4 augustus. Gisteravond was ik snel weer thuis van de vergadering. Het was weer veel geschreeuw. Tijdens de pauze om 21.25 uur ben ik naar huis gegaan. Vannacht om 01.00 uur keek ik even naar buiten en zag dat bij nog veel mensen de lichten aan waren. Het zal dus wel een lange vergadering zijn geweest. De uitslag hoor ik vandaag wel. Een aantal mensen had veel machtigingen weten te verzamelen, waardoor ze hun eigen mening konden doordrukken. De regels van de Akte werden met het grootste gemak genegeerd. De meerderheid beslist toch. Ik denk dat de machtsblokken weer hebben gezegevierd. En de consequenties? Daar is niet over doorgedacht. De meerderheid beslist en we zullen dus meer, veel meer moeten gaan betalen aan maandelijkse bijdragen. Ik houd die vergaderingen in het vervolg maar voor gezien. Vandaag lijkt het een aardige dag te worden. De lucht boven de zee is helder. Foto: ik wilde er een foto opzetten met een stel kakelende kippen, maar zo een foto heb ik nog niet gemaakt. Komt nog wel. Misschien is het gekwaak van een kikker een redelijk alternatief.

Om half vijf vanmorgen luisterde ik even naar de radio naar het weerbericht. Zo dat ziet er niet slecht uit. Kans op een enkel licht buitje, maar verder een stralende en warme zomerse dag. Om vijf uur komt er een nieuw weerbericht met de mededeling regen tot zeer veel regen, maar wel hoge temperaturen van 24 tot 27 graden. Vervolgens kijk ik zojuist naar de buienradar en wat zie ik: regenwolken boven Vlaanderen, die op weg zij naar het noorden en inmiddels al aardig het westen belagen. Weg voornemens en aanpassen aan de omstandigheden. Weg zomerse dagen, want na vandaag gaan de temperaturen weer snel omlaag naar ‘beneden normaal voor de tijd van het jaar’. Is dit een waarschuwing voor de vergadering van komende avond? De tijd heeft ons geleerd om ons aan te passen. Het zal wel weer lukken vandaag. Er is altijd wel wat werk te doen in huis. Ik kan het ook niet mooier maken dan het is.

Als de temperatuur stijgt, daalt de belangstelling op het blog. Niet iedereen heeft zijn of haar computer onder de parasol in de tuin staan. Ik ook niet. Bij mooi weer heb ik wel wat anders te doen dan te computeren; namelijk genieten van het buiten-zijn. Daarom kruip ik al vroeg achter de computer en af en toe tussendoor ook nog wel, maar niet zoals op donkere, sombere of regenachtige dagen. Het is nu 5.43 uur en over een goed kwartiertje valt het zonlicht mijn kamertje binnen. Tegen zeven uur kleed ik me dan aan en ga de krant lezen, ontbijten en vervolgens tot ongeveer half negen besteed ik mijn tijd met computeren. De zon trekt in de ochtend al weer aardig richting het zuidoosten en dat betekent dat de eerste zonnestralen van de dag niet mijn kamertje kunnen binnenvallen: dan staat er een groot appartementengebouw in de weg. Over een paar weken is de zon weer op de goede plaats en krijg ik de vroege zonnestralen weer binnen. Zo gaat dat ieder jaar. Vroeg in het voorjaar geniet ik van de jonge zon, dan kruipt hij achter dat complex en na een paar weken verschijnt hij dan weer links van dat gebouw, eind juli keert hij weer op zijn schreden terug. Foto: de zon op 2 augustus; nog even, en dan verdwijnt hij helemaal achter het complex.

De meeuwen kwebbelen er weer lustig op los. Zij voelen het ochtendgloren. En aan de horizon beginnen de lichtstrepen van de nieuwe dag al zichtbaar te worden. Maandag 1 augustus en begin van week 31. Om 06.01 zal de zon opkomen en vanavond om 21.31 uur weer ondergaan. We hopen de hele dag van een zonnige maandag te kunnen genieten. De dagen beginnen weer te korten. Zo ongeveer drie minuten er dag. Augustus is bij ons in de familiemaand. Annemiek haar vader was jarig, mijn moeder vierde haar verjaardag, mijn oudste zus zou jarig geworden zijn; zij zijn helaas niet meer onder ons. Annemiek, mijn zus Annie en mijn broer Ad vieren deze maand wel hun verjaardag. Bij ons zijn dat geen familiebijeenkomsten. Een telefoontje of een verjaardagskaart. De straat verlichting is al gedoofd en het eerste ochtendlicht valt nu mijn kamertje binnen. De zon heeft zich gemeld. Ik wens iedereen een zonnige dag en misschien volgt daar op nog een zonnige maand. Foto: de reeën komen weer te voorschijn. Gisteren zag ik vier reeën in de Harstenhoek, waarvan in ieder geval één bok. De bronstijd begint en het zal nog wel wat drukker worden. Ik fotografeerde de bok en een geit. Vandaag de bok als foto en morgen de geit.

