Bijgevoegde foto maakte ik gisteravond, 31 mei 2011 om 21.35 uur. Ik stond op mijn balkon toen ik een helikopter hoorde. Even later hoorde ik een tweede, die net opsteeg vanaf de gevangenis van Scheveningen. Ratko Mladic was zojuist afgeleverd. Tijd om exact scherp te stellen was er niet: daarom is de helikopter niet helemaal haarscherp. De politieke hemel is weer wat helderder nu een gevallen “ster” voorlopig is opgeborgen.
De ochtendhemel toont vandaag een vriendelijk gezicht. Het weer ziet er een stuk mooier uit dan 49 jaar geleden. Ik was al vroeg wakker die dag in 1962, de eerste en enige keer, dat ik sliep in de nieuwe huurwoning van mijn ouders aan de Berenrade. Vandaag ga ik trouwen. Nadat ik mij had gewassen en gegeten, werd er gebeld en werd het bruidsboeket bezorgd. Op de radio zong een bekende zanger “Heut ist der schönste Tag in meinem Leben”. Even later verscheen de witte trouwkoets en ik mocht instappen. Vanaf de Berenrade naar de Arnhemsestraat, want daar woonde mijn bruid, is een afstand van ongeveer acht kilometer. In een witte koets, getrokken door twee schimmels en gemend door twee koetsiers beleefde de nerveuze bruidegom zijn laatste vrije uurtje. Foto: niet de koets, maar de tweede helikopter, die zojuist zijn vrachtje had afgeleverd of was dit een afleidingsmanoeuvre.

We beginnen met een heel goed bericht: Annemiek is weer bijna de oude: de blaasontsteking is helemaal over en de wondroos aan haar been geneest voorspoedig. De penicillinekuur is verlengd met tien dagen; de erge pijn vermindert en het lopen gaat weer redelijk goed. Ook is haar humeur weer een stuk vrolijker en kijkt ze weer optimistischer de toekomst tegemoet. Gisteren zijn we naar een keukenspecialist geweest en hebben we een nieuw keuken uitgezocht. Mooi strak. Vandaag gaan we met de maten terug om een ontwerptekening te laten maken. Alleen de kleur is nog niet helemaal bepaald; dat gebeurt vandaag nog. Nu het weer tijdelijk wat minder is - het heeft een beetje geregend en de temperatuur voor deze dag zal koel zijn – ga ik eerst even naar de tuin om te wieden en nieuwe bonen te leggen. Ik wens u een werkzame en blijde dag. Foto: op een sombere dag een zonnig plaatje: op weg naar de bovenstad in Kusadasi.

De lucht ziet er nog grijs uit, maar volgens de weervoorspellers zal het een warme en meestal zonnige dag worden. Voor ADO Den Haag zal het in ieder geval een zonnige dag zijn na de opwindende wedstrijd van gisteren. Gelukkig is het goed afgelopen en mag ADO(Aanvallen Doet Overwinnen) mee naar Europa.
Vandaag eerst naar de dokter: controle voor Annemiek. Vanmiddag wordt het of de tuin of het fitnesscentrum. Als het te warm wordt voor sporten, dan naar de tuin, die op verzorging ligt te wachten. De groei zit er, als gevolg van het warme weer en de droogte, nog niet erg in. Ik zal maar extra bonen leggen, zodat we nog een goede tweede oogst in september kunnen krijgen, maar dan moet het weer wel meewerken met zon en op tijd een bui. De natuur hebben we niet in de hand, we kunnen hoogstens een extra handje uitsteken. Voor iedereen een fijne dag. Foto: Een winkelstraat in Kusadasi.

Soms loop ik in Kusadasi door de bovenstad. Het is een hele klim via oude vaak uitgeslepen smalle straatjes. Het oude stadsdeel waar je nog een beetje de oude Turkse sfeer kunt beleven. De mensen zijn erg vriendelijk en lopen niet te venten met koopwaar. Ze groeten je vriendelijk met “iyi günler” of “merhaba” en maken soms een praatje met je. Als je zegt dat je uit Holland komt, dan maak je een grote kans, dat ze je uitnodigen voor een kopje thee of koffie. Onlangs liep ik door zo’n straatje naar beneden. Plots kwamen er drie bijtgrage en blaffende honden op me af. Stil blijven staan, dan doen ze niets. De eigenares kwam snel toelopen en de honden dropen af. “çöp” (afval) zei ze en wees op de rommel op straat. Ze was bezig een zolder aan het ruimen en haar echtgenoot keek glimlachend toe. Uiteraard volgde er een kort praatje. Na een paar foto’s gemaakt te hebben namen we met “görüsürüs” afscheid van elkaar. Foto: man, vrouw en “çöp”.

