Er ligt veel werk te wachten, maar vandaag moet ik toch wat tijd besteden aan mijn tuin. Dat wordt ruimen en spitten. Ik heb een nieuw perceeltje gekregen ca. 100 vierkante meter en daar moet nog heel wat aan gebeuren. Gelukkig is het de laatste dagen wat droog geweest; de grond in de polder kan het vocht aardig lang vast houden en dat is bij spitten we een beetje zwaar. Maar ja het moet gebeuren en als ik het nu niet tijdig doe, zit ik er het hele verdere seizoen mee te klieren. Deze week even goed aanpakken. Niet te veel in eens, maar iedere dag een stukje, dan is de tuin eind volgende week op orde. Maar dan moet natuurlijk ook het weer meewerken. We zullen zien: vandaag beginnen we. Foto: de natuur in huis begint al uit te lopen: snoeitakken staan in huis in bloei. Een goed begin van het tuinseizoen.

In het gratis ochtendblad De Pers verschijnt deze week iedere dag een bijlage over België. Vier pagina’s zonder reclame. Ik lees ze uiteraard; want over de Belgen niets dan goeds. Soms humor, soms serieus. Zoals vandaag: aanstaande donderdag: de 249ste dag van de regeringsvorming; wat had je in al die dagen wel kunnen doen. En dan volgt er dit lijstje: 10.506 km lopen, zes keer een arm breken en weer helen, een taal leren tot aan basisniveau, een bijna complete baby maken; en in diezelfde periode gebruikt een Belg gemiddeld 662 kopjes koffie, 55,25 liter bier en 27 flessen wijn. En dat is allemaal door de Belgische krant ‘de Standaard’ uitgerekend. Eén ding begrijp ik niet van deze reeks wetenswaardigheden: 10.506 kilometer lopen en nog geen ‘stap’ vooruit met de regeringsvorming. Foto: dit zijn in ieder geval geen Belgen; want ze kijken allemaal dezelfde kant uit.

Vandaag is het dan zo ver: Valentijn. Valentijn: de dag, die wordt beschouwd als de voorloper van de lente, maar ook de dag waarop goede bekenden elkaar een wenskaart of geschenkje sturen. Een gebruik afkomstig uit Engeland en Schotland, maar dat de laatste jaren is uitgegroeid tot een dag van de hele westerse wereld. Een dag waarop de commercie met gretigheid heeft ingehaakt. En natuurlijk doen we er allemaal (een beetje) aan mee. Een gebakje, een drankje een bloemetje, een knuffeltje hier, een knuffeltje daar. Het hoort er allemaal bij: vandaag een dag waarop geen kwaad woord wordt gesproken over collega’s, bekenden en vrienden…. Was het maar iedere dag Valentijn. Foto: Het boeketje is nog niet verwelkt. Ik gebruik het vandaag nog een keer. Een Valentijnbloemetje voor al mijn vrienden en vriendinnen.

Zondagmorgen. We worden tegenwoordig niet meer gewekt door klokgelui en voor vrolijk vogelgezang is het nog een beetje te vroeg in het jaar. Het wolkendek is gebroken. Condensstrepen van de vliegtuigen zijn duidelijk te zien. Ik tel er nu acht. De meeste zijn van aankomende vluchten. Soms zie je er wel meer dan vijftien. Maar dat is dan wat later op de dag. Toch indrukwekkend eigenlijk al die vliegtuigen in de lucht. Wat gebeurt er met je als de wereld vergaat en jij zit daar hoog in de lucht en kijkt dan neer op al die voorbije glorie. Word ik dan gespaard of moet ik doorvliegen naar een andere planeet? Of maak ik nog deel uit van die aardklomp daar onder mij? Dat is allemaal kijken in de toekomst. En daarom denk ik maar: leef vandaag: morgen kan het te laat zijn. Ik wens u een prettige zondag. Foto: Een zilverreiger, die het luchtruim kiest. Maar die laat geen condensstrepen achter.

