Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
30-01-2011
Lentevreugd
Vorige week zaterdag maakten we een rondrit door het westelijk deel van Zuid-Holland. In de omgeving van Wassenaar werden we misleid door de afwezigheid van verkeersborden. Geen nood: wij houden er van op de bonnefooi te rijden. We zien wel waar we uitkomen. Aan de andere kant van Wassenaar, gelegen aan een smalle landweg zagen wij een ons onbekende kaasboerderij; het stond met grote letters op het dak. Dat hebben we goed onthouden. Nu weten we een kaasboerderij in de nabije omgeving. Gisteren zijn we er kaas gaan kopen. En wie hielp ons: de boerin uit het televisieprogramma “boer zoekt vrouw”. Na de kaasboerderij zijn we naar het nabij gelegen natuurgebied “Lentevreugd” gereden. Daar liet ik Annemiek in het zonnetje en in de auto achter om zelf een kleine wandeling te maken in dat natuurgebied. Uiteraard met camera in de aanslag. En ik werd beloond: een vos kruiste mijn pad. En het resultaat van die ontmoeting legde ik vast met de camera. Foto: de vos en op de achtergrond een paar Hooglanders.
Er hangt een licht mist boven de stad. Luchtverontreiniging? Zou best kunnen. Er wordt gestookt: het wintert en het is koud; dan gaat de verwarming een streepje hoger. Luchtverontreiniging was125 jaar geleden een woord, dat nog niet in de tijd gebruikelijk was. Dat is iets van de laatste 50 jaar, toen de massamotorisering begon. Hoe kom ik op die gedachte: op 29 januari 1886 deponeerde Karl Heinz de rechten voor de “Patent Motorwagen”, een voertuig dat speciaal ontworpenwerd om door een verbrandingsmotor te worden aangedreven. De Patent Motorwagen was een ééncilinderviertakt met een vermogen van 0,68 PK. Dit voertuig wordt beschouwd als het eerste automobiel. De zon is inmiddels opgekomen, maar gaat nog schuil achter de mist boven de stad. Nog even wachten voor de zon mijn kamertje komt binnen schijnen, want dan begint voor mij pass de zonnige dag. Foto: Tyco was gisteren voor de laatste keer mijn vaste logé. Nu is hij weer voor goed in zijn eigen omgeving.
België toch even in het nieuws: Haiku Herman, de EU-president: Herman van Rompuy. En het Nederlandse nieuws. Terwijl een heel groot deel van Nederland NEE zegt, geeft de Tweede Kamer groen licht voor een nieuwe missie naar Afghanistan. Maar het beste nieuws staat op de voorpagina bij het weerbericht: zaterdag tot en met dinsdag: veel ruimte voor zon. Op koud weer kan je je kleden. De zon geeft kleur aan de dag. Foto: ook de camelia staat in bloei
Na 227 dagen en massale protesten heeft Johan Vande Lanotte er de brui aangegeven. Voor de Nederlandse lezers zegt dat niet veel meer. Walen en Vlamingen zullen nooit één taal spreken. Maar hoe moet het nu verder. Nieuwe verkiezingen zullen nog meer verwarring geven. Na 172 jaar is België nog steeds verdeeld. Waar moet de grens liggen als je het land in twee taalgebieden zonder enclaves wilt splitsen. Bijna een onbegonnen taak. Één taal als gemeenschappelijke taal? Maar een Waal wil geen Nederlands, en een Vlaming geen Frans spreken. Met een variatie op de uitdrukking ‘twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen’ zou je haast kunnen zeggen ‘twee talen in één land, daar staat het verstand aan de kant’. Foto: deze twee mensen heb ik nog nooit ruzie zien maken: zij spreken dezelde taal; de taal van het luisteren.
Ik heb altijd een hobby gehad: oude klokken verzamelen en eventueel restaureren. Maar nu is die hobby door ruimtegebrek niet meer dan een paar klokken. Af en toe komen er toch nog mensen naar me toe omdat hun oude klok het niet meer doet en dan help je uiteraard die mensen uit de brand. Soms honoreren zij dat met een presentje. Kort geleden met een mooie fles wijn. Een “Ibéricos. Crianza 2007 Tempranillo Familia Torres Rioja”. Gisteravond hebben Annemiek en ik van deze wijn genoten. Nu staat er alleen een lege fles op tafel. Foto: een hamamelis oftewel Toverhazelaar.
De straten zijn nat, de ramen zijn nat. Het regent en de glazenwasser staat voor de deur om de ramen te lappen. Dat kan hij dus beter even uitstellen. Misschien morgen: het is de verwachting dat het weer morgen beter wordt, wel wat kouder. Maar de natuur laat zich niet koeioneren, die gaat gewoon haar gang. In de tuinen staan de narcissen al boven de grond, de tulpen houden zich nog verscholen onder de grond. Maar in de kassen staan ze al in volle pracht. Zo ook op mijn tafel in de woonkamer. Een beetje somber buiten, maar binnen vrolijke kleuren. Foto: deze bloemen mag u van mij plukken.
