Het is stil buiten. Het lijkt wel of iedereen zich verslapen heeft. Ik in ieder geval wel. Normaal gesproken word ik wakker bij het krieken van de dag, maar nu is het al licht en heb ik geen kunstlicht nodig om de krant te kunnen lezen en de letters en cijfers op het toetsenbord te strelen. Het is in ieder geval droog buiten en de hemel ziet er vriendelijk uit met hier en dat wat blauw tussen de voorbijschuivende wolken. Er staat een matige wind, die af en toe de vlag op het Kurhaus doet wapperen. Vandaag is het dan zaterdag, de laatste zaterdag van de maand februari. De komende zaterdag zal de meteorologische lente inluiden met duizenden vrolijk klepperende sneeuwklokjes. Vrijdag, 28 februari, gedenken we de dag, dat we in het nu verdwenen stadhuis op het Burgemeester de Monchyplein het jawoord aan elkaar gaven onder het toeziend oog van de trouwambtenaar in functie. Het was de dag van gratis trouwen. Het echte huwelijk was een paar maanden later op 1 juni. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Geniet er van. Deze dag komt nooit meer terug. Foto: bij haar hebben we een hapje gegeten; het was in Arcen.
|