Gisteravond ging Annemiek, vermoeid van een paar vrije dagen, al vroeg naar bed. Toen ik drie kwartier later naar bed wilde gaan, werd ze wakker en zei tegen mij: “wat ben je al vroeg opgestaan”. Echt uitgeslapen was ze nog niet: even later lag ze al weer in Morpheus’ armen.
Zo juist wekten een paar ruziënde meeuwen mij. En als ik eenmaal wakker ben, dan sta ik op. Dat is in de zomerperiode vrij vroeg, zo rond de tijd, dat ook de zon aan de horizon gloort. Maar vandaag komt hij wat later. Na een paar dagen vrijaf, ligt er altijd weer wat werk te doen; zoals post bekijken, kranten lezen en blogvriend(inn)en bezoeken.
De dag begint grijs. De weersverwachting voor de komende dagen ziet er positief uit, maar voor vandaag zal de lucht er grijs uitzien, misschien in de middag in het westen, waar wij gelukkig wonen, wat opklaringen. Misschien op de laatste dag van juli toch nog een beetje ZONdag. Geniet van de dag en laat hem niet verloren gaan. Foto: een zonnebloem met wat er in.

Gisterochtend heb ik echt mijn best gedaan om u een berichtje te sturen. Ik deed dat via mijn laptop, die uitgerust is met Windows 7. Maar ik kreeg iedere keer de melding: u hebt geen bericht ingegeven. Thuis gebruik ik Windows XP en daar heb ik nooit problemen mee gehad. Het kan natuurlijk ook gelegen hebben aan het hotel, dat misschien ook met Windows XP was uitgerust en aldus ook toestemming aan de gasten gaf om van het internet gebruik te maken. Ik weet niet waaraan het gelegen heeft. In ieder geval heb ik het geprobeerd. Maar geen zorgen: we zijn die dag heel  goed doorgekomen. Mooi weer, lekker genoten van de omgeving en van het eten. Prima geslapen en heerlijk uitgerust ook de tweede dag prima doorgebracht. De terugreis vandaag verliep met enige hindernissen. De uitgekozen route kon niet helemaal gevolgd worden, maar na wat omzwervingen door het Limburgse en Brabantse land toch weer goed thuis gekomen. Foto: een bewijs dat ik in het Limburgse verbleef. De auto staat er op en Annemiek zit er in.

Vandaag gaan we er even tussen uit. Gewoon een lekker eind rijden in een rustige omgeving en genieten van wat de natuur ons biedt. Denkend aan Holland, zie ik brede rivieren, traag door oneindig laagland gaan. Dat gaan we vandaag zoeken. En als we thuis komen genieten we van een heerlijke  Malbec, een Merlot of een Cabernet  Sauvignon. Een stukje oude kaas erbij en dan lekker onderuit gezakt luisteren naar muziek. Misschien kijken naar de oude ansichtkaarten over Scheveningen, die ik tijdelijk in bruikleen heb om ze later toe te voegen aan mijn website www.schoenendoos.eu.  Foto: het groene hart van Holland

Alle begin is moeilijk. Meestal als ik achter mijn computer ga zitten om een ervaring op het blog te zetten, komen gedachten vlug bij mij op. Deze morgen begin ik met alle begin is moeilijk en toch ben ik begonnen met iets op het blog te zetten. Vanzelf komen nu een aantal onderwerpen aanwaaien. Gisteren bij voorbeeld, Ik was aan het werk met mijn project “haring”en maakte een grote fout. Ik was aan het kopiëren en plakken, toen ik een fout maakte: ik verplaatste van een website de index en vergat waarheen. Met het gevolg, dat mijn website niet meer werkte. Hoe krijg ik die index terug. Na veel en lang zoeken vond ik die index bij een bijna identieke website en kon via copieren en plakken de schade herstellen. De index van een website is heel belangrijk; die is als het ware de sleutel van de site. Ben je hem kwijt, dan moet je bij wijs van spreken een nieuwe sleutel op dat slot zoeken of een nieuw slot maken met een nieuwe sleutel. Gelukkig vond ik slot en sleutel terug. Met mijn project kan ik nu weer verder. Heb ik u nieuwsgierig gemaakt? Nog een maandje geduld. Tegen die tijd denk ik er meer over te kunnen vertellen. En nu staat er toch een stukje op mijn blog. Alle begin is dus niet altijd moeilijk. Foto: he Joegoslavië Tribunaal ligt in het stadsdeel Scheveningen en heeft wel iets met mijn project te maken.

