Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
27-05-2011
ik tel de pluspunten
Plus- en minpunten vandaag in de krant. Mag ik een beetje chauvinistisch zijn vandaag? Een minpunt voor de Belgische tennisliefhebbers: Arantxa Rus verslaat Kim Clijsters in de tweede ronde van Roland Garros. Details leest u wel in de krant. ADO Den Haag verplettert FC Groningen met 5 – 1 en maakt grote kans om volgend jaar Europees voetbal te spelen; nog één wedstrijd te gaan. Een groot minpunt voor Ratko Mladic en een heel groot pluspunt voor de hele wereld. De massamoorden en oorlogsmisdaden op de Balkan kunnen nu eindelijk worden berecht. Een klein pluspuntje voor de natuur: een klein beetje regen is er hier gevallen; nog niet genoeg om het stof van de bladeren te wassen. Plus- en minpunten: ieder dag zullen ze er wel zijn: ik tel de pluspunten. Foto: even terugkijken op onze vakantie; een straat tafereeltje in Kusadasi
Dagboek of kladblok? Bijna iedere morgen kruip ik even achter mijn computer om datgene wat mij invalt op te schrijven. Iedere dag een nieuwe en andere indruk. Vandaag misschien een persbericht, een mijmering of een herinnering; of zo maar een verslagje van de dag van gisteren of een voornemen dat je deze dag zult gaan doen. En iedere dag is het wat anders. Als ik de deur uitga, neem ik altijd mijn camera mee; soms doe ik er wat mee, maar er zijn ook dagen dat ik geen enkele foto maak. Deze week maakte ik een serie foto’s van pioenrozen, die staan te pronken op mijn tafel in de woonkamer. Gewoon, omdat ik ze mooi vond. En plaats ik daarvan er een op mijn blog. Als herinnering, als een mijmering of gewoon als een soort persbericht. Ik hoop dat dit een mooi begin is van de nieuwe dag?
Het is al weer acht uur in de morgen. Annemiek heeft haar medicijnen weer geslikt. De eerste om zes uur, de volgende om zeven uur. De krant is gelezen: de aswolk uit IJsland is een echte ramp voor heel veel reizigers: vele vluchten zijn geannuleerd. Annemiek heeft nu zelf een berichtje op haar blog geplaatst. Het gaat dus wel langzaam vooruit. Dadelijk ga ik even naar de tuin: daar is de laatste dagen niets van gekomen. Maar eerst nog even een bakkie doen. Foto: het mag wel niet, maar deze eenden zwommen vrolijk rond in het zwembad.
Vandaag moet ik toch echt naar de tuin. Onkruid wieden. Maar eerst thuis zorgen, dat alles aan kant is. Annemiek is nog niet in staat om het huis te redderen. Naast de blaasontsteking heeft ze nu wondroos aan haar linkerbeen. Dat betekent een penicillinekuur en veel rust. Zij slaapt veel. Maar ze mist wel haar blog. Ik help haar daar dan ook maar een beetje bij. Het tekstje dicteert ze me dan en haar fotootje plaats ik er dan bij. Zo blijft ze toch betrokken bij het blog. Als de zon een beetje doorkot kunnen we dan vanmiddag even met de scootmobiel naar buiten. Vandaag komt ook Marlies terug van vakantie en zo is dan ons gezin weer compleet. Foto: ook op de markt in Kusadasi waait er wel eens een parasol om.
Maandag: vroeger wasdag, maar voor de meeste mensen de eerste werkdag van de nieuwe week. Ik begin de dag - buitenshuis, want binnenshuis is er nog heel wat te doen – met het wegbrengen van mijn auto naar de garage. De LPG-installatie moet opnieuw worden afgesteld en een onderdeel moet worden vervangen(garantiekwestie). Met de vervangende auto vanmiddag even langs de tuin om het onkruid te verwijderen. Bij thuiskomst en controle van mijn moestuin stond mijn tuin er mooi groen bij. Mooi groen: tussen de bonen, aardappelen, bonen enz. tierde het onkruid welig. Daar heb ik gisteren al een uurtje aan gewerkt en straks ga ik er weer een uurtje aan werken. Binnenshuis – Annemiek is nog niet de oude – moet er ook gewerkt worden: wassen, strijken, stofzuigen en dergelijke huishoudelijk werk en natuurlijk moet er ook gegeten worden. Werk aan de winkel dus. Foto: die hoeft niet te werken; die kan lekker luieren in de zon. De bewoner van een Schevenings hofje, gisteren gefotografeerd.