Voor onze Belgische vrienden zal het leven goedkoper worden. Albert Heijn wil in België 200 winkels openen. De eerst komt in Brasschaat aan de Hoogboomsteenweg, de tweede waarschijnlijk in Stabroek. De Belgen hoeven voor de prijs niet meer naar Nederland; op die manier bespaar je ook nog eens op de motorbrandstoffen; dubbelop dus. De komst van Albert Heijn zal ook wel eens een supermarktoorlog in België kunnen ontketenen; dan wordt het niet alleen letten op de prijs, maar ook op de kwaliteit. Maar hoe zullen de Belgen Albert Heijn uit gaan spreken. In het dialect wordt de letter h nogal eens verwisseld. Zo ken ik een anekdote uit West-Brabant. De grootmoeder van een studiegenoot( Harrie heette hij) wilde aangeven dat zij Harrie er lief vond en zei tegen hem: ”Arrie je bent een hengeltje”, terwijl zij bedoelde te zeggen: “Harrie je bent een engeltje”. Foto: Tijdens onze vakantie zag ik een zilverreiger; een vrij zeldzame verschijning in Nederland. Ik heb hem een aantal malen gefotografeerd, zowel op het land als in de lucht. Vandaag op de grond, een volgende keer in de lucht.

De Belgische formatie staat nu even in de politieke koelkast: Moebarak ( nu snap ik ook de naam van deze dictator – de mensen zijn ‘moe’ van deze man en vinden dat hij in een gevangenis’barak’ thuis hoort. Als de mensen zo over je denken, dan zorg je toch, dat je zo snel mogelijk verdwijnt. Want doe je het niet, dan kan je er zeker van zijn, dat je binnenkort ver’moe’id in een gevangenisbarak zit opgesloten.) bezet nu de voorpagina van de Telegraaf; misschien wel voor de laatste keer. Je kunt je toch niet voorstellen, dat in de huidige moderne wereld, nog zulke figuren rondlopen? Wij niet, maar toch zijn er in een aantal landen nog steeds van dit soort figuren, die denken dat zij de boel op eigen houtje kunnen bedisselen. De rijke moet steeds rijker worden en de armen moeten arm blijven. Foto: Valentijn-weekend: een bloemetje voor al mijn vriend(inn)en.

We staan weer met beide benen op Scheveningse grond. De vlaggen op het Kurhaus(normaal vijf, maar de vlag in top, die door de storm van vorige week gesneuveld is, is nog niet vervangen) hangen er slapjes bij. Boven stad en zee hangt een lichte mist en boven ons dekken grijze wolken de aarde toe. Vandaag donderdag en dus marktdag. Ik moet er toch even uit voor boodschappen. Brood moet weer op de plank en op de markt hebben ze erg lekker brood. En als het eventjes kan, maar dan moet wel het zonnetje te voorschijn komen, wil ik de achterband van mijn fiets plakken. Die staat al een tijdje plat. Ik heb hem vorige week nog opgepompt, maar hij loopt heel langzaam leeg. Dat wordt dus even zoeken, plakken en weer rijklaar maken. Er is dus wel weer wat werk aan de winkel. Foto: deze fraaie zwam, ongeveer zestig centimeter groot, fotografeerde ik gisterochtend in Twente.

We zijn net weer thuis na een paar dagen van weg-geweest-te-zijn. Lekker genoten van mooi weer in het mooie Twentse Dinkelland. Mooi weer, nog wel aan de frisse kant, maar regenvrij. Vanmorgen toen we weer huiswaarts wilden gaan kon ik mijn auto slechts ontdekken door gebruik te maken van mijn afstandsbediening. Ergens begonnen er wat lampjes te flikkeren. En daar stond hij dan, van boven tot onder met ijs. Dat was even krabben geblazen. Maar uiteindelijk konden we toch met schone ruiten naar huis. Een uurtje later had de zon alle ijsherinneringen weggetoverd. Foto: hoe kan het anders: de Dinkel in ochtendlicht.

Verd… het is al 10 over tien. Ik heb mijn horloge op de kop staan. Gauw goed doen. Zo nu is het 10 voor half acht. Een beetje beter. Ik zou om 10 uur even weg. Gelukkig nu kom ik toch nog op tijd. De spulletjes staan klaar voor een korte safari. Er ligt tussen Dinkel en Regge een land… en daar gaan we vandaag naar toe. Het weer ziet er redelijk uit. En… afspraak is afspraak. Foto: Op 12 januari 1995 spoelden er drie potvissen aan op het Zuiderstrand. Ik maakte toen deze opname.

