Het gaat niet goed met ons supermarktje.
Er loopt vanalles mis. Wat weet ik niet, maar er loopt vanalles mis.

Soms valt het me op hoe flets de kassiersters er uit zien.
Staat de boel dan toch op overnemen? Komen hun jobs in gevaar?
Na een overname wil de nieuwe uitbater andere kassiersters.

Deze baas staat mee rekken te vullen, daar niet van.
Hij is geen kantoorbaas, hij is een echte werkbaas.
Maar hij ziet er bleek uit. Te weinig daglicht.
Een aantal jaren al staat hij tussen de rekken onder de TL-lampen.

Mijn hart gaat uit naar deze mensen.

-----

'k Heb lang moeten zoeken naar een woord dat bruikbaar was.
Viswijf en foorwijf zijn nu totaal incorrecte woorden,
al zeggen ze in hun oude betekenis wel wat ik bedoel.
Ik dacht efkes aan het woord kakmadam,
maar dat gaat al teveel de BCBG-kant op (bon chic bon genre).

Proleet!
Dat is het juiste woord.
Vorige dinsdag heb ik nog eens de proleet in mij losgelaten.

Het was vroeg, in het supermarktje ik trok een karretje achter mij voort,
voor een keer eentje dat niet rammelde of ratelde.
'k Was op weg naar de tijdschriften om een programmablad te nemen.
Er steekt mij een man voorbij, hij stapte met die gemaakt-atletische tred
die viriliteit en vitaliteit voorwendt. Een spichtige versie van Snelle Eddy.

Bij de tijdschriften grist hij er een uit, en door zijn achteloos gebaar
trekt hij er vier of vijf teveel uit het rek, die op de vloer vallen.
Zonder nog een blik op de rommel die hij aangericht had draait hij terug mijn richting uit,
richting kassa.

Wié zou de rommel van dat prullevent opruimen?
Ineens zag ik de vermoeide trekken van de kassiersters en de bleke baas voor me.

"Ge moogt dat oprapen hoor", zei ik luid en duidelijk, terwijl ik naar de gevallen tijdschriften wees.
"Zaag tegen uw eigen" siste hij toen hij me kruiste.

En toén Lieve Mensen, liet ik nog eens de proleet in mij los
en zei luid iets dat ik hier liever niet herhaal.

Hij draaide zich om en keek me zo woest aan, dat ik wist dat ik raak zat.
Wie had dat gedacht?
Hij stampte verder naar de kassa.

De tijdschriften heb ik opgeraapt en in het rek gezet.
'k Heb mijn eigen blad genomen en breed glimlachend liep ik naar voor.
Wie had gedacht dat ik het nog kon, en dat ik het nog durfde? En dat ik raak zou zitten?

Aan de kassa kwam ik vlak achter hem te staan. Nu breed grijzend.
Nijdig bladerde hij door zijn TV-blad.

Terwijl hij afrekende keek ik hem recht in het gezicht en weer die ontwijkende blik.

- Gij krijgt nog eens een mes in uw rug, zei LM toen ik het hem vertelde.
- Dat denk ik niet.

In 30 jaar koopvaardij met haltes in soms gore buitenlandse havenkwartieren
moet ik toch iéts bijgeleerd hebben over dat soort would-be patsers.
En daarbij,
onder dit braaf bomma-hoedje verwacht toch niemand een proleet?

'k Zit weer te grinniken terwijl ik dit typ.

http://synoniemen.net/index.php?zoekterm=proleet , https://nl.wikipedia.org/wiki/Snelle_Eddy