Deze maand ligt de opkomst van de zon vóór 05.30 uur en de ondergang omstreeks 22.00 uur. Het is echt de maand met de langste dagen. De vroegste opkomst ligt van 16 t/m 19 juni. Dan is de zonsopkomst om 05.19 uur. Op 10 juli komt de kentering. Dan komt de zon op om 05.31 uur. Alle tijden natuurlijk Nederlandse tijd: in België liggen de tijden iets anders; dat heeft te maken met de geografische ligging. Hoe het ook zij; we genieten van de dag en het vaak mooie weer. De temperaturen gaan weer stijgen en de echte zomerwarmte met de zwoele nachten liggen nog in het verschiet. Gelukkig beginnen de duinen weer wat fleur en geur te geven. De konijntjes kunnen weer genieten van het jonge gras. Op de foto nog niet: die werd genomen vlak voor de regen van de laatste dagen.

Met dankbaarheid heb ik naar de regen gekeken. De natuur had een opfrisbeurt nodig. Die regen zonder veel wind, langzaam neerruizend en zachtstrelend de grond en de planten. Een transparante deken, die de aarde omhult en de natuur weer groei geeft. Even plagend de mensen, die van de zon willen genieten. Daarna vreugdebrengend met vernieuwd zonlicht. Vandaag een nieuwe dag met vernieuwd en vernieuwend licht. De natuur geniet en geeft weer kleur. En wij kunnen meegenieten van die vernieuwing. Vandaag begint een nieuwe dag, zoals iedere dag opnieuw; geniet er van want deze dag komt nooit meer terug. Foto: zonder woorden

Eindelijk een beetje regen, een zegen voor de tuin. Maar de tuinman moet ook weer aan het werk. De groei zit er weer een beetje in. Ook van het onkruid. En daar moeten we wat aan doen. En dat betekent dan weer: wieden. Onkruid er uit. Werk aan de winkel. En daar begint de dag dan mee, maar niet voor we onze blogvrienden wakker hebben geschud. Direct na de piekuren – en dat betekent hier na negen uur – naar de tuin. Om twaalf uur weer naar huis: wat eten en me voorbereiden op een wandeling door Scheveningen met een aantal leergierige en meestal vrolijke en vriendelijke volgelingen. Het is altijd leuk om over Scheveningen te vertellen. Geen tijd om mijn baantjes – in het zwembad – te trekken; de beweging zal ik nu in het werken en wandelen moeten zoeken. Foto: de familie bergeend op het woelige water van de Starrevaart.

Veel regen hebben wij gisteren niet gehad; een beetje motregen. De natuur heeft er nog niet van kunnen genieten. Maar vandaag wordt er opnieuw regen verwacht. Zullen de duinen, die er nu dor en kaal uitzien, dan eindelijk hun schoonheid kunnen tonen. Het slangekruid en de koningskroon, de duindoorn en het duinroosje en ga zo maar door, waar zijn ze gebleven? De duinpannen staan droog of bijna droog. De natuur heeft echt regen nodig. Door het grauwe weer was het gisteren stil op Scheveningen. Weinig zoekers naar de zon. Ik denk, dat veel mensen het niet erg vinden, als er een korte weersomslag komt. De echte zomer moet nog beginnen. Ik zou zo graag het liedje zingen:
“het regent oh wat regent het;
ik hoor het uit mijn warme bed;
ik hoor de regen zingen…”
Foto: hier mag best wat water bij

Vandaag een dag, waarop de natuur zo lang gewacht heeft: een regendag. Aldus de voorspellers; een regendag met toch aangename temperaturen en af en toe toch een beetje zon. En de natuur smacht er naar. Laat de regen maar gestaag vallen. Wij kruipen wel weg onder een paraplu of hullen ons in regenkleding. De natuur kan haar dorst gaan lessen. En wij, wij kunnen zien hoe de natuur opleeft; hoe de natuur weer gaat geuren en kleuren. Een bliksemflits, een donderslag. Hopelijk geen ongerief. Vroeger zongen wij als het regende:

“Onze lieve Heertje,
geef mooi weertje,
geef een mooie dag,
dat het zonnetje weer schijnen mag.”

Ik wens u een mooie zondag.

Foto: Hollands landschap met koeien, klaprozen en moderne molens op de achtergrond.

Gisteren: even wat boodschappen doen. Met Annemiek in de auto naar de winkel. Afrekenen en daarna naar huis. Dat was de bedoeling; maar onderweg veranderen we nog wel eens van mening. Het mooie weer lokte ons naar de polder; naar een klein natuurgebiedje De Wilck, waar jammer genoeg het bordje “verboden toegang” staat. Er is echter wel een nat wandelpad door de weilanden. En dat bewandel ik dan ook af en toe. Annemiek zat heerlijk te genieten van de zon, maar ging vanwege de wind toch later maar weer in de auto zitten. Grutto’s en kieviten vlogen wat onrustig om me heen. De koeien kwamen belangstellend aangelopen en de wind streelde het hoge gras. Simpele gegevens, die je het gevoel van vrijheid en rust geven. Even wat foto’s maken: een grutto in de lucht, nieuwsgierige koeien en de wind in het gras. Foto: je hoort het gras haast fluisteren in de wind.