De weersvoorspelling, beter is te spreken van weersverwachting, krijgt steeds meer het karakter van achter de wolken schijnt de zon. Regen met opklaringen heeft zo ongeveer de betekenis gekregen van: de hele dag kans op regen, maar af en toe ook kans op een zonnestraaltje. En dat is dan het weertype, dat we de komende dagen kunnen verwachten. En als er dan een keer geen regen valt, dan kijken de meteorologen je heel vrolijk aan vanaf het tv-scherm, want inderdaad dat verwachte zonnestraaltje is een zonnige dag geworden. Maar direct daarop volgt weer een domper, want de verwachting voor de volgende dag is of liever zijn: een zonnetje gedeeltelijk achter wat wolkjes en één of meer druppeltjes. We zitten nu echt aan de verkeerde kant van de statistiek. De maand juli wordt misschien wel de natste maand sinds mensenheugenis. Maar wie weet: achter de wolken schijnt de zon en misschien leren we de zon van zijn beste zijde kennen. We blijven optimistisch, maar ik zou liever zien dat op de verschroeide aarde van Afrika regen, heel veel regen valt. Die mensen en die gebieden snakken naar regen en zien liever regen dan zonneschijn. Foto: een vlinder brengt nog wel eens wat kleur.

Vandaag is het ZONdag. U mag me rustig tegenspreken en zeggen dat het maandag is. Maar vandaag schijnt de zon. Ik zie hem als ik naar buiten kijk. Ik zie het aan de trambestuurder: hij is vrolijk op weg. Ik zie het aan de mensen: zij kijken vrolijk. Ik zie het aan de paraplu’s, die niet gebruikt worden en zelfs niet meer gebruikt kunnen worden: zijn zijn de afgelopen dagen gesneuveld in de harde windstoten en liggen nu kapot op de straten, kwaad weggeworpen door de eigenaars omdat ze dienst geweigerd hebben. Maar die paraplu’s kunnen er niets aan doen, dat die onstuimige en regenbrengende weerman ons zo te grazen heeft genomen. Maar vandaag is het ZONdag op maandag. Een begin van de zomer? Wie weet…  wordt de oogstmaand dit jaar de zomermaand. In de afgelopen dagen heb ik dankzij het slechte weer goede vorderingen kunnen maken met mijn “haring”project. Dat was het huiswerk, nu komt er het buitenwerk bij. Ik wens iedereen een ZONnige maandag en veel daaropvolgende ZONdagen. Foto: ik moest wel even zoeken naar een zonnige foto.

Het eerste wat Annemiek van morgen tegen me zei was: wat een rot weer. Waarop ik antwoordde: goede morgen. Het ene was een constatering; het antwoord was een wens van hoop. Oudere mensen weten nog, dat de nieuwe kalenderweek op zondag begon. Dat was eigenlijk in strijd met de Bijbel: in de Bijbel is de zondag de laatste dag van de week. Op die dag rustte God, toen hij zag dat alles goed was. En in die oude gedachte begint vandaag de laatste week van de zomermaand juli. De zomer, die dit jaar verstek laat gaan. Ook vandaag wordt het hier geen ZONdag. Maar we gaan rustig verder in de hoop dat het tij zal keren. In huis zijn we al bezig de boel te ruimen. De keukenkasten worden overhoop gehaald en alles wat we niet meer nodig hebben en dus overbodig zal zijn in de nieuwe keuken wordt in de vuilniszak gedaan en naar de container gebracht. Weg is weg en niet meer omkijken er naar. Dat zijn we vast kwijt. De kastjes in de nieuwe keuken zullen heus wel weer goed bezet worden. Regelmatig komt Annemiek bij mij langs met iets in haar hand, waarover zij twijfelt en vraagt dan: “Loek, wat zal ik hier mee doen? En zonder op te kijken zeg ik dan al “weg gooien”, maar als er dan een maar volgt, dan kijk ik even op en zeg dan, iets bewuster, “weggooien”. En dat woordje zal ik de komende tijd, nog heel wat keren gebruiken. Prettige zondag wens ik iedereen. Het is een dag om op te ruimen. Foto: wat een rommel.