Je komt ze niet vaak meer tegen: Scheveningse vrouwen in dracht. Gisteren ging ik even een ommetje door Scheveningen maken. Een ommetje, maar het liep wel uit de hand. Ik wist dat er een nieuwe antiekwinkel was geopend. Ik ging er even langs om een kijkje te nemen; het was meer dan een kijkje: het liep uit op een kopje koffie en een praatje. Daarna op huis aan: ik kon Annemiek niet te lang alleen laten. Onderweg kwam ik Sjaantje tegen: Sjaan de Heijer, een oude vriendin van Muzee Scheveningen en van de klederdrachtpresentatie, waarvan ook Annemiek en ik destijds ook deel van uitmaakten. Sjaan was op weg naar de kinderboerderij, om wat schillen voor de beesten te brengen. Samen liepen we op en praatten over die goede, gezellige oude tijd. We hebben heel wat verhalen opgehaald. Even een foto van Sjaan met haar Mercedes, zoals ze haar rollator noemt en daarna snel naar huis: Annemiek zal me wel missen. Maar Annemiek had de hele tijd geslapen en mijn afwezigheid niet opgemerkt. Met Annemiek gaat het wat beter: ze slaapt veel; rust zal haar goed doen. Foto: Sjaan met haar Mercedes.
Het belooft een mooie dag te worden: de zon schijnt en de hemel ziet wolkeloos. Toch zal ik er vandaag niet veel van kunnen genieten. Boodschappen doen voor het weekend; Annemiek ligt met een blaasontsteking in bed; waarschijnlijk een in Turkije opgelopen infectie. Na twee dagen gaat het gelukkig al weer een beetje beter. Vanmorgen had ze tenminste smaak van een boterham en een kopje thee. Na een lekkere douche ligt ze nu weer uit te rusten. Ze heeft nog geen puf om achter de computer te kruipen, maar misschien zal ze zich in de loop van de dag wel weer wat beter gaan voelen. Foto: van deze plant heb ik vorig jaar zaadjes meegenomen en in het voorjaar uitgezaaid. Inmiddels is dat zaadje uitgegroeid tot een plant van bijna 80 centimeter.
Annemiek is erg vermoeid door de lange reis; een dagje extra rust heeft ze echt wel nodig. De dokter kwam even controleren of alles goed was; toch even in de gaten houden. Maar met een rustig weekend voor de boeg, zal ze wel weer snel de oude zijn. Tijdelijk moet ik even haar taken overnemen en dat gaat niet altijd goed. Was in de machine, wasmiddel erbij, dan moet het toch goed gaan. Dat had ik gedacht: het ging dus fout. Nu doet de machine voor de tweede keer hetzelfde wasje. Al doende leert men, denk ik maar. Foto: Stoffel, de landschildpad, een al meer dan tien jaar oude relatie in de tuin van ons vakantiehotel.
We zijn weer terug van weggeweest. De wasmachine staat te draaien om al het vakantiestof uit onze kleren te verwijderen. Alleen de restanten van het zonneverlof op onze huid zijn niet af te wassen. Daar moeten we de verder deze zomer mee doen. Een beetje ondersteuning van de Hollandse zon zullen we daarvoor wel nodig hebben. Toen ik deze morgen naar buiten keek zag ik weer natte dagen. Hoewel niet helemaal regenvrij hebben we van onze vakantie genoten. We hebben echter geen regendag in het zonnige zuiden gehad; wel een keer een onweersbui, maar daar is het eigenlijk bij gebleven. De temperatuur viel in het begin wel even tegen; het koude voorjaarsweer in Turkije zorgde er nu voor dat we daar van een late lente konden genieten. Planten, die we andere jaren niet in bloei hadden gezien, stonden nu in volle lentetooi. Foto: de oleanders kwamen al voorzichtig om de hoek kijken.
Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt heb ik eerst even de omgeving verkend. Is er nog wat veranderd? Alles blijkt hetzelfde te zijn gebleven. Even kijken wat de kapper kost: wassen en knippen, mannen en vrouwen, 10,00. We hebben daar wat haren achtergelaten. Na de lunch begon de hemel tebetrekken en kwam het met bakken uit de lucht, vergezeld door bliksem en donderslagen. Het is inmiddels half vijf en het onweer is nog niet helemaal voorbij. Het rommelt nog wat in de verte. Morgen wordt het beter weeren zaterdag wordt warm weer verwachten. En die verwachting delen we dan maar.
Iedereen bedankt voor de leuke reacties op onze blog. Vandaag nog geen foto; een andere keer maar weer.