Al weer het laatste weekend van de maand mei. Dinsdag begint de zomermaand. Maar het echte begin van de zomer in Nederland is op dinsdag 21 juni 19.16 MEZT. De tijd in België zal anders zijn, maar ook daar begint de zomermaand aanstaande dinsdag. Hopelijk een zomer, waarover iedereen tevreden zal zijn; met op tijd zon en op tijd regen. De natuur snakt naar een goede verhouding. De afgelopen dagen zijn de straten hier in Scheveningen een heel klein beetje nat geweest, maar een echte bui hebben we nog niet gehad. En voor vandaag en de komende dagen wordt weinig neerslag verwacht. Een mooie zomer? Afwachten maar. Ik wens iedereen een fijn weekend toe. Foto: de bankjes nodigen uit.

Plus- en minpunten vandaag in de krant. Mag ik een beetje chauvinistisch zijn vandaag? Een minpunt voor de Belgische tennisliefhebbers: Arantxa Rus verslaat Kim Clijsters in de tweede ronde van Roland Garros. Details leest u wel in de krant. ADO Den Haag verplettert FC Groningen met 5 – 1 en maakt grote kans om volgend jaar Europees voetbal te spelen; nog één wedstrijd te gaan. Een groot minpunt voor Ratko Mladic en een heel groot pluspunt voor de hele wereld. De massamoorden en oorlogsmisdaden op de Balkan kunnen nu eindelijk worden berecht. Een klein pluspuntje voor de natuur: een klein beetje regen is er hier gevallen; nog niet genoeg om het stof van de bladeren te wassen. Plus- en minpunten: ieder dag zullen ze er wel zijn: ik tel de pluspunten. Foto: even terugkijken op onze vakantie; een straat tafereeltje in Kusadasi

Dagboek of kladblok? Bijna iedere morgen kruip ik even achter mijn computer om datgene wat mij invalt op te schrijven. Iedere dag een nieuwe en andere indruk. Vandaag misschien een persbericht, een mijmering of een herinnering; of zo maar een verslagje van de dag van gisteren of een voornemen dat je deze dag zult gaan doen. En iedere dag is het wat anders. Als ik de deur uitga, neem ik altijd mijn camera mee; soms doe ik er wat mee, maar er zijn ook dagen dat ik geen enkele foto maak. Deze week maakte ik een serie foto’s van pioenrozen, die staan te pronken op mijn tafel in de woonkamer. Gewoon, omdat ik ze mooi vond. En plaats ik daarvan er een op mijn blog. Als herinnering, als een mijmering of gewoon als een soort persbericht. Ik hoop dat dit een mooi begin is van de nieuwe dag?

Het is al weer acht uur in de morgen. Annemiek heeft haar medicijnen weer geslikt. De eerste om zes uur, de volgende om zeven uur. De krant is gelezen: de aswolk uit IJsland is een echte ramp voor heel veel reizigers: vele vluchten zijn geannuleerd. Annemiek heeft nu zelf een berichtje op haar blog geplaatst. Het gaat dus wel langzaam vooruit. Dadelijk ga ik even naar de tuin: daar is de laatste dagen niets van gekomen. Maar eerst nog even een bakkie doen. Foto: het mag wel niet, maar deze eenden zwommen vrolijk rond in het zwembad.

Vandaag moet ik toch echt naar de tuin. Onkruid wieden. Maar eerst thuis zorgen, dat alles aan kant is. Annemiek is nog niet in staat om het huis te redderen. Naast de blaasontsteking heeft ze nu wondroos aan haar linkerbeen. Dat betekent een penicillinekuur en veel rust. Zij slaapt veel. Maar ze mist wel haar blog. Ik help haar daar dan ook maar een beetje bij. Het tekstje dicteert ze me dan en haar fotootje plaats ik er dan bij. Zo blijft ze toch betrokken bij het blog. Als de zon een beetje doorkot kunnen we dan vanmiddag even met de scootmobiel naar buiten. Vandaag komt ook Marlies terug van vakantie en zo is dan ons gezin weer compleet. Foto: ook op de markt in Kusadasi waait er wel eens een parasol om.

