Er zijn nu 2 bezoekers op dit blog. Record tot nu toe: 14
Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
Mijn blog is gestart op 17/2/2006 en bestaat vandaag 6953 dagen!
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
16-07-2011
We wisten het al lang.
We wisten het al lang. Maar wat het nu precies zou gaan worden, dat wisten we weer niet. Er gingen allerlei geruchten rond. Maar gisterochtend ging het dan toch gebeuren. De Hema in de Palacepromenade van Scheveningen werd feestelijk geopend. Geen eettent, maar een echte Hema. Dat gaat heel wat meer gezelligheid in de winkelpassage geven. En direct zag je al mensen rondlopen om inkopen te doen. Hier en daar iemand met een feestelijk drankje. Gisteravond ben ik met Annemiek ook even gaan kijken. Ik was al bij de opening geweest, maar Annemiek had de winkel nog niet gezien. Nu hoeft ze niet meer naar de stad voor kleine boodschappen. En… je hoefde daar echt niet op te wachten… onze buurtjes waren er ook. Zij al wat ouder in een nieuwe Hema. Dat was wel een plaatje waard. Foto: zij in de nieuwe Hema.
De moeder van Annemiek vertelde ruim zeventig jaar geleden het volgende verhaaltje:
Twee kikkertjes waren in een emmer melk gevallen de emmer was glad en ze konden er niet meer uit. ze bleven maar zwemmen, zwemmen en werden doodmoe. Het ene kikkertje hield het niet meer vol en verdronk; maar het andere kikkertje bleef zwemmen en zwemmen; De melk stremde en werd steeds dikker, totdat het boter was. Toen kon het kikkertje uit de emmer springen.
Nog zeg ik vaak tegen Annemiek als iets haar tegen zit:
Denk aan de kikkertjes.
Foto: Annemiek anno 1938/9; uit de tijd, dat haar moeder het verhaaltje van de kikkertjes vertelde.
Ik heb de stoute schoenen eens aangedaan en ben het erf opgestapt van een boerderij, gelegen aan de Weipoort, een buurtschap in de gemeente Zoeterwoude. Wij kwamen er jaren geleden vaak om in dat buurtschap kaas te kopen: van die echte Hollandse boerenkaas; totdat de openingstijden werden veranderd. Tegenwoordig komen we er nog regelmatig omdat deze buurtschap een van onze lievelingsplaatsjes is. Ik ben eens aan de bewoner van deze boerderij gaan vragen naar de geschiedenis van deze boerderij. De geschiedenis gaat terug tot vóór de tachtigjarige oorlog(1568 – 1648). De kruizen duiden op kaaskelders en de ouderdom van de kazen. In de boerderij was vroeger een schuilkerk. Het gebouw links, dat volgens mij van een latere periode is, is het zomerhuis. Van deze imposante heerboerderij heb ik een paar foto’s gemaakt. Aan de Weipoort staan nog meer van die heel oude boerderijen. Sommige fraai hersteld, andere hard toe aan een grondige restauratie; maar helaas is daar geen geld voor beschikbaar. Misschien later, als het dan maar niet te laat is.
De komende dagen gaat de zon wat rust nemen; misschien zal hij af en toe even zijn gezicht laten zien. Het kan niet altijd feest zijn. Jammer voor veel vakantiegangers; gelukkig hebben de bezoekers van Scheveningen genoeg alternatieven: musea, bioscopen en natuurlijk winkelen in de stad. De hele dag op je kamer moeten zitten is ook geen leuke bezigheid. Er staat een straffe wind vanuit het noorden. Een wandeling over het strand is alleen voor de heel fervente wandelaars een goede tijdpassering. Wij hebben voor vandaag geen afspraken en kunnen nu de dingen, die zijn blijven liggen, aanpakken. In huis is er altijd wel wat te doen. Wat het ook zij, maak van deze dag weer wat moois en geniet er van. Foto: een bloemetje in huis, brengt altijd wat vrolijkheid.
