eindejaars voor groot en klein
Beesten en babies, de moeilijkste onderwerpen om te fotograferen, naar het schijnt. Een getrainde hond kan men doen zitten, en doen blíjven zitten. Maar een baby? Daarom vind ik deze foto mooi. Magnifiek eigenlijk. Oké, zo te zien is daar iemand in huis die iets van fotografie kent, maar dan nog. Hoeveel pogingen zouden er aan deze foto vooraf gegaan zijn?
‘k Denk niet dat het een toevalstreffer is, de kleine heeft een truitje en sokken van de juiste kleur aan. De kleur van de vacht van de hond. En een broekje in de kleur van de kerstballen. Die twee kleuren en geen andere, want er zou gefotografeerd worden die avond. Er was al een ontwerp van de foto in het hoofd van de fotograaf/fotografe? Ik gok op fotografe.
De hond doet wat een wijfjesdier doet, zorgen dat een jung zich niet in nesten werkt.
Het hoofdje en de kop staan in één lijn, ze zijn duidelijk in gesprek. Woordeloos, maar toch in gesprek.
- ‘k Mag niet langs zeker ? kijkt de kleine. - Nee, want de haard brandt en de grote mens is bezig (met haar fototoestel). Dus gij blijft hiér.
De hond meent het. De kleine neemt dat want men geraakt niet zomaar voorbij zo’n torso.
Dat alles in tegenlicht.
Gevonden! De foto is van Erin Vey, hondenfotografe
Wat een compositie, die foto. Kent iemand het ras van de hond?
m HiH-12/2015
|