Het is wat later dan gewoonlijk. Intussen is het wolkendek opengebroken en doet de zon pogingen om mijn kamertje binnen te dringen. Er is hier en daag nog wat belemmering in het wolkendek. Maar het is hem gelukt. Nu maar blijven schijnen, beste zon. De wind houdt zich rustig en wappert vriendelijk aan de vlaggenmast van het Kurhaus. Ik weet niet wat de weersvoorspelling voor vandaag is, maar het ziet er in ieder geval vriendelijk naar uit. Straks komt de monteur voor de periodieke inspectie van de cv-ketel. Dat moet regelmatig gebeuren en verkleint de kans op stroringen. De verkoudheid is nog niet helemaal overwonnen. Nog maar even geduld oefenen. Gelukkig heb ik vannacht wel rustig geslapen. Annemiek heeft gisteren een tijdje vastgezeten in de lift. Niet als straf, maar omdat de lift weigerde verder te gaan. Het hele verhaal staat op haar blog. Gelukkig raakte ze niet in paniek. De schrik kwam pas los achteraf. Nu kan ze er om lachen. Ik was wel bang, dat ze in paniek zou raken, maar ze bleef stoïcijns op de zitplaats van de rollator zitten wachten. Omdat de liftmonteur nog wel op zich zou laten wachten – dat zou zo ten minste een uur duren – heb ik de hulp van de brandweer ingeroepen en die kwam gelukkig vrij snel. Ik wens iedereen een heel fijne dag: met een vriendelijke lach is de nieuwe dag begonnen.
|