Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
21-03-2012
mooi weer doet de levenslust groeien.
Vandaag is het de eerste dag dat ik de zonsopgang niet kan zien: de zon verschuilt zich achter een groot appartementencomplex en dat duurt een hele tijd. Wanneer die weer tevoorschijn komt weet ik niet. Daar heb ik eigenlijk nooit op gelet. Na mijn vakantie zal hij in ieder geval weer beschikbaar zijn voor een ochtendportret. Vandaag ga ik beginnen aan het laatste gedeelte van mijn tuin. De moestuin is klaar maar het stukje “siertuin” moet nog even goed onderhanden worden genomen. In mijn siertuin staan wat rozen, lupinen en kruiden. Maar ook een veldje witte aardbeien en rabarber. Onkruid wieden betekent dat voor vandaag. En morgen het terrasje weer zitklaar maken. Het wordt weer een mooie dag. Geniet van het mooie weer: mooi weer doet de levenslust groeien. Foto: de laatste keer dat ik de ochtendzon fotografeerde was 17 mei. Links op de foto het wooncomplex, dat mijn uitzicht belemmert.
Gisteren schreef ik: nog twee dagen en de lente begint. Ik sliep zeker nog: vanmorgen omstreeks 6.15 uur is de lente echt begonnen. Morgen is de eerste volledige 24 uur durende lentedag. De zon staat al boven de horizont. Hier heeft het niet gevroren: de daken van de huizen aan de overkant zijn niet wit. Misschien aan de grond lichte vorst: dat betekent dan ruiten krabben. Daar heb ik de laatste zeven jaar geen probleem meer mee gehad. Op Één keer na: dat was een paar weken geleden toen we een paar dagen elders in het land vertoefden. Toen waren de ruiten dik bevroren en ik had geen ruitenkrabber. Gelukkig iemand anders wel. Vandaag begint de zon lekker vroeg en dat betekent op tijd naar de tuin om vandaag nog een stukje grond om te leggen en morgen of overmorgen ligt mijn tuin er dan lentefris bij. Ik doe niet teveel tegelijk: twee uurtjes per dag. Je moet niet te veel hooi op je vork nemen…zeker niet op mijn leeftijd. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet. Ik wens iedereen een mooie lentedag.
Nog twee dagen en de lente begint. Vaarwel winter met je witte straten en daken. Zondagnacht begint de zomertijd. Vaarwel vroeg donkere avonden. Nu schijnt de zon mijn kamertje binnen. Over een paar dagen zal dat wat later zijn. De zon verdwijnt dan achter een groot huizenblok en de zonsopgang kan ik dan tijdelijk niet zien. Er is nu een bijna wolkenloze hemel in het zuidoosten en boven zee aan de horizont verdwijnen de laatste wolken. Het beloofd een schitterende dag te worden. Misschien een beetje vorst in de ochtend, maar daarna de strelende warmte van de lentezon. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: vandaag al lekker liggen in de zon; een beeld uit de sprookjestuin: Gulliver.
De zon doet wel pogingen, maar de wolken doen pogingen om de zon te bedekken. Zal dat zo de hele dag zijn. In ieder geval zien we dan af en toe de zon. Gisteren naar het rozen snoeien geest. De koude februarimaand heeft veel schade aan de rozenstruiken gegeven. In mijn tuin lopen de roosjes toch uit. Misschien toch overleefd. Bij het snoeien moesten we diep gaan. Soms zelfs tot net boven de wortel. Toch heb ik nog een paar rozenstruikjes gevonden, die hopelijk de winter hebben overleefd. Voor de rozenkwekers wordt het echt een minder goed jaar. Het rosarium in Scheveningen heeft er een zwaar hoofd in. Misschien brengt de lente toch nog wat rozengeur. Prettige zondag.
De zon is er vroeg ij. Maar of hij vandaag een blijvertje is, wordt door de weerkundigen betwijfeld. In ieder geval is hij er nu bij een zwakke wind en een temperatuur van 7 graden. Vanmorgen ga ik even naar de gemeentekwekerij. Eén keer per maand, op de derde zaterdag, is daar een bijeenkomst van tuin- en plantenliefhebbers. Ervaringen worden uitgewisseld en planten wisselen van eigenaar. Vandaag is er ook een kleine cursus rozen snoeien. De rozen, die in de rozentuin zijn geruimd, dienen als lesmateriaal en mogen daarna door de cursisten mee naar huis worden genomen voor een tweede leven. Het vrijgemaakte bed in de rozentuin wordt dan weer gevuld met een nieuwe soort. Als de zon blijft ga ik daarna naar mijn eigen tuin, om de meegekregen rozen daar te planten. De nieuwe boulevard is vandaag en morgen voor het publiek opengesteld; op 4 april volgt de officiële opening. Maandag wordt er weer verder gewerkt en is de boulevard werkterrein en mag niet door vreemden bewandeld worden. Zo krijgen we af en toe toch even de gelegenheid om te ervaren hoe de nieuwe boulevard er binnenkort uit komt te zien. Foto: natuurlijk de boulevard in een nieuwe jas.
