een overdosis schattigheid

klank aanzetten
https://www.youtube.com/watch?v=N0ifqLgu33Y - 01min51 van uw tijd

themill.com  

in ’t heel kort een blik in de opnamestudio, zéér de moeite waard :
https://www.youtube.com/watch?v=j7NnjHz1cdw - 02min07

02-04-2018 om 00:00 geschreven door maart

een verhaal met een moraal

Gisteren kreeg ik via een of andere moppensite iets binnen over een paard en een varken.
De story in die mop lijkt me nogal onwaarschijnlijk,
welke boer zou een varken … om te vieren dat zijn paard genezen is?
Kom zeg, een beetje kosten-baten analyse leert ons dat dit boekhoudkundig
als flutverhaal geklasseerd mag worden. Ooit heb ik er een zinniger versie over gelezen.
Die ging ongeveer zo : 

Op de boerderij is het paard ziek.
De veearts zegt tegen de boer: "Ik heb hem een injectie gegeven,
maar als hij vanavond niet weer op zijn benen staat, zullen we hem moeten laten inslapen." 

Een kip die elke dag een graantje komt meepikken in de paardenstal
en er dus kip aan huis is, zegt zachtjes tegen het paard: "Komaan Jongen, sta recht!"
Maar het paard is verzwakt. 

De kip bleef op het paard inpraten en aan zijn oren tokken en klokken.
"Rechtstaan Jongen, doe het voor mij."
"Kameraad, komáán, of ge gaat er aan!"
"Denk aan mals gras in de wei …"
De kip week niet van zijn zij, ze lei die dag zelfs geen ei
zozeer was ze begaan met het lot van haar grote vriend.

Na uren verzamelde het paard uiteindelijk al zijn krachten
en met een uiterste inspanning kwam hij overeind.
Op vier benen stond hij te trillen. Zwak, maar staande, dus gered.

De boer zag dat zijn werkkapitaal in orde zou komen en zei dat dit moest gevierd worden.
"We slachten een kip! Deze hier, die legt percies toch niet meer."
En hij nam kippetjekip bij de nek.

Moraal van het verhaal :
moei u niet met andermans zaken
én … 
hou uw snavel.

m – HiH-04/2015 - met dank aan RD

02-04-2018 om 00:00 geschreven door maart

Gisteren had ik zuurkool gemaakt 'met de drie vleesjes',
dat is een van de favoriete gerechten van LM. Vooral de drie soorten vlees, denk ik. 
Aangezien we maar af en toe zuurkool eten, heeft de schotel hier een feestelijk karakter.
Feestelijk genoeg om met Pasen op tafel te komen.

Tot we aan tafel zaten.
Toen vond ik dat het eigenlijk best iets met lam had mogen zijn,
want choucroute is toch maar choucroute bedacht ik luidop. 

LM at zijn mond leeg.

- Ziet ge die bollekes? wees hij met zijn vork naar de rand van zijn bord.
- Dat zijn jeneverbessen, zei ik. Onthou dat nu eens …
- Nee, zei hij, dat zijn keuteltjes van de Paashaas. Het is dus wél paaseten.

En hij smikkelde verder.
Toen vond ik het ook weer lekker,
want als geruststelling kan dat tellen, paaskeuteltjes in het bord.

m – EZW-04/2014, HiH-04/2015, herzien - https://nl.wikipedia.org/wiki/Jeneverbes#Toepassingen

02-04-2018 om 00:00 geschreven door maart

was dit een aprilgrap?

Deze man is ordehandhaver, een 'beroeps'. Iemand die zogezegd weet hoe men omgaat met een wapen ...

Over de keuze van het zitje hebben ze het niet, wel over de povere aanwervingscriteria aldaar.

http://carsguns.com/firearms/johannesburgs-dumbest-policeman/ , https://www.timeslive.co.za/news/south-africa/2010-03-06-metro-cop-uses-shotgun-as-a-chair/

m – EZW-04/2013, bijgewerkt

01-04-2018 om 01:55 geschreven door maart

de klokken in reparatie

Ieder jaar maakten we nestjes van hooi en plaatsten die in de tuin
in de lage struiken van stekelbezen, troskesbezen, jeneverbezen, in de haag, enz.