Gisteren was het een grijze dag en vandaag zal het niet veel beter zijn. Maar de natuur stoort zich niet daar aan. Die is volop in ontwikkeling. De madeliefjes steken hier en daar hun kopjes weer boven de grond. De narcissen kondigen hun komst aan. De hazelaar staat te pronken. De helleborus staat weer in bloei. En natuurlijk ook de sneeuwklokjes. Gisteren zag ik gele, witte en roze struiken in bloei staan. Op de foto een gele, waarvan ik de naam niet ken.
Het is nog donker. Ik kan nog niet zien of het een zonnige dag wordt of een met een bedekte hemel. Dat wordt straks dan ook een verrassing of een desillusie. Afwachten maar. Wordt het wandelen of thuis zitten. We zullen er maar het beste van hopen. Mijn voetbalclub heeft gisteren gewonnen 3-1. Vroeger, heel vroeger gingen we op de zondag nog wel eens kijken: kostte toen nog maar een dubbeltje. Staanplaatsen achter het doel. Tegenwoordig kijk ik naar de samenvatting op de tv. Lekker makkelijk onderuit gezakt. Foto: een oude foto uit mijn zwart/wit archief.
Gisteren vertelde ik u over Venus de Morgenster, maar Venus is ook de Avondster. Als Venus te zien is vóór de zon opkomt, dan noemen we hem de Morgenster, als hij later ondergaat dan de zon, dan noemen we hem de Avondster. Venus is echter geen ster: Venus is een planeet met een rotsachtig oppervlak, bijna even groot als de aarde. De baan van Venus om de zon ligt binnen die van de aarde. De afstand van Venus tot de zon is 108.000.000 kilometer. Die van de aarde tot de zon 150.000.000 kilometer. Je kunt Venus maar beter niet benaderen want hij is erg heet: 500 graden Celcius. Dan kan je beter kijken naar de Venus van Milo: daar krijg je het misschien van, maar nooit zó heet. Gisteren was Venus te zien, maar vandaag is het bewolkt en blijft hij verborgen achter de nevel. Foto: dit monster waart thans rond op Scheveningen
Er is in België een actie gaande om de baard te laten staan, totdat er een regering is gevormd en beëdigd. Over drie maanden gaan we weer op vakantie en zullen onze Belgische vrienden weer ontmoeten. Zullen we ze dan nog herkennen? Sommige Belgen doen niet mee met deze actie omdat ze bang zijn om over hun baard te zullen struikelen. Vanmorgen – het was even voor zeven uur – lachte Venus me vriendelijk toe. Nee, niet mijn lieftallige overbuurvrouw, maar Venus de Morgenster stond te glinsteren aan een wolkenloze hemel. Het begin van een nieuwe dag en tevens de laatste werkdag van de week. Foto: dit is zo een Belg, die zijn snor en baard al een paar weken heeft laten staan .
Annemiek heeft me weer te schande gezet; zij vertelde op haar blog dat we ons verslapen hebben. En nu word ik natuurlijk als een slaapkop gezien. In ieder geval beter dan een dronkelap. Gistermiddag was in het Muzee Scheveningen de nieuwjaarsreceptie van het Stadsdeel Scheveningen. De stadsdeelwethouder had een lange speech; die speech was extra lang, omdat hij om de drie woorden het woordje “eh” inlaste, en dat woordje soms zelfs een paar keer herhaalde om er zeker van te zijn, dat hij het gebruikt had. Misschien doe ik het zelf ook wel, maar niemand heeft mij er ooit op attent gemaakt. Het zal dan ook wel meevallen. Maar van een prominente persoon als de wethouder verwacht je dat toch niet. In ieder geval heeft dat woordje “eh” geen inhoud. Over de speech zal ik het verder maar niet hebben. Die bracht toch geen nieuws. Foto: de zon scheen al 08.40 uur mijn kamertje binnen.
Volgens sommige kalenders wordt vandaag de week in tweeën geknipt, maar die kalenders beginnen met de zondag als eerste dag van de week. Mijn kalender begint met maandag en dan is de donderdag de middelste dag van de week. Vroeger kenden we het rijmpje: “oh donderdag de schoonste aller dagen, ’s morgens nog een halve week en ’s avonds nog twee dagen”. Dat was nog in de tijd van de zesdaagse werkweek. Vroeger begon de nieuwe week op zondag. Tegenwoordig denken we in werkweken en begint de week op maandag. In een van de kamers van de Gevangenpoort in Den Haag staat deze eenvoudige weekvermelding: smdwdvs. Zondag en zaterdag werd toen met een s geschreven. De gevangenis was verdeeld in een mannen- en een vrouwenafdeling. En wat gebeurde er: smdwdvs werd al spoedig vertaald in de spreuk: ‘seg man doe wat de vrouw segt’, maar de inventieve man las de week van achteren naar voren en zei ‘seg vrouw doe wat de man segt’. En zo was er toch nog enig vertier op die gruwelijke plaats. Foto: reflectie in beweging.