Maandag: vroeger wasdag, maar voor de meeste mensen de eerste werkdag van de nieuwe week. Ik begin de dag - buitenshuis, want binnenshuis is er nog heel wat te doen – met het wegbrengen van mijn auto naar de garage. De LPG-installatie moet opnieuw worden afgesteld en een onderdeel moet worden vervangen(garantiekwestie). Met de vervangende auto vanmiddag even langs de tuin om het onkruid te verwijderen. Bij thuiskomst en controle van mijn moestuin stond mijn tuin er mooi groen bij. Mooi groen: tussen de bonen, aardappelen, bonen enz. tierde het onkruid welig. Daar heb ik gisteren al een uurtje aan gewerkt en straks ga ik er weer een uurtje aan werken. Binnenshuis – Annemiek is nog niet de oude – moet er ook gewerkt worden: wassen, strijken, stofzuigen en dergelijke huishoudelijk werk en natuurlijk moet er ook gegeten worden. Werk aan de winkel dus. Foto: die hoeft niet te werken; die kan lekker luieren in de zon. De bewoner van een Schevenings hofje, gisteren gefotografeerd.

Je komt ze niet vaak meer tegen: Scheveningse vrouwen in dracht. Gisteren ging ik even een ommetje door Scheveningen maken. Een ommetje, maar het liep wel uit de hand. Ik wist dat er een nieuwe antiekwinkel was geopend. Ik ging er even langs om een kijkje te nemen; het was meer dan een kijkje: het liep uit op een kopje koffie en een praatje. Daarna op huis aan: ik kon Annemiek niet te lang alleen laten. Onderweg kwam ik Sjaantje tegen: Sjaan de Heijer, een oude vriendin van Muzee Scheveningen en van de klederdrachtpresentatie, waarvan ook Annemiek en ik destijds ook deel van uitmaakten. Sjaan was op weg naar de kinderboerderij, om wat schillen voor de beesten te brengen. Samen liepen we op en praatten over die goede, gezellige oude tijd. We hebben heel wat verhalen opgehaald. Even een foto van Sjaan met haar Mercedes, zoals ze haar rollator noemt en daarna snel naar huis: Annemiek zal me wel missen. Maar Annemiek had de hele tijd geslapen en mijn afwezigheid niet opgemerkt. Met Annemiek gaat het wat beter: ze slaapt veel; rust zal haar goed doen. Foto: Sjaan met haar Mercedes.

Het belooft een mooie dag te worden: de zon schijnt en de hemel ziet wolkeloos. Toch zal ik er vandaag niet veel van kunnen genieten. Boodschappen doen voor het weekend; Annemiek ligt met een blaasontsteking in bed; waarschijnlijk een in Turkije opgelopen infectie. Na twee dagen gaat het gelukkig al weer een beetje beter. Vanmorgen had ze tenminste smaak van een boterham en een kopje thee. Na een lekkere douche ligt ze nu weer uit te rusten. Ze heeft nog geen puf om achter de computer te kruipen, maar misschien zal ze zich in de loop van de dag wel weer wat beter gaan voelen. Foto: van deze plant heb ik vorig jaar zaadjes meegenomen en in het voorjaar uitgezaaid. Inmiddels is dat zaadje uitgegroeid tot een plant van bijna 80 centimeter.

Annemiek is erg vermoeid door de lange reis; een dagje extra rust heeft ze echt wel nodig. De dokter kwam even controleren of alles goed was; toch even in de gaten houden. Maar met een rustig weekend voor de boeg, zal ze wel weer snel de oude zijn. Tijdelijk moet ik even haar taken overnemen en dat gaat niet altijd goed. Was in de machine, wasmiddel erbij, dan moet het toch goed gaan. Dat had ik gedacht: het ging dus fout. Nu doet de machine voor de tweede keer hetzelfde wasje. Al doende leert men, denk ik maar. Foto: Stoffel, de landschildpad, een  al meer dan tien jaar oude relatie in de tuin van ons vakantiehotel.

We zijn weer terug van weggeweest. De wasmachine staat te draaien om al het vakantiestof uit onze kleren te verwijderen. Alleen de restanten van het zonneverlof op onze huid zijn niet af te wassen. Daar moeten we de verder deze zomer mee doen. Een beetje ondersteuning van de Hollandse zon zullen we daarvoor wel nodig hebben. Toen ik deze morgen naar buiten keek zag ik weer natte dagen. Hoewel niet helemaal regenvrij hebben we van onze vakantie genoten. We hebben echter geen regendag in het zonnige zuiden gehad; wel een keer een onweersbui, maar daar is het eigenlijk bij gebleven. De temperatuur viel in het begin wel even tegen; het koude voorjaarsweer in Turkije zorgde er nu voor dat we daar van een late lente konden genieten. Planten, die we andere jaren niet in bloei hadden gezien, stonden nu in volle lentetooi. Foto: de oleanders kwamen al voorzichtig om de hoek kijken.

