Goedemorgen. De hemel lijkt in vuur en vlam te staan. Het is net 7.10 uur. Ik zit achter mijn computer en heb geen extra verlichting nodig. Met Annemiek haar voet valt het gelukkig mee. Een gekneusde teen. Maar in het begin zag het er wel wat lelijker uit. Nu moeten we een beetje lachen om al dat gedoe zo midden in de nacht. Toch schrik je er wel even van en wordt je met je neus op de feiten gedrukt. Op onze leeftijd is het toch oppassen geblazen. Maar vandaag schijnt de zon en ziet alles er weer rooskleurig uit. Gisteren hadden we onze zwager op visite. Heel gezellig en samen met hemheb ik een gezellige wandeling gemaakt van huis naar haven over de boulevard, waar veel wandelaars van het mooie weer genoten, en weer terug. Er stond wel wat wind, maar als kustbewoners zijn we er aan gewend en we weten “heen wind tegen dan terug in de rug”. Voor Annemiek is dat te ver en in de scootmobiel nog te koud. Maar ook de mooie dagen om er weer even tussenuit te gaan komen er aan. Ik wens iedereen een heel zonnige dag. Hij, de zon, kijkt al over mijn rug heen mee, terwijl ik dit schrijf.
|