Gisteren merkte iemand terecht op, dat de zon in België eerder opgaat en later ondergaat dan in Nederland. Waardoor komt dat. Het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut is gevestigd in De Bilt. Dit instituut geeft jaarlijks een overzicht van de “tijden van zonsopkomst en -ondergang”. In het oosten komt de zon iets eerder op dan in het westen, maar ook noord – zuid speelt een rol. Om toch een beetje uniformiteit te geven heeft de KNMI een vaste locatie genomen: namelijk: 52*00’ noorderbreedte en 5*00 oosterlengte (sorry, ik heb het * teken maar gebruikt want het gradenteken kan ik op mijn computer niet vinden). Ukkel ligt op 50.80* noorderbreedte(oosterlengte weet ik niet) en ligt dus dichter bij de evenaar. Het verschil van meetpunten maakt het verschil tussen zonsopkomst en –ondergang. Foto: deze ca dertig centimeter grote zwam zag ik zondag in het bos.
Vandaag is het de eerste dag van het jaar dat de zon in Nederland weer na vijf uur ondergaat. Om precies te zijn 0m 17.01 uur. Waarschijnlijk zullen we de zonsondergang niet zien, want er wordt voor vandaag een miezerige dag voorspeld. De zonsopgang en ondergang kruipen weer langzaam in noordelijke richting. O ja, gisteren heb ik ontdekt waar Saagje woont. Zij liet haar bezem buiten staan. Foutje, maar ja, ze had niet op mij gelet. Ik vertel niet in welke plaats zij woont of verblijft. Maar ik houd haar in de gaten. Foto: het heksenkot van…
Het ziet er naar uit, dat de zon vroeg zal verschijnen. Aan de oostelijke horizon hangen nog wat ochtendwolken. Ik den dat rond negen uur de zon mijn kamertje zal binnenvallen. En dan verdwijn ik voor een uurtje voor een ochtendwandeling door de duinen. Gisteren zag ik weer drie reeën grazen. Ik heb wel geprobeerd een foto te maken, maar de afstand was te groot. Het leven begint weer terug te komen in de duinen. Misschien vandaag ook weer wat konijntjes. Foto: hoewel nog wat wazig toch hier de reeën, die ik gisteren zag in de Harstenhoek.
De eerste wintermaand van het nieuwe jaar heeft zich voorbeeldig gedragen. Wat sneeuw, wat ijs en van de weeromstuit een aanzienlijke hoeveelheid water bij een voor de tijd van het jaar ongebruikelijke vriendelijke temperatuur. Aan de natuur is het al te merken. Hier en daar komen de sneeuwklokjes voorzichtig boven de grond. In een mij bekend perkje, waar ieder jaar de sneeuwklokjes bloeien, had nu een vogel, ik vermoed een merel, een aantal bolletjes uit de grond gepeuterd; maar daar deze bolletjes geen voedsel zijn voor deze vogel had hij ze onaangetast laten liggen. Ik heb ze meegenomen naar huis en in een bloempot gezet. Nu beginnen ze al aardig te groeien en binnenkort heb ik de sneeuwklokjes, die ik ander buiten begroette, nu in de koude serre staan. Gisteren zag ik ook al een paar madeliefjes en de hazelaar toont weer zijn katjes. Foto: al weer een beetje lente.
Na een zachte nacht volgt vandaag een zachte dag met temperaturen, die echt aan de lente doen denken. Het wordt een grijze dag, maar dat zal mij niet verhinderen de hele dag thuis te blijven. Over goed een uur ga ik weer aan de wandel met Tyco. Zijn verblijf in mijn huis zal over ca 10 dagen eindigen. Dan is hij groot en oud genoeg om alleen thuis te zijn. We zullen hem in het begin wel missen. Naast mij ligt hij een pantoffel op te vreten. Goed voor zijn tanden. Foto: nog een keer Tyco maar nu als een al wat flinke hond.
België wordt weer een stukje Hollandser. In maart 2011 gaat supermarkt Albert Heijn in Brasschaat de buurtsuper om toveren tot een AH-filiaal. Als eerst AH-winkel, maar spoedig zullen er in België meer volgen. Als de prijzen van de producten op hetzelfde niveau als in Nederland liggen, zal dat een welkome vestiging voor veel Belgen worden. Ik moet eerlijkheidshalve wel zeggen, dat ik Brasschaat eerst even op de atlas heb moeten opzoeken. Ik kende wel de naam van de plaats, maar nu weet ik ook de juiste ligging. foto: in de winter hebben zij wel onze aandacht nodig.
En dat is één en dat is twee en dat is drie. Na 212 dagen mag Johan Vande Lanotte nu aan de slag samen met Bart De Wever en Elio Di Rupo. Misschien wordt het wel één twee drie vier, als ook de liberalen met het spelletje mee mogen spelen. Alles draait om meer autonomie voor Vlaanderen en Wallonië, met als derde probleem het kies district Brussel-Halle-Vilvorde. Het begint een beetje op een klucht te lijken. Nog even volhouden jongens, dan kunnen jullie in maart wereldrecordhouder kabinetformatie zijn. Foto: in maart dartelen de lammeren weer in de wei.