Voor we vertrekken nog even door het blog gaan. Het wordt een lange dag voor ons, hoofdzakelijk reizen en wachten. Wachten op het vertrek en aan het eind van de vlucht wachten op de koffers en daarna nog ongeveer anderhalf uur in de bus tot we uiteindelijk onze eindbestemming bereikt hebben. Volgens de laatste berichten ziet het er niet naar uit, dat we in een zonnig land terecht komen: vandaag en morgen bewolkt en regen. Wat wij hier nodig hebben, hebben zij daar: regen. Overmorgen wordt het daar beter en zal de zon schijnen. Maar ja, wat zegt weerbericht; het kan lokaal zo verschillend zijn. We zullen wel zien, we zullen het wel beleven. We hopen u op de hoogte te kunnen houden.Foto: familie Nijlzwaan voelt zich thuis in de Vliet.
Gisteren was een prachtige dag om een wandeling langs het strand te maken en dat heb ik dan ook gedaan. Op het strand waren verschillende activiteiten: zandsculpturen en schilderen onder begeleiding van kunstenaar(m/v). Voor het schilderen was weinig belangstelling. Veel mensen hielden meer van de zon dan van activiteiten. Ik heb een tijdje met een bevriende schilderes staan praten. Zij heeft de belangrijke activiteiten van strandvernieuwing op het doek vastgelegd. Verder was er een driedaagse paasmarkt en op de boulevard een tweedaags jazzfestival. En de grote dirigent van de dag, de zon, was gul met stralend en verwarmend zonlicht. Vandaag zal het ook wel weer aangenaam weer worden; de wind is wat krachtiger en komt uit het noorden, waardoor de temperatuur niet de waarden van gisteren zal krijgen. Maar al met al toch nog best goed weer. Morgen vertrekken we voor een paar weken naar onze vakantiebestemming. De notebook gaat mee, zodat we af en toe toch nog even contact kunnen opnemen met het blog. Het achterblijvende huis is in goede handen. Daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. Foto: het Scheveningse strand op 2e paasdag 2011.
De KNMI registreerde voor gisteren de warmste Pasen sinds 1901. In België was het de warmste Pasen sinds 1949. In Nederland bracht de zeewind nog enige verkoeling. Vandaag zal het wat minder warm worden. Het was druk op het strand, maar niet in het water: de zeewatertemperatuur is rond de 10 graden. Wij zouden naar onze dochter gaan om te eten. Om 14.40 uur vertrokken we. We namen de bus aan de achterkant van ons appartement; om 15.02 uur stapten we in. Om 15.30 stapten we driehonderd meter verder uit. Bijna een half uur in de file. De bus ging niet verder op zijn normale route; we moesten overstappen op een pendelbus, die tweehonderd meter verder zou komen. Uiteindelijk belden we om 15.50 uur aan bij onze dochter, die hemelsbreed gemeten ongeveer twee kilometer van ons appartement verwijderd woont. Scheveningen zat potdicht van de bezoekers, die allemaal wel met de auto schijnen te komen, terwijl de mensen weten, dat er op Scheveningen met drukke dagen geen parkeerplekje meer te vinden is. Maar toch proberen. Want in Scheveningen willen de mensen in de schaduw van hun auto op het strand zitten. Foto: in de duinen stoorden de reeën zich niet aan al die drukte
Verrijzenis, bevrijding, Pasen. De kippen en de hazen. De kippen leggen eieren, de kerkklokken beieren. Christus is verrezen, De zon is weer verschenen. Paasmarkt op het plein. Zo zal het zijn, Verrijzenis, bevrijding. Voor iedereen: een Zalig Pasen.
Volgens het weerbericht/buienradar zal het vandaag weer een mooie dag worden. In de ochtend zullen er nog wat wolken zijn, maar deze zullen verdwijnen. Zelf ben ik er niet zo zeker van. De lucht is niet zo sprankelend als de vorige dagen. Er zit vochtigheid in de lucht, die misschien hier en daar toch voor een regenbuitje zou kunnen zorgen. De natuur zal er blij mee zijn. Om 12.00 gaan de paasklokken beieren. Vroeger mocht dan het vastentrommeltje geopend worden, was de vasten voorbij en had iedereen een vrolijk paasgezicht. Dat zullen we vandaag dan ook maar aantrekken: want morgen is het Pasen. Ik wens iedereen een zalig, vrolijk en gelukkig paasfeest. En het plaatje van vandaag: de pinksterbloem, die nu al langs de wegberm groeit.
