Het is al heel lang geleden. Voorjaar 1955. Toen schreef iemand het volgende gedicht. Vlinder vlinder vleugellam de kam van de haan staat verkeerd
Pegasus Helicon de zon schijnt de lentetuin binnen
Rhamusia wat gaat het aan de kam van de haan staat verkeerd
Lentelichtwoud de zon is van goud
Aurora de jonge dag lacht me weer vriendelijk tegen. De eerste drie regels bleven hangen in mijn geheugen. Ik heb gezocht naar de schrijver van dit gedicht, totdat ik, heel toevallig, een klein aantekenboekje met wat gedichtjes vond. Toen bleek, dat ik zelf de schrijver van dit gedichtje was. Het was in een tijd van twijfels en verlangen. Foto: een vlinder waarvan ik de naam niet weet.
|