En vandaag - één dag later - ben ik in eens één jaar ouder.  In Turkije tellen de mensen de jaren niet. Als je aan een Turk vraagt, hoe oud hij is, dan moet hij echt na gaan denken: wanneer ben ik ook al weer geboren: hun geboortejaar kennen ze meestal wel. Heel veel mensen in Turkije vieren dan ook geen verjaardag. Tijd is tijd en de tijd dat jij leeft is de tijd, die je door Allah gegeven is. Dat is toch wel even iets anders denken dan wij in het westen meestal doen. De laatste jaren is het in Turkije wel wat aan het veranderen, zeg maar verwesteren, en daarmee is ook de verjaardag langzamerhand in beeld gekomen. Een extra feestje eens per jaar kan er altijd nog wel bij. Maar gemeengoed is het daar nog steeds niet. En vreemd genoeg lijkt hier de verjaardag juist wat te verwateren: veel mensen tellen alleen nog maar de kroonjaren of de vijfjaren-periode of vieren helemaal geen verjaardag meer.
Geen rompslomp met al die visitie, gewoon gezellig met zijn tweetjes ergens lekker gaan eten. Wij vieren het nog wel in kleine kring: broers, zusjes en kinderen. Wij maken er vanavond gewoon een gezellig avondje van.

Als je computer defect is heb je even tijd om wat anders te doen en na een regenachtige ochtend toch even van de zon te genieten. Jammer dat ik jullie wegens het defect aan mijn eigen computer geen foto´s kan sturen, maar binnenkort staan ze wel weer op. Nog even geduld en ik meld me weer via mijn eigen computer, hoewel u er niet veel van merkt, dat ik nu via de laptop van Annemiek even bij u binnenval. Ik wens u allemaal een heel fijn weekend en u bent altijd welkom op mijn blog.

Wat ik niet hoopte maar wel vreesde is werkelijkheid geworden. Maar ja geluk bij ongeluk, want het gebeurde op een zonnige dag. Windows heeft de hebbelijkheid bij het afsluiten zijn eigen bedje op te zoeken en als hij daarvoor een bad sector boven een mooi gespreid bedje verkiest, ben je de klos. Mijn harde schijf bleef ondanks alle professionele ondersteuning eigenzinnig en stoorde zich niet aan de opdracht normaal op te starten. Gelukkig blijven wel mijn data bewaard en die gaat de prof nu overplaatsen op een nieuwe harddisk, na op deze eerst windows geplaatst te hebben; zet je eerste je data over op de nieuwe schijf en ga je daarna windows installeren, dan ben je al je data kwijt: windows gaat namelijk altijd eerst de schijf  formateren. Ook een harde schijf heeft niet het eeuwige leven. Ik gebruik nu de laptop van Annemiek en probeer hiermee contact met u te houden.

Vandaag gaan we de harde schijf van mijn computer grondig onder handen nemen. Via een omweg zullen we de harde schijf benaderen en daarna zal een professioneel programma op de harde schijf worden losgelaten. Op iedere harde schijf kunnen bad sectors ontstaan. Op zich is dit niet zo erg, zolang ze maar duidelijk gemerkt zijn met een vlag er voor en een vlag er na. Dan worden deze sectors door het programma herkend als een bad sector en wordt er keurig omheen gewandeld. Zoiets als een bordje ´verboden toegang´. Wens me maar succes: anders wordt mijn verjaardagscadeautje een nieuwe harde schijf.

Zo de problemen zijn weer opgelost. Meestal probeer je te achterhalen, wat de oorzaak van een computerstoring is. Maar dat bleek niet zo makkelijk en de oorzaak heb ik dan ook niet gevonden. Uiteindelijk opstarten via DOS en daarna toch gekozen voor systeemherstel. En dat was in mijn geval de enige juiste oplossing. Nu kan ik weer rustig op mijn eigen snelle computer werken. Af en toe is het even stil op het strand. Dan staan de motoren even aan de kant.

Alsof de duivel er mee speelt: een kleine dll-file kan niet door mijn computer gevonden worden en daarmee kan ik niet in mijn eigen bureaublad komen. Hoe dat gekomen is; als ik dat wist, dan was het probleem opgelost. De recover-discette heb ik aan een vriend gegeven en nu zal ik mijn specialist er weer bij moeten halen: die weet werkelijk alles van computers. Ik ben daarom maar even achter de laptop van Annemiek gekropen, om toch mijn eerste berichtje vandaag de deur uit te zenden. En natuurlijk zal ik dan ook maar een plaatje vanaf haar bestand toevoegen. Ik wens jullie allemaal een fijnedag en hoop in de loop van de dag via mijn eigen computer weer met jullie contact te kunnen maken.