Omstreeks half zeven stonden wij al naast ons bed. Op het plein voor ons appartement waren er veel politieauto’s. Het tramverkeer was stilgelegd en een groot deel van het plein was afgezet. Veel politie was  aanwezig. Verkeerscontrole? Nee op die tijd is dat niet gebruikelijk. Een ongeluk? Er was geen ambulance te zien. Een overval of een schietpartij? We weten het niet, maar dat er iets is gebeurd, dat is wel duidelijk. Ik probeerde wat foto’s te maken, maar het was nog veel te donker voor een goede opname op grote afstand. Toch is er op de foto wel het een en ander te zien. Twee dummy’s liggen er op de grond. Het lijkt wel een misdaadfilm. Op het ogenblik loopt er een inspecteur met een speurhond.  Ik trek geen conclusies. Nu is nog een klein stuk van het plein afgesloten; het verkeer mag weer gewoon rijden. Ondanks de slechte kwaliteit plaats ik hierbij toch de door mij genomen opname.

Er is weer nieuws over de Belgische formatie: de Waalse liberaal Didier Reynders krijgt van koning Albert twee weken de tijd om de zaak te klaren. Naast de staatshervorming en de uitbreiding van de macht van de gewesten ligt er ook nog het probleem van de immense staatsschuld. Toch is er misschien een klein lichtpuntje: Reynders is een liberaal en dat ligt een stuk beter bij Bart De Wever. Wie weet wordt er toch nog een weefgetouw gevonden waarop Didier en Bart een goed tapijt kunnen berey(n)den. Foto: een beetje rood mag wel, maar niet te veel.

Ik doe de luxaflex omhoog en kijk naar een heldere hemel. Was er geen regen voorspeld voor vandaag? Ook aan de zeekant ziet het er goed uit. De Kurhausvlag wijst naar het oosten en dat betekent dat de wind west is: matige wind. Het is nog donker buiten: het is nog vóór achten, als ik dit intik. Volgens de Nederlandse tabellen zal de zon over ongeveer een kwartier opkomen. We zullen hem in de gaten houden: wij zijn echt aan een zonnige dag toe. Foto: we waren gisteren even in de Japanse tuin in Naaldwijk en daar maakte ik deze foto van de koikarpers.

Elke dag is een nieuwe dag en daarom begin ik vandaag aan een nieuwe dag. 2 februari, Maria Lichtmis. Voor veel mensen een onbekend begrip, maar in de katholieke kerk toch een bijzondere dag. Vroeger ook Vrouwendag. Maar tegenwoordig wordt vrouwendag op een andere dag georganiseerd. Tijden veranderen en wij veranderen mee. Vandaag zal de zon niet uitbundig schijnen, misschien zien we een vaag zonnetje in de mist. Maar de temperatuur zal ruim boven het vriespunt liggen en de komende dagen nog verder stijgen. Met regen, maar na regen komt zonneschijn en daar wachten we op. Geen zon? Probeer dan zelf het zonnetje in huis te zijn. Foto: vandaag zeggen we het met een bloemetje

Februari, sprokkelmaand. In de louwmaand(januari) zijn er veel takken van de bomen gewaaid. Het dode hout. Nu is het sprokkelen geblazen om de kachel in de koude februarimaand lekker warm te kunnen stoken. Onder het dode hout komen de sneeuwklokjes en de winterammoniet kleur brengen aan de natuur. Het lentegevoel begint te prikkelen en de zon begint al wat meer warmte te geven. Als hij schijnt, dan kunnen we buiten op een zonnig terrasje en uit de wind al heerlijk van een kom erwtensoep gaan zitten genieten. Maak er een fijne dag van. Vandaag wel regenkleding en paraplu. Foto: In Lentevreugd staan deze twee bomen; in de zomer zoeken de paarden hier schaduw.

De daken waren niet wit vanmorgen en er zaten ook geen bloemen op de ramen in het trappenhuis. Er hangt een lichte nevel boven de stad. De zon is nog niet zichtbaar op deze laatste dag van de maand. Morgen beginnen we aan de kortste maand van het jaar en tevens de laatste wintermaand. Over vier weken begint de lentemaand. Foto: de natuur in ijs weerspiegeld in natuurpark Lentevreugd.