Gisteren dan toch eindelijk de eerste spade in de grond gezet. Ik schrijf wel spade, maar het was een viertandige riek, waarmee het spitten heel wat lichter gaat. Ook een groot deel van mijn tuin geëgaliseerd, zodat het er een stuk beter uitziet. Als de mist opgetrokken is – er hangt nu een lichte mist – dan ga ik weer een stuk verder. Vandaag moet ik ook uien, sjalotten en knoflook poten op het stuk grond, dat ik gisteren vlak gemaakt heb. Op de nieuwe boulevard zijn ze gisteren begonnen met de beeldentuin te herplaatsen. Het grootste beeld is gisteren met behulp van een grote kraan op zijn sokkel gezet: de Haringhapper. Op de foto, misschien niet helemaal duidelijk, maar ik vond het leuk om ook de ondergaande zon in het plaatje te betrekken.
Vandaag is het dan zo ver… ik ga naar de tuin. Het moet er toch eens van komen. Het is nog wel fris, maar dat zal na 9.00 uur wel wat anders zijn. Warmte is niet fijn bij het spitten: daar word je vanzelf wel warm van. Sommige daken zijn wit, maar mijn buitenthermometer wijst ondanks dat toch een temperatuur van 4 graden aan. De zon is ook al aan de kim verschenen. Het beloofd een mooie dag te worden. Het wordt wel een stille dag: met mijn gedachten ben ik bij het ernstige ongeluk, dat voor tweeëntwintig kinderen en zes volwassenen zo een tragisch einde betekende. Foto: de stilte van zee en strand
Iedere morgen, na de douche, ontbijt en kopje thee en krant lezen, emails controleren, beantwoorden waar nodig en weggooien wat overbodig is, daarna op blogronde en vervolgens een kort verhaaltje of belevenis op mijn eigen blog zetten en dan de blogpost behandelen. Daarna koffiepauze. De rest van de dag is iedere dag weer spannend voor wat er gaat gebeuren. Gisteren geen foto’s gemaakt. Ja toch: naaktfoto’s van een naakthond in het donker… helaas de flits deed het niet. Ik zal dan ook een andere foto moeten zoeken. Waar onze minister-president Marc Rutte geen standpunt wenst in te nemen ten aanzien van allochtonen, durf ik te zeggen, dat ik in ieder geval zijn mening niet deel. Mijn moeder leerde mij, dat de regenboog alle kleuren omvat en die les zal ik nooit vergeten. Ik wens iedereen een fijne kleurvolle dag. Foto: een nieuwe kleurrijke attractie op Scheveningen.
Gisteren hadden wij zon, maar om 16.00 uur kwam er een dichte mistmuur op ons af. Vandaag beginnen we met bewolking en komt straks de zon. Misschien vanmiddag naar de tuin. Een uurtje spitten… niet te lang: anders krijg ik het spit en ik heb nog een lange zomer te gaan Rustig aan, dan breekt het lijntje niet. Op onze leeftijd moeten we toch met het een en ander rekening houden. Gisteren kreeg ik weer een aantal oude ansichtkaarten voor met website www.schoenendoos.eu; weer werk aan de winkel, alsof ik niets anders te doen heb. Maar gelukkig hebben die kaarten geen haast. Maar het moet wel gebeuren. Zondagavond gingen Marlies(mijn dochter) en ik weer even de duinen in. Het is tot ongeveer 19.00 uur nog goed licht om rond te kijken; we telden zes reeën en ongeveer dertig duinkonijntjes. Een goede score zo vroeg nog in het jaar. Één van die konijntjes zat te posten voor zijn holletje. Ik fotografeerde het en hierbij dan zijn portret.
Daar is hij dan…de zon van deze morgen. En net op tijd genomen: als ik wat later bent dan overstraalt de zon mijn opname. Te veellicht dan. Het belooft een mooie dag te worden. Ik was van plan deze morgen naar mijn tuin te gaan, maar ik krijg bezoek. De tuin is verschoven naar morgen. Een extra dagje zonnewarmte maakt de grond wat droger en dan kan ik ook wat makkelijker spitten. En de rest van de week veel aandacht voor de tuin. Want het voorjaar komt er aan en een aantal zaden moeten al vroeg de grond in. Tuinbonen, uien en misschien vroege aardappelen. Zaterdag is er bij de gemeente weer een opendag; daar leren we weer wat van rozen snoeien en daarna mogen we de gesnoeide rozen mee naar huis nemen. Leuk voor de tuin en ons balkon. Die zaterdag is al gepland in mijn agenda. En verder deze week: promotie van mijn Stichting Zicht op Scheveningen. We hebben geld nodig om projecten te kunnen realiseren. Voor iedereen een fijne dag. Foto: de zon van deze morgen.