Het was heerlijk weer gisteren om even naar de tuin te gaan. Annemiek had er ook wel zin in. Krantje mee en terwijl ik tuinierde, las zij het laatste nieuws. Ik heb wat prinsessenbonen en stamsnijbonen geplukt, de tuin geschoffeld en flink water gegeven. De laatste tijd is er weinig regen gevallen en de tuin was erg dorstig. De courgettes staan in bloei; de eerste vruchten zijn al verschenen… klein nog, maar die zullen spoedig plukklaar worden. De uitgebloeide klaprozen heb ik verwijderd. Die liggen nu in de tuinafvalcontainer. Als je de klaprozen niet op tijd weghaalt, zit je het volgende jaar met een heel groot, maar mooi klaprozenperk en dat is niet de bedoeling. De lucht is nog grijs en de zon heeft zich nog verscholen, maar het wordt ongetwijfeld een aardige dag. Laten we er van genieten. Foto: het hooi is van het land. Nu blijft de ruimte gevuld met wolken
De gouden roos van Den Haag 2011 is geworden de trosroos genaamd “Planten und Blomen”, Kordes – Duitsland. Een foto van deze fraaie rode roos gaat hierbij. Geen detailfoto, omdat de roos het mooist tot haar recht komt in het perk. De zondag na de keuring is in het Rosarium altijd een gezellige informatiemarkt. En als je tijdig aanwezig bent kan je geluk hebben, dat je een mooie plant cadeau mee naar huis kan nemen. Ik kreeg een Neomarica northiana: een minder bekende, maar zeer fraaie plant uit Zuid-Amerika. Zodra er een bloem komt, zal ik deze fotograferen en hem op het blog zetten. De plant mag niet in de zon staan, de grond moet altijd vochtig zijn. Ik ben benieuwd of het mij zal lukken, de plant in bloei te brengen.
Met mijn blog ‘lookatloek’, dat ik geplaatst had onder de categorie ‘fotografie’ ben ik teruggegaan naar mijn vertrouwde stekkie ‘herinneringen/ervaringen’. Bij het bekijken van mijn oudere foto’s kwamen er zoveel herinneringen los, dat ik over die oude beelden ben gaan mijmeren. Ik voel me geen fotograaf; ik leg met mijn camera vast wat mij boeit en/of wat ik mooi vind. Ik verdiep mij niet in allerlei technieken. Ik kijk maar met één oog: het rechteroog. Het linkeroog is vanaf mijn geboorte beperkt. Ik kan niet driedimensionaal kijken. Ik zie alles vlak, maar ik heb daarmee leren leven. Fotografie is op de eerste plaats ‘kijken naar’ en dat heb ik van jongs af aan geleerd en dat wil ik met andere mensen delen. O ja, de techniek heb ik wel geleerd uit boeken en ook wel uit ervaring, maar bovenal van een vriend, fotograaf aan het hof en vakfotograaf van het leger. Helaas is hij daar een fout van een oogspecialist blind geworden en is in eenzaamheid jaren geleden overleden. Dat brengt allemaal herinneringen op. Verleden tijd bestaat niet, maar de herinneringen en de ervaringen zijn gebleven. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: herinnering aan gisteren, toen wij even in het Groene Hart van Holland waren.
De lucht is grijs en in het oosten kleurt de hemel al rood. Het is bijna windstil en de meeuwen maken ruzie met elkaar. Het heeft een beetje geregend vannacht en de buitenverlichting is al gedoofd. Een nieuwe dag is begonnen. Ik heb nog geen plan getrokken voor de dag. De politiek is op vakantie en nu ook het zuiden van Nederland. In België is het politieke spelletje weer afgelopen en nu mag de koning beslissen van wel of geen verkiezingen. Het wereldrecord van geen kabinet wordt steeds scherper gesteld. In België duikelen de politici over elkaar en geven de ander de schuld van het opnieuw mislukken. Waar twee honden vechten om een been, gaat straks een derde er mee heen. Foto: deze kat houdt toezicht in de rozentuin en trekt zich van de honden niets aan. Bij de ingang van het park staat een bordje 'verboden voor honden'.