Die nestjes waren geen kunstwerken en het heeft heel wat moeite gekost eer ik het onder de knie had,
dat was pas het geval toen ik doorhad dat de eerste/onderste  draai met het hooi heel vast moest zijn,
dan verder draaien en het nest viel niet meer uiteen. 

Gelukkig was mijn 5 jaar oudere zuster heel behulpzaam en zij hielp me met het maken en plaatsen van de nestjes,
dit in tegenstelling met mijn 11 jaar oudere broer die er plezier in had zijn zusjes te treiteren,
vb. achter onze rug ons nestjes ergens anders te zetten,
ons wijsmaken dat de klokken in Rome tegen een toren gebotst en hun vleugels kwijtgeraakt waren,
ze moesten in Rome blijven tot ze gerepareerd waren en
niemand wist hoelang dat zou duren, enz… den treitzak!

Gewoonlijk koste het veel moeite om me ’s morgens wakker te maken,
deze keer echter wou ik met eigen ogen zien of er nu al dan niet
klokken met half kapotte vleugels over ons huis zouden vliegen en ik was al vroeg wakker,
ging naar beneden en zag mijn grote broer met een papieren zak vol eieren binnen komen.

Dief ! Vuilen dief ! Ma, hij heeft ons eieren gepikt !!!  

Door het kabaal dat ik maakte was nu iedereen wakker. Ma, pa, mijn zuster kwamen kijken.
Ons ma troostte me door te zeggen dat het geregend had en dat ze daarom de eieren weggenomen had
en toen het niet meer regende had ze mijn broer opgedragen de eieren terug te leggen eer ik wakker werd.
Bon, ik geloofde het maar halvelings want mijn broer kennende…!

En ik hoorde haar stillekes tegen onze pa zeggen:
“dat is de eerste keer sinds maanden dat ze vanzelf wakker wordt en dan nog zo vroeg.”

05h17 

Meiske, het is bijna dag en het heeft niet geregend. 
Hier ni, in Rome ni, nergens ni. Van heel de nacht ni. 
De eieren zullen straks droog zijn. 
Laat u dit jaar niet doen hé! Gelijk waar ge zijt.

m - EZW-04/2014, bijgewerkt – i.m. FIV

01-04-2018 om 00:00 geschreven door maart

wie was de dader, Pasen 2014 ~ van A6

In 2014 op paaszondag na de middag zouden we bij mijn zoon paaseitjes gaan rapen.
Dat vind ik heel plezant en we gaan dan uit de bol gelijk kinderen.
Het gaat er om het meeste eitjes vinden en we maken er een echte wedstrijd van.

Mijn zoon had de eieren in cellofaan zakjes verpakt zodat ze niet vuil zouden worden vermits hij
ze in het gras en tussen bloemen, achter bomen en onder struiken te vinden legde.

Toen we bij hen toekwamen wou ik er al direct aan beginnen, maar we moesten eerst nog taart eten.
De eieren konden wel even wachten.
Na de taart naar buiten en zoeken maar. Tof, gezellig, plezierig en ambiance.
Nadat we enkele eieren gevonden hadden, vonden we een leeg , stukgebeten cellofaan zakje.
“Hoe komt dat hier terecht?” Een beetje verder lag nog een kapot zakje en ginder lag nog eentje te blinken ...
De chocola hing er hier en daar nog aan, maar de eieren waren verdwenen.

Van de 25 zakjes met eieren die hij verstopt had, waren 6 zakjes stukgebeten en de eieren waren foetsie.

Het gezin van mijn zoon hield buiten de vissen in de vijver geen dieren en
de hond van de buren kon het niet geweest zijn want die was mee op weekend.
Dierensporen waren nergens te zien. Dat was nogal moeilijk, want het is daar allemaal gras.
We hebben er ook niet naar gezocht. 

De dader was waarschijnlijk een ekster of een eekhoorn of nog een ander dier dat
uit het naastliggend bos Pasen kwam vieren met de chocolade.
De vissen uit zijn vijver wisten het niet te zeggen, maar die waren onschuldig.

Volgend jaar zal het eerst paaseieren rapen zijn en pas dan taart eten.

A6 –  EZW-04/2014, bijgewerkt 04/2018 – bovenstaande tekst is geplaatst met de toestemming van A6

01-04-2018 om 00:00 geschreven door maart