De ochtend begint als een grote vlag. Donker aan de horizon, daarboven een baan en oranje naar geel overlopend, daar boven een lichter blauw met daarin Venus, de Morgenster. Een rood flikkerend licht vertelt mij, dat de hoogste toren van Den Haag nog overeind staat. Zo begint de ochtend van deze nieuwe dag.
Gisteravond stond ik op de boulevard met een fotograaf, zijn camera op mij gericht. Kort na kerst staat er een artikel van mij in een seniorenblad: daar moest een goede foto bij. De fotograaf heeft een half uur lang op mij geschoten. Hij had ongetwijfeld moeite om er wat moois van te maken. Er was wel veel belangstelling: mensen stonden te kijken naar de fotograaf en zijn model. Ik voelde me een beetje een beroemdheid op de vier vierkante meter.
Gisteren zijn we even de polder in geweest en hebben een grote zwabber gekocht voor het te leggen parket. Het parket is net zo iets als het verlangen naar een verre vakantie. Het komt steeds dichterbij en dan opeens ligt het voor je en dan begint de vakantie pas echt.
Ik wens iedereen een heel mooie dag, als het kan met veel zon, weinig wind en een voor deze tijd nog aangename temperatuur op een beschut plekje.