Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
04-02-2009
De twee brillenglazen.
Annemiek heeft haar nieuwe brillenglas en ik een lege geldbuidel. Ik zie dat echter alleen maar via een afschrijving op mijn bankrekening: contant geld heb ik nooit bij me op een enkele euro na, die ik moet gebruiken bij een parkeermeter. En vandaag wordt die bankrekening nog een keer geplunderd: Annemiek wilde gisteren de tv aanzetten. Het rode lampje flikkerde op en bleef branden, maar verder gebeurde er niets. We wisten wel, dat hij zijn langste tijd gehad had, maar zo’n einde komt altijd onverwacht. Achter op de kast stond nog zijn geboortejaar: 1997. Een televisie heeft ook de eeuwigheid niet in pacht. Dat betekent dan ook een bezoek aan de tv-winkel in Leidschenhage. En het zal wel een flatscreen worden. Niet te groot: 80 centimeter. Die is tegenwoordig goedkoper dan twee brillenglazen. Er is dus werk aan de winkel: Annemiek wil vanmiddag nog haar favoriete programma’s zien. Foto: geen tv-beeld? Wij hebben in ieder geval nog wel zicht op Scheveningen
Enige tijd geleden hebben we ons in laten schrijven als zorgabonnee bij Respect Zorggroep Scheveningen. Daar kan je ook deelnemen voor fitnesstrainingen onder fysiotherapeutische begeleiding. Dat leek mij wel wat en daarvoor had ik gisteren een intakegesprek. Donderdag begin ik daar. Als je wat ouder wordt moet je toch bijtijds maatregelen treffen om zo lang mogelijk van je derde leeftijd te kunnen genieten. Niet dat ik me met mijn 74 jaar oud voel, maar je bent wel 74 en dan hoor je toch al een beetje bij de ouderen van onze generatie. ‘Pluk de dag’ denk ik iedere dag: iedere dag, die je krijgt is, een cadeautje. En gekregen borrel sla je toch ook niet af? Ik tenminste niet. Maak er maar weer een fitte dag van. Foto: een van de oudste woningen van de wijk, waarin wij wonen: Belgisch Park.
He Loek, opstaan: het is al half acht. Ik spring uit mijn bed, ga via het toilet naar de badkamer, was me, kam mijn haren en denk: ‘scheren doe ik me straks wel’. Ik loop nog even naar de kamer voor mijn vest en sta op het punt om de krant te gaan halen; terloops kijk even op de klok. Ik knipper met mijn ogen: hier klopt iets niet. Inderdaad de klok wijst 06.41 uur aan. Ik kijk naar de andere klok en deze doet het zelfde. Annemiek zit al achter haar computer met een kopje thee, een banaan en een boterham. Ik zeg: ‘het is net half zeven’. Zij sputtert tegen: zij gelooft mij niet. En eindelijk heeft zij het door. De krantenbezorger is nog niet geweest en daarom kruip ik achter de computer om dit verslagje te schrijven. Zo, dat is klaar; dat kan ik straks doorsturen naar mijn blogvrienden. Ik ga nu maar een kijken of de krant er al is: het is ondertussen 06.55 uur. Foto: zo maar even een straat in de badplaats Scheveningen.
Het is lang zonnig geweest hier op Scheveningen, maar nu trekt de lucht toch dicht. Sneeuw is hier nauwelijks gevallen. Na een paar vlokjes hield het al weer op. Maar om buiten een ommetje te doen, nee, daar ben ik maar niet aan begonnen.
Vandaag 1 februari. De maand februari is genoemd naar een god uit de Etruskische mythologie: Fabruus. De god van de grote reiniging en de boetedoening. Februari is ook de sprokkelmaand en om de vier jaar de schrikkelmaand. In februari is er heel wat te doen. Zo beginnen we op 2 februari met het feest van Maria Lichtmis (in de katholieke kerken zal dat feest wel vandaag gevierd worden.). Op 3 februari gaan we naar de kerk voor de Blasiuszegen, een vroom katholiek gebruik. Op 24 februari vieren we de dinsdag voor Aswoensdag: carnaval. Maar dat feest begint tegenwoordig al een weekend er voor. Op woensdag 25 februari gingen we vroeger het askruisje halen: een teken dat de vasten was begonnen: de priester zeg dan als hij het as op het hoofd strooit: "bedenk, o mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren." En dan de laatste dag van de maand: 28 februari, onze trouwdag. Zevenenveertig jaar geleden togen wij naar het stadhuis om voor de wet te trouwen. Foto: zo zag de wereld er uit op de eerste zondag van februari 2008. Wat zal de dag van vandaag brengen?
