De winter lijkt voorlopig nog niet op te houden. Misschien in de loop van de week een heel korte dooi, maar daarna weer echt winter. Zo het er nu naar uitziet zal kerst dit jaar wit zijn. “ I’m dreaming of a white christmas” hoeft dit jaar niet gespeeld te worden. Het zal geen droom maar werkelijkheid zijn. Voor ons senioren zal het wel een wat moeilijker tijd kunnen worden; met al die sneeuw buiten is het vaak lastig wandelen. Op vorst kan je je kleden, maar sneeuw vraagt vaak behendigheid en soepele spieren. Maar we zullen ons er wel doorheen slaan. Foto: ik houd van dit soort stemmingsfoto’s.

De kerstboomverkoopster op het plein zoekt wat beschutting bij de kerstbomen. In dit gure weer staat ze een beetje schijnbaar verlaten. Maar een praatje stelt zij wel op prijs. En mijn logeerhond Tyco is een grote vriend van de al wat oudere labrador, die bij de bom de wacht houdt. Toch mindert haar voorraad kerstbomen gestaag. Het is voor de mensen de laatste kans om nog een boom te kopen, want elders is het aanbod al heel schaars. Foto: tussen de kerstbomen.

Zaterdag. Volgende week is het Kerstmis. De kaarsjes gaan aan ter verwelkoming van het Kerstkind, dat voor veel mensen toch weer een beetje hoop op wereldvrede zal brengen. In het zuidoosten gloeit de zon boven de horizon. Nog een paar dagen en de winter begint: woensdag 22 december 0.38 MET. Op dinsdag 21 december 09.13 MET is het volle maan en tevens totale maansverduistering. We zullen er niet veel van merken, want de zon komt die dag op om 8.46 MET. Zal het een witte kerst worden? Van mij mag de sneeuw snel verdwijnen. We hebben al wit genoeg gehad. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: de zonsopkomst van deze morgen. Foto gemaakt om 8.59 MET.

Het is allemaal wit om ons heen. De zee heeft ons sneeuw gebracht. Er staat een stevige westenwind, maar koud is het niet. Tenminste niet als je in de luwte van de huizen blijft. Toch zal ik er vandaag wel uit moeten: Tyco komt en die is gek op sneeuw. En dan moet zijn tijdelijke baasje ook maar mee. En tevens maar de camera mee: je weet nooit vooraf of je mooie plaatjes kunt schieten. Foto: een stukje Palaceplein van bovenaf geschoten.

Als het werk het toelaat, stappen we vaak in de auto om een rit te maken door het Groene Hart van de provincie Zuid-Holland. Een veenweide gebied, dunbevolkt en erg open. Weidse uitzichten en prachtige luchten. Genieten van de rust en de stilte en dat op slechts een paar kilometer buiten de Randstad. Soms ook gaan we richting Hoek van Holland en genieten daar van het scheepvaartverkeer op de Nieuwe Waterweg. Met Tyco erbij gaat het niet. Die is nog niet gewend aan de auto. Maar op zaterdag en zondag is Tyco in zijn eigen huis. Foto: het Groene Hart

Ik word wakker. Kijk op de klok. En wat zie ik. De klok staat op 07.24 uur. Ik heb me verslapen en over een half uur komt Tyco weer. Dat betekent wel even snel aan het werk: opstaan, wassen, krant halen. Ondertussen maakt Annemiek thee en ontbijt klaar. Nou ja…ontbijt. We eten ieder  morgen één onbelegde boterham en een banaan en dat spoelen we dan weg met één of twee kopjes thee. Nu ligt Tyco rustig naast me op de grond. Om een uur of negen gaan we samen een wandeling van ongeveer een uur maken. Dan kan hij even uitdollen. Na thuiskomst een koekje voor Tyco en de tweede koffie van de dag. Daarna gaat Tyco, moe van de wandeling slapen en horen we hem niet tot tegen twaalf uur: dan heeft hij honger en eet binnen een mum van tijd zijn voerbak leeg. Om kwart voor twee kom zijn vrouwtje hem weer ophalen en gaan wij boodschappen doen. Hondenoppasser zijn is niet zo moeilijk en houdt je fit. Foto: een plaatje van Tyco.

