Op 26 juli had mijn vriend een nieuwe modem/router geïnstalleerd zodat Annemiek vanuit de woonkamer nu rustig draadloos kan internetten. Maar eergistern was mijn computer om onverklaarbare redenen op vakantie gegaan en zaten we met de gebakken peren. Na veel zoeken is het euvel gevonden en gerepareerd. De barometer staat op regen, maar hier schijnt nog steeds de zon. Over drie dagen komen onze buurtjes weer terug van vakantie: dan is het weer wat gezelliger op de gaanderij.
Ons plein was zondag een gezellige happening. Eeen draaimolen, een autobaan en een springtoestel en heel veel kramen met een grote verscheidenheid aan artikelen.

Ik mag van Annemiek even haar laptop lenen. Mijn PC heeft verbindingsproblemen; dat wordt in de loop van de dag opgelost. Het is nu even behelpen. Maar sraks komt Annemiek weer terug en dan wil zij natuurlijk achter de computer. Ik maak het daarom maarkort vandaag; gelukkig schijnt de zon; ik zal me dan ook best kunnen vermaken en trouwens mijn computer doet verder wel alles, alleen de internetverbinding is niet beschikbaar. Ik wens u allen een heel fijne dag en bedankt voor alle berichtjes van de afgelopen twee dagen.

Het zijn niet de zwoele avonden, die wij nog uit het verleden kennen, maar het zijn wel de avonden met prachtige zonsondergangen. De wind staat soms gunstig vanuit zee, waardoor de horizon een strakke lijn is. Vandaag staat er een zwakke aflandige wind en dat zou wel eens nevel boven zee kunnen betekenen in de loop van de middag. Maar als de wind even om gaat dan hebben we vanavond ook weer een prachtige zonsondergang.
Het lijkt of de mensen elkaar ontmoeten, maar ze genieten van de zonsondergang en passeren elkaar toevallig.

Vanmorgen eerst maar eens begonnen om mijn werkkamertje op orde te brengen. Dat betekent op de eerste plaats de vloer schoon. Geen paperassen of boeken op de grond maar netjes(?) op de planken in de boekenkast. Nu maar goed onthouden, waar ik alles heb opgeborgen, want anders ligt binnen de kortste keren de vloer weer bezaaid met allerlei werkmateriaal. Even stofzuigen en mijn kamertje ziet er weer piekfijn uit.
foto: de ondergaande zon bij Scheveningen op 26 augustus

Het is vandaag mooi weer om naar buiten te gaan. Er is bij u in de buurt heus weg ergens een evenement of een mooi park, duin of bos om even van de natuur te genieten. Hier is het licht bewolkt met tussen de wolken door een vrolijk zonnetje. De kans op regen is miniem: de paraplu en het regenjack kunnen thuisblijven. Geniet er nog maar van.

Foto: het moerasduingebied bij Wassenaar.

Vanmorgen even een rondje per fiets gedaan. Wassenaar en op weg daarheen kwam ik langs een gebied, dat teruggeven is aan de natuur: voorheen weidelandschap nu een duinmoerasgebied. Om het gras en duinplanten kort te houden grazen hier een aantal Shetland pony’s. Het zijn heel rustige dieren: als je er langs loopt kijken ze je belangstellend aan, maar vertonen geen agressief gedrag. Ik heb een halfuurtje daar vertoefd en ben daarna weer op huis aan gegaan. Ik had - en heb nog steeds - een zondagmorgengevoel. Het is allemaal zo rustig en stil.

Wat er gisteren aan de hand was met de Belgische bloggers is mij een raadsel; of zijn de Belgen zo politiek betrokken, dat ze zelfs het bloggen vergeten. De opkomst bij mijn blog was minder dan de helft van wat ik op matige dagen krijg: het lijkt wel op de opkomst bij verkiezingen in landen waar geen stemplicht is. Hopelijk is die crisis nu voorbij. De lage opkomst was niet alleen bij mij: ook Annemiek had een lage opkomst. Vandaag wordt het een mooie nazomerdag, morgen ook en dan is er een braderie bij ons op het plein. Het zal best wel weer een drukke dag worden op Scheveningen. Op 3 september beginnen hier de scholen weer en dan wordt het weer stil op straat.
Foto: strandtent 't Puntje, de meest noordelijk gelegen strandtent op het Scheveningse strand. Foto gisteren genomen.

