Er is nu 1 bezoeker op dit blog. Record tot nu toe: 14
Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
Mijn blog is gestart op 17/2/2006 en bestaat vandaag 6997 dagen!
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
05-06-2009
Wordt het een wilder(s)nis in Nederland.
Ik weet eigenlijk niet goed, wat ik vandaag moet schrijven. Zal ik schrijven over de vakantie of over de Europese Verkiezingen. Als ik over de Nederlandse verkiezingen praat en hoor, dat Wilders gewonnen heeft, dan denk ik: “snel weg op vakantie, want in een land waar Wilders wil (mee)regeren, wil ik niet wonen”. Maar aan de andere kant denk ik: “ik kan ons land toch niet achterlaten, overrompeld en (mede)geregeerd door een figuur als Wilders. Misschien moet ik denken: “ach, zo’n figuur als Wilders blijft maar een korte tijd: Nederlanders zijn toch niet zo dom dat zij zich door Wilders laten koeioneren?” Maar wat ik werkelijk denk, dat mag ik niet schrijven, want dan heb ik kans dat ik opgesloten wordt. Vrijheid van meningsuiting? Dat geldt dan alleen nog maar voor Wilders. Foto: dit jaar ben ik niet thuis met Vlaggetjesdag.
Dit jaar zal ik de Scheveningse “Hollandse Nieuwe” missen. En de kenner begrijpt natuurlijk waar ik het over heb. De Hollandse nieuwe is vanaf 9 juni weer te koop. Ik zit op dat moment voor een korte vakantie in Normandië. Ik zal mijn ‘schade’ later wel weer inhalen. Foto: 3 juni, maar wel een jaar geleden.
Vandaag had ik een afspraak met de garage: mijn auto krijgt zijn eerste beurt. Daar de garage ongeveer 10 km van ons verblijf ligt, moet ik er vroeg uit om de auto om 8.15 af te leveren. Ik zou een fiets krijgen om naar huis terug te gaan, maar er stond een te straffe wind om dat hele eind terug te peddelen. De baliebediende keek naar de opdracht en zag dat het de eerste beurt zou zijn.Dat is in een uurtje gefikst ei hij.Als u wilt kunt u ook even een bakkie doen, de krant lezen en dan zal de auto tegen 9.45 weer voor u klaar staan. Ik deed mijn bakkie, las mijn krantje, nog een bakkie en om 9.45ging ik naar de balie om de auto op te halen. Mooi niet: er moest een modificatie worden uitgevoerd; opdracht van de fabriek. Het kan nog wel een uurtje aanlopen. Eindelijk om 12.15 uur was het dan zo ver. Dat had ik gedacht. Vooraf had ik gevraagd of ik via internet zou kunnen betalen; dat was geen bezwaar; maar toen het er op aan kwam, kon het alleen maar contant of per pinpas. En daar ik geen pinpas bij me had, moest ik eerst naar huis gebracht worden door een auto met chauffeur om mijn pinpas op te halen. Om 13.25 was ik eindelijk thuis. Een beurt van 1,5 uur was uitgelopen tot 5 uur en twintig minuten. Foto: de garage verdiende geen bloemetje.
Vandaag een luie dag. Natuurlijk was de dag niet lui, maar was ik gewoon lui. Ik had niet veel zin in allerlei activiteiten. Misschien waren de laatste dagen een beetje druk. Daarom vandaag gewoon lekker lui geweest. Foto: deze hond had er ook niet veel zin in.
Vandaag maar eerst begonnen om de brievenbus te legen en al mijn bezoekers, die een berichtje in mijn gastenboek achter lieten, te bedanken. De hitte is even uit de lucht en er blaast nu een frisse wind over Scheveningen. Maar de zon schijnt, al zijn er ook tamelijke veel wolken. Maar dat deert niet, zolang zij maar voor de zon opzij gaan. Ik wens iedereen een heel fijne (werk)dag. Foto: af en toe moet je ook even uitrusten.
