Het is 08.55 uur als ik met mijn dagelijks praatje begin. Ik moet kunstlicht aan om mijn toetsenbord te kunnen zien. Dat is niet helemaal waar. Ik kan mijn totsenbord wel zien, maar niet de letters onderscheiden. Ik ben verkoopleider geweest bij Olympia Kantoormachines, heb dertig jaar kantoorervaring, zit al meer dan dertig jaar achter de computer en kan nog steeds niet blind typen. Ik heb het wel geprobeerd, maar het is me nog nooit gelukt. Daarom heb ik nu kunstlicht nodig. Zonder kunstlicht zou het een onleesbaar gebrabbel worden. Het ochtendlicht was er wel even, maar nu hangt er tussen de kim en mijn kamertje een regengordijn. Grauw en grijs begint deze dag. Maar de weerprofeet heeft me verteld, dat straks de zon komt. En daar reken ik dan ook op. Niet alleen voor mij, maar ook voor al mijn blogvrienden. Ik wens iedereen een zonnige dag op deze laatste dag van januari.
|