De cv staat op 24 graden en toch wordt het niet echt warm in huis. Een snijdende oostenwind staat op de achterkant – Annemiek noemt dat de voorkant: want daar zit de toegangsdeur tot ons appartement. Onze gemeenschappelijke toegangsdeur zit aan de noordwestkant en dat vind ik de voorkant van ons huis. Daar twisten we niet meer over; ik weet, wat zij bedoelt en zij, wat ik bedoel. Maar de zon schijnt wel; de hele dag al uitbundig. Het is in ieder geval een mooie afsluiting van de maand januari. Morgen beginnen we aan een nieuwe maand en begint het voorjaarsgevoel weer te kriebelen. Als nu de wind ook nog meewerkt, dan wordt het morgen best weer een fijne dag. Foto: 31 januari 2008 leunen tegen de wind.
Crisis of niet. In de VS werd eindejaar toch maar even 18,5 miljard dollar aan bonus uitgekeerd. Daar, waar de wereldcrisis ontstond hebben ze gewoon lak aan alle overheidssteun. Die bonzen vragen zich gewoon niet af wie de betaler is van de door hen veroorzaakte ellende, zolang hun bankrekening daar maar niet onder te lijden heeft. Zij willen iedere dag een stukje afpakken van die opkomende gouden ochtendzon, maar denken er niet aan dat die zon voor iedereen is. Crisis of niet; die bonzen gaan gewoon door met schrapen. En Obama kijkt toe en zegt verontrust te zijn. Ik zeg alleen: “Obama, pak die bonzen aan.” Foto: wij kunnen vandaag van een echte zon genieten. Foto van gistermorgen, maar vanochtend ging die net zo mooi op.
De zon is weerom. Maar dat wil nog niet zeggen: kleren uit en lekker in het zonnetje zitten. Ja, dat kan wel, maar dan thuis achter het door de zon beschenen glas. Buiten zal het goed ingepakt best lekker weer zijn, maar blijf aan de windluwe kant. Hoewel de wind aanvankelijk nog niet zo sterk is, zal hij wel aanwakkeren en dan voelt het echt koud en guur aan. Een gewaarschuwd mens telt voor twee: goed ingepakt en uit de wind. Foto: zo zag eind januari 2008 Scheveningen er uit.
Ik leef in een heel kleine wereld. Rondom hangt de mist. Maar hij trekt wel ‘op die mist’, dat hebben namelijk de weerprofeten voorspeld. Even afwachten maar.
Ik lees in de krant het volgende bericht: “Helft ambtenaren wil nieuwe baan”. Dat is een mogelijkheid voor de overheid om even drastisch te bezuinigen. Dat dacht ik even, maar verderop lees ik, dat die ambtenaren wel naar nieuw werk zoeken, maar dan bij de rijksoverheid. Hoe zit dat dan? De ambtenaren willen meer afwisseling en betere ontwikkelingsmogelijkheden en natuurlijk meer geld. En dat betekent dan juist geen bezuiniging, maar het tegenovergestelde. Ik wil wel een nieuw pensioen met meer afwisseling en ontwikkelingsmogelijkheden en natuurlijk meer geld, om die afwisseling te kunnen bekostigen. Foto: bij voorbeeld voor de afwisseling een bootje in Brielle.
Op het Nederlandse forum waren vanmorgen opeens alle plaatjes weg. De webmaster heeft ze weer teruggevonden. Gelukkig was in Maasluis niet het Nieuwe "Waterweg". Kijk maar naar de foto.
Het was gisteren een slechte dag voor internetten: het seniorennet was moeilijk bereikbaar en ook een forum in Scheveningen deed en doet nog steeds niet wat het moet doen. Gelukkig doet het seniorennet het nu weer. Op het bedoelde forum waren ineens bijna alle plaatjes verdwenen. Misschien worden ze vandaag weer opgehaald of is de hele boel gecrasht, wat ik niet hoop. Afwachten maar. Foto: het zal wel een winterbloeier zijn, maar het doet me toch goed.
