Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
17-08-2010
een langgerekt regengebied.
Een langgerekt regengebied trekt over ons heen. Parallel daar aan trekt een regengebied over België. We houden het niet droog vandaag. Bovendien waait er hier een harde westelijke wind. Dat wordt thuisblijven vandaag. Morgen schijnt misschien de zon weer en dan zijn we dat weer van vandaag weer snel vergeten. Di Rupo laat koning Albert nog even wachten. Tegen de coalitie in Nederland gaan ook vreemde geruchten. Ook Rutte is nog niet klaar met de vorming van een kabinet. PVV blijft een splijtzwam in de toekomstige coalitie. In het CDA is er onrust. Die partij houdt vast aan de democratische beginselen van onze grondwet. Voetbalclub Vitesse is in één klap miljardair. Merab Jardania, een schatrijke Georgiër, heeft Vitesse gekocht. Dat zal wel spanning geven in de competitie. De krant staat vandaag vol met letters en cijfers; ik lees het niet allemaal. Meestal doe ik koppensnellen; de dikgedrukte grote letters kan je meestal overslaan; dat is toch al op het nieuws geweest. Dagfoto: Westerschelde, genomen vanaf de Zeedijk ter hoogte van Paal.
Na vier dagen vrij, is het weer een beetje moeilijk de draad van het gewone leven op te pakken. Gisteravond, vermoeid maar wel tevreden, vroeg in bed gestapt. Ik ging om negen uur naar bed, maar sliep bij wijs van spreken al om vijf vóór negen. En vanmorgen kwam ik fris weer onder de douche vandaan. Het ziet er buiten niet naar uit, dat het vandaag een zomerse dag wordt. Een stevige wind komt over zee vanuit het noorden. Ik houd wel van die frisse wind, als er maar geen regen in zit. Regen is goed voor de tuin, maar mijn haar gaat er niet harder door groeien. Ik ben uitgenodigd aanwezig te zijn bij Sail Amsterdam a.s. donderdag. Ik weet nog niet of ik daar wel gebruik van zal maken. De te verwachten grote drukte weerhoudt mij een beetje. Toch hoop ik dat het vandaag voor iedereen een prettige dag zal worden. Foto: in Zandhoven liepen wij even de kerk binnen.
We hebben genoten van een korte vakantie - u mag ook zeggen: een extra lang weekend - in Hulst. Niet alleen in Hulst maar ook in het aangrenzende buurland België. In de buurt van Hulst ligt het plaatsje Clinge en da deed ons denken aan De Klinge, waar Lana schijnt te vertoeven. Wij hebben de mooie omgeving verkend, maar Lana nergens gezien. Wel de kerk gezien, maar misschien is Lana daar nog nooit binnen geweest. Trouwens ook vandaag, moederdag in het Antwerpse, maar in de kerk van Zandhoven zaten alleen maar senioren. Daar leek het meer op grootmoedersdag. Vervolgens hebben we in Retie Jeske en haar man Leo ontmoet. We hebben daar genoten van de gastvrijheid en de mooie tuin. Onderweg naar huis hebben we veel over dat spontane contact gepraat. Wel pech onderweg, niet met de auto. Die werd door de Belgische en Nederlandse autoriteiten alle kanten, behalve de goede kant opgestuurd. Uiteindelijk zijn we toch thuis gekomen, zij het met grote vertraging. Heel veel dank aan Jeske en Leo. Foto: deze maakte ik vandaag in de tuin van Jeske
Toch even een berichtje vanuit ons vakantieadres in Hulst. Gisteren en vandaag genoten van het fraaie weer. Vanmiddag wel even een zware regenbui, maar daarna klaarde de hemel weer. Vanuit Hulst hebben we de omgeving verkend en kwamen onder anderen in De Klinge terecht, maar van Lana was geen spoor te bekennen. Veel foto's gemaakt van de mooie omgeving. Iedereen bedankt voor het bezoek en de goede wensen. Zondag schrijven we weer terug. Maar ik wens iedereen nu al een heel mooi weekend. Geen dagfoto; die komt later wel weer.
We gaan genieten vaneen lang weekend, maar we nemen wel de laptop mee. Het is de oude laptop, die Annemiek vroeger gebruikte voor het blogcontact, maar sinds ze een pc heeft staat die laptop ergens ongebruikt in de hoek. Als er een aansluiting in het hotel is hebben we ’s avonds misschien toch nog even tijd voor contact met het blog. Dadelijk gaan we richting Hulst, en morgen misschien een ommetje door West-Vlaanderen. We zien wel waar we terecht komen. Even genieten van een lang weekend. Foto: ik ga even weg, maar zij kan niet meer terug. Bungy-jumpen in Scheveningen.
