Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
10-09-2010
administratief
Gistermiddag had ik een bespreking met een man, die ik kende van de ouderenfitness, maar die wegens ziekte een tijdje uit het gezichtsveld was. Het was een leuke en hartelijke ontmoeting. Tijdens een tussendoortje kwam de leeftijd ter sprake. En zo kwamen wij op een heel opmerkelijke overeenkomst. Zijn naam is Leo, mijn doopnaam Leonardus, maar lange jaren was mijn roepnaam ook Leo. Hij is geboren in 1934, ik ook. De maand november, ik ook. De datum 25 en wederom ik ook. Maar achter die datum schuilt een verhaaltje. Ik werd geboren in de zeer vroege ochtend 00.05 uur van zondag 25 november; mijn vader en moeder hadden gehoopt op zaterdag,Mariadag. De bevriende huisarts, die bij de bevalling aanwezig was, heeft mijn ouders een plezier gedaan en op de geboorteverklaring, het tijdstip van mijn geboorte een paar minuten vervroegd naar 23.55 uur op zaterdag 24 november. En zo kwam ik in de late avond van 24 november administratief ter wereld. Op 26 november werd ik bij de burgerlijke stand ingeschreven als Leonardus Maria, geboren op 24 november 1934. Foto: nazomer.
Op 15 februari 2008 schreef ik op dit blog – bij herlezing zag ik een paar tekstfoutjes -: “We moeten ons nu toch (tot) hogere machten wenden en daarom bid ik ’s avonds op mijn blote knietjes: Ach Lieve Heer, laat de heer Norder met de norderzon vertrekken.” De Lieve Heer heeft mijn gebed verhoord, dacht ik: ik lees nu in de krant, dat de heer Norder(wethouder van Scheveningen: Marnix Norder) door de Stichting Hoogbouw, waarvan hij voorzitter is, is (inmiddels: was) uitgenodigd voor een werkbezoek aan Aboe Dhabi en Doebai. Het uitstapje van zes dagen kostte de lieve som van € 5.195; dit bedrag wil hij nu declareren bij de gemeente. Geestelijk verrijkt is hij teruggekomen. Ik dacht: de Lieve Heer heeft mijn gebed verhoord. Echter de Lieve Heer heeft zich vergist en Norder de verkeerde richting uitgestuurd. Van mij mag de heer Norder nog steeds met de Norderzon vertrekken;(refrein: ach Lieve Heer...). Foto: de Lieve heer laat zich niet fotograferen en ik op mijn blote knietjes, dat wil ik niemand aandoen; dus geen foto vandaag op dit blog wel bij .nl/loek.
De weerkundigen hebben Nederland omgekeerd. Want volgen de weerkundigen zal het regenen in het oosten van het land en wij zitten hier in het westen met de regen. Ze zullen wel een foutje in hun optimisme hebben gemaakt. Ik zal het land maar weer omkeren en denken in grootschaligheid: als we de zee er bij betrekken, dan schuiven we van zelf een eindje op. In ieder geval gaan we van deze dag weer een dag van ons leven maken. Opgewekt vooruitzien. Foto: Nederland waterland, maar niet overal.