Vorige week zaterdag maakten we een rondrit door het westelijk deel van Zuid-Holland. In de omgeving van Wassenaar werden we misleid door de afwezigheid van verkeersborden. Geen nood: wij houden er van op de bonnefooi te rijden. We zien wel waar we uitkomen. Aan de andere kant van Wassenaar, gelegen aan een smalle landweg zagen wij een ons onbekende kaasboerderij; het stond met grote letters op het dak. Dat hebben we goed onthouden. Nu weten we een kaasboerderij in de nabije omgeving. Gisteren zijn we er kaas gaan kopen. En wie hielp ons: de boerin uit het televisieprogramma “boer zoekt vrouw”. Na de kaasboerderij zijn we naar het nabij gelegen natuurgebied “Lentevreugd” gereden. Daar liet ik Annemiek in het zonnetje en in de auto achter om zelf een kleine wandeling te maken in dat natuurgebied. Uiteraard met camera in de aanslag. En ik werd beloond: een vos kruiste mijn pad. En het resultaat van die ontmoeting legde ik vast met de camera. Foto: de vos en op de achtergrond een paar Hooglanders.

Er hangt een licht mist boven de stad. Luchtverontreiniging? Zou best kunnen. Er wordt gestookt: het wintert en het is koud; dan gaat de verwarming een streepje hoger. Luchtverontreiniging was  125 jaar geleden een woord, dat nog niet in de tijd gebruikelijk was. Dat is iets van de laatste 50 jaar, toen de massamotorisering begon. Hoe kom ik op die gedachte: op 29 januari 1886 deponeerde Karl Heinz de rechten voor de “Patent Motorwagen”, een voertuig dat speciaal ontworpen  werd om door een verbrandingsmotor te worden aangedreven. De Patent Motorwagen was een ééncilinderviertakt met een vermogen van 0,68 PK. Dit voertuig wordt beschouwd als het eerste automobiel. De zon is inmiddels opgekomen, maar gaat nog schuil achter de mist boven de stad. Nog even wachten voor de zon mijn kamertje komt binnen schijnen, want dan begint voor mij pass de zonnige dag. Foto: Tyco was gisteren voor de laatste keer mijn vaste logé. Nu is hij weer voor goed in zijn eigen omgeving.

België toch even in het nieuws: Haiku Herman, de EU-president: Herman van Rompuy. En het Nederlandse nieuws. Terwijl een heel groot deel van Nederland NEE zegt, geeft de Tweede Kamer groen licht voor een nieuwe missie naar Afghanistan. Maar het beste nieuws staat op de voorpagina bij het weerbericht: zaterdag tot en met dinsdag: veel ruimte voor zon. Op koud weer kan je je kleden. De zon geeft kleur aan de dag. Foto: ook de camelia staat in bloei

Na 227 dagen en massale protesten heeft Johan Vande Lanotte er de brui aangegeven. Voor de Nederlandse lezers zegt dat niet veel meer. Walen en Vlamingen zullen nooit één taal spreken. Maar hoe moet het nu verder. Nieuwe verkiezingen zullen nog meer verwarring geven. Na 172 jaar is België nog steeds verdeeld. Waar moet de grens liggen als je het land in twee taalgebieden zonder enclaves wilt splitsen. Bijna een onbegonnen taak. Één taal als gemeenschappelijke taal? Maar een Waal wil geen Nederlands, en een Vlaming geen Frans spreken. Met een variatie op de uitdrukking ‘twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen’ zou je haast kunnen zeggen ‘twee talen in één land, daar staat het verstand aan de kant’. Foto: deze twee mensen heb ik nog nooit ruzie zien maken: zij spreken dezelde taal; de taal van het luisteren.

Ik heb altijd een hobby gehad: oude klokken verzamelen en eventueel restaureren. Maar nu is die hobby door ruimtegebrek niet meer dan een paar klokken. Af en toe komen er toch nog mensen naar me toe omdat hun oude klok het niet meer doet en dan help je uiteraard die mensen uit de brand. Soms honoreren zij dat met een presentje. Kort geleden met een mooie fles wijn. Een “Ibéricos. Crianza 2007 Tempranillo Familia Torres Rioja”. Gisteravond hebben Annemiek en ik van deze wijn genoten. Nu staat er alleen een lege fles op tafel. Foto: een hamamelis oftewel Toverhazelaar.