De Telegraaf  schrijft dat de Vlamingen aansluiting zoeken bij Nederland, nou ja niet met dezelfde woorden, want de krant schrijft: “Nederlanders voor fusie met Vlaanderen”. Maar een Belg antwoordt: “we zijn een gezellig land en jullie blijven toch de baas. Het is leuk dat we gewenst zijn. Maar we kunnen ook prima zelfstandig verder”. En ik vind dat hij gelijk heeft: hoe moet het anders met ons gezellige belgenblog, waar al veel Hollanders naar toe gevlucht zijn, omdat het er daar zo ongedwongen aan toegaat. Nee hoor, voor mij geldt: Vlamingen in hun eigen Vlaanderen en Hollanders in Holland en samen op het Belgenblog. En als de Vlamingen toch willen, dan mogen ze van mij, maar dan ben je ook samen de baas. En wordt dit dan onze nieuwe vijfkleur.

De wereld begint heel klein vandaag. Een dichte mist hangt om ons huis. Die zal in de loop van de ochtend optrekken en dan komt er misschien wel een zonnetje tevoorschijn gevolgd door regen en kans op onweersbuien. Het wordt dan ook een dag vol weersveranderingen. Ik denk maar zo: verandering van spijs doet eten. Wat moet je anders: iets aan het weer veranderen dat lukt je toch niet of je moet wel heel erg goed bevriend zijn met die weerengeltjes die boven op de wolken in een heerlijk zonnetje liggen te stoeien met elkaar.

Toch maar een zonnige foto.

Een sympathieke blogger heeft zijn blogactiviteiten helaas moeten stoppen. Werken in een volledige dagtaak en actief bloggen gaan moeilijk samen. Als je ’s avonds vermoeid thuiskomt van het vele werken, dan heb je je rust nodig, dan ga je niet achter de computer zitten om te bloggen, laat staan om zelf een blog te onderhouden. We ervaren het iedere dag, dat bloggen tijd kost. Niet alleen een stukje schrijven en een fotootje plaatsen, maar het reageren op de mailtjes en de berichtjes, die andere bloggers je toezenden, vraagt veel tijd. Beste HUGO, (want hem bedoel ik natuurlijk) bedankt voor je blogtijd en de fijne reacties, die ik en veel andere bloggers van je mochten ontvangen. En ik weet zeker, dat je weer terugkomt op het blog, zodra je daar de tijd voor hebt. Jouw vermelding op mijn blog blijft staan, want eens een vriend, altijd een vriend, al hebben we elkaar nooit persoonlijk ontmoet.
Voor Hugo, deze Hollandse groet.

Zondagochtend. De binnenstad ligt er verlaten bij. Even doorgefietst richting Schilderswijk. Daar was ik lang niet geweest en toch liggen daar veel herinneringen aan vroeger. Er is daar veel veranderd. Ik herkende niet veel meer van uit mijn jeugd, toen ik nog vaak kwam in de Van Raventeinstraat, waar mijn opa en oma woonden, de Teniersstraat, waar mijn peter en meter woonden. De hoefsmederij aan het begin van de straat, de sloppen en achterommetjes. De onderlinge sfeer en saamhorigheid. Nu herken ik alleen nog de straatnaambordjes. ‘Oh oh Den Haag, mooie stad achter de duinen’, waar ben je gebleven. Den Haag de groene stad van vroeger wordt steeds groener: zelfs het trottoir lijkt soms meer op een gazon.

Foto: wandelpad langs het kanaal: Plesmanweg

Gisteravond, op de tweede dag van het Vuurwerkfestival Scheveningen, dat dit jaar voor de 28e keer wordt georganiseerd, maakte ik de hierbij geplaatste impressie. Per avond worden er twee vuurwerken afgestoken – dit jaar voor het eerst vanaf een ponton in zee – ter hoogte van het Kurhaus. Zes verschillende landen strijden om de Vuurwerktrofee Scheveningen. Vanavond vinden de twee laatste vuurwerken plaats: om 22.00 uur het 5de en het laatste om 23.00 uur. Het laatste vuurwerk is de Nederlandse inzending en dat is altijd heel spectaculair geweest. Als de dag van vandaag net zo goed is als die van gisteren, dan kunnen we opnieuw van een prachtige avond genieten.

Zo begon de dag voor mij om 9.00 uur. De vier foto’s zijn vrijwel gelijktijdig (binnen 3 minuten) gemaakt vanaf mijn appartement. De twee foto’s links zijn een uitzicht op Den Haag en de twee rechts op Scheveningen.