Vandaag veel problemen om een berichtje op het blog achter te laten. Ook mijn gastenboek heb ik niet kunnen beantwoorden. Hopelijk gaat het morgen beter. Wel te rusten.
Vandaag eerst even naar de opticien. Ieder jaar laat ik daar mijn ogen controleren. Zijn de glazen nog goed, is het montuur nog in orde. U kent dat wel: de jaarlijkse onderhoudsbeurt. Afspraak gemaakt om 09.15 uur. Ik moet wel door de kou en dat nog wel op de fiets. Met de auto geeft dat parkeerproblemen. Wel uitkijken: het is glad. De daken zijn wit, de lucht is grijs, maar verder gaat het best wel. Gisteren weer wat oude ansichtkaarten gekregen voor mijn verzameling. Dit moet ik vandaag digitaliseren en dan weer plaatsen op de website www.schoenendoos.eu Die site begint al aardig te groeien. Op dit moment al bijna 1000 foto’s over het oude Scheveningen. Foto: zo'n blauwe lucht zullen we vandaag wel niet te zien krijgen.
Als het mooi weer is willen we er van genieten. Deze morgen scheen de zon al vroeg en het beloofde een mooie dag te worden. Annemiek is een beetje nerveus: zij moet morgen een echo laten maken. Daarom vroeg ik haar vanmorgen: zullen we een eindje gaan rijden. Na wat tegenstribbelen, zijn we in de auto gestapt en via Maassluis naar Brielle gereden. Daar hebben we een fijne rondwandeling gemaakt. Uiteraard met het fototoestel paraat. Bijgevoegd plaatje schoot ik daar. Morgen wordt het weer een mooie dag, maar dan ga ik mijn gedachten ergens anders op richten.
Zo zag deze morgen de horizon er uit. Dat is dus echt wel een fraaie start van de laatste week van januari. Volgende week zondag begint de nieuwe maand. De donkere dagen zijn bijna voorbij en het lentegevoel begint bij mij al te kriebelen. De sneeuwklokje staan op een aantal plaatsen al parmantig met hun kopjes boven de grond en hier en daar is er zelfs al een heel vroege narcis uit zijn slaap ontwaakt. De tulpen zijn al overal te koop: ze zijn nog niet van de koude grond, maar dat deert ons niet: ze zijn er. Foto: de horizon om 08.22 uur.
Wel een beetje laat voor de zaterdag. Oké, op zaterdag en zondag mag je best even uitslapen. Maar dat was het vandaag niet. Om 07.30 uur zat ik al aan het ontbijt. Hoewel het ochtendrood nog niet aan de horizon gloorde, zou het toch nog wel eens een aardige dag worden. Eerst naar de opticien voor de bril van Annemiek. Die bril kwam klem te zitten toen ik haar even wilde knuffelen: schade€ 289,00. Duur kusje, Op de walletjes kom je zeker goedkoper klaar. Daarna naar de winkel om ons te voorziek van de nodige levensbehoeften voor het komende weekend. Daarna een ommetje, maar we kwamen terecht bij een meubelzaak en die hebben we even geplunderd: een eikenhouten kapstok en twee vloerlampen. Thuis gekomen moest natuurlijk de kapstok opgehangen worden: gaatjes boren, pluggen er in en daarna haken inschroeven. Zo die hangt. Toen nog even de verlichting. Die brandt inmiddels ook. Een druk dagje dus. Onderweg wel wat foto’s geschoten. Snaterende ganzen.
Bij dit sombere en regenachtige weer dacht ik vanmorgen aan het gedichtje van de Nederlandse dichter C.S. Adama van Scheltema;
Het regent - o, wat regent het! Ik hoor het uit mijn warmen bed, Ik hoor den regen zingen, - Het regent, regent dat het giet - Dat niemand daar nou iets van ziet, Van al die donkere dingen!
Als u bij Google de eerste regel in tikt vindt u het hele kinderliedje.
Ik moest even wat wijzigen in mijn vorige bericht en dacht: laat ik er maar gelijk een luchtig plaatje tegen aan gooien. En zie hier. Gisteren geschoten, want vandaag is het allemaal grijs,