De dag begon met zon, maar nu regent het. Het zal de rest van de dag ook wel zo blijven. Het wordt geen zonneweekend. Aan de kust wordt zelfs een stormachtige wind verwacht(windkracht 8). Maar soms zijn de verwachtingen minder erg dan de werkelijkheid. Het wordt dus weer afwachten vandaag. Geniet van de goede momenten.
Een paar dagen geleden, het was geloof ik donderdag, gingen we in de avond even een polderommtje doen door het Groene Hart. Annemiek vindt altijd heerlijk door de polder te rijden. Rust en stilte. Wij kwamen langs een weide, waar moeder koe liefdevol bezig was met haar twee kalfjes. Ik weet niet wat voor soort koe het is; daar heb je tegenwoordig ook al zoveel rassen is. Ik vond het een leuk en intiem plaatje en heb dat vastgelegd met mijn camera. Vandaag zullen ze wel weer in de wei staan. In de wei met zon, regen en een stevige wind. Zij kunnen er wel tegen. Maar ook ik zal niet de hele dag binnen zitten. Ik houd het weer wel in de gaten. Foto: het ene kalfje kijkt hongerig toe, maar waar is zijn moe?

Volgens de buienradar zullen er vandaag geen buien vallen. Misschien een enkel drupje. Zonneschijn is mogelijk, maar niet erg uitbundig. De wind komt uit noordelijke richting. Het zal best wel mee kunnen vallen wat de zon betreft. Bij die noordelijke wind zal de temperatuur ongeveer gelijk zijn aan het zeewater. Zo rond de 17 graden. Best fris. Maar als de zon komt en uit de wind kan het best aangenaam zijn. We hopen maar, dat de weergoden u en ons goedgezind zullen zijn. En u weet mijn spreuk: schijnt het zonnetje niet….. dan moeten we maar proberen zelf het zonnetje in huis te zijn. Trek uw vrolijke gezicht aan en geniet van de dag. Foto: ik kan het niet mooier maken dan het is.

Vandaag kunnen we, na bijna twee dagen blogstilte, weer communiceren met onze blogvriend(inn)en. Gelukkig waren het twee dagen met hier in Scheveningen mooie dagen. Elders in het land schijnt het weer minder goed geweest te zijn met regen- en onweersbuien, maar wij zijn daar ter compensatie(?) verschoond van gebleven. We hebben nu veel in te halen. Onze blogbrievenbus zit vol; we hebben dan ook heel wat post te verwerken. De dag begint met wolkenluchten en zo te zien zijn de daken en straten nat. Veel regen is er echter niet gevallen. We hebben er ook niets van gemerkt. Vandaag ziet het weer er wat minder fraai uit. In het zuiden. Wij zitten misschien net aan de goede kant van de weergrens, wordt weer veel regen en zwaar onweer verwacht. Af en toe zal de zon wat kunnen schijnen, maar daar ziet het er op dit moment nog niet naar. Veel vakantiegangers zullen wel cynisch zeggen: ‘nu we thuis zijn en we weer moeten werken, zal de zon wel gaan verschijnen’. Misschien komt de zomer nog en kunnen we nog weken van mooi weer genieten. Hoop doet leven. Foto: het natte weer van de afgelopen tijd heeft de duinen goed gedaan.

Over het weer zullen we vandaag niet veel te klagen hebben. De temperatuur is iets aan de lage kant, maar zal schommelen tussen de 20 en 22 graden. Uit de wind en in het zonnetje zal het best aangenaam zijn. Minder aangenaam is het, dat wij ook nog niet van het seniornet kunnen genieten; gistermorgen kan ik sinds 6.00 uur vrijwel geen contact maken met het seniorennet. Één keer lukte het en kon ik een berichtje achterlaten. Maar daarna was er vrijwel geen contact meer mogelijk. Soms even mijn eigen blog, maar als ik daarmee verder wilde, kreeg ik alleen maar half, gedeeltelijk of helemaal witte beeldvlakken. Gelukkig is het internet niet gestoord en kan ik mijn eigen werkzaamheden uitvoeren: websiteonderhoud en –ontwikkeling. Dit berichtje schrijf ik in Word en bewaar het tot het op sennet geplaatst kan worden. Ik schrijf bijna altijd mijn berichten in Word. Daar kan ik het veilig opbergen en wanneer nodig gemakkelijk kopiëren en plakken op de daarvoor bestemde plaats. Vandaag ga ik maar tuinieren en van het weer buiten genieten. En als server2(volgens mij zit daar het probleem) weer gezond is, kan ik weer contact opnemen met mijn blogvriend(inn)en.