Na een langdurig ziekbed is mijn zwager Henk, echtgenoot van Thea, afgelopen donderdag overleden. Vandaag begeleiden we hem naar zijn laatste rustplaats. Toch is er geen droefenis in mij: ik denk dat hij er vrede mee had. En ook mijn zus Thea, wel bedroefd, maar ook ontspannen, omdat Henk nog meer leed is bespaard. Ik weet niet wat er na de dood is, maar toch zeg ik: “Tot ziens, Henk. Je bent pas echt dood, als ik je vergeten ben, en dat zal ik nooit doen. De herinnering aan jou blijft”. En Thea, jou wens ik veel sterkte. Het is koud en nat.Een donkere dag vandaag. Hopelijk klaart het in de loop van de dag nog op. Foto: stilte
Hoe moet het nu verder in België. In de ogen van de Walen liggen de Vlamingen dwars en in de ogen van de Vlamingen liggen de Walen dwars.En waar gaat het om? Om het landsbelang? Om het Vlaams of Waals, Nederlands contra Frans. Of is er nog een andere diepere oorzaak? Zelfstandigheid? Één Vlaanderen en één Walonië? En waar moet de grens dan liggen? Niet alleen België kent problemen, ook Nederlands kent die. Maar in Nederland ligt het niet in taalverschil. Daar lijkt het wel op het gezegde: ikke, ikke en de rest kan verder st…..! Rutte wil wel een coalitie aangaan, maar pas, nadat zijn piketpaaltjes zijn geplaatst. Wilders? Ik begrijp nog steeds niet wat die man nu echt wil. Wie weet het wel. Na het mislukken van de coalitiebesprekingen stijgt zijn partij in de peilingen. Op basis waarvan? Ik weet het ook niet meer. Misschien kan iemand die gordiaanse knoop doorhakken. Foto: besluiteloos staan ze naar de andere kant te kijken.
De zon moet nog opkomen, als ik met dit berichtje begin. Het is nu 06.43, maar om 06.58 komt de zon op. In het ochtendlicht trekken al zwermen vogels zuidwaarts. De vogeltrek is in volle gang. Nieuwe vogels vanuit het noorden strijken hier neer en de zomergasten vertrekken. Een jaarlijks terugkeren tafereel. Op 1 september vertelde ik u over de vervuilde ramen als gevolg van storm en regen, maar op 3 september kwam de glazenwasser en waste voor de tweed keer die week onze ramen. Nu kunnen we weer vrij naar buiten kijken. De glazenwasser had net het ene raam gedaan. Hij wilde net beginnen aan het andere raam, toen ik bijgeplaatste foto maakte. Geen fraaie foto, maar wel een leuk moment.
Op mijn berichtjes van gisteren heb ik toch een aantal leuke reacties gehad. Bloggers, die het geprobeerd hebben, maar ook mensen, die door die berichtjes gestimuleerd zijn. Misschien zien we er binnenkort wel van. Sinds wanneer het blog http://blog.seniorennet.nl bestaat, daar heb ik geen kijk op. Er staan nieuwe bloggers bij met archieven vanaf 2008 en misschien zelfs eerder. En als je dat dan constateer, dan kan ik me indenken, waarom sommige mensen denken: “van mij hoef het niet”. Ja, ik zou haast gaan denken aan de Bijbelse spreuk: oude wijn in nieuwe zakken. En even voor de herinnering. Annemiek is daar te vinden als /marmi en ik zelf als /loek. Altijd welkom. "Alle begin is moeilijk" zei de dief en stal het aambeeld uit de smidse. Een spottende spreuk uit de 19e eeuw. Foto: toezien van achter een hek, aan de andere kant staan de werkers.
Jammer, dat op seniorennet.nl nog zo weinig bloggers zijn: tot nu toe slechts 852 blogs, waarvan een deel afkomstig uit België. Ik wil op het Belgische blog wat meer animo kweken voor het Nederlandse blog. Iedere Nederlandse senior( 50-plusser) en uiteraard ook de Belgische 50-plusser is welkom met een nieuw blog. Geen oud blog, dat overgezet wordt, maar met een echt nieuw blog op; ik blijf me prettig voelen met mijn blog bij de Belgen; dat zet ik niet over. Ik ben tevreden met mijn nieuwe blog http://blog.seniorennet.nl/loek op seniorennet.nl. net als Annemiek met haar blog: http://blog.seniorennet.nl/marmi .Vooruit mensen, maak van het Nederlandse blog net zo een succes als het Belgische blog. Senioren, zet de schouders er onder en komt ook bij het Nederlandse blog http://blog.seniorennet.nl .
