Grote drukte op Scheveningen. Het leek wel een hoog zomerse dag. Dat lag niet alleen aan het fantastische weer, maar ook de evenementen die er plaats vonden: het vliegerfestival, dat ondanks de matige wind toch een echt spektakel was, en door een botenrace op zee. Speedboten voeren op korte afstand van strand en pier. Wat voor een race en waarom het was weet ik niet, maar spektakel en veel bezoek bracht het wel. Foto: het moge duidelijk zijn.

Zo verscheen voor mij de zon deze morgen. Hangend boven het bos, dat onze wijk begrenst. De mistflarden hangen nog tussen de boomtoppen. "Een nieuwe dag, een nieuw geluid " zou Herman Gorter kunnen zeggen, als hij in plaats van het gedicht Mei, een gedicht Herfst had gemaakt. Vandaag niet alleen een fraaie herfstdag, maar ook zal in Scheveningen de lucht vol hangen met vliegers, want hier vieren we, als in de nu nog slaphangende vlag op het Kurhaus enige beweging komt, het 31^e Internationale Vliegerfestival: nu nog is het windstil, maar de tweede dag van het vliegerfestival begint pas om 12.00 uur. Later op de dag zal ik u een foto tonen van het festival. Foto nu: het begin van deze dag.

Er was veel belangstelling. Er waren 2.000 bezems. Er was een wethouder. En... er was veel gezelligheid. Foto: het uitgiftepunt van de bezems, waar veel belangstelling voor was. Als nu iedereen zijn eigen straatje veegt, wordt Scheveningen nog mooier. Vegen... doen.

De zon verschijnt nu net boven de horizon. Het belooft weer een fraaie dag te worden. In het kader: “Samen stad zijn” organiseert het wijkoverleg Scheveningen-dorp vandaag een burgerschapsfestival “Eigen stoepje schoon”. Alle wijkbewoners kunnen gratis een straatbezem afhalen. De bedoeling is dat wijkbewoners samen hun wijk schoonhouden: de gratis bezem kan daarbij daadwerkelijk helpen. Samen iets doen bevordert de saamhorigheid. Saamhorigheid; het ligt al opgesloten in de wapenspreuk van Scheveningen: Concordia Constans. Foto: de zon ging gisteravond prachtig onder en vandaag weer prachtig op.

De Amerikaanse beeldhouwer Tom Otterness heeft in2004 voor het museum Beelden aan Zee een sprookjestuin ontworpen. Deze sprookjestuin ligt aan de boulevard en is gratis te bezichtigen. Deze opstelling zal echter binnenkort moeten verdwijnen in verband met de grote werkzaamheden ter bescherming van het achterland tegen zeer zware stormen. Zodra deze werkzaamheden zijn uitgevoerd komen de beelden echter weer terug. Één van de bekendste beelden is ongetwijfeld de Haringeter, waarvan afbeelding.

Mijn blog stond tot vandaag genoteerd onder “Actualiteit/maatschappij”. Eigenlijk zou het beter kunnen staan onder de categorie “Allerlei”, maar die categorie bestaat niet. Daar ik altijd eigen foto’s en teksten plaats, zou ook de categorie “Fotografie” in aanmerking kunnen komen. Maar daar voel ik me niet thuis. Daar ik het meest betrokken ben bij de dingen, die mij dagelijks overkomen en bij mij ook soms herinneringen uit het verleden oproepen, ben ik overgestapt naar de categorie “Herinneringen/ervaringen”. Foto: Scheveningen nu: werkelijkheid maar ook herinnering aan vroeger.

Even een zonnig plaatje vanuit een zonovergoten herfstdag in Scheveningen. Geniet van de avond. Geniet van het leven.

In een zorgcentrum bij ons in de buurt geeft mijn vriend internetlessen aan (oudere) mensen uit de omgeving. Hij heeft het er druk mee en heeft mij gevraagd aan dit vrijwilligersproject mee te werken. Vandaag ga ik kennismaken met de groep. Het zal betekenen drie lessen op iedere donderdag. Volgens schema te verdelen tussen mijn vriend en mij. Daar na ga ik op verzoek van een andere vriend vanmiddag nog twee wandelingen door Scheveningen doen met twee verschillende groepen. Het weer ziet er fraai uit. Het zal best wel weer lukken vandaag om er een mooie dag van te maken. Het zonnetje schijnt al in mijn kamertje. Foto: nog even de oleander in beeld. We zullen hem binnenkort moeten gaan missen.

