Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
03-02-2010
in de polder
Ik vond ze eigenlijk echt wel leuk, zo op een rijtje.
Nederland geliefd oord voor Belgische boeven; je kunt maar beter in een Nederlandse cel zitten dan in een Belgische. Vijfhonderd Belgische boeven komen logeren in de Penitentiaire inrichting Tilburg. In Nederland was er nog wel een plekje vrij om het overschot aan Belgische boeven onder te brengen. Hier staat wel Belgische boeven, maar misschien moet ik schrijven: gedetineerden in een Belgische gevangenis. Immers niet iedere gedetineerde is een Belg, het kunnen ook mensen uit andere landen zijn, die in België een misdrijf hebben begaan en daar voor moeten boeten in een Belgische gevangenis. Voor de Belgische gedetineerden zit er wel een nadeel aan: ik durf het haast niet te zeggen, maar we kennen in Nederland een liedje: ‘Vluchten kan niet meer, ik zou niet weten hoe’. Foto: een hele vlucht meeuwen.
Met een straffe zzw-wind zal het vandaag geen aangename dag worden om buiten te vertoeven. Gisteravond moest ik om 20.00 uur aanwezig zijn op de ledenvergadering van onze Vereniging van Eigenaars. Het zou een warrige vergadering worden was. Gelukkig had onze nieuwe voorzitter de touwtjes goed in handen. Zij – onze nieuwe voorzitter is een vrouw, maar ik vind het woord voorzitster geen mooi woord – sloot de vergadering om 23.45 uur. Ontspannen en tevreden, omdat in mijn ogen in de vergadering de juiste beslissingen waren genomen, kroop ik, na thuis nog even een slaapmutsje te hebben genomen, onder de wol. ‘Wel te rusten’ zei ik tegen mijzelf en tegen Annemiek en zweefde weg in dromenland. Foto: ochtendgloren in de duinen. Zo zag het er zondagmorgen uit. Nu is alles grijs en somber..
Maandag, 1 februari 2010: sprokkelmaand. Een nieuwe maand, de kortste van het jaar, maar een maand met beloftes. Valentijn; als we de oude “van Dale” er op na slaan, dan lezen we: “de dag die als de voorloper van de lente wordt aangezien. In Engeland en Schotland de dag waarop goede bekenden elkaar een wenskaart of klein geschenk sturen.” Maar ook een dag, waarop de commercie al snel ingespeeld raakte. Tegenwoordig moet zo ongeveer iedereen aan iedereen een kaart of geschenkje sturen. Heb je niet meegedaan aan Sinterklaas of Kerstfeest, dan heb je hier een nieuwe kans.Bijna gelijktijdig Carnaval: dit jaar valt Vastenavond op 16 februari, maar het feest begint al op vrijdag,12 februari. In ieder geval is februari een maand waarin de dagen echt duidelijk lengen: we gaan het nu in de morgen en de avond echt merken. De dagen lengen deze maand met bijna twee uur. Zo zag ik gisterochtend de nieuwe dag vanuit mijn werkkamertje. Nu is de lucht nog grijs.
zo zag ik vanmorgen 31 jan. om 8.33 de zon opkomen. Officieel kwam de zon op om 8.22 uur. Maar door een laag wolkendek zag ik hem pas 10 minuten later. En de zon is de hele dag gebleven, af en toe wat bewolking, maar daar wist hij wel raad mee.
De laatste dag van de maand: zondag 31 januari 2010. Het is 07.15.Ik heb al een paar spelletjes op mijn computer gespeeld. De temperatuur is plus 3. Ik heb ook al gedoucht. Een wazige maan staat boven het Kurhaus. De straten zijn droog. Geen vocht van sneeuw of regen. Wel staat er een straffe wind uit het westen. De lucht boven de stad kleurt heel licht op. Het is een heel vroege ochtendschemering. Zal de zon ons ook nog komen verblijden. Mijn voetbalclub: ADO Den Haag heeft eindelijk ook weer eens een wedstrijd gewonnen. Justine heeft gisteren de finale van de Australian Open dan wel verloren, maar ze heeft zich fantastisch geweerd. De laatste set heeft haar de das omgedaan; dat was net een stap te ver. Foto: gemaakt 7.15 uur.
