|
Hoe zit het met de bladeren op de bomen bij ulle?
Sinds die vraag van vorige week ben ik de bomen wat beter in het oog gaan houden.
Want ik ben ze ondertussen zo gewend geraakt
dat ik niet soms niet meer besef dat ze kleur brengen in een mensenleven.
Door die vraag ben ik weer wat bij de pinken.
Gisteren hadden we hier een kleine herfstwind, tamelijk spectaculair was dat.
En die herfstwind heeft veel bladeren weggeblazen.
Nu pas laten de bomen hun ruggegraat zien,
ttz, sommige bomen.
De kastanjelaars op het pleintje aan de Steenstraat en die op de Ekerse steenweg.
De bomen in de Rozemaai staan nog altijd in hun najaarskleuren.
Maar Rozemaai is een woonpark, dat park is ontworpen,
dus die bomen zijn gekozen op kleur en pracht.
Heel goed gekozen ook.
Wanneer men er door loopt valt het niet echt op
maar van hier uit gezien, aan de overkant en op twee hoog,
is het bijna een wandtapijt, kruinen vol kleur.
Hopelijk mag die pracht nog een week of twee duren.
Hier achteraan staat een buitenbeentje, de notelaar van de buren.
Hij verkleurt niet, hij laat enkel noten vallen.
Ook aan deze kant van de draad, op de gemeenschappelijke oprit van de 2x8 adressen.
Nuttig boompje dus. Veel mensen zouden een nootje kunnen meepikken,
ware het niet dat onze naaste buurman Lucien
’s morgens in alle vroegte
die noten opraapt en ze - !@!/#§ii!! - in de gft-container gooit.
Hij zou ook een papierke in de twee liften kunnen hangen :
‘Is er iemand geïnteresseerd in noten?’
Maar nee.
Wel de mond vol over solidariteit, maar geen kleine daad.
Dat zal te klein zijn, een paar noten in de lift leggen.
Of niet ‘proper’ genoeg.
Die notelaar staat daar dus op te kijken hé, dat zijn noten in de gft-bak verdwijnen.
Zijn bladeren verdorren ervan en van verbouwereerdheid vergeet hij te verschieten van kleur.
De coniferen -een categorie apart- interesseert het geen bal wat rondom hen gebeurt.
Dat zijn de meest saaie en hautaine bomen die ik ken.
Vooral wanneer ze op een rij staan.
Ze houden zicht-&-licht weg, er wonen amper vogeltjes in en hun groen is weinig genuanceerd.
Trieste figuren, die coniferen.
Behalve in de lente wat heldere uitlopers valt er weinig te bekijken aan dat groen.
Gelukkig zijn er de andere.
Al die andere, die wél meedoen met de seizoenen.
m
EZW-10/2014
|