Onrust op het politieke toneel van België. De Wever haalt uit naar de Walen. Bart de Wever heeft de knuppel in het politieke hoenderhok gegooid. Bart zegt dat de Franstaligen er de oorzaak van zijn dat België de zieke man van Europa is geworden. Ook haalt hij nog even uit naar de rol van de koning bij de regeringsvorming. De Antwerpenaar heeft geen goed woord over voor de Walen, die alle zinvolle hervormingen tegenhouden. Zo komt er na een half jaar kissebissen ook het komende halfjaar geen regering in België. En België wordt steeds zieker. Politiek houdt niet altijd rekening met welzijn. Voor België hoop ik dat het land spoedig in wat rustiger vaarwater zal komen. Foto: toch hoop ik op een mooi Kerstfeest voor alle Belgen.

Maandag. Weer een nieuwe week. Die komen er dit jaar niet veel meer. Nog maar drie dit jaar en dan beginnen we aan 2011. Het zijn wel de gezelligste weken van het jaar. Overal lichtjes om ons heen en de meeste mensen zijn vriendelijk en lief voor elkaar. Die maand december moest eigenlijk een heel jaar duren. En als je dan naar buiten kijkt, dan denk je: ‘neen toch maar niet’. Laten we het maar bij het oude houden. Wat afwisseling het hele jaar door. Foto: een Schevenings achterommetje

Om 8 uur vanmorgen ging de telefoon. Wie kan dat nou weer zijn zo vroeg op de zondagochtend.’Ja, met Jan. Loek heb je zin om mee te gaan naar The Big Chris Barber Band in de Doelen te Rotterdam’. “wie is Chris Barber, was mijn wederwoord. Nooit van gehoord”. Achteraf schaam ik me, want ik had het toch moeten weten. Maar Chris Barber maakte furore in de tijd dat ik nog in het klooster bivakkeerde. En misschien had ik daarna zijn naam wel eens gehoord. Annemiek kende de naam wel en vertelde mij over Chris en zijn band. Ik heb dus ‘ja’ gezegd. Om negen uur werd afgesproken bij zijn huis. Kopje koffie en daarna met zijn drieën in de auto naar Rotterdam. Ik heb genoten. Daarom wat laat op het blog vandaag. Foto: mijn big christmas band.

Vandaag kerstmarkt in Muzee Scheveningen. De hoeveelste keer al weer. Ik ben de tel kwijt. Al meer dan twintig jaar geleden, ik maakte toen deel uit van de actieve vrienden van Museum Scheveningen, kwam ik met het idee om een kerstmarkt in het museum te organiseren. En nu is het nog steeds één van de jaarlijkse hoogtepunten. Vandaag is het weer zo een dag, waarop vele honderden Scheveningers naar het museum komen om elkaar te ontmoeten. In de beginperiode van de kerstmarkt was er altijd een kribbe aanwezig, maar in het protestantse Scheveningen was dat niet altijd een succes. Toch heb ik dat jaren volgehouden. Maar nu is die kribbe er niet meer bij. Maar vandaag plaats ik wel een foto van mijn kribbe, die ik thuis al heb opgesteld.

Eindelijk de bron van alle ellende gevonden. Een overdwarse snee in één van de leidingen. De experts kwamen omstreeks 10.30 uur en vertrokken weer voor de lunch. Eén van de monteurs hoorde de bron en na het opnemen van een stukje tapijt was het al snel duidelijk. Dat betekende dus wel dat er een nieuwe leiding ingebracht moest worden. Dat hebben ze dan ook vakkundig gedaan. De monteurs hadden lol in hun werk en wij zijn blij dat eindelijk het euvel verholpen is. Niet de ketel was de schuldige, maar een leiding naar de radiator. Knap werk. Foto: niet de ketel was de schuldige, maar ca zeven meter verder lag de oorzaak.

Tyco, de logeerhond, is al weer afgeleverd. Die ligt nu rustig naast mij. Maar de monteur/installateur moet nog komen. Dubbele pech: gisteren kreeg de materiaalwagen, die naar ons onderweg was pech. Als alles meezit komt hij vandaag. Gelukkig heeft onze huismeester een oliekachelradiator  en die heeft hij ons ter beschikking gesteld. Toch nog wat warmte in huis. En nu maar hopen op een voorspoedige afloop van de misère. Foto: uitzicht vanuit de duinen.

Het is weer zo ver. Mijn eerste telefoontje betreft de storingsdienst. Inderdaad de verwarming doet het niet. 30 november begon de ellende en nu is het al  7 december.  De monteur komt tussen 08.00 en 12.30 uur. Hoe eerder hoe liever. Na zoveel dagen heb je wel behoefte aan een warme douche. We blijven optimistisch. 

