Het was een mooie Prinsjesdag. Toch een met een zwart randje. En terecht. Het ziet er allemaal niet zo vrolijk uit in de wereld, waar veel leed is. Leed ver weg. We merken er zelf niet zo veel van. Maar toch het is er wel. Daarna volgden de plannen van het kabinet. De toekomst ziet er zonniger uit, alleen is het zonnetje niet te zien voor de alleenverdieners, de sociale minima en de ouderen: die moeten inleveren. Voor hen geen koopkrachtstijging, maar juist een koopkrachtdaling. We zullen weer ergens op moeten gaan bezuinigen. De bouwers van vroeger worden niet beloond voor hun daden van vroeger. Toch wens ik iedereen een heel fijne dag en niet piekeren over wat er morgen komt. Vandaag leven we en daarvan moeten we genieten.
|