U hebt uw klok toch wel een uurtje stilgezet of de wijzer van de klok op twee uur gezet? Dan bent u nu bij de tijd: vannacht is de wintertijd ingegaan en ziet u het ochtendgloren we voor een korte tijd om zeven uur in de ochtend.
Het wordt vandaag een dag met wisselend weer. De zon zal schijnen, maar ook de regengod Pluvius zal van de partij zijn. Halloween zal de dag wat opvrolijken met lachende pompoenen.
Misschien is het wel het laatste mooie herfstweekend. De nachtvorst en de herfstwind gaan komen en dan vallen de blaadjes versneld van de bomen. Dan begint het echt te winteren. Maar ook de winter kan zijn charmes hebben; thuis zitten achter de ramen en kijken naar de dwarrelende sneeuwvlokken. Wat het ook wordt: begin de dag met een lach, dan is het geen verloren dag. Foto: vandaag nog even genieten van de herfst.

Vannacht was het de eerste koude nacht van de herfst. Slechts 3,6 graden bij ons bijna 25 meter boven de grond. Dat zou aan de grond wel eens om het vriespunt hebben kunnen liggen. De komende dagen dan ook goed opletten, dat de planten, die anders kunnen afsterven, op tijd binnen gehaald worden.
Voor iemand, die morgenochtend wakker wordt bij zonsopgang, moet niet schrikken dat hij zich verslapen heeft. Dat heeft hij niet; hij heeft een uur langer geslapen, want komende nacht staat de klok een uur stil: de wintertijd is aangebroken. De klokken, die radiografisch worden gestuurd hebben voor u al geregeld, dat u op de voor u gebruikelijke tijd wordt gewekt. U hebt alleen een uur langer geslapen. Onze klokken worden nier radiografisch aangestuurd; wij worden gewoon op de kloktijd wakker en stellen hen in de loop van de ochtend bij. Wij hebben een lange dag, want vanavond gaan we wel naar bed op wintertijd. Bofkonten die we zijn.
Voor veel mensen begint vandaag Halloweenweekend. Hier is dan nog niet zo een ingeburgerd begrip. De commercie zou  dat wel willen en organiseert Halloweenfeesten en heeft hier en daar een etalage versierd met uitgesneden pompoenen.
Iedereen, die feest viert, wens ik een gezellige dag en iedereen, die gewoon van het leven geniet, ook een heel fijn weekend. Foto: te veel pompoenen, om uit te snijden. Bij een Belgische tuinder in een bijna antiek Hollands kistje.

De laatste vrijdag van de maand en ook het laatste weekend van oktober. Dat betekent dat we zaterdagnacht terug keren naar de wintertijd. In de nacht van zaterdag op zondag zetten we de klok om 03.00 uur een uur terug of we laten de klok gewoon een uur stilstaan. Het wordt weer even wennen. ’s Morgens vroeg een uur eerder licht en ’s avond een uur eerder donker. Dat worden weer gezellig lange avonden, waarbij je vooral de eerste paar avonden al om negen uur knikkebollend in je stoel zit. Maar het went snel. Over vijf maanden herstellen we de tijd weer in het weekend van 30 op 31 maart 2013. 31 maart 2013 is het tevens Pasen. We moeten de Kerst nog krijgen en denken nu al weer aan Pasen.
Het zonnetje lijkt vandaag te komen. Laten we er van genieten. Het is wel een beetje fris voor de tijd van het jaar. Met niet teveel wind kan het een aangename dag worden. Geniet er van. Foto: het is nu nog mooi in het bos. Als het gaat vriezen en een beetje harder waaien wordt het bos al snel kaal.