Voor we vertrekken nog even door het blog gaan. Het wordt een lange dag voor ons, hoofdzakelijk reizen en wachten. Wachten op het vertrek en aan het eind van de vlucht wachten op de koffers en daarna nog ongeveer anderhalf uur in de bus tot we uiteindelijk onze eindbestemming bereikt hebben. Volgens de laatste berichten ziet het er niet naar uit, dat we in een zonnig land terecht komen: vandaag en morgen bewolkt en regen. Wat wij hier nodig hebben, hebben zij daar: regen. Overmorgen wordt het daar beter en zal de zon schijnen. Maar ja, wat zegt weerbericht; het kan lokaal zo verschillend zijn. We zullen wel zien, we zullen het wel beleven. We hopen u op de hoogte te kunnen houden.Foto: familie Nijlzwaan voelt zich thuis in de Vliet.

Gisteren was een prachtige dag om een wandeling langs het strand te maken en dat heb ik dan ook gedaan. Op het strand waren verschillende activiteiten: zandsculpturen en schilderen onder begeleiding van kunstenaar(m/v). Voor het schilderen was weinig belangstelling. Veel mensen hielden meer van de zon dan van activiteiten. Ik heb een tijdje met een bevriende schilderes staan praten. Zij heeft de belangrijke activiteiten van strandvernieuwing op het doek vastgelegd. Verder was er een driedaagse paasmarkt en op de boulevard een tweedaags jazzfestival. En de grote dirigent van de dag, de zon, was gul met stralend en verwarmend zonlicht. Vandaag zal het ook wel weer aangenaam weer worden; de wind is wat krachtiger en komt uit het noorden, waardoor de temperatuur niet de waarden van gisteren zal krijgen. Maar al met al toch nog best goed weer. Morgen vertrekken we voor een paar weken naar onze vakantiebestemming. De notebook gaat mee, zodat we af en toe toch nog even contact kunnen opnemen met het blog. Het achterblijvende huis is in goede handen. Daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. Foto: het Scheveningse strand op 2e paasdag 2011.

De KNMI registreerde voor gisteren de warmste Pasen sinds 1901. In België was het de warmste Pasen sinds 1949. In Nederland bracht de zeewind nog enige verkoeling. Vandaag zal het wat minder warm worden. Het was druk op het strand, maar niet in het water: de zeewatertemperatuur is rond de 10 graden. Wij zouden naar onze dochter gaan om te eten. Om 14.40 uur vertrokken we. We namen de bus aan de achterkant van ons appartement; om 15.02 uur stapten we in. Om 15.30 stapten we driehonderd meter verder uit. Bijna een half uur in de file. De bus ging niet verder op zijn normale route; we moesten overstappen op een pendelbus, die tweehonderd meter verder zou komen. Uiteindelijk belden we om 15.50 uur aan bij onze dochter, die hemelsbreed gemeten ongeveer twee kilometer van ons appartement verwijderd woont. Scheveningen zat potdicht van de bezoekers, die allemaal wel met de auto schijnen te komen, terwijl de mensen weten, dat er op Scheveningen met drukke dagen geen parkeerplekje meer te vinden is. Maar toch proberen. Want in Scheveningen willen de mensen in de schaduw van hun auto op het strand zitten. Foto: in de duinen stoorden de reeën zich niet aan al die drukte

Verrijzenis, bevrijding, Pasen.
De kippen en de hazen.
De kippen leggen eieren,
de kerkklokken beieren.
Christus is verrezen,
De zon is weer verschenen.
Paasmarkt op het plein.
Zo zal het zijn,
Verrijzenis, bevrijding.
Voor iedereen: een Zalig Pasen.

Volgens het weerbericht/buienradar zal het vandaag weer een mooie dag worden. In de ochtend zullen er nog wat wolken zijn, maar deze zullen verdwijnen. Zelf ben ik er niet zo zeker van. De lucht is niet zo sprankelend als de vorige dagen. Er zit vochtigheid in de lucht, die misschien hier en daar toch voor een regenbuitje zou kunnen zorgen. De natuur zal er blij mee zijn. Om 12.00 gaan de paasklokken beieren. Vroeger mocht dan het vastentrommeltje geopend worden, was de vasten voorbij en had iedereen een vrolijk paasgezicht. Dat zullen we vandaag dan ook maar aantrekken: want morgen is het Pasen. Ik wens iedereen een zalig, vrolijk en gelukkig paasfeest. En het plaatje van vandaag: de pinksterbloem, die nu al langs de wegberm groeit.