Eerst zien en dan geloven. En dan denk ik ineens aan de jongste zus van mijn vader. Ik vroeg haar eens – en dat was in de tijd, dat ik nog lector was in onze kerk – “of zij nog in iets geloofde”, waarop zij antwoordde “ik geloof het wel.” Dat antwoord had meer de betekenis van “ze kunnen me de bout hachelen”. Ik heb al jaren niets meer van haar gehoord. Misschien kijkt zij nu over mijn schouders mee en leest wat ik schrijf. Misschien gelooft zij nu wel. Maar dat even tussen door. Ik bedoelde eigenlijk te zeggen: eerst de zon zien en dan de weerkundigen geloven. Afgelopen nacht heeft het hier behoorlijk geregend. Goed voor de natuur: regen in de nacht, maar liever zon overdag. Foto: een koninklijk paleisje op de boulevard.
Na het verjaardagsfeestje van gisteren kunnen we nog een paar dagen nafeesten. De familie kwam in de loop van de middag haar gelukwensen en cadeautjes brengen. Koffie met gebak, toch gebruikelijk bij een verjaardagsfeestje, werd wel aangeboden, maar in plaats van koffie werd een frisdrank of biertje – wel met gebak – meer op prijs gesteld. Voor wijn of een stevige borrel was geen belangstelling. De koelkast staat nog vol met lekkernijen; daar moeten we de komende dagen maar van leven. Het diner buitenshuis viel in goede smaak, evenals de daarbij geschonken Argentijnse wijn: een heerlijke camenère rserva. Om negen uur nog wat napraten en om half elf waren de gasten weer vertrokken met achterlaten van een opgeruimde kamer en overal fraaie boeketten bloemen. Het was een gezellige en echt feestelijke verjaardag. Foto: zeg het met bloemen.
Vandaag de 220ste dag van het jaar; over 145 dagen vieren we al weer oudjaar. Wat gaat de tijd toch snel. Op de historische datum van 8 augustus 1935, vandaag precies vijfenzeventig jaar geleden werd in Den Helder een meisje geboren, dat vandaag in Scheveningen haar 75ste verjaardag viert. En de naam van dat meisje is Anna Maria; de meeste mensen noemen haar Annemiek; haar broer en haar zwager noemen haar Ans, maar ik noem haar al bijna vijftig jaar: Akkie. Vandaag dus een drukke dag, maar voor eten hoeft ze niet te zorgen: dat doen wij elders. We maken er een gezellige dag van. Ik denk, dat ik haar met deze foto een plezier doe: Katie Melua. Haar lievelingszangeres.
Boven zee hangt een groot regengebied. Een staartje daarvan zullen we de komende uren ervaren. Boven Vlaanderen begint de lucht te klaren. Als het mee zit zal het best nog wel een mooie dag kunnen worden. Moet ook wel, want op het zuiderstrand is er vandaag een groot popfestival ‘Schollenpop’ en daar willen vele tienduizenden van gaan genieten. Af en toe steekt een zonnestraaltje door de wolken heen. De wind is zuid. Ik heb gisteren weer een aantal oude ansichtkaarten van Scheveningen gekregen en dat betekent: digitaliseren en op mijn site ‘schoenendoos’ plaatsen. Zo wordt mijn digitale schoenendoos steeds voller. Er zit nu een goed zoekprogramma op; je kunt nu gerichter gaan zoeken. Ik wens Schollenpop vandaag weer veel succes en alle lezers van dit blog een heel fijne dag. Foto: zo kwam de zon gisterochtend op. Het flatgebouw zal een paar weken in de weg staan. Maar daarna kunnen we weer vaak van de zonsopkomst genieten.
Radio en krant vermeldden, dat gisteravond het noorderlicht zichtbaar zou zijn. Ik ben me nooit bewust geweest van het noorderlicht. Ik kende het woord wel, maar had mij er nooit in verdiept. Ik ging gisteravond naar het strand en maakte met mijn camera op het noorden gericht de bijgevoegde foto. Het was al behoorlijk donker: 22.22 uur. Is dit het noorderlicht? Misschien kan iemand mij dit vertellen. Ik heb een paar opnamen gemaakt; kort achter elkaar. Ik heb de foto niet bewerkt, alleen de horizon even rechtgetrokken: met de duisternis is het moeilijk je camera horizontaal te houden. Overigens als het geen noorderlicht is vind ik het toch een mooi moment om er naar te kijken. Ik wens iedereen een mooie en zonnige dag toe.