Weer een dag met cv perikelen achter de rug. Nog een klein onderdeel ontvangen. Dit had al door de vorige monteur moeten gebeuren, maar over het hoofd gezien. Als de meter nu toch nog terugloopt, moet het gezocht worden in de toevoer naar de verwarmingseenheden. Afwachten maar. In ieder geval zitten we er nu even warmpjes bij.  Foto: buiten de kou en nu binnen de warmte.

De kerkklok van onze parochiekerk zal met de kerstdagen niet meer vrolijk beieren. Het episcopaat heeft besloten onze kerk aan de eredienst te onttrekken. De bisschop wil dat wij in een andere verderaf gelegen kerk gaan kerken.Niet dat die kerk niet mooi is, daar niet van; maar wij voelen ons daar niet thuis: conservatief, kerk-zijn van bovenaf en niet vanuit de gemeenschap. Het zij zo. Wij denken, dat deze kerk zich ook niet zal handhaven en over een paar jaar ook aan de eredienst onttrokken zal worden. Dan zitten wij in Scheveningen met tenminste vier kerken die als cultuur-historisch monument geplaatst zullen staan: als een monument uit een verleden tijd. Zal de kerk dan nooit met haar tijd meegaan?

Sinds die tijd is er in de kerk niet veel veranderd.Of misschien juist wel. ?????

De  drukmeter van de verwarming geeft weer bar 0. Gelukkig komen de monteurs vanmorgen vroeg. Waardoor wordt dat drukverlies veroozaakt? Alles lijkt goed te functioneren, maar waarom valt de druk dan steeds weg. Misschien maar beter om gelijk een nieuwe ketel te laten plaatsen.

De verwarming doet het weer. Sinds gisteravond 21.00 uur. We hebben er gisteren niet van kunnen profiteren. We hadden het zo koud, dat we, nadat de monteurs vertrokken waren, snel in ons warme bed kropen. Omdat we niet wisten hoe laat de monteurs zouden komen, konden we ook niet naar het warme huis van onze zoon. En maar afwachten of alles het goed blijft doen. Toen ik net naar buiten keek zag ik wel een ster aan de hemel staan. Ik denk dat het de Morgenster Venus was. De wind is weer naar het oosten gedraaid en zwak. Als het een beetje mee zit, zullen we hier ook van een zonnetje kunnen genieten. Sinterklaas vertrekt vandaag en de kerstboomverkopers hebben zijn plaats ingenomen. Gisteren zag ik al iemand met een kerstboom. We hebben gisteren ook de kerstversiering en de kerststal te voorschijn gehaald. Foto: Bringing home the Christmas tree. Royal Copenhagen. Eigen collectie.

De kou is even uit de lucht. Op veel plaatsen is de sneeuw verdwenen. Er staat een stevige westenwind. De temperatuurverwachting is 2 – 7 graden. Gelukkig niet zo koud. Gisteren is de verwarmingsmonteur gekomen. En even hadden we wat warmte. Maar vanmorgen stond de bar op 0 en dat is geen goed teken. Dus maar weer de servicedienst gebeld en die zullen nu spoedig weer een monteur sturen. En maar hopen, dat deze monteur de oorzaak van de storing kan vinden. Een verwarmingsketel is toch gecompliceerder dan ik dacht.

We moeten er toch eventjes uit vandaag. De verwarming brandt, maar ook ons lichaam heeft brandstoffen nodig. Koffie, karnemelk, yoghurt, groenten, fruit en vlees. Misschien ook eieren en boter. We hebben het allemaal nodig. Het is nog stil op straat. We hebben de tijd om alles op ons gemak te doen. Geen gejakker op de weg. Ik denk dat vandaag in veel gezinnen pakjesavond vandaag zal worden gevierd. De kinderen kunnen dan morgen genieten van de ontvangen Sinterklaasgeschenken. Ik wens iedereen een gezellige dag en een fijn weekend. Hopelijk met wat minder kou. Foto: kou en rust op de kust

Vannacht is er geen sneeuw bijgekomen. De vlag boven op het Kurhaus hangt er wat slapjes blij. Weinig wind betekent ook dat het minder koud zal zijn buiten. Gistermiddag was het buiten al best aangenaam. Vanaf de fitness ging ik terug over de boulevard. Het sneeuwde een klein beetje, maar de wind was vrijwel weg; het was gewoon aangenaam om buiten te zijn. Terwijl ik daar zo over de boulevard kuierde, maakte ik bijgaande foto. Stilte alom.