Gisteravond tussen 22.11 uur en 22.17 uur beleefden wij een bijna adembenemend hemels schouwspel. De hele boven de zee veranderde in een snel tempo met zoveel kleur- en lichtwisselingen zoals ik nog niet eerder had waargenomen. Ik heb altijd mijn camera bij de hand. Daardoor kan ik u een beetje laten voelen, wat ik voelde. Vandaag wordt het een dag als gisteren. Aangenaam van temperatuur en af en toe zal de zon afgelost kunnen worden door een verfrissend buitje. Ik wens iedereen een fijne dag en een heel mooi weekend. Foto: gisteravond 22.14 uur.
De zon laat zich al zien. Ik vertrouw er op, dat hij zich ook vandaag niet verschuilt achter wolken. Het wordt weer zo een dag als gisteren. Aangenaam. Misschien hier of daar een buitje; maar dat is goed voor de natuur. De problemen met de auto zijn nu verdwenen en ik kan weer met een veilig gevoel in mijn vervoermiddel stappen. Eigenlijk was er niets aan de hand. Toen ik mijn auto kocht werd mij gezegd, dat de tankinhoud van mijn ligbank 40 liter was en dat ik dus maar 32 liter kon tanken. Dat werd ook tijdens de vervolgbezoeken aan de garage iedere keer bevestigd. Maar bij lpg is het zo, dat bij het tanken de pomp automatisch afslaat bij 80% van de tankinhoud; in mijn geval dus bij 32 liter. Maar bij de pomp klopte dat niet: de pomp bleef doorlopen. Na tien maanden kwam de chef van de garage op het idee om eens naar de tank te kijken en tot zijn verbazing stond bij de specificatie op de tank vermeld dat de tankinhoud 48 liter was. De pomp moet dan stoppen bij 38,4 liter. Foutieve voorlichting van de verkoper en chef garage, ja zelfs van het instructieboekje. Ja sorry, maar een nieuw model… u kent dat soort excuses wel. Gelukkig is nu alles in orde. Foto: vandaag wordt de gouden roos van de stad Den Haag, gekozen, maar ik bied u al vandaag een hele boel rozen aan.
Gisteren ben ik naar de specialist geweest voor de jaarlijkse controle en ben weer voor een jaar goedgekeurd. Altijd wel weer even spannend. Hij noemde mij de man “van de zevenenzeventig lentes” en wenste mij er voor alsnog een aantal lentes er bij. Vrolijk op het fietsje weer naar huis. Vandaag moet mijn auto naar de specialist: er zijn problemen met de lichtinstallatie. Die waren er al vanaf het begin, maar de oorzaak kon maar niet gevonden worden. Het was niet gevaarlijk maar schaft First. Ik moet de auto naar Delft brengen en krijg daar vervangende vervoer. Daarna naar het winkelcentrum Leidsenhage om Annemiek af te zetten en vervolgens naar de tuin. Om twaalf uur haal ik Annemiek weer op en gaan we samen naar huis. Het weer ziet er wat minder plezant uit, maar we doen het er mee. Later zal de zon wel weer komen. Foto: een roos uit het Westbroekpark, voor jou, voor iedereen.
Een wolkeloze hemel. Het begin van een nieuwe dag. Geen krijsende meeuwen: die zoeken hun voedsel nu op zee. En een welkome zwakke wind, die vandaag nog wel wat aan zal trekken. Een heerlijke vakantiedag. Maar el oppassen voor te lang zitten of liggen in de zon. Regelmatig insmeren met een factor 15 of hoger. Ik ben geen zonaanbidder. Eventjes in de zon zitten, dat vind ik wel lekker, maar languit liggen en mijn vlees laten braden… daar moet ik niets van hebben. Toch lopen er vanavond weer veel roodgekleurde wezens rond; bijna jankend van de pijn, die vergeten zijn dat de zon vooral met deze genadeloos kan zijn. Het oranje gekleurde konijn kreeg ik gisteren weer in het vizier. Het is weer een stuk gegroeid, maar nu is duidelijk te zien, dat het een duinkonijn is met een kleurafwijking. Weinig konijnen hebben de eer, dat zij zo vaak worden vastgelegd op de gevoelige chip. Foto: het gewone en ongewone duinkonijn.
