de sopraan en de papegaai

De jongere zus van mij ma was sopraan bij het koor van de BRT. 
Op een keer had Tante S een papegaai op logé,
de baasjes van de vogel waren met kerstverlof aan de kust. 
Na enkele dagen kon hij de opwarmingsoefeningen van mijn Tante meezingen.
Of zijn baasjes daar blij mee geweest zijn betwijfel ik,
stembanden opwarmen is geen melodieus gebeuren hé. 

Maar de vogel zelf vond het blijkbaar plezant of interessant en
hij was zo fier op zijn nieuw kunnen dat hij van geen ophouden wist.
Hij herhaalde de deuntjes heel de dag door.

Nonkel L was aannemer en hij had zijn kantoor thuis.
De oefeningen van Tante S waren ongeveer een dagelijks ritueel,
ze waren zelfs een rustgevend gebeuren in huis, maar
de vrije interpretaties ervan door een snerpende papegaaienstem,
dat was teveel van het goede, dat bracht Nonkel L tot krachttermen.

De  papegaai pikte de krachttermen op en leerde een verzameling vloeken
die hij bracht met evenveel overtuiging als Nonkel L zelve en die hij
vlot afwisselde met de stemoefeningen van Tante S. 
De vogel moet een heerlijke vakantie gehad hebben.
Zijn woordenschat was duidelijk verrijkt dank zij Nonkel L
en zijn stembereik was hoorbaar uitgebreid dank zij Tante S.

Wat de baasjes ervan vonden hebben we nooit geweten. Aan die kant bleef het stil.

m
EZW-10/2011- HiH-11/2014, bijgewerkt