Tussen de diverse heats bij de motorrace was er een pauze van ongeveer een half uur ingelast. Deze tijd werd voor de bezoekers van de pier opgevuld door de Etnias die op hun fluiten Indiaanse muziek speelden.
foto: twee leden van de Etnias.

De dag van vandaag lijkt niet op die van gisteren. Gisteren scheen de zon al vroeg mijn kamer binnen, nu hangt er buiten een sombere wolkenpartij, regen en een krachtige wind. Guur weer. Gisteren een stralende dag, wel fris, maar toch aangenaam; vooral als je een plaatsje uit de wind kon bemachtigen. En dat kon je op de Scheveningse boulevard waar je je kon verstoppen tussen de naar schatting 250.000 bezoekers, die waren gekomen om de winnaar van de Red Bull Knock Out-strandrace voor zijn fantastische prestatie sportief toe te juichen. Er was maar één winnaar en één prijs, waar 500 motorcrossers voor waren gekomen.
Op de foto zitten een aantal crossers, die door pech waren uitgeschakeld.

Er was maar één winnaar en dat was een Fransman met nummer 1; hij ging met de prijs van    15.000 euro naar huis. Het was een fantastische middag met veel zon en duizenden bezoekers. Iedereen genoot, zo niet van de motoren dan toch van de zon.
Op de foto: niet de winnaar maar wel twee deelnemers, die bij de beste 50 eindigden.

Al weer lang geleden, omstreeks 1985,  kwam ik als vriend binnen in Schevenings Museum. Op een van die eerste vergaderingen opperde ik het voorstel om een kerstmarkt te houden in het Museum. Het idee van kerstmarkten was toen nog niet zo ingeburgerd in Scheveningen. En op die eerste kerstmarkt plaatste ik een kerststalletje, dat door de moeder van Annemiek gebreid was. Het commentaar dat door het toen nog erg protestantse Scheveningen werd gegeven was: moet dat nou? De Scheveningers waren nog niet gewend aan die katholieke “verafgoding”. Nu is er al voor de vierde keer - op zaterdag 22 december - in het hart van Scheveningen een kerststal met levende figuren en niemand neemt er meer aanstoot aan: heel bijzonder is het, dat deze kerststal zal staan voor de oude kerk, waar tegenwoordig veel protestantse Scheveningers kerken. De tijden veranderen….
foto: vol verwachting klopt hun hart: inkomst van Sinterklaas in Scheveningen, 17 december 2007.

Sinterklaas is weer in het land. Met tientallen Pieten arriveerde hij vanmorgen in de haven van Scheveningen. Op de foto: de goedheilig man wordt begeleid door een Spaanse edelman.

Al sinds het jaar 2000 maak ik een jaarkalender over Scheveningen, die ik dan dank zij sponsoren gratis kan aanbieden aan de bewoners en/of bezoekers van Scheveningen. Het lijkt mij leuk om u ook in de gelegenheid te stellen deze kalender te ontvangen. U kunt hem per e-mail bij mij aanvragen en ik zend hem daarna in een a4-formaat per e-mail toe. Mijn e-mail adres is: lookdekoning@planet.nl

Vandaag heb ik aardig wat te doen. De ‘officiële’ Sinterklaas komt dit jaar niet met zwarte Pieten aan in de haven van Scheveningen. Maar wat is officieel, het kan natuur ook wel weer een hulpsinterklaas zijn. Zwarte Pieten zijn uit, bruine Pieten zijn in. Zwarte Pieten waren zwartkijkers met hun zak en roede (wel een beetje ondeugend). Nu moet ik dus de bruine Piet op de “gevoelige plaat” vastleggen. Morgen is het de Red Bull strandcross en ook die laatste voorbereidingen moet ik vastleggen. Bovendien moet ik mijn dochter even helpen met het installeren van haar nieuwe witte printer, vooral de zwarte en kleurcartridges geven even problemen omdat een paar gele tijdelijke onderdelen verwijderd moeten worden. Het leven ziet er vandaag dan ook gekleurd op. Bovendien een zon aan mijn linkerkant en een donkere dreigende lucht aan mijn rechterkant.
Dit plaatje past ook nog wel bij een kleurrijke dag.