Om vijf uur werd ik vannacht wakker; er lag hier en daar een heel klein beetje sneeuw. Zojuist –zes uur - keek ik naar buiten en zag een witte wereld. Als dat blijft liggen, dan zal het wel een dag thuis zitten blijven. Dat komt mij vandaag wel goed uit. Ik moet vanmorgen nog stofzuigen, een rapportje schrijven en tussendoor naar Justin Henin kijken of ze het tegen Serena Williams zal redden. Een paar dagen geleden wandelde ik door een gedeelte van Scheveningen, waar ik niet dagelijks kom, en zag tot mijn verwondering een woning, die vooral in de zomer niet zo erg opvalt. In een goede wijk met allemaal eigen luxe woningen zag ik een boomhut. Zo te zien was die al van oudere datum. Misschien is de bouwer al weer een jaartje ouder en is hij vergeten de bouwval te verwijderen. Hoe dan ook de boomhut is er nog. En mocht u in Scheveningen een goedkope slaapplaats zoeken, dan weet u nu dat er nog een lege boomhut ter beschikking staat. Wel slaapzak meenemen.
Het was me wel een regendag vandaag, maar nu schijnt er toch een zonnetje. Vanmorgen zijn we eerst even naar Lisse gereden om een gratis weekendje te verzilveren. Een cadeautje van de reisorganisatie. Eind maart gaan we voor vier dagen naar Sluis en plakken er twee dagen vooraf aan in Gent. Niet helemaal zon vandaag, maar wel een zonnig vooruitzicht. Foto: het belfort van Sluis, 18 september 2009.
Zij flikt het toch maar even, zo zeggen wij dat hier in Den Haag. Justine Henin via een wild card in de finale van Australian Open tegen Serena Wiliams. En zij zal zich niet zo gemakkelijk gewonnen geven. Wim Kok, onze oud-premier, stemde als commissaris bij ING in met forse verhogingen van beloningen bij de bank-verzekeraar, maar zag niet de crisis aankomen. Zijn de banken dan toch niet de hoofdschuldigen van de crisis. Het is nu 5 graden plus en regenachtig. Geen sneeuw of vorst zo dicht aan de kust. Buiten is het nog donker. Regenwolken houden het zonlicht tegen. Misschien in de loop van de middag toch nog een laat zonnetje? Foto: het lijkt wel of ze allemaal naar dezelfde film zitten te kijken.
De temperatuur hier om 07.45 uur op Scheveningen is plus vijf graden. De weersverwachting voor vandaag is: wisselend bewolkt, kans op een bui, maar ook wat zon. Een prima dag om mee te leven. Misschien wordt de temperatuur nog wat hoger. De krant brengt ook niet veel nieuws of alleen maar akelig nieuws zoals de explosie en brand in Luik. Net controle geweest door brandweer en gasbedrijf en dan ineens die explosie. Verschrikkelijk. Vandaag weer marktdag en fitness. Vorige week viel er niet veel te beleven op de wekelijkse marktdag. Misschien is het er vandaag wat gezelliger. Ik wens iedereen een genoeglijke dag. Foto: gemaakt 26 januari 2009: winterbloeier.
Beter wat later, dan niet. Ik heb me verslapen. Foei!!
Geen bloemen op de ramen. De thermometer gaf om acht uur een temperatuur van min twee graden. De kou is uit de lucht, maar ook het blauw. Er hangt een lichte nevel boven stad en zee. Misschien breekt straks nog een wazig zonnetje even door. Maar als we de weerprofeten moeten geloven, dan wordt het in Nederland bar en boos winterweer. Maar de kust zal wel gespaard worden van ongerief: wel regen, maar de sneeuw zal elders in het land kunnen gaan vallen. Afwachten maar. Vergeleken bij gister wordt het vandaag een warme dag. Daaaag!!!! Foto: judaspanning in de winter.