De zon kleurt de horizon. De voorbode voor een mooie dag? De straten zijn droog en hier en daar ligt nog wat water op de daken. De eerste zonnestralen vallen mijn kamertje binnen. In ieder geval een mooie start voor een nieuwe dag. Boven zee hangen nog wat dreigende wolken. Hopelijk drijven zij snel voorbij. Er sluipen een paar figuren langs mijn raam. Buren, die lak hebben aan het huishoudelijk reglement. Zij hebben een eigen lift, maar schijnen het leuk te vinden andere mensen te plagen. Zeg er niets van, want dan krijg ik een grote b… Soms hoop ik, dat de lift in storing valt en zij een uurtje elkaar in de lift moeten vermaken. Zand er over. We gaan van de nieuwe dag genieten. Foto: de regen heeft de natuur goed gedaan.

“Het regent, oh wat regent het.
Ik hoor het in mijn warme bed.
Ik hoor de regen zingen.

Een gedicht van C.S.l Adama van Scheltema, dat bijna iedere oudere uit zijn hoofd geleerd heeft; echter grotendeels vergeten, alleen de eerste regels zijn gebleven. Ook de regen is gebleven. Na zoveel dagen van somberheid buiten komt het gedichtje weer naar bovendrijven. De weersvoorspellingen voor de komende dagen zien er ook niet zo vrolijk uit: dan denk ik “maar aan een ander gedichtje:
“Onder moeders paraplu,
daar liepen eens twee kindjes,
Hanneke en Janneke,
dat waren dikke vrindjes”.

In dat liedje spetterden de  druppels vrolijk rond.

Conny Stuart vroeg zich al af:

“Wat voor weer zou het zijn in Den Haag
Wisselvallig met telkens een bui
Wat voor weer is het daar nou vandaag
Is het weer voor een vest en een trui
Is er regen vandaag
Waait de wind met een vlaag
Alle voetgangers weg van het Spui
En duikt iedereen diep in zijn kraag
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag”.

Één ding is zeker: na regen komt zonneschijn.

Foto: dankzij het nat zijn de polders zo mooi

Het was heel even ZONdag. Maar nu trekken er weer regenwolken langs. Maar boven de zee is er toch nog iets blauws te zien. Iets meer blauw, dan het blauw van de Nederlandse vlag, die boven op het Kurhaus strak in de wind staat. Maar misschien komt straks de zon weer terug, zodat het op deze zondag toch weer een beetje ZONdag wordt.
Gisteren heb ik van mijn vriend Ron de eerste haring gekregen. Nee… het is geen Hollands maatje, geen haring om op te eten, maar de haring, die iets te maken heeft met een project, waar Ron, Natalie en ik mee bezig zijn. Een project, dat wel wat met Scheveningen te maken heeft. Scheveningen, dat in zijn wapen trots met drie haringen pronkt. Verder vertel ik er nog niets over. Maar ik laat u wel de messing haring zie, die door hem ontworpen en gegoten is. Ik hoop, dat het op deze zondag toch nog een beetje ZONdag wordt. Er vallen nu een paar zonnestraaltje bij me binnen. Een sprankje hoop: ze zijn nu al weer verdwenen. Maar… wie weet.

We wisten het al lang. Maar wat het nu precies zou gaan worden, dat wisten we weer niet. Er gingen allerlei geruchten rond. Maar gisterochtend ging het dan toch gebeuren. De Hema in de Palacepromenade van Scheveningen werd feestelijk geopend. Geen eettent, maar een echte Hema. Dat gaat heel wat meer gezelligheid in de winkelpassage geven. En direct zag je al mensen rondlopen om inkopen te doen. Hier en daar iemand met een feestelijk drankje. Gisteravond ben ik met Annemiek ook even gaan kijken. Ik was al bij de opening geweest, maar Annemiek had de winkel nog niet gezien. Nu hoeft ze niet meer naar de stad voor kleine boodschappen. En… je hoefde daar echt niet op te wachten… onze buurtjes waren er ook. Zij al wat ouder in een nieuwe Hema. Dat was wel een plaatje waard. Foto: zij in de nieuwe Hema.

De moeder van Annemiek vertelde ruim zeventig jaar geleden
het volgende verhaaltje:

Twee kikkertjes waren in een emmer melk gevallen
de emmer was glad en ze konden er niet meer uit.
ze bleven maar zwemmen, zwemmen en werden doodmoe.
Het ene kikkertje hield het niet meer vol en verdronk;
maar het andere kikkertje bleef zwemmen en zwemmen;
De melk stremde en werd steeds dikker, totdat het boter was.
Toen kon het kikkertje uit de emmer springen.

Nog zeg ik vaak tegen Annemiek als iets haar tegen zit:

Denk aan de kikkertjes.

Foto:  Annemiek anno 1938/9; uit de tijd, dat haar moeder het verhaaltje van de kikkertjes vertelde.