Gisteren genoten van een mooie zondag. Vandaag beginnen we weer aan een gewone werkdag. Niet meer naar de baas. Die zit thuis achter de andere computer met haar blogvriendjes te corresponderen. Buiten ziet het weer goed uit. De vliegtuigstrepen verbinden de ochtendwolken en de zon heeft nog geen zin om op te staan. Hij is er wel en zal straks tevoorschijn komen. Donderdag wordt in het Rosarium de gouden roos van het jaar gekozen. Het zal wel weer een moeilijke keuze worden: uit zoveel moois het allermooiste en allerbeste te kiezen lijk mij een schier onmogelijke opdracht. En toch lukt het ze iedere keer opnieuw. Gisteren was ik even in de rozentuin. Het is een prachtig gezicht al die duizenden rozen. Zo een grote variëteit, zoveel kleuren. Het was gelukkig niet zo druk. Ik denk dat er veel mensen zaten te kijken naar tennis en Tour de France. En dan: de vakanties zijn begonnen en honderdduizenden mensen hebben het land verlaten om ergens ander rust, zon en vertier te zoeken. Foto: het Rosarium in het Westbroekpark.
Het weerbericht van deze morgen vertelde mij, dat in het zuidwesten van Nederland de zon zal schijnen. Maar als ik op de buienradar kijk, dan zie ik geen regenbeladen wolken. Wel waait er vanuit de zee een stevige bries. Goed wandelweer. De fiets laat ik maar thuis. De schoolvakanties zijn begonnen in Midden-Nederland. Veel mensen zijn al vertrokken naar hun vakantiebestemming. Zes weken schoolvakantie. Over een week gaat Zuid-Nederland op vakantie en op 23 juli het noorden. In Nederland is er vakantiespreiding: start 2 juli en einde 4 september. De vakantieperiode is voor Scheveningen vaak een rustige tijd. Het kan druk zijn op het strand maar in de bewoonde wereld is het rustig. Bij mooi weer komen de strandbezoekers vroeg. Dan is het even levendig op het plein, maar daarna is het rustig tot in de namiddag, als de bezoekers roodgekleurd door de zon en suffig weer op huis aan gaan. Tegen de avond komen de bezoekers naar de boulevard om te flaneren en strijken neer op de vele terrasjes. Iedereen, die op vakantie gaat, maar ook de thuisblijvers wens ik een fijne zomertijd. Foto: zomerdrukte op een zonnige dag.
Gisteren zou ik met een buurman, die op hetzelfde perceel waar ik mijn tuin heb, ook een tuin heeft, samen naar de tuin gaan. Maar onverwacht ging dat niet door. Jammer, maar vanmorgen ga ik er wel naar toe, als de regendruppels, die nu aan mijn raam kleven, geen buien voorspellen. Maar het weer ziet er vriendelijk uit en tuinonderhoud moet gebeuren. Buiten, in de polder, voel je je vrij en verglijdt de tijd, zonder dat je het merkt. Genieten van de natuur en de prachtige Hollandse luchten. Ze noemen het wel de Hollandse luchten, maar ik denk dat ook in Vlaanderen, zulke prachtige wolkenluchten voorkomen. Hollandse luchten noemen ze het, omdat de Hollandse schilders deze luchten zo mooi schilderden. Gisteravond vond ik me zelf een beetje een Hollandse schilder, toen ik van de lucht boven Den Haag bijgevoegde foto maakte.
