omdat ik bang was voor contrôleverlies en
dat de dingen anders niet liepen,
zoals ik dacht dat het hoorde.

Maakte ik wel eens excuses, zodat mijn eigen pijn
 zo niet voelbaar was.

Zette extreem alle puntjes op elke i

had het gevoel alles erg goed te moeten doen en
geen fouten te mogen maken.

Wilde ik iedereen veel warmte en liefde geven
en vergat ik mijzelf.

Dacht ik:dat wanneer je de problemen van een
ander oplostte, dit een positieve daad was...
de eeuwige helpende hand

.......

gelukkig weet ik nu

.......

Mensen moeten hun eigen situaties oplossen

je mag wel een goede raad geven

maar ze moeten hun eigen levenslessen leren.

Ook mag en kan ikzelf nu
ook warmte aannemen

en niet alleen maar geven.

Ik kan weer genieten

al-één zijn met mijzelf

samen of zonder anderen,

ZIJN!