België gaat het weer maken in sportland. Kim Clijsters pakt na lange afwezigheid zo maar even een grand slam titel, Justine Henin keert terug op het internationale tennisveld en de Hagenees Dick Advocaat kijkt als coach van de Rode Duivels niet naar de taal , maar naar de kwaliteit van de spelers. Misschien kan Dick Advocaat het Belgische voetbal weer op de Europese voetbalkaart zetten. Foto: ook hij was op weg naar Antwerpen.

Was het aan de Belgisch Vlaamse of aan de Zeeuws-Vlaamse kant van de grens dat ik zaterdag dit koolzaadperkje fotografeerde. Ik weet het niet. Het is ook niet zo belangrijk waar het was: zowel Belgisch als Zeeuws-Vlaanderen zijn prachtige gebieden om te bezoeken.

Na onze rondrit door Zeeuws-Vlaanderen, zijn wij zaterdagochtend bijtijds vertrokken richting Antwerpen. Vanaf Terneuzen volgden wij de Zeedijk richting Paal. De dijk met daarachter de Westerschelde, langs het Verdronken Land van Saeftinghe. Onderweg stopten we verschillende keren en beklom ik de dijk om van het uitzicht te genieten. Op een werkplateau aan Westerschelde en in de verte Doel genoot Annemiek van het uitzicht en de rust  van land en water. Na een uurtje daar gezeten te hebben reden we via de E34 verder. Na de tunnel in Antwerpen enige onzekerheid  over de te nemen route, uiteindelijk ontdekten we het bordje Merksem en dat bracht ons na nog een goede aanwijzing naar het beoogde hotel, waar we begroet werden door een aantal bekende bloggers. Na een gezellige middag vertrokken we weer naar Scheveningen om 19.15 uur en arriveerden daar om 20.45. Foto: daar zit ze dan; Annemiek op de dijk.

Tijl, de zoon van Claes,  vertelde  de mensen, dat zij in een mooie hooien spiegellijst hun heden en toekomst konden zien afgebeeld. En dat vertelde hij de Dammenaars, Bruggenaars, de Blankenbergers en zelfs aan de Oostendenaars. En als iemand voor de spiegel ging staan grapte Tijl over heden en toekomst. En in plaats van hun in het Vlaams te zeggen: ik ben ulieden spiegel, zei hij kortweg: Ik ben ulen spiegel.En vandaar kreeg hij de bijnaam Uilenspiegel. In Vlaanderen volgden wij een gedeelte van de Uilenspiegelroute en bezochten Sluis – wat een mooie stad is dat – Retranchement, Groede en Oostburg. Later wil ik ook nog de geboorteplaats bezoeken van Tijl: Damme. Bijgevoegde foto: Retranchement.

Vandaag de laatste volle zomerdag. Morgen is de dag nog maar voor 97% zomerdag en woensdag is de eerste volle herfstdag. Want morgenavond om 23.18 uur begint de herfst. Dan gaan we onze winterjassen weer te voorschijn halen, want je weet maar nooit hoe koud het gaat worden. En als de kou komt, dan moet de winterkleding in orde zijn. Handschoenen, sjaals en mutsen worden weer uit de mottenballen gehaald en moeten gelucht worden. Maar het kan nog best een aantal weken duren vóór we die winteraccessoires echt nodig hebben. Alleen vroeg in de ochtend kan het wat fris zijn, zolang er maar geen ijs op het water ligt. Foto: tijdens ons korte verblijf in (Zeeuws-)Vlaanderen Kwamen we terecht in Groede en dronken een kop koffie in "Eethuys Den Engel”: daar lag het hele katholieke verleden van de twintigste eeuw tentoongesteld. Een huis vol heiligenbeelden en accessoires uit de vorige eeuw. Ook alle tafels waren versierd met herinneringen uit het verleden.