Het is nog fris. Maar de zon is al op. Het belooft weer een stralende dag te worden. Gisteren was ik in het Rosarium, gelegen in het Westbroekpark te Scheveningen. In dat rosarium liggen drie vijvers. Eén ervan is het domein van een meerkoetenechtpaar met kleintjes. Gisteren was er ruzie: een eend met zeven kuikens was het territorium binnengedrongen; en dat gaf ruzie. De eend heeft uiteindelijk begrepen dat ze niet welkom was. Een andere vijver noem ik de kikkervijver; daar was het gisteren ook kabaal. De kikkers zaten elkaar achterna; het leek wel één grote orgie. Werd er gevochten om het lieftallige kikkervrouwtje? Ik ben niet op de hoogte van het minnespel van de kikkers of was er ook hier sprake van territoriumtwist. Normaal duiken de kikkers weg als ze beweging zien; gisteren hadden ze alleen maar belangstelling voor elkaar en vergaten alle veiligheidsmaatregelen. Foto: ik twijfel tussen de eend met kroos en de kikkers. Morgen dan de kikkers.

Zo zag ik de zon deze morgen op 5.37 uur. En dat belooft een mooie Hemelvaartsdag. Geen zomerse temperaturen: vroeg in de ochtend nog wat fris, maar spoedig zal de zon de aarde toch aangenaam verwarmen. De zomermaand is goed begonnen.
Gisteren even flink bezig geweest in mijn tuin: koolrabi verspeend en wat nieuwe radijs gezaaid en de tuin weer eens even een lekkere douche gegeven. In de middag naar het Westbroekpark en de rozentuin, waar ik veel foto’s heb gemaakt: planten, bloemen en dieren. En vandaag gaan we lekker genieten van de Scheveningse zon. Iedereen wens ik een heel fijne Hemelvaartsdag. Foto: de ochtendzon.

Bijgevoegde foto maakte ik gisteravond, 31 mei 2011 om 21.35 uur. Ik stond op mijn balkon toen ik een helikopter hoorde. Even later hoorde ik een tweede, die net opsteeg vanaf de gevangenis van Scheveningen. Ratko Mladic was zojuist afgeleverd. Tijd om exact scherp te stellen was er niet: daarom is de helikopter niet helemaal haarscherp. De politieke hemel is weer wat helderder nu een gevallen “ster” voorlopig is opgeborgen.
De ochtendhemel toont vandaag een vriendelijk gezicht. Het weer ziet er een stuk mooier uit dan 49 jaar geleden. Ik was al vroeg wakker die dag in 1962, de eerste en enige keer, dat ik sliep in de nieuwe huurwoning van mijn ouders aan de Berenrade. Vandaag ga ik trouwen. Nadat ik mij had gewassen en gegeten, werd er gebeld en werd het bruidsboeket bezorgd. Op de radio zong een bekende zanger “Heut ist der schönste Tag in meinem Leben”. Even later verscheen de witte trouwkoets en ik mocht instappen. Vanaf de Berenrade naar de Arnhemsestraat, want daar woonde mijn bruid, is een afstand van ongeveer acht kilometer. In een witte koets, getrokken door twee schimmels en gemend door twee koetsiers beleefde de nerveuze bruidegom zijn laatste vrije uurtje. Foto: niet de koets, maar de tweede helikopter, die zojuist zijn vrachtje had afgeleverd of was dit een afleidingsmanoeuvre.

We beginnen met een heel goed bericht: Annemiek is weer bijna de oude: de blaasontsteking is helemaal over en de wondroos aan haar been geneest voorspoedig. De penicillinekuur is verlengd met tien dagen; de erge pijn vermindert en het lopen gaat weer redelijk goed. Ook is haar humeur weer een stuk vrolijker en kijkt ze weer optimistischer de toekomst tegemoet. Gisteren zijn we naar een keukenspecialist geweest en hebben we een nieuw keuken uitgezocht. Mooi strak. Vandaag gaan we met de maten terug om een ontwerptekening te laten maken. Alleen de kleur is nog niet helemaal bepaald; dat gebeurt vandaag nog. Nu het weer tijdelijk wat minder is - het heeft een beetje geregend en de temperatuur voor deze dag zal koel zijn – ga ik eerst even naar de tuin om te wieden en nieuwe bonen te leggen. Ik wens u een werkzame en blijde dag. Foto: op een sombere dag een zonnig plaatje: op weg naar de bovenstad in Kusadasi.