Zondag, 11 maart. Het is nog geen acht uur. De zon schijnt mijn kamertje binnen. Aan voor en achterzijde van ons appartement bijna wolkenloze hemel. Dat zal druk worden op Scheveningen. Helaas heeft den haag(kleine letters) nog steeds niet de nodige voorzieningen getroffen voor de aansluiting van een te groot aantal strandpaviljoens. Dat stelt veel toeristen voor vraagtekens en natuurlijk ergernis bij exploitanten en personeel. Zonder water, elektra en/of kas kan zelfs nog geen kopje koffie worden gepresenteerd. Met een grote ‘alles sal reg kom’ smile wordt iedereen in het ootje genomen.Ondanks alles wensen wij u een fijne, zonnige en gezellige dag. Foto: volle maan boven Kurhaus; 8 maart 2012.
Gisteren ben ik bezig geweest om donateurs te werven voor de Stichting Zicht op Scheveningen; een stichting, die ten doel heeft activiteiten voor veiligheid en woonbeleving in Den Haag en in het bijzonder Scheveningen te bevorderen; en met een duidelijke verwijzing naar de expats. Die expats zijn een van de belangrijke doelgroepen, waarvoor de website Scheveningen-haringroute.nl is gebouwd. In het stadsdeel Scheveningen zijn veel internationale instellingen gevestigd met betrekking tot recht en vrede. Den Haag is er trots op ‘de internationale stad voor recht en vrede’ te zijn. Daarom in dan ook de website Scheveningen-haringroute.nl al in vier talen uitgevoerd. Binnenkort verschijnt het Spaans er ook nog bij en misschien ook Italiaans. Zo proberen we met die website het zoveel mogelijk mensen naar de zin te maken. Foto: gisteren gemaakt; in de internationale stad Den Haag moet de driekleur op het Kurhaus altijd wapperen.
Het ziet er goed uit voor vandaag. Niet voor een aantal strandexploitanten: die zijn hard bezig met het opbouwen van hun paviljoens, maar kunnen hoogstwaarschijnlijk nog niet open: gas, licht en water kunnen door een grove fout van de gemeente nog niet aangesloten worden. Erg frustrerend. Voor de bezoekers belooft het een goed weekend te worden. Morgen de CPC-loop en zondag een zonnige dag. En nu maar hopen, dat de gemeente alles in het werk zal stellen om er voor te zorgen, dat de aansluitingen toch nog gerealiseerd kunnen worden. De gemeente den haag was vorig jaar ook al niet erg lief voor Scheveningen. Ik schrijf den haag expres met kleine letters, want de gemeente is op het ogenblik een hoofdletterniet waard. Jammer. Misschien kan een foto van het Westbroekpark toch een beetje vreugde brengen.
Het is nog vroeg, maar de zon schijnt mijn kamertje binnen. Zal hij een blijvertje worden vandaag? In ieder geval een mooi begin voor een nieuwe dag. Wat de weerprofeten voor vandaag voorspellen, dat weet ik niet. Hopelijk veel zon voor de komende dagen. Gisteren is de douchecel in de badkamer vernieuwd met een nieuwe glaswand. De badkuip, die bij ons als voorraadschuur fungeert, in ongemoeid gelaten. Het liefste zouden we die verwijderen, maar dat zou een hele verbouwing worden; daar hebben we geen zin meer in. Maar de douchecel was echt aan een modernisering toe. Die is nu wat ruimer geworden en van een goede handgreep voorzien. Ik wens iedereen een fraaie dag; liefst met veel zon. Foto: een bloemetje voor iedereen.
De wolken hangen wat lager en ook de temperatuur is lager dan gisteren. Er is wat meer wind en wat minder zon dan gisteren. Gisteren was er nog geen standtent open, maar vandaag wordt de deur van de eerste strandtent geopend om het publiek naar binnen te lokken. Wie is dit jaar weer de eerste: Bora Bora, een tent die door vier dames wordt geëxploiteerd. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken, dat ook weersvoorspellers ook maar gewone mensen zijn. Één eigenzinnige wolkje kan heel anders uitpakken, dan de weerprofeten hadden voorzien. Dat blijkt ook weer vandaag. De regen zou vannacht en in de vroege ochtend met bakken uit de hemel vallen, maar de straten en de daken zijn droog. Vanmorgen om even na zevenen waren er zelfs rozige wolken aan de horizont. De voorspelde harde wind kan nog komen, maar op het ogenblik is het vrij rustig buiten. Als foto voor vandaag heb ik gekozen voor de in bloemetjes gezette eerst geopende strandtent op Scheveningen van dit jaar.
