vandaag is het blog 100 dagen oud
echt waar, kijk maar op de teller

Is het blog nu aan het worden zoals ik het voor ogen had?
Eigenlijk wel, ja, het gaat voorlopig helemaal de juiste kant op.

In september, bij de keuze van de opmaakhad ik een neutraal sjabloon gevonden,
effen achtergrond, neutrale kleuren, zo weinig mogelijk gewemel of dingen die de aandacht afleiden.
Met de grijs-wit schikking was ik heel blij, de combinatie is neutraal genoeg om te dienen als schrijfvloer.

Dat ik de linker kolom niet kon verbreden was efkes wennen. Maar daarna bleek dat een zegen.
Door die beperking in het sjabloon kwam in de linker kolom enkel nog het volgnummer van de tekst en een kernwoord te staan.
De titel staat nu bij in de tekst, in ‘t groot en in ‘t lichtgrijs.
Groot en lichtgrijs is een idee dat ik overgenomen heb van het blog van TiTiPoes.
In het groot omdat het een titel is, in het lichtgrijs omdat hij anders als een luifel over de tekst zou hangen. (danku TP)

Met de gastschrijvers begint het ook te vlotten.
Er ligt al een flink aantal teksten vast tot einde augustus en er zijn afspraken tot en met september.
Na september is er een schrijfjaar om. Er ligt materiaal klaar voor een tweede jaar.
Maar of dat er komt moet allemaal nog bekeken worden.

Gastschrijvers vind ik enorm belangrijk, onontbeerlijk eigenlijk, omdat zonder hen
het blog blijft hangen in toonaard en visie. Zonder gastschrijvers zou het blog verschralen,
na verloop van tijd zouden mijn inzendingen gewoon meer-van-‘t-zelfde zijn en de boel zou saai worden.
Het woord verrijking wil ik niet gebruiken want dat woord is zo’n loos woord geworden
dat een kwak martinosaus al een verrijking genoemd wordt,
maar de gasten verruimen de horizon.
Daarom, als ik bij u kom schooien voor tekst, ’t is niet voor mij hoor, ’t is voor het blog. (© BDP ?)

Wanneer iemand het blog goed genoeg vindt om hier een eigen tekst op logé te laten komen,
dan tuimelt er veel door mijn hoofd, opluchting en dankbaarheid en blij ongeloof.

- x heeft JA gezegd! jodel ik dan.
- Wie hebt ge nu weer ten huwelijk gevraagd? vroeg LM al een keer.

Het grafisch werk moet ik nog wat meer aandacht geven. Daar wordt aan gewerkt.
Schilders, fotografen, illustratoren, cartoonisten, straatkunstenaars mogen wat vaker aan bod komen.

Samengevat, voor een baby van drie maanden doet het blog het niet slecht.
Of zou dit wensdenken zijn …
Dan maar rap naar de andere teksten,
waar de realistische dingen staan, de zaken die houvast geven in het leven
zoals die van vandaag. Bvb.

m