Eerst de krant. Die heb ik de afgelopen dagen niet gezien en dus ook niet gelezen.
Even contact opnemen met het nieuwe politiebureau in Gent. Helaas het bureau is af, maar beschikt alleen over licht en water. Maar één ding is vergeten: de telefoon- en de computeraansluitingen.
Dus maar naar de brievenbus gelopen om daar de krant op te halen die wel in de bus zat.
Het is windstil buiten. Zo te zien geen mist en een buitentemperatuur van ongeveer 11 graden. Dat valt mee, maar de temperatuur voor overdag zal niet veel hoger worden en dat valt weer tegen. Gelukkig hebben we kunnen genieten van een korte en zonnige vakantie in het oosten van ons land: de Achterhoek. Vol kleuren en geuren van de herfst. Een echte aanrader om in deze tijd van het jaar naar zo een mooi gebied te gaan. Niet in de zomer, want dan zoemen de muggen. Foto: uiteraard van de vakantie

Na een voorspoedige terugreis zijn we weer veilig thuis aangekomen in mistig en nat Scheveningen. Af en toe een schimmig zonnetje. Dat is wel even wennen na het mooie weer waarvan we drie dagen hebben kunnen genieten. Annemiek zit weer achter haar blog; ik hoor haar niet. Ze is bezig, denk ik, met haar blogcorrespondentie. Zoals beloofd een foto genomen op de eerste dag, afgelopen zondag.De ochtendzon bescheen heel schuchter de dennenboompjes, die behangen waren met op de spinnenwebben achtergebleven dauwdruppels.

Over een paar uurtjes zijn we weer onderweg naar huis, volgepakt met prettige herinneringen aan de vooral in voorjaar en herfst bijzonder fraaie Achterhoek. Als de sneeuw gevallen is zullen ook vele wintersporters hier hun hart kunnen ophalen.Maar ik ben geen wintersporter; voor mij is de herfst de meest mooie tijd van het jaar: veel  kleuren en geuren. Vogels en wild hebben we niet veel gezien of gehoord. Die zijn misschien al weer weggetrokken naar het zuiden en komen over een paar maanden weerom. Ik wens iedereen een fijne dag. Morgen weer het praatje bij het plaatje.

Gisteren opnieuw een stralende dag. De namiddag is minder dan de dag daarvoor. Met onze  vrienden hebben we genoten van een mooie dag. Nog één dag en dan is de korte vakantie weer verleden tijd. Maar de herinnering daaraan blijft. Vandaag gebruiken we de dag om ons iets meer op de directe omgeving te concentreren. Niet zoveel rijden, maar hier en daar wat wandelen en van de zon genieten. Als we morgen thuis komen, zal de telefoon geregeld gaan rinkelen: donderdag is de algemene ledenvergadering en op een aantal vragen vooral zal nog wel wat overleg plaats moeten vinden. We zullen wel zien. Vandaag gaan we in ieder geval onze gedachten op wat anders richten. Een foto houdt u nog van mij  tegoed. Meer dan één zelfs. 
Ik wens iedereen een fijne zonnige herfstdag. Geniet van de herfst. Hij duurt maar kort. Geniet van iedere dag. Een dag niet niet genoten, is een dag niet geleefd.

We hebben gisteren buitenshuis gegeten. Er zat een foutje in het menu:  er stond  op de kaart "varkenskaas met champignonsaus". Wat  zou dat nu weer zijn? Een speciateit van het hotel? Neen, gewoon een typefout, maar dat hadden we al lang begrepen.Enige hilariteit.Maar het diner was voortreffelijk. Vandaag gaan we op visite bij oude vrienden. Zal wel een gezellig dagje  worden. Daarnvoor en daarna genieten we van de prachtige omgeving vol met herfstkleuren. Zo een dagje er tussenuit doet ons  goed. Even alle beslommeringen vergeten en genieten van wat de dag ons biedt. Foto: zo maar een natuurfoto.