Zojuist terug van een uitstapje door het groene hart van Holland. We vertrokken om 10.30 uur en kwamen terug om 19.00 uur. Op een enkel buitje na een fantastische dag. Prachtige luchten, fraai gevormde wolkpartijen, een aangename wind en rustige wegen. Geen grote doorgaande wegen, maar de lokale kleinere weggetjes. Via Gouderak, Haastrecht, Montfoort, Schoonhoven en Linschoten, waar we gezellig buiten op een terrasje aan het riviertje Linschoten onze avondmaaltijd genoten. Uiteraard een foto van onderweg: Schoonhoven

In Nederland kennen we een aantal gratis ochtendkranten, zoals Metro, Spits, Dag. Gratis informatie zonder commentaar. Vanmorgen na mijn dagelijkse Telegraaf ook even de Dag. In die Dag, waarin vooral aandacht werd gevestigd op de Yazidi’s, een Koerdische sectie, die zich ook “Kinderen van Adam” noemen en waarvan er onlangs honderden werden gedood na zelfmoordaanslagen. Komt er dan nooit een einde aan die godsdiensthaat…? Op de fotopagina van de Dag staat een foto van een geit op de rug van een pony, die samen werken bij het plukken van peren. Even verder staat er een foto in die zelfde krant tussen twee artikels in: “Ook de gamer is veilig voor spam” en “Na het zuur komt…nog meer zuur”; dit laatste artikel gaat over de koopkrachtvermindering, die juist de minder draagkrachtige het meest treft. Op de foto zitten zes bijna-geraamtes.
Een zonnig plaatje: zal wel een oude foto zijn.

Speelplaatsen in de wijk zal je overal wel kunnen vinden: wip, schommel, glijbaan, zandbak. Maar vaak zijn deze speeltuintjes in de wijk zonder toezicht. Een paar oudere mensen houden zo een beetje toezicht en de sociale controle is er meestal ook nog wel. Op het strand spelen de kinderen gewoon in het zand; zij bouwen er kastelen aan de waterlijn. Pa en moe letten wel op..., maar toch zijn er regelmatig kinderen, die huilend over het zand lopen en hun moedre zoeken. Nu is er op het strand sinds kort een echte opvangplaats voor kinderen, waar kinderen in een beschermde omgeving kunnen spelen. Natuurlijk staat daar een kleine vergoeding voor. Op de foto de kinderopvang "Zo in het Zand"; daar kunt u uw kinderen kwijt, maar niet uw man.

Deze prent hing in Scheveningen bij een der nazaten van de genoemde rederij. Toevallig kwam ik met hem in contact en hij nodigde mij uit bij hem thuis. Daar zag ik deze plaat hangen en ik vroeg hem of ik er een foto van mocht maken. Deze man is met deze plaat, waaraan hij zeer gehecht was, inmiddels verhuisd naar België. En zo is een stukje Scheveningse geschiedenis in België terecht gekomen.

Annemiek is vandaag een dagje uit met haar vriendin. Richting Eindhoven en met de trein: gratis vervoertje door het hele land. Maar als ze vanavond thuiskomt dan hoor ik pas echt waar ze geweest is. Voor mij blijft er niets anders over dan ten paleize  blijven. Ik blijf echt niet de hele dag de burcht bewaken. Ik heb ook een vrij vervoertje, maar moet wel zelf trappen. Ik zal wel zien waar ik uitkom. Tegen de wind in en fluitend terug, of fluitend weg en tegen de wind in terug. Afgelopen week ging ik fluitend naar Hoek van Holland en kwam terug met een windkracht 4 op kop. Het ziet er in ieder geval goed uit voor vandaag. Ik zal maar zeggen tot vanavond.

Een nieuwe dag. Een nieuwe maandag. Voor veel kinderen is het vandaag de eerste schooldag na de vakantie. Voor veel kinderen het eerste contact met een schooljuf of een meester. Weg vrijheid. In het gareel lopen en doen wat de meester of juf zegt: lezen, rekenen, omgangsvormen. Ga zo nog maar even door. Maar ook nieuwe vriendjes en/of vriendinnetjes. De eerste traantjes van het nieuwe schooljaar. Onwennigheid met al die vreemde mensen om je heen. Maar na een paar dagen gaan ze graag naar school: een nieuwe wereld is ontdekt.

Gisteren heb ik mezelf even verwend op een fietstochtje naar Hoek van Holland en via het Westland terug naar Scheveningen. Op de terugweg naar Scheveningen windje tegen. Best wel pittig. Thuis eerst even onder de douche de vermoeidheid afspoelen en daarna een tukkie van ca 20 minuten en toe was ik weer zo fit als een hoentje. Gisteren vertelde ik u over het “volkslied” van Den Haag. Eigenlijk is dat een dromerij over vroeger, gemaakt door Harrie Jekkers (pseudoniem voor Harry Klorkestein). Maar het refrein spreekt iedere Hagenaar of Hagenees nog steeds aan. Hier is het dan:
Oh oh Den Haag mooi stad achter de duinen
De Schilderswijk, de Lange Poten en het Plein
Oh oh Den Haag ik zou met niemand willen ruilen
Meteen gaan huilen als ik geen Hagenees zou zijn.
Met een "Westlander" een tochtje door het Westland. Een Westlander vol met derde leeftijders. Foto van onderweg.