De berekening van Pasen was niet altijd eenduidig. Pas in de achtste eeuw kwamen er algemene regels, die gebaseerd waren op hetgeen in het jaar 325 op het Concilie van Nicea was voorgesteld. De formulering voor de paasregel is de volgende: Pasen valt op de eerste zondag na de eerste volle maan van de lente. Indien de eerste volle maan van de lente op een zondag valt, dan wordt Pasen de volgende zondag gevierd. Als algemene regel geldt, dat de lente altijd op 21 maart valt. Volgens de tegenwoordige wetenschap kan ook de datum van de lente varieren, maar met deze variatie wordt in het kerkelijk bepalen van de paasdatum geen rekening gehouden. De paasdatum valt dus altijd op 22 maart als vroegste en op 25 april als laatste datum. Dit jaar viel het begin van de lente op 21 maart en de eerste volle maand daarna op maandag 18 april en dus is zondag 24 april 1e Paasdag. Foto: toevallig maakte ik op 18.04.2011 om 22.31 uur deze foto van de volle maan.
De meeuwen schreeuwen. Een lichte nevel bedekt de stad. Spoedig zal de zon verschijnen en de aarde weer verwarmen. Een zomerse dag in april. Pasen valt dit jaar erg laat: 24 april; het kan bijna niet later. In 2038 zal Pasen op 25 april vallen; later kan niet. Het bepalen van eerste paasdag is erg ingewikkeld: het heeft te maken met de stand van de maan. Maar misschien vertel ik u daar morgen iets meer over. Ik moet het zelf ook nog bestuderen. Ik heb het vroeger wel geleerd; ze zeggen wel eens “jong geleerd is oud gedaan”, maar sommige dingen vergeet je wel eens als je wat ouder wordt; dan moet je weer opnieuw leren. Je bent nooit te oud om te leren. Foto: op de achtergrond de nieuwbouw, waar eens het Seinpost stond. En op het huis vooraan de meeuw, die loert of er iets eetbaars te vinden is.
Gisteren heb ik een risico genomen in mijn tuin. Ik heb bonen gelegd. Eigenlijk iets te vroeg: er zou nog vorst kunnen komen, hoewel ik het eigenlijk niet verwacht. Bonen houden van warmte. Gezien de komende vakantie heb ik het gegokt en de prinsessenbonen, snij- en pronkbonen toch gelegd. De tuinbonen staan al boven de grond, maar die kunnen tegen een stootje. Afwachten tot na de vakantie. Ik heb in ieder geval nog bonen genoeg om opnieuw te leggen. Vandaag gaan we onze vakantiepapieren ophalen in Lisse. We vinden het altijd leuk om even naar Lisse te rijden. Het zijn aardige mensen en de koffie staat er bijna altijd klaar. We laten u echter niet in de steek: voor de eerste keer nemen we nu een laptop mee, zodat we van alles op de hoogte kunnen blijven en u waarschijnlijk over onze vakantie direct verslag kunnen geven. Foto: geen echte duinen, maar een grote zandhoop. Gevolg van aanleg nieuwe boulevard.
Op school begonnen we vroeger met de griffel, daarna het potlood en uiteindelijk de kroontjespen. Maar na WOII was de griffel al snel verdwenen. Het potlood is blijven bestaan. Toch was een potlood vroeger en kostbaar schrijfgereedschap; je had er maar één en dat moest je nog vaak met je boertje of zusje delen. Je had kleurpotloden, gewone potloden en inktpotloden. Inktpotloden moest je bevochtigen met water of speeksel en dan kreeg je inktschrift. Dat maakte wel vlekken. Jaren later kwam de vulpen, maar dat was pas op de middelbare school. Lange tijd zijn ze uit de mode geweest en vervangen door de ballpoint. Tegenwoordig is de vulpen weer in zwang, maar wel als luxe schrijfgerei. Als het potlood, dat iedere keer geslepen moest worden, klein geworden was en je er moeilijk mee kon schrijven, dan was de potloodhouder een welkom attribuut. Een potloodhouder vond ik in mijn ovale doosje. Foto: geen reclame voor Scheveningen; gelukkig biedt Scheveningen méér.
Een nieuwe zon voor de nieuwe dag. Op oude kalenders begint de week vaak met de zondag, maar veel moderne kalenders beginnen de week met de maandag. En vandaag zijn we aan week zestien begonnen. De paasweek. Vroeger, de laatste loodjes wegen het zwaarst met een extreme vastendag op goede vrijdag… en in het klooster een feestelijke witte donderdag. Tegenwoordig is de paasweek een feestweek van heerlijke aanbiedingen in de winkels om zo het paasfeest nog smakelijker te maken. Maar als je de mensen vraagt, wat Pasen is, dan kijken ze je bedenkelijk aan, zo van…wat bedoel je? Ja… de betekenis van veel christelijke feestdagen is de mensen ontgaan. Nu is van Pasen alleen nog maar overgebleven: eieren en de paashaas. Niet meer het gebeier van de paasklokken, niet meer Pasen, Pasen, feest de feesten. Gewoon een extra lang weekend. Een lentefeest met paasmarkten en heel veel bloemen. Foto: De dode boom en het nieuwe leven.
