer aan, maar de buitenthermometer geeft wel een lage temperatuur aan. Maar als ik op de buienradar kijkt, dan komen er zowel voor België als Nederland nog wel wat buitjes aandrijven. Maar ook voor de zon zal er wel ruimte zijn. Tijdens het zonnetje naar buiten, maar tijdens een buitje naar binnen, is mijn advies voor vandaag.

Op het eiland Tiengemeten maakte ik bijgevoegde foto. Deze foto geeft de sfeer mee van het eiland. Schoonheid, rust, stilte, natuur. In één woord een gedicht.

Mijn barometer geeft nog wel wat buien aan. Boven midden Frankrijk hangen dreigende wolken, die zich langzaam richting midden Nederland(Gelderland en Utrecht) verplaatsen. Hier in het westen lijkt het best een aardige dag te worden. Afwisselend bewolkt en gematigde temperaturen. Een dag om weer van de natuur te kunnen genieten. Niet in de auto, maar te voet of op de fiets. Geniet van de dag. Geniet van het leven. En u weet het: als de zon niet schijnt….wees dan zelf het zonnetje voor uw omgeving. Foto: een cadeautje van uit de natuur.

Het was vandaag goed weer om buiten te zijn. Vanmorgen zijn wij om ca. 10.00 uur vertrokken naar het eiland Tiengemeten. Dit eiland is teruggeven aan de natuur en nu een natuurreservaat, waar de stilte bijna te horen is. Een ruig gebied, waar de natuur vrij spel heeft. Op dit moment niet de kleurenpracht van het voorjaar, maar de verstilde kleuren van de zomer. Bijgevoegde foto geeft u een beetje de indruk van de getemperde kleurenpracht,

Boven Frankrijk hangt nog een regengebied, dat langzaam in noordelijke richting opschuift. België en het zuidwesten van Nederland hebben een kleine kans op wat neerslag. Overigens lijk het een aardige zondag te worden. Met zonneschijn en wat wolken: ik denk wel dat we het hier droog zullen houden. In ieder geval: mocht het zonnetje niet schijnen, wees dan zelf het zonnetje voor uw omgeving.

Vanmiddag was er een opening van een tentoonstelling over schilders, die gewoond en gewerkt hebben in Scheveningen. Zo’n opening is altijd een hele happening. Je ontmoet zoveel bekenden, dat er voor de bezichtiging van de tentoonstelling weinig tijd over is. Even vluchtig langs alle schilderijen lopen en dan snel terug naar de vrienden en bekenden. De komende week zal ik eens rustig naar die tentoonstelling gaan kijken: de eerste rondwandeling nodigde wel uit naar meer.