Op 17 september gingen we al vroeg op stap. We dachten de snelste weg naar Maassluis te nemen, maar kwamen terecht in een file, die voor een oponthoud zorgde van bijna een half uur. Eindelijk met de pont over en via Zierikzee, waar we een uur pauze namen – wat is dat toch een leuke plaats! - , de Zeelandbrug – alleen het rijden over deze 5022 meter lange brug is al een feest -, Goes, daarna doken we de 6,6 kilometerlange tunnel in en kwamen we in Terneuzen. Daar hadden we een hotel besproken. We genoten er van het fraaie uitzicht over de Westerschelde en een heerlijk verrassingsdiner van de kok. Tijdens een korte wandeling maakte ik bijgevoegde foto. Ik werd vooral getroffen door de fraaie kleuren aan de voet van de dijk.

We zijn weer terug van een paar gezellige dagen in (Zeeuws) Vlaanderen.

Vandaag gaan we naar Terneuzen; daar eens een keertje rondneuzen. Ik ben wel eens door Zeeuws-Vlaanderen gereden, maar dat was in de periode dat ik één week per maand in Brugge werkte; dan gingen we soms via het pontveer Breskens-Vlissingen terug naar huis. Vervolgens reizen we naar Antwerpen voor de blogmeeting. Zaterdagavond zijn we weer terug op het blog. Foto: Als er op ons plein voer gestrooid wordt, dan zijn de duiven er als de kippen bij.

Deze middag ben ik gaan profiteren van het mooie weer. Een wandeling door de Keizerstraat en via de boulevard weer terug. Terwijl ik over het plein voor ons appartement liep zag ik op de grond wat vuiligheid (dat dacht ik) liggen. Toen ik dichterbij kwam lag er een vogeltje op de grond, dat niet kon vliegen: te jong of vermoeid. Ik raapte het voorzichtig op en legde hem neer in een bloembak. Daar in die open ruimte zou het al gauw prooi voor de meeuwen zijn geweest. Maar eerst even een foto genomen. Eerst dacht ik : ‘hé, een jonge mus’, maar het spitse snaveltje maakt me toch aan het twijfelen. Eerlijk gezegd: ik weet niet wat voor vogeltje het was.

Gisteren een sprookjesachtige Prinsjesdag in Den Haag, alleen het oranjezonnetje ontbrak. Direct na de troonrede begon al het gekissebis over de troonrede en daarna in de Tweede kamer, waar de rijksbegroting voor het komende jaar werd gepresenteerd, het tumult. In de ogen van de oppositie deugd er geen m… van. Zij weet het beter. Vandaag zijn de besprekingen; het zal er weer hard en fel aan toe gaan. En het uiteindelijke resultaat: vertraging van alle voorgenomen plannen. Ik hoop één ding en dat is dat de huidige coalitie krachtig doorzet met wat ze begonnen is. Goed of fout: er wordt in ieder geval een stap vooruit gezet. Niets doen is achteruitgang en dat kunnen we helemaal niet hebben. Foto: Kijk naar Maasvlakte2: daar wordt gewerkt, daar komt nieuw land, daar gloort een nieuwe toekomst.

Het oranjezonnetje is niet gekomen en de regen is weggebleven. De troonrede was traditioneel, eigenlijk zonder een persoonlijk element. Iedereen kan een dergelijke rede voorlezen. De rest er om heen is show. Leuk voor de toerist en voor de televisiekijker. Je zou de troonrede kunnen zien als een soort intro voor de daarop volgende algemene beschouwingen in de Tweede Kamer. Een leuke traditie, maar niet meer. Foto: ook een stukje traditie, maar wel een stuk spannender.

Prinsjesdag start met natte straten en een gesloten grijs front boven de stad. Is dit een voorteken wat ons te wachten staat voor de komende jaren of zal er in de troonrede nog een verrassing verborgen zitten? Voor het westen wordt wel wat weersverbetering gemeld en misschien zal de rijtoer door de stad toch nog met een zonnetje versierd zijn. De komende dagen wordt er in ieder geval meer zon en geen regen verwacht. Een prettig vooruitzicht voor een paar herfstuitstapjes. Foto: vandaag zal Den Haag er gekleurd op staan. Voorproefje gisteren op het stand van Scheveningen