Vandaag hebben we genoten van een echte zonnige 2e Pinksterdag. Hier in Nederland is de 2e Pinksterdag een algemene vrije dag. Op heel veel plaatsen waren fietstochten georganiseerd, maar wij hebben een mooie route door de Lopiker- en Krimpenerwaard: Gouderak, Haastrecht, Stolwijk, Schoonhoven en Vlist en Polsbroek, waar we de lunch gebruikten. De foto is niet vandaag gemaakt, maar een paar dagen geleden in het Groene Hart.
Zaterdag gaan we een weekje naar Frankrijk, Normandië. Eerst omgeving Le Havre en daarna via de kustweg richting Antwerpen. En dat geeft uiteraard wat werk aan de winkel. Wegenplan België voor Antwerpen – Lille en vervolgens het Franse wegenplan Lille – Le Havre. En omdat we niet altijd de hoofdroutes willen rijden, moeten we toch wat onderzoek doen. Maar inmiddels heb ik mijn route uitgestippeld en nu maar hopen, dat mijn bijrijdsters, Annemiek en mijn dochter Marlies, mij goed begeleiden. En dan niet vergeten de benodigde bagage; niet te veel, want we verblijven onderweg in al gereserveerde huisjes. Zullen de stranden van Normandië net zo mooi zijn als die van Scheveningen? En vandaag een beetje feestvieren met zijn tweetjes: op 1 juni 1962 werd ons huwelijk kerkelijk ingezegend.
En op de markt moest de koopman zijn aardbeien kwijt. Vanmiddag kostten ze nog 2 dozen voor 2,50 euro. En nu twee dozen voor 1 euro. Dat wordt dan ook aardbeien eten vanavond en morgen. Smakelijk eten. Wij genieten van de geneugten des levens.
Vanmorgen vroeg ben ik eerst een duin- en strandwandeling wezen maken. En onderweg kom je altijd wel andere vroege vogels tegen. Maar vandaag ook heel veel jonge konijntjes. Op één foto kan ik vaak zes of meer konijntjes vastleggen. Reeën waren er dit keer niet. Er lopen nu vijf paarden rond en dat combineert niet goed met reeën. Het strand was nog stil; hoogwater en dan is het wel even afzien wat wandelen betreft: dan moet je door het rulle zand. Op zee zijn er veel boten: zeilboten, motorboten en aan de einder vrachtschepen. En aan zee ben je altijd welkom. Het strand is vrij en je kunt gaan zitten, liggen of staan. Vandaag was het wel weer even wennen; veel strandgasten spreken namelijk Duits. Foto: vier Duitse badgasten, die zich prima vermaakten.
En dat is één, en dat is twee en dat is drie. Gisteravond was er op het plein voor ons appartement een grote verkeerscontrole. Binnen korte tijd zaten er drie personen in de arrestantenwagen; zo te zien was het druk bij de kassa: niet-betaalde bekeuringen of belastingen. Tot 02.00 uur ging het zo door. Nu is het plein weer helemaal schoon op één kleine rode wagen na. Zeker vergeten op te halen. Vanavond wordt het plein weer klaar gemaakt voor de Pinkstermarkt. We hebben er in ieder geval mooi weer bij. Foto: verkeerscontrole.
De komende dagen is er weer veel te beleven in Scheveningen. Natuurlijk eerst de zon, de zee en de duinen. Op zee en in de haven: een groot zeilevenement: The North Sea Regatta; honderden zeilschepen op zee. Op de eerste en tweede Pinksterdag: Big Band Jazz op de Boulevard en de Palacepromenade. En bij ons op het Plein vanavond een grote verkeerscontrole en ook op de ook op de Pinksterdagen een grote Pinkstermarkt. Het kan niet op en dat allemaal onder een stralende hemel. Ik wens iedereen een fijn Pinksterweekend. Foto: en op de Harstenhoek zal de rust overheersen.
