De geschreven letteren.
Als lezer
ben ik in direct contact met het werk van de auteur.

De gesproken letteren zijn niet echt iets voor mij.
Als toehoorder
ben ik te afhankelijk van de interpretatie van de vertolker.

Behalve wanneer de brenger van het werk Wim Helsen heet.
Wanneer Helsen voordraagt maakt dit mens direct tijd. Of toch zo snel mogelijk.
Niet omdat hij dat zo goed doet, maar omdat hij geen pretentie heeft.
Of toch niet zichtbaar.

Toen Helsen in 2006 gedurende een seizoen als Vriend van de Poëzie
elke avond Man bijt Hond afsloot, was ik verkocht.
'k Werd fan van die kwiet, van zijn manier van voordragen,
maar vooral van de context die hij bracht
met een inleidinkje en een uitleidinkje:

          absurdistische stijl
          complexe structuur
          zijlijnen en gedachtesprongen
          overdrijving
          herhaling
          vrije associatie zegt Wikipedia

En nu is hij terug. Maar gans anders. Als gastheer.
Op Canvas, met 'Winteruur', het derde seizoen.

          Een kort en simpel programma waarin Wim Helsen
          interessante gasten uitnodigt voor een gesprek over
          hun favoriete tekst en de schoonheid van het geschreven woord.
          De gasten kunnen schrijvers of acteurs zijn,
          maar net zo goed ondernemers, sportlui, nonnen, wetenschappers of kunstenaars. 

Vermits ik Wim Helsen voorlopig nog altijd vertrouw met mijn ogen dicht,
vertrouw ik ook zijn keuze van de gast, al weet men niet wat die zal meebrengen.

          Wim vraagt zijn gasten een korte tekst mee te brengen
          die voor hen een bijzondere betekenis heeft, hen inspireert of beïnvloedt.
          Dat kan een korte passage uit een boek zijn,
          een geboortetekst of begrafenislied, een trouwbelofte,
          een gedicht, een citaat uit de bijbel,
          een stuk uit een speech, een songtekst,
          een spreuk of een krantenartikel.

          Wim polst naar de reden waarom de gasten juist die tekst gekozen hebben,
          wat ze erin lezen en wat deze voor hen betekent.
          Biedt hij soelaas, hernieuwde energie en inspiratie?
          Kunnen ze ermee lachen of zijn ze erdoor ontroerd?
          Een kort, authentiek en eerlijk gesprek van tien minuten.
          'Winteruur' staat voor eenvoud en beperking.
          In stilte luistert de hond Boris mee.

          Omdat iedereen wel een tekst heeft die zijn of haar leven beïnvloed of geïnspireerd heeft.
          Omdat de aandacht voor tekst en gast vreugde, ontroering en inzicht bezorgt.
          Omdat een gesprek ons anders kan doen kijken naar de tekst, maar ook naar de gast zelf.
          En omdat iedereen graag naar een hond kijkt.
                     http://www.tv-visie.be/nieuws/belgie/wim-helsen-met-nieuw-programma-winteruur-op-canvas_74545/

Helsen met Winteruur op Canvas
van ma t/m do, telkens na 23h, een dag minder als er voetbal is.
23h is een ontiegelijk uur, ’k weet het. Zo laat blijft geen mens nog wakker.
Gelukkig is er Canvas.be en met telkens 1 dag vertraging komt Wim Helsen op dit blog.
Zodoende hebben we vanaf morgen regelmatig een gast, al weet hij het zelf niet.

De randinformatie bij elke aflevering
maakt natuurlijk deel uit van de service van dit huis.
tt,
m