De zon zal de komende weken niet meer zo vroeg op de dag mijn kamertje binnengluren. Hij komt wel op maar nu achter een groot flatgebouw. Over een paar weken verschijnt hij weer voor mij zichtbaar aan de horizon. En dan zal hij weer elf maanden lang mij ‘s morgens komen verblijden. Hoe lang nog? Er zij plannen om in mijn uitzicht een paar obstakels te plaatsen; een paar woontorens heeft de wethouder in gedachten. Maar misschien gaat dit nog jaaaaren duren. Ik weet niet of wij vandaag zullen worden verrast door een regenbui. De regenwolken lijken meer landinwaarts te liggen. Maar de zon zal ons vandaag welgezind zijn. Of droom ik nog. Afwachten maar. Foto van de dag: de koekoeksbloem
Ik heb even navraag gedaan bij de watertuin en weet nu hoe de plant, waarvan ik u deze morgen de bloem liet zien, heet. De naam van deze liaanplant uit de Filipijnen is: strongylodon macrobotrys. Een hele mond vol.
In het straatbeeld wordt grijs haar steeds hipper. Steeds meer jongeren laten hun haar van grijze lokken voorzien en jongere vrouwen laten hun haar steeds vaker grijs verven. Grijs verven hoeven wij, senioren, ons haar niet meer, wij krijgen die mee van de natuur. Wij sieren als het ware het straatbeeld met ons eigen grijs haar. Ik voel me steeds hipper worden. Nu nog even het stram uit de benen en we zijn weer helemaal trendy. Dagfoto: deze bloem, de naam ken ik niet, fotografeerde ik in de Japanse watertuin te Naaldwijk.
Nu doet hij het weer. Ik heb het over het toetsenbord van mijn computer. Alles deed het, behalve mijn toetsenbord. Nieuwe batterij; nee, mijn toetsenbord maakt geen gebruik van batterijen. Uitzetten dan maar en dan verschijnt er een schermbeeldje: “computer niet uitzetten: er is een nieuwe update. Computer schakelt zich zelf uit”. Even wachten tot de computer zichzelf heeft uitgeschakeld en dan maar opnieuw opstarten. Zat het in de opstartprocedure o f had het wat te maken met de update? Ik weet het niet, maar nu kan ik weer gewoon mijn teksten intikken op het toetsenbord, dat eventjes vergat zijn diensten te verlenen. Soms gebeuren er vreemde dingen. Foto van de dag. Dinsdag. Al weer drie augustus. De bloemetjes bij de voordeur.
Het is nog vroeg en het regent. Maar geen zorgen: regen is goed voor de natuur en spoelt het stof weg. In de loop van de ochtend verdwijnt de regen en gaat de zon weer schijnen. Ieder zijn deel. Vandaag is het weer fitnessdag. Langzaam beginnen we te ruimen: in het najaar komen er twee nieuwe tweezitsbanken; voor ieder een; dan hebben we de ruimte. De huidige – al weer heel wat jaartjes oud – gaat de deur uit samen met nog wat kleinmeubelen. Opgeruimd staat netjes. Plannen voor deze week hebben we nog niet. Wat tuinieren, boodschappen doen voor het komende drukke weekend en verder maar afwachten, wat de dag ons brengt. Zal de zonneschijn zijn of regen? Zal het meevallen of tegen? We zien het wel. We slaan ons er wel doorheen. Want wie weet. Het kan zonneschijn zijn of regen.
Foto: ik heb geen regenfoto’s gemaakt. Annemiek rust eventjes uit in de Pluktuin.
Augustus; de oogstmaand. Wist u dat het woord oogsten is afgeleid van het woord Augustus. Augustus de maand van de AUgst in vroeger tijden. Het graan werd binnengehaald. Tegenwoordig wordt er het hele jaar geoogst, maar dat was vroeger anders: toen was de boer geheel afhankelijk van de natuur. Nu bepaalt in veel gevallen de kweker, wanneer producten op de markt komen; met granen schijnt dat wat moeilijke te gaan. Appels en peren, druiven, sla, komkommers en tomaten, ga zo maar door, kunt u tegenwoordig dagelijks vers in de winkel kopen. Warenhuizen, grote kassen, waren in de veertiger jaren van de vorige eeuw in het Westland al in gebruik voor de vroege teelt voor sla, tomaten en komkommers, etc. ; tegenwoordig hoor je de naam warenhuizen niet vaak meer: nu spreken ze gewoon van kassen. De kassen van vroeger zie je tegenwoordig niet veel meer. Kassen hadden een bepaald model: ze hadden o.a. puntdaken en werden gebruik voor de druiventeelt, perzikenteelt, op de grond werden vaak sla voorgetrokken, zodat de sla vroeg buiten uitgeplant kon worden. Ik kan me dit nog goed herinneren. In WOII gingen we vaak naar een tuinder, die we oom noemden, in Kwintsheul. Die had kassen en een warenhuis. De kassen waren verwarmd, maar het warenhuis nog niet. Ik ben de afgelopen dagen in het Westland geweest en dan komen die herinneringen weer boven. Foto van de dag: nog een keer de pluktuin.
