te gast bij Wim Helsen, Raf Walschaerts

met een tekst van Marco Houtschild

Poëzie

Je in verstrijkende tijd onder een
ondergaande zon tijdens een eindig leven
in een uitstervende taal proberen te zeggen
dat iets ondefinieerbaars niet zal blijven.

En dat
dat troost biedt..

Marco Houtschild

~~~~~~~~~~

tweede lezing :

Je in verstrijkende tijd onder een
ondergaande zon tijdens een eindig leven
in een uitstervende taal proberen te zeggen
dat iets niet zal blijven.

En dat
dat troost biedt.

De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
Walschaerts in gesprek met Helsen,
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a10/
09min26 

Over Marco Houtschild : https://marcohoutschild.com/biografie/ 
Over Raf Walschaerts, cabaretier Komilfoo : https://nl.wikipedia.org/wiki/Kommil_Foo 





“Ja, we brengen humor. Maar daar zit altijd iets pijnlijks of triestigs in, hè.”

“Nu – de laatste tien jaar – komen de mensen net voor die mix tussen sérieux en slapstick naar ons kijken.
De sfeer op een koffietafel na een begrafenis, maar als iedereen al vijf pinten op heeft.
Een kruispunt tussen toneel, cabaret en concert.
Een voorstelling van ons wordt nooit vergeleken met iemand anders. Dat vind ik een heel fijne constatatie.”

“Wij zijn nu bekend zonder bekend te moeten zijn. Een fantastische positie.
Mensen komen naar onze voorstellingen. Maar als ik op straat loop, heb ik geen problemen.
Wij zijn geen televisiefiguren meer – we doen bewust geen series op tv, we zijn cabaretiers en geen acteurs –
maar we zijn wel bekend genoeg opdat alle zalen vol zitten.
Want je mag nog zo goed zijn als je wil, mensen moeten wel weten dat je speelt.”

uit : http://intervista.be/2014/01/24/raf-walschaerts-wat-ik-doe-dit-beroep-valt-zo-goed-samen-met-mij-dat-gaat-zelfs-boven-het-concept-geluk/ 

m