Tijdens onze tocht gisteren door het hart van Holland kwamen we in Zoeterwoude dit huis(zie foto) tegen. Al tientallen malen zijn we dit huis gepasseerd, maar het was ons niet eerder opgevallen. Misschien ook omdat we van een gewone weg met tweerichtingsverkeer over moeten gaan op een eenbaansweg met tweerichtingsverkeer. Deze laatste weg heeft aan de rechterkant – links is er een brede poldervaart – uitvoegstroken om tegemoetkomend verkeer onbelemmerde doorgang te verlenen. Maar het was gisteren erg rustig, zodat ik wat meer aandacht aan de omgeving kon geven. Bij navraag blijkt dit huis een oud zusterhuis te zijn geweest met aan de achterkant een meisjesschool. De nonnen zijn vertrokken en nu schijnt er een zilversmid te wonen.
Om even voor 11.30 zijn wij in de auto gestapt, die ons naar de natuur in het hart van Holland bracht. Het eerste dat we daar zagen was een zwanenechtpaar met zes kuikens en daar heb ik uiteraard direct een aantal opnames van gemaakt. Vader zwaan was het daar echter niet mee eens, maar werkte later toch mee aan het familieportret. Later zagen we nog zo’n echtpaar met drie kuikens. De wind was stevig, de temperatuur aan de lage kant, maar zolang we in de auto zaten, hadden we daar geen last van. Onderweg wel ontwortelde bomen gezien en zware afgewaaide takken, ook een boerderij waar veel afgewaaide dakpannen in stukken op de grond lagen. Alles het gevolg van de onstuimige nacht van eergisteren.
De zon staat al weer stralend aan de hoge hemel, omringd door hier en daar wat wolken, die zorgen voor een echt Hollandse lucht. Weer om er op uit te trekken. Eerst nog wat geduld oefenen, want Annemiek moet even naar de dokter om haar bloeddruk te laten meten. Voor het zover is kan ik nog wat oude negatieven inscannen. Daarna mijn blogcorrespondentie verzorgen. Foto: onze camelia staat weer in bloei; bloemgrootte: 12 centimeter.
Er zit een nieuwe network PCI Card in mijn computer en de oude netwerkkaart op het moederbord is buiten werking gesteld. En nu maar hopen dat de ellende van de afgelopen tijd achter de rug is. Aan de kaart zal het niet liggen, die is tien jaar gegarandeerd, wat dit ook moge betekenen. Het ziet er nu allemaal in ieder geval een stuk vriendelijker uit, met uitzondering van die bijtgrage honden op bijgevoegde foto. Zij zaten gelukkig opgesloten in een hok en kwamen kwispelstaartend naar met toe, maar toen ineens zag ik een muil met gevaarlijke tanden en trok snel mijn handen terug. Ik houd van honden, maar niet van de bijtgrage kr…..
of moet ik inmiddels goede middag zeggen. Eindelijk is de laptop van Annemiek beschikbaar. Kan ik ook even een berichtje achterlaten. Vanmorgen een wandeling door de duinen gemaakt en daar kwam ik een oude bekende tegen, die we een jaar of vier geleden in Kusadasi hadden leren kennen. Een andere Scheveninger in Kusadasi. Ik had de eerste helft van de wandeling er opzitten en hij ook; alleen hij had de route andersom genomen. We hebben de route terug al babbelend in zijn routeplan afgelegd. Leuk als je iemand na zoveel jaar weer eens tegen het lijf loopt en eigenlijk woont hij maar een paar honderd stappen bij mij vandaan. Ik hoop hem in de toekomst weer wat vaker te ontmoeten. Foto: ik heb maar een plaatje van Annemiek geleend.
Er kwamen een aantal jaloerse reacties op mijn berichtje van deze morgen en nog wel van de dames. De heren rageerden niet zo happig: waarschijnlijk houden zij van een zachtere aanpak. Voor hen heb ik van de week nog wat in petto, zodra ik mijn eigen computer weer kan gebruiken. Dit keer schijnt mijn netwerkkaart een beetje instabiel te zijn of hij houdt niet van internetverkeer. We zullen hem deze week daarom maar inruilen voor een nieuwe. Ik wens iedereen een aangenaam weekend.