Zondag, 21 oktober; vandaag de laatste zondag van de maand, waarop we nog uit kunnen slapen. Volgende week worden we om de tijd al weer gewekt door het vroege ochtendgloren. De klok is dan verzet of we moeten ons haasten de tijd bij te stellen. Vijf maanden duurt die wintertijd. De feesttijd breekt aan de komende weken vieren we vijf verjaardagen in de familiekring.
Het weer ziet er niet zo rooskleurig uit, maar misschien in het oosten en zuid van het land wat beter, maar ook in de loop van de dag zal het hier ook wat gaan opklaren. Misschien toch nog een mooie zonsondergang. Vandaag gaan we in ieder geval weer van de dag genieten. Gisteren viel het weer echt mee. Zon en af en toe een spatje, maar de temperatuur was voor de tijd van het jaar best wel aangenaam. Met mijn Limburgse vriend heb ik een wandeling gemaakt over boulevard en haven. Een fotootje hier, een fotootje daar. Bijgevoegd een foto van gisteren.

Het is tijd om goedemorgen te wensen. Tijd voor mij. Deze morgen krijg ik bezoek van een oude vriend. Hij is de jongste uit een familie, die ik in 1944 leerde kennen. Ik was toen als Haags bleekneusje ondergebracht bij een ouderloos echtpaar in Douvergenhout, een piepklein dorpje in Zuid-Limburg. De buren, familie van mijn pleegouders, hadden een groot gezin. Alle mannen, zoals toen gebruikelijk was, werkte bij de kolenmijn. Sjaak, de vriend, was de jongste zoon uit dat gezin. Hij ging later ook naar de mijn. Vaak herinneren de namen alleen nog aan het verleden. Maar met deze mensen heb ik al bijna zeventig jaar vriendschap. Ik denk, dat het in 1948 was, dat de banden weer nauwer werden aangetrokken. Door de mijn is hij arbeidsongeschikt geworden, maar wandelen daar houdt hij van. Dat gaan we dan ook vandaag doen. Ik wens iedereen een fijne dag. De foto van de dag:  de kussende lippen van moeder natuur.

Komt ie wel of komt ie niet? Ik heb het over de zon. Ik ben even naar buiten gelopen om de zon te begroeten met mijn fotocamera. Misschien zal dit beeld in de loop van de dag wat vrolijker worden. Misschien zitten we nog net in dat stukje van zuidwest Nederland, da t de zon zal mogen begroeten. Volgens weervoorspellers zal het volop zonneschijn zijn in het hele land behalve een groot deel van de kuststrook en het noorden. De temperatuur is nu (kwart over acht) iets boven de dertien graden. Bij onze buren in het zuiden volop zon. Ik gun het ze van harte, maar ben wel een beetje jaloers en hebberig: ik wil ook van de zon genieten. Maar ja, hebberige handjes krijgen niet altijd wat ze willen hebben. Wij hebben al een groot voordeel hier: wij hebben de zee en die is altijd wonderschoon. Bij onweer, wind of regen, het lied van de zee houdt niemand tegen. Geniet van de dag, geniet van het leven. Foto: hij komt als is het nog aarzelend.

We hebben pech vandaag. De weerprofeten voorspellen wolken op de kust. Maar in het oosten zie ik toch een roze gloed van een zonsopkomst. Misschien krijgen we dan toch nog een zonnetje te zien. Nu zijn de straten nog nat. Gisteren de laatste bijdrage voor de kalender ontvangen. Dadelijk ga ik naar de drukker en als het goed is, dan krijgt u morgen een eerste blik op het nieuwe jaar. Vanmiddag hebben we proeffestijn bij onze wekelijkse winkel. Wildproefmiddag en wijnproeverij. Van wijn proeven zal ik niet veel gebruik maken: ik ga met de auto; maar lekkere hapjes gaan er bij mij altijd wel in. Geen middageten thuis, maar proeverij elders. Daarna, als de zon toch nog even doorkomt een ommetje in de omgeving. Even het duin in of langs de boulevard. Op de boulevard moet ik altijd goed opletten waar ik loop; loop ik bij mijn Turkse vriend langs en ziet hij mij, dan moet ik binnenkomen en eten. Als ik dan thuiskom heb ik geen trek meer in eten. Ik wens iedereen een fijne dag. Toen ik van de week deze foto maakte, scheen de zon wel.