En de zon, die ging onder en de zon, die ging op. Zo begint het liedje van Paul van Vliet in zijn liedje over zijn liefje in Nieuwegein. En gisteravond ging de zon fraai onder in Scheveningen. En ik mocht er zijn. Het was voor mijn deur en niet in Nieuwegein. Ik kijk nu naar buiten en aan de horizon gloort het ochtendrood. Vandaag zal de zon er zijn. En op de foto: de zon die ging onder.
Ondanks de wolken schijnt toch de zon mijn kamertje binnen. Toch een prettig gevoel, die natuurlijke warmte. In huis begint het al wat frisser te worden. De verwarming hebben we nog niet aan staan. Meestal doen we dat van als we terugkomen van onze najaarsvakantie, maar ik denk dat dat dit jaar wel een beetje vroeger zal zijn. De regen van de afgelopen dagen, heeft ook binnenshuis zijn gevolgen. Maar, wie weet, krijgen we nog een prachtig najaar. Het is een wens, maar sommige wensen komen soms wel eens uit. Ik wens u een prettig weekend zonder regen en met een zonnig karakter. Foto: ook in de duinen kondigt het najaar zich aan.
Sinds kort is ook een versie van seniorenet.bein Nederland beschikbaar onder de naam seniorennet.nl.Bij seniorennet.nl hebben zich inmiddels 845 blogs aangemeld. Opvallend is ook veel Belgische bloggers, waar van een aantal binnen zo een korte tijd al meer dan 100.000 bezoekers hebben gehad. Het lijkt dus mogelijk om een bestaande website vanuit België over te hevelen naar de Nederlandse site. In de lijst van nieuwe bloggers kom ik een groot aantal namen tegen, die ik ook van België ken. Ik zou dus in Nederland ook mijnBelgisch blog met de naam loek2_1934 kunnen gaan hanteren. Ik doe dit niet:ik vind dit niet eerlijk. Ik vind het wel leuk als Belgische bloggers met een nieuwe naam op het Nederlandse blog komen, zoals ik het ook een hele eer vind, dat ik een blog in België mag hebben. Geen gesjoemel. Eerlijk en recht door zee. Foto: een bloemetje voor Pascal Vyncke voor het nieuwe blog met .nl.
Vandaag wat later dan anders. En dat heeft een aantal oorzaken, maar daar ga ik u nu niet mee lastig vallen. Vanmorgen zagen wij dat er nu ook een Nederlands blog is geactiveerd. En meteen hebben annemiek en ik daar en blog gereserveerd. Bijseniorennet.be hoeven we alleen be te wijzigen in nl. En daarna een nieuw blog aanmaken. Onze namen daar zijn marmi en loek. Vanuit Nederland een link naar België. Wie weet volgt er nog eens een Belgische/Nederlandse Blogmeeting. Ik zal maar niet op de zaken vooruit lopen. En uiteraard vanaf vandaag ook welkom op ons Nederlands blog: http://blog.seniorennet.nl/marmi en/of http://blog.seniorennet.nl/loek . Foto: een bloemtje om de dag wat op te fleuren.
Meestal heb ik als ik wakker word al een verhaaltje voor het blog in mijn hoofd zitten, maar vandaag ben ik met een leeg hoofd uit bed gestapt. De onderwerpen, die gisteren aan de orde waren, zijn niet interessant voor het blog, voor mijzelf waren ze wel van belang. Maar je gaat toch iemand anders niet vermoeien met onderlinge probleempjes? Geen problemen in huis hoor, daar is alles koek en ei. Soms wel eens oude koek of koek met kaneelsmaak: ik houd namelijk niet van kaneel. Kaneel vind ik in de meeste gerechten te overheersend. Met mate, zoals in speculaas, kan ik het wel waarderen, maar overdaad schaadt. Toch nog een klein stukje volgepraat. Morgen misschien weer iets, dat interessanter is. Foto: kopstandje op de dijk van Terneuzen.
