Je ziet wel wat die ander heeft,
maar je ziet zelden wat die mist. van P²

Amai, zo raak.

Het verhaal van A.
Zij draagt aan ongeveer elke vinger minstens één ring.
Sommige met steen, andere zonder.
Sjiek en zonder zorgen, zo ziet ze eruit.
Zo leeft ze ook wel, maar ...

Ze heeft met een paar jaren tussentijd haar twee kinderen
moeten afgeven aan een Slepende Ziekte.
En toen overleed haar man. Kleinkinderen zijn er niet. 
Met de feestdagen en op moederdag en op haar verjaardag koopt ze soms zelf een ring. 
Terwijl ze het vertelde keek ze naar buiten en streek met de ene hand over de ringen van de andere hand. 
"Sommige zijn nep hoor", alsof ze me gerust moest stellen. Of sussen.
Alsof ze wist dat ze een beeld van pijn was.

m
EZW-02/2011, herwerkt