Het is nog donker, De zon is om06.00 uur al opgegaan. Maar een somber wolkendek houdt hem verborgen. Heel wat anders dan gistermiddag: toen scheen de zon uitbundig, terwijl wij de Pluktuin in Naaldwijk bezochten. Donderdag ontdekt op het internet; het besluit was al snel genomen; daar gaan we heen. En vrijdagmiddag genoten wij van een tuin vol bloemen en planten; volop gelegenheid om stil van al die pracht te genieten. Een uit de hand gelopen liefhebberij, waar u gastvrij ontvangen wordt. Niet alleen bloemen kijken, ook bloemen plukken en schikken; u begrijpt het al: ook workshops op divers gebied. Het is meer dan zo maar een theetuin, maar er is wel ‘high tea’. Een dagje actief en/of passief gezellig uit; met zijn tweetjes of met een groep. Kijk voor meer maar eens op de website http://www.depluktuin.nl en laat u verrassen. Foto: een kijkje in de tuin met insectenhotel(rechts op de foto).
De zon schijnt mijn kamertje binnen. Er ligt hier en daar een beetje vocht op de daken, maar van regen heb ik niets gemerkt. Misschien zijn er vannacht toch een paar druppeltjes gevallen. De hemel ziet er mooi uit. Hier en daar een wolkenpartij. Na twee jaar aandringen bij de gemeente is nu eindelijk de verlichting op het plein voor ons appartement gemaakt. Er is weer licht in de duisternis. Maar helaas zijn de ca 35 grondlampen definitief verdwenen. En juist deze lampen gaven zo een fraai effect aan het plein. Het gaat niet goed met ons plein; horeca is verboden; het plein dat eens het centrum moest worden is als wandelgebied van generlei waarde. Een openbaar toilet en een rijwielstalling zijn de meest bezochte delen van het plein. Onder de boompjes groeit welig het onkruid; een uitlaatplek voor hondjes en een ergernis voor de bewoners. We hebben de gemeente al vaak gesmeekt om wat bloembakken neer te zetten, maar de gemeente lijkt doof te zijn. Misschien over een paar jaar. Wel wordt het plein vrijwel dagelijks geveegd, maar van verdere aankleding wordt afgezien. Maar misschien leest iemand op het stadhuis dit berichtje en gaan er misschien een paar ogen open. Wie weet. Misschien… misschien. Foto: de bloemetjes halen we maar van elders.
De zomer laat het even afweten. De zon zit nog achter de wolken verborgen. Boven land en zee hangen wolken, die van de hemel wel een hemel maken met fraaie Hollandse luchten. Mooie wolken, dat wel. Maar liever had ik er wat minder. Maar liever koekjes worden hier niet gebakken. We zullen tevreden moeten zijn met wat we krijgen. Als het mee zit, zal de zon vandaag aan de kust wel schijnen en zo krijgen we dan toch nog een zonnetje als toetje. En anders: als het zonnetje niet schijnt kunnen we zelf het zonnetje voor onze omgeving zijn. Gisteren gingen we even een boodschap in Naaldwijk doen: we wilden op de woonboulevard van Naaldwijk een nieuwe bank kopen. Via een niet gebruikelijke route kwamen we langs de Japanse Watertuin. Na de boodschap zijn we daar naar binnen gegaan. En we vielen van de ene verbazing in de andere. Een prachtige tuin in een heel grote kas. Met prieeltjes en watervallen en vijvers vol koikarpers. En … nog gratis toegang ook. Bijgevoegd de dagelijkse foto: de koikarpers.
Het heeft geregend vannacht. Erg veel is er niet gevallen. De natuur blijft dorstig. Elders in het land heeft het wat meer geregend. Gisteren ben ik eerst even naar mijn tuin geweest. Wat onkruid gewied en verder moet de natuur het maar doen. Daarna naar de vogelplas Starrevaart. Daar was het stil. Het waterpeil is erg laag. Op het vrijkomend slib scharrelen wat steltlopers rond. Spectaculair was het niet. Het ooievaarsnest was leeg; de vogels zijn gevlogen. De drie molens bij Leidschendam staan er wat stilletjes bij. Het is stil in de polder. Vakantietijd. Maar waar zitten die vakantiegangers dan? Op het strand was het heel rustig. Ook op de boulevard weinig vertier. Zitten de mensen thuis? Wandelen zij in de stad? Of hebben zij hun kwartieren elders opgeslagen. Frankrijk, Turkije of andere zonnige bestemmingen? Vandaag zal de zon hier ook weer schijnen; de temperatuur niet te hoog, maar aangenaam. Ik wens ieder die dit leest een heel fijne dag. Foto van de dag: eenvoud siert de natuur.