Wist u dat… en dan pas nadenken over de consequenties van een genomen besluit het antwoord gegeven moet worden “dat heb ik niet geweten”. Toch hebt u met een besluit ingestemd. Misschien overdonderd door een ander persoon. U moet de consequenties van uw besluit nemen. Een voorbeeld: in uw appartementencomplex worden vernieuwingen aangebracht, die niet voortvloeien uit (groot)onderhoud of technische noodzakelijkheden of een door de overheid opgelegde aanvullende investering, maar gewoon omdat één of een aantal medebewoners van mening is/zijn, dat een dergelijke vernieuwing gewenst is. U stemt tegen deze vernieuwing en daarmee aangegeven, dat u van deze vernieuwing geen voordeel verwacht; in dat geval bent u dan ook vaak niet verplicht om aan deze vernieuwing mee te betalen. Als u wel heeft ingestemd met deze vernieuwing en daarom uw pro rato moet betalen, dat u dan zegt: dat heb ik niet geweten. Maar dan is het te laat. Helaas… Les: informeert u goed vóór u een belangrijk besluit neemt en/of laat u altijd goed voorlichten. Een oud spreekwoord zegt: berouw komt na de zonde. De penitentie? Betalen. Foto: controleer uw fiets of alles in order is vóór u aan een fietstocht begint.
Een goed besluit moet steunen op een brede basis. Een meerderheid van 50+1 is zowel in een vereniging als in de politiek een zwakke basis. In de Nederlandse, maar ook in de Belgische politiek, is de angsthaas steeds aanwezig. In Nederland is een deel van de CDA-achterban niet gelukkig met de samenwerking met de PVV. Ik ook niet. Met een meerderheid van slechts 1 stem(dankzij de gedoogsteun van de PVV) zal het heel moeilijk, zo niet onmogelijk zijn om lang te regeren. Ook in de VVD-achterban hapert het. Het vormen van een coalitie VVD/CDA zal zeer moeilijk gaan, zolang er geen zekerheid bestaat, dat er van de andere partijen steun te verkrijgen is. De radio- en tv-stilte, die er heerst, belooft weinig goeds voor de komende dagen. De oppositie wordt steeds hechter; een kleine misstap in de onderhandelingen kan funeste gevolgen hebben. Toch blijven we hopen op een goede en gezonde politieke samenwerking. Foto: zal de rust terugkeren?
Een paar Belgische bloggers hebben gereageerd op het begrip basiliek. In de christelijke traditie kennen we vier begrippen van gebedshuizen: de kapel, de kerk, de kathedraal en de basiliek. De kapel is het kleinste gebedshuis, de kerk is de gebruikelijke benaming voor het grote gebedshuis; de kathedraal is de hoofdkerk van een bisdom ook wel domkerk genoemd. De basiliek duidt op de bouwvorm van een kerk en is in de vroegchristelijke traditie geïnspireerd op het Romeinse langwerpige vierkant gebouw met zuilenrijen, waarin rechtszittingen worden gehouden, maar ook handelszaken worden afgedaan, en later ook als christelijke kerk wordt gebruik. De basiliekvorm vindt u dan ook veel in de vroegchristelijke kerken en in de Romaanse periode; in de gotiek bouwstijl vanaf de twaalfde eeuw zien we kerken met spitsbogen, veel grote ramen, veel licht, hoge gewelven en hoge torens. In de Barokperiode zien we weer de basiliekvorm terugkomen met verhoogde gewelven en veel versieringen. De basiliekvorm vindt u terug in kapellen, kerken en kathedralen. Soms wordt er ook wel gesproken van een kathedrale basiliek, maar van wordt het woord basiliek als een eretitel gebruik en duidt niet altijd op de bouwvorm. Foto: interieur van de basiliek van Zandhoven(België)
In mijn tuin, ca 55 m2, heb ik gister de eerste oogst prinsessenbonen geplukt. Ik schat zo ongeveer 5 à 6 kilo. Teveel voorons tweetjes. Daarom ook wat afgestaan aan mijn schoondochter en de buren. Mooie lange bonen. Wat de doen met de rest. Boontjes kunnen goed in de freezer maar ze moeten dan eerst schoongemaakt en geblancheerd worden. Dat is meestal de taak van de vrouw des huizes. Maar die was op stap met haar dochter. Daarom zelf maar aan de slag. Wel veel werk. Maar nu liggen er toch t pakjes speciebonen in de freezer te wachten om geconsumeerd te worden. En geen kleine porties. Voor ons tweetjes zo een 14 maaltjes. Lekker als de natuur ze zelf niet meer biedt. Na het werk nog wel even de boel kuisen, want Annemiek hoefde niet te zien, wat ik gedaan had. Verrassing. Dus op een mooie dag, genoten van de zon en gewerkt in de tuin en keuken. Foto: Saeftinghe, nu nog polder straks misschien ...
