Schrik voor de prik
Bij onze huisarts zit de wachtzaal soms goed vol. Toen ik vorig jaar in de maand oktober een griepvaccin ging halen zat er toevallig eens niemand. Per mirakel was ik de enige. Was het griepvirus uitgestorven? Had iederéén plots schrik voor de prik? Het voelde vreemd aan.
Toen ze haar consultatie begon was de dokter zelf verbaasd dat ik de enige in de wachtzaal was.
Eerst werkte ze het administratieve gedeelte af en toen ze hoorde dat ik 'maar' voor een prik kwam nam ze de tijd voor een babbel. Er zat toch niemand te wachten. Maar ík zat wel in bange afwachting van die prik. Schrik-voor-de-prik betert niet met de leeftijd hé. Bij mij toch niet.
En die spuit had ze klaargelegd op een stapel papieren, met de naald naar mij gericht. Er zat wel een plastic hoesje rond. Maar toch, naar mij gericht.
Liefst zou ik hebben dat er komaf gemaakt wordt met spuiten. Van mij mag ze op de deurmat al prikken. Nog voor we de wachtzaal binnen stappen. Maar zo werkt zij niet.
Ze had blijkbaar nood aan een babbel want huisartsenij is een tamelijk eenzame bezigheid. Ze had het over de crisis en ook over de teloorgang van het prestige van haar beroep (wabliefteru?)
Ondertussen hoorde ik de voordeur een paar keer gaan en ook volk in de wachtzaal murmelen en kuchen. Er zaten onderwijl al wel wat mensen te wachten … Daar word ik dan zenuwachtig van, dat ze mensen doet wachten in een kleine wachtzaal zonder ventilatie.
Ook tijdens vroegere consultaties, ze neemt telefoons aan, ze blijft zoeken in haar computer. Oké, dat moet ook gebeuren. Maar moeten telefonische consultaties tijdens de consultaties van de aanwezige cliënten? En ondertussen lag die spuit al een half uur naar mij te grijnzen.
Toen ze er eindelijk wou aan beginnen en me efkes gevaccineerd had (geen prik gevoeld, zoals gewoonlijk) was mijn bloeddruk 19. Daar schrok ze van. Ik niet.
Babbelen over truut, de mensen in de wachtzaal doen wachten, de naald die naar mij bleef wijzen terwijl ik uiterlijk beleefd zat te luisteren en innerlijk zat te anticiperen op een prik … bloeddruk 19.
Ze schreef me een dubbele dosis rommel voor. Die dubbele dosis nam ik niet. Al maanden neem ik die niet. Want die 19 was iets later weer weg. En is weg gebleven ook.
Zij met haar gebabbel altijd ...
m EZW-07/2012
|