De zonsopgang was mooi vanmorgen. We besloten wat boodschappen te gaan doen en daarna een tochtje door de polder te maken. Maar het weer sloeg als snel om. Uiteindelijke zijn we toch maar naar huis gegaan. Onderweg zagen we op de lichtmasten langs de route 5 ooievaars zitten. Toch wel bijzondere vogels, zeker voor Den Haag, want in het Haagse wapen prijkt de ooievaar.

Bijgevoegde foto: veel vogels maar geen ooievaar te zien.

Soms is de vraagstelling  op de poll voor ons Hollanders wel erg grappig. Waarom? Omdat op veel vragen heel andere antwoorden gegeven dan bedoeld wordt. Als je vraagt ‘douche je elke dag na het opstaan?’ dan vraag ik met toch af wanneer anders? Ik douche toch niet als ik in bed lig op in de stoel zit. Het woord opstaan heeft meerdere betekenissen; er zijn dan ook meerde antwoorden mogelijk. Of op de vraag ‘hoe sta je ’s morgens op?’ Dan denk ik: de een doet het met een sprongetje, de ander met zijn linkerbeen eerst en daarna zijn rechterbeen of andersom. Maar met de vraag wordt natuurlijk bedoeld; ‘waardoor wordt je ’s morgens gewekt?’ en dan mis ik in het rijtje het antwoord ‘door mijn vrouw’ of … er zijn nog zoveel andere antwoorden zijn mogelijk. Statistiek was vroeger een onderdeel van mijn vak en daarbij was -  en is nog steeds - het stellen van een  vraag een moeilijk onderdeel. Ik heb in ieder geval vannacht goed geslapen, ben gewekt door mijn natuurlijke klok en ga vanmiddag douchen na het sporten, neem vervolgens een saunaatje en douche me nogmaals.
Foto: Zonsopkomst vandaag

Douche je elke dag na het opstaan? Ik moest er even om lachten. Verbeeld je dat ik voor het opstaan zou douchen. Ik weet niet wat de Belgen hierop geantwoord hebben.
Op de foto werkzaamheden op het strand vandaag.

Vandaag heb ik een lange tijd op het strand vertoefd. Een stralende zon, honderden meeuwen en een bijna eindeloze ruimte. Achter mij waren sjovels en dergelijk grondverzetters bezig het strand te egaliseren op de ene plek en op de andere plaats juist te veranderen in een duinlandschap, waar zondag de motoren doorheen moeten crossen. Op deze foto ziet je de ruimte en geniet je  van de stilte.

De ochtendbladen zijn weer gelezen, mijn gastenboek is weer geleegd en dit alles met een stralende ochtendzon. Van mij mag die de hele dag zo blijven schijnen. Bovendien hangt de vlag op het Kurhaus als een vaatdoek. Vanmorgen, toen ik een bladzijde van de krant omsloeg, zag ik ineens twee gesluierde Palestijnse meisjes en ik dacht echt twee nonnetjes te zien. Was dat het gevolg van het zotte klooster op het sennet. Maar die meisjes hoeven niet bang te zijn, want in dat klooster zwaait pater Lolbroek de scepter.
Foto: Op de Pier was jaren geleden een onderwatereiland gecreëerd als publiekstrekker. Dit eiland is al jaren niet meer in gebruik. Het staat er nu bij als een stuk oud roest. Maar als het weggehaald wordt dan vervallen de rechten van de eigenaar en mag op die plaats niet meer gebouwd worden.

Gisteren vond ik in mijn gastenboek een verrassing. De grote knuffelaar op het seniorennet heeft een mooie goudomrande collage gemaakt van door Annemiek en mij op het blog geplaatste foto’s. Deze collage is te bewonderen op het blog Annemiek. En vanmorgen een tweede verrassing, maar dit keer niet op het net: een stralende zonsopgang bij een buitentemperatuur van 3 graden; de verwachting voor de komende dagen ziet er ook goed uit. Fris maar zonnig. Maar niet iedere weerprofeet is zo optimistisch. En schijnt de zon niet, wees dan zelf het zonnetje voor je omgeving.
foto: Red Bull strandcross Scheveningen, 2006.