Ik las ergens op een blog, dat iemand dagelijks tien uur aan het bloggen was. Bij mij mag dit getal gedeeld worden door vijf. IK heb nog zoveel andere leuke dingen te doen. Tijdens mijn andere werkzaamheden klik ik af en toe het seniorennet aan, om een paar bezoekjes af te leggen en keer dan weer terug naar mijn andere werkzaamheden. “Werkzaamheden als wat”zult u misschien vragen. Vandaag: de laatste hand leggen aan de kalender van 2013 en een boekje van 16 pagina’s voorbereiden. Daarnaast wat onderzoek doen naar wetgeving betreffende het appartementsrecht. En… natuurlijk als het even kan er-even-tussenuit-voor-een-wandeling. Morgen komt de proefdruk van de kalender en de planning voor de definitieve druk. Maar alles gelukkig in een gemoedelijke sfeer. Ik laat me niet meer opjagen; “ niets moet, alles mag” denk ik maar. Ik wens iedereen een heel prettige dag. En de foto? Die moet ik nog even opzoeken. Ik denk een beetje herfst.

Het is nog donker als ik dit schrijf. De straten zijn nat en er staat een stevige bries uit het zuidoosten. Maar daar komt in de loop van de dag verandering in. De zon gaat komen, misschien wat laat, maar hij komt. Zo begint de nieuwe dag. We zijn op de helft van de maand.
Veel nieuws is er niet onder de zon. Ik zag even de krantenkoppen en die spraken me niet erg aan. Misschien wat lokaal nieuws. Of wat binnenlandse politiek. Daar hebben we de laatste dagen niet veel van gehoord. De Partij van de Arbeid staat onder druk van de VVD, de andere coalitiepartner. Maar voor hoe lang. Of gaan er binnenkort toch klappen vallen? De PvdA kan zich niet veel meer veroorloven. Die moet nog heel wat binnenhalen: anders zou het wel eens einde onderhandelingen kunnen worden.
Hoe dan ook: de nieuwe dag is weer begonnen en we gaan er weer het beste van maken. Een dag zonder lach is een verloren dag. Foto: gisteren waren we even in het bos; vijf minuutjes met de auto.

Mijn voornemen van gisteren is niet waar gemaakt; ik wilde met Annemiek naar het bos om herfstfoto’s te maken, maar het weer werkte niet mee. Koud, winderig en regen. De belangrijkste factor de zon ontbrak. De herfst moet het van de zon hebben. Het mooie transparante licht dat de verkleurende bladeren zo een extra gloed geven ontbrak. Het werd dan ook een thuisblijfzondag.
Voor België was het een dag van winnen of verliezen. Volgens veel bloggers scheen de zon: letterlijk en/of figuurlijk. Ik geef geen commentaar op de uitslag van de verkiezingen: ik heb al genoeg met de Nederlandse politiek. Vandaag lijkt de dag wat vriendelijker: de zon schijnt al; te fel om er een foto van te maken. Zelfs met een1/4000 seconde is het beeld niet dat ik ervan verwachtte. Foto: toch maar laten zien.

Kies met je hart, kies met verstand. Dan heb je de beste keus gemaakt. Of dat dan landelijk is of niet: het was jouw keus. In België heb je opkomstplicht, zoals vroeger ook in Nederland gold. De uitslag in België is in ieder geval de keuze van het volk. In Nederland is het de keuze van de mensen die naar het stemlokaal komen om hun stem uit te brengen: het klinkt democratischer, maar het lijkt vaak elitair. Het zij zo. Democratie is het volk regeert. Maar in feite bepalen de gekozenen toch weer hoe het beleid gevoerd wordt.
Vandaag de tweede zondag van oktober en volgens mij vieren de Belgen op deze dag iets bijzonders. Wat het precies is weet ik niet, maar ik dacht dat het iets te maken heeft met extra aandacht voor die mensen, die anderen verzorgen of helpen. Het is een goede gedachte ook eens aan deze mensen te denken.
Ik wens, dat voor iedereen deze dag naar wens verloopt.
Foto: Zonsondergang, vrijdagavond. 