De lucht ziet er nog grijs uit, maar volgens de weervoorspellers zal het een warme en meestal zonnige dag worden. Voor ADO Den Haag zal het in ieder geval een zonnige dag zijn na de opwindende wedstrijd van gisteren. Gelukkig is het goed afgelopen en mag ADO(Aanvallen Doet Overwinnen) mee naar Europa.
Vandaag eerst naar de dokter: controle voor Annemiek. Vanmiddag wordt het of de tuin of het fitnesscentrum. Als het te warm wordt voor sporten, dan naar de tuin, die op verzorging ligt te wachten. De groei zit er, als gevolg van het warme weer en de droogte, nog niet erg in. Ik zal maar extra bonen leggen, zodat we nog een goede tweede oogst in september kunnen krijgen, maar dan moet het weer wel meewerken met zon en op tijd een bui. De natuur hebben we niet in de hand, we kunnen hoogstens een extra handje uitsteken. Voor iedereen een fijne dag. Foto: Een winkelstraat in Kusadasi.

Soms loop ik in Kusadasi door de bovenstad. Het is een hele klim via oude vaak uitgeslepen smalle straatjes. Het oude stadsdeel waar je nog een beetje de oude Turkse sfeer kunt beleven. De mensen zijn erg vriendelijk en lopen niet te venten met koopwaar. Ze groeten je vriendelijk met “iyi günler” of “merhaba” en maken soms een praatje met je. Als je zegt dat je uit Holland komt, dan maak je een grote kans, dat ze je uitnodigen voor een kopje thee of koffie. Onlangs liep ik door zo’n straatje naar beneden. Plots kwamen er drie bijtgrage en blaffende honden op me af. Stil blijven staan, dan doen ze niets. De eigenares kwam snel toelopen en de honden dropen af. “çöp” (afval) zei ze en wees op de rommel op straat. Ze was bezig een zolder aan het ruimen en haar echtgenoot keek glimlachend toe. Uiteraard volgde er een kort praatje. Na een paar foto’s gemaakt te hebben namen we met “görüsürüs” afscheid van elkaar. Foto: man, vrouw en “çöp”.

Al weer het laatste weekend van de maand mei. Dinsdag begint de zomermaand. Maar het echte begin van de zomer in Nederland is op dinsdag 21 juni 19.16 MEZT. De tijd in België zal anders zijn, maar ook daar begint de zomermaand aanstaande dinsdag. Hopelijk een zomer, waarover iedereen tevreden zal zijn; met op tijd zon en op tijd regen. De natuur snakt naar een goede verhouding. De afgelopen dagen zijn de straten hier in Scheveningen een heel klein beetje nat geweest, maar een echte bui hebben we nog niet gehad. En voor vandaag en de komende dagen wordt weinig neerslag verwacht. Een mooie zomer? Afwachten maar. Ik wens iedereen een fijn weekend toe. Foto: de bankjes nodigen uit.

Plus- en minpunten vandaag in de krant. Mag ik een beetje chauvinistisch zijn vandaag? Een minpunt voor de Belgische tennisliefhebbers: Arantxa Rus verslaat Kim Clijsters in de tweede ronde van Roland Garros. Details leest u wel in de krant. ADO Den Haag verplettert FC Groningen met 5 – 1 en maakt grote kans om volgend jaar Europees voetbal te spelen; nog één wedstrijd te gaan. Een groot minpunt voor Ratko Mladic en een heel groot pluspunt voor de hele wereld. De massamoorden en oorlogsmisdaden op de Balkan kunnen nu eindelijk worden berecht. Een klein pluspuntje voor de natuur: een klein beetje regen is er hier gevallen; nog niet genoeg om het stof van de bladeren te wassen. Plus- en minpunten: ieder dag zullen ze er wel zijn: ik tel de pluspunten. Foto: even terugkijken op onze vakantie; een straat tafereeltje in Kusadasi

Dagboek of kladblok? Bijna iedere morgen kruip ik even achter mijn computer om datgene wat mij invalt op te schrijven. Iedere dag een nieuwe en andere indruk. Vandaag misschien een persbericht, een mijmering of een herinnering; of zo maar een verslagje van de dag van gisteren of een voornemen dat je deze dag zult gaan doen. En iedere dag is het wat anders. Als ik de deur uitga, neem ik altijd mijn camera mee; soms doe ik er wat mee, maar er zijn ook dagen dat ik geen enkele foto maak. Deze week maakte ik een serie foto’s van pioenrozen, die staan te pronken op mijn tafel in de woonkamer. Gewoon, omdat ik ze mooi vond. En plaats ik daarvan er een op mijn blog. Als herinnering, als een mijmering of gewoon als een soort persbericht. Ik hoop dat dit een mooi begin is van de nieuwe dag?