Terwijl het koud was en het soms regende, waren gisteren de strandexploitanten met hun hulptroepen ijverig bezig hun strandpaviljoens op te bouwen. Nu schijnt de zon en beginnen sommigen al aan de afbouw, om morgen als eerste de ‘tent’ te openen en gasten te ontvangen. Zoals het er gisteren naar uitzag zal dat wel ‘Bora-Bora’ zijn. Zaterdag zal Blue Lagoon volgen; maar of hij de tweede is val nog te bezien. Als de zon blijft, zal zondag een feestelijke dag op de boulevard zijn. Zaterdag is er de traditionele en internationale City-Pier-City(CPC)-loop zijn. Voor hoe lang vandaag de zon schijnt weet ik niet, maar dat hij er nu is, weet ik zeker. Voor iedereen een fijne dag. Foto: werkzaamheden op het strand.
Nee, we beginnen vandaag niet te klagen over onze onbetrouwbare weerpartner. Misschien komt die later op de dag, of morgen , of overmorgen of… De duiven op het plein hebben al de lente in hun kopjes. Ze badderen in de regenplassen, maken plezier en laten zich verleiden door hun grotere broers. De krokussen vertellen van het nieuwe voor jaar. De opbouw van de strandpaviljoens begint vandaag en aan een nieuwe entree van de Palacepromenade wordt hard gewerkt. Alles duidt er op dat er verandering in de lucht hangt. De overheid gaat in conclaaf om te kijken hoe ze met pappen en nat houden het begrotingstekort het hoofd kunnen keren. Foto: Wij houden het vandaag bij de badderende duiven.
De zon doet pogingen om door te komen. Maar erg vrolijk hij kijkt nog niet. Beter iets dan niets. Misschien gaat het straks wat beter en komt het lentezonnetje alsnog. Wij willen haast maken met de lente, maar moeten voor het echte begin toch nog wachten tot 20 maart. Ondertussen komt de echte vakantie steeds dichterbij. Dan zoeken we de zuidelijke bijna zomerzon weer op. Nu zijn we nog wat aan het rommelen in huis. Tafels verzetten, kastjes verplaatsen en oude rommel naar het depot. Zo komt er weer wat ruimte in het huis en is er wat meer plaats voor de zon. Komende week achtergevel reinigen, bloembakken in orde maken, promoten van de website bij de diverse ambassades. Er is weer genoeg te doen. Stilzitten is er nog niet bij. Morgen beginnen de strandexploitanten met de opbouw van de strandpaviljoens; dat geeft extra drukte bij ons op het plein. Heeft u dat ook: je laat de spellingscontrole zijn doen en achteraf blijken er soms toch nog typefoutjes in te zitten. Zitten laten, denk ik dan maar. Ik wens iedereen een prettige zondag. Foto: we zullen maar eens bij schenken.
Dat is nu het verrassende op Scheveningen. Maar dan? Voor de mensen met een handicap: rolstoelgebruikers, scootmobielen, rollators of gewoon slecht ter been. Na tweehonderdvijftig meter…wat dan. Toch maar even gaan kijken: daar zal wel aangegeven worden, hoe dan de weg vervolgd kan worden. Weer een bord linksaf een steile trap naar boven. Toch maar even proberen met de rollator. Dat gaat dus niet. Terug naar af. Maar dan wacht er een te steile helling naar de boulevard. Kan iemand mij helpen om boven te komen? Sommige sterke mensen zullen wel bereidwillig zijn. Maar als die er niet zijn? Wat dan? Terug naar af. Verkeersborden… er zal wel een uitleg voor zijn, die niet altijd duidelijke is. Een prettige dag, maar voorlopig niet met een rollator, scootmobiel of iets dergelijks naar de boulevard van Scheveningen.
De lucht is…ik weet het niet: we zitten weer in een dichte mist. Misschien twee honderd meter zicht en dan een grijze muur. Iedere dacht op nieuw – de laatste tien dagen – denk ik hij trekt wel “op tie mist”, maar mooi niet.Maar onzichtbaar is toch de lentemaand binnengeslopen. Misschien vandaag de laatste dag mist?? Maar we gaan niet bij de pakken neerzitten. Vanmorgen heb ik een afspraak om negen uur vanwege subsidie voor de website en daar na moet ik de vlaggen van de feestelijke opening nog terugbrengen bij Muzee Scheveningen. Daarna boodschappen – als de mist ten minste wat minder geworden is. En daar na weer tijd voor het blog. Ik wens iedereen een heel fijne dag… en als het zonnetje niet schijnt…dan moeten we zelf maar het zonnetje in huis proberen te zijn. Foto"wat dacht u van iets mistigs?