Het is al bijna acht uur, maar nog donker buiten. Nog geen kleuren aan de horizont, alleen maar grijs. Grijs worden we allemaal, maar sommige mensen verdoezelen dat en gooien er een verfje tegenaan. Mijn haren zijn bijna wit en zo zacht, dat ze zelfs na het douchen bijna droog zijn. Maar ze zitten er nog en ik koester ze. Aan vaders kant komen geen kaalkoppen voor, maar aan de kant van Annemiek is kaalheid geen vreemd verschijnsel. Ze zeggen wel een, dat waar haren zitten, geen verstand kan groeien. Waarom zijn de Marsmannetjes kaal? Omdat ze intelligenter zijn dan aardbewoners. IK zal dan ook nooit naar Mars gaan emigreren.
De bomen beginnen ook al te verkleuren en daar helpt geen lief moedertje aan. Een paar nachtvorstjes en dan zijn ze ook kaal. Een kale wereld, maar nu nog eventjes niet. Nu kunnen we nog van de mooie herfstkleuren genieten. Doe dat vandaag en maak er een mooi weekend van.Foto: waarom ook niet: de herfst is ook mooi.

Wat gisteren wel gebeurde, gebeurde deze morgen niet. De zon schijnt niet mijn kamertje binnen en dat komt niet omdat er gordijnen of luiken dicht zijn, maar gewoon omdat de zon niet onder zijn wolkendeken tevoorschijn is gekomen. Dat kan vandaag voor de zon een uitslaapdag worden. Misschien in de late namiddag toch even uit bed. Hoop doet leven.
Vandaag een rustige dag. Een korte bespreking over een bejaardenproject: een boekje voor ouderen in de samenleving. Verder, wat de dag ons brengt. We zullen wel zien. Ik wens iedereen ondanks het wat minder fraaie weer toch een heel gezellige dag en een mooi weekend. Foto: herfststemming in het bod.

Nog één maand en dan is het alweer de elfde van de elfde. De dag van de keuze van de nieuwe prins Carnaval. Je hebt amper het ene gehad of het andere verschijnt weer. Op de tiende van de elfde is onze tweeling jarig. Die worden dan elf ( 47… : 4+7=11). Cijferspelletje.
Vandaag schijnt de zon al weer vroeg mijn kamertje binnen. Dat belooft voorlopig een mooie dag. Tegen de avond komt een depressie ons land binnen schuiven en dat betekent voor de komende dagen wisselvallig herfstweer. Maar ja, het is ook herfst… de blaadjes willen hier nog niet erg vallen, maar de bossen beginnen toch  wel een beetje van kleur te verschieten. Één nachtvorstje en we kunnen bladeren schoppen. Geniet in ieder geval van een fijne dag. Foto: avondlicht over de duinen.

Soms is het druk op de boulevard; soms op het strand. Soms in de duinen, maar dan zijn het meestal fietsers, padden, konijnen of reeën. Maar gisteren was het druk van de vogels. Een grote zwerm spreeuwen(?) cirkelde over de duinen op zoek naar een slaapplaats. Een tafereel, dat je in het najaar wel vaker ziet. Maar gisteren met die mooie lucht erbij heb ik ze gefotografeerd. En vandaag zijn ze de voor mij de foto van de dag.
Gisteren zijn we even gaan toeren. De polder in naar het Graalhuis in Zoeterwoude. In het Graalhuis kan je dingen kopen die door anderen beschikbaar zijn gesteld voor de tweede wereld. Soms gaan we daar kijken en bijna altijd nemen we weer wat mee naar huis. Dit keer een grote bloempot met bloempothouder. Nu nog wat er in: onderweg zagen we een kleine bergden te koop(pinus mugo). Die hebben we maar gelijk meegenomen, samen met een paar pioenen(vijf euro in het jampotje dat er naast stond). Ik wens iedereen een geluksdag en mooi weer.