Het is al weer acht uur in de morgen. Annemiek heeft haar medicijnen weer geslikt. De eerste om zes uur, de volgende om zeven uur. De krant is gelezen: de aswolk uit IJsland is een echte ramp voor heel veel reizigers: vele vluchten zijn geannuleerd. Annemiek heeft nu zelf een berichtje op haar blog geplaatst. Het gaat dus wel langzaam vooruit. Dadelijk ga ik even naar de tuin: daar is de laatste dagen niets van gekomen. Maar eerst nog even een bakkie doen. Foto: het mag wel niet, maar deze eenden zwommen vrolijk rond in het zwembad.

Vandaag moet ik toch echt naar de tuin. Onkruid wieden. Maar eerst thuis zorgen, dat alles aan kant is. Annemiek is nog niet in staat om het huis te redderen. Naast de blaasontsteking heeft ze nu wondroos aan haar linkerbeen. Dat betekent een penicillinekuur en veel rust. Zij slaapt veel. Maar ze mist wel haar blog. Ik help haar daar dan ook maar een beetje bij. Het tekstje dicteert ze me dan en haar fotootje plaats ik er dan bij. Zo blijft ze toch betrokken bij het blog. Als de zon een beetje doorkot kunnen we dan vanmiddag even met de scootmobiel naar buiten. Vandaag komt ook Marlies terug van vakantie en zo is dan ons gezin weer compleet. Foto: ook op de markt in Kusadasi waait er wel eens een parasol om.

Maandag: vroeger wasdag, maar voor de meeste mensen de eerste werkdag van de nieuwe week. Ik begin de dag - buitenshuis, want binnenshuis is er nog heel wat te doen – met het wegbrengen van mijn auto naar de garage. De LPG-installatie moet opnieuw worden afgesteld en een onderdeel moet worden vervangen(garantiekwestie). Met de vervangende auto vanmiddag even langs de tuin om het onkruid te verwijderen. Bij thuiskomst en controle van mijn moestuin stond mijn tuin er mooi groen bij. Mooi groen: tussen de bonen, aardappelen, bonen enz. tierde het onkruid welig. Daar heb ik gisteren al een uurtje aan gewerkt en straks ga ik er weer een uurtje aan werken. Binnenshuis – Annemiek is nog niet de oude – moet er ook gewerkt worden: wassen, strijken, stofzuigen en dergelijke huishoudelijk werk en natuurlijk moet er ook gegeten worden. Werk aan de winkel dus. Foto: die hoeft niet te werken; die kan lekker luieren in de zon. De bewoner van een Schevenings hofje, gisteren gefotografeerd.

Je komt ze niet vaak meer tegen: Scheveningse vrouwen in dracht. Gisteren ging ik even een ommetje door Scheveningen maken. Een ommetje, maar het liep wel uit de hand. Ik wist dat er een nieuwe antiekwinkel was geopend. Ik ging er even langs om een kijkje te nemen; het was meer dan een kijkje: het liep uit op een kopje koffie en een praatje. Daarna op huis aan: ik kon Annemiek niet te lang alleen laten. Onderweg kwam ik Sjaantje tegen: Sjaan de Heijer, een oude vriendin van Muzee Scheveningen en van de klederdrachtpresentatie, waarvan ook Annemiek en ik destijds ook deel van uitmaakten. Sjaan was op weg naar de kinderboerderij, om wat schillen voor de beesten te brengen. Samen liepen we op en praatten over die goede, gezellige oude tijd. We hebben heel wat verhalen opgehaald. Even een foto van Sjaan met haar Mercedes, zoals ze haar rollator noemt en daarna snel naar huis: Annemiek zal me wel missen. Maar Annemiek had de hele tijd geslapen en mijn afwezigheid niet opgemerkt. Met Annemiek gaat het wat beter: ze slaapt veel; rust zal haar goed doen. Foto: Sjaan met haar Mercedes.

Het belooft een mooie dag te worden: de zon schijnt en de hemel ziet wolkeloos. Toch zal ik er vandaag niet veel van kunnen genieten. Boodschappen doen voor het weekend; Annemiek ligt met een blaasontsteking in bed; waarschijnlijk een in Turkije opgelopen infectie. Na twee dagen gaat het gelukkig al weer een beetje beter. Vanmorgen had ze tenminste smaak van een boterham en een kopje thee. Na een lekkere douche ligt ze nu weer uit te rusten. Ze heeft nog geen puf om achter de computer te kruipen, maar misschien zal ze zich in de loop van de dag wel weer wat beter gaan voelen. Foto: van deze plant heb ik vorig jaar zaadjes meegenomen en in het voorjaar uitgezaaid. Inmiddels is dat zaadje uitgegroeid tot een plant van bijna 80 centimeter.