"zat hermenieke" = dronken fanfare of harmonie, carnavalsgroep
SK, toen ik die uitdrukking voor de eerste keer las dacht ik bij hermeniekes aan hermelijnen of dergelijke diertjes, die in dronken toestand zwalpten. In een carnavalstoet waarin marsmannetjes met een oneven aantal ledematen meelopen kunnen zatte hermelijnen ook, dat waren dus die zatte hermeniekes. Dat was mijn zelfbedachte verklaring.
Wat bleek, een zat hermenieke is een carnavalfanfare in begenadigde toestand. Ook dwaalorkest genoemd, omdat zulke fanfares al eens dwalen, afdwalen en soms zelfs verdwalen, afhankelijk van de graad van genade. In elk geval, de harmonie is dan zoek.
Sinds die kennismaking met de uitdrukking vind ik hermenieke zon welluidend woord dat ik er verliefd op geworden ben. Op het woord, niet op het verschijnsel. Wanneer een peuter of kleuter zich temperamentvol afreageert in klank en beeld, denk ik nu, vol bewondering voor die kleine brok, voor dat energieke : wat een hermenieke!
Over 'zat' hermenieke, dat is een verschijnsel apart en hier staat in het kort wat de medemens daarover moet weten.
"Om te laten zien dat het muziekmaken niet serieus moet opgevat worden, verzinnen de groepen karakteristieke namen zoals Um te laote zeen, Hel en valsj, Naat en Druug, Um te jenke, de Kroegadours, Doebele Forto, Blamaasj, Neet um aan te huure, "
Als naam vind ik Dubbele Forto het meest geslaagd, gezien de context. Verder ter info en tot nut van t algemeen : https://li.wikipedia.org/wiki/Zate_hermenie , Afbeeldingen van zaate hermeniekes m
07-01-2018 om 05:23
geschreven door maart
|