Vandaag, dinsdag 26 januari 2010, wijst mijn kwikthermometer, die ik gisteren in de oleander op de galerij hing, -7,5 graden aan; de klok zal over vijf minuten acht uur slaan. De bloemen staan in de serre op de ramen. Buiten is het koud en met een zwakke tot matige wind ligt de gevoelswaarde zeker een behoorlijk aantal graden lager; volgens de formule tussen de -13en -14,7graden. Maar de zon zal vandaag veel goedmaken. Want uit de wind en in de zon zal het een aangename dag worden. De lucht boven de horizon krijgt een rozige gloed. Over een half uur zal de zon verschijnen. Ik wens iedereen een aangename, wel frisse, en zonnige dag toe. Foto: een nieuwe lente…, maar dit zijn de verborgen kleuren van de zee. Dit is een gedeelte van een foto, die nu hangt op de tentoonstelling in Muzee Scheveningen.
Volgende week maandag is het al weer 1 februari. De wat saaie wintermaand januari is dan achter de rug. De natuur begint dan te ontluiken: voorjaarsbloemen vertonen zich en ook de takken aan de bomen tonen zwellende knoppen, sommige soorten zelfs al bloemen. De dagen lengen in februari één uuren achtenvijftig minuten: zonsopkomst1 februari08.20 uur,zonsondergang17.28 uur zonsopkomst 28 februari 07.28 uur,zonsondergang18.18 uur. Toch al een mooi vooruitzicht op deze grijze maandag in januari. Foto: een lentebode, gisteren gefotografeerd.
Het was vandaag prima weer om te wandelen. Ik heb maar een paar stevige stappers aan gedaan: het was mijn bedoeling even door het Westbroekpark te gaan; daar is de grond nogal drassig. Een paar gesnoeide takken geraapt en voor Annemiek mee naar huis genomen. Maar eerst even langs een mij bekend plekje, waar ieder jaar sneeuwklokjes staan. En ja hoor… ze waren er nog maar pas ontloken. Ik bied ze u hier aan als een eerste lentegroet.
Vandaag geen lang verhaal. Het is nog donker buiten. Op de straten en de daken ligt een klein beetje sneeuw. Ik kan beter zeggen wat wittigheid. Zojuist zag ik iemand lopen met de paraplu op; het zal dus wel regenen, want sneeuwvlokken zie ik niet. De straatverlichting is al uit, terwijl het nog donker is. Zeker een verlichte en vooruitziende geest, die weet dat om 08.32 uur de zon op moet komen. Het ziet er echter naar uit dat wij die vandaag niet zullen zien. Ondanks dat toch een gezellige zondag. Foto: deze zag ik een paar dagen geleden nog bezig met het verhuizen van twee bedden.
Zaterdag. De meeste mensen slapen nog. Dat denk ik, want op straat zie ik geen mensen lopen, zitten er in de tram bijna geen passagiers en branden er achter de vensters van de gebouwen om mij heen bijna geen lampen. Toen ik om 07.30 naar beneden ging om de krant te halen, kwam ik niemand tegen, die ik goede morgen kon wensen. Zaterdag. De lucht is grijs. De straten zijn nat. De straatverlichting brand nog, behalve op ons plein. Daar is de verlichting met het ijsfeest vertrokken. Er liggen alleen nog wat restanten, blauwe gevulde vuilniszakken, een container, wat pallets en een stapel kerstbomen, die vergeten zijn. Zaterdag. 23 januari 2010. Om 16.30 uur de opening van een nieuwe tentoonstelling: Schelpenstudies, stillevens van Willem Labeij. Lijkt mij interessant. Ik ben uitgenodigd en ga naar de opening. Zaterdag. 23 januari 2010. Ik zit achter mijn computer en tik mijn dagelijkse praatje. Of het gelezen wordt? Ik denk het wel. Ik moet er nog een plaatje bij zetten, dat past bij deze dag. Ik zoek een plaatje in het vorig jaar, dat een beetje de lente aankondigt: ik verlang naar de lente. De winter is voor mij lang genoeg geweest. De foto: daar vertel ik u later nog over.