Inmiddels staat de zon al hoog aan de hemel. Er is nog wat nevelbewolking, maar hij komt er al goed doorheen. En nu maar hopen op een wat langere warmteperiode. De tuin vraagt mijn aandacht. Dadelijk na het piekuur ga ik naar mijn tuin. Boontjes plukken en onkruid wieden. Met het vochtige weer van de laatste tijd tiert ook het onkruid welig. Na een moeilijke start gedijen de artisjokken goed. In mijn buurtuintje staan ze in bloei. Ik ga er vandaag maar gelijk een foto van maken. Deze middag is er wat extra werk aan de winkel: invriezen van de boontjes. Even blancheren, afkoelen en dan verpakken. Nog een heel werk, want ik heb veel boontjes te plukken en kan ze niet allemaal tegelijk opeten. Wie wat bewaart, die heeft wat. Foto: vandaag een bloemetje uit een Belgische tuin.
Donderdag, 19 augustus: zo dadelijk zal de zonsopkomst er zijn. In het noordoosten begint de hemel al te gloren, zoals dat dichterlijk vroeger wel eens werd gezegd. 06.30 vindt da officieel plaats. Maar hier in het westen zal het misschien een minuutje later zijn. Opkomen doet hij in ieder geval, maar of ik hem al zo vroeg zal zien, dat betwijfel ik. Een paar wolken houden hem nog even tegen. Toch wordt er voor vandaag een droge wisselend zon en wolken type weer verwacht. In ieder geval schijnt de natuur zich van de goede kant te laten zien. In IJmuiden liggen de schepen, die straks de tocht naar Amsterdam gaan maken, onrustig te wachten to ze mogen vertrekken: Asiel Amsterdam. Ik had mee mogen varen, maar heb deze middag een andere verplichting: ik moet een aantal vreemdelingen door het dorp Scheveningen loodsen. Ook leuk, want ik vertel graag over Scheveningen en hoop de mensen iedere keer opnieuw een leuke wandeling te laten maken. Foto: geen Sail, maar wel een mooi uitzicht over de Westerschelde.
Ik heb even naar buiten gekeken, maar daar was niet veel te zien: natte daken en grijze luchten. Ik heb ook nog niet in de krant gekeken. Ik heb alleen wat rondgezworven over het blog. Nog geen groetjes achtergelaten. Dat komt later wel, als de zon in mijn kamertje schijnt en ik van het daglicht kan genieten. Het is bijna zeven uur en de krant zal zo dadelijk wel in de brievenbus zitten; misschien met aardige artikeltjes of leuke nieuwtjes. Politiek staat er niet veel in: er is radio- en tv-stilte beloofd, totdat de heren klaar zijn met het in elkaar timmeren van een coalitie. Afwachten maar. Ik heb er niet veel fiducie in. Geniet van de dag, want de dag van vandaag komt nooit meer weerom. Foto: interieur van de St. Willibrorduskerk in Hulst; daar heerst ook radio- en tv-stilte.
