45 jaar terug
opi - mijn vader
wat mis ik die man
(even een berichtje hier voor mijn nichtje Nathalie)
Ik weet nog als de dag van gisteren
allemaal aan een fietstochtje
opi met mij achterop zn brommer
omi met marco
mijn kleine broertje
en de rest per bike
over de stille grote heide
heerlijk zo
wij waren niet bekend met een auto
en als die er later was
dan geen auto,
waar we allemaal in zaten
nee
arjen en opi
altijd apart
je wist maar nooit ivm een ongeluk
er moest altijd iemand paraat blijven voor ons brood
de gasten dus
oke
daar fietsen en rijden we dan samen over die stille heide
ineens..
opi stopt met een rotgangetje
springt verschrikt zn brommertje af en ik schrik me een rotje
sta er half naast te hangen
1 turfje hoog
Opi werd helemaal naar en staart-wijst en heftig geschrokken
kijkt hij van boven naar beneden de heide over
verlamd van schrik-zeg maar
---hij---
en dan ook alleen hij zelf
ziet voor zijn ogen een vliegtuig neerstorten
wij zien geen van allen iets
wel zijn we allemaal ontreddert
ik weet dit me nog heel goed te herinneren
want tegelijkertijd dat we daar staan
kruipt er door de spaken van de fiets
een slangetje
dood-eng
ik ben er nog steeds bang voor-dit gespuis
alles tegelijk
opi zag op dat moment en op die plaats
wat in werkelijkheid op dat zelfde moment
op de heide in duitsland gebeurde
dat vliegtuig was echt neergestort
maar niet daar waar we stonden
s avonds op het journaal kwam het voor ons pas in beeld
Ik ben Karin van der Straaten, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lovingall.