De laatste onweerswolken verdwijnen. Vanmorgen vroeg heeft het even geonweerd. Een paar bliksemflitsen en wat gedonder. De verdwijnende wolken worden nu belicht door de rode gloed van de ochtendzon. Dat is maar een kort moment en erg mooi om te zien. De boeren staan klaar met hun tractoren om uit te rijden: de startvlag voor de hooimaand is gevallen. Onzin natuurlijk. Veel boeren hebben al gehooid en de buit binnen. Maar ja, de maand juli heet nu eenmaal de hooimaand en de maand augustus de oogstmaand. Voor glastuinders is iedere maand oogstmaand. Annemiek noemt augustus altijd de regenmaand: zij is jarig in die maand en in haar herinnering altijd een regenachtige verjaardag/vakantiemaand. Vandaag gaan we toch weer van de zon genieten, misschien niet de hele dag, maar als hij er is genieten we er van. Foto: de ochtendzon deze eerste julidag.
De laatste dag van de maand. De zon mag wel even komen, want het hooi is niet droog. Morgen begint de hooimaand. Een halfjaar is al weer bijna voorbij. We beginnen al weer aan onze vakantie te denken. Juli, augustus en dan onze vakantiemaand. De tijd gaat zo snel en als je achterom kijkt dan zijn het al zoveel jaren; jaren, waarin je veel beleefd hebt, maar waarvan je ook weer heel veel vergeten bent. Maar iedere dag beleef je weer nieuwe dingen. Foto’s van vroeger bekijken, dan komen vaak herinneringen weer boven drijven. Lodewijk Napoleon had als lijfspreuk: doe wel en zie niet om. En laten we het daarbij maar houden. Gisteren is verleden tijd, alleen de herinnering daaraan is gebleven. Foto: de Haagse Beek, een groot woord voor zo een klein watertje.
Ik heb er niet veel van gemerkt vannacht. Bliksems en donderslagen. Even ben ik wakker geweest; heb me omgedraaid en ben verder gaan slapen. En als ik nu de donkere ochtend inkijk, dan zie ik een groot verschil met de dag van gisteren: een grijze lucht alom. De straten zijn droog en hier en daar ligt er op de daken wat water. De temperatuur in mijn kamertje is nog niet gedaald. Ondanks het warme, drukkende weer was het een drukke dag. Ik heb echt peentjes gezweet; en als je me dan vraagt ‘wat heb je dan allemaal gedaan?’ dan moet ik zeggen ‘heel veel prettige dingen’. Geen gezeur over ons appartementencomplex, maar gewoon gezellige dingen. Rondfietsen door Scheveningen en praten met gezellige mensen, die ik nog niet eerder ontmoet heb. En daarna werken aan een nieuw project. Wat dat is, daar kom ik in een later stadium wel een keer op terug. Maar er is in ieder geval prettig werk aan de winkel. O ja, de staking, die ik gisteren meldde is vandaag. Een journalist zei gisternacht ‘vandaag’ terwijl hij ‘morgen’ bedoelde. Die morgen die hij gisteren bedoelde is vandaag. En zo komen de vergissingen in de wereld. Foto: een foto, die wel wat te maken heeft met het nieuwe project.
De zon verschuilt zich noch achter de ochtendnevel. Er hangt iets dreigends in de lucht. Vreemd gevormde wolkjes drijven voorbij en in het zuiden heeft de lucht een vreemde kleur. De temperatuur in mijn kamertje is 26 graden. Wat zal de dag geven vandaag. Om negen uur gaat het openbaar vervoer in Den Haag, Rotterdam en Amsterdam voor zes uur in staking. Het treinverkeer heeft voor vanmiddag een aangepast schema. Zojuist hoorde ik, dat er in het midden en oosten van het land noodweer wordt voorspeld in de loop van de dag. Als de zomer begint met extreme temperaturen, dan is er echt wel wat mis. De temperatuur in mijn kamertje, die een kwartier geleden nog 25.8 was is nu 26.3. Het wordt weer een hete dag. De zon heeft de ochtendnevel overwonnen en staat als een fletse schijf aan de hemel. Het wordt een spannende dag. Foto: zonsopkomst deze morgen