Gisteren had ik het even over de paashaas en nog wel met een foto erbij van een echte haas. Voor de meesten van u is het zien van een haas niets bijzonders, maar in Scheveningen zal je geen haas tegen komen tenzij de paashaas. In Scheveningen kom je wel heel veelduinkonijnen tegen. Soms zijn het er wat minder, omdat de vossen een feestmaal hebben gevierd, maar in duinen vlak achter ons appartement kan je in voor- tot najaar genieten van vele tientallen huppelende duinkonijntjes. Altijd een leuk gezicht om te zien. Hazen houden niet van de duinen, die houden van een open gebied. Zij graven ook geen holen, maar hebben een leger. Als ik dus ergens een haas zie, dan springt mijn hart haasje-over en leg ik hem lief vast op de “gevoelige plaat”. Foto: nog een haas “geschoten” maar dit is een echte paashaas op de boulevard van Scheveningen, binnenkort staat hij er weer.
Het plein voor ons appartement is ontruimd. Geen ijstenten meer, geen ijsfiguren, geen feestverlichting meer, zelfs geen straatverlichting. Er lopen duistere figuren rond. Mensen die de weg zoeken naar de verlichte overkant. Schuifelend langs het achtergebleven afval. Morgen zullen de feestresten wel geruimd worden en dan hebben we ons uitzicht weer terug. Het feest is voorbij. De feestmaanden ook. Op sommige plaatsen zien wij al weer paashazen rondneuzen. Foto: inderdaad een paashaas.
Donderdag: marktdag in Scheveningen. Niet groot, maar als het weer een beetje meezit wel altijd gezellig. Je komt er vrienden en bekenden tegen en als het zonnetje schijnt is er altijd wel even tijd voor een praatje. En in deze tijd is dat vaak een politiek praatje. Scheveningen moet op de schop. Scheveningen moet internationale allure krijgen. Niet meer gewone bezoekers, zoals u en ik, maar kwaliteit. Klikkende hakjes en bordeelsluipers. Geen fleurige zomerkleding, maar decadente decolletés. Concertzaalbezoekers, cultuurfanaten. De upper ten, daar moeten wij het van hebben. De omhooggevallen miljonairs. In Scheveningen moet vier kwartalen lang de zon schijnen en een aangename temperatuur van zo om en nabij de 25 graden. Niet Spanje, Portugal, Afrika, Amerika, Turkije of de andere landen rondom de Middellandse zee moeten de reisdoelen naar de zon zijn, maar Scheveningen moet de toon zetten. Den Haag, wereldstad aan zee is het motief en Scheveningen moet daar voorbloeden. Foto: geef mij maar het strand, de zee, de wind en laat daar zoveel mogelijk mensen van genieten.
De Telegraaf heb ik destijds opgezegd, omdat die niet om 07.00 uur in mijn brievenbus zat; daarna overgestapt voor een proefabonnement naar AD Den Haag; een paar weken is het goed gegaan, maar nu al voor de derde keer deze week geen krant in mijn brievenbus. In de centrale gang van ons complex legt de huismeester iedere werkdag de gratis dagbladen zoals Spits en Metro op de leestafel. Op die manier hebben we dan toch nog het belangrijkste nieuws vroeg in de ochtend. In de Spits lees ik over de biercrisis in Leuven. Geen Jupiler of Hoegaarden voor de Belgen, maar de Belgische staker worden nu getrakteerd met bier van Primus. En zo profiteert de een weer van de ander. Deze ijsvogel drink geen bier maar heeft